m rohie jem
DE EEMLANDER'
Maandag 18 Januari 1915.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
W 171
ia"* «laargang.
He o-'dredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURO.
J»
Uitgevers: VALKHOFF Co.
ABONNEMENTSPRIJS:
P«r 8 maanden voor Amersfoort f J*?®*
I Idem franco per post
Per week (met gratis verzelrermg tegen ongelukken) -
Afzonderlijke nummers Z'
Oeze Courant verschijnt dagelijks, behalv» op Zon- eis
Advertenüttn gelieve men liofst vóór 11 uur, familie-
advertenties en berichten vóór 2 uur m te zenden.
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 1.
Intercomra. Telefoonnummer 66.
ADVERTENTIËN:
f 0.50.
- 0.10
PRIJS DER
Van 15 regels..
Elke regel meer
Dienstaanbiedingen 35 rents by vooruitbetaling.
Grooto letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bodrijt bestaan zeer voordeelige bepalingen
tot het herhaald advorteeren in dit Blad, bij abonnement.
Eene circulaire, bevattende do voorwaarden, wordt op
aanvraag toogezonden.
Politiek Overzicht.
De wereldstrijd.
iVoor bet eorsl seuerL weken en maanden
beeft in de vorige ■week de loopgravenstrijd,"
die op bet westelijke Ironl worew gevoerd, op
één punt van ae uilgesirc-kie linie eeue ont
wikkeling genomen, oie zich vertoont al6 een
tastbaar succes voor een der beide partijen
In de streek ten noorden van de aan den zui
delijken oever van de Aisne gelegen stad en
vesting Soissons is van üen ben tol den 14en
Januari hevig gestreden en bel gevolg daar
van is geweest, dat de zuidelijke sieduig yan
de iiooglenreeks, die op üen reenter ^noorde
lijken) oever den loop van de Aisne voigt, zich
nu in Duilsche handen bevindt. De rivier
vormt door verschillende krommingen ten
noorden van de stad eene kleine vlakte van
»iel overal gelijke breedte. Op de hoogvlakte,
die van den rand van hoi rivierdal gaandeweg
naar het noorden opklimt, haduen de Fran
schen tot dusver het zuidelijke geueeite bezet.
l\\ gingen van daar uit over tol den aanval
tegen üe verder noordelijk liggende Duilsche
stellingen. Daaruat ontwiKkeioen zicii gevech-
en. die eerst aan de Franschen cenig succes
orachten. Maar de Dutlschers versterkten
hunne strijdmacht en ondernamen daarop den
tegenaanval met zulk eene kracht, dat zij
konden doordringen in de op de helling ge
legen plaatsen. De Franschen moesten onder
het vuur van de Duitscne zware artillerie over
de Aisne teruggaan naar hunne stellingen op
den zuidelijken oever. Hun terugtocht werd
bemoeielijkt, omdat het water in de Aisne zeer
gezwollen was, waardoor verscheidene brug
gen waren weggeslagen. Zij hebben daarbij
groole verliezen geleden, die zij zelf niet op
geven, maar waarvan de Duitschcrs een be
rekening geven, die geueetlelijK op bekende
ciifcrs, gedeelleiijk op raming uerust. Er zijn
4000 a 5000 dooden gevonden op het gevechts-
veld en 5200 gevangenen gemaaktdaarbij
wordt een geraamd cijfer Yan 16.U0U gewon
den gevoegd, waardoor men komt tot een to
taal verlies van 25.000 man.
Bij de begrijpelijke ingenomenheid, die in
Duitschland heerscht over dit succes, wordt
niet verzuimd op de strategische beleekenis er
van het licht 1e doen vallen. De Frank!. Z-tg.
schrijft: „In het breede stuk van Soissons tot
Vailly is thans de rechter Aisne-oever met de
beheerschende hoogten en dus ook met de
•>vergangen over de rivier in ons bezit. Dat
is voor dc la-tere ontwikkeling van den veld
tocht in Frankrijk van onschatbare waarde.
De toestand van dc stad Soissons is in het
noorden en oosten veel slechter geworden.'
