„UC LLiVILAIM y EK
13" Jaargang.
fi° 109
Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURG.
t
ABONNEMENTSPRIJS:
^1^7 ft M ft *1 ft
A VIft.
4 f\A A
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regels,. f 0.50.
Elke regel meer- 0,10
Dienstaanbiedingen 25 cents bij vooruitbetaling.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zoor voordeelige bopalingcn
tot het herhaald adverteeren in dit Blad, by abonnement.
Eone circulaire, bovattendo de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
blik In stemming Brengen, daar het niet vol
ledig is.
De Voorzitter: Dat alles is juist, maar
u hebt er een andere zaak mede vermengd en
dat maakt het moeilijk voor B. en W„ om
met u mede te gaan. Nu komt er een ander
motief bij, dat B. en "W. niet deelen en waar
legen zij zich verzetten. "Wij moeten de zaak
zuiver stellen. Op het oogenblik doet u dus
het voorstel, om de zaak aan te houden?
De heer Van Achterbergh: Ja, Mijn
heer de Voorzitter, om het stuk terug te ne
men.
De Voorzitter: Terugnemen zooi niet
juist zijn, want dan zoudt u uw doel kunnen
bereiken door tegen te stemmen. U kunt het
voorstel doen, om de zaak uit te stellen tot een
volgende vergadering. Doet u dat voorstel?
De heer Van Achterbergh: Ja Mijn
heer de Voorzitter,
Het voorstel van den heer Van Achterbergh,
om'het voorstel tot een volgende vergadering
aan te houden, wordt voldoende ondersteund
(nl. door de heeren Kroes en Van Kalken) en
maakt derhalve een punt van behandeling uit.
De V o o r z 111 e r: B. cn "W. hebben er geen
bezwaar tegen, dit voorstel tot een volgende
vergadering aan te houden.
Aldus wondt zonder hoofdelijke stemming
l>esloten.
29o. Voorstel van B. en \V. tot o n b e-
woonbaarverklaringvanhetper-
ceel Bolderstraat no. 14, toebehoo-
rende aan P. Lobel, de perceelen
Bolderstraat nos. 16 en IS, toebe-
hoorende aan G. van Kalleveen en
de perceelen nos. 2 0, 2 2, 2 4, 2 6, 28,
30 en 3 2, toebehoorende aan J. ,W.
Boshuizen.
"Wordt zonder hoofdelijke stemming goedge
keurd,
30o. Voorstel van B. en W. tot
adhaesiebetuiging aan een adres
van den Raad der gemeente
Utrecht, waarbij adhaesie wordt
betuigd aan een adres van de
Coöperatieve Woningbouwver-
eeniging voor Gemeentepers o-
neel aan H. M. de Koningin om ver-
nietigingvaneenbesluitvanGed.
Staten, waarbij wordt geweigerd
het verleenen van een voorschot
voor woningbouw.
De heer Van Achterberg h: Mijnheer
de Voorzitter! Ik geloof, dat B. en W. twee
zaken verwarren, d. i. de coöperatie en den
woningbouw in het belang van de volkshuis
vesting. Kijk u eens, mijnheer de Voorzitter,
het verschil is eenvoudig reusachtig. Wan
neer de coöperatie wordt doorgevoerd, dan
vind ik dat mooi, mits er een zekere waar
borg is. Die waarborg op het oogenblik is
54 cent van de f 100. Dat is toch geen waar
borg te noemen. Dat is absoluut niets. Nu drei
gen B. en W. in hun memorie van toelichting,
dat, wanneer Ged. Staten in dit geval gelijk
krijgen, het Gemeentebestuur zoo meteen ver
plicht zal zijn zelf aan het bouwen te gaan.
Dat is juist mijn illusie, dat is een ideaal voor
mijl Ik wil dat wel Ik zou juist gaarne willen,
dat alle vereenigingen uitgeschakeld werden,
en dat de bouwerij alleen uitging van de Ge
meente. Wat toch is het geval? Wij schieten
geld voor aan de bouwverecnigingen. De Ge
meente spreekt borg en draagt de verant
woordelijkheid, maar de vereeniging steekt
over 50 jaar 1de centen in den zak. Ik zou zeg-
gen; .wanneer de Gemeente het geld geeft,
laat die dan ook" de revenuen er van Hebben
Wanneer er een «coöperatie is, zooals die van
'de Gemeente-ambtenaren, dan neem ik aan,
dat zij ook coöperatief willen bouwen. Maar
wanneer zij maar f 0.54 hebben van dc f 100,
dan is dat voor mij een teeken, dat de men-
schen in vele gevallen niet van sparen weten.
