DE E EM LAN DER".
Zaterdag 10 April 1915.
BINNENLAND.
FEUILLETON.
HERTESTEIN
N° 240 Tweede Blad.
13d' Jaargang.
Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURG.
Uitgevers: VALKHOFF Co.
A BONN EM E NTS PR IJS:
Pee 8 maanden voor Amersfoort
Idem franco per post
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken)
Afzonderlijke nummers
Deze Courant verschynt dagelijks, behalve
Feestdagen.
Advertentiën gelieve m«o liefst vóór 11 uur, famili®*
advertentie» en berichten vóór 2 uur in te zendon.
f
1.50.
O.IO.
- 0.05.
op Zon- en
Bureau: UTRECHTSCHESTRAAT 1.
Intercotnm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regels.. f 0.50#
Elko regel meerO.IO
Dienstaanbiedingen 25 cents bij vooruitbetaling.
Grooto lettors naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijt bestaan zeer voordeelige bepalingen
tot het herhaald advorteeren in dit Blad, bij abonnomenL
Eene circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
Verspreide Berichten.
Het Belgische cger.
De oorr. te Havre van <le T.id meldt vaat
daar: De nieuwe Belgische ren uten, die in
aoo overgrooten getale eten laa.oten tijd bin
nenkwamen, zijn atlen va' aen heiiigsten
ijvea* bezield; zij toeren rap in hun instructie
kampen. Werd vroeger veel over -«oeding enz.
In deze kampen geklaagd, thans is alles be
ter geregeld en het voimaak' genaderd.. De
jongens zijn dan ook uiterst tevreden. Ze be
hoeven ook niet meor zoo lali" 04 hun klee
ding te wachten. Dc reennen ontvangen dezr
reeds in Engeland, cn als ze dan in d'r nieuwe
pakje <loor de sitnaten trekken, is het Engel
sche publiek enthousiast on klinkt één ge
roep: ..for the little Belgium Boys De rearu-
ten, die de laatste weken aankomen, wor
den naar het instructiekamp te Carteret ge-
ronden, een allerliefst badplaatsje nabij Cher
bourg, vol schoonc -natuur.
Er wordt ook gezegd, dat het Belgische
leger in dc toekomst geen gebrek aan kader
zal hebben, en daarom worden uit dc jonge
recruten de beste elementen, ais studenten
gekozen om hen, als zij roeping gevoelen voor
dc militaire loopbaan, als officier op te lei
den. Ze blijven don twee maanden in dc in
structiekampen, volgen één naand den strijd
aan het front, en worden daarna, na gebk
ken geschiktheid, naar dc officicrsschool ge
zonden, die in Frankrijk voor het Belgische
ïcgcr gesticht is.
011 o \V c d d i g c li f
De Duilsche pers vijdt woorden van deel
neming aan het verloren .gaan van dc U. 29
en daarnaast woorden van eerbiedige bewon
dering voor de bemanning en haren comman
dant. den populairen Olto Wcddigen. De Tag.
vergelijkt den plolsclingcn glans van -"•*
roem met dien van een meteoor, die haar
schitterende loopbaan langs den donkereu
liemel beschrijft en dan opeens wordt uitge
doofd. Door één daad, het in den g ond
boren van drie Britsche kruisers in de Noord
zee werd zijn naam ineens een van dc
meest beroemde. Nieuwe daden vermeerder
den rijn roem en het eene eerbewijs na liet
andere viel hem ten deel: behalve L oge
Duilsche ridderorden werden hem ook Sak
sische, Bciersche cn* Ooslenrijkschc verleend;
dc stad Herford plaatste een gedennteeken
in zijn geboortehuis; de stad Hamburg zond
ziiu jonge vrouw een bloemenhulde; in proza
en in poëzie werd hij als jong.- held gevierd.
