KN* 95
DE EEMLAN DER".
Maandag 19 October 1914.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
Broeder en Zuster
Hoofdredacteur: Mr. D.j. VAN SCHAARDENBURG.
Uitgevers: VALKHOFF- Co.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoort M f l.OO*
Idem franco per post 1.5 O»
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) 0.1 O#
Afzonderlijke nummers - 0.05*
2>eze Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en
Feestdagen.
1/dvertentiën gelieve men liefst vóór 11 uur, familie*
advertenties en beriohten vóór 2 uur in te zenden.
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 1.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regelsf 0.50.
Elke regel meer0.10.
Dienstaanbiedingen 25 cents bij vooruitbetaling.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijt bestaan zeer voordeelige bepalingon
tot het herhaald adverteeren in dit Blad, bij abonnement.
Eone oiroulaire, bevattende do voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
Politiek Overzicht
De wereldstrijd.
Op de Noordzee hebben weder een paar
yan die drama's plaats gehad, die krachtiger
nog dan wat in den landoorlog gebeurt tot
het gemoed spreken, omdat de strijd voor de
onderliggende partij altijd den ondergang
©et zich brengt. De Engclsche kruiser Hawke
it dooi een welgeslaagd torpedoschot van
«ene Duitsche duikerboot in den grond ge
hoord en de bemanning heelt op eenige tien
tallen na in de zee haar graf gevonden. Een
tweede kruiser, de Theseus, is door een.
•nelle vluchi aan dit lot ontkomen. De Engel-
tciien hebben, zich hiervoor revanche ver
sohaft in den strijd, waarvan de telegrammen
hier beneden gewagen, waarin vier Duitsche
lorpedoboolen zijn ondergegaan. Beide par
tijen kunnen dus hun hart ophalen aan het
"verlies, dat zij den tegenstander hebben toege
bracht. De vraag welk verlies het zwaarst is
dat van een kruiser of van vier torpedoboo
ten, kan men laten rusten, want de beide ver
liezen laten de hoofdmacht van de twee oor
logvoerenden ongedeerd.
Wanneer deze incidenten op zee ons niet
herinnerden aan den bestaanden oorlogstoe
stand, dan zou men kunnen denken, dat er
eon tijd van wapenrust is ingetreden. De offi-
cieele berichten van de verschillende toonee-
Jen van den landoorlog zijn in den
regel, nu reeds sints weken, er met op
aangelegd groote belangstelling op te wek
ken; maar de laatste berichten slaan
toch het record van onbelangrijkheid. Er
atoat met de eigen woorden in vermeld, dat
niets meldenswaardigs is voorgevallen. De
laatst voorafgegane mededcelingen bevatten
er nog de waarschuwing bij, dat wat van de
andere zijde wordt bericht, niet betrouwbaar
is. Dus niet alleen deelt men zelf niets mede,
maar men waarschuwt om vooral niet te ge-
looven wat door de tegenpartij wordt be
richt.
Dat de oilicieele berichten van het oorlogs-
looneel niet zonder voorbehoud als juist kun
nen worden aangenomen, bewijzen de com
muniqués uit de Russische en Oostenrijksche
hoofdkwartieren, die men in dit nummer on
der de telegrammen vindt. De Russische com
munique's houden in, dat niets te vermelden
is op alle fronten, en herslelien ecne vroeger
begane vergissing. Er was bericht, dat het
Dultsciï-Oostenrijksche leger aan de Miaden-
i eichsel over hel geheele front offensief was
opgetreden; dat moest zijn, dat dit leger tol
eene defensieve houding was overgegaan. In
derdaad eene betreurenswaardige vergissing.
Maar het Oostenrijksche communiqué behelst
eene geheele reeks wapenfeiten, die zijn ver
richt in een met kracht begonnen offensief.
Wat is hier waarheid? Die vraag, die zoo dik
wijls is opgekomen in den loop van dezen
oorlog, doet zich hiér wederom gelden.
