stadsnuuws.
feuilleton.
soledad.
Zaterdag 11 Maart 1916.
BINNENLAND.
^Ult den omtrekT"
N# 217 Tweede Stad. 14" Jaarring.
ABONNEMENTSPRIJS:
Bureau: UTRECHTSCH ESTfeAAT 1.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
School- en Kerknieuw».
Wit 8 maanden voor Amersfoortf J
Idem franco per poat
Per week (met gratis veraekeruig tegen ongelukken) -
Alnonderlijke nummers
WekeJijkecb kijroegsel „Bt Ballaaiiekt Hulteroukf (onder
redactie ren 'l'hér&ae Horen) per k mod. OO eis.
Wekelukeob bijroegeel „Pak m, met" per 8 mnd. 40 ets.
PK IJS DER ADVERTENTIKN:
Van 1—5 regelsf .1.30.
Elk© regel moor0.10.
Dienstaanbiedingen 25 cents bij vooruitbotaling.
Grodto lotiors nnar plaatsruimte*
Voor handel en bodrijt bestaan zoor voordooligo bepalingen
tot het herlniald advortoeron in dit Bind, bij abonnoraent.
Eeno oiiculaire, bovattonde do vojrwaardon, wordt or
aanvraag toegezonden.
De Staatscourant van Zaterdag 11
Maart bevat o.a. de volgende Kon. beslui
ten:
op verzoek eervol ontslagen wegens
lichaamsgebreken de tijdelijke officier van
gezondheid 2e klasse A. B. J. Wong Lun
Hing;
op verzoek eervol ontslagen met ingang
van 16 Maart 1916 als assistent voor de
analytische scheikunde aan de Technische
hoogeschool te Delft W. Wessel, techno
loog te Delft en van 16 Maart tot en met
31 Augustus 1916 als zoodanig benoemd
W. Spoon, te Rotterdam;
benoemd tot buitengewoon lid van den
Raad van Bestuur der kolonie Suriname A.
M. Nassy, districts-commissaris aldaar;
Onze militaire geneeskun
dige dienst. De Minister van Oorlog
generaal-majoor Bosboom begaf zich gister,
vergezeld-van zijn adjudant, de kapitein Van
Everdingen, naar Amsterdam tot het bren
gen van een bezoek aan het militaire hospi
taal aldaar.
De Amerikaansche gezant
te Den Haag, de heer Henry van Dijke, die
eenigen tijd geleden naar Amerika is ver
trokken, is den 9en dezer scheep gegaan op
terugreis naar Nederland.
De Ouderdomsrente. Aan de
Tweede Kamer is een adres verzonden door
de Voorzitters en Secretarissen van ChriST.
Nat. Werkmansbond, NederL Werkl. Verb.
Patrimonium, Federatie van R.-K. Volks
bonden en Werkliedenverenigingen, Ne-
derl. Luthersche Werkliedenverbond, Chr.
Nat. Vakverbond, Bureau voor de R.-K.
Vakorganisatie.
bi dit adres worden bezwaren ontwikkeld
tegen het ontwerp-ouderdomsrente.
Adr. verzoeken de Kamer aan het ont
werp ouderdomsrente goedkeuring te ont
houden en haar invloed aan te wenden tot
verkrijgin" van een spoedige inwerkingstel
ling van de Invaliditeitswet, zij het op een
enkel punt in gunstlgen zin gewijzigd.
Het bureau van den nleuwbenoemden
Inspecteur van het militair onderwijs bij de'
zeemacht, den gep. vire-admiraal Tydeman,
wordt gevestigd aan het departement van
Marine, waar de vice-admlraal reeds sedert
eenigen tijd werkzaam was.
Nederland en de oor'og,
Engeland en onze brievenmalen.
Het stoomschip „Frisia", dat 1 dezer uit
Amsterdam naar Zuid-Amerika is verirok-
len, heeft de aan boord zijnde post te Fal
mouth moeten ontschepen.
