DE E EM LAN DER".
Vrijdag 23 April 1915.
BU ITEN LAN D._
FEUILLETON.
HERTESTEIN
rr 25i
13d" Jaargang
Uitgevers: VALKHOFF Co.
Bureau: UTRECHTSCHESTRAAT 1.
Kennisgeving.
Politiek Overzicht
Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURG.
ABONNEMENTSPRIJS: l
PRIJS DER ADV ERTENTlËN:
Per week (met gratis verzekering togen ongelukken) O.IO.
Afronderlijko nummora ^-05»
Courant verschijnt dagelijks, behalv# op Zon- ea
Feestdagen.
Advertenliën gelieve mei» liefst vóór 11 uur, familie*
advertenties en berichten vóór 2 uur in te zenden.
Dienstaanbiedingen SJ5 cents bij vooruitbetaling.
Groote lettere naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijt bestaan zeer voordeelige bepalingen
tot het herhaald ad verteoren in dit Blad, bij abonnement»
Eono circulairo, bevuttende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
Burgemeesier en Wethouders von Amersfoort,
maken bekend, dal te rekenen van of 1 Mei e.k.,
de Kaasmarkt des morgens ten Si uur zal aan
vangen.
Amersfoort, 21 April 1915.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
De Secretaris, De Burgemeester,
R. VEENSTRA v. RANDW1JCK-
Eiaaë en ae t>or-cy.
Wederom schijnt de vraag: Wal zal Italië
uotnV op een kxilick punt ie zuilen komen.
.Vel is cr geene bevesliging gekomen van de
uiL Pariji cn Kopenhagen ve.spre.de behcu-
len, dat de besprekingen van Balie met Oos-
••rijk-iiongiuiije en met Duiisehiand a.ge-
brokcn zijn en dat de oorlog zekér is. De ue-
cv Jiioii uit Home reiken mei verder, dan dat
Duiischland er naet in gesiaagd is Ourienrijk
'e bewegen om aan llaiie de gebiedsculiCuS-
.iën te noen, die liet venangt. iuaar lusschen
dat en liet besluit van Italië om in den oorlog
Ir gaan, ugl nog een groote alstand. De Daiiy
News spoort aan lot omzichtigheid ten aun-
\au de bericliten, (lal ltai.e op liet puilt
slaat oui met Uostemijk le breken en in den
>oi log le gaan. Die berichten komen uil Pa-
ijs. en Parijs is \oo-r zulke berichten geene
bcii ouwbure bron. Uok Yindt de verzekering,
dat Italie's optreden in den ooriog voor de
deur staal, geen steun in de llahaansclre pers.
den heelt daar krach.ige voorstanders van
den ooriog, maar er zijn ook organen, die
daartegen zijn, en dezen zijn niet zonder me
destanders under liet volk. Van socialistische
zijde wordt ceiie levendige beweging tegen
den oorlog gevoerd. Nu moet men met den
invloed' van de volksvergaderingen en van de
pers op de besluiten der regeeiing overschal-
ir-ri. Dc Ilaliaansche regeering zal beslissen
over Italië s politiek, en de groote meerder
heid van het Ilaliaansche volk zal met hare
beslissing meegaan. Maar de Ilaliaansche re-
tering is even terughoudend om zich le uiten
iis de Ilaliaansche dagbladschrijvers en volks-
- prekers praatziek zijn.
Men moet rekening houden met hel feit,
dal hel vraagstuk voor ecne Ilaliaansche re-
ring, die voor de geschiedenis hare beslis-
i g zal hebben te veranlwoorden, veel min
der eenvoudig is dan voor het publiek. Hoe
ut werkelijke stemming is van hel Ilaliaan
sche kabinet, daarnaar moet men gissen. De
Daily News meent echter goede reden le
hebben voor de gissing, dat dc Ilaliaansche
regecring niet in den oorlog zal gaan als zij
niet overtuigd is op twee punlen: 1. dat de
triple-entente overwinnaar zal zijn in den
strijd, en 2. dat bij de eindregeling Ilaliè's
aanspraken ten volle bevredigd zullen war
den.
