SOLEDAD.
Donderdag 80 Maart 1916.
N° 233
14de Jaargang.
Bericht.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
A BON N EM ENTSPRIJS:
Per 8 maanden roor Amereloort t l.jJJ*.
Idem franco per post
Per week (met gratia verzekering tegen ongelukken) O. Ml.
Afzonderlijke nummera
Wekeli|kach bijvoegsel ,Pe H Mawltrkt HuimrouuT (onder
redactie van Tlidiêno Hoven) per it mnd. 6« cis.
Wekelijksch bijvoegsel .Pak nu met" per 3 mnd. 4f> ets.
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 1.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regels.. f /.50,
Elko regol rueor
Dienstaanbiedinsen 25 cent» bij vooruitbotaling.
Grooto lotlor* naar plaatsruimte.
Voor hmuiol en bedrijt bestaan zeor voordoolige bopalingot)
tot het herhaald advertooron in dit Blad, bij abonnomont.
Eeno ciiculniro, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
Zi], die zich met 1 April a.s.
opgeven als abonné op het
Amersfoortsch Dagblad ont
vangen de tot dien datum ver
schijnende nummers GRATIS.
Kennisgeving.
Burgemeester en Wethouders van Amersfoort
brengen ter kennis, dat bij hen is ingekomen
een verzoekschrift van Anna Hendrika Apollo-
nia Uiting, weduwe van Lambertus Gerardus
Hebing, alhier, betreffende de voortzetting der
vergunning voor den verkoop van sterken drank
in het klein in het perceel Groenmarkt no. 1<;
alhier.
Binnen twee weken na dagteakening do'. ?r
bekendmaking kan «eder tegen het verleunen van
de vergunning schriftelijke bezwaran inbrengen.
Amersfoort, 29 Mcarl 1916.
Burgemeeurr en Wethouders voornoe nd,
De Secretaris, De Burgemeester,
A. R. VEENSTRA v. RANDWIJCK.
Politiek Overzicht
Het overleg tusschen de
Entente-mogendheden.
Sedert Maandag zijn te Parijs, in het ge-
Douw aan den Quai d'Orsay waar het depar
tement van buitenlandsche zaken gevestigd
is, gevolmachtigden van de regeeringen der
Entente-mogendheden vergaderd geweest.
Over die conferentie is lang van te voren
gesproken. Onder de vele conferentiën, die
reeds gehouden zijn en waarschijnlijk nog
zullen volgen, in verschillende plaatsen van
samenkomst Londen, Parijs, Rome, Ca
lais, het hoofdkwartier van den Franschen
opperbevelhebber werd aan deze confe
rentie eene zeer bijzondere beteekenis toe
geschreven. Dat komt ook aan den dag in
de personen van de leden dezer conferentie;
afgezien van Rusland, dat door zijne afge
zonderde ligging eene bijzondere positie in
neemt, namen de hoofdmannen van de ver
schillende regeeringen aan de beraadslagin
gen deel.
Of het gewicht van deze conferentie be
antwoordt aan de gekoesterde verwachtin
gen, zal moeten blijken uit de uitvoering,
die gegeven wordt aan de genomen beslui
ten. De beraadslagingen, die werden ge
voerd, zijn beschouwd als van strikt vertrou-
welijken aard. Het nieuwsagentschap Havas
heeft ons er niets meer van verteld, dan dat
de gedelegeerden der vreemde regeevingen
door het publiek toegejuicht werden, als zij
ter vergadering gingen; en sedert de telegra
fische gemeenschap met Engeland is ver
broken, hooren wij zelfs dat niet meer.
Het is volkomen begrijpelijk, dat in een
coatieoorlog de behoefte zich doet voelen,
om door gemeenschappelijke beraadslagin
gen dichter te komen bij het doel van eene
krachtige en afdoende oorlogvoering, Hoe j
men deze conferentie daaraan dienstbaar
wilde maken, daarover zijn verschillende,
zeer uiteenloopende aanwijzingen gegeven.
