DE EEMLANDER".
Donderdag 6 Mei 1915.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
HER TEST E1N
N* 235
13de Jaargang.
Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURO.
Uitgevers: VALKHOFF Co.
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoort f l-®®»
Idem franco per post J-®®*
Per week (met gratis verzekering tegon ongelukken) u.i".
BezendCourantnUverachijnt dagelijlü, 'behalve op Zon- en
Feestdagen.
Advertontiën gelieve men liefst vóór 11 uur, famili®-
advertenties en berichten vóór 2 uur in te zendon.
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 1.
lntercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 15 regelaf 0.50.
Elke regol moor 0.10
Dienstaanbiedingen 25 cents bij vooruitbetaling.
Groote letters naar plaatsruimto.
Voor handel en bedrijf bestaan zeor voordeoligo bepalingen
tot het herhaald adverteeren in dit Blad, bij abonnement.
Eene circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezondon.
Kennisgevingen.
MILITIE.
ZITTING VAN DEN KEURINGSRAAD.
De Burgemeester der gemeente Amersfoort
maakt bekend, dat de Keuringsraad voor de
ingeschrevenen voor de militie, lichting 1916,
dezer gemeente, zitting zal houden te Amers
foort, in het gebouw „Ons Huis" aan de Korte
Gracht, op Maandag, den 10. Mei 1915, de# voor
middags te 94 uur, voor hen, voorkomende op
het alphabetische register onder volgnummers
1 tot en met 50, op Dinsdag den 11. Mei 1915,
des voormiddags 94 uur, voor hen, voorkomende
op het alphabetisch register onder de volgnum
mers 51 tot en met 124 op Woensdag, den 12.
Mei 1915, des voormiddags te 94 uur, voor hen,
voorkomende op meergenoemd register onder
volgnummers 125 tot en met 192, en op Vrijdag,
den 14. Mei 1915, des voormiddags te 94 uur,
de overige ingeschrevenen.
Amersfoort, 4 Mei 1915.
De Burgemeester voornoemd,
VAN RANDWUCK.
MILITIE.
KEURING VAN MILITIEPLICHTIGEN.
De Burgemeester der gemeente Amersfoort;
Gevolg gevende aan een namens den Minis
ter van Binnenlandsche Zaken tot hem gericht
verzoek
Brengt ter kennis van belanghebbenden, dat
er blijkens bij voornoemden Minister ingekomen
ambtsberichten personen zijn, wier praktijken
o. a. daarin bestaan, dat zij voorspiegelen in
staat te zijn, legen betaling van eene som gelds,
de afkeuring voor den dienst der Mi'litie te ver
krijgen
WAARSCHUWT DE MILITIEPLICHTIGEN
dezer gemeente voor bovenbedoelde praktijken
onder verwijzing naar artikel 206 van het Wet
boek van Strafrecht, onder meer inhoudende
Met gevangenisstraf van ten hoogste twee
jaren wordt gestraft
lo. hij die zich opzettelijk voor den dienst bij
de militie ongeschikt maakt of laat maken
2o. hij die een ander op diens verzoek op
zettelijk voor dien dienst ongeschikt maakt.
Indien in hel laatste geval het feit den dood
ten gevolge heeft, wordt gevangenisstraf van ten
hoogste zes jaren opgelegd
Vestigt er voorts de aandacht op
dat door de bemoeiingen van de hiervoren
bedoelde personen de afkeuring in geen enkel
opzicht kan worden bevorderd.
De raadpleging dier personen zal niets anders
dan noodelooze kosten veroorzaken, omdat bij
werkelijke ongeschiktheid voor den dienst, ook
zonder hunne bemoeiingen, de afkeuring niet
kan uitblijven.
Amersfoort, den 4. Mei 1915.
De Burgemeester voornoemd,
VAN RANDWUCK.
Nabetrachting over den
Gemeenteraad.
De raadsvergadering van Dinsdagavond
stond weer geheel in het toeken. Hofland. We
tzagen hem op z'n breedst en op z'n smalst. Er
w aren oogenblikkcn dat wij ons uitermate vol
daan gevoelden van moe gewenkt te henben
om zoo'n voortreffelijk li-d in den 2laad te
brengen, maar het gebeurde ook meer da"n
eens wij schreven bijna, dat wij daarvan
spijt hadden, doch dal is toch niet waar, want
iemand als Holland is toch ook noodig in den
Raad, evenals van Achtenbergh er in behoort,
al wondt zijn zon door de nieuwe roodc ster
verduisterd.