Op beide punten ontbreekt than^ nog veel
wat op Italië overtuigend zou kunnen in
werken. Dc Daily News erkent, dat er nog
geene aanwijzing is, waaruit men kan opma
ken. da.t bij Italië de overtuiging heerscht, dat
de triple-entente 't moet winnen. Dat zou an
ders zijn, als de triple-entente 'meer succes
had gehad gehad aan de Dardanellen en in
de Balkanlanden. De eerste aanval op de Dar
danellen is mislukt, en de pogingen om de
Balkanlanden te mobiliseeren zijn niet ge
slaagd. Het prestige van dc triple-entente
moet op een liooger peil gebracht worden, en
dat kan alleen geschieden door een afdoend
militair succes. Wanneer dat komt, dan mag
men verwachten, dat de natiën, die op de ge
beurtenissen wachten, zullen handelen, en on
der hen ook Italië. Maar niet vóór dien lijd.
Ook op hel tweede punt beslaat nog geen
zekerheid. Italië kan er nog niet gerust op
zijn, dal de tiiplc-enlente zijne wenseken zal
bevredigen. De strijd lusschen de Ilaliaansche
cn de Russische pers over de rechtmat.gheid
van de Ilaliaansche machtsaanspraken in het
gebied van de Adria duurt nog onverzwakt
voort en behoudt steeds zijne bitterheid van
loon. Eersl als die strijd tot rust is gcbrachl,
zal Italië gerust gesleld zijn, dat het van de
Lriple-cnlenle medewerking zou hebben le
verwachten om het doel te bereiken, waar
voor het eventueel zich in den oorlog zal be
geven.
Er is dus nog geen dadelijk uitzicht, dal in
tic vraag hoe llalië's houding verder zal zijn,
de beslissing zal kpmen. Of Ilaliië zal volhar
den in dc sinds het begin van den oorlog
voorwaardelijk in acht genomen neutraliteit,
of wel zich in den oorlog zal begeven, blijft
voorshands eene vraag, waarop dc toekomst
ons hel antwoord zal brengen.
De landstreken, waarop Iialië aanspraak
maakt als lot zijne sfeer behoorende door
ras, taal en traditie en die het samenvat on
der dc benaming van „Onbevrijd Italic" (Italia
Irredenta) beslaan uh verscheidene gewesten
of gedeelten van gewesten, van dc monarchie
Ooslenrijk-ilongarijc, bc-lendende aan dc
noordoostelijke grens van Italië en liggende
aan de Adriatische zee. In de eerste plaats
komt in aanmerking dc Trentino, 'l zuidelijke
gedeelle van Tirol, met Trenle als hoofdstad,
aan buide zijden van het Etsch-dal, dat loopt
van Bozen naar het Garde-meer. Hoe ver
noordwaarts de Ilaliaansche aanspraken rei
ken, is mocielijk te zeggen. Bozen is Duilsch,
terwijl Meran. dat meer naar hel noordwes
ten ligt. Ilaliaansch is. Wat van Trentino
geldl, geldt ook van bel Isonzo-dal. dal de -na
tuurlijke voortzetting is van de Veneliaansche
vlakte.
Aan de Adriatische zee begeert Italië de
stad Triest, met eene overwegend Ilaliaan
sche bevolking, maar een Slavisch achterland,
en het schiereiland Islrie, de natuurlijke
voortzetting van het landschap Triest. Verder
naar het zuiden begeert Italië dc geheele
kuststreek van dc Adriatische zee tot aan
Montenegro, die bekend is onder den naam
Dalmalie, een land met ecne overwegend
Slavische bevolking in het binnenland, ter
wijl de bevolking van de kuststeden Ilali
aansch is van oorsprong en tradition.
„Slechts artillerie-
gevcehten".
Het is in de laatste dagen stil op de ver
schillende oorlogslooncelcn. Dc bulletins, die
l it de hoofdkwartieren worden verspreid, zijn
kort en onbeduidend van inhoud; zelfs het
Russische bulletin legt zich Loc op. beknopt
heid, hetgeen van die zijde iels nieuws is.