Zijn loopbaan is kort geweest. Od 15 Sep
tember 1882 werd Otto Weddi^cn te Ho k. I
in West falen geboren, waar ziin vader als
fabrikant gevestigd was. In 190 kwam hij
bij de marine en sedert -eenige jai-en was hij
blijvend in dienst bij de duit i olcn-floltielje
Na het uitbreken van den norloe werd hij
eerst met een opdracht naar dc Shctlands-
<eilanden gezonden; na zijn terigkeer trad hij
op 16 Augustus tc Willcmshalen in het hu
welijk met een Hamburgscb meisje, mej.
Prete. De overige belangrijke gebeurtenissen
uit zijn leven zijn algemeen bekend. Op 22
September boorde hij als commandant van dc
U. 9 dc Britsche kruisers Abnukir Hoguc cn
Gressy in den grond, op 13 0:»-.bcr don Brit-
schcn kruiser Hawkc. Na een i ert verlof tot
herstel van eon verstuikten voet aanvaardde
hij begin Maart het bevel over de nieuwe
grootte duikboot U. 29, waa-oede hij op 1*1
Maart de Headland, de Andalusian de Iudian
C2ty on de Aden wen, vier Engelsche koop
vaardijschepen, in dien grond be orde. Daarna
is alleen nog maar van de U. 29 gewag ge
maakt in het bericht van dc Britsche admi
raliteit, volgens hetwelk deze duikboot met
baar geheele bemarmng als verloren moet
worden bcschowd.
Sedert 18 Febrar heeft dc Duitsche marine
behalve dc U. 29 ook nog de nuikbooten U. 8
en U. 12 verloeren, waarvan de bemanning
voor een deel in Engelsche L?ijgstgevangen
schap geraakte.
Een avontuurlijke loopbaan.
Het Engelsche ministerie van oorlog heeft
een nieuw werfplan aangenomen en met de
uitvoering daarvan belast majoor Sir Fran
cis Trippel. De Morning Post deelt mee, dat
Irippcl een genaturaliseerd Engelscliman is.
doch van geboorte en opvoeding een DuïTScher
en dat hij voor zijn verhuizing naar Enge
land officier was in het Duitsche leger Dit
laatste wordt van Duitsche zijde tegengespro
ken en tegelijk wordt het volgende omtrent
Trippel meegedeeld:
Hij is een geboren Rijnlander, zoon van
een slotenmaker. Hij deed eind-examen aan
een middelbare school en wilde aan de uni
versiteit in de natuurwetenschappen studee-
ren, doch als „éénjarig" vrijwilliger leidde
hij een vroolijk leventje te Münsler, maakte
schulden en deserteerde. Hij werd opgepakt
en door den krijgsraad tot een langdurige
vrijheidsstraf veroordeeld cn in dc tweede
klasse van discipline teruggezet. Daardoor
moest hij inplaats van één jaar, drie jaren
dienen. Na afloop vluchtte hij naar Engeland,
werd onderwijzer aan een instituut nabij
Londen, huwde, liet zich naturaliseeren. werd
directeur van het instituut en vormde sedert
een reeks van jaren jongelieden tot officier
voor leger cn vloot. Voor zijn verdiensten werd
hij in den adelstand verheven.
Engelsch p h 1 egma.
Onze soldaten, verneemt De Tijd uit Ype-
ren, zijn vol goeden moed en loonen een groo
t-o koelbloedigheid. Toch zullen die vurige Bel
gische soldaten, die branden van ongeduld can
hun land te verlossen van den wederrechte-
lijken dlruk, het nooit zoover brengen in oor-
logsphlegma als de Engelsche vliegenier, die
onlangs hier diichl bij Yperen heer- moest strij
ken. Een Belgische voorpost, die aan het li
rail leeren was in heit boschje, ziet een vlie
genier dalen. Men loopt naar den rand van
het boschjc en de vliegmachine landt op 20
meters afstand. Men houdt d«e geweren ge
richt op den vliegenier, die een vreemde klee-
dij aan bcefü. Kalm stijgt hij uit zijn zitplaats,
springt van tussdien hel stalen dradennet op
den grond, richt zich met de handen op den
rug en roept:
English... Schieszen!
