„DE E EM LAN DER".
13*" Jaargang.
Zaterdag 12 Juni 1915.
BUITENLAND.
BINNENLAND.
FEUILLETON.
ELI
N° 265 Tweede Blad.
Hoofdredacteur: Mr. D.J. VAN SCHAARDENBURO.
ABONNEMENTSPRIJS: I
Per 8 maanden voor Amersfoort «4 f
Idem franco per post 1*50«
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) O.IO»
Afzonderlijke nummers 6.05«
Deze Courant verschynt dagelijks, behalve op Zon- en
Feestdagen.
Advertenticn gelieve men liefst vóór 11 uur, familie*
advertenties en berichten vóór 2 uur in te zenden.
Bureau: UTRECHTSCHESTRAAT 1.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regola.. 0.50.
Elke regel moor0.10
Dienstaanbiedingen 25 cents by vooruitbetaling.
Grooto letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordoelige bepalingen
tot hot herhaald adverteeron in dit lilad, bij ubonnement*
Eene, circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
Dé oorlog.
Pete r s ib li r g 10 Juni. (Td.-agentschap).
Communiqué van den generalcn staf van liet
Kaukazisdhe leger.
Den Öen April werden de Turken eu hunne
ongeregelde commando's geheel verdreven uil
de streken in de huurt van Baloem en Kan.
Oils offensief werd daarna voortgezet op de
grens van Turkije aan den rechteroever van
de Tsjorokh. en op het front van de rivier
Tortum. De moeiclijikliedcii van eene uitcrsl
bergachtige streek overwinnende, slechts zel
den langs paden en dikwijls zonder wegen
zich kunnende bewegen,. haasL ontoegankelij
ke topipen overtrekkende en in uicpe sneeuw
voortgaande, verdreven onze t. oepen stap voor
slap de Turken uit hunne zwaar versterkte
stellingen en maakten zich den 4cn Mei mees
ter van het gehcele Turksuhe gebied tusschen
■juzo oude grens en de rivieren Tsjorokh en
borium.
Tol dat tijdstip ontmoetten onze troepen
vooral Turksehe voorhoeden en talrijke onge
regelde commando's, terwijl de TuiQcsche
jofdmacht, in die streek geconcentreerd, zich
.1 sterkte op het front Yan' de do. pen Ar-
jst, 1de, Chakerli en Kiamous. De eenheden
li het Turksehe leger, aangevuld na de gc-
vcdhten Yan Sarikamysch, bezetten zeer ster-
c natuurlijke stellingen in bijna ontoeganke
lijke bergen. Bovendien versterkten de Tur
ken deze stellingen door verscheidene verdie
pingen loopgraven en daaraan vei oonden ver
sterkte werken. Dat hield cchier onze dappere
troepen niet legen, die den 4en Juni de moeie-
lijk toegankelijke Turksehe stellingen begon
aan te vallen. Door een piotseliiïgen inval in
het dal Sevrilsjai maakten onze troepen zich
meester van de eerste linie versterkingen. Ver
volgens namen zij door achtereenvolgende
aanvallen gedurende vijf dagen de eene stel
ling na de andere. Langs voetpaden voort
gaande, manschappen en kanonnen vervoe
rende over toppen, 10,000 voet hoogte berci-
cedne, veelvuldig bajonetaanvalien uitvoe
rende, verdreven onze troepen de Turken, die
hardnekkigen tegenstand boden en partij trok
ken van eene reeks voorat georganiseerde
stellingen.
Den Oen Juni bezetten zij Ardost, den 7en
Ide. In den loop van ons «kracntig offensief
maakten wij talrijke gevangenen, bchooicntie
lot dc Turksehe regimenten 83, 85, 86, 88
90, 91 en 94. In Ardest, Ide en andere punten
namen wij vele levensmiddelen-depojs, grootc
hoeveelheden kardoezen, munitiewagens, tele
foon- en telegraaf materieel cn de kanselarij
van het 38e regiment.
Den I8en Mei volbrachten onze troepen de
laak, die hun was gesteld in de streek van
Olly.