Intusschen behoeft men op het westelijk oor-
'.ogstooneel niet naar de waarheid te vragen.
Daar is een bijna volkomen stilstand ingetre
den. In de dagelijks op elkaar volgende berich
ten wordt gesproken van kanonnades en van
gevechten, soms met de bijvoeging dat zij hevig
zijn. Ecne stereotype mededeeling is, dat er
vorderingen gemaakt zijn. Als men al die vor
deringen bij elkaar telt, dan zou men denken,
dat er een groote stap vooruit gedaan is.
Maar daarvan blijkt niets; men kan integen
deel gerust zeggen, dat al die kleine succes
sen, waarvan wordt verteld, geen groot succes
uitmaken, dat van invloed is op de beslissing.
Het is een besluiteloos heen en weer gaan
van het oorlogsgeluk. Iloe lang zal dat zoo
nog duren? Dat is niet te zeggen. Verandering
moet er natuurlijk komen. De vraag is ech
ter: Wanneer? Daarop laat het antwoord zich
wachten. Men had gedacht, dat men van den
val van Antwerpen spoedig de gevolgen zou
zien op het westelijke oorlogstooneel. Er zijn
heden tien dagen verstreken sedert de capi
tulatie van Antwerpen, maar van die gevol
gen is nog niets gemerkt.
Er is wel eens de vrees uitgedrukt, dat de
troepen door den weken langen strijd op het
lang gerekte westelijke front buitengewoon
vermoeid zouden: worden, zoodat moest wor
den betwijfeld of zij op den duur de inspan
ning, die van hen wordt gevergd, kunnen uit
houden. Die vrees schijnt echter niet gerecht
vaardigd te zijn. De militaire medewerker van
de Vossische Ztg. zegt, dat zij voortkomt uit
eene verkeerde beoordeeling van deze wijze
van strijden, en licht dit aldus toe:
Slechts een deel van de troepen bevindt
zich in de voorste linie in de loopgraven,
houdt den tegenstander ini het oog en strijdt,
d. w. z schiet als er bij- den tegenstander iets
is te bespeuren wat als doelwit kan worden
genomen. Het is dus een soort wachtdienst.
Het geheele overige gedeelte is bestemd voor
ondersteuning oi reserve en geniet eene be
trekkelijke rust. Het moet alleen altijd in de
buurt van de stelling blijven om vlug in de
voorste linie te kunnen snellen als deze plot
seling wordt aangevallen. Overigens is deze
dienst niet zeer inspannend. Er moet zelfs
voor gezorgd worden, dat de reserven be
hoorlijk worden bezig gehouden. Dit is zoo
wel noodig in het belang van de gezondheid
als uit een oogpunt van tucht. De omstandig
heden bij zulk een wekenlangen posiliestrijd
komen overeen met die van een vestingoor-
oorlog. Zoo kon men in 1870/71 voor Parijs
zien. dat de achterste afdeelingen exercitiën
in handgrepen en passen uitvoerden en klee-
dinginspectie moesten maken. Op gelijke wijze
zal de dienst aan de Aisne verricht worden.
De tijd wordt oolc besteed om de versch aan
gekomen aanvullingsmanschappen te oefenen.
De verzorging is volkomen bevredigend en
goedde troepen lijden geen gebrek. Men kan
dus niet zeggen, dat bij dezen posilie-oorlog
van de krachten der troepen bijzonder veel
wordt gevergd. Integendeel, na de inspannen
de gevechten en vervolgingsmarschcn is er
nu eene zekere ontspanning ingetreden. Te
gen den avond wrorden de troepen van de
voorste linie altijd door de inmiddels uitge
ruste reserve-manschappen afgelost."
De oorlog.
Homburg vor der Ilóhe, 17 Oct.