De beschieting van de a"doeng"
Woirf's Bureau meldt uit Berlijn:
Naar aanleiding van het berirht uit den
Haag dat de directie van de Rotterdamsch'e
Lloyd ter bevoegder plaatse een rapport zal
indienen cvtr de beschieting ven het stoom
schip „Bondoeng" in de Middellandsche zee,
vernemen wij van betrouwbare zijde, dat het
gebeurde zich als volgt heeft afgespeeld: De
Bandoeng kreeg op grooten afstand door
middel van vlagsignaal bevel om te stoppen,
doch in plaats van aan dit verzoek gevolg
te geven, koerste het stoomschip met volle
vaart op den onderzeeër aan, welks comman
dant uit dit optreden van de Bandoeng nood
wendig de conclusie moest trekken, dat hij
met een onder Hollandsche vlag varend En-
gelsch stoomschip te. doen had, dat tot den
aanval Overging. Daarom nam de comman
dant het stoomschip onder vuur. Later stop
te het stoomschip en zond het de scheepspa
pieren naar de onderzeeboot ter onderzoek.
Op hem gedane vragen verklaarde een Hol-
landsch scheepsofficier, die zich in de
scheepssloep bevond, dat de kapitein van
het stoomschip slechts om een snellere af
doening der verschillende formaliteiten te
verkrijgen, de onderzeeboot naderbij had
willen komen. De commandant der onder
zeeboot was te mzer gerechtigd tot de ver
onderstelling een Engelsch stoomschip voor
zich te hebben, wijl de Engelschen, naar be
kend is, de Hollandsche vlag plegen te mis
bruiken.
Dc mail en de Ameri
kaansche markt.
Men schrijft aan het Hbld.:
Een hoogst bedenkelijk feit is het, dat se
dert midden Januarb de Engelsche autori
teiten effecten-zendingen per Hollandsche
post van Holland naar Amerika en andere
overzeesche landen in beslag hebben geno
men. Volgens uit New-York ontvangen tele
grammen toch is slechts een gedeelte der
geadviseerde effecten en coupons aldaar
ontvangen. Niet alleen ontbreken alle effec
ten, waarvan blijkens de zegels vermoed kon
worden, dat zij uit Duitschland afkomstig
waren, doch ook effecten en coupons uit
zuiver Nederlandsch bezit worden vermist.
De weinig verblijdende mededeeling werd
van de Engelsche autoriteiten ontvangen,
dat de achtergehouden effecten voor een
prijsgerecht zullen worden gebracht.
Veldpredikers.
De Algemeene Synodale Commissie der
Nederlandsche Hervormde kerk plaatst in de
Kerkelijke Coura.nt, het officieel or
gaan der Ned. Herv. kerk, naar aanleiding
van een door haar ontvangen missieve van
Z. Exc. den Minister van Oorlog over uit
breiding van het aantal veldpredikers voor
het geval dat Nederland in den oorlog werd
betrokken, eene uitnoodiging aan predikan
ten, die voor een eventueele aanstelling als
veldprediker in oorlogstijd zouden willen
in aanmerking komen, hiervan ten spoedig
ste aan den secretaris der Algemeene Syno
de (Jonastraat 100, 's-Graven'hage) mede
deeling te doen.
Dure varkens.
Naar de Avondpost verneemt zullen bin
nenkort de prijzen voor de regeeringsvar-
kens worden verhoogd. Thans betalen de
slagers 70 cents per K.G. schoon slachtge-
wioht; dit zal bij de nleuwa regeling 80 ct.
per K.G. worden.
Uitvoer verboden.
Het uitvoerverbod van oxaalzuur is tijdelijk
opgeheven.
Grondstoffen voor chocolade.
Wegens gebrek aan grondstoffen, die niet
worden vrijgegeven door de N O. T., zal
naar gemeld wordt Rademakers chocola
defabriek te 'sGravenhage over 14 dagen
geheel moeten worden stopgezet, waardoor
300 personen van het fabriekspersoneel zon
der werk komen.
De duurtetoeslag.