Dat is op zich zelf eene zaak van gewicht,
want Soissons ligt aan hel gewichtige kruis
punt van de spoorwegen ParijsLaon en
Compiègnc—Reims. De eerste van deze beide
lijnen, die naar het noorden leidt, ligt achter
hel Duilsche front. De spoorweg naar Reinis
echter, die bij Semoise (omstreeks 9 K.M. ten
aos!en van Soissons) het dal van de Aisne ver
laat en dat van de Vesle volgt, is voor de
Fransche troepenbewegingen en maierieei-
transporten van het wésten naar het oosten
van veel gewicht. Bij Soissons bei inden de
Duitsche troepen zich gevaarlijk dicht bij
dezen spoorweg. De stad zeü is blootgesteld
aan het vuur van de Duitsche kanonnen.
Daaruit verklaart zich het belang, dal de
Franschen hebben bij het terugwerpen van de
Duitschcrs uit hunne vaste stellingen in den
omtrek van Soissons. Maar de poging, die zij
daartoe hebben aangewend, is niet alleen mis
lukt, doch de Duitschcrs zijn nog dichterbij
gekomen.
De tegenpartij val niet toegeven, dat hel
aoor de Franschen .geleden échec strategisch
van veel beleekenis is. Zoo schrijft de militaire
medewerker van de Daily News„Fr is geen
reden om ai te veel ie maken Yan iels wat
welbeschouwd slechts een plaatselijke tegen
slag is in de oorlogvoering van geven en ne
men, die nu in zwang is. De Franschen stre
den. met hunne gewone dapperheid, maar
werden klaarblijkelijk overweldigd door de
versterkingen, die waren opgeroepen om den
keizer een pleizicrigcn dug te bezorgen. Zij
hebben eenigen grond prijs gegeven, maar zij
houden de overgangen van de rivier vast.
Generaal Joffre hecit inmiddels zeker verster
kingen gezonden, om het vroegere evenwicht
te herstellen. Hel zou een misslag zijn de zaak
te overdrijven ot te beweren, dal men le doen
heeft met eene poging Yan Duilsche zijde om
door de liniêii van de bondgenoolen heen le
breken op dit bijzondere punt, want alles wat
het aanduidt, is dat de Duilschers mei» hunne
gewone wakkerheid in slaat waren met suc
ces tegenstand le bieden aan een plaatselijk
Fransoii -offensief."
Men kan hier tusschen de regels duidelijk
de teleurstelling lezen oyer het geleden échec.
Overigens hehücn wij uil de beschouwin
gen van de Berlijnsche pers in het vorige
nummer gezien, dat van Duitsehe zijde wordt
erkend, dat dit nie<t dc doorbraak van de
Fransche stelling is, maar slechts een slap,
die de hoop opwekt, dat het le eeniger tijd
lot de doorbraak zal komen. Oi die hoop zich
zal verwezenlijken, is eene vraag, die in de on
zekere toekomst thuis behoort.
Eene bijkomstige omstandigheid, die or.s hel
verschil lusschen de tegenwoordige en dc
vroegere wijze van oorlog voeren voor oogen
brengt, is het in de Duitsche berichten met
eenigen ophef vermelde feit, dat deze strijd
onder de oogen van den „obersten Kriegs-
herrn" is gevoerd. De Köln. Ztg. zegt hier
van: „De tijden zijn voorbij, toen de opper
bevelhebber nog op een zoogenaamden mo
narchenheuvel met ruim uitzicht een slag kon
bijwonen. Ver achter liet front bevindt zich
de standplaats, waarin het nel van alle ver
bindingen samenkomt, en onbeinvlocd dooi de
verschijnselen van den strijd neemt de veld
heer op grond van de door telefoon en tele
graaf overgebrachte berichten zijne maatre
gelen, die de op verren afstand slaande
iegerafdeclingcn in beweging brengen. Van dc
troepen zelf ziet het legerbestuur niets. Ge
lijk in zoovele dingen, is de romantiek geheel
verdwenen, en wat in 1S70/71 koning Wilhelm
nog kon beleven, de aanvoering van zijn leger
op het slagveld zelf, is den kleinzoon onmoge
lijk. Slechls betrekkelijk kleine gevechten, die
in de hand van de commandanten der korp
sen liggen eu zioh nie-t over gcheele legers
uitstrekken, verschaffen gelegenheid voor den
keizer om ze als belangstellend toeschouwer
bij le wonen. Tol dusver is dil in dezen oorlog
slechte zelden het geval geweest/'
D* ooi*hg.