(W. B.) De genezing van prins Oskar \an
dc in don strijd bij, Verdun opgedane aan
doening der hartspieren, gaat niet zoo snel,
als aanvankelijk gedacht werd. De onderzoe
king met Röntgen-stralen door professor Qró-
del uit Frankfurt a. M., had lol resultaat, dat
de spierkracht van het hart niet zoo zeker
werkt dal prio6 Oskar de uit den dienst voort
spruitende inspanning zonder nadeel verdra
gen kan, zoodat hij, niettegenstaande hij zich
overigens algemeen goed bevindt, nog eeni-
gen tijd onder geneeskundige behandeling
blijven moet.
Berlijn,180ct. (W. B.) Officieel. Uit het
groote hoofdkwartier van heden voormiddag.
Op het westelijk oorlogstooneel is dag van
gisteren over het algemeen rustig vcrloopon.
De toestand is onveranderd.
Par ij a, 18 Oct. (R.) Officieel communi
qué van hedennamiddag drie uur.
In België heeft het Belgische leger verschei
dene aanvallen der Duitsckers, gericht tegen
dc overgangen van de Yser, krachtig afgesla
gen.
Op onzen linkervleugel, ten noorden van
het kanaal van La Bassée, hebben de bondge-
noolen het front Givenchy-I'i omelies bezet
De bondgenooten hebben Armentièrcs
weder genomen-
Ten noorden van Atrccht werd de dag van
gisteren gekenmerkt door een merkbaren
vooruitgang aan onze zijde. In de streek, ge
legen tusschen Atreoht en de Oise, hebben wij
op sommige punten kleine vorderingen ge
maakt
Tweede telegram. Communiqué van
11 uur des avonds.
In don afgelpopeu nacht zijn twee hevige
aanvallen beproefd door de Duitsckers ten
Noorden en ten Oosten van Saint Dié. Zij zijn
met ernstige verhezen voor den vijand afge
slagen.
Geen enkel ander bericht van belang is
over de ki ïjgsoperatiën in den loop van den
dag ontvangen.
Londen, 18 Oct. Het Persbureau deeit
mede, dat de Eugelsohe troepen goede vorde
ringen maakten, tijdens de vijandelijkheden
van de laatste dagen.
In het Noorden werd de" vijand meer dan
dertig mijlen door de verbonden legers terug
gedreven.
London, 19 Oct. (R.) Een telegram van
gisteren uit Duinkerken aan do Daily Mail be
richt: Een ernstig gevecht woedit bij Nieuw-
poort ten Zuiden van Ostonde.
Londen, 18 Oct. (R). Een buitengewoon
nummer van de London Gazelle p bliceerl
twee berichten van maarschalk French, loo-
pende over den tijd van den 28eu Augustus
tol den 28en September. liet eerste beschrijft
den terugtocht van Bergen lol bijna aan de
Seine en den daarop volgenden voorwaarl-
schen tocht naar de Marne.
Het tweede geelt een beschrijving van de
slag aan dc Aisne. French zegt, dal de terug
trekkende troep dicht op de hielen gezeten
werd door twee vijandelijke colonnes cava
lerie, die zich ten Zuidoosten van Sl. Quenliu
uit bewogen. De vervolging van den vijand
was zeer krachtig. Vijf of zes Duitsche leger
korpsen stonden a.in de Somme tegenover het
rijfde leger aan de Oisc. French zette met den
raeesten nadruk zijne positie uileen aan gene
raal Joffre, die zeer \riendehjk en hartelijk
was. Zij kwamen overeen, dal de Brillen den
29en Auguslus zouden terugtrekken op een
.stelling, enkele mijlen ten Noorden van de
linie Compiègne-Soissons.
De Duitsche rechterflank scheen de Brit-
sche gemeenschapslijn met Havre ernstig tc
bedreigen. Dientengevolge werden bevelen ge
geven om de basis naar St. Nazaire te ver
plaatsen.