Zij is aangeduid als een groote oorlogsraad,
die tot taak zou hebben aan de door de
generaals gemaakte afspraken de sanctie
van de regeeringen te geven. Er werd veel
gesproken van het verkrijgen van een „ge
zamenlijk front", waarbij de vraag behandeld
werd van het beschikbaar stellen van troe
pen voor den oorlogsraad der Entente door
Italië, hetgeen in Rome aan Briand gewei
gerd was. In dit verband was er ook sprake
van de" oorlogsverklaring van Italië aan
Duitschland, die tot dusver nog steeds ach
terwege is gebleven, en van het in 't leven
roepen van een basis van verstandhouding
tusschen Italië en Servië. Aan den anderen
kant werd gewaagd van bijzondere wen-
schen, die de Italiaansche regeering op het
hart had en die zich inzonderheid bewogen
op economisch en op financieel gebied.
Over de economische kwestie is veel te doen
geweest, ook in de Engelsche pers, zoodat
men haast den indruk kreeg, dat de confe
rentie hoofdzakelijk bestemd was voor de
behandeling van economische vragen, waar
bij ook de verhouding der geallieerden na
den oorlog en de economische boycot van
Duitschland, als de politieke vrede hersteld
zou zijn, ter sprake zouden komen.
Intusschen is er ook gesproken van eene
nieuwe, kort na deze eveneens in Parijs te
houden conferentie, die geheel gewijd zou
zijn aan de behandeling van de vragen, die
liggen op het economische gebied.
Op deze nieuwe conferentie heeft ook be
trekking eene mededeeling, die de Londen-
sche Daily Telegraph verklaart te hebben
ontvangen van een persoon, die in nauwe
betrekking staat tot de Engelsche regeering.
Die mededeeling klinkt als eene groote en
blijde verrassing; zij kondigt aan, dat op de
conferentie iets van meer gewicht zal worden
behandeld, dan enkel de handelskwestie, en
zegt daarvan„De conferentie zal zich met
eene grootere kwestie, bezig houden, name
lijk met den toestand waarvoor de geallieer
den zullen staan, zoodra aannemelijke vre
desvoorstellen door de centrale mogendhe
den zijn voorgelegd. Hoe deze voorstellen
ook mogen zijnzij zullen zoo vlug als
eenigszins mogelijk is, aan iedere regeering
van de geallieerden voorgelegd .vor-
den, en Groot-Brittannië zelf zal niets doen,
voordat het de vertegenwoordigers van al
zijne koloniën heeft gereed gevonden en
eene gezamenlijke overeenstemming bereikt
is. Frankrijk en Groot-Brittannië hebben ech
ter ieder hunne eigen nationale behoeften en
niemand behoeft verbaasd te zijn, als Frank
rijk in overeenstemming met Groot-Brittan
nië zijne economische politiek volkomen ver
andert. De toestand van eenigen der gealli
eerden is zoodanig, dat zij hunne economi
sche politiek niet op de beslissing van
Groot-Brittannië en Frankrijk kunnen basee
ren, en de politiek van den internationalen
handel tusschen de geallieerden kan slechts
gegrondvest worden op de basis van de i
I toestanden, die aan het einde van den oor-1
log aanwezig zijn; maar op één feit moet
worden gewezenDe handelsconferentie in
Parijs zal van groot gewicht voor ons allen
zijn en misschien van nog grooter belang
voor Duitschland en Oostenrijk."
Uit dit eenigszins orakelachtige slotwoord
volgt dit ééne met de grootste duidelijk
heid dat deze conferentie niet de laatste
zal zijn geweest en dat het noodig zal zijn
op nieuwe conferentiën het overleg voort te
zetten.
De oorlog.
B e r 1 ij n, 29 Maart. (W. B.) Bericht van
het opperste legerbestuur uit het groote
hoofdkwartier van heden voormiddag.
Ten zuiden, van Saint-Eloi werd den En-
gelschen in een handgranaatstrijd een van
de door hen bezette mijntrechters weder ont
nomen.
Op den linker Maasoever bestormden
onze troepen met geringe eigen verliezen
de Fransche, verscheidene liniën diepe stel
lingen ten noorden van Malancourt over
eene breedte van 2000 Meter. Zij drongen
ook in het noordwestelijke gedeelte van het
dorp.
De vijand liet 12 officieren en 486 man
aan ongewonde gevangenen, alsmede een
kanon en vier machinegeweren in onze han
den. Hierdoor is met zekerheid vastgesteld,
dat nog twee versche divisiën in deze strïjd-
ruimte in het vuur gebracht zijn.
