„DE E EM LAN DER".
N° 221
Woensdag 17 Maart 1915.
Bericht.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
HERTESTE1N
io «faargany.
Hoo?dredac(.eur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURG.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoort f l«GO*
Idem franco per post
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) O.IO«
Afzonderlijke nummers ©»05«
Pezo Courant verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en
Feestdagen.
Advertentiën gelieve men liefst vóór 11 uur, familio*
advertenties cn berichten vóór 2 uur in te zenden.
Bureau: UTRECHTSCHESTRAAT 1.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regels.. f 0.50.
Elke regel 0.10
Dienstaanbiedingen 25 cents bij vooruitbetaling.
Grooto letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordoelige bepalingen
tot het horhaald adverteoron in dit Blad, bi] abonnement*
Eono circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
De inning vau «le uOouiaemenls*
kwllaulieu zal voortaan geschieden
tegen het einde van hel kwartaal
das ditmaal in den loop van Maart.
Onzen aboziné's wordt heleeld doch
dringend verzocht tic leopers niet
terot; te laten komen.
Haart 18151915.
Nederland en Oranje hebben reeds vele Ju
bilea samen gevierd. Maar geen zal er met
minder plechtigheid ol minder onopgemerkt
voorbijgegaan zijn dan het'eeuwfeest van den
dag. die misschien voor het Huis Oranjc-Nas-
sau wel de glorierijkste van z'n geschiedenis
was.
Grilleren toch 16 Maart was het 100
jaar geleden, dat Willem 1 den titel a a .nam
van Koning der Nederlanden. In de familie-
a analen van het roemrijke geslacht Nassau,
dal reeds eenmaal meer dan 6 eeuwen
terug een Duiischen keizer voortbracht en
waaraan nu juist een eeuw geleden de erfe-
l.jkc Koningskroon ten deel viel zal deze
gebeurtenis op gulden bladzij beschreven züjn.
Voor Nederland zelf was liet feit bovenal
van symbolische betcekenis. Het was de bcze-
ling van de eenheid der Nederlaiiuen. welke
na eeuwenlange lotswisselingen, na toenade
ring en weer verwijdering, na gesloten en u:t-
eengevallen verbonden, na gemcenschappelij-
ken ondergang ten slotte, eindelijk met den
Oranjeband saamgebonden en met het ko
ninklijk zegel bevestigd zouden worden lot eon
nieuwen, onafh-ankeJijken Slaat.
Het is wel opmerkelijk, dat juist 100 jaar
na de kunstmatige samenv :ng van Noord
en Zuid, een nieuwe toen ader i.ig plaats vindt,
bijna onder dezelfde omstandigheden, onder
dezelfde Europeesche rampen. Maar wat toen
kunstmatig cn zonder in n bartel ijken
aandrang moest geschieden, hebben wij thans
spontaan zien gebeuren. En zoo koel dc ont
vangst toen was. zoo ongedwongen is zij nu.
Maar toen was het 'n markt :e ue raison en
ila bruid trok onwillig in de woning van den
even weinig gelukkigen bruigom; nu is het de
oud-hoiiandscke gulie ontvangst van den
bloedverwant, die jast vrij onderdak biedt aan
z'n var. huis en haard verjaagd familielid.
Maart 1815 en MaarJ. 1915, beide even don
kere maanden voor Nederland. Maar toen
toch nog donkerder dan nu.
Hel jonge koninkrijk hoorde den dreigen
den storm opzetten en het honderdjarige ziet
dezcllUe onii-uspellende verscnijnsclen. Maar
het kleine stekje was nog pas in de onvrucht
bare aarde geplant, en de eeuw-oude boom
heeft z n wortels diep in den grond geslagen
en slaat onwrikbaar cn trolsch, de Oranje
boom hoog in de lucht, al loeit ook de storm
in witide vlagen.