Wat zal het gevolg zijn, wanneer de men-
schen in coöperatieve woningen wonen? Dan
zal per slot van rekening, wanneer er ziekte
of iets dergelijks zich voordoet, de Gemeente
aan het Rijk mogen betalen. Er is hier niet de
noodige waarborg. Iedere nieuwbouw, die
direct klaar is, kan nog maar 95 krijgen.
Maar ondanks de vermindering in waarde geeft
de Gemeente hier al 100 Daar moeten wij als
gemeenschap borg voor staan, terwijl over
50 jaar die menschen het eigendom zullen heb
ben. Ik vind heel goed adhaesie te betuigen
wanneer er een zekere waarborg is. De waar
borg zooals die nu is, is mij veel te miniem
en ik vind het niet verantwoord, dat de ge
meenschap voor een dergelijke kleine waar
borg borg gaat staan.
De Voorzitter: Ik geloof, dot u niet
heelemaal juist is wanneer u zegt, dat de ver
eeniging het geld in den zak zal steken.
Dc heer Van Achterbergh: Dat heb
ik niet gezegd, mijnheer de Voorzitter.
De Voorzitter: U hebt gezegd, dat over
50 jaar de vereeniging hel geld' in den zak
steekt. Wanneer gij u herinhert de-reeks van
voorwaarden die zijn gesteld voor „Bonifa-
cius" en „Volkshuisvesting II", dan zult u bijv.
zien, dat leden en aandeelhouders niet meer
mogen krijgen dan een maximum dividend
van 4 dat is in den tegenwoordigen tijd
niet veel. Alle overschotten bij liquidatie moe-
ten worden aangewend in het belang van de
volkshuisvesting. Elk idee van verrijking door
particulieren is uitgesloten. Het gaat hier niet
om coöperatie of niet> hoewel de zaak is aan
gebonden te Utrecht door de aanvrage van
een Coöperatieve Bouwvereeniging. Wij heb
ben hetzelfde gehad te Amersfoort met Volks
huisvesting II. Er was aan den Raad een
voorschot gevraagd en de Raad heeft beslo
ten het verzoek in te willigen, doch loen heb
ben Ged. Staten gezegd: het stamkapitaal is tc
klein. Toen heeft het bestuur van Volkshuis
vesting getracht meer geld bij elkaar te krij
gen en dat is gelukt. Dat zal misschien nog
wel eens gelukken, maar later misschien weer
niet, en nu geloof ik, dat het streven van den
Raad duidelijk is gericht op een krachtige
woningpolitiek, op de opruiming van al die
honderden krotten, dus vanzelf op nieuwbouw,
en dan vraag ik mij af: hoe altijd de noodige
kapitalen bijeen zijn te brengen voor een stam
kapitaal van minstens 5 In Utrecht heeft
zich de zaak nu opnieuw voorgedaan en daar
om is er gelegenheid om nu opnieuw uit te
lokken een besluit van de Kroon onder het
huidige Ministerie, en ik geloof dat B. en W.
goed doen wanneer zij voorstellen zich hierbij
aan te sluiten. Het gaat hier dus volstrekt niet
over de vraag, of het een coöperatieve ver
eeniging is of niet, maar over een vereeniging
in het belang van de volkshuisvesting, op
welke de Raad, volgens de te stellen voor
waarden, groote contróle kan uitoefenen.
De heer Van Achterbergh: Mas$k nog
even antwoorden, mijnheer de Voorzitter? B.
en W. zeggen van hun standpunt en dat is
een zuiver standpunt: wanneer deze zaak niet
kan worden doorgezet, dan zullen wij zelf
moeten bouwen, en daar zijn zij bang voor.
Maar mijn standpunt is ook zuiver, ik zeg
juist: Laten wij zelf bouwen, laat de gemeen
schap dat maar hebben. U zegt, dat mijn ge
dachtegang is geweest, dat er verrijking zou
hebben plaats gehad van de bestuursleden.
Geen kwestie van! Ik wil een voorbeeld noe
men:
De rooilijn w>or de wotftogen van „VdBcs-
huisvestmg II" Egt thans op 4.85 M. uit de as
van 'den weg. Wanneer daar nu een Ceintuur
baan zal moeten komen, zullen die huizen,
misschien over vijftig jaar, moeten worden
afgebroken. Dan moet de Gemeente dokken
en dan was hel betaald geweest. Het zal over
50 jaar alle mogelijke inconsequenties geven.