Gislervoormiddag had in het Tweede Ka
mergebouw een conferentie plaats tusschen
een delegatie van de sociaal-democratische
Kamerfractie en het salaris-comité van de bij
het Nederl. Vak-Verbond aangesloten Bon
den van personeel in openbaren dienst, over
de duurte-toeslagvoorstellen der regeering.
Besproken werden: de gestelde loongren
zen, het percentage van uitkeering en de
wijze van uitbetaling van den toeslag en het
opnemen onder den toeslag van gehuwd en
los personeel.
De straf der Timberto w n-
Follies.
In verband met de quaestie van de Tim-
bertown-follies zond, naar de Tel. meldt, een
correspondent aan de „Times" een brief van
één van de leden van dat gezelschap, geda
teerd 24 Februari en luidende ols volgt: „In
het begin van het jaar kochten wij een hus;
wij hadden verlof om deze hut binnen het
kamp te plaatsen.
Wij repeteeren en vervaardigen onze
décors in het sportpaviljoen, waar wij vier
stoelen en een karpet, ter waarde van 48
vonden, die door ons werden gebruikt. Toen
de hut enkele meters van het paviljoen of
was opgericht, plaatstee wij er deze voor
werpen in, om zoodoende een schrijf-,s lees-
en vepeteerlokaal te hebben. De kapitein
verdreef ons met behulp van de wacht en
verzegelde de deur. Benige dagen later, op
den 21sten, werd ons aangezegd, dat wij op
het bureau van den kapitein moesten ver
schijnen. Zestien van ons verschenen de
anderen waren ziek. De kapitein sprak tot
ons: „Daar enkelen van ullie niets van de
stoelen en het karpet af weten, worden jul
lie gestraft met veertien dagen politiekamer
en twee maanden intrekking van het verlof
om de hut té verlaten. De stoelen en het
karpet komen voor jullie rekening."
Verkoop van schepen paar
het buitenland.
Het stoomschip Sirius van de Kon. Ned.
Steomboot-Mij. te Amsterdam, is aan de ree-
derij Jaca Engers te Tonsberg verkocht en
vertrok Donderdagavond van IJmuiden, on
der den naam Helder naar Cardiff.
Passen zoekgeraakt.
Te Bruinisse zijn eenige mosselschippers
teruggekeerd, die in Antwerpen 17 dagen
werden opgehouden, omdat de passen op
de Kommandantur waren zoekgeraakt. 'Aan
boord hadden zij alleen een Belgischen
meetstaat, daar het vroeger gewoonte was
de schepen altijd in België te laten meten.
Gedurende tal van dagen mochten de schip
pers en andere opvarenden niet aan wal
en mochten zij zelfs niet aan boord van an
dere schepen gaan buurten. Eindelijk kwam
bericht, dat de zaak in orde was bevonden,
tegelijk met het bevel om direct te vertrek
ken.
D e „J. P. C o c n." DeCapeTlmes,
het voornaamste Engelsche blad van Kaap
stad, zegt in een lange beschrijving van de
.J. P. Coen", het schip van de maatschappij
Nederland
„Als Nederland had besloten een schip de
wereld rond te zenden als reclame van wat
het vermag in den bouw van een schip van
de hoogst mogelijke klasse, met de mooiste
en artistigkste salons en al de kleine gerie
felijkheden, waar de meeste reizigers zoo
zeer aan hechten, kon er geen beter schip
zijn gekozen dan de mailboot „Jan Pieters
zoon Coen."
Het ls niet te veel gezegd, heet het ver
der, dat het het mooiste schip is, dat ooit in
de haven van Kaapstad heeft gelegen. Het
eerste' klas-salon en de rookkamer „zijn net
musea van kunst."
Vergiftige veekoeken. De
rijksveearts Frankenhuis te Sliedrecht, hééft
bij verscheidene landbouwers paarden,
koeien en varkens onderzocht, die verschijn
selen van vergiftiging vertoonden, na te zijn
gevoederd met cocoskoeken.