P a r «j s r> 2 9 Maart. (Havas). Namid-
dag-comm iniqué.
In de Argonne. bombardeerden Fransche
batterijen Duitsche werken ten noorden van
Haute Chovauchee aan den zuidelijken rand
van .het bosch van Cheppy.
Een granaatgevecht, dat geleverd werd in
verband rnet aanvallen op den naburigen
sector, stelde de Franschen in staat merk
baar vooiuit te komen »n de Duitsche gan
gen ten noorden van Avocourt en eenige
gevangenen te maken.
Ten westen van de Maas deden de Duit
se hers in den loop van den nacht geene en
kele nieuwe poging op de Fransche stellin
gen bij Haucourt en Malancourt. Het bom
bardement nam een zeker karakter van in
tensiteit aan op het Fransche front Bethin-
courtMorthomme—Cumières.
Heden morgen richtten de Fransche troe
pen, na eene intense artillerie-voorbereiding,
een levendigen aanval tegen het bösch
Avocourt. Zij namen den zuidoostelijken
hoek van dat bosch op eene diepte van meer
dan 300 Meters en een belangrijk werk,
genaamd het réduit van Avocourt, dat de
Duitschers krachtig versterkt hadden. Een
zeer hevige tegenaanval, die door de Duit
schers werd ondernomen met een versche,
pas weinige dagen geleden aangekomen di
visie, werd volkomen terug geslagen. De
Duitschers leden zware verliezen en lieten
een vijftigtal gevangenen in onze handen.
Ten oosten van de Maas was eene groote
activiteit van de beide artillerieën in de
streek van Vaux en Douaumont en in de
Woëvre in den sector Moulainville.
Avondcommuniqué. (W. B.)
Tusschen de Oise en de Aisne dreef onze
artillerie aanzienlijke dekkingsafdeelingen
ten noordoosten van Moulin-sous-Touvent.
uiteen. In de Argonne lieten wij een mijn
springen. Eene ontploffing vernielde een
bomwerperspost met de fundeering en
bracht een vijandelijk werk tot instorting.
Onze zware artillerie zond talrijke scho
ten naar het bosch MalancourtAvocourt,
terwijl de Duitschers tegenaanvallen uitvoer
den op den naburigen sector.
Ten westen van de Maas duurt de beschie
ting met hevigheid voort. In den loop van
den dag ondernam de vijand van Avocourt
tot Bethincourt drie aanvallen achtereen op
de stellingen die wij hem des morgens in
het bosch Avocourt hadden ontnomen; zij
werden geheel teruggeslagen. In den loop
van een aanval van groote troepenkorpsen
op het dorp Malancourt konden de Duit
schers in een vooruitgeschoven werk ten
noorden van Malancourt voet vatten en zich
van twee huizen van het dorp meester ma
ken. Alle pogingen om verder vooruit te
dringen, werden door ons vuur tot staan ge
bracht.
Er waren eenige artillerie-salvo's ten oos
ten van de Maas en in de Woëvre tot Epar-
ges. In de Vogeezen beschoten wij Duitsche
werken bij Stossweier en Munster.
Het Belgische bericht luidt: De werkzaam
heid van de artillerie aan het Belgische front
was aan beide zijden betrekkelijk gering.
Berlijn, 29 Maart. (\V. B.) Bericht
van het opperste legerbestuur uit het groote
hoofdkwartier van heden voormiddag.
Terwijl de Russen gisteren hunne aan
vallen in de noordelijke sectoren niet her
haalden, zetten zij ten zuiden van het Na-
roezmeer dag en nacht hunne vruchtelooze
pogingen voort. Zeven malen sloegen onze
troepen den vijand terug, gedeeltelijk in een
bajonetstrijd.
Duitsche vliegtulgeskaders wierpen met
goed succes bommen op de vijandelijke
spoorwegwerken, vooral op het station Mo-
lodeczno.
Weenen, 29 Maart (W. B.) Officieel
bericht van heden* middag.