Hofland heeft z'n woordenmolen weer ge
ducht laten inalcn en de voorzitter was wel
uiterst lankmoedig, lankmoediger misschien
dan hij vaak jegens menig ander is. Telkens
baden bedden ecjn interessant steekspel te
aanschouwen maar zoo vaak het socialistisch
lid verontwaardigd of pathethisoh ging doen,
moest hij het glad afleggen; hoe wilder hij
den zwaren strijdbijl zwaaide, des te gemak
kelijker sloeg de andere partij hem die met
rustig gebaar uit de hand. En als Hofland dan
weer na eenige oogenblikken van bezadigjd
betoog plo.ls woest op den voorzitter los
stormde, wéék deze eenige passen lerzijdc en
liet hem den kop murw loopen tegen den
muur der overdrijving of belachelijkheid. Een
ellenlange oratie wan Hofland werd vaak om
vergeblazen door n enkele snedige opmer
king van den voorzitter, dien wij, algezien van
de vraag van gelijk of ongelijk, wel compii-
mentecren mogen met de kranige wijze waar
op hij den lassligen en hardnekkigen tegen
stander, die meer dan eens raak sloeg, van
't lijf hield en in 'n hoek drong.
Waarlijk, het grootste interesse van deze
vergadering was wel het debat lus-
schen deze bedde woordvoerders; de behan
delde zaken zelve zonken er bij in 't niet. Toch
waren ook deze niet geheel en al van belang
ontbloot.
Bij de ingekomen, stukken waren adressen
van de gemeentewerklicden-orgauisalies om
invoering van een gedeeltelijken vrijen Za
terdagmiddag. Ze werden uitgesteld lot „be
tere tijden". B. en W. willen er niets van we
ten, stonden zelfs vijandig tegenover 'n be
middelingsvoorstel van dien heer v. Achter-
bergh, die alvast de hooiden der dienst tak uen
wilde hooren en als t ware de zaak in staat
van wijzen brengen, zoodat zoodra de tijds
omstandigheden weer verbeterd waren, dc
vrije middag ingevoerd zou kunnen worden.
Nu is de zaak zelfs dadelijk in den doofpot ge
stopt, zij zal er wel niet altijd in blijven maar
als zij er uit komt, zal zij eerst weer geheel
opgerakeld moeten worden.
Het debatje-buiten-de-orde-om over de rie
ten daken zal menigeen omtrent het brand
gevaar, diaaraan verbonden, gerustgesteld
hebben.
Bij hel voorsbei tol het verleeoien van een
voorschot aan Volkshuisvesting II tot den
bouw van 42 woningen, werd -de oucle Adam
in den heer v. Achlerbergh nog eens wakker.
Ilij ging weer den verboden weg op van ge
meenteiijken woningbouw, we zouden grau.
met hem meegewandeld hebben maar de bur
gemeester haalde hem met 'n zoet hjnijc terug.
Ons gemeentebestuur heelt uu eenmaal hel
goede oogenblik om tot eigenbouw over te
gaan laten passeeren en wij kunnen dus niet
anders dan hopen dat de particuliere \eree-
nigingen met hun taak &k> goed mogelijk sla
gen. Jammer is het, dat het badhuisje van
Volkshuisvesting er niet komen kan maar dat
zal nu n spoorslag te meer zijn om toch spoe
dig 'n volksbadhuis tot stand te brengen. liet
is Rietje Puok geklaagd, dat wij nu alweer
'n zomer moeten ingaan zonder deze nuttige,
wat zoggen wij, zonder deze onontbeerlijke
inrichting.
Het voorstel lol hot verkenen vair een jaar-
lijkschc toelage op liet pensioen van den heer
Zijlslra, den vorigen directeur der gasfabriek,
maakte sommige gemoederen oproerig. Zoo
nil en dan werd heel eventjes 'n tipje van den
sluier over deze voor het publiek -destijds zoo
myslenieuse zaak opgelicht. Formeel schijnt
het standpunt van B. en W., hoewel niet al te
overtuigend verdedigd, wel juist toe, maar
voor buitenstaanders als wij is het moeilijk
hier een oordeel uit te spreken.
De groote tournooicn kwamen bij de rond
vraag. Eerst over de levensmiddelenvoorzie-
ning, het moeilijkste vraagstuk dat thans
onze bewindsmannen bezig houdt. Het sta
dium, dat de regeering dc reeds zooveel tor
sende schouders der gemeentebesturen ook
hiermede maar meende te moeten belasten,
zijn wij nu al voorbij. Men begint nu de ecnig
juiste richting uit te gaan: doel te treffen en
niet slechts hier en daar zoo goed of zoo
kwaad het aangepakt wordt, verlichting te
brengen, dient hot Rijk zelf te handelen en
maatregelen te némen, waarvan allen baat
hebben.