B e r lij ii. 16 Ja n. (\Y, B.) Uit hel grootc
hoofdkwartier vernemen wij: Dc Engelscüc
minister van oorlog liol zich den 6cn Januari
in het Engelsche hoogerhuis uit, dat den 20en
December belangrijke gevechten plaats had
den tusschen Engelsche en Duitsche troepen.
Bij Givenchy werden loopgraven, die door
Indiërs bezet waren, door oc Duitschcrs hevig
aangevallen. De Indiërs werden in zekeren
zin verrast en ccr.ige loopgraven werden ge
nomen, maar den volgenden dag door een
regiment, dal zich in reserve bevond, onder
zware verliezen voor den vijand terug gewon
nen en sedert heeft men zich gehandhaafd in
het bezit van de heroverde linie.
De Engelsche minister van oorlog schijnt
deze meüedeelingen op grond van onjuisic be
lichten. die liij van hel front ontving, gedaan
te hebben. In het belang van onze dappere
troepen kan echter deze onjuiste voorsrelling
van de toenmalige gebeurtenissen niet on
weersproken blijven. In eene vijfdaagsche
zware worsteling van 19 lot 2-1 December ge
lukte het ons de stelling van de Engelschen
in hare geheeld uitgestrektheid tusschen de
hofstede up 1 K.M. leu noorden vau Laqumque
en Givenchy in bezit te nemen en op sommige
plaatsen zelfs nog verder terrein te winnen.
Alle pogingen van den tegenstander om de
verloren stelling le hernemen, waren vruch
teloos; nog heden zijn wij in haar bezit Hel
is dus onjuist, wanneer de Engelsche minis
ter van oorlog zegt, dat de Engelsche troe
pen de verloren loopgraven heroverd hebben.
De buit, die ons m deze gevechten in handen
viel, is den 26en officieel bekend gemaakt.
ParijjS, 16 Jan. (R.) Namid-dagcomimi-
niqué.
In Notre Dame de Lorettc, bij Carcney, be
zette de vijand weder con gedeelte van de
loopgraven, die hij den Hden verloren hacl
lu BLancv, bij Atrccht, duurde onze vooruit
gang voort, ire vijand riohlc een krachiligen
aanval, voorafgegaan door een hevig bom-
dement. op onze stellingen ten westen van
La Boissetle. Deze aanval werd teruggesla
gen. Langs het gohe-ele front, van dc Somme
tot de Maas, werd geene infanterie-actie l>e-
richt. In de streek van Soissons verwierf die
artillerie meldenswaardige resultaten; zij
dreef een regiment uiteen, terwijl liet zich
verzamelde, veroorzaakte eene ontploffing in
de batterijen van dién vijand en vernielde oen
van zijne wenken.
Van de Yogeezen tol de Argonuc valt te
berichten, dat een vrij hevige aanval, die bij
Flirey togen onze loopgraven werd gericht,
geheel mislukte en dat d-e Duitschcrs door
ons arlüierievuu-r genoodzaakt werden den
bergkam ten noorden van Clemery te ontrui
men.
Av pndcomm unique.
Er is niets van belang voorgekomen, be
halve dat onze troepen eene nieuwe loop
graaf hebben genomen in den omtrek van
Perthes cn oen bosch. 200 a 500 Meter vóór
onze liniën ten noorden van Beausêjour gele
gen.
Parijs^ 16 Jail. (R.) Een inwoner van
Reims zegt in een brief aan do Times van
den 13cn. dat ondanks dc hevigheid van hun-
ue aanvatten de Duitschcrs nog deze li de sLel-
lingen bezetten als vier maanden geleden.