Soms zijn enkele regels voldoende om te ver
melden wal op een front van verscheidene
honderden Kilomeiers gebeurt
Er is ëénc fraze, die thans in de bulletins
aanhoudend terugkeert. „Er hadden slechts
artillerie-gevechten plaats." Als men die woor
den leest, dan. weet men, dat er niets bijzon
ders is voorgevallen, niets waardoor ook maar
de geringste verandering in den stand van
zaken is gebracht. Een leek is allicht geneigd
uuaraan de gedachte vast le kuoopen aan eene
zekere gezelligheid cn gemoedelijkheid, die
zou heerschen in de stellingen, waar men zicli
den tijd kort, door het kanon te laten spelen.
Maar voor ecne dergelijke gedachte is hier
allerminst plaats. Weet men wat de fraze „Er
nudden slechts artillerie-gevechten plaats" be-
tcekent? Een aan het front dienende soldaat
schetst ons die beleekenis aldus:
„Slechts artillerigevechlen." Wie van onze
geliefden thuis kan zioh de vrecselijk verheven
zv/aarle voorstellen, die in deze beide onbelee-
kenende woorüen ligt"? Wat zijn de beiasting-
proevcn, die een infanteiieslriid oplegt, wat is
zelfs een stonn tegenover dc martelende, ou-
windende, de zenuwen vernielende stoolen
van een 24 uren durenden artilleriestrijd? Met
een salvo uil Yier kanonnen begint hij, om
weldra in een heisch concert over te gaan.
Muitend sissen dc granaten van de veldkanon
nen door de lucht, sissend fluiten de kanon
nen van de houwitsers eu ruisckend rollen de
ijzermassa's uit de morlierniuilen tegen den
vijand, die met gelijke munt betaalt. Bij dag
is de indruk geweldig, verheffend en terneer
drukkend tegelijk. De gewaarwordingen gaan
slechts door het oor naar de hersenen, waarop
2ij als met ijzeren hamers vallen. Er is geen
ontkomen aan. Men zou willen roepen: „Hall!
Slechts enkele minuien haltl" Maar onverbid
delijk slaat magere Hein zijn metalen pauk.
Bij nacht wordt de indruk duivelscher. Dan
bliksemen rondom de móndingsvurén eu de
stralenbundels van de springende granaten.
Aan den donkeren hemel verschijnen in eene
bijna onafgebroken reeks lichtende puntjes,
den boog van de scholbaan aanwijzende.
Het brult en kraakt, huilt en sist, knet
tert en fluit, en al deze lonen vereeiugen
zich lot een tobuwalioku, waaruit men
vruchteloos verlangt naar eene rustige secon
de. 2oo iïaal iiei voort uren lang totdal
men uitgeput is, totdal de hersenen niet meer
in staat zijn indrukken op le nemen. En dan,
even plotseling als het begonnen is, houdt hel
lawaai op. De eerste minuten van rust zijn
onbehagelijk. In de ooren klinkt het geschul-
lawaai na, cn de hersenen trachten vruchteloos
eene nieuwe gedachte vast te pakken. Eerst
allengs gaat de spanning voorbij en treedt de
normale toestand weer in. Zoo is de gang van
zaken, wanneer men vertoeft naast ecne stel
ling. die zich bevindt in arliilerieslrijd. Wan
neer men echter zijn posl heeft juist op de
plaats, die beschoten wordt, dan komt bij de
zenuwschokken door het lawaai nog het ver
schrikkelijke gevoel van het gevaar, waartegen
geen middel is. In het infanteriegevecht sla ik
met gelijke wapenen tegenover den vijand. Bij
den storm zie ik hem zelfs in de oogen en kan
mijne krachten met hem meten. In den arlii
lerieslrijd ben ik echter aan de blinde wer
king van het toeval prijs gegeven. Wanneer
de eerste granaat achter mijne standplaats in
slaat en de tweede er voor, dan zegt eene in
wendige stem mij, dat de derde als treffer
zal inslaan. En deze gedachten zijn het, die het
zenuwverwoestendc element vormen van den
strijd, dien het opperste legerbestuur kort
aanduidt als .Slechts een arlilleriegcvcchl."