Als de menschen van die coöperotieve vereeni
ging sterven, dan krijgt het Gemeentebestuur
daardoor veel last en veel moeite. Daarom zou
ik het beter vinden, dat de Gemeente zelf die
woningen bouwt. Mijn bcdoehng is natuurlijk
niet, dat ik meen, dat de bestuursleden zich
zullen verrijken. Als alles afgeloopen is, krijgt
de vereeniging die 50 woningen, maar de Ge
meente heeft er niets aan, ook als zij die
woningen noodig mocht hebben. Wij moeten
al dien tijd borg spelen en als wij die wonin
gen moeten hebben, moeten wij ze koopen.
De Voorzitter: Ik heb op het oogenblik
al die voorwaarden niet bij mij, maar ik herin
ner mij zeer goed, dat de Gemeente tot
naasting kan overgaan tegen betaling van hel
stamkapitaal en de liquidatiekoslen.
De heer Van Achterbergh: Dat is zeer
veel geld.
DeVoorzittfer: Maar dan krijgen wij een
zeker aantal huizen plus den grond, die dan
zeker in waarde is toegenomen.
Dc heer Van Achterbergh: De bewo
ners moeten op hel oogenblik betalen rente en
aflossing die ligt opgesloten in de annuïteit.
De menschen maken hun huizen in 50 jaar
vrij. maar dit is dan niet noodig, want dan
heeft de Gemeente ze voor niets.
De Voorzitter: Ik laat mij niet van de
wijs brengen. U is heel handïg;juist als straks
bij het voorstel omtrent „Volkshuisvesting II",
die u van de baan wilde schuiven, tracht u nu
hier Gemeentelijken woningbouw te poussee-
ren, om dit van de baan ie schuiven. Maar de
Raad heeft beslist, dat de bouw door vereeni
gingen de voorkeur verdient. Het zou beter
zijn, als u, zoolang de Raod besluit, om niet
over te gaan tot eigen bouw van wege de Ge
meente en dus den particulieren bouw wfl
aanmoedigen, voor de strekking van dit adres
was, en er ook voor was, dat die vereeniging
een zoo klein mogelijk stamkapitaal noodig
heeft, om niet het volgend jaar reeds te wor
den stop gezet.
De heer Van Achterbergh: Daar voor
zou ik wel zijn, maar niet coöperatief.
De Voorzitter: Daar gaat het niet om.
Het is ongelukkig, dat die zaak in Utrecht zoo
is aangebracht, maar hier is die zaak aange
bracht door „Volkshuisvesting", een gewone
vereeniging volgens de Woningwet. „St, Boni-
facius" is ook zoo een vereeniging. U ziel
hier het schim van de coöperatie, maar kïat
is er niet. Het gaat om deze vraag: zal de Ge
meente die woningen zelf bouwen, of met welk
stamkapitaal moet zoo een vereeniging kunnen
volstaan. Nu zeiden de Raad van Utrecht en
Ged. Staten van tal van provinciën: laat dat
stamkapitaal zoo klein mogelijk zijn, des
noods. Daar gaat het om, dat is de kwestie
zuiver gesteld. Ik moet hier voet bij stuik
houden.
De heer Kroes: Mijnheer de Voorzitter1! K
wensch toch even den heer Van Achterbergh
erop attent te maken, dat hij zegt, dat die ver^
eenigingen na 50 jaar de centen in den xak
zullen steken,
De heer Van AcfiïerBergfi: Geen
kwestie vanl Dat heb ik op die manier, niet
geze^di
lingea behalve
nmuniqué van
alen staf. De
:n oosten van
én Dixmuidcn.
i gemaakt. In
ige Duitschcrs
*p.
telegram van
lijk van Dins-
cwichlige ver-
ic vliegeniers,
ken; maar het
linie cene be-
Brussel heb-
Parijs wordt
en troep vlic-
vaïi krachtig
okken met hut
lioofdkwartie-
•sle plaats dal
erg te Th ielt.
te zijn uitge-
-ericht uil hut
jn middag.
:n nog in ont
liet plaats,
in gen voorbe-
dun Ion No-
het eerste Si-
r hunne voor-
ficieele mede-
e strijdkraoh-
ijlce leger tot
n, de geYech-
ite in de gou-
geslaalct, om
?orod bevolen
eranderd, Uit
tagen zijn tot
nncngebracht.
huzaren bij
andclijke mu-
wagens met
neralen staf
von Hof er,
üerst nu laat
rdwesten van
Save) bchaal-
tweede Ser-
istaari onder
v ijl division,
overhaasten
2ii van aller-
k moest laten
om zich uil
2n. De vijand
ilcgen stellin-
maals tegen-
eruggeweken
i van Sabau;
van den len
nze dappere
)g een 'liard-
ïstand gebo-
e Poliorek.