B er lij li, 17 Jan. (W. B.) Bericht van hel
opperste legerbestuur uit hel grpole hoofd
kwartier van heden voormiddag. In Vlaan
deren kwamen van beide zijden slechts arlil-
ieriegevcchten voor.
In Blungy (ten oosten van Atiecht) lieten
wij een groot fabrieksgebouw in dc lucht
vliegen en maakten daarbij e enige gevange
nen.
Yan het overige front is, behalve aiiillerie-
gevechien van afwisselende hevigheid en de
voortzetting van den sappen- eu mijnenstrijd,
eiels van beteekenis le berichten- ln dc Ar-
gonne maakten wij kleine vorderingen. Storm
en regcu verhinderden op bijna het gekeele
front den gevcohtsarbeid.
Ongeveer vier weken geleden werd hier een
algemeen aaavalsbevel bekend gemaakt, dal
de Franscihe opperbevelhebber voor hel bij
eenkomen van het Fransche parlement in
December had uitgevaardigd. De aanvalspo-
gingen van de tegenstanders op het westelijk
oüiiogsloonecl, uie daarna begonnen, hebben
het Duilsche legerbestuur in geen enkel op
zicht verhinderd om alle maatregelen, die
het doelmatig achtte, uit te voeren; zij hebben
den vijand nergens eenigc noemenswaardige
winst bezorgd, terwijl onze lroepen ten noor
den van La Bassée aan de Aisne en in de Ar-
gonne zeer bevredigende resultaten hadden
te. boeken. De vijandelijke verliezen geduren
de dezen tijd bedragen aan door ons gelelde
clooden ongeveer 26.000 en de ongewonde ge
vangenen 17.860 man. ln 'l geheel zullen zij,
wanneer men voor de berekening van de ge
wonden het door de ondervinding geijkte vei-
houdingsoijfcr van 1 tot 4 neeml, minstens
150.000 man bedragen, afgezien van de niet
waargenomen dooden en de vermisten. Ons
totaal-verlies in dezelfde tijdsruimte bereikt
nog niet hot vierde deel van dit getal.
P a r ij s1 7 Jan. (R.) Avond-communiqué.
F.r is niets te vermelden.
1' ar ij s, 17 J an. (R.) De Matin bericht uil
Sainl-Omcr. Volgens geloofwaardige berich
ten zouden dc Duilschers La Bassée hebben
prijs gegeven, waar hunne stelling onhoud
baar werd onder het convergeereude vuur vau
de artillerie der bondgenoolen. Ook loopl het
gerucht, dat lusschen Bijssel en La Bassée onze
troepen hunne spits hebben vooruitgebracht
tot Seclen.
Berlijn, 17 Jan. (W. B.) Wij verne
men uit het grootc hoofdkwartier over de
gevechten bij Soissons: De in de laatste da-
gelijikscho berichten slechts kort medegedeel
de gevechten ten N. van Soissons leidden
lot. een zeer opmerkelijk wapensucces voor
onze troepen, «ie onder leiding van generaal
Looliow en vaai luitenant-generaal W'ichura
streden on overwonnen. In den loop van den
pbsilLeslrijd van verleden Maandag kwamen
de Franschen in de streak van Soissons.to
voorschijn uit hunne uit een warnet van
loopgraven beslaande stellingen, die zich op
dion rechter Aisne-ocvcr bij wijzè v«n brug-
gehoofd naar het noorden ui 1st rek ten. Op
den westelijken vleijgel van het strijdveld
rijst ten westen van den spoorweg Soissons
Laon uil het breede rivierdal op eene door
vele kloven doorsneden, overvloedig met
bosch begroeide hoogte, op welker bovenste
gedeelte dc loopgraven van dc Franscihe n. en
de Duilschers tegenover elkaar lagen. Beiden
waren er op uil, zich door een sappen aan val
in het be/tt van het hoogste punt te stollen».