Politiek Overzicht
Geene uiis«:ussi<ï over vredes
voorwaarden.
De landdag van het koninkrijk Pruisen is
eergisteren naar huis gegaan na met een
spoed, die in vredestijd ondenkbaar zou zijn
geweest, zijn werk te hebben verricht, dat
hoofdzakelijk bestond in het vaststellen van
dc begrooting voor hel met 1 April beginnen
de dienstjaar. In zijn slotwoord herhaalde
de voorzitter van het heerenhuis de reeds
tal van malen gegeven verzekering, dat het
zwaard niet zal worden opgestoken voordat
dc zekerheid is verkregen, dat Duitschland
niet op nieuw door zijne buren zal worden
overvallen. Ilij voegde daaraan toe, dat het
niet voor Duitschiand's belang bevorderlijk
zou zijn, wanneer op dit oogenbük eene ge
nachten wisseling werd gevoerd over de vraag
waarin deze zexerheid moet bestaan.
De vergadering onderstreepte deze opmer
king met een „Zeer juist waaruit mag wor
den opgemaakt, dat zij niet instemt met het
streven van hen, die verlangen, dat zoo spoe
dig mogelijk vrijheid zal worden ge
geven om discussie te voeren over
de vraag wat onvoorwaardelijk door
den vred e moet worden bereik'. Het
verlangen naar deze vrije discussie is aller
eerst gesteld door de Aiduilschers en de met
hen verwante richtingen, voor wie als doel
van den oorlog op den voorgrond slaat het
verkrijgen van gebied, zoowel iu Europa .als
in de koloniën. Het is aan deze elementen
gelukt eenigc vereenigingen, die in geheel
Duitsciiiand hunne vertakkingen hebben, den
Bund der Landwirte, de centrale vereeniging
van Duitsche induslrieelen, den bond der in
dustries-en, den Duitschen boerenbond, den
Hanscbond cn de Rij'ksduilsche middenstands-
vereeniging, bijeen te brengen tol hel zenden
van een verzoeksclirift aan den rijkskanselier
om dezen te verzoeken zijn invloed aan te
wc-nden, opdat de bespreking van de toe
komstige vredesvo or waarden zoo spoedig
mogelijk zal worden vrijgelaten, ten einde
de openbare meening bij de vredesonderhan
delingen tijdig te kunnen doen gelden. Onder
dit tijdig" is blijkbaar een tijdsstip gemeend,
waarin dc richtingen cn partijen, van wie
dit verzoek uitgaat, hunne wenschen, die zij
als den volkswil beschouwd willen zien, kun
nen doen gelden, voordat de vredesonder
handelingen begonnen zijn en de regcering
zelve lot een besluit gekomen is over de mate
van 't geen moet worden gcëisc-ht en bereik
baar is.
In luet verzoekschrift wordt verzekerd, dal.
