mmr* f 'Z ÏÏSÜS5
Qooi3 de De(i§d.
Het gezin van den Dokter.
Naar het Engelsch
van MARGARET S. HAYCHAPT.
Vrij bewerkt door C. H.
Hoofdstuk V.
De Brudwy-pas.
Vol goeden moed en beladen met boter
hammen en vruchten gingen de jongens
op pad.
„Zorg er vooral voor vóór het eten terug J detijke yrouw Morgan smeerde gauw boter-
le zijn, jongens, zei mevrouw Bramley, dammen en schonk melk voor hen in, vóór
wakker werden, wisten zij eerst niet, waar maar het was een heel ander dagboek dan hij, dat de twee ratten een gat in den vloer
zij waren zij misten hun kleeren en hun dat van Hanna. Mevrouw Hesketh- had het geknaagd hadden. Zeer ontevreden, beklaag-
«cfoenen en herinnerden zich juist hunkind een klein boekje gegeven, waarin zij de hij zich daarover bij God, die hem zeide
erbarmelijk avontuur in den pas, toen de lederen dag moest opteekenen, waarvoor zij j „Veroordeel een rat niet, zij heeft gehan-
boer hun goed binnen bracht en vroeg, hoe reden had dankbaar te zijn. Het kleine ding deld overeenkomstig haren aard, maar
zij geslapen hadden. kwam tot de ontdekking, dat er iederen dag neem een adder en met haar kop kunt gij
,0 Jim," riep Nico dadelijk uit, „laten wel iets was om dankbaar voor te zijn en het gat stoppen.
we geen tijd verliezen met ontbijten. Wat zij schaamde zich, als zij bedacht, hoe dik-
zal Moeder een vreeselijken nacht hebben wijls zij gemopperd had.
doorgebracht 1 Als er niet dadelijk een trein „lk hoop, dat mijn neefjes en nichtjes aan
Noach bevond zich wel wat in verlegen
heid, want destijds hadden de adders een
buitengewoon grooten kopdoch, daar hij
kruid. Een van de soorten van duizend
knoop heet odderwortel. De adelaarsveren
wordt ook we! adderloof genoemd. Adder-'
tong is een benaming voor een mooi, maar
zeldzaam varentje.
g \zul av.1 U J ZllO Cl HIU51 v_»u VJ' 1 ljf\ vuil li vin x*-„-.i «mjii nc L V.I1 UU1I «unviipvnuuii giuviwu OVJZ i uui.il, UOUI lllj
is, moeten we naar Lynryth loopen." mijn Kerstprijs zullen denken", schreef tante een braaf man was, gehoorzaamde hij den
„Mijn voeten zijn heelemaal doorgeloo-
pen," zei Jim, wiens stem begon te be
ven, toen Nico over hun moeder sprak.
Zij kleedden zich vlug aan en de vrien-
toen zij haar goeden dag zeiden en zij ant
woordden luidruchtig
„Ja Moeder, en we brengen een bouquet
.oor u mee, dat de Koningin eer zou aan
doen."
Volgens Nico's kaart was de ingang van
den pas vlak tegenover het station van Tre-
labarde jonge verkenners bemerkten ech-
Amy in één van haar lieve brieven aan goeden God, en 't is sedert dien tijd, dat
Kitty. Deze dacht, dat Nico of Hanna, die de adders een platten kop hebben, en dat
beiden zoo knap waren, den prijs wel zou hun kop een V draagt. Dit beteekent, dat
winnen; zij kon geen groole daad verrich- j zij den goeden God wel hebben bediend, dat
ten en alleen maar haar ziekte zoo geduldig hij met hen geen kwaad voor heeft, maar
mogelijk dragen. dat men niettemih wel doet zich in acht te
„Kitty is zoo'n uitstekende gastvrouw", zei nemen voor het V e nij n, dat zij bij zich
haar vader op een morgen, „dat ik geloof
best een dag of wat van huls te kunnen
eerst, dan zal je vader wel gauw komen omgaan. Mijn assistent komt morgen weer thuis
je te halen." I en ik zou de familie in Lynryth gaarne eens 80 c.M., haar kleur wisselt zeer, zij kan zijn
„Vader is thuis," zei Jim, „maar M o e-verrassen, als u vindt, juffrouw Roden, dat bruin, geelbruin, groenachtig, zelfs bijna
d e r I" I mijn klein wit rozeknopje voldoende voor u zwart. De buik is grauw. Het oog is, vooral
zij hun toestond de boerderij te verlaten.
