EEN iifflSSSÏE 11SEN
FEUILLETON.
N° 182 Tweede Blad.
13d* Jaargang.
„DE EEMLAN DER".
Zaterdag 30 Januari 1915.
BINNENLAND.
(Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURO.
ABONNEMENTSPRIJS:
Ftr 3 maanden voor Amersfoort t 1
Idem franco per post
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) - O. I O.
Afzonderlijke nummers
Xteze Courant verschijnt dagelyks, behalve op Zon» en
Feestü.tgeu.
Advertcntiën gelieve men liefst vóór 11 uur, faraiiie*
advertenties en berichten vóór 2 uur in te zenden.
Uitgevers: VALKHOFF Co.
Bureau: UTRECHTSCHESTRAAT 1.
tntercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regels0.50.
Elke regel meer0.10.
Dienstaanbiedingen 25 cents by vooruitbotaling.
Groote lettors naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestsan zeer voordeelige bepalingen
tot hot herhaald advorteeren in dit Blad, bij abonnement.
Ecne circulairo, bovattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
Nederland en de oorlog.
De boterprijzen.
De boterprijzen zullen voor de maand Fe-
'bruuri dezelfde zijn als gedurende de maand
Januari.
Het Suez kanaal.
Omtrent de quacslie van het Suez-kanaal is
'bij hu departement van builenlandsche zaken
tot hedenochtend geen nader bericht ontvan
gen. Bij navraag aan het departement is ge
bleken, dat het bericht omtrent het niet bin
nenvaren van het kanaal na des namiddags
12 uur moet worden opgevat in dien zin. dat
eulks voor icderen -tiag geldt.
Nader men on
De Minister van Buiioiiiandsche Zaken
'brengt in dc Staatscourant van heden ter ken
nis van belanghebbenden, dat goenc schepen
•na 's middags 12 uu-r het Kanaal van Suez
mogen binnenverren
Het viucbieiingenkantp te Ede.
Het Belgische vluchtelingenkamp te Ede
its gereed. Het zal worden bestemd voor de
beste elementen cmaer cc vluchlelingen die
voor plaatsing in dat kamp In aanmerking ko
men. In verband hiermede is e inrichting
van hel kamp met diat doel in overeenstem
ming gebracht.
Hel in t e ru eer i n gi kamp aan de
Wierickersxha ns.
De Sliclilsche Cl. geeft een beschrijving van
hel interneeringskamp aan de Wiericker-
echans, lusschen Bodegraven en Woeruen,
waar de geïnterneerde Engelsche officieren
zijn onder dak gebracht.
Toen eindelijk dag en uur aanbraken, dat
aan hel slation Bouegraven de Engelsche of
ficieren zouden komen, stonden eenige hon
derden, nieuwsgierig-belangstellend, aan het
nieuwe SUialsspoorwegstation te wachten.
Maar, eilacie 1
Men had bud.cn den waard, In dit geval
buiten den commandant van hel kamp
gerekend.
Meende men, dat de sneltrein Utrecht-Lei
den, zooals gewoonlijk, alleen te Woerden
en Bodegraven zou sloppen, thans was <dit
anders.
Even voorbij de halte Waarder, daar .vaar
de achterzijde van liet kamp dicht den spoor
weg nadert, werden door den commandant
aan weerszijden van de spoorlijn twee roo-
dc vlaggen geplant.
Tc trein naderde, en.... moest stoppen.
En toen is het gebeurd, dat in alle stilte,
sleehts aanschouwt door een aantal mede
reizigers, de 3S Engelsche officieren, begeleid
door een 130-tal gewapende Holiandsche scl-
dalen, den l-rein verlieten en door het land,
midden door de dorre, natie weide, naar liet
„lulerneeringskamp" togen.
Ilier was alles op de komst voorbereid. liet
gebouw aan de rechterzijde van .ien ingang
bestemd vojr de dier-Hoen dc wacht.