Ecne andere uitdrukking, die men in deze
dagen dikwijls ontmoet in de bulletins van
hel oorlogstooneel, is dat cr „rust" heerscht.
Hoe men dat moet opvallen, heeft het ^uitsche
hoofdkwartier ons duidcLijk gemaakt in een
van zijne telegrammen over don strijd tus-
schen Maas en Moezel. Men leest daarin, dat
in dat gebied sedert den 14en April rust
heerscht; dat wil zeggen: „er ontbreken groote
samenhangende aanvalsondernemingen. maar
dag en nacht is er geschutgebuldcr, hier en
daar van de zware artillerie, van de grootste
hevigheid; mijnwerpers, handgranaten, sprin
gende mijnen, geweervuur en mitrailleusevuur
zwijgen niet." Men ziet, men moet die „rust"
zeer betrekkelijk opvatten. Overigens zal de
rust wel niet lang duren; men verwacht in
het Duitsche hoofdkwartier, op grond van
zekere aanwijzingen, dat zij weldra weer een
einde nemen en zal plaats maken voor wal
men gewoon is le verstaan onder strijd.
Oe oorlog*
Berlijn, 22 April. (W. B-) Bericht van
het opperste legerbestuur uit het groote
hoofdkwartier van heden voormiddag.
Ten zuiden van het kanaai van La Baissée
en ten noordwesten van Alreeht lieten wij
niet succes mijnen springen.
In de Argoime en in het gebied lusschen
Maas en Moezel hadden heyige arlifleriege-
veclilen plaats.
Na een vuuroverval vielen de ETanschen
heden naehl aan in het westelijke deel van
hel Bois le PrcLre; zij werden met zware ver
liezen teruggeslagen.
Aan den noordelijken rand van den Hart-
niannsweilerkopf vernielden wij gister een
\ijandelijk steunpunt en wezen wij des avonds
een vijandelijken aanval af.
P a r ij s. 2 2 April. (Havas). Namiddag-
communiqué.
In België is een aanval gedaan tegen de
door Engelsclie troepen veroverde loopgraven
in hoogte no. 6U bij Zwartelen. Deze aanval
werd algeslagen. De Duitsche verliezen op dal
punt sedert 14 Aprii bedragen 3 ruOO man.
In Champagne beproefden dc Duilschers een
aanval bij Vilie-sur-Tourbe; de Fransdie ar
tillerie belette hen uit liunue liniën le komen,
iu de Argonne werd een geheel plaatselijke
maar zeer krachtige Duitsche aanval door
hel Fransdie vuur gestuit
Tusschen Maas en Moezel sloegen de Fran
sehen verschillende aanvallen terug, die niet
allen van even groot gewicht waren. Sommi
gen waren slechts verkenningen, waarouder
een iu het boseh van Ailly, vijf in het bosch
van Morlmare eu een in het Bois-le-Prètre. Wij
vielen aan ten noorden van Fürey en namen
een nieuwe Duitsche loopgraaf. Wij vestigden
ons daar en verbonden de loopgraaf met die.
welke vroeger veroverd waren. De door ons
in de laatste clagen hier behaalde winst loopt
over een aaneengesloten front van 7U0 Meters.
De Duilschers lieten meer dan 300 dooden op
het slagveld.
In Lotharingen waren arlillcriegcvcchtcn.
In Elzas sloegen wij met gemak ten oosten
van llarlmannswciler een door hevig artil
lerievuur voorbereiden aanval af.
Franschc vliegtuigen bombardeerden 1. in
de Woëvrc het hoofdkwartier van generaal
von Slranlz en konvooien, 2. in het groother
togdom Baden het eiccLrischc kraclilstalion
ie Lörrach.
Par ij s, 22 April. (RAvondcomnut»
niqué.