Het scheikundig onderzoek aan de Rijks-
seruminrichting van de opgezonden koek
heeft uitgemaakt, dat deze zeer sterk ver
ontreinigd was met de zeer giftige stof rici
nus, en dat deze ongetwijfeld de oorzaak van
de vergiftiging was.
De koeken waren betrokken door den
Sliedrechtschen Boerenbond en geleverd
door de N. V. Veevoeder- en Kunstmest
handel te Rotterdam.
Een domme vergissln g. Tn
de gemeente Tietjerksteradeel kreeg een
vrouw van de militaire autoriteit een tele
gram, dat haar man ernstig ziek was en haar
overkomst gewenscht. Zij reisdg direct naar
zijn garnizoensplaats, waar ze haar man, ge
zond als een visch, aan het exerceeren vond.
Het telejjram was aan een verkeerd adres
verzonden. De werkelijke zieke militair was
reeds overleden, die zelfs uit een andere ge-rj
meente kwam.
Uithetraam gevallen. Donder
dagmiddag is een 66-jarige wekster, terwijl
zij bezig was op de eerste verdieping van
een pond aan het Zijl te Rotterdam, de rui
ten aan de buitenzijde schoon te maken, uit
die verdieping op de straat gevallen. Zij
kwam op het hoofd terecht en brak h~ar
schedel. Naar het ziekenhuis gebracht, was
zij bij aankomst aldaar reeds overleden.
Gevaarlijk spel. Te Nieuw-Weer-
dinge had het 9-jarig zoontje van den heer
H. het ongeluk, terwijl hij speelde met eeni
ge kameraadjes op een los rijtuig van de le
Drentsche Stoomtram, dat zij in beweging
brachten, onder dien wagen te geraken. Het
kind werd ernstig gekneusd opgenomert en
thuisgebracht, waar het eenige oogenblik-
ken Tater overleed.
Aanvaring op zee. Door
den logger Sch. 316 is te Hoek van Hol
land in zinkenden staat en met verlies van
zeilen binnengesleept het visschersvaortuig
M. A. 87, waarmee de logger in de Noord
zee in aanvaring was geweest. De M. A. 87
werd aan den Hoek aan den grond gezet'.
De logger koos weer zee.
G e z-o n k e n. In de buitenhoven te
Vlissingen is gezonken het scheepje Irnma-
nuel uit Goes, metende 64 ton, geladen
met mest.
Persoonlijke ongelukken kwamen niet voor.
De watersnood.
Eereteeken voor uitstekende
daden.
Bij Koninklijk besluit is Ier erkenning van
uitstekende daden bij den jongsten waters
nood verricht een eereteeken ingesteld, be
staande uit een zilveren en een bronzen
medaille.
Naar De vrije Mcnsch, maandblad onder
redactie van dr. Louis A. Btihler, meldt, is aan
do Engendaalschool te Soest, -een legaat van
1000 vermaakt.
Te Utrecht is in 77-jarigen ouderdom
overleden Ds. P. Romijn, emeritus-predikant
laatstelijk werkzaam te Arnhem, oud-secre
taris van het Provinciaal Kerkbestuur van
Gelderland.
De begrafenis vindt plaats Dinsdag a.s. op
het nieuwe kerkhof, omstreeks 12 uur.
Opgavo van personen die vertrokken
zijn van 21 Jan.—29 Februari 1916.
Johènna P. Dwars, N.-H., van Coninckslr. 121
naar Harderwijk.
Harm Kits, N.-H., van Soesterweg 343 naar*
Hoek van Holland, opzichter.
Catharina v. d. Hoek, N.-H., van Beukenlaan 5
naar Leusden.
Henri A. J. Alma, geen kerkg., van H. v. Vioiv*
denstraat 36 naar Utrecht.
Anna L. Ouwerkerk, geen kerkg., van ArnK*
weg 34l noor Amsterdam.
Elisabeth G. Doenen, R.-K., van St. Andricsi
stront 15 nnar Amsterdam, rcligicuse.