Londen, 3 Nov.,(R.) Officieel, Heden»
morgen vroeg werd de kanonneerboot Hal*
cyan, die op patrouille was, aangevallen door
een Duitsch eskader. Aan boord van de IiaL
cyon werd één man gewond. Toen het schijf
hot voorgevallene gesignaleerd had, werden
verschillende manoeuvres uitgevoerd, die den
vijand tot .een overhaasten aftocht noop
ten. Eenige lichte Engelsolic kruisers ver
volgden hem cn zaten hem dicht op dc hie
len, maar konden hem niet dwingen tot een
strijd vóórdat de avond viel.
Een Duilsche kruiser, die tot het eskader,
behoorde, strooide op zijne vlucht -eenigie mij
nen, waarvan één den Engclschen onderzeeër
D 5, die aan do oppervlakte van hel wale*
voer, tot zinken bracht. Twee officieren en
twee matrozen, die zich op de brug bevon
den, konden worden gored. In den loop van
den dag gebeurde verder niets in dc Enge
land omgevende wateren; alleen bleef eeiic-
flotlile kanonneerboolen de linkerflank dei
Belgen steunen,
Londen, 3 Nov. Hel stoomschip Vac
Dyck, dat door den Duitschcn kruiser Karls
ruhe in dun grond weid geboord, was een
Brilsch un geen Belgisch schip. Hul had een
inhoud van 10.328 ton.
Petersburg, 2 Nov. (R.) Het Turkscho
gezantschap heeft Petersburg verlaten via Fin
land.
Konstanlinope 1, 3 Nov. (W. B.) Het
afbreken vaji de diplomatieke betrekkingen
tusschun Turkije un Servië geschiedde op
grond van cene door liet Servische gezant
schap aan dc Porie overhandigde nota, waar
in werd medegedeeld, dal in opdracht van de
Servische regccring de betrekkingen werden
afgebroken en voor den gezant en het perso
neel van liet gezantschap paspoorten werden'
verlangd,
'Konsla.ntin.opcl, 4 November
(W. B.) De Porte heeft hare ambassadeurs in
Londen en te Pamijs, haren zaakgelastigde
te Petersburg en haren gezant te Belgrado
teruggeroepen.
Bordeaux, 3 Nov. (R.) lieden avond
om zeven uur had de Turksohe ambassadeur
zijne paspoorten nog niet gevraagd, ofschoon
alle vertegenwoordigers van dc verbonden
mogendheden te Konslantinopcl vertrokker
zijn.
Petersburg, 3 Nov. (R.) Een keizerlijk
manifest zegt, dat Turkije door Duitschland
en Oostenrijk in een onvruolilbaren strijd to
gun Rusland is betrokken. Rusland verwacht
den uitslag met volmaakte kalmte en in ven*
trouwen op God. Dc slecht beraden lusschciw
komst van. Turkije zal de ontknooping Lc«
spoedigen, die vóór Turkije noodlottig zal zijn
en ami Rusland de oplossing zal brengen van
de historische vraagstukken van de kusten
der Zwarte zeo, die het door zijne voorzalen
zijn nagelaten.
W e e n e n3 N o v. (W. IJ.) De Neue Freió
Pi esse verneemt van bevoegde ziide: Volgens
de hier ontvangen berichten van hel Turkscho
ministerie was dc zeestrijd in de Zwarte zcq
veel ernstiger dan de eerste berichten deden
verwachten. Een kleiu deel van de Turkscho
riool, dal exercitiën verrichtte in de Zwarte
-zee, werd eerst door Russische oorlogssche
pen in observatie genomen cn daarna ver
volgd. De Russische oorlogsschepen gingen
spoedig daarna over tot den aanvul up de
Vlecht."
„Zooveel meisjes zondigen er uit liefde, niet
uit slechtheid, Nica. - Je zoudt er, in mijn
oogen, niet minder om geweest zijn."
„Dacht je, dal ik daarom ongelukkig was?"
hernam ze, nadat ze beiden een poos gezwe-
t*cn hadden. „En dacht je, dat jou vriend
schap mij zou troosten?"