melige uitzonderingen daargelaten, ,in hel
gciieele Duitsckc volk, onverschillig hoe de
pai ujstelling is, in hot front zoowel als ach
ter hot front, slechts een enkele krachtige
wil bestaat om te volharden tot Qiet uiterste,
opdat ons Duitsche vaderland uit den strijd
om zijn bestaan, die hot is opgedrongen,
grooler cn steiker te voorschijn komt, met
beveiligde grenzen in het westen en het oos
ten, en met de tot verzekering van onze macht
op zee zoowel als om militaire en economi
sche redenen noodige Europeesche
cu koloniale gebiedsuitbreidin
gen. zonder welke het van alle zijden na
gestreefde doel om den oorlog zoodanig ten
einde te brengen, dat eene herhaling van zul
ke gevechten zoo goed als uilgesloten schijnt,
niet kan worden bereikt. Het is in het be
lang van eene voor Duitsciiiand (heil aan
brengende beëindiging van den oorlog en
daarmee in het lielang van dc welvaart van
ons Duitsche vaderland voor alle tijden, dat
deze eensgezinde en krachtige wil tot uit
drukking komt als de wil van het gelieele
Duitsche volk, dal offervaardig on vort aan
eengesloten zal staan achter eene regeering,
dlie voor dezen wil met onbuigzame stand
vastigheid opkomt.j'
Het standpunt van de Duitsche regeering
tegeno5Ci* hel verlangen, dat zich in dit ver
zoekschrift uil, is bekend. Zij heeft dat ken
baar gemaakt in ccnc door haar in het (huis
van afgevaardigden van den Pruisischen land
dag afgelegde verklaring en ook in de pea's
door middel van het erkende regeerings-
orgaan, de Nordd. Allg. Zeilung. Nader heeft
zij dit nog bevestigd dooi een lcort antwoord,
dat zij in dit blad aan de verzoekers heeft
doen toekomen. Zij verklaart daarin zelve
niets vuriger te wenschen dan don algcmee-
nen, krachligen volkswil ongebroken en legen
elk misverstand van de vijanden en van dc
neutralen beveiligd te houden tot aan het
uiterste. De vraag waarom het gaat is veel
eer, of de indruk van volledige eenstemmig
heid in het doorvechten zal blijven bestaan,
ah wij over het loon voor alle gebrachte of-
Iers en over de beste inridhling van het vre
desverdrag beginnen te spreken voordat wij
voor goed hebben overwonnen. Dit spreken
zal een strijden zijn. Verblijdend is het, dat
zes groote, anders niet altijd eensgezinde ver-
eenigingeu, die miLLioeneu van groote en klei
ne bedrijven omvatten, als één man in het
vadorlandsche belang optreden. Voor hunne
polemiek legen een besluit van het hoogste
militaire en burgerlijke gezag achtten wij
het echter thans niet de geschikte tijd, want
eene inter araia gegeven vrijheid om te spre
ken zou de overwinning in het veld niet ver
haasten. Da ér op komt het aan/'
Het blijft dus hij hei-besluit, dat over de
vraag hoe de vredesvoorwaarden zullen zijn,
over annexeeren en niet annexeeren eerst het
sproken zal worden vrijgelaten, als de uil
slag van den strijd op de verschillende slag
velden volledig kan worden overzien.
De oorlog.
B er 1 ij n, 16 Maart. (W. 11.) Bericht yan
het opperste legerbestuur uit hot groote
hoofdkwartier Yan heden voormiddag.
De Engelsche hoogtcstelhng bij Sainl-Eioi,
waarom sedert eergisteren gestreden werd,
ri in onze handen. Aan dc zuidelijke helling
van de hoogte van Notre Dame de Loretle.
ten noordwesten van Atrecht, wordt om een
vooruitspringenden uitlooper gestreden.
In Champagne zijn verscheidene Franschc
partieele aanvallen in ons vuur ineen geval
len onder zware verhezen. Ten noorden van
Beauséjour ontnamen onze troepen aan de
Franschcn verscheidene loopgraven.
In de Argonne en aan den oostclijken rand
van dit gebied ontstonden gevechten, die nog
voortduren.
In de Vogeezcn wordt op sommige plaat
sen verder gestreden.
P a r ij s, 16 M a a r t. (R Namiddagcom-
inuniqué. De Belgen bev •stigden de den vori-
gen dag verkregen rc ullalen. De Engclschen
hebben, na Sainl-Eloi te liebbt.i hernomen,
ook de loopgraven ten zuidwesten van het
dorp cruggcwonnen en den vijand gedwon
gen de zuidoostelijk gelegen loopgraven te
ontruimen.
In het Bois le Prclre hernamen wij de rest
van de gisteren verloren, loopgraven.
Avondcommuniqué.
De Maandag door den vijand beproefde po
ging om dc loopgraven in den uitlooper van
dc hoogte van Notre Dame de Loreltc te her
nemen, werd afgeslagen.