.Jullie kunt onmogelijk na?r het station
van Clychan loopen," zei zij„ontbijt maar
dragen.
De lengte van de adder bedraagt 70 tot
Op dit oogenblik gleed er een schaduwzorgen kan."
ter, dat het nog een heele wandeling was, |angs bet raam en tot hun stomme verba- „O zeker", antwoordde deze, met wie de
•óór zij een gehucht bereikten, waar aan- zjng stond dokter Bramley plotseling vóór dokter reeds eerder over dit onderwerp ge-
geplakt stond Hier ka n_m en gidsen ben paar dokter Vernie weer thuis was,sproken had. „We genieten samen volop van
als de adder in getergden tóestand is, zeer
levendig en schitterend goudgeel.
De adder komt in de meest verschillende
streken voor, zoowel in het bergland als in
R J I ^uo' wniiu "wui ojJiuncn nou. „wc ^CIIICICII oaiUGll VU1UJJ YOI1 z-uunui ui uci ucigiunu uio ill
F 'nit n r'°°T- m" Bru<lw Y-P a s- had hij Kersenoord en Glenbank voor een den prachtigen tuin en wat zal mevrouw het vlakke land, in bosschen, op droge wei-
„Gidsen riep Nico overmoedig
„Wie heeft er nu een
ben een kompas,
kaart en
we zullen
d d' W h bi paar dagen verlaten eR was hÜ ta Lynryth Bramley opkijken, als zij hoort, dat Kitty al landen en op
guts noodig ij he aangekomeh, juist nadat de jongens den tweemaal met mij uit rijden is geweest, nu het dier 't me
de heide. Bij ons vinden wij
meest in de hoogveen- en zand-
,ii vi ecu giu» ivuuig j c aangekomen, juist nadat de jongens den tweemaal met mij uit rijden is geweest, nu het dier t meest in de hoogveen- en zand-1
kompas, een beschrijving en een rjgen dag waren uitgegaan. Over de ver- zij die beweging kan verdragen en gemak- streken van de drie noordelijke provincies
bovendien ons gezond Jasten rassing van zijn vrouw en kinderen viel kelijk op de kussens ligt." I en verder ook, doch minder talrijk, in Over-
'ln ,yc 2l|n' voort 01 de trej" geen schaduw, totdat het etenstijd werd en „O, het was heer-lijk!" riep Kitty uit, „en ijsel, Gelderland, Utrecht en Noord-Brabant.
HAf Jc nrvff mnflr avah r»v<*r twAAlf J f J. l 4-
1 r fc> uvziuwu.., iviuuv ..«..V. x... I „V, nut V» UO UCCllIjM 11CJJ IXIliy Uil, ,,G11 J x. v.uv.. .ui u, ""VVIII vu vviu iviuuuiu
vertrekt. Het is nog maareven over wa Nico en Jim nog niet terug waren. Het werd de korenvelden waren prachtig! Vader, ir| Toevallige gaten in den grond en derge-
Iaaa'. m AMuur zeven uur acbt uur en n0S altijd wa-1 kunt gerust gaan; ik zal wel heel goed voorlijke schuilplaatsenzijn de woningen van
is het heelemaal geen avontuur ren dg jongens n;et thuis. De arme me-j-iffrouw Roden zorgen. Alleen mag u Moe-'de adders; daar houden zij ook hun winter-
vrouw Bramley was bijna ziek van angst en der niets vertellen van het kussen, dat ik slaap. Overdag ligt de adder zich 't liefst
meer'
„Bovendien, zei Jim, „hebben we ook verweet zjc|, ze][ de jongens naar Trelabar met behulp van onze logée voor haar maak. j bewegingloos in de zon te koesteren, zij
geen geld om een gids te betoen, we e - (g lebben laten gaan, terwijl zij aan aller- Het is voor Moeders verjaardag, ziet u, en houdt dan van haar gemak, is een traag
ben nog maar juist genoeg om met en |fii ongeiu|d(en <jacht, die hun overkomen het moet natuurlijk een verrassing blijven." I dier. Eerst bij het vallen van den nacht gaat
r<Udnaarek ht ebbei' 8 s u c 10 konden zijn. Dokter Bramley ging dienzelf-1 „Niemand ter wereld -zal mij het geheim de adder op buit uit. Haar prooidieren zijn
C° I ,<e j den avond naar Trelabar en het gelukte van het kussen ontfutselen", antwoordde de voornamelijk muizen, die zij zelfs in hun
i0C, 88j" fT°° hem het spoor der jongens te volgen tot het dokter ernstig. „En zal jij goed op het huis gangen -vervolgt. De jonge adders eten
-■art hek m den pas komen en na den eer- mi .w r.Mp vcoial kleine hagedissen.