Verder op hel terrein was een gebouw neer
gezet, waarin de canline was gevestigd, t.r-
wi,i weer in een ander gebouw afzonueriijike
slaapvertrekken waren ingericht.
't Zijn in alle opzichten „vreemde" lui, d e
Engelschtm I Tc Groningen hébben zij hun
eerewoord achtergelaten en -daarom worden
xe nu in dit kamp bewaakt Ontsnappen sclieen
«ns dan ook onmogelijk De schildwachten
staan slechts 15 passen van elkaar verwijderd;
de eerste dagen met een soherpe patroon in
hel magazijn van hun geweer; thans echter
met een z.g.n. ,,\vachlpatroon".
Of z\j zich üaar nu bijster thuis gevoelen,
die Engelsche officieren, betwijfelen wij.
Maar dal zij het zich zoo aangenaam moge
lijk maken, dat staat voor ons vast.
Worden niet dagelijks meer dan driehon
derd eieren verorberd
Gebraden kipi eljes en ander gevogelte en
wild, passeeren geregeld de wachtposten 1
Tabak en sigaren? Staat niet in de étalage
van de firma Hagen te Utrecht een kist met
1000 sigaren gereed voor de officieren op de
Wierickerschans; sigaartjes van.één gul
den per strik
Zóó gevangen te zitten-... 1
„Er zijn dan ook rijke knapen bij*', zoo werd
ons verzekerd; vooral bij het spelen om geld
komt dit ten duidelijk h uit.
Dat voor recreatie gezorgd is, behoeft niet
te worden vermeld. De ruime binnenplaats
van l kamp biedt een schoone gelegenheid
voor het in Engeland zoo geliefde golfspel, ter'
wl in de canline liefhebbers van kaartspel en
domino hun hart kunnen ophalen.
't Zijn niet alle Engelsohcn, die geïnterneer
den. Er is één Fransch onderofficier bij: een
knappe, flinke kerel, die een achttal talen
vloeiend spreekt en in het Engelsche leger
dienst deed als officiermeer nog als tolk.
Er hecrscht onder de officieren een vriend-
schappelijken toon en tegenover de Neder-
landsche militairen wordt de meeste wedwil-
len-dheid in acht genomen.
Toch schijnen niet allen het met hun tegen
woordig verblijf eens te zijn.
Dit blijkt uit het feit, dat dezer dagen fw
der geïnterneerden onder militair geleide
vertrokken is.
De man had op een voor den commandant
zeer verslaanharen toon gezegd, dat hel z.^n
vaste voornemen was, binnen acht dagen
vandaar tc vertrekken.
L commandant oordeelde het toen heter in
dezen de behulpzame hand te bieden, wal
betrof het vertrek van den Engclsohen oliicier.
Zooais reeds gemeld, dezer hagen kwam een
aut voor; de olficier werd onder geieiae ver
voerd naar Amsterdam, ging daar scheep, trok
zelfs over zee naar.het ehand Marken
(Urk? N. K. Gt.) waar hij thans rustig nadenkt
zijn plan, dat in duigen vieL
Doch, alles bijeengenomen, maken de geïn
terneerde officieren het onzen militairen niet
lastig; z J begrijpen dat er met de llollandschc
soldaten niet valt te spotten.
Z j zijn geïnterneerd en de commandant van
't kamp voert de consequentie daarvan strin
gent door.
En de Wierickerschans
Warneer de reiziger ou het traject LGJen-
Woerden in dc avonduren de achterzijde van
liet kanup passeert, zal onwillekeurig zijn blik
worden getroffen door het licht van de boog
lampen, dat ver in den omlrek zijn helderen
glans verspreidt en hij zal het zijn mede-rei
ziger verteilen, dat daar 38 Engelsche officie
ren „gevangen" zitten.
School- eo Kerknieuws.
Kardinaal van Rossuin.
Kaar aan hel Centrum uit Home wordt jze-
jiiehi, blijit Z.Em. Kardinaal Van Possum in
de laatste dagen voortdurend vrij van koorts
cn mocht Z.Em. met toestemming van den
geneesheer eenige uren het bed verlaten. De
toestand van den hcogcn patient is dan ook
zeer vooruitgaande.