-„Dat ook, maar dat was t niet alleen. Zie
■e, Nica. Als -mijn vermoeden juist was ge
weest; dan zou ik al 'l andere, alles, wat lus-
folien ons is, vergelen hebben, en ik zou tot
Jc hebben gezegd: „Ik ben niet vee), Nica
maar ik 'ben toch een eerlijke kerel en het ia
-weenqur.T xtoiö'V.: ~nrs~ATcTe~vfou\vTje'zal
zijn cn de Heilige Maagd ons een kind, een
jongen, zal schenken, dan zullen wij het
Jacques noemen
„Jacques Balmal; voor de wereld naar je
beroemden oud-oom, den gids van den Morit-
Blanc, maar voor ons beidjes naar Jacques
Bal-mat, den kleinen schoonsteenvegerdie
door liefde geïnspireerd werd... want 't was
uil liefde voor je, LalLö, dat dk mijn ouders
en mijn land: en alles verliet, uit liefde, dat
iik mijn sekse verloochende en liefde is meer
dan roem en liefde is machtiger dan opvoe
ding. En die liefde is nog in mijn hart... cn
als de ouders van Paid anii Myden' zeggeli r-'
Ze was weer gêhëcï de~"ëcTélhïcdigéIm
pulsieve vrouw die enkel door heur hart
geleid werd-.
„Weet-je, Lallo, we zullen, zoodra wij in
den Haag terug zijn, het postkantoor, of als
dat dicht is, een winkel, of desnoods een
hotel (binnengaan en van daar zal ik een
briefje aan mevrouw van Vloten schrijven
dat ik niet weer terug kom. Dan weel ze hel
in eens en dan heb ik alle bruggen achter
mij afgebroken en kan ik niet meer terug."
„Maar, Nica, dat is immers onzin en liet zou
van mij al zoo laag mogelijk zijn daar mis
bruik van to maken- Denk toch eens na...
*J>e' haahil"-
;en en in die
i spullekindl
i naam niet
worden op-
igen weg."
veel op. Je
en
altijd. Ai die
eest. Nu hen
weer in mij
.4 meer pas-
stikken. Ik
God's ruime
/il alles ver-
r onbezorgd
je kunl
niet onge-
werden zijn
e van haar
li" gaf toe.
li zusier, de
iclitig wordt
noodig zal
Ze lachte „dus wil-je liet fatale moment,
zoo lang mogelijk, uitstellen.
„Ik wil je, zoo lang mogelijk, den tijd laten,
op je besluit terug te komen."
„Goede Lallo altijd dezelfde."
„Ik hoop altijd dezelfde voor jc te blijven,
zoolang 't Yoor jou geluk is Nica."
Een paar weken lang ging hel praaLje
omtrent Nica's verdwijning in haar krin
getje en zelfs daarbuiten rond.
Dat mooie meisje, de aangenomen dochter
der van Vloten's, die al zoo-half en half met
den oudsten zoon was geëngageerd, was er
óo eens vanJ dóór gegaan met een spullevént.
Zoo zag je toch dal waar 't eenmaal inzat!
Iedereen had zoo iets wel aan zien komeuj
op den duur kon 't immers toch niet goed
gaan.
Dat kwam er nu van, als jc zulk volk in
'huis nam. Te verwonderen was het trouwens
niet, jc hadt de meid maar aan te zien.
Arme Nica werd er doorgehaald zoo
erg, als 't maar kon.
Toen sprak men weer over iets anders. -
In het gezin van den dokter, waarvan ze
behoorlijk afscheid had genomen, bleef ze een
lieve herinnering, al was mevrouw het cr, in
heur hart. mee eens, dat het toch vergeefsche
moeite was geweest, zoo'n kind een degelijke
opvoeding te geven en het tc willen verheffen*
Als de menschen haar pleegkind van om
dankbaarheid beschuldigden, trok ze haar
schouders op, zuohlle cn zei, dal ze 'l ooi»
anders gohoopt had, maar eigenlijk vond zq
het de beste oplossing.
En zeker voor Paul die nu veel gemak
kelijker over zijn jongcnslicfde lieen zou
komen.
Lang vóór liij dat, door zijn moeder, ge-
wenschtc sladium bereikt had, kregen ze, van'
uit Savoie, 't land hunner geboorte, de huwe^
lijksaankondlging van
Lallo Balmat
en
Monique Raveneau.
De genegenheid van broeder en zuster Had
hun niet meer bevredigd en had' zich opge
lost in hun groote liefde van man lol vrouw.
Den H-aag Oct. 1004 Aug. 1903.
SLOT-