Inmiddels trokken de Turken in de streek
van Ocrmia een voorloopig korps samen. De
troepen van Khaiil Bey, versterkt door» eene
talrijke Koerdische cavalleric en door resei
ve-formatiën, vielen den 23en Mei onze tegen
DLiman oprukkende voorhoede aan Ondanks
de aanzienlijke overmacht van de Turken in.
aantal, trok onze voorhoede, oen onstuimigen
aandrang van den talrijken vijand heldhailig
tegenhoudende, langzaam terug naar de hoog
ten van Soukhandjik, verscheidene^wersten
ten noorden van Dilman gelegen.
Terzelfder tijd naderde liet gros van onze
strijdmacht reeds Soukhandjik. Den Ten Juni
begonnen de Turken een beslissend offensief,
dat zij op een breed front richtten tegen onze
stellingen bij Soukhandjik, maar zij stuitten
Oip den krachtigen tegenstand van onze strijd
krachten, die na een verwoed gevecht van
twee dagen, na de aanvallen van den Vijand
te hebben afgeslagen, den derden dag op hun
ne beurt aangrepen in een verwoeden aanval.
De Turken, die zware verliezen hadden ge
leden en zich te pletter hadden geloopen te
gen de hardnekkigheid van onze troe
pen, waren onmachtig om ons moorddadig
vuur en den drang van onze troepen door te
staan. Zij ontruimden in alle haast Dilman en
gingen, met achterlating van hun trein en
hun veldhospitaal, terug naar de vooraf ge
reed. gemaakte stellingen in hel gebergte, ver
volgd, door onze troepen.
Na de overwinning van Dilman besloten wij
ook alle Turksehe strijdkrachten, opereercndi
tusschen de meren Van en Oermia, te ver
slaan en uiteen te drijven. Onze troepen be
gonnen door hun linkervleugel' een algemeen
offensief en voerden dit uil in drie richtingen:
1. van de Alashkerl- en Diadin-dalen op Me-
lazchert; 2. van het noordoosten en oosten op
Van cn 3. met het doel van eene insluitende
beweging van de zuidzijde van het Ocrmia-
meer van Tabriz op Oermia. De colonne, die
van het Alashkerldal naar het zuiden trok
door het dal van de rivier Mouralchai of
Euphraat, begon onmiddellijk talrijke regi
menten Koerden te bestoken. Onze kozakken
chargeerden meermalen den vijand, die hun
ne onstuimige aanvallen niet kon doorslaan
en zich in wanorde naar het zuiden terugtrok
Door een stoulmoedigen raid nam onze ca val
lerie de stad Melazghert in het sandjak Moe$b.
Dcnzelfden dag bezette ons ander detache
ment Pathmos, waarna onze troepen, vooral
de cayallerie, reeksen verkenningen verricht
ten in verschillende richtingen. Dc Turken
deden een aanval tegen de stad, maar ons
daar opcreerend detachement, dat licn tol
zeer dichtbij liet naderen, ontving hen daar
na met artillerie- en milrailieuse-vuur van
het front en met eene cavaiierie-charge van
de flank. Na het gevecht gingen de Turken,
die groole verliezen leden, terug naar Kop en
ons detachement betrok een kamp bij Dc. i
voor het front van de Turksehe steiiingén.
De Turken zonden een sterke colonne naar
het dorp Diadine-Saradavoude. om onzen lin
kervleugel te omvallen. Ons cavalerie-detachc-
ment, dat tijdig van Patnos was afgezonden,
wierp zicJi met de troepen van onzen linker
vleugel op de vijandelijke colonne met on
stuimige charges van een onzer kozakken-
regimenten. Dc Turksehe colonne werd vol
komen verslagen en den geheelen dag door de
kozakken achtervolgd.
Tezelfdertijd ontruimden de Turken, onder
uen invloed van deze nederlaag, in allerijl
hunne stellingen voor Derik en trokken- even
eens op Kop terug.