Van den Hak op den Tak.
(Weekpraalje).
Men hoort in dezen oorloge en mobilisatie
tijd natuurlijk van allerlei vreemde en bijzon
dere dingen, die later, in vredestijd, nog wel
eens slof tot gesprekken zuilen leveren- Zóó
zal het zeker den soldaat heugen, wien in de
loopgraaf een zoon werd geboren, d- w. z. wiens
vrouw daar, te midden van het slagveld, moe
der werd. 't Kwam zoo
Bij gelegenheid van het Kerstfeest bracht een
wouw een bezoek aan haar man aan het front.
Toen zij naar haar man vroeg, vernam zij, dat
hij in de loopgraof was en eerst na eenige uren
zou afgelost worden. Daar de vrouw niet zoo
lang wilde wachten, begaf zij z:ch, ofschoon
men 't haar afried wegens de nabijheid van den
vijand, toch op weg naar haar echtgenoot. Zij
kwam ook gelukkig bij hem en werd door den
verheugden man hartelijk ontvangen. Inlusschen
had de goede vrouw er niet op gerekend, dat
zij zoo spoedig een bezoek van den ooievaar
zou krijgen. Er bleef niets anders over dan de
vrouw naar een gebouw te brengen, dat op
eenigen afstand beschut lag, waar 'n flinke jon
gen 't eerste levenslicht aanschouwde, die door
den officier van gezondheid verwelkomd werd.
De ouders ontvingen veel yelukwenschen van
officieren en soldaten en algemeen verlangde
men, dat de jongen, op het ooi logsterre'n ge
boren, ook in de loopgraaf zou gedoopt wor
den Het bezwaar van den vader, dat geboorte
en doop wel wat al te snel op elkaar volgden,
werd weggeredeneerd en de geestelijke uit de
buuit werd uitgenoodigd om de formaliteit te
verrichten, wat hij deed Verrassend was het
vooral voor den vader, dot het officierenkorps
voor den n'euwen wereldburger een geschenk
van 3U0 gulden had bijeengebracht.
Het laatste getuigde van echte kameraad
schap Daarvan zagen we ook een staaltje dezer
dagen in eigen omgeving. Een landweerman
was overleden aan buikvliesontsteking, achter
latende een vrouw met zes kinderen, in armoe-
d gen toestand. De tegemoetkoming, welke de
vrouw tot dusver ontving, werd ingehouden.
De humaniteit van den overste zorgde er ech-
1er voor, dat zij althans tijdens de mobilisatie
geen gebrek behoeft te lijden. Hij stelde n.l.
voor, dat elk zijner manschappen ten behoeve
der weduwe wekelijks 5 cents zou bijdragen, de
offic eren iets meer. Zijn voorstel vond een
goed onthaal, zoodat de vrouw thans, met hei
geen haar zoontje bij verd'cnt, ruim negen gul
den inkomen per week heeft.
Niet minder curieus dan dc geboorte van den
nieuwen wereldburger in de loopgraaf, is, wat
de bladen vermelden van het meisje, dat als
vrijwiliger dienst nam.
Uit Bocdepest wordt aau de Neue Freie
Presse geschreven
Het was in een dorp aan dezen kant van de
Save, dat een patrouille op een morgen eelt
jongen eenjarige meebracht, wien men kon aan
zien, dot hij de laatste dagen veel had geléden.
Men bracht hem naar den regimentsadjudant,
wien hij vertelde, dat hij, bij gelegenhe d van
oen patrouilleiocht onder den inval van de Ser
viërs, van zijn troep was afgedwaald- Hij heette
Kadar Elcmer. Hij verzocht bij het regiment te
mogen blijven tot hij zijn eigen regiment terug
gevonden KacL Men keek na en zag, dat inder
daad de vrijwilliger Kadar van het 68e regiment
opgegeven was- Hij werd dus bij het regiment
ingedeeld.