Niettegentaande de ernstige verliezen, die
den Duitsahers door den Franschen rechter
vleugel werden toegebracht, lag het niet in
het voornemen van generaal Joffre om van dit
voordeel gebruik te maken De bedoeling was
veeleer zich aan zijn strategisch plan te hou
den en den vijand op alle punten verder t«
lokken.
Het Brilsche leger zette zijne terugtrekken
de beweging voort tot een stelling achter de
Seine. Den 5cn Srytember ontmoette de maar
schalk generaal Joffre, die beiu zijn voorne
men te kennen gaf onmiddellijk tot het offen
sief over te gaan, daar hij de omstandighe
den zeer gunstig voor succes achtte. De ge
zamenlijke beweging begon den 6en Septem
ber en op den löen waren de Duitscbers te
ruggedreven tot de lijn SoissonsReims, met
een verlies van duizenden gevangenen, ver
scheiden kanonnen en enorme hoeveelheden
transportmiddelen. De vijand scheen zijne
plannen veranderd te hebben en besloten te
zijn zijn opmarsch naar Parijs le staken. Den
9en September bevochten de Britsche troepen
den overtocht over de Marne en trokken eenige
mijlen verder. Aan de andere zijde voerde
het Fransche leger in de omgeving van Mont-
mirail een zeer hevigen strijd. Ofschoon de
verhezen zwaar waren, gelooil French niet,
dal zij overmatig groot waren met hel oog
op de uitgestrektheid van het gevecht en de
demoralisatie van den vijand. Van den 23en
Auguslus tot den 17en September waren de
Britten onafgebroken in gevecht zonder een
enkelen dag stilstand oi rust.
Het eerste béricht eindigt met de aankon
diging van het begin van den sl.tg aan de
Aisne en zegt, dat de slag den 12en September
begon, en dal, niettegenstaande zeer hardnek-
kigen tegenstand van den vijand, die krachtig
en met groote standvastigheid een voor de
verdediging zeer gunstige stelling bezette, de
Duitschers uit de eerste stelling verjaagd
werden. De Britten verzekerden zich den
overtocht van de rivier en brachten den Yijand
groote verliezen toe. Zij namen 2000 man ge
vangen en veroverden verscheidene kanon
nen.
Het tweede bericht zegt, dal vroeg in den
morgen van den lien September de verdere
vervolging van den vijand begon. De Britsche
corpsen slaken dc Ourcq feitelijk zonder te
genstand over. Toen de Britsche cavalerie de
Aisne bereikte, werden eenige brigades ten
zuiden van Soissons gelegerd en eenige ande
ren in 't heuvelland bij Couvrelles en CarseniL
Ten zuiden van Soissons hielden de Duitschers
stand op den Mont de Paris, tegen den rech
tervleugel van hel Fransche leger. Met behulp
van de artillerie van een Bribch corps joe
gen de Franschen bij Soissons de Duitschers
over de rivier, waar dc laatstcn de bruggen
vernielden. In den morgen vanden l3cn Sep
tember beval de maarschalk dc Brillen voort
le gaan eii den overtocht van de Aisne te her
stellen. Negen bruggen werden onder zeer
zwaar artillerie-vuur over de rivier geslagen,
waarbij hardnekkige tegenstand werd gebo
den. De Britten staken de rivier op het juiste
oogenblik over. Den 14cn September verkreeg
ae vijand vasten voet tusschen twee Britsche
corpsen en bedreigde hunne communicatie.
De commandant, zeer in het nauw gedreven,
had geen reserve te zijner beschikking.
Ten slotte werd de vijand, met behulp van
een divisie cavalerie, inet groote verliezen te
ruggeslagen. Op den morgen van den locn
September werd het duidelijk, dal de vijand
vast besloten was, stand le houden. Deze op
vatting werd bevestigd door berichten van cie
Franscht strijdkrachten aan den Britschen
rechter- en linkervleugel.