Den 4den Juni veroverden wij ten slotte, na
een gevecht het dorp Adeljevaze aan het meest
noordwestelijk gelegen punt van het Vanmeer
n daarmede waren wij in hel bezit gekomen
van <ie geheele streek tusschen den Alladac-
oergi.iten en den noordelijken oever \an het
.'-ui-meer. Ook een d^ei van het sandjak. Moesli
met de stad Mclazghert, die door dc Turken
was ontruimd, bevond zich nu in onze han
den.
In de hief vermelde gevechten sloegen wij
de 33ste Turksehe rescrve-uivisie, versterkt
door een talrijke Koerdische cavalerie.
Gelijktijdig met hel oilensicf tegen Mclaz
ghert bega-ven onze colonnes zich op marsoh
naar Van in noordelijke richting, door den
pas von Tapariz, die 9258 voet hoog ligt en in
het begin van Mei nog ontoegankelijk was, cn
verder langs Karla Aynch, in de streek ten
N.O. en ten O van Dilmatr.
Dc Turken, die sterke stellingen bezetten
ten Z. van Dilman, begonnen een overhaasten
terugtocht in Zuidwestelijke richting, over Di
zagavcrska naar Van. Onze troepen zalen hen
op- dc hielen. Toen onze noordelijke colonne
den Tapariz-pas had overschreden, begon zij
een krachtig offensief tegen de Turksehe cn
Koerdische voorhoeden, op welke zij krachti
gen druk uitoefenden.
Den 15dcn Mei bracht deze colonne den
vijand bij het Noordooslpunt van het Van-
meer, in dc streek van het dom Sorc, na een
gevecht van twee dagen, een zware neder
laag toe. waarin hij volkomen werd verslagen.
Het offensief voortzettende, nam de colonne
den 19den Mei de stad Van, waar dc bevolking
plechtig de Russische troepen ontving. Dc no
tabelen boden den aanvoerder van onze co
lonne de sleutels van de stad aan. 25 kanonnen
vestinggesohut, ongeveer 3UOO poed kruit eu
een groole hoeveelheid wapenen werden buit
gemaakt;'wii legden beslag op de regecrings-
kas, dc postkas en dc gobeele correspondentie.
Den volgenden dag zeilen wij de vervolging
van de Turken, die naar Billis terugweken,
voort. Na een gevecht bij het dorp Vastan
namen wij acht Turksehe kanonnen, een mo
torboot en 5 beladen schoeners. Tezelfdertijd
werden Van en Sevro genaderd uit Oostelijke
richting door een andere colonne, die eveneens
voortdurend druk uitoefende op Turken en
Koerden. Van onze colonnes, die uil Dilman
over Bejirga oprukten, naderde de eerste
Basohkalc. terwijl eeu andere, die bij BajlrcTue
den 25cn Mei dc Turksehe voorhoede liad ver
slagen, welke Khalil bey had afgezonderd op
den terugtocht uit Dilman. bi] de voortgezette
vervolging van de Turken te Dizagavcrska
aankwam. Zoo werd het corp? van Khalil bev,
bij Dilman verslagen, door ons aangevallen ge
durende zijn terugtocht over Dizagavcrska
naar Van. waar het dc troepen dacht te vin
den van Djeyket pacha, die in de streek van
Van opereerden. Het corps geraaide in de
knel. want de weg naar Van was afgesloten bij
Basohkale en de terugtochlsweg naar het Zuid
oosten, naar Pv ludouze, werd afgesneden
door oiize oavallerie, die Dizagaverska en
daarna het dorp Karpel bezette. Ten zuid
westen van Karpel strekte zich een mocieliik
toegankelijk bergachtig gebied uit. bchoorende
aan den stam der Nestoriaiien, die van de ge
legenheid partij trokken, alle passen bezetten
cn de Tinken van achteren aanvielen.