De jonge man maakte zich in zijn compagnie
spoedig veel vrienden, daar hij zeer bruikbaar
en steeds opgewekt was. Men merkte wel, dat
hij er meisjesachtig uitzag, maar hij scheen zeer
gespierd. In de gevechten loonde hij zich zeer
dapper, en overal ging hij vooraan. De vorige
week wilde het ongeluk, dat hij als meisje her
kend werd. De onderofficier meldde den kapi
tein, dat de eenjarige Kadar Elemer een juf
frouw was. Algemeen groote verrassing. De
eenjarige werd ontboden en bekende Ella We!ss-
mann te heeten. Zij was de dochter van een
koopman uit Obecs. Zij had in de verlieslijst
gezien, dat Kadar Elemer vermist was, en daar
zij het leven te velde wilde leeren kennen, ge
bruikte zij dezen naam om soldaat te worden.
Zij bezorgde zich een uniform, reisde naar
Neusatz en ontmoette daor spoedig een pa
trouille, die haar naar het regiment bracht. Het
meisje smeekte verder te mogen d enen. Zij kon
echter slechts bij het Roode Kruis worden inge
deeld.
Zoo graag die maagdelijn wou dienen, zoo
gaarne zou zeker menige jongeling en man
huistoe willen gaan. Wie zou niet verlangen
naar den vredestijd, om weer rustig en vred'g
in den huiselijken kring te kunnen zijn en aan
den gewonen arbedd te kunnen gaan I
Op velerlei wijzen wordt uiting gegeven aan
hetgeen wordt meegemaakt en beleefd.
De milicien J. Hof gaf zijn gemoed lucht in
de volgende t
Ontboezemingen van Arie Kif.
A Was de Aankomst, zoo treurig en slecht,
B Was je Bed, van lang stroo, o zoo echt,
C Is de Contine, waarin je grokkie ontbreekt,
D Is de Dokter, die je met pillen moed in
spreekt,
E Is de Eerlijkheid in den boomgaard bewezen,
F Zijn de Fouriers, die voor de ouwe hemden
niet vreezen,
G Was Geertje een beste boerenmeid.
H Is de commandant Hijman, waren wij die
vast maar kwijt
I Is de Inkt om aan je schatje te schrijven,
J Is de Jacht op vlooien, kippen, eieren en
patrijzen,
K Is de Kok, die veel kwade boonen moet
koken,
L Is de Latrine waar veel kwaad wordt ge
sproken,
M Is de Meed bij 't schrap gooien bewezen,
N Is Neutraal Nederland, waardoor de Land
weer blijft pezen,
O Is de Oorlog, een verschrikking voor de
menschen,
P Is het Prikkeldraad dat je allang gaat ver-
wenschen,
Q Zijn de Quart etsen, tot op heden nog goed
bezorgd,
T Is de Troost van je huisbaas, als je borgt,
VI Is oud Utrecht, de stad met den Dom,
V Is 't Vredespaleis, daarvoor blijven zij allen
doofstom,
W Is de Wacht door ieder gehaat,
X Is de letter, waar geen rijmwoord op slaat,
IJ Is de IJver bij 't graven en hakken bewezen,
Z Is de Zuinigheid, toegepast als je verlof
wordt gegeven.
R Is de Rest die geen beurt heeft gehad,
S Is de Schrijver, die R S vergat,
aldus voegt de Redactie van een blad er aan
toe, waarvan wij bovenstaande onlleenen.
Het zijn niet alleen de soldaten, die haken
naar iets anders. Ook bij de geïnterneerden
spreekt het mensche'.ijlc gevoel, de begeerte
naar liefde en poëzie. De Redoctie van een blad
kreeg inzag© van een brief, dien een geïnter
neerd Belgisch soldaat op een huwelijksadver
tentie schreef.
Dat de man zich te m:dden der ballingen een
zaam gevoelt, blijkt uit zijn roerend schrijven
Hij is hoopvol, nog vol goeden moed en waarom
zou hij als aandenken aan zijn verblijf in 't gast
vrij Nederland niet een Hollnndsch meisje mei-
nemen.