Dé Belgen kijken verbaasd op, en nogmaals
roept hij.:
All right, fusiliren! Mol Anglais.
Toen antwoordden de Belgen:
Wij zijn geen Duilschers. Wij zijn Belgen.
De Engelsche officier vond die dubbele ver
gissing cn zijn redding wel prettig, zult ge
meenen, en zal zijn blijdschap wel luidruchtig
geuit hebben. Toch niet. Hij neemt zijn pijpje
cn terwijl hij stopt, zegt hij:
Ha, gij Bolgen? Very well. Mijn machine
dpfeot. Hoe heet dit dorp?
zich eenigszins geroerd.
De toestand t o Kon.n gsbergen.
Aan een briefkaart uit Koningsbergen ont
leent dc N. R. Ct. het volgende
,Hier gaal het licel goed. Bedelaars ziet
men niet meer, evenmin vagebonden en der-
gelijke schooiers. De manner, die anders
net mees'c aan dc stad kosten, zijn in der
oorlog. Velen zenden aan hun families een
cedeelte van hun soldij. Vrouvtn en kin de
ven krijgen slaalsonderstcuning Wie aan den
oorlog deelneemt, mag niet in echten aam-
gesproken worden. Op de elvrliische tram
werken vrouwen en meisjes, ook bii de ge
«ncentc als straatvegers, in den steenkolen
handel enz. en krijgen goed loon. Sociaal
democratische cn cergeLiikc organisaties wer
ken ook uitmamtend. Juweliers verdienen
«neer dan vroeger, omdat vele hoogere amb
tenaren hun oorlogsverhoogim* aan hun vrou
wen geven om er juweelen voor te koopen.
Ook de speelgoedwinkels doen goede zaken
dc leven smiddelenihandolaflv verdiener
veel. Ongeveer 400 meisjes weaken met vaste
aanstelling bij de post on verdienen daar 3
mark daags tegen 1 mk. vroer.fr bij parti
«ailiere zaken en koopen nu ved kleeding er
opschik"-
De Czechen.
Hel schijnt, dat er in Bohemen meer ge
beurt dan men elders wel verneemt.
Een correspondent van het Journal de Ge
neve meldt aan zijn blad
Hel Journal de Genève d*w«.c onlangs mee,
dat een proces wegens hoogverraad legen 20
beambten van dc gemeente Praag werd be
gonnen. Aan het hoofd der beschuldigden
stond het gemeenteraadslid Matejovsky. Men
weet in het buitenland nog niet, dat Mate
jovsky tol 10 jaar gevangenisstraf werd ver
oordeeld een andere ambtenaar, Martinet,
tot 4 jaar, vijf aangeklaagden lot 5 jaar, drie
tol 3i jaar en drie tot 3 jaar. Zij werden
schuldig bevonden aan het verspreiden van
ongunstige berichten over Oostenrijk en
Dialscliland gn aan lieL doen drukken van het
Russisch manifest.
In de eerste helft van Maart werd een ge
lijk proces gevoerd tegen 10 Czechen uit Ky-
jov, in Moravië, bij wie dezelfde Russische ma
nifesten gevonden waren. Acht van hen zijn
door de militaire rechtoank le Weenen ter
dood veroordeeld. Een der veroordeelden, de
ingenieur Klimes, onttrok zich door zelf
moord aan de uitvoering van het doodvonnis.
Dezelfde krijgsraad veroordeelde dezer da
gen 52 personen wegens hoogverraad, waar
van 8 werden terecht gesteldde andere kre
gen straffen van 4 tot 10 jaar. Men zegt, dat
zich onder de veroordeelden ook gravin Har-
rach bevindt, cchtgcnoote van graaf Sérényi.
Dit proces is strikt geheim gehouden.
Te Moravska Ostrava hebben den laalsten
tijd 2 tot 3 terechtstellingen per dag plaats 1
Een tragische krijgsraadzaak.