Gisteren was de wederzijdsche vliegers-
arbeid zeer levendig. Verscheidene vijande
lijke vliegers werden door ons tot terug-
keeren gedwongen. Een door onze artillerie
neergeschoten Russische tweedekker stortte
ten oosten van Briczacs achter de vijande
lijke liniën neer. Door de vliegerbommen
ontstond bij ons geen schade. Onze vlie
gers bewierpen eenige plaatsen achter het
Russische front overvloedig met bommen
en konden' het succes daarvan waarnemen.
Overigens zijn er geene gebeurtenissen
van belang.
Weenen, 29 Maart. (W. B.) Officieel
bericht van heden middag.
Er waren ook gisteren levendige geschut-
gevechten aan het brughoofd van Görz en
in den sector van de Doberdo-hoogvlakte,
die tot in den nacht duurden. Er geschied
den echter geene nieuwe aanvallen. Ten oos
ten van Selz drongen de Italianen in ecn.ge
loopgraven, die nu gezuiverd worden. In
den Ploecken-sector wezen onze troepen
weer verscheidene vijandelijke aanvallen afv
Overigens is de toestand onveranderd. In
verscheidene frontsectoren werken de Italia*
nen aan de achterwaarts gelegen stellingen.
B e r 1 ij n. 2 9 Maart. (W. B.) Berichf
van het opperste legerbestuur uit het groote
hoofdkwartier van heden voormiddag.
Er is niets van belang voorgekomen op
het Balkan-oorlo^stooneel.
Weenen, 29 Maart (W. B.) Officieel
bericht van heden middag.
Op het zuid-oostelijk oorlogstooneel is
de toestand onveranderd.
Konstantinopel, 29 Maart. (W. B.)
Communiqué van het hoofdkwartier.
Onze kustartillerie verhinderde door haar
vuur een aanval van Russische duikbooten,
die zich aan de kust vertoonden, tegen de
haven Zonguldak. De duikbooten verdwe*
nen, zoodra zij door onze vliegtuigen ver-
vol-rd werden.
Een van onze vliegtuigen, dat over Fm-
bros vloog, viel vijandelijke transportsche
pen In de Kephalosbaal en drie groote
vliegtuigloodsen met hommen aan. Met
vliegtuig wierp twee bommen op een trans
portschip en drie op de loodsen, waardoor
brand werd veroorzaakt.
Aan de overige fronten is niets van be
lang gebeurd.
Londen, 29 Maart. (W.B.) De admi
raliteit deelt medeAI onze schepen, die
bij de onderneming tegen de Duitsche kust
betrokken waren, zijn nu teruggekeerd op
den torpedojager Medusa na, die is onder
gegaan nadat de geheele bemanning hem
had verlaten.
Terwijl onze torpedojagers met de vijan
delijke voorpostschepen bezig waren, werd
zij door vliegers aangevallenzij leden ech
ter geen schade.
Van de door onze schepen in den grond
geboorde vijandelijke patrouillebooten, zijn
de volgende gevnngenen ingebrachtvier
van de Otto Rudolf, zestien van da
Braunschweig. Zaterdagavond zijn onze klei
nere kruisers op eene diverse Duitsche tor
pedojagers gestooten. Een van dezen werd
door den kruiser Cleopatra geramd en in
den grond geboord. Van de bemanning is
niemand gered.
Berijn, 29 Maart. (W.-B.). Lloyds be
richt uit Londen, dat het Engelsche stoom
schip Eaglepaint, groot 5522 ton, gezonkea
is. De bemanning is gered.
Reuter bericht uit Harwich van den
28sten De bemanning van het Deensche
schip Harriet, groot 1372 ton, is heden na
middag hier aangekomen. De kapitein be
richt, dat het stoomschip op een mijn is ge-
loonen. Het sohip moet gezonken zijn.
B e r I ij n, 2 9 Maart. (W. B.) Tn de be-
grootingscommissie van den Rijksdag werd
heden de bespreking over de vragen betref
fende den duikboot-oorlog voortgezet. Door
alle partijen werden zeer uitvoerige beschou
wingen geleverd, waarin de zienswijze van
Hij, die het meest aan zich zelf denkt,
wordt het spoedigst vergeten.