Een paar dagen le voren was Maubeuge ge
vallen en een groote hoeveelheid belegerings
geschut werd vandaar aangevoerd om de po
sitie van den vijand aan liet Britsche front <e
versterken. Op den 15eu vielen er granaten
op de Britsche stellingen, die door dc 20 cen
timeter belegeringskunonnen op een afstand
van 10.000 yard werden afgeschoten. Op den
17en, 18en en 19en September werd de geheeie
Britsche linie hevig gebombardeerd ca het
eerste legercorps was onophoudelijk in een
hevig gevecht gewikkeld.
Onze rechtervleugel werd ernstig bedreigd,
doah de vijand weid ten slotte met herige ver
liezen teruggeslagen. Op den I8en September
vernam dc maarschalk, d it generaal JoHer
het noodig achtte een nieuw plan op te stel
len. De aanvan richtte zich tegen den Duil-
schen rechtervleugel. Het was duidelijk, dat
de alag, die sedert 12 September voortduurde,
nog eenige dagen langer moest worden ge
voerde, totdat dc uitwerking van dc nieuwe
flank kon worden gevoeld. Daarom weiden,
aangezien een grondig syslcem verlichting
bracht in de verschansingen, dc brigades, die
vrijkwamen, bij afwisseling teruggebracht ten
zuiden van de rivier, waar een algemecnc re
serve werd gevormd.
Op den 20stcn September kwamen eenige
houwitsei-baltcrljcn uit Engeland aan, die den
volgenden dag met goede resultaten in ge
vecht worden gebracht. Don 23slcn S otembet
ontwikkelde zich de actie van hel Fransche
Hoofdleger op den linkervleugel der geallieer
den met groote hevigheid. Klaarblijkelijk trok
de vijand zich met groote verliezen van hel
centrum en hel oosten terug. Gedurende tien
nacht van den 27en September, deed de vijand
weer zcor krachtige pogingen, om zich v a
de verschansingen der Brilsche divisie mees
ter te maken, echter zonder het minste result
taat.
Parijs, 17 Oct. (R.) Communiqué van 3
uur namiddags.
Op hot Oost-Pruisische front gecuc meldens
waardige verandering.
In den middon'.oop van de Wcilisel zijn
de Oostenrijksoh-Duitsche legers op het ge
heele front tot eene verdedigende houding
teruggebracht.
Ten zuiden vau Przcmysi duren de gevech
ten voort. Dc Russou hebban 300 gc.augeut;»
gemaakt.
"Weencn, 17 October. (W BOffi
cieels mededeeling vau heden middag.
Zoowel de op de lijn SiarySamborMe*
dyka als de aan de Saui ontbrande e»Uijd, als
mede onze opcrubiCn naar de Dnjcstcr nemcu
eeu goed verloop
Ten Noordem van Wyszkow werden de Rui
sen opnieuw aangevallen en teruggeworpen.
Bij Synowricko forceerden onze troepen den
overgang over de Slryj; zij bezetten de hoog
ten ten Noorden van genoemde laats en b~«
gonncn daarna met de vervolging van den
vijand.
Aanmatiging is de pruik der intellectueele
kaalheid.
te.
oorspronkelijke roman door
:-j Thérèse Hoven.
80
De groote dokter meende, in zijn eenvoud,
dat er zoo geen haast bij was, dat ze nog
maar een poosje thuis moest blijven, zich wat
op t huishouden moest toeleggen.... dan
kon men nog altijd zien.
Mevrouw dacht er anders over en meende
cr haar redenen voor te hebben.
Tot -nu toe was ailles goed gegaan; de uit
komst had bewezen, dat Monique Raveneau
éen braai, fatsoenlijk meisje was en dat de
omgang mot haar, niet schadelijk, eer gun-
élig op haar eigen kinderen had gewerkt.
Haar oudste dochtertje, wat indolent en
apathisch van natuur, was door het vlugge,
le\ ens lustige makkertje opgewekt.