De krijgsraad tc Parijs zal Zaterdag een diep
tragisch geval te behandelen krijgen: moord,
door een jong officier gepleegd op zijn vrouw,
die hij innig liefhad.
Enkele jaren geleden waren zij getrouwd,
hij, ritmeester bij dc jagers te paard, zij een
jong, mooi meisje een huwelijk uit liefde.
De oorlog brak u'.l een daarmede kwam een
einde aan hun geluk. De ritmeester moest naar
hel front; zijn vrouw bleef in wanhoop tc Pa
rijs achter.
Op een goeden dag in November komt zij te
weten, dat het escadron van haar man te Com-
piegnc vertoeft en onmiddellijk vertrekt zij,
hoewel zij weet, dal de consignes haar verbie
den bij haar man tc zijn. Deze wordt na ecni-
ge waarschuwingen door zijn chefs gelast
onmiddellijk zijn cchtgcnoote le dOwii vertrek
ken. Zij echter smeekt hem te mogen blijven
buiten staat dc adjudant van den regiments
commandant op haar vertrek te wachten: de
ritmeester dreigt in wanhoop zijn vrouw met
"zijn revolver zij weigert en het volgende
oogenblik knalt bel doqd-elijk schot.
Zaterdag zal de ritmeester, na wekenlang
in een zenuwinrichting verpleegd tc zijn, voor
den krijgsraad terecht staan. Als zijn verdedi
ger treedt op de bekende advocaat Iienri
Robert.
Keuring van Roode Kruishon*
den. Dc Minister van Oorlog liet rich
heden bij don tweedon keuringsdag voor
Roodc Kruis-hondcn op dc 1 itenplaals Raap
horst vertegenwoordigen door majoor Mul
ler Massis, hoofd der afdeeling Generale Staf
aan het Departement.
Staten-üeneraal.
Het Tweede Kamerld, de heer Van Vuuren,
heeft de volgende vragen aan den Minister van
Koloniën gesteld
I. Welk bedrag der Indische leening heeft de
groep bankiers, door wie de inschrijving voor
het publiek is opengesteld, zich verbonden te
nemen tot een koers van 95 onder welk voor
behoud en onder welke resolutoire condities?
II. Was de Minister on voor waardel ij k
gebonden haar dit deel der leening en desver-
langd het restant te gunnen, of waren ook zij
nerzijds resolutoire condities gesteld en zoo ja,
welke
UI. Is de Minister bereid de gesloten overeen
komst in haar geheel aan de Kamer mede te
deelen?
IV. Welke redenen van Staatsbelang of van
financieclen aard hebben den Minister er toe
geleid het geldelijk offer te brengen, dat de af
spraak vroeg, zonder dat daardoor de plaatsing
der g e h e e 1 e leening vooraf werd verzekerd P
Berichten
Dc Staatscourant van Zaterdag 10 April
bevat o. a. de volgende Koninklijke besluiten:
benoemd lot griffier van het kantongerecht
te Breukelen-Nijenrode mr. S. R. Wolters,
adjunct-commies ter provinciale griffie van
Groningen;
bevorderd tot opzichter lc klasse van het
stoomwezen "W. B. S. Ileijenga le Breda, thans
idem 2e klasse;
als bewijs van waardeering voor het bij
houden en inzenden van de meteorologische
journalen ten dienste van het Meteorologisch
Instituut zijn de volgende onderscheidingen
toegekend:
de gouden medaille aan de gezagvoerders
R. J. de Brouwers, van de Stoomvaartmaat
schappij „Nederland" cn G. de Boer van de
Rotlerdamsche Lloyd; dc zilveren medaille
aan de gezagvoerders G. P. Baum, van de
stoomvaartmaatschappij Nederland, A. V. van
Duijn, van de Rotlerdamsche Lloyd, J. de Ko
ning en J. K. Licuven van de Holland-Ameri-
kalijn N. H. C. van Baaren, van den Konink
lijken Wesl-Indischen Maildienst en J. J. Graat,
van den Koninklijken Hollandschen Lloyd.