Wij hebben in de streek van Perthes eene
mijn opgeblazen cn na -.n sclierp gevecht de
daardoor ontstane uitholling bezet gehouden.
Wij maakten vorderingen ten noorden van
Beauséjour.
Duitsche tegenaanvallen, in den nacht van
Maandag op Dinsdag tussch Four de Paris
en Bolanle, bij Vauquois en in het Bois le
Prêtre zijn teruggeslagen^
Londen, 16 Maart. Eene dépêche van
maarschalk French, van den 15en, over de
gevechten van Neuve Chapelle zegt, dat het
dorp Epinette Donderdagnacht is genomen
met een klein verlies. Vrijdag werden nog 612
gevangenen gemaakt. De maarschalk zegt.
dat de Duitsche verliezen van den lOen. tot
den I3en niet geringer kunnen zijn dan 17.000
A 18.000 man.
Wat Saint Eloi belreil, bevestigt de maar
schalk dc Fransche communique's, onder bij
voeging dat de strijd n.g voortduurt.
Berlijn, 16 Maart. (W. B.) Bericht van
hot oppei-ste legcrbcsluur uil liet groote
hoofdkwartier van heden voormiddag.
Aan beide zijden van <lc Onsycz cn ten
noordoosten van Prasnysz deden de Russen
aanvallen, die overal werden afgeslagen. Bij
zonder verbitterd was dc strijd om Jedno-
rozzek. 2000 Russische gevangenen bleven in
onze handen.
Van het gebied len zuiden van de Wciclxsel
is niets te berichten.
B er 1 ij n, 16 Maart. (Björnson). Aan de
Az Est wordt uit Ungwar bericht: Zaterdag
begonnen de Russen opnieuw met het artille-
riegevedil op groote schaal. Onder de be
scherm ?ng der artillerie kwamen groole troe
pen-eenheden infanterie aanrukken, om aan
de Oostenrijkers den weg naar Toerka te ont
nemen. De beweging werd le rechter tijd door
do patrouilles ontdekt en de aanval werd af
geslagen. De Oostcnrijkscke artillerie richtte
enorme verwoestingen aan onder de Russen.
Do Russen meenen met dezen weg den sleu
tel de. positie te moeten veroveren. Daarom
zijn nieuwe aanvallen te verwachten.
Aan de Boven-San wonnen de Oostenrijkei's
terrein. Daar wordt nog voortdurend liard-
ndkkig gestreden.
Ten westen van den Uszopas hebben de
Duilschers den Russen een positie van gewicht
welen te ontrukken.
W e e n e n, 16 Maart. (W. B.) Officieel
bericht van heden middag.
De aanvallen van sterke vijandelijke infan-
terie-afdeelingen op onze stellingen ten oos
ten van Sulejow cn bij Lopuszno, aan het front
in Polen, werden afgeslagen. Eveneens mis
lukten verschillende nachtelijke aam allen, die
de Russen in de streek van Gorlicc uitvoerden.
Bij het afweren daarvan bracht onze artille
rie door een llank-vuur op korten afstand
den vijand zware verliezen toe.
In dc Karpalkcn was gisteien over lie*
grootste gedeelte van het front slechts een ar-
tillcricslrijd. Ook in dc stellingen ten noorden
van den Uszok-pas keerschlc na d-e gebcurlo-
nisscn van 11 Maart betrekkelijk kalmte. Do
vijand leed in dc gevechten van dezen dag
groote verliezen. Van de voorste Russische af-
deelingen werden twee baluillons vernietigd,
11 officieren cn 650 man evungcngcnor.icn en
drie machinegeweren buitgemaakt.
In dc streek ten noordwesten van Wyszkow
namen onze Iroepcnafdcelingcu een hoogte,
waarbij 300 man krijgsgevangen, werden ge
maakt. Ondanks herhaalde Russische tegen
aanvallen, handhaafden wij ons in dc ver
overde stelling.