Hij schrijft
„Vriendiene.
Ik kom u te antwoorden op uwe vraag die ifr
in de gazet geziene heb waarvan ik zeer kon
tent van zijn- Ik ben een jongen van 29 jaaren
van goede famiel en voor stiel doe ik in de
schoenmakerij en winkel ik cn mijn Zuster en
vader maar mijnen vader is overleedcn van
November en daarmede heb ik het gedach ge
kregen van den Uwelijk staad aan te gaan met
een jonge meid van uwe jaoren.. Maar nu ben
ik in Assen ik ben Belesch Soldat maar na den
oorlog ga ik af en als gij wilt de goedheid heben
van mij te schrijven zoo zouden wij kunnen bij
een komen voor oltijd en wij zouden van wee
der kanten gelukkich zijn en no den oorlog zou
den wij met een trouwen om als wij van weder
kanten ons gedach kunnen maken van melkan
ders. En schrijf mij weder dan zei ik u mijn
Portret op zenden en zenl mij het uwe ook op.
Don zult gij geen dienstme'd niet meer moeten
zijn. Zoo dus daarmede ga ik mijnen brief e n-
digen en gee u eenen kus van ver en verwaoh
antwoord zoo gouw mogelijk.
Uwen Minaar
Zoo zien we alweerhet hart van den mensch
heeft behoefte aan liefde en gaat uit naar dfev
van de ander. Van een anderen geest den
koopmansgeest, die steeds gericht is op zaken
doen spreekt het volgende bericht, uit de
Arkansas Gazette geknipt
Marshall H. Patterson van Jelks heeft ons
het afschrift van een brief getoond, dien hij
tegelijk met een baal katoen aan den Duitschen
Keizer heeft gezonden. De brief luidt
Aan Keizer Wilhelm, BcrlijR
Duitschland.
Geachte Heer.
Ik heb heden bij Wells Fargo Ge. tc Jelks,
Arkansas, UI S. A., een ronde baal katoen,
wegende 269 pond, afgeleverd met de opdracht
die naar u te Berlijn, Duitschland, te zenden
Deze baal katoen, die op mijn plantage gegroeid
is, doe ik u cadeau.
Gij kunt daaruit stoffen voor u en uw familie
laten maken of de katoen als watten voor de
behandeling uwer dappere soldaten gebruiken,
of zoo gij wiit, moogt gij er schietkatoen uit
laten maken, waarmee gij, naar ik hoop, in staat
zult zijn de kanalen voor den handel ie openen,
waardoor uw natie en alle andere in staat zullen
zijn zich een aandeel te verzekeren in den bes
ten ketoenoogst, die ooit in de Vereenigde Sta
ten gegroeid en aan de markt is gebracht.
Mogen wij daardoor de gewone zendingen ven
nuttige en noodige zaken ontvangen die in
Duitschland worden voortgebracht en waarvan
het ontbreken thans onze natie en vooral hc-t
gewone voik in moeilijkheden doet verkeereu-
lk ben met de beste persoonlijke gevoelens,
hoogachtend,
M- H PA ITERSON.
Echt Amerikaonsch 1
KEUVELAAR.
I>e steenen en houten heiligem hebben in <le
fWerekl meer uitgewerkt dan de levende.
levensbeeld door
JOANNES REDDINGIüS
42
Barbaiossa, goede Keizer, waart gij nog
in leven.
Zij zeilen zich in hun zetels cn Himero
ving aan:
Vergeef mij, dat ik ontroerd ben, maar
net scheiden van het kleinood viel mij zwaar,
heel zwaar, maar thans is het voorbij.