Khalil Bey trachtte toen naar Bitlis door te
dringen door een bergpad over Shataks en
Mokus. maar die wegen waren reeds door
«nze troepen van Van onderschept. Terzelfder
lijd ondernamen onze troepen van Bashkalc
een aanval op de troepen van Khalil Bey, die.
hardnekkig tegenstand biedende, langzaam
terug trok, zich aan eiken bergkam vastklem
mende. en eindelijk een bijna ontocgankehjken.
mei sneeuw bedekten bergketen bezette 35 a 50
werst zuidoostelijk van Bashkalc tusschen on
der sneeuw bedolven passen van 10.000 en
10.800 voet hoogte, 'l'oen begonnen wij een
strijd niet alleen togen dc Turken, maar ook
legen dc strenge- natuur. Dc Turken boden
een hardnekkig verzet, maar toch werden den
len Juni na onzen onwccrslaanbarcn aanval
legen tot de wolken reikende hoogten de
troepen van Khalil Ih v uil den (bergketen ge
dreven naar Jiet Levin-dal. van waar hunne
wanordelijke vlucht in verschillende richtin
gen begon.
Het oude voorloopige korps van Khalil B.y
hield op te bestaan; het overschot er \aii gaal
bij troepjes Langs zwaar toegankelijke berg
paden cn passen naar Sglierl. De Koerden,
die bij Kalü Bey waren,.trachten over Shain-
denau "naar liet zuidoosten te komen; maar
de weg werd hun versperd door de bij het
dorp Karpel opatfecrcndc troepen.
Onze <Le Turken vervolgende troepen kwa
men in de buurt van Djoulcmcrk, de hoofd
plaats van dc Nesloriancn; zij voltooiden
daarmee de nederlaag van den verstrooiden
vijand.
Tusschuii de bedrijven trok orazc insluitings-
colonne, van Tabriz komende, den 25en en
2üen Mei dc Dj agate-rivier over, die niet
bruikbaar is om te doorwaden; zij verstrooi
de ccne groole bijoenli-ooping vain Koerden
en maakte zich den 28en Med meester van
Soudjboulak, waar onze cavalleric oïuvangen
werd met vuur uit do huizen. Oeai len Juni
maakte dc colonne zich. meester van Ousli-
nouic; den 4on Juni concentre er-do zij zich
bij Ousmia. Troepen Koerden cn Turken, die
do colonne ontmoette, worden, overal ver
strooid.
Zoo waren w ij don 4en, dank zij een ener
gieke n arbeid van eene maand, meester van
hel groole gebied Van, een gedeelte van het
Sandjak Mo-ush; wij vernietigden het voor-
loopige korps van Khalil Bey en zuiverden
het geheele gebied tusscban dc meren. Van en
OurmiSa van Turksehe troepen. Aan de rech
terzijde bezetten wij hel Turksehe gebied tus
schen de oude grenslijn cn d>e lijn dor rivie-
don Tsjoroik en Torhun en den bergketen
TsjakhiirkabaHet offensief, dat de Turken
ondernamen in Azerbaidsjaji mei hel doel ons
uit die streek te verdrijven, eindigde met een
definitief dèbablc van de geregelde Turksehe
troepen, d'ie het offensief ondernamen in dc
richting van Van en Oisrmia
Uit de Pers.
Het gezantschap- bij den Paus.
Over de rede van Minister Cort van der Lin
den, gisteren in de Tweede Kamer gehouden,
schrijft de hoefijzercorrespondent van hel
Handelsblad:
„Daar rees Minister Cort van der Linden
op en begon een rede die allengs stijgende
onrust en misnoegen ter linkerzijde, cn ook
wel onder de christclijk-historischen, scheen
le wekken. Onrust en misnoegen, zich uil end
in roerigheid van de leden, onbehaaglijke
gezichten, bedenkelijk hoofdschudden en uit
roepen van ergernis Het was een effect, dat
nog nooit, sed'ert het optreden van dit Kabi
net in 1913, een rede van d^n premier heeft
gehad. Nooit te voren had een rede van hem
zulk een prikkelende, schier onthutsende
uitwerking. Slag op slag klonken de uil-in*
gen, die niet slechts den an'i-papisten maar
ook den rusligcn protestanten en zelfs me*
nigen gewonen vaderhuider als uitdagingen
moesten treffenbelwijfeling van het „pro-
testantsch karakter" der natie, opvijzeling
vun Rome als politiek centrum, van den
Paus als „grootc macht", neerdrukken daar
entegen, van Nederland als „kleine macht",
waardeering van de tegemoetkomende hou
ding die de Paus jegens ons had geloond,
scherpe gisping van sommige uitingen van
„toomeloozen geloofshaat"-in de aclic tegen
het ontwerp en zoo voort. Hel moet
voor dezen Minister, die anders altijd zoo n
atmosfeer van sterke rust om zich heen ver
spreidt, zelf wonderlijk gewees zijn, tc mer
ken en hij merkte 'l zeker dat hij dit
maal zoo precies ho; tegenovergestelde deed.