Roman uit het Spaansch van
A. PALACIO VALDèS.
30
Velasquez had zich aangewend onder het
spreken haar handen tusschen de zijnen tc
nemen, iets wat haar begon tc vervelen. Onge
merkt begon ze, als zc de'kans schoon zag,
haar handen los te maken. Hij dacht dat dit
hij toeval was, en nam ze op nieuw. Maar toen
dal terugtrekken eindelijk niet meer in het
■verborgen gebeurde, vroeg hij haar treurig:
„"Wil je mij niet eens de hand meer geven?"
En zij legde met een berouwvollcn blik haar
fcand weer in de zijne. Maar dit blijk van liefde
maakte haar eindelijk zoo zenuwachtig, dat ze
eens op een dag ruwweg uitriep: „Maar laat
mijn hand toch losl"
„Waarom?" vroeg hij verlegen.
„Omdat de jouwe zoo warm zijn, snap je?"
Velasauez deed zijn best er een grap van te
maken, maar paste wel op haar in het vervolg
ytecr lastig te vallen.
Toch was hij nog gelukkig. Want naarmate
Boledad terughoudender werd. kregen de
enkele oogenblikken van uitgelatenheid meer
Waarde eu vergoedden dagen vaa koelheid.
Het eenige wat hem een steek door het hart
gaf was de bedreiging van heen tc gaan, die
ze elk oogenblik en bij het minste herhaalde.
Dit scheen hem het ergste toe wat hem ooit
overkomen kon en hij haastte zich dan ook
de woede van hel meisje te bezweren met alle
middelen die hem ten dienste stonden. Om
ha„r tevreden te houden, overlaadde hij haar
met cadeautjes en er ging haast geen dag
voorbij dat hij niet met iets thuis kwam, zoo
als een broche, een kammetje, een fleschjc
odeur. Wat hij het meest kocht voor haar
waren de ycmas van San Leandro, die be
roemde yema's waar Soledad zoo dol op was
en waarmee hij haar vroeger altijd zoo voor
den gek had gehouden. Maar nu nam hij er
zoo vaak mee, dat zij zc eindelijk niet meer
zien kon.
Dit dreigement deed hem zoo aan, dat hij
zijn zenuwen niet meer meester kon blijven
en het leven hem onuitstaanbaar werd. Hij
daeht er sterk over met Soledad te trouwen
en dacht dat dan de locstand wel veranderen
zou. Eens volgens de wet meester van haar,
zou hij de verloren heerschappij over haar wel
spoedig herwinnen en weer onbezorgd kunnen
genieten van haar bezit. Hij dacht er echter
niet over haar dan weer met zulk een wreed
heid en minachting te behandelen als vroeger.
Daar voor had hij haar nu op eens te lief ge
kregen. Het eenige dat hij op het oog had was
de band, die hen verbond, onverbreekbaar te
maken en verder in rust te leven.
Hij genoot al dagen te voren bij het denken
aan de verrassing, die hij Soledad ging berei
den. Het eenige dat nog aan haar geluk ont
brak, was de waardigheid van echtgenootc.
Dat verbeeldde zich de majo ten minste. Haar
.vernederende toestand was het wat haar zoo
ernstig en slecht gehumeurd maakte. En als
zij zich eindelijk op de plaats zag, waar zij
behoorde te zijn, zou zij dat melancholieke
wel verliezen, dat in den laalsten lijd over
haar was gekomen.
Toen hij den lijd gekomen achtte, stelde hij
het haar voor met een gezicht, stralend van
blijdschap. En wat hij niet gedacht had: liet
slrakke gezicht van Soledad klaarde niet op
bij het hooren van de tijding. Ze was bezig
glazen te wasschen en ging er mee door, zon
der zich te verwaardigen hem te antwoorden.
Velasquez wachtte te vergeefs op een of ander
goedkeurend teeken. Toen dit niet kwam,
sprak hij er langen lijd met haar over en
schilderde.haar hun toekomstig geluk af. Maai
de herbergierster bleef ongevoelig en kalm,
alsof alles wat Velasquez zeide, haar niet aan
ging.
Eindelijk zweeg de majo en zonder oen ant
woord te durven vragen, stond liij op cn ver
liet treurig en ontnuchterd liet vertrek.
Zoo liep hij eenige dagen rond, altijd aan
hetzelfde denkende; maar de hoop dat Soledad,
uit vrees van bespot te zullen worden of tc
veel verrast, hem niet had geantwoord, ver
liet hem niet. Het was toch niet denkbaar dat
ze niet graag zijn echtgenootc wilde zijn.