H. M. de Koningin heeft gisterochtend
in audiëntie ontvangen den heer Van Kfihl-
mann, belast met cle tijdelijke waarneming van
het Duitsche gezantschap, gedurende k«.t aan
den heor Van Müllea* verleend verlof.
Waters chap sar cli ioven. Do
Minister van Bmnenlandsche Zaken heeft het
gevoelen gevraagd van tien Minister van Wa
terstaat omtrent een door den Algcmccnen
Rijks-arahivaris bij liem overgebrachtcn
wcmsch, welke in de jaarlij kscbe vergadering
van Rijks-archivarissen en archivarissen van
het Algemeen Rijksarchief werd kenbaar ge
maakt cn welke daartoe strekte om een lijst üo
doen vaststellen van voor vernietiging vatbare
stukken in de 'aterschapsarchicven, evenals
zulks voor de archieven van de provinciale
besturen en de gemeenten is geschied.
Naar aanleiding jdaarvan hebben Gedepu
teerde Staten de verschiLlcnde watersdhaps*
besturen gehoord.
Nog cencn ander verschuldigd
Dc minister van Financiën maak» in de
Staatsct. bekend, dat ten behoeve van 's Rijks
schatkist, van een onbekende onder lettere
N. N., is ontvangen f 8730, ter voldoening
van belasting, waarvan de verschuldigdheid
alsnog is gebleken.
Provincie en gemeente. Dc ge
meentebesturen van Zwolle en Deventer heb
ben in een adres aan H. M. de Koningin ver
zocht, haar goedkeuring te onthouden aan da
verordening op de bedrijven lot productie ea
levering van elect rischc'i stroom van de Pro
vinciale Staten van Oveiijsel, vastgesteld den
17en December 1914.
Naar het oordeel van requestranten is da
verordening in strijd met art. 144 der Grond
wet. dat de regeling en liet bestuur van de
huishouding der gemeente overlaat aan den
Raad, en tevens met liet algemeen belang.
De autonomie der gemeenten wordt naar
hun meening aangetast door een provinciale
verordeninf, welke de oprichting van een ek-e-
Irische centrale door een gemeente afhanke
lijk stelt van het goedvinden van hel provin
ciaal bestuur en aan die bestuur de gelegen
heid opent om naar willekeur die gemeente
bedrijven te naasten. Zij zeggen o. m.:
Ook al wordt omtrent de bestaande centrale
met de provincie in het provinciaal belang
een regeling getroffen, waarbij onze gemeen
ten zich contractueel verbinden om gedurende
een bepaalden tijd den stroom te betrekken
uit die centrale, dan blijft toch de strijd met
art. 144 der Grondwet bestaan in zoo\er als
de distributie van den stroom binnen dc gren
zen der gemeente aan de verordening is on
derworpen.
De eenige denkbare reden tot naasting zon
hier kunnen zijn, dat hel provinciaal bestuur
e< i winstgevend bedrijf van de-gemeente wilde
afnemen ten bate van de provincie; doch hier
mede zou alle wettelijke waarborg voor een
zelfstandig beheer van het gemecnleiijk be
drijf en van de gemeentelijke financiën illu»
soir zijn gemaakt. Hierdoor wordt de veror
dening een gevaar voor dc financiën der ge
meente en is zij railsdien in strijd met het
algemeen belang.
door
c
SOPHUS BAUDITZ.
Uit het Decnsch vertaald.
29 -
De molenbewonors hebben maar één kind.
een dochten* van twintig jaar, die Hélene heel.
Ik kan haar het best leeütenen door te her
halen wat de vader gisteren, lachend mei
zijn geheele gelaat, van haar zei-de: ,,de he
mel weet waarvan moeder en ik dat meisje
hebben gekregen," en -eenige reden voor zijn
verwondering heeft de goeue man wel, waint
juffrouw Hélène verschilt evenveel van haar
ouders als vuur en water
Zij is klein en teer, heeft bloedarmoede cn
zenuwen, fijngevoeligheden cn ©enige literaire
betangsilcMing. Zij heeft dc gewoonte van altijd
te grkineken of belcedigd lc znn en brengt
haar tijd door mot croquet spelen, massa s
onrijpe appels te eten en vijf minuten acht r
elkaar te lezen, liefst natuurlijk «graaf St.