V/eer hield hij op en streelde een smallen
gouden ring aan den derden vinger van zijn
linkerhand, alsof ook dat sieraad herinne
ringen opwekte
Weet dan, zoon van mijn vriend en vriend
ook vau mij, dat ik een ridder hen, de laatste
telg van een beroemd geslacht, dat met mij
uitsterft, kinderen heb ik niet, want ik heb
oooit aardsche vrouw of maagd omhelsd in
't liefdespel der jeugd, maar u heb ik lief als
een zoon en de erfenis van mijn kostbaar
geheim is bij u veilig evenals bij uw vader,
ïnijn vriend. Hij weet wat mij geschied is, ik
•pegbaarde het hem. toen ik dacht te sterven
fel het wre OoMen-
baarde het hem, toen ik dacht te sterven in
het verre Oosten.
Gij kunt er uw voordcel "mee doen, als gij
blijft zoeken naar het Eene, ual het leven
maakt levenswaard. ergeet nooit, dat gij een
onsterflijke ziel hebt, die tijdelijk in uw broos
lichaam woont, dat vele levens op elkaar vol
gen en dat ^ij het in uvy macht iiebl snel le
groeien. De gelegenheid zal u geboden wor
den veel le leeren, gij zult u zelf makeu, lot
wat gij eens zult zijn, raadselen zullen worden
opgelost, gij zuil ziende worden, ook al wa
ren uw oogen blind.
Als het u vergund wordt een vrouw te vin
den, die u waardig is, doe haar dan op uw
trouwdag dit verhaal, het zal u geluk aan
brengen
Zwijgend nam hij een teug uit zijn beker.
Over mijn jeugd zal ik zwijgen, zij was
als die van menig auuer kind. iteeds zeer
vroeg openbaarde zich de lust tot reizen en
zwerven, die nog meer geprikkeld werd door
de verhalen, welke mijn biechtvader mij deed,
een wijs man, die zeer veel van de wereld
had gezien, met talrijke menschen had ver
keerd en ingewijd was in de geheimen der
dingen. die zijn, maar die wij, onervaren, niet
onze. stoffelijke oogen niet kunnen zien. Hij
bereikte een hoogen leeilijd, maar den dood
kon hij ten leste niet overwinnen. Op een
avond sliep lnj in, om niet meer te ontwaken,
zijn eigenlijke zelf had het lichaam verlaten.
Dat was een zeer groot verdriet. Voor den
tweeden keer stond ik voor 't raadsel van den
dood. Een half jaar geleden was een van mijn
honden gestorven, mijn lievelingsdier, hij had
eenige dagen erg gehoest. Een van de wapen
knechten had hem volgens de regelen der
kunst, gedeeltelijk omwonden met natte doe
ken. Ilij was niet te bewegen geweest te lig
gen en bleef maar staan in de zaaL De lichten
bleven er branden, eten en water stonden
naast het zieke dier, dat telkens ineenkromp
van de pijp. die de hoest hem veroorzaakte,
het bleef staan met stijve poolen. Wakend
bleef ik bij hem, half liggend op een rustbed.
Van tijd tot tijd sprak ik hem toe met vrien
delijke, aanmoedigende woorden en riep hem
bij zijn naam. Het zal twee uur na midder
nacht geweest zijn, toen ik plotseling het dier
op mij toe zag komen, loopend met moeite,
ik spreidde mijn armen uit om hem aan mijn
üorsl te drukken, maar voor hij mij bereikte,
v iel hij om met doften plof. Zijn oogen zag
ik breken, die zagen mij aan voor 't laatst
Toen besefte ik, wat ik verloren had, een goe
den vriend. Ik ben bij het lijk gebleven, over
peinzend de dingen van dood eii leven. In
den vroegen morgen heb ik hem hegraven
in het woud onder een boom, dien ik merkte
met mijn mes
En nu sloeg de dood voor den tweeden
keer
Ik heb den monnik zien liggen op zijD
doodsbed in bruine pij, de lichten brandden,
een verwonderlijke stilte heerschte in de cel,
't was, of ik stemmen hoorde fluisteren; zou
den dan toch die wezens bestaan, waarover
liii mij een enkele maal, als wij heel vertrou
delijk met elkaar waren, had gesproken? 'k
Stond iu gedachten te staren naar den doode
eu meende een blauwen schemer te ontwaren,
die hing in het kleine vertrek; een gonzen
klonk als van klokken, die hadden geluid,
maai- telkens zong het opnieuw. Ik luisterde
en hoorde een stem, die zong. want zingen
was dat zuiver, zachte spreken: „Himero, zeg
uw.vader vaarwel en trek naar 't Zuiden."