Gedurende het tweede deel van dc redo
bedaarde de beweging* weer. De grootc be
langen die er voor Nederland op 't spc-1 kun
nen staan bij hel onderhandelen over den
vrede, werden, door den man die sprak als
hoofd der Regeering, misschien wat al te
duidelijk aangewezen, maar zijn de aanwij
zing zeker waard
Do inlcrnalionulc plicht der neutralen om
geen vredesmoment te verwaarloozcn, de
vredelievende gezindheid van ons volk dit
en dergelijke motieven waarvan de parofra-
seering zich zonder onrust aan liet hooien.
Ook de niet onbedenkelijke dithyrambe op
het goede dat uit dezen oorlog voort zou ko
men in den vorm van hel besef dot de vol
ken leden zijn van ccn groo'e gemeenschap...
niet onbedenkelijk omdat hiermede zoowaar
weer een begin werd gemaakt met den her
bouw van het luchtkasteel dat de realiteit zoo
pas hardhandig heeft vernield. En teil slotte
kreeg men de mededeeling, dat de Kamer
„in volie vrijheid" kon beslissen, ol zou af
stemming de kracht der Regecring verzwak
ken, een mededee ing die wat vreemd klonk
na het stellen van de quaestie van vertrou
wen door minister Loudon èil tegenover het
feit dat, zooals de heer Eerdmons opmerkte,
de Kamer in zoover: e niet vrij is als de Re
geering immers reeds niet meer vrij is jegens
den Paus
De rede van Minister Cort van der Linden
is inderdaad ccn vreemd cn pijnlijk oogenblik
in de behandeling van deze zaak geweest, al
dus de mccning van den schrijver, die even
wel clementie voor den minister pleit op
grond dat het cersl'e deel der redevoering ge
weest zoude zijn een slip of the.... mind.'*
„Het even uitglijden van den premier bij
hel behandelen van dit ontwerp heeft zeker
den loop van deze zaak wat ongcwenscht
doen afwijken. Maar 't mag, en zal zeker den
Minister niet worden nagehouden.
En weldra zal heel het Pauswetje in 't. ver
leden wegglijden a's een min schoone epi
sode uit dezen tijd óf misschien nog eens
worden herdacht als een van dc meest wijze
daden dezer Regeering."
Berichten.
Dc Staatscourant van Zaterdag 12 Juni
beval o.a. de volgende Koninklijke besluiten:
benoemd bij den staf der genie lol kolonel
de luitenant-kolonel J. 11. A. Mijsberg, com
mandant in hel le geni.e-commandemenltot
kolonel-commaudar.'t in het oe genie-commaii-,
dement de Luitenant-kolonel F. J II. Verhoef,
en lot commandant in hel 2c genie-comman-
Roman uit het Noorsch van
HULDA GARBORG
door
A. M. VAN DER LINDEN—VAN EDEN.
Toen hoorde zij voetstappen en als een dief
vloog zii den tuin in en zij had een gevoel
alsof alle deuren in het oude huis voor haar
gesloten waren cn zij vloog over hel tuinpad
langs het hooge hek van den tuin naar den
landweg. Het was zoo vreemd, buiten in de
schemering. Zij keek naar 'de maan en die
werd ais een levend wezen, dat alles van de
aarde opzoog. Op één plaats was slechts red
ding bij moeder. En zij liep al door, snik
kende en huiverende, totdat zij vóór de poort
van het kerkhof stond; zij legde het kleine
vochtige handje op hel ijzeren slot en trachtte
het le openen. Maar de poort viel met een
krassend geluid in hei slot terug en door de
tralies zag zij opeens de wille en zwarte
truizen als magere spoken boven de graven,
ontzettende angst greep haar aan zij
geen besef van iels, voordat zij in den
«•wg van het knechtenhuis stond en om Marja
V p
ttaar zij sprak dien avond legen niemand
g»obts kroop zij heel dicht cn schreiende fëgen
ifakria aan.