De slag ten zuiden van dc Dnjestr duurt
Yoort. Een poging om door te breken door
sierke Russische strijdkrachten op de hoog
ten len oosten van Oltynia, in de richting van
Kolomea, werd na gevechten, die vcrschcidciic
dagen duurden, onder groote verliezen voor
den vijand belet. Na het ontvi ngen van nieu
we versterkingen ging de vijand opnieuw op
deze hoogten tol een aanval over. Hij alta-
keerde in den loop van den namiddag drie
maal in gesloten colonnes onze troepen cu
leed weder zware verliezen. Het infanlcrie-
regiment no. 53, waarvan de generaal der ca-
vallerie Dankl honorair chef is, hield heldhaf
tig s'and legen de herhaalde bestorming door
den numeriek sterkeren vijand. Alle aanvallen
werden bloedig afgeslagen.
Petersburg, 16 Maart. (Tel. -agent
schap.) Communiqué van den groolen gene
i-alen staf.
Op den linkeroever van de Njeinen ver
dreven wij vooruitgeschoven vijandelijke
tToepenafdeelingen uit Kopliowo. liet offen
sief van onze tix>epen op de beide oevers van
de Orzice wordt met succes voortgezet. Na
een uiterst hardnekkig gevcclit bezetten onz.c
troepen de dorpen Slcgna en Jednorowzcc,
en sloegen zij een krachtigen tegenaanval van
de Duitschors af. Bij deze gevechten verover
den wij een stuk zwaar geschut en drie sluk-
iken van kleiner kaliber, voorts zcycii mitrail
leuses en maakten wij ongeveer vijfhonderd
gevangenen.
Ten noorden van de lijn Prasnysz—Gru-
dusk behaalden onze troepen eveneens par-
tteele voordeelen.
Aan den linkeroever van dc Weichsel richt
te de tegenstander een krachtig artillerie
vuur tcgon onze versterkingen aan de Bzura
cn beproefde een vruchteloos gebleven offen
sief in de streek van dc Pilitza.
In de Kaïrpathcn zetten onze troepen het
offensief in de streek van Smolnik voort, on
danks de dikke sneeuwlaag en een zeer kou
den sneeuwstorm. Zij veroverden de voor
ste stellingen van den vijand, namen 2100
man met 30 officieren gevangen en maakten
17 machinegeweren buit.
Dit succes, dat behaald werd in de streek
van liet hooldoffe.nsief der Oostenrijkers
dwong den vijxind in cenige sectoren tot den
terugtocht ia dc richting van Baligrod.
In die richting van Uzsok nabij Jablonka
vermeesterden wij ook vijandelijke loopgra
ven.
In de streek van dc Zawadka cn dc Rozana
duren de vijandelijke aanvallen voort.
door
SOPIIUS BAUDITZ.
Uit het Deensch vertaald.
Bij dag en bij nacht rijdt hij zomer en
winter Uelzcüde traject en zoo geregeld is
zijn rustig rijden, dal de niensclien aan den
kant waar men den trein niet kan hooien
fluiten, de ..roode post" gebruiken als ver
trouwbare tijdsaanwijzing, waarnaar de klok
ken geregeld worden. Hij kent eik mensch ui
de gcheele streek en weet alles wat er ge
beurd is cn gebeuren zal, hij let op wie 's win
ters avonds vroeg en wie laat het licht uit
doet; hij weet of Olc Hansen pas een brief
heelt gekregen van den zoon uit Amerika
en of de smid dronken was op den laatsten
kermisdag. De „roode post" wist natuurlijk
ook dat de ingenieur was aangekomen cn m
het logement \an Laasby zijn intrek had ge
nomen; van den „roode post" wist oom
Heinrich het cn van oom Heinrich Fanny.
„Daar ik geruimen tijd hier in den omtrek
blijf, wilde ik gaarne de familie een bezoek
brengen," zeide Erik Kongsted.