sten kilometer rechts afslaan,
d gehucht bij den ingang van den pas. Gid- passen, Kitty?'
we er en daar groeien al van Hia witteJ ,r I 1
De bek van de adder ziet er geheel an
ders uit dan die van de ringslang. De boven-
bloemetjes. Laten we nu no» maar niet blij- döt z,jn f.oons daar wören- ^én der Turk was de waakhond, die echter al oud kaak bestaat slechts uit zeer korte beentjes.
ven stilstaan om ze te plukkenwe zullen uXhT rf«i\"T io"< "sTe I J*8™1 worden' Dokter Bram'8/ wos ecb" Er ziin twee giftanden, die breekbaar zijn
er nog wel meer tegenkomen." I l ,u i "?f. t l 1,1 f. v00r lnbr,eke!'s °P Kersenoord, als glas. Maar de adder heeft op de boven-
De goedkoopste manier zov
een paar menschen aan te loopen, die eenn»? èr*L nölvf a,eJ - -
pids hii 7irh hphhpn." zpi Jim nnHpnltpnH j beide ®ldsen waren dooi en door nat ge- apotheek. dier, dat zich meestal tracht los te rukken.
worden door het waagstuk van Nico en Op een avond in schemerdonker, twee of vast te houden. De adder bereikt haar doel
vader een zware drie dagen nadat de dokter vertrokken was,op een andere wiize. Door vergif doodt zij
Jpt kil zl Art 'IITf I I 1 v f.
zou zijn achter i ^Gxt'm0r^en Vj^j^ z®u brengen. „want zpi hij, „er valt niets te stelen, be- kaak niet, zooals de ringslang, vele haakvor-
Niet alleen dokter Bramley, maar ook de halve de medicijnen en flesschen in mijn mige tandjes, zoo geschikt om een prooi-
gids bij zich hebben," zei Jim nadenkend
„ik bedoel, als we het niet om de eer de-1 7.^*k„„
r, Jim en het kostte hun
den van alleen onzen weg te vinden.
;n van tmeen onzen weg ie vinuen. i i j T «-x... -»x.x.u ...,-x.. -v- .x-.&.. uw,.,
Ik zie geen onder gezelschap en domme f g J dced Juf even een boodschap. Juffrouw haar prooidier, slikt het dan in. De gifttan-
jongen hoe zouden we weten dat die ook ma"ncn betaalde nog niet eens te spreken. Roden vertelde Kitty een spannend verhaal, den zijn buitengewoon spits en wat gebo-
Mevrouw Bramley's laatste woorden vóór Plotse!.^ werden beiden echter ooeeschrikt1 Wp„„pp- K„l- Li„,.„ t. „f u,
naaf Clychan gingen De gids zou hen best
naar een ander dorp kunnen voeren."