Alida v. d. Grift, N.-H., van Utr.weg 120 naaf
dc Bilt, kinderjuffr.
Geert J. Bukker, G. R., van Hoogeweg 1 naar
Joure, schilder.
Nicolaos Schaopmaker, R.-K., van Gr. Spul
33 naar Laren (N.-H.), bakkersknecht
Theodorus W. Jacobs, R.-K., van Utr.weg 247
naar Avereest.
Arnoldus Mudde, R.-K., van Utrechtscheweg
nanr Avereest.
Cornelis J. L. Bom, van Utr.weg naai
Avereest
De hoop is gelijk de zon, die, wanneer
wij haar tegemoet gaan, de schaduw onzer
lasten achter ons werpt.
Roman uit het Spaansch van
A. PALACIO VALDèS.
1©
Deze had flink het land. Hij verontwaar
digde zich over dat kwaad spraken, maar
durfde niet ter verdediging van zijn liefje
opkomen, uit angst Mercedes te#eleedigen.
„Ik steek haar de lucht niet in, en sleep
haar niet door de modder, zoorls jullie
doen, beweerde Frasquio op spijtigen
toon. „Ik zeg -wat heel Cadix wel weet. Dat
je het niet bekennen wilt, dat is omdat je
zuster er bij zit."
De twist begon een leelijke wending te
nemen. De moeder van Mercedes vondhet
noodig zich er in te mêngen.
„Laat haar zoo mooi zijn als ze zeggen,
en nog mooier als je wilt. Het staat aan jou
haar te beklagen, want het arme meisje ont
breekt wat het mooiste is aan een neisje,
•n dat is de eer."
Soledad deed de deur open, en kw/ bin
den. Ze naderdp de oude vrouw lai fzaarn.
die verschrikt terug week, doch zich daarna
met de handen op de hèupen voor haar
plaatste.
„Weet u, senora, waarom ik eerloos ben
Omdat de man, die u hier voor u ziet, mij
mijn eer heeft ontroofd. Maar in plaats van
hem aan te raden dat hij me die teruggeeft,
vernedert u zich tegenover hem, en vleit u
hem, alleen maar om hem bij u aan huis
te krijgen. En daar laat u het niet alleen
bij, maar u beleedigt mij nog op den koop
toe. Wie is u senora, die hem uw dochter
voor geld overlevert, terwijl u mij uit liefde
gaf."
De verbazing had allen als aan den stoel
genageld, maar toen ze wat bekomen wa
ren, stonden ze allen op, om zich als wilde
dieren op den indringster te werpen.
„Wat? dat strijdlustige schepsel durft ons
in ons eigen huis komen beleedigen? Zoon
schaamteloos wijf I"
En van uit de monden der vrouwen, in
tijgerinnen veranderd, kwam en niet te stui
ten stroom van schuldwoorden. En ze zou
den zeker goed met de ongelukkige Soledad
hebben afgerekend, die, al durfde ze er ook
wel zijn, niet tegen zooveel vrouwen op kon,
als Velasquez niet in een edelmoedige bui
haar was te hulp gekomen.
„Er heeft niemand het hart, haar ook
maar met den vinger aan te raken l"
De vrouwen durfden nu niet nader bij
kom.en. De houding van den majo legde
haar voor een tijdje het stilzwijgen op.
Daarna keerde Velasquez zich naar Sole
dad. nam ham- bi* den arm, en haar door
elkaar schuddend, keek hij haar met oogen,
flikkerend van woede, aan. Beiden waren
doodsbleek.
„Zeg, wat kom je hier doen, gekkin die
je bent."
„Wel, 's kijken, hoe jij pleizier hebt ge
maakt" antwoordde het meisje.
„Oho, waait de wind uit dien hoek. Wacht
moar, dan zullen we later wel's afrekenen.
„Doe dat dan maai^adelijk. Sla maar op,
als ie dat pleizier kan doen.
,Vfit ik doen zal, is je onmiddellijk de
deur uitzetten, snap je?"
„Zonals je wilt. Tc was niet binnengeko
men, als dat wijf me niet beleedigd had.