Voor het jongste meisje was ze ais een
moedertje geweest; met Karei, den tweeden
jonite" w»® ze steeds op een Uohlen voet van
'boriog omgegaan, ze hadden elkander ge
plaagd en iKilgescholden, maar dat had hun
geen vafii beiden kwaad gedaan en naarmate
'ze ouder werden, was 'l ook wel verbeterd.
KarH w;.s een ontembare plaaggeest ea,i
lerwiil hij zijn aangenomen zusje rviaagde, liet
hij 'ten minste zijn eigen zusjes met rust, dat
vond mevrouw van Violen al veel. Boven
dien Nica kon hem aan en, als 't niet le erg
werd, waren hun kibbelpartijen niet onver
makelijk.
Hoe de verhoiudüng was van hun pleeg
kind met 'hun oudsten zoon, was den heer en
mevrouw vau Vloten nooit opgevallen; hij was
al eenige jaren op 't gymnasium, toen zij, bij
hen, m huis kwam.
Ilij had al vroeg zijn vrienden, met wie hij
Zondags en in de vacantie uitging, en had
boven zijn eigen kam eitje, waar hij meest /.at.
In den huiselijken kring merkte men zoo
weinig van hem; Paul was een stille, kalme
jongen, die zijn eigen gang ging, cn maar
tevreden was, wanneer, men hem alleen liet.
Hij doorliep alle klassen van het Gymna
sium, dat er toen maar vijf had, ging naar
Leiden, deed er, na een jaar, zijn propae-
deuüsch cn ging loen veertien dagen met zijn
vader op reis, iels, dat in het gezin van den
dokter zelden voorkwam.
Toen ter tijd was reizen een groote weelde
en lang niet het vaste nummer van liet le
vensprogramma, dat het tegenwoordig is.
Na de vacantie was hij weer naar Leiden
vertrokken, en had er zijn studie, in de
rechten, voortgezet.
De dokter, noch zijn wouw maakten zicb
ongerust over hem; hij zou er wel komen.
Hun overige kinderen gaven hun veel meer
zotrg; Karei leerde slecht; zijn rapporten wer
den elke maand minder; Cateau was uit haar
krucht gegroeid en sukkelde en Liesje, 't na
komertje, bleef een zwak poppetje.
Die due kostten hun ooiders heel wat hoofd-
In ekens.
Paail niet, die rolde overal door.
Maar, op eens, begon mevrouw van Vloten
lont te ruiken; gelijk zij 't noemde.
Paul kwam geregelder thuis dan vroeger
hij besteedde meer zorg aan zijn toilet....
bij was anders.
„Hij wordt mam!" fluisterde zij den dok-
Ier, op een avond in, die er zóó smakelijk om
lachte, dal mevrouw ziüh, gepiqueerd, af
wendde en bij zich zelve besloot, er r.ict meer
met hem over te spreken.
Ze zou echter, voor eigen rekening, oogen
en ooren ter dege openhouden, cn haar waar
nemingen in haar geheugen boekstaven.
Tegelijkertijd, niet dc verscherping van
haar moederlijk toezicht, dateerde t eil plot
selinge, ongemotiveerde afkeer van Nica.
In 't eerst begreep ze zelve niet waarom,
maar van 't oogenblik af, dat ze zi< U over
Paul begon ongerust te maken, vermoedde
zij als, bij instinct, (Lit het gevaar van Nica's
zijde kwam.
Al heel spoedig gaf ze haar vermoeden, m
deze, een vasten vorm, daar zij vast over
tuigd was, dat er „iels" tusschen die beiden
bestondwat wist ze niet.
Maar iels was genoeg, nee was tc veel!
Op cenS was 't haar, als had ze 't altijd
geweten dal, niet goed zou gaan en 't duurde
nic't lang, of zij was in de heilige verbeelding,
dat zij er den dokter altijd voor gewaar
schuwd had en dat zij al dadelijk bad ge
zegd, dat bet verkeerd was, ja, noodlottig
kon worden zich, door zijn hart, in plaats van
door zijn verstand, te laten leiden.