„Gij zijt natuurlijk welkom." antwoordde
tante Rosa, beleefd maar stijf. „Wees zoo goed
dichter bij te komen, ingenieur Kongsted,
mijn broeder, jonker Heinrich Höibro,
mijn nicht, freule Fanny Höibro. Gij blijf»
ïeker soupeeren?"
*Zecr gaarne. Ik zal heel blijde zijn hier
eenige uren le mogen doorbrengen. Als mén.
zooals ik, in een logement woont en de gc
heele week niemand heeft om mede te spre
ken, dan stelt men liet natuurlijk dubbel op
prijs oin Zondags terug te kceren in de
beschaafde wereld."
„liet logement is slecht," siemde tante Rosa
toe, „maai wat betreft niemand te hebben
om mede ic spreken, er zijn toch menschen
genoeg!"
„Ja zeker, freule, maar ik geloof niet dat ik
geschikt ben om met de boeren te pralen."
„Niet! Ik vind toch dat het juist een der
voordcelen van een goede opvoeding is dat
men zich verplaatsen kan in den gedachten-
kring van anderen en met hen kan spreken
over hetgeen zij begrijpen 1"
Kongsted trolc onderwijl zijh overjas uil en
antw oordde niets, maar toen hij in de kamer
was zeide hij: „Ik wilde ook zeer gaarne Iler-
tesleiu zien, het is immers een oud interes
sant kasteel."
„Ja, oud is het en verwaarloosd ook," ant
woordde Fanny en tante Rosa leidde hem
rond.
In de tuinkamer, waar de familieportretten
hingen, werd zij bijna welsprekend: „Die
daar nam stormenderhand drie steden en
een geheele provincie in Silezië, tijdens den
dertigjarigen oorlog; deze bleef in Vlaande
ren, hij viel in den slag bij Lund. Hebt ge ook
in uwe familie iemand die op het slagveld
bleef?"
„Ja, een oom van mij sneuvelde bii Isled,
antwoordde Kongsted.
„Nu, dat is toch iets."
„Wie heeft dat portret geschilderd?" vroeg
Kongsted e(n wees op een damesportrel. „Het
heeft zeer veel kunstwaarde!"
..Dat weet ik zoowaar niet," antwoordde
tante Rosa, „het stelt Suzanna Galt voor, de
uouw van Preben Porsberg tot Hertestein."
„Preben Porsberg, hij was immers met een
Kongsted getrouwd."
„Ja, dal was hij, na den dood zijner eerste
vrouw."
„Is er geen portret van haar?"
„Neen, dat is er niet!"
Kongsted voelde zich gekrenkt door de ont
wijkende manier waarop dc oude dame over
zijn familie sprak, het bloed vloog hem naar
de wangen cn hij zeide: „dc freule weet waar
schijnlijk, dat Iferteslein ha den dood van
Preben Porsberg aan de familie Kongsted
zou zijn gekomen!"
„Neen, daar -weel ik niets van." antwoord
de tante Rosa met gevein%dc onverschillig
heid.
„Dc familie zijner vrouw moest de bezit
ting hebben gekregen," ging Kongsted voort.
„Zoo! ik heb altijd gehoord dat dc
Höibro's, die toch oorspronkelijk hier op Her
testein thuis hooien, bij testament de bezitting
kregen van Preben Por berg'/
„Zeer juist, Ireule. .Maar in mijne familie
besiaat een overlevering
„Overlevering?" herhaalde tante Rosa bits.
„Heeft men ook overleveringen in
„In burgerfamilies?' vulde Kongsted glim
lachend aan. „Jawel, dat gebeurt nu en dan,
cn in mijn familie is een overlevering be
waard gebleven, dat bet bewuste testament
als liet al ooit heeft bestaan, yalsch was."