Oostelijk van de hoogte ligt aan haren voet
hol dorp Crouy en voorbij deze plaats loop*
in ecu diep ingesneden grond de spoorweg
Soissons—Laon naar het noorden. Dicht hij
den spoorweg liggen ten oosten daarvan eene
reeks steengroeven, waarin onze soldaten
zich meesterlijk ingebouwd luidden. Dc zoo
genaamde steengrocfslelüng vormt den weste
lijken uitlooper van de hoogvlakte van
Yrcgny, die zich lang cn breed ten oosten-
van den -poorweg uitstrekt en waar an het
gehoede zuidelijke gedeelte in Fransch bezir
was. Van de rivierzijde uit dringen verschei
dene diepe kloven in de hoogvlakte. Daarin
vond de zware artillerie van dc Franschen
eene zeer gunstige opstelling. De aan den
rand van de hoogvlakte op hoornen achter
stalen schilden en borslpantscrs xiilendt*
waarnemers richtten hunne zware kanonnen
flankeerond tegen de Duilsche stellingen op
de genoemde hoogte. Dil flank vuur ri chile
zich voornamelijk legen de loopgraven van
hel lijfregiment en was op den eersten Kerst
dag bijzonder hevig. Onder een reusachtig
munitiegebruik begon hel den 7en Januari
opnieuw. Die troep had veel lie lijden, Eene
stelling, de zoogenaamde machine geweer
loop gira af, werd letterlijk, door het vijandelijk
vuua* met den grond gedijk gemaakt cn de
daarin aanwezige machinegeweren onder het
puin bedolven. Na deze artiilerislische voor
bereiding ging de tegenstander den 8en lol
den aanval over en drong op eene front-
breedte van omstreeks 200 Meter in dc Buil-
sche loopgraven. Hij kon, ondanks talrijke
pogingen, niet weer daaruit verdreven \w
den.
Tot 11 Januari kwam het hier, zoowel over
dag als 's nachts, tot hevige gevechten van
man tegen man, zóó verbitterd cn bloedig
als men zioh nauwelijks kan voorstellen. Do
Turco's, die hier vochten, streden niet alleen
met geweer en bajonet, maar zij beien hun
ne vijanden en staken hen mol messen. De
toestand niaaktie eene beslissing dringend
noodig. Op 12 Januari begonnen de Duitsche
troepen een tegenaanval, welke aanvar.kri'-V:
niet zoozeer tegen de bosch rijke hoogten zcli
gericht was, dan wel togen dc aan weers
kanten aansluitende FTanschc stellingen.
Klokslag elf uur kwamen uit de steengroe
ven-stelling onze wakkere soldaten, die in du-
maanden van afwachten on zich in hun ver
schansingen verborgen houden niets van hun
aanvalskracht hadden verloren.
In een stoulmoedigcn aanval verovci Mn zij
dc dichtslbij gelegen vijandelijke loopgraven
cn dc verkenningsposton van dc artillerie.
Dadelijk liieLd toen hot vuur uit de flank op,
dat de Franschen op dc hosohrijtke hoogten
onderhielden. Het hoofddoel van den eersten
aanval was nauwelijks bereikt, toen een uur
luier, om twaalf uur in den middag, op den
uitersten rechtervleugel onze dappere fuse
liers voor den dag kwamen, zegevierend
voorwaarts ruklen en over een afstand van
een kilometer terrein wonnen.
Thans werd ooik overgegaan tol een aantal
up de begroeide hoogte. De Franseben wer
den eerst uit de Duitsche, vervolgens uil hun
eigen loopgraven geworpen en van de hoog
te verdreven., waar zij zich halverwege weer
vastzetten.
Zooals blijkt uit mededoelingon van krijgs«
gevangenen, dachten de Franschen, <1 t de
verwachte voortgezette Duitsche aanval van
den rechtervleugel der Duilschers zo-u uil-
levensbeeld door
JOANNES REDDINGIUS
32
Herman voelde zich verantwoordelijk, du;
Philip rein bleef, hij had de teeueniuii ge
zien, waarmede de liaariemsche wcüiiwe al-
scheid van haar cenig kind nad genomen.
Hij had naar die mevrouw gekeken, oie mul
?ooveei angst in de oogen haai lieveling was
komen brengen en de jongens aanzag, die
den nieuwen makker nieuwsgierig opnamen.