Bi' Langemarck, ten noorden van Yperen,
sloegen de Engelsclien twee vijandelijke aan
vallen af. Do Duitsche tegenaanvallen op den
heuvel no. 60 mislukten. De hevigheid van
deze tegenaanvallen was blijkbaar te. wijitcn
aan het verlangen om eene nederlaag te her
stellen, die in de Duitsche communiqués is
ontkend. De verkiezen van den vijand zijn
grooler dan gisteren zijn aangegeven
Een Duitsche aanval op Bagatelle, in de
Argonne, werd teruggeslagen. Wij namen
twee liniën loopgraven in het bosch van
fVpremont en bij Eaint-Mihiel op een punt, <iat
onaangenaam vooruitstak in onze stellingen.
De Duitscliers lieten vele dooden achter.
Wij bleven vooruitgaan, aan de beide oevers
van die Fechlk In Elzas wonnen wij grond
oostwaarts naar Metzeral.
Londen, 23 ApriL (R.) De Times be
richt uit Noord-Frankrijk van den 22en: Se
dert Zalerdagnaoht de heuvel no. 60 door
ons genomen werd, is ons geen oogenblik
verademing gegund. Wij werden des nachts
Iresöholon en hadden, overdag hevige infan-
terie-aanvallen door te slaan. De onophoude
lijke Duitsche aanvallen werden gisteren alten
afgeslagen. Eene flankbeweging van don
vijand in de richting van Saiiil-Eioi mislukte.
B e r 1 ij n, 2 2 A p r i L (W. B.) Bericht van
het opperste legerbestuur uit het groote
hoofdkwartier van heden voormiddag.
Oip het oostelijke oorlogstooneel is dc toe
stand onveranderd.
W e e n c n, 2 2 ApriL (Gorr.-bureau). Vol
gens particuliere telegrammen uit Lzcrnowitz
wordt sedert twee dagen ten noordwesten van
Czernowilz onopliuuuenjk gestreden. De Rus
sen gebruikten grafzerken van het kerkhof to
Bojan oin bai riKaden lo bouwen.
Bon vijandelijke vlieger, die bommen op
Czernownz wierp, werd door een Duitsche
Taube na eeii langeu strijd in de lucht neer
geschoten. Het vliegtuig wei d vernield, dc le
den van de bemanning, Russische officieren,
weiden gedood.
B e r 1 ij n, 2 2 April. (XV. B De corres
pondent van hei Tageblall uit Epcrjes berichtt
Na eene betrekkelijke rust in de Dukla-laagte
had, tengevolge van het initiatief van on/c
troepen, eene groote gevecüilsactic plaats. In
de linie Kozsany—Kauoma brachten wij onze
stellingen een weinig vooruit. Eene Russische
poging om van Koniecza uit den rechtervleu
gel naar de Wysowa uit 'le breiden, leidc tof
eene mislukking. Wij. wierpen dc Russen 24
Kilometers terug naar Kanczowa, Uskic en
Kuskie. Het Russische offensief in dc Dukla-
laagle kan ais geneel gebroken beschouwd
worden.
Wccnen, 2 2 Ap r i L (W. B.) Officieel be
richt van hedenmiddag.
In Russisch Polen en Wcst-Galicië hadden
geïsoleerde artilleiricgcveclilen plaats.
In het Karpa«thcnIront werd een nieuwe
stormaanval legen onze stellingen aan der.
Uszokpas en ter weerszijden daarvan bloedig
afgewezen. Bij de hevige aanvallen, die deel*
in het krachtige vuur van onze artillerie ineen
vielen, deels door de tegenaanvallen van da
infanterie teruggeslagen werden, leed dc te-
jensla'nder wederom zeer zware verhezen.
Voor de stellingen vaai een door den vijand
Wie -den moed heeft zijn armoe te toonen,
berooft haar daardoor van Laar sclierpsien
prikkel.
door
SOPH US BAUDITZ.
Uil bel Deenseh vertaald.
40
Er lag een brief van haar broeder, dat hij
d'^volgende week thuis kwam.
^.soiuls tussch^ zeven en acht uur kwam
ie fcituiedijke familie op bezoek: de oude
graal', de twee freules en de candidaat Ma
ch ie sen.