„Als het heeft beslaanl" riep tante Rosa,
„Zijt gij gek, raanl"
„Ja er is mij gezegd dat het niet in het ar-
ahief hier op het kasteel te vinden is en in
dat geval heeft men toch wei reden om te
denken, dat
„Het is wel degelijk hier geweest!" beweer
de tanle Rosa. „Mijn vader heefl mij gezegd
dal hij het heeft gezien!"
„Maar hoe kan het dan eigenlijk verdwe
nen zijn?"
„Heel eenvoudig: Er was wanorde in hel
archief en toen
„Iic dacb'. dat het familiearchief iels was
waarvoor men in de eerste plaats zorgt draagt
dat doet men zelfs in burgerfamilies!"
Onder hel laatste gedeelte van het gesprek
was Fanny binnengekomen en had met klim
mende belangstelling de discussie gevolgd.
„Wat is dat voor een testament, dat verdwe
nen is?" vroeg zij.
„Och het is dal, waarbij Prebeh Porsberg
indertijd aan de Höibro's hun vroeger eigen
dom teruggaf," antwoordde tante Rosa.
„En is dal weg! Maar dat is immers ver
schrikkelijk!"
„Het is werkelijk volkomen onverschillig.
„Ja, daarin heeft uw tante volkomen gelijk"
zeide Kongsted. „Of het testament al of nie?
beeft beslaan, cn of het in het eerste geval
vaisch of caht was, kan nu van geen gewield
meer zijn, nadat de tijd toch reeds lang eeu
mogelijke inbreuk op het recht heeft gewet
tigd"
„Zou dc tijd dan onrecht lot recht kunnen
maken?" vroeg Fanny nog meer in vuur.
„Ja freule, dat kan hij zeker."
„Maar dat is afschuwelijk, eenvoudig stui
tend. Zouden wij misschien onrechtmatig,
neen dat kan niet! Ik hen er zeker vaji, dal
ik mij nooit in die mate aan het kasteel cn
de heuvels en den wilden plas gehecht had
kunnen voelen, zooals ik nu ben, wanneer
liet niet het onze was en altijd^, altijd met voUc
recht was geweest. Men kan zich in veel ver
gissen, maar men vergist zich niet in zijn
familiegevoel of zijn gevoel voor recht!"
„Ei\moet een mooi uitzicht zijn boven van
den toren," zcidc Kongsted na een korte
pauze, om aan het gesprek een andere wen»
ding te geven. Toen ging men naar boven,
oom Heinrich ook.
„Op de landtong die het noorden in zee
uitsteekt zijn nog ruïnen van het oude Ilcrte-
stein," zeide tante Rosa, „Waidemar Asterdag
liet liet bestormen, twee maanden lang, maar
hij moest liet opgeven."
„Ik dachl dal hot oudere Ilertestein in den
wilden plas had gelegen," zeide Kongsted
glimlachend.
„Ja, hel Hertestein der legende, maar het
historisch niet."
„Maar in den wilden plas zal eens een schat
worden gevonden, groot genoeg om een nieuw
Hertestein van te bouwen," merkte oom Hein
rich op.
„Zoo waarlijk! Zijn cr meer legendes over
het kasteel?"
„Ja, wij hebben de grijze dame," antwoord
de tante Rosa.
„Haar moogt ge geen legende noemen,"
viel oom Heinrich in. „Zij is historisch ge
noeg!"
Kongsted keerde zich nu naar den ouden
jonker en zeide: „Wel, well Hertestein heef*
de grijze dame, die zich waarschijnlijk ver
toont als er ernstige gebeurtenissen op iU
zijn, dat is zeker hoogst interessant!
„Oude families hebben altijd haar grijze
of witte dames," merkte tante Rosa majestu
eus op; „dat is een van de weinige voorrech
ten, waarvan de grondwet ons niet heeft kua-
nen berooven! Zullen wij nu naar beneden
gaan!"
Wordt vervolgd»