Het is voor 'n woordenrijk volksredonaar
als de heer Hofland. voJsixekt met moeilijk oui
pathetische zinnen aan elkaar tc lijmen en te
trillen van verontwaardiging, maar daarmee
komt men niet waar men wezen moet
Hoe interessant liet zijn moge de meenin-
gen van den heer Hofland te hooren over
deze quaestie, waarover al weken lang zoo
druk geconfereerd en gedelibereerd is loah
geloovcn wij, dal men beter doet de wijsheid
van dit raadslid maar te laten voor wat zij
is en met vertrouwen de oplossing af te wadi-
ten welke minstens even bevoegden als hij,
ons brengen zullen. Zoo zwart als dit rootle
lid den toestand afschildert, is deze geluk
kig niet.
Hier zij nog slechts aangestipt, dat de bur
gemeester terecht protesteerde tegen de dwa
ze praatjes, als zou hij de Broodprijzen ver
hoogd hebben. In de desbetreffende publicatie
gaf hij sledhts bekendheid aan deze prijzen
maar vastgesteld bad hij ze niet.
Het slot der vergadering was onstuimig
Mcl schroom zei dc heer Hofland dit laatste
nummer van z'n repertoire voor te dragen.
Inderdaad geloovcn wij dat hij or beter aan
gedaan had het maar achterwege ie laten.
Want nu heeft hij juisc bereikt, waartegen hij
zoo fulmineerde. Overigens is de zaak zeer
onbelangrijk, or zijn in den Raad al te veel
woorden over gcyallen bijna ieder lid
meende z'n lezing nog eens le moeten geven,
hoe wal de zaak zoo eenvoudig was als 'n
klontje. Wij zullen er dais verder over zwij
gen; wie van onstuimige raadsdebatten houdt,
smulle van het verslag.
Politiek Overzicht
De wereldstrijd in het
oo&ten.
De nieuwe phase, waarin de wereldstrijd
is gekomen nadat dc korte tijd van rust was
voorbijgegaan, komt nergens duidelijker aan
den dag dan op het oostelijke orlogstooneel.
Daar soheen in het noordelijke gedeelte, het
gebied van Oost-Pruisèn en Russisch Polen,
eene volkomen rust le zijn ingetreden. Gedu
rende eenige weken is uit het hoofdkwartier
van maarschal hindenburg de stereotiepe
mededceling gekomen: „Van het oostelijke
front is niets nieuws le berichten". De alge-
meene locstand aan dal front bleef onveran
derd; alleen de rooftocht van de Russen naar
Memel bracht eene kleine afwisseling in de
eentonigheid.
Nu is die rust plotseling verbroken Er is
eene nieuwe aanvalsbewcging begonnen op
een gebied, dat tot dusver in de oorlogsbulle
tins ter nauwernood genoemd 1 ~rd. Het oor-
logslooneel in het noordoosten is tot een
nieuw leven gewekt. Door den inval van de
Duitschers naar Lithauen en jerland ope
nen zich nieuwe uitzichten. Blijkens de door
het hoofdkwartier gedane mededeeling heb
ben de aan dezen inval deelnemende troepen
in een breed front den spoorweg Dünaburg—
Libau bereikt. Deze spoorweg is van den be
nedenloop van de Njemen even ver verwij
derd als Lodz van Warschau. De Duitschers
waren, toen de inval ter kennis kwam van het
groote publick, reeds 130 Kilometers in het
Russische gebied gedrongen. Van de twee ge
noemde punten is Dünaburg, j.i het Russisch
Divinsk, het rechtsche versterkte punt van de
linie, terwijl Libau, aan de Ohzee gelegen,
het linieer steunpunt van het meer dan 300
Kilometer breede front vormt. Dünaburg cn
Libau zijn beide sterke vestingen. Dünaburg,
aan dc Düna gelegen, is een gewichtig spoor
wegkruispunt aan den spoorweg Riga—Düna
burg; met Libau is het door een directen
spoorweg verbonden. Verder gaat de spoor
weg Petersburg—Wilna door Dünaburg; van
Wilna vertakt deze spoorweg zich eenerzijds
naar Warschauanderzijds vormt hij do
rcchtstreeksche verbindingslijn over Kowno
Insterburg naar Berlijn. Onder de versterkin
gen van Dünaburg is een bruggehoofd, dat
vroeger als een meesterwerk Yan versterkings
kunst gold. Het andere versterkte punt Libau
i; de bekende oorlogshaven. Libau is zwaar
versterkt. Al wordt het door het Russische
marinebesluur niet meer als een hoofdoor-
logshaven beschouwd, het heeft voor de Rus
sische vloot toch groote beteekenis, o—dat het
in 't geheel vijf dokken heeft; verder is het
van gewicht omdat het in den laatsten tijd als
steunpunt voor vliegtuigen is i.tgerichi.