Daarom besloot hij haar een verklaring te
vragen, om dan meteen uil zijn toestand van
twijfel te raken.
Eens toen zc over Paca en haar man spraken
en hun goede verslandhouding hcwonderden,
terwijl ze toch zooveel verschilden van karak
ter, nam Velasquez haar handen In de zijne en
zei:
„Zoo gelukkig zullen wij ook eens worden.
Zeg, beste meid, wanneer zullen wc trouwen."
Hef. gezicht van hel incisie J>clrok en haar
hand terugtrekkend, riep zij minachtend uil:
„Schei nou maar uit met die trouwplannen.
Zooals ik tot nu geleefd heb, zal ik altijd
leven... zonder eer, maar vrij, zoo heerlijk
vrij 1"
Het was Velasquez of hij door den grond
zonk. Hel karakter van zijn liefje kennend,
drong hij niet meer aan, maar nu zijn laatste
hoop verdwenen was dacht hij met droefenis
aan de breekbaarheid van de banden, die hen
verbonden.
De vrienden brachten er onwillekeurig het
hunne toe bij om hem wanhopig tc maken.
Paca had het plan om de twee geliefden tc
doen trouwen, nog niet geheel cn al uit het
hoofd gezet en nu zc de buitengewone altenlic
van Velasquez zag. besloot zc haar plan door
te zeilen, in de overtuiging dat hij nu rijp
was voor hel huwelijk; de anderen, ingenomen
met dal idee, hielpen haar zoo goed zij kon
den. Zoo gebeurde het dat cr nu vaker dan
vroeger over gesproken werd.
De uitwerking van zoo'n gesprek was vrcese-
lijk op Velasquez. Hij bleef eensklaps als ver
lamd voor zich staren en het bloed steeg licrn
naar het hoofd, juist wat vroeger het geval
was met Soledad. Deze bleef kalm, ook zon
der maar even te laten merken dat de weeg
schaal naar haar kant was overgeslagen
Integendeel, zij deed alles om het gesprek op
wat anders te voeren, cn hem uit het nauw tc
brengen.
Ofschoon Velasquez alle mogelijke moeite
deed het te verbergen cn Soledad hel licht er
niet op schijnen liet, was de verandering in
hun verhouding al voor niemand een geheim
meer. De vrienden mompelden wat. gaven
elkaar kniooocics als ze een leckcn van onder
werping merkten en bespraken onder elkaar
de ontdekkingen, die zij deden. En niet allceit
de kennissen, maar ook dc buurvrouwen, die
vaak in den" winkel kwamen, vermoedden
gauw wat er voorviel. Van toen af aan werden
ze gedurig door honderd Argusoogen bespied
en men wist gauw veel te vertellen van deii
val van El guapo en de staat van weerloosheid,
waarin hij verkeerde. Dc buurvrouwen vier
den luidruchtig dc overwinning van Soledad,
niet alleen omdat zc gelijk had, maar ook door
den geest van solidariteit, die vrouwen meestal
bezielt. Het was de wel verdiende apotheose
van de overwinning van het vrouwelijk
element; en zij vierden die met sarcastische
gezegden en glimlachjes.
„Eindelijk is je tijd dan toch gekomen! -♦
Zoo moet het zijn! De vrouw moet haal
waardigheid ophouden, en zich niet op dca
kop laten zitten! Wat verheelden zich die
kerels wel! Omdat wij goed zijn en meestal
onzen mond houden om herrie te voorkomen,
hoeven ze ons niet als vuil linnen te behande
len! Nu je hem toch onder den voet liobl^
moet je niet bang zijn om door te trappen,
want hoe meer jc trapt, hoe wecker hij wordt
Soledad voelde zich niet gevleid door dia
complimentjes. Zij bewaarde zooals altijd het
stilzwijgen. Als ze echter vond dal de venijnige
tongen te ver gingen, brak ze het gesprelé
kort af.
Men kon ook maar niet begrijpen hoe
Soledad die plotselinge verandering ha4
teweeg gebracht. Men verdacht er haar vart
hem een toovcrmiddel te hebben ingegeven eö
zelfs een der buurvrouwen waagde er op tm
zinspelen.
Wordt ticrvolodn