De graaf wandelde met tanfe Rosa in den
tuin. ljjj bewonderde dc uilzichi.cn. en deed
alsof hij de verwaarloozing met zag tante
Rosa was verrukt, maar toen hij zich later
gunstig uitliet over Kongslcd en verleide dat
(leze meermalen op Skeosguar* was geweest,
zette zij een zuur gezicht en zweeg \-enfren
lijd.
Freule Nancy cn freule Hcnrieitc waren
boven op Fanny's kamer cn bewonderden
alles; de vo^.dvleugak op den muur den
grooten bouquet grashalmen cn riel de loop-
piank van het raam naar den lop van den
iirvrteboom, alles was even interessant, hocvH
zij bot al Oons hadden gezien «n beiden
'hadden oen gevoel, dat haar ei-c* elegante
kabinetjes ver achterstonden bij Fanny's
ionkvi'ouwelijke hestje.
On der wijf liep dc candidaat Mathiasen heen
*>n weer. deed alsof hij met oom Iieüimch
coaKverseerde-, maar in werkelijkheid keek hij
in alle hoeken, deed laden dn kouten op.cn,
vorschtc uit en inlormeerde. Lrok den neus
op voor ail es en amuseerde zich uitstekend.
Na de tuee het lanite Rosa eenige oude
bestoven ficsschen rijnwijn brengen, het wa
ren de overblijfsels van vervlogen grootheid,
die zelfs MaLhiesen respecteerde en hij was
zelfs zoo welwillend om tante Rosa een af
schrift te yragen van het recept voor inge
maakte augurken, dat juffrouw Hansen na-
Luumijk h*Ki verloren.
Tegen Lien mur vertrokken de gasten en
bij het afscheid zei-de de graaf met een blik
verdeeld lusschen tanbe Rosa en Fanny:
»Ais de oo^Qi jj.ii \i hu i den rug is zal
min zoon Ghristiaan zich permitleeren om
u een bezoek te brengen.''
Op Fanny maakten, zijm woorden geen bij-
zonderen indruk, maar tante Rosa werd als
gewoonlijk twee duim grootier cn had een
gevoel als iemand die in het bezat is geko
men van een gewichtig document.
vlk kan nog juist op Lijd in bed zijn," zeide
oom Hemrich en wond zijn horloge op. Toen
ging ieder naar zijn kamer. Maar toen Fanny
het licht had uitgediaan en begon in te sla
pen, was het alsof zij het gelaat van Bro be-
geerig over zich heen gebogen zag en zijn
dunne lippen de hare zochten. Zij stond mei
schrik op, haar hart klopte onstuimig en on
willekeurig dacht zij aan de woorden van
lanic Kosa ovor.de bastaards, uil wier oogen
haat en jaloerschkeid stralen cn die brutaal
ea dierJijk zijn-.
YIII,
„Nu nog maar lwree dagen, dan komt Frilsl"
„Morgen hebben wij den lieven broeder hierl"
„Denk eens, van middag is hij thuis!" Zoo
luidde het refrein vau Fanny's gesprek en op
den grooten dag zelf slaat zij vroeg op om
bloemen te halen overal vandaan en armen
vol brengt zij thuis yoor en na de koffie. Oude
vazen en bokalen die zoolang in kasten en op
planken hebben gestaan, dat zij niet meer
welen wat het is om verplaatst te worden,
komen op eens tot eer en waardigheid en wor
den gevuld met prachtige bouquellen, asters,
distels en zonnebloemen, lakken lijsterbessen
en geelachtige riethalmen. Eindelijk zijn er
overal bloemen, in de kamers, op -de gangen,
het meest natuurlijk boven op de kamer van
den lieven broeder, waar de mooiste meubels,
de nieuwste kleeden eu de beste etsen zijn
heengebracht. Fanny vliegt heen en weer,
warm en zenuwachtig alsof zij een minnaar
verwacht; als zij tante Rosa ontmoet pakt zij
haar ora het middel, draait haar in het rond,
kust haar en zegt: „och, oude tante Rosa, ik
beu zoo verschrikkelijk blij."