Wat de beteekenis is van deze nieuwste
operatieve onderneming van Hindenburg, zal
moeten blijken uit de ontwikkeling, die zij
vei der neemt. Men kan hier denken aan eene
poging tot afleiding of aan eene onderneming
van meer ernstigen aard. Eene poging tot af
leiding heeft ten doel vijandelijke t. epen uit
een ander gebied aan te trekken; eene meer
ernstige onderneming moet leiden lot een
krachtigen slag. Om aan het doel te beant
woorden, moet cenc afleiding echter ook zeer
krachtig kunnen optreden. In de praktijk zal
dus het onderscheid niet altijd zeer groot zijn.
Maar hetzij men hier le doen heeft met eene
poging lot afleiding of met eene operatie van
rooleren omvang, in ieder geval zal deze in
val in het noordwestelijk Rusland verplaat
singen van Russische troepen h het Russische
gebied tengevolge hebben. En dat betcekcnt
eene ontlasting aan dc overige fronten van
het oosten.
Gelijktijdig is ook do rust verbroken, die
lang heeft geheerscht op een ander deel van
het oostelijk oorlogstooneci. Sedert maanden
lagen de beide partijen tegenover elkaar in
West-Gaiicie op een front, dat, omstreeks 15U
Kilometers lang, in het zuiden bij de Hon-
gaarsche grens steunde tegen de Karpalhcn
en langs de Dunajetz liep tut aan hare uit
monding in de Weiohsel. De wederzijdsche
stellingen waren met alle middelen der veld-
versterking aangelegd, zoodat zij haast on
neembaar moesten schijnen. Nu is het Russi
sche front in een door de Duitschc en Oosten*»
rijksche legers gezamenlijk verrichten aanval
ingedrukt en doorgebroken; de Russische
generale staf erkent, data de tegenstander er
in geslaagd is op den oostelijkcn oever van
de Dunajetz te komen. De dadelijke gevolgen
van deze Russische nederlaag ziet men in
de opgaven van Duitsche en Oostenrijksche
zijde van gemaakte krijgsgevangenen en be
haalden oorlogsbuit. Die opgaven zijn nog on
volledig en dus voor aanvulling cn uitbreiding
vatbaar.
Wat zullen de verdere gevolgen zijn? Het
voor de hand liggende gevolg is, dat de tocht
van Rusland naar hel westen nu voor goed is
gestuit Wcsl-Galicie is nu afc1 nde beveiligd
legen het gevaar van den R ssischen inval;
de weg naar Krakau, dc oude kroningsslad
van het koninkrijk Polen, is den Russen afge
sneden. Maar de beteekenis van <k.._ over
winning der Duitsch-Ooslenrijksche wapenen
reikt verder. De Frankf. Zlg. verwacht daar
van eene grondige verandering in den strate-
gischen toestand in de Karpathen, die op den
loop der gebeurtenissen in het gcheele oosten
beslissend zal inwerken; zij schrijft: „Wal
het Fransche- offensief in Champagne, dal on
dernomen werd op een tijd loe> men de Duit
sche krachten in het oosten gebonden waan
de, in stormen van verscheidene weken, die
vreeselijke verhezen brachten, niet kon
bereiken, hebben de Duitschers en hunne
bondgcnoolen verwezenlijkt^ Wanneer toen
Joffre's plan van een doorbraak bij Reims was
gelukt, dan had men moeten vreezen, dal dc
Duitschc marschliniën door geheel België in
gevaar gebracht, de groote vleugels van hel
weslerleger in de flank bedreigd werden. Het
Russische front in Wcsl-Galicie was voor de
in dc Karpathenpasscn en in Zuid-Polen strij
dende Russische legers van niet minder be-
Men kan niemand kwaad doen zonder ook
zich zelf tc schaden.
(lour
SOPHUS BAUDITZ.