Arenand", over wiens ingewikkeld karakter
nj dagelijks opmerkingen wisselt met de
dochten- van den dorpsrechter.
Dat de molenaar Sörensen, ondanks dat
alles, of misschien juist daarom, juffrouw
v e bewondert, behoef ik niet te zeggen
Nu heb ik u, geloof ik, oen uitvoerige schets
«egeven van dc omgeving waarin ik leef. Den
een of anderen dag zullen de kapitein en ik
een rijtoer maken naar den wilden plas; om
verschillende redenen verheug ik mij zeer dien
tc zien.
Groei vader» Steeds uw toegenegen zoon
Erik.
\T.
Pang! Pang! knalde op het weiland schot
op schot en een half uur later reed de kapi
tein de molenbrug over op zijn bruine, die.
terwijl hij jaagde, aan den voet van de heu
vels had gegraasd.
„Hola! Is er iemand thuis?" vroeg hij, en
toen Kongsted zich in hel openstaande raam
\ertoonde en dc molenaar en zijn vrouw in
de deur: „dat gij thuis waart, ingenieur wist
ik, want ik rook een goede sigaar reeds aan
den overkant van de beek. Goeden daj? Sören
sen, goeden dag juffrouw Sörensen, toe, be-
nrijdt mij van dit paar wilde.eenden en van
die snippen, gij kunt de geheel en tasch ne
men, zoo! Ja zeker, Lotte moet op stal! En
geef Diana iets le drinken, zij is reeds naar
de keuken! Gij hebt een gezegende massa
hooi dit jaar, Sörensen!"
„Ja," antwoordde de molenaar, „maar het
is een ontzettend werk om alles binnen te
krijgen
„Och, wat, gij doet toch niets dan toekijken."
„Ja, maar men wordt werkelijk het meest
race van niets doen," beweerde de molenaar
lachend.
„De kapitein zal toch wel zoo goed zijn om
binnen te komen en iels te gebruiken," zeide
de vrouw en droogde zorgvuldig haar rech
terhand aan haar schort af, voordat zij die
uitstak. „Een stukje wittebrood met gerooklen
schancnbout of
„Ja en een stevigen borrel", voegde de man
er bij.
„Neen dank u, geef mij alleen wat karne
melk", zeido dc kapitein, ,-dat lesckt het best
den dorst!"
De kapitein dronk een halyen liter écn
teug en begroette Kongsted. die beneden iD
dc kamer was gekomen. Maar h1" had geen
rust. „llebt gij mijn hengelroede en mijn
viiegensnoer, juffrouw Sörensen? Ik ga forel
len vangen; gaat gij mede ingenieur en gij ook
Sörensen!"
„Neen, dank u," antwoordde de molenaar,
„het is le vermoeiend dat heen en weer loo-
pen. Ik mag gaarne de palingfuik in hel oog
houden, waar zij van zelf binnen zwemmen,
maar zoo te draven, neen! Bovendien krijgJ
men natte voeten!"
„Ja, als men pantoffels draagt!"
Toen gingen dc kapitein cn Kongsted naar
«le beek achter den molen.