De dokter, gewend aan de onlogische, vaak
otnjuiste, voorstellingen zijner vrouw, trok
zijn schouders op, toen ze er hein, nicttegeo-
staandk? liaar vaste voornemen ora 't niet le
idocn, iooli over sprak, lachte cn vroeg ten
*Jotte drittig, waarop haar vermoedens ge
baseerd waren en waardoor haar argwaan
was opgewekt?
Nu, dal laatste te beantwoorden was ge
makkelijk genoeg en zij herhaalde baar klacn-
ten van den eeisten keer. Ilij kwam vaker
thuis, besteedde meer zorg aan zijn toilet,
enz. enz.
„En als die Nioa daar niet achter zit, :s
mijn naam Koeltje," voegde mevrouw va»
Vloten er bij, zioli van de algemeen gebruik
te. bainale onzinphrasc uit die dagen bedie
nende.
„Lieve kind, wal wil-je, dal ik er aan doe?"
vroeg dc dokter, die zijn vrouw, in stilte,
sedert lang, van vooringenomenheid tegen
over hun pleegkind had verdacht.
„Nu, in de eerste plaats opletten
„Maar, mijn beste kind, dat doe je al zoo
lamg cn zonder resultaat."
„Hoe duif-je t zeggen?" vroeg mevrou.v
verbaasd. „Ik zeg je immersdal ik ver
moedreer, dal ik er zeker van ben, po
sitief zeker.... dat er iels is."
„Iets! iets!" herhaald» de hokler driftig
„Dat is -nu loch al zoo vaag.
Mevrouw begon haast te schreien: „Zoo
vaag! Zou jij dan willen, dal t nog erger
was
„Ja, maar hoor ceii6, dat is nonsens! Op
die manier komon we niet verder. Als jij
werkelijk denkt, dat erhm! dal er iets
is, danja, dain «ben ik 't met je eens,
dat we eens «dienen tc onderzoeken ja,
dan zal ik er Paul maar eens over aanspre
ken
„Zou 't niet beter zijn, naar een betrekking
voor thaar «uit te zien? Dan is zij uit den weg
„Wel. waarachtig niet. Haar, zoo maar op
losse gronden, wegsturen, zou gelijk staan
niet een beschuldiging en tik zou t mij zeil
nooit vergeven ,a:ls 't later bleek, dat wij
haar lichtvaardig -vordadlit en.... veroor
deeld hadden.
„Nee, wc moeten eerst weten of er inder
daad reden lol ongerustheid anderzijds be
staat
NEG ENTIEN DE IIOOFDSTU K.
Paul, is cr iets?
De gelegenheid liet zich miet lang wachten,
Paul kwam, natuurlijk weer onverwaciils,
thuis op een a/vond, dat de heide meisjes,
Gateau en Nica, naar de repetitie van een
zangvereeniging waren.
Karei en Liesje warcu naar bed; de kans
was te schoon om <iie ongebruikt te laten.
De dokter zou 'l liefst allocn met zijn zoon
hebben gesproken, uiaar dal lag geenszins
iu mevrouw* plannen.
Ze liet hem niet eens hel woord doch D(s
gon er zelve over. Met echten of vermeenden
vrouwenlaet langs een omweg voor»
nanidlijk cwn te zien welk uitwerksel haar
woorden op den patient zouden 'hebben.
Ook ad volgens eeai gebruik van dien lijd,
want tegenwoordig is men, behoudens en
kele uitzonderingen, veel waarheidlievender,
begon zij inet een leugentje.
„01 Paid, weet-je aJ, dat Nica oen betrek
king heeft?"
Alls zijn moeder op oen duidelijk waar*-
neembaar effcect, bleek of rood worden, be
ven verschieten of iels dergelijks gere
kend had, was dfe kalme manier, waarop
haar zoon dc tijding opnam, voorzeker een
teleurstelling.
Wordt vervolgd.