Herman had hem het eerst een j and gegeven
en gevraagd hoe hij heette en ook zijn aam
genoemd; de dame in 'l zwart nad hum vrien
delijk toegeknikt. Tuen was zij in hpt rijtuig
gestapt en weggereden, was 't veiuecitiiug
geweest of werkelijkheid, had zn >val blijdur
gekeken? IIij voelae zich de beschermer van
Philip en ais Pieter... Hij zuu voor hem
vechten als 't moest. Hij kneep in zijn Diceps
en i ..de zijn vuist. Ja, vechten zou hij.
't \vas op een Woensdagmiddag. Herman
stond bij de paaltjes, die de speelplaats van
den weg afsloten, naar de blauwe zomerlucht
te kijken, naar de koebeesten, die graasden.
Hij velde zich zoo gelukkig. In zijn verbeel
ding zag hij zich ziltcu bij het .ruupelbout
als herdersknaap, op zijn rieten fluit een iiedje
•pelend, dat hij vond op 't oogenblik, waarop
3uj blies:
ik blaas in zomermorgen
mijn liedje zonder zorgen,
en zie de wereld aan,
'k wou heel den dag wel blazen,
tevreden, dat daar grazen
mijn dieren, welgedaan.
Laat ik mijn speeltuig zinken,
dan hoor ik in mij klinken
toch weer de melodie,
en snel heb ik genomen,
gelukkig in mijn droomen,
weer 't fluitje van mijn knie.
De wereld is mijn woning,
hier zit ik als een koning,
die alles gadeslaat,
hij is zijn volk genegen
cn doet het 51 bewegen
naar 't wiss'ien van zijn maal.
Ik blaas als herdersjongen
cn glimlach om de sprongen,
die 't rosse veulen doet;
ik ben een jonge dichter,
en maak de wereld lichter
door 'l klinken van mijn roet.
Hij volgde in gedachten hel liedje, feluk-
kig, groot-gelukkig weer gedicht te hebben
daar hoorde hij gerammel aan ce deur der
speelplaats, hij keek om... Pieter! Met zijn
vadsige lijf schommelde deze de speelplaats
over en het laantje in, dat naar de boschies
leidde. Hij keek om of iemand hem ook zag
of volgde.
Herman deed net, of hij hem niet merkte, ie
kon goed zien, dat zijn eene schouder bree
der was dan de andera.
I Op zijn scheeigeluopun schoenen slofte hu
._>vei' het pad. ilij was tc lui om zijn beenen
le strekken. Al verder cn verder ping hij
langs de hosohjes.
Die heeft niets goeds in den zin, dacht Hei-
xan, en liep vlug langs den zandweg, om,
voorbij het huis van den wegwerker "aandc,
weder op het terrein te koincn. Daar dook
lij onder ue- takken en wachtte en keek.
Phiip zat in hel bosclijc zijn '_s ie leeren
net den rug naar hem toe en waarachtig,
aar kwam Pieter aanstappen, die in 't andere
i oschje gezocht had, jawel, op zi«n dooie gc-
uak, 't was ook zoo warm. Iiij giuc naas1
hüip zitten cn begon met hem tc fluisteren.
lierman zag hel kind aandachtig luisteren
toen riep liij met zijn heldere stem, terw:T hij
j <>]>sprong:
Philip, doet hij je gekke verhalen?
J Philip kreeg een kleur en zei:
I Ja, dat doet ie, 't is een 1 -'ijke jun^n,
waarop Herman Pieler bij zijn kraag "reen
cn hem naar de speelplaats sleepte, waar hij
met hem vechten ging. Pieter was log en kort.
Herman licht en lang. Met een smak kreeg
hij Pieter onder cn toen regende hel slagen
op zijn geelharigen kop, die Pieler luid scheeu-
wend ruet zijn handen omvat hield. Herman
sloeg en beukte wat hij kon.