De paden van den tuin vlak bij het huis zijn
geschoffeld en geharkt, Andries de stalknecht
heeft de bruinen gerost als nooit te voren,
juffrouw Nielsen heett drie kwartier op haar
beste muts staan plooien en oom HJnrich
heeft zicli geschoren, hoewel het eigenlijk geen
scheerdag was. Het is duidelijk dat de ge
heele plaats den jongen mijnheer thuis ver
wacht, en anderen verwachten hem ook: in
de laatste dagen heeft de post een stapel brie
ven voor hein gebracht, hel lijken wel brie
ven oyer zaken.
Om drie uur gaat het rijtuig naar het
station. Dc uren kruipen voort, Fanny kan het
bijna niet uithouden. Als de lieve broeder den
top bereikt van den Igumheuvel, kan hij
Hertestein zien cn in hetzelfde oogenblik moet
de vlag geheschen worden, dat heeft zij al
lang bepaald, en de oude vlag ligt klaar builen
op het groote plein en Fanny zelf staat boven
in het zuidoostelijke zolderraam cn bespiedt
met kloppend hart den kant van Igum. Einde
lijk, eindelijk krijgt zij een rijtuig in liet oog,
ja het zijn de bruinen! Zij vliegt de trap af,
den tuin in en hijscht zelf de vlag. Maar het
touw is oud cn bros, de helft van den stok
wordt bereikt, dan breekt het touw en de vlag
daalt.
Een goed kwartier later dreunt het rijluig
in de inrijpoort der boerderij en komt dan in
het gezicht. Wal is dat! Is het leeg! Neen
Frits zit in een hoek op de achterbank, maar
hij neemt zoo weinig plaats in den groolen
wagen, daarom lijkt die leeg. Niels dc koet
sier klapt met de zweep en keert vlot voor den
ingang, eindelijk is hij thuis de lieve, lieve
broeder! En Fanny vliegt naar hel rijtuig en
trekt hel portier open, zij slaat de armen om
do schouders van Frits en drukt cn kust
hem, zoodat hij er bijna in blijft.
Lieve hemel, wal is hij klein! Is hij in de
twee laatste jaren gekrompen? De wangen
zijn hol, de oogen mei donkere kringen en de
dunne, in de was gezette Knevel verdwijnt
onder den krommen neus, <Lie veel te groot
is voor het gelaat. Iets dat op een glimlach
moet gelijken glijdt over zijn slappe trekken
als hij goeden dag zegt, maar moe en inge-
spaD~n«n is zijn manier van loopen, koud zijn
magere hand, dubbel bleek tegen de blauwe
turquoise, die hij in een veel le wijd gewor
den ring draagt.
Afijn eigen lieve Frits, gij zijt toch niet
ziek?" roept Fanny uit.
„Neen beste kind, alleen een beetje moe vaa
de reis," antwoordde hij, maar de stem ia
heesch en gebroken en hij schraapt kort cn
droog als een oude man die hoest.
Hij geeft lanlc Rosa de hand, maar ver*»
mijdt haar blik en dan komt de beurt aan
oom Heinrich, die den neef op beide wangen
kust en zoo onder den indruk van het weeiv
zicu is dat de tranen hem langs de wangen
loopen.
Frils gaat naar zijn kamer, maar tien minu
ien later wordt cr op zijn deur geklopt cn
Fanny vraagt of zij binnen mag komen.
„Zeker, kindlief, maar wal wil je?" ant
woordt Frils.
„Wat ik will Och, je weet niet hoe ik naar
je heb verlangd, mijn eigen lieve Frits 1 Na
moet je eerst je kamer bekijken, is die niet
aardig? Ik heb alles in orde gemaakt. En daa
moet je een wandeling met mij doen in den
tuin, naar het meer toe, naar de nonnenheuvela
kijken en aan den wilden plas denken, zooals
in den ouden lijd; hebt jij ook niet erg naac
Hertestein en naar ons allen verlangd?"
„Ja, natuurlijk, maar..."
„Ja, je bent er goed aan toe: jij leeft to
midden van het gewoel der wereld, jij gaat
n:ede met de slroomingen van den Lijd en jij
hebt tal van begaafde vrienden!"
Wordt vervolgd»