Uit het Deenttdi vcilaald.
60
Had zij don wenkclijk haar besluit geno
ot. u was er niets aan te veranderen Ja.
nog kon zij terug. -Maar wilde zij dal. Neen,
zij wtiide niet. tails had haar in miers zoo
gesmeekt, hij was bepaald innig geweest, en
als liet werkelijk de redding gold van dien
lieven broeder, dan maar mocht zij zieh
ouolteren/ Was hel geen bedroe om de warme
zeifvoiiooühene.ide helde van graal Chris
tiana tc ontvangen, zonder .hem iets terug le
kunnen geven? Wat zou een zekere, strenge
Kongslod wel zeggen, htj gelooide' immers
aan de almadkl dor lieldel Caal hij zeggen
wat hij wd! Was zij misschien de corster<hu
trouwen ging zonder genegenheid? Had haar
eigen moeder missoliion helde gevoeld voor
In vader! Och, ecu moedor, een moedor!
Waarom had Funnv nu niel juist nu een
moedor die haar kon raden, die haar' met
het gezag, dat alleen een moeder heeft, kon
zeggen: dal moet ge doen. cn dat moet ge
docn' lloc veilig, hoe onbegrijpelijk
l^Ltg ZOU men zijn toekomst, zijn levenslot
indie hand eenen* moeder kunnen leggen,
rjsav zij had immers geen moedor, alleen eer
broeder! Die lieve, arme Frits! Ilij was zoo
1>o roef d en zoo angstig geweest toen hij met
bi"ar sprak.
Ja het moest gebeuren. Morgen, hoe iaïig
was het nog voor morgen, komt graaf Chris"
t'oan; hij was zoo goed en braaf cn zij had
immers zelf gezegd dat hij welkom zou zijn!
Toen viel zij in slaap, maar haar verwarde
gedachten nam zij mede en de droomen
sponnen hun net ora haai- heen. Zij stond in
dc kerk van Ivrogsiev voor het altaar. Doven
het familiegraf en graaf Ghristiaan stond
naai haar. De oule dominee, die er heel an
ders uitzag dan gewoonlijk, veel grooter cn
veel eerwaardiger, vroeg met krachtige stem
aan den bruidegom: .,IIe>bt piij deze vrouw
lief?" en graaf Ghristiaan antwoorfde: ,,Ja
var. ganscher harte!" En de dominee keek
haar aan. z>ij sloeg haar blik neer, en vroeg
haar: „Hebt gij dezen man lief?" Zij wilde
neen antwoorden, maar kon niet spreken, zij
kon geen geluid over haar lippen brengen eu
Frits antwoordde voor haar. het orgel
ruisohte en zij en graaf Girisliaan gingen als
echtelieden door de kerk. Maar op eens was
tul atsof de ruiten werden gebroken, een
ijskoud le lucht stroomde d'oor die kerk, een
vlucht van schuwe, zwervende vogels vloog
als een wilde jacht door die ruimte, zij voelde
de slagen van hun vleugels en haar gloeiende
wang, het orgel dreunde als de donder, als
(bazuinen ran het jongste oordeel en een ge
biedende stem, nog gebiedender dan die van
d'f.i dominee, overstemde hel orgel en riep:
„Wat wilt gij hier in Gods huis, gij,, het
Juidemkind van den zwaaien wilden plas!
Pink zink in den weeken grond, wordt dc
U<r\iid van den modderkoning, in den nlas
hoort gij thuis!" En met een schreeuw zonk
zij ineen op den kouden, harden kerkvloer
en al de kaarsen werden uiigeblusoht.
Dan is zij weer zichzelf en Tgt thuis in
haar edgen bed c Ilerlestedn. Zij hoort de
klok twaalf uur slaan, en alle deuren, ook de
kar j springen open, zij hoort voetslap oen op
de gang: nu komt de grijze dame. Langzaam
en geluidloos komt zij, gekleed in matgrijjzc,
zachte zijde, die ruet ritselt. Haar gelaat is
jong en schoon, maar treurig, innig treurig,
Fanny herkent haai- Irekken, ofschoon zij ze
nooit heeft gezien. Fanny staat op en volgt
de grijze dame; wat zii wil, weel Fanny niel.
maar zij begrijpt terstond dat zij mede moei
gaan en vindt het heel natuurlijk. Zij gaan
den tuin in van Hcrlcstein, lusscheu de zie
kelijke dennen, langs het gewone pad naar
den ouden koepel, die nu nieuw is; en Ler-
"wijl zij daar voorbij loopen wendt de grijze
dome het hoofd af en verbergt haar gelaat.