De jongens, opgeschrikt uit hun spel,
schreeuwden: „Iloeral slaat er op! geeft hem!
ora plotseling te zwijgen, toen de onderwijzer
kwam tceloopen, die hen zocht te scheiden
Herman in zijn woede riep: „Blijf van me
lijf!"
De ouderwijzer had hem van den ander
weggetrokken en ging met uitgespreide ai-
meu voor Pieter slaan, die huilend en jan
kend opstond, maar wien* tegenstander half-
razend, dat hij zich den weg versperd zag,
den secondant beentje lichtte, zocdat deze
viel, waarna hij opnieuw op Pietei losging.
De jongens schreeuwden.
De onderwijzer, weer op dc heen, diende
Herman een paar ferme oorvijgen toe. Deze
werd naar Ue badkamer gestuurd en Pieter
naar de eetzaal, 's Miduags had ie de poenen
aan het dansen. De baas was woedend dooi
het schoollokaal geloopen naar Je eetzaai,
naar de badkamer. De jongens mochten dien
middag niet meer naar buiten. In angstige
spanning werd hel diner verbeid, het gezicht
van den haas stond streng.
Een der jongens moest dc beide schuldigen
halen. Zij kwamen 'na elkaar. Pieter 'l eerst
mei een blauw oog cn een gezwollen lip. Fier
man bleek, maar vastberaden. De beide jon
gens gingen hij hun bord slaan. De baas,
mevrouw cn de onderwijzers bedienden van
aardappelen, 't Yleesch lag reeds o de bor
den, «al deed mevrouw vooral'. Tol c/ers
groole verbazing zei de baas:
lierman, je kunt gaan zitten. Pieter. die
alleen dc laatsle woorden verslond, ring ook
zitten, waarop de baas hem met zijn bord
naar den hoek stuurde, waar hij moest blij
ven slaan, mèt zijn bord, toL halftien. Toen
had de baas alle Postjongens bijeengeroepen
en met hen gesproken een kwartier lang over
dat ééne en gezegd:
Ik cisch van jullie, dat ieder, die een
ander zulke praatjes hoort houden, zich oogen-
blikkelijk naar mij begeve, onverschillig op
welk uur. Willen jullie mii dat beloven?
De haas keek de jongens één -^or aan.
Ju mijnheer, gaven zij achtereenvolgens
ten antwoord.
lierman le hebt ie schuldig gemaakt aan
- -
insubordinatie, dat is een daad. die ten nC—
Yolge heeft, dat ik je van school moet sturen.
De jongens stonden in dooüsclic stille, ver
nemend het onverwachte. Bram begon te hui
len. waarom, dat wist hij zelf niet.
Herman kreeg tranen in de oogen. Wal zon
zijn moeder een verdriet hebben, hij wegge*,
sluurd.
Ik heb er spijt van, mijnheer. Ik was be
sloten excuus te vragen, waar alle jongens bij'
waren.... ik was buiten mij zelf van drift en
Pieler.... Hij slikte uiu niet in tranen uil ft
barsten en drukte ziju nagels in zijn hand
palmen
Bram begon nog harder le snikken.
Jongen, had dc haas daarop gezegd, ter
wijl liij zijn hand op den schouder van den
vechtersbaas legde, jc hebt geaaan, wat iedere
flinke jongen in jouw plaats /.ou gedaan heli-
ben. Ik zal dat andere voor uezen keer dooi?
de vingers zien.... En wal jou betreft, slin
kende jongen, ik wil je in geen drie maande®
zien. Morgen zul jij je koffers pakken, je gaat
naar huisen hij vervolgde met zachlo.
slem: jullie leunt naar boven gaan.
Eén voor één gaven de iongeus hem een
hand, behalve Pieler, die nog moest opblijven-
Den volgenden dag, zagen de jongens hem
niet meer. Hij vertrok met den eeisten trein
naar huis.
't Is een mispunt, net zooals Bram zegt,
zei Look Fiere, eu veel dingen zijn hier be
roerd, maar wij hebben toch veel op de an
deren voor, omdat wij versieren mogen, late®
wij dus maar van onze vrijheid genieten e»
veel pleizicr hebben.
Wordt vervolgd*