\X eer begonnen nu de vrouwen op te spe
len, en wilden de herbergierster te lijf, maar
Vel. squez duwde haar naar buiten, en deed
de deur achter haar dicht. Toen begonnen
de vi ouwen te krijschen, dat er geen eind
aan kwam. Velasquez liet ze een tijdlang
haar gang gaan, en dronk ondertusschen
kalmpjes zijn glas leeg. Eindelijk begon het
hem echter te vervelen, zoo dat hij het niet
meer uit kon houden.
„Floor's, senoras" riep hij uit, met de
vuist op den tafel slaand, „hoe lang willen
jullie dat die grappenmakerij duurt."
De vrouwen hielden met gröote moeite
nu hun woede wat in, want ze wisten wel
dat Velasquez kwade oogenblikken kon
hebben. Men begon over koetjes en kalfjes
te praten, alsof er niets was voorgevallen
er werd weer gezongen en gitaar gespeeld.
Maar de woede bleëf in alle haften, al wa-
ran ellen uiterlfik ook kalm, tot. zonder dat
iemand er idee op had, de storm op nieuw
losbarstte.
Velasquez had de gitaar weer in handen
genomen, en begon een solea te spelen.
Allen zwegen. Eensklaps begon Isabel te
schaterlachen, wat El guapo vervelend aan
deed.
„Waar lach je om," vroeg hij haar langs
zijn neus weg.
„Wel, ik moet lachen als ik je daar zoo
kalm zitten zie, met je gitaar op je knieën.
Neem me niet kwalijk, maar ik l$an er
heusch niets aan ,doen." En ze begon op
nieuw te lachen.
„En hoe wil je me dan soms hebben,
liefje?.... Met het mes in de vuist? vroeg
de majo, zich opwindend, ofschoon moeite
doende dit te verbergen.
„Nee, maar ze zeggen van je, dat je zoo'n
vreëselijkè beul bent, en dat de vrouwen
flauw vallen als je maar even nijdig kijkt,
dat ze geen vinger durven verroeren, als jij
't niet goed vindt. Werkelijk, daar moet 'k
om lachen."
„Hoor's meisje, tot nu toe heeft nog nie
mand me den voet dwars durven zetten.
Als jij er soms eens mee beginnen wilt...."
Isabel antwoordde niet, maar bleef op
een beleedigende manier doorlachen. El
guapo werd rood van woede, stond haastig
van zijn stoel op, en naderde het imperti
nente meisje, zeggend
„Zeg, grappenmaakster, zou je eens wil
len proeven hoe oorvijgen van een schijn
heilige smaken."
Frasquito en Gregorio hielden hem tegen.
De vrouwen trachtten bevend van angst den
majo tot bedaren te brengen, 't Was im
mers maar een grap geweest. Hoe was 'i
mogelijk, dat hij de gekheden van Isabel
voor ernst had opgenomen. Deze haastte
zich nu hem haar verontschuldigingen aan
te bieden, en de kalmte keerde terug. Ve
lasquez ging nu weer zitten, maar nam na
een oogenblikje afscheid op een manier,
waaruit men wel afleiden kon, dat hij nog
lang niet op zijn gemak was.
Toén hij thuis kwam, was Soledad nog
beneden. In plaats van naar boven te gaan
en droog goed aan te trekken, was ze liever
op de majo blijven wachten. Toen ze hem
binnen zag komen, ging ze hem tegemoet
en de armen om zijn hals slaande, smeekta
ze hem met bevende stem:
„Vergeef mef"
Maar de majo kwam thuis, nog woedend
over de woorden van Isabel. Hij wees haat
liefkozingen af en wierp haar terug. Sole
dad hierop niet verdacht, struikelde over
een stoel, en viel achterover, haar hoofd
verwonderde aan de toonbank.
Velasquez stak geen hand uit om haat
te helpen. Hij liet haar op den grond liggeni
en sloot zich in- zijn kamer op.
Wordt ver vol ad,