Is hel hier niet heerlijk," roept de kr -'tein
uit. „Kunt ge u iets schooners voorstellen
dan dat bruisende water onder het wi.l en
die zwarte geheimzinnige vlakte onder de
schaduwrijke boomen! En als men dan weel
dat de forel hier lusschen dc knoesten van
den elzeboomen glijdt. Neem mij niet kwa
lijk dat ik forel zeg, ik weet wel dat het beek
forel heet, maar dat klinkt niet zoo goed. Als
cr een zonnestraal tusschen het elezenloof valt,
kunt ge telkens een zwarte schaduw zien die
bliksemsnel verdwijnt, dat is de forel! Het is
de eenige viscli waarover een poëtiscn wraas
ligt en in zijn soort is hij wat de snip is onder
de vogels: de snip met haar zachte edele tee-
kening van kleuren, haar geluidlooze vlucht,
haar diep in den kop liggende oogen. de snip
die komt en verdwijnt voor men het weet, is
liet niet -alsof zij regelrecht uit de brouwerij
van de vrouw van den wilden plas Komt ge
vlogen I Stil! Ik heb -beet! Zoo! In de sniu ligt
poëzie. Gij moet op een zonnigen, frisschen
dag in April aan den oever van den pias lig
gen, dan hoort ge eensklaps boven u, om u
heen, dan aan den eenen dan aan den anderen
kant een zeer zwak, zeer doordringend ge
luid, gij weet niet vanwaar het komt, het is
alsof het de lucht zelf was die om u heen
lachte. Eindelijk ontdekt gij hoog. hoog in de
lucht een zwart slipje; dat teedcre gelach
klinkt als een liinneken in de verte en ge
weet nu dat het het verliefde spel van snip
pen is en dan begrijpt ge ook waarom men
dat hier in Jutland, den merrie-koekoek
noemt.
Een uur lang liepen zij langs de kronke
lende beek, waar de glazenmakers on de
brons-violette pluimen van het riet been en
weer spiegelen, waar de visschen opslaan en
het hooi op hoopen staat. De kapitein vangt
een geheel maal van dén ziiverachligen, rood-
gevlekten visch, laat zich dan op een hoop
hooi neervallen en trekt Kongsted naast zich.
„Wat ruikt het hier heerlijk, voelt ce hoe
slaperig men wordt, Kongsted! Nu ademt de
hooikoningin op u doe dc oogen dicht dan
ziet ge haar! Het zou wel kunnen zijn dat wij
een fijn souper kregen: forellen en snippen!
En juffrouw Sörensen braadt ze uitstekend,
di-t heb ik ze hier in de buurt releerd, wild
braden. Komaan, nu moeten wij naar huis!"
De vrouw van den molenaar kreeg de fo
rellen en de drie mannen, de kapitein, Kong
sted en de molenaar gingen naar binnen op
de canapé zitten, na die eerst door eenige
katten te hebben doen ontruimen, die geregeld
deze plaats als haar particulier domein be
schouwden.
„Doe de ramen tooüi onen. dat wii wat
frissche lucht kunnen krijgen!" roept de kapi
tein uit, nadat hji is gaan zitten, en trek het
gordijn op, dat de zon naai* binnen kan
schijnen!"
„Vader houdt niet van tocht," zegt de mole
naar. „Alleen een windmoienaar kan van cki
lucht leven!"
„Wel allemachtig, ik heb niet eens uw
schoon vader begroet!" zegt de kapitein ca
vliegt de andere kamer in.
Daar zit de oude in een echten grootvader»
stoel zuigende op een uitgerookte pijp en
knikt den kapitein vriendelijk toe.
„Wel hoe gaat het?" vraagt deze.
„Ja," antwoordt de molenaar die mede ia
gegaan, „vader kan den hemel zij dank, zijn
voedsel uitstekend verdragen en vandaag is
hij zoover als de palingkist geweest; ziet g«
wel hoe netjes hij is; de smid van Vaerslet
is gisteren hier geweest en heeft hem ge*
schoren, dat knapt een boel op."
„Iloo, ihoo," mopeldc de oude.
„Jawel, 't is waar," zeide de molenaar,
„vader zegt dat wij moeten trachten het hooi
binnen te krü"'en. want er is werking in de
luchtl"
„Wè, wè," ging de oude voort.
„Jawel, dal van het wester weiland hel
eerste, dat ligt het laagste," vulde de mole
naar weer aan.
„Het is eenvoudig verbazend, zooab vader
met alles medegaatl"
Wordt vervtyd*