Oen volgenden morgen liep zij dadelijk naar
teil stal. om Por haftir verdriet toe le ver-
eeuwen. Marja en^Per waren de eenigen, die
#*t om haar gaven.
Zij plukte onder liet loopcn bloemen en gras
voor Per's eersten maaltijd. En wanneer hij
geborsteld was, mocht hij met haar mee gaan
naar de pastorie, waar zij les kreeg van de
gouvernante.
Per moest van bloemen houden en hij
moest hel ook toelaten dat hij iederen dag
geborsteld en gefriseerd werd en een schei
ding ih het midden van zijn vborhoofd kreeg.
Maar toen zij in den stal kwam, was Per er
nieL Hé, nu had liet nieuwe melkmeisje hem
met hel andere vee meegenomen naar dc
weide. Zij kon maar niet onthouden dat Per
Eli's kalf was, dat niet uit den stal gelaten
mocht worden, voordal zij met zijn morgen-
toilet klaar was.
Zij hoorde de stem van Anna. het melk
meisje, achter de schuur en liep naar haar
toe, om haar te beknorren.
Maar toen zij op de brug naar dc
schuur liep. zag zij een schouwspel, waar
door het plotseling donker werd voor haai
oogen. Op een luik lag Per met afgesnedeh
strot en Anna stond et- bij en hield een em
mer onder den dikken, rookenden bloed
stroom en het afschuwelijke mensch roerde
in het bloed, alsof zij brei stond le koken; maar
het aUcr afschuwelijkste waren zijn oogen. Eli
had een gevoel alsof die groole verwijtende
oogen alleen naar haar keken. Ilct suisde in
haar ooren en de zoetelijke reuk van het bloed
maakte haar ipn passelijk. Zij had iels willen
neersmijten of omvergooien of willen schreeu
wen. Zij was wanhopig, '(naar kon zich niet
van de plek verwijderen of de oogen van hem
alhouden. Wanneer hij maar niet zoo vrecse-
lijk opgeblazen was zijn bun; was opgezet
als een groole ballon afschuwelijk!
Zij vloog weg cn stond opeens voor Nils en
sloeg cn beet en schopte naar hem als een
razend térwiïl de tranen haar over de wan
gen stroomden en zij uitriep: „Foei, foei!"
Zii *.011 geen ander woord vinden.
Verscheidene dagen daarna was zij zicli-
zelve niet. Vleesch wildé zij heelcmaal niet
eten en zii maakte een omweg, om Nils nie'
tc ontmoeten. Toen hij op een avond in de
keukeu kwam. terwijl zij daar was. keek zu
hem mot ccn schuwen blik aan: „Ga weg. ie
ruikt naar bloed!"
Een paar dagen later zal zij een oogenblik
bij haar vader in de kamer. Toen zei ze plot
seling: „Vader, waarom staal er in den cate
chismus dat men niet mag doodslaan?"
Hij keek op van zijn boek.
„Wel, omdat het natuurlijk heel slecht is
om dood te slaan."
Zij trok haar wenkbrauwen op en kreeg
een harde uitdrukking op haar gelaat: „J.
maar Nils slaat dood."
Ilij lachte. „Ben je dwaas, kind!"
„Het was Nils, die Per dood sloeg!" Zii
gloeide van overspanning en schrikte van
haar eigen vermetelheid; maar liad er
lang over loopen denken. Eh juist was Brita
er weer geweest en alles was even naar en
hu zou zij hel zeggen.
„Maar luister eens, kind, een beest dood te
maken is geen doodslag dat weet je toch
wel."
Eli zag cr recht strijdlustig en koppig uit
„Maar waarom mag dat dan wel?"
„Waarom? Natuurlijk omdat.... omdat wij
vleesch moeten eten; de dieren zijn ons ge
geven tot voedsel daar zijn zc voor ge
schapen. Maar nu moet je me niet langer op
houden cn niet meer aan zulke dingen denken".