Dar. gaan zij terug naar het huis, de toren
trap op, tot op den zolder. Een deur opent
zich van zelf, zonder geluid, zij komen in een
ruimte waar Fanny nooit is geweest, een rom
melkamer. Meubels door de wormen opge
geten vallen in elkander, verscheurde gor
dijnen hangen aan een verroesten haak, het
stof ligt er een duim dik. De grijze dame
leidt haaji- in een hoek, wijst op een schil
derij, die met den achterkant naar buiten
slaat, achter een hoop muffe papieren en zij
maakt een gebaar als wilde zij spreken.
Fanny weet dof zij de stem zal herkennen,
ofschoon zij die nooit heeft gehoord, maar
in hetzelfde oogenblik siurpl een zonnestraal
door een spleet naar binnen, de eerste van
de morgenschemering en de grijze dame
zakt in elkaar, wordt niets, verdwijnt tus-
sehen de stoffig spihncwebben
Fanny wordt met een schreeuw wakker,
hit vod-: „ugji.lit schip; l i-.ar binnen, maar
zoo levendig slaat haar den droom nog voor
den geest, dat zij zich slechts den tijd gunt
cm een doek over haar nachtjapon le slaan
eu nu vliegt zij wakker, op bloote voeten de
torentrap op. die zij pas in haar droom heeft
beklommen, naar den zolder. Daar is de deur
cn daar is de rommelkamer die zij zich niet
herinnert ooit gezien te hebben, maar zij
vliegt naar den hoek, werpt de stapels papier
op zijde, grijpt de lijst cn draait het schil
derij om; het is het portret van de griize
dame. Eiken trek herkent zij, maar de grijze
dame is hierop gekleed in een licht blauwe
japon met een roos op haar borst en een
glimlach om den mond.
Fanny vliegt de trap af met het portret m
du. armen. De eerste die zij ontmoet is tante
Rosa.
„Wie is dat?" roept zij reeds van verre, liet
portret voor zich uithoudend. „Wie is de
grijze dame?"
„Het is het portret van je moeder," ant
woordt tante Rosa, die zoo wit is geworden
als de gekalkte muui.
„Mijn moederl En zij licbjjen u daarboven
weggestopt, weggestopt, totdat gij van nacht
zelfoch, wal heeft mijn arme moeder u
gedaan!"
„Je moeder beminde niet den man, met
wien zij trouwde en zij was niet getrouwd
met hem dien zij later lief kreeg."
„Ach moeder, moeder nu begrijp ik u!
ïoept Fanny uit cn werpt zich snikkend om
den hals van tante Rosa.
„Dan hebt u uw dochter in het uur van het
gevaar niet geheel verlaten, rnaar haar gered
van och mijn arme. arme moeder!"
Het duurt lang, heel lang voor tante Rosa
zooveel opheldering krijgt, dat zij in het alge
meen den gedachlengang van Fanny kan he
grijpen, maar als zij eindelijk zoo ver is, schudt
zij het lioold en vraagt berustend: „En wat
nu? Nu komt graaf Ghristiaan over eenige
uren!"
„Och, ik wil hem niel zien, ik kan hem niet
zien!" roept Fanny cn drukt de hand voor de
oogen, maar in het volgende oogenblik kijkt
zij weer op en zegt kalm: „Laat hem maar
komen, dat ben ik hem verschuldigd. Ik wil
openhartig met hem spreken en hem vragciz
mij le vergeven, och. God helpe mij armel"
Tante Rosa zucht diep. maar Fanny gaat
naar haar kamer met het portret van haar
moeder.
XIV.
Lenige uren later liep Kongsted langs den
rand van het Tvisbosch. Op den straatweg
hoorde men een paard draven, een ruiter
kwam tusschen dc hoornen tc voorschijn, het
was graaf Ghristiaan die naar Iiertesteiu
reed. Hij zag cr uil als iemand die zijn geluk
ie gemoet ging; de zonneschijn van het leven,
lag voor hem. En alsof hij niet spoedig ge
noeg het geluk dat hem wrachtte, bereiken
kon, gaf hij eensklaps het paard de sjioren
zette het in gestrekten galop; een oogen
blik daarna was hij verdwenen. Ivongsted
vervolgde zijn weg naar den kapitein, trof
hem thuis en zat een poos in zijn kamer, ieU
minder spraakzaam dan gewmonlijk.
Wordt vervolgd