Ik wilde spreken, maar vond geen woorden
en wist niet, of ik waakte of droomde, 'k be
woog mijn rechterhand, mijn hoofd, mijn bec-
nen, mijn voeten, om te zien, of ik werkelijk
bestond en stel u mijn verbazing voor, toen
ik bemerkte bij 't hellen van mijn hoofd, dal
de blauwe schemer verdwenen was en de
lichten helder brandden bij den doode. Ik
luisterde en hoorde in den stillen nacht het
blaften van een hond, dat mii wonderlijk aan
deed, een dergelijke blaf had ook mijn doode
hond gehad, ik dacht en dacht en toen ik mij
inspande om het geluid beter le hooren, stierf
het uit. Behoedzaam verliet ik de cel en bega!
mij naar mijn vader, wien ik het wondere
vertelde, dat mii gebeurde, maar deze, ruw
krijgsman als hij was, gromde er over, dat
hij een zoon had met zulk een week gemoed,
ik liet hem brommen cn grommen en wist
mii tegevenover hem slaan, sterk en vol moed
en hem aanziende vroeg ik, af hij vergeten
was, dat mijn groep vast en mijn lichaam
kloek was en dat ik het wildste paard wist
meester te worden.
Toen glimlachte mijn vader, meer getroffen
door mijn verhaal, dan hij wel wilde be
kennen.
Van die gelegenheid raaakie ik gebruik zijn
toestemming te verkrijgen tot een ridderlijken
zwerftocht.
Naar 't Zuiden zeker, zeide hij, onge-
loovig het hoofd schuddend.
Ja, naar het Zuiden, antwoordde ik, op
vasten toon, besloten als ik was om te gaan.
Gij zijt oud en wijs genoeg om te welen,
wat gij wilt, hernam hij. Ga. in den strijd op
eenig tournooi zult gij uw hersenschimmen
wel leeren vergeten. Ik zal zorg dragen, dal
iuv wapenen goed ln orde ziju Denk voorni
aan dien oizonderen zwaardslag, welken i!»
u leerde en onderzoek uw lans voor ge haar
gebruikt, rijdt nooit op een dampig paard en
vecht nimmer mei een ridder, die op een paard
zit niet een gespleten oor.
Op deze wijze doorgaand begon mijn va
der tc spieken over zijn vroegere tochten, over
wat hij had beleefd.
Ln deels om hem genoegen le doen, deels
tot eigen vermaak, luisterde ik naar hem.
't Nvas laat in den nacht, toen ik mij te
ruste begot. Talrijke beeiden gingea door mijn)
ziel, telkens was ik over den goeden monnik
bezig, over de stem, welke ik gfhoord had bi>
zijn doodsbed en 't was inii, alsof hij dc oor
zaak was geweest, dat ik had hooren spreken
en daarom wilde ik de opdracht naar mijn
beste welen volbrengen, niet tellend de vei€»
moeilijkheden, die ik zou kunnen oudervin
den, overtuigd ais ik was, dat al de mogelijke
beproevingen lot heil zouden zijn van ae per
soonlijkheid. die ik was
Himero zweeg ecu wijl, wierp een blok op
liet vuur. hernam zijn vorige houding en ver
volgde:
Toen ilc mijn slaapvertrek betrad, be
merkte ik dal het maanlicht juist mijn ieger
verlichtte, ik kwam er toe naar buiten te sta
ren cn zag de maan lusschen wolken, fan
tastisch van vorm cn grillig beschenen, Bfl
was vreemd aangedaan en moest al maar op
zien naar .het blecke hemellichaam, dat mij
zoo boeidr
IV It r.errnhjd'