Er was nog zooveel, wat Eli wilde zeggen,
maar zii kon hel niet verwerken en onder
woorden brengen en ontevreden en onbevre
digd ging zij naar dc deur.
ILii keek haar na, stond toen op cn ging
naar haar loe. llii streek haar over de haren;
„Neen maar, Eli ik geloof werkelijk dal je
loopt le treuren over een kalf; dat is bepaald
ziekelijk, Wij siaolilen immers ieder jaar kal
veren en je vindt kallsvleesch met een goede
saus toch ook wel lekker."
Eli had nergens anders lust in, dan oni
legen te spreken cn zij mompelde mei een
boos gezicht: „Neen, 't is lecliik
maar op hetzelfde oogenblik dacht zij: ja, hel
smaakt toch wel heel lekker. Och, wal was
alles looh lastig en ingewikkeld!
„Maar kind. dat is Joch al tc gek, den vol
genden keer moet je maar eens naar liet
slachten zier», om cr a-n tc gewennen."
Eli verbleekte van schrik.
„Neen, neen, vader, ik wil niet, ik wil niet!"
Zij viel hem om den hals. „Och vader, laat
me dat niet zien; ik zal nooit meerVader
luister loclil"
Hij maakte hare armen, die hem kramp
achtig vasthielden, los cn fluisterde: „Neen,
neen, kindje, wees maar stil!"
„Belooft u 't me vader?"
.„Ja,- ja. stil toch, je stelt ie aan. alsof je
zelf geslacht werdt, zoo huil ie." TT" bracht
haar uit de kamer cn besb ol tegelijk, dal
het kind van huis moest; zii moest samen zijn
met andere kinderen; zii moest naar Chris-
liania, waar zijn oude vader en moeder woon
den, die haar heel gaarne, gedurende haar
schooltijd, bii zich r n huis zouden willen
nemen. Het zou nu ook zoo goed uitkomen; een
stiefmoeder bleef toch altijd een bezwaar, of
schoon JLli zeker in Brita de beste stiefmoeder
van dc wereld zou krijgen, en in liet huiselijk
leven van een man mocht <>r nu eenmaal
geen stoornis zijn.
Eli vloog naar het bosohje van hoog-
slammige berken, adder dc bijgebouwen en
wierp zich, in diep medelijden met zichzelve.
op den grond. Dal vader zoo iels verschrik
kelijks zou willen!
lil haar droefheid riep zij lot God en lot
liaar moeder cn'schreide lang.
Toen dc storm een weinig bedaard was,
zocht zii naar haar zakdoek maar vond dien
niet, zij nam overschillig een slip van haar
blauwgcruitc schort en droogde haar róodcpu
gezwollen neus er aan af. Toen legde zii ver
moeid haar hoofd legen een kleine hoogte aan;
ei gingen rillingen door haar lichaam, als
kleine verbolgen golven na den storm. Maar
langzamerhand ilde zii minder hevig cn
daarna gevoelde zij zich zoo leeg cn zii kon
niet denken liet was alsof zij van den grond
werd opgetild cn wegdreef met dc jagende
wolken. Dc zon gloeide nog in afnemenden
glans en dc wolken geleken gouden schepen
op de herfsl'blauwc hemelzee. Zij zeilden,
zeilden, zeilden
En daar was een eiland met een ridder
slot, waarvan Hans haar eens had voorgelezen
uit een stuiversmagazijn of misschien was het
een Harem met ai de vrouwen in gouden
ringen om de enkels en met diamanten in
het haar. Maar de sultan geleek precies op
Hans. Rood haar was volstrekt niet leelijk cn
met niemand was hel zoo prettig om mee om
te gaan als met Hans; hij was net als de ziiden
japon van dc dominé's vrouw. Die was zoo
dun, dal je er doorheen kon zien cn licht
violet; maar het kon ook wel een klooster
zijn met ziin raampjes met ijzeren stangen
er voor en in een van vensters stond een non
die zich aan God verbonden had.
Wordt vervolgd.