Jim bekende, dat hij daar niet aan 'ge-
Plotseling werden beiden echter opgeschrikt1 gen. Wanneer de bek gesloten is of het
zijn vertrek waren geweest „John wees door een eigenaardig geluid: 't was alsof voedsel verslonden wordt, liggen de gift-
niet boos op de jongensik weet, dat zij 2ij voetstappen en niezen hoorden en wel tanden in huidplooien verborgen. Maar zoo-
a c. v a n i a l .m» i. k genoeg gestraft zullen zijn, als ze aan mijn
dacht had De doodsche s ilte begon hem a "denken." De dokter herinnerde zich
plotseling te drukken en zelfs Nico was ver- ditgezegde en hoewel hij heel ernstig keek,
baasd te bemerken, hoe steenachtig de om-
evin werd kwam er geen enkel woord van verwijt
W8r c j over ZÜ^ lippen, maar vertelde hij hun al-
„Het zou me niets verwonderen op eens f. J
j t j leen, dat hij onverwacht was overgekomen
een leeuw tusschen de rotsen te zien door- J
gluren," merkte hij manhaftig op. „Het is T
L y if, - a I- ken Toen zij in boer Morgans karretje :n Kb.!s|"
net, alsof we in Afrika zijn, in de woestijn; J i,n llui:>s
er is hier nergens een mensch o! een huis ï.ün°y?ül 'mf. i.!!'I1.'I üe oude dame' mompelde lets van
heel dicht bij dra de adder bijten wil, worden de gifttan-
„Wie is daar? riep juffrouw Roden met den opgericht. Door eiken tand loopt een fijn
een luide stem. I kanaaltje, dat aan den wortel van den tand
Geen antwoord. met de klier in verbinding staat, die het
„Juffrouw Rodenzei Kitty, terwijl zij doodelijk gif bevat. Het kanaaltje mondt
i uuui- j .haar hand greep, „Juf heeft de deur mis-j even vóór den top van den tand uit, wat
-Het is f.V' t™. 1 ?ch?ei} ,1}.iet &oed gesloten. O, er zijn dieven een voordeel is, want anders zou het bij het
bijten gauw verstopt raken. Door het ka-
rat- 1 naaltjc gaat het gif naar de kleine wond, die
ei io iiier nergeiia een nieiioeii ui ecu huis r uuuiiju guui nci gn nuui ug mciuu «v/uu, uit
te zien Kom Jim, laten we maar eens aan ;-Jon?ens' 1K aacnr, aat ik op jullie Kon ver- ten Zij was heel zenuwachtig en wist niet-met den spitsen tand gemaakt is. Achter de
onze chocolade beginnen; je wordt toch »r°"«-en en dat je goed voor Moeder zouwat (e doen. gifttanden staan kleine reservetandjes, die
nog niet moe 1 '°^n' N" k°m ,'k efh,er ,0t.de on,dekklng' „Nee", zei Kitty ernstig, „ratten niezen grooter en voor het gebruik geschikt worden,
Nu was Jim wel moe, bovendien had hij ,öt Ce Xera.? /0n n'et' ^u'sler! u eens; "hoorde u niet iets ois de oudere tanden in het ongereede ge-
blaren aan zijn voeten van een tocht van den e!"s ^ezon -1 in ,^nr^j °njergaailA Q I Zou iemand misschien in vadersraken. Reeds een enkele druppel van het
vorigen dag en zag hij nog geen eind aan ge e.e ,f nie ,a^!l °or, ejZer!, enen apotheek inbreken en zijn instrumenten ste- addergif is voldoende om kleine gewervel-
hun reis. Er waren verscheiden smalle pa- ^aC - u/e 0n ,e a° ZaöK? Sommige zijn heel <iuur. O als dokter de dieren onmiddellijk te dooden. Daar de
den, die aanvankelijk allen denzelfden kant 01 00 f aQr I™8?? een Zvt e i Vernie maar eens kwam! adder zich voornamelijk met muizen voedt,
uit schenen te gaan, maar die al heel gauw aar a Öa, ,C°' Jon»en' oe I „Misschien verbeeld je het je, Kitty,zei zou hij in plaats van de kat een voortreffelijk
en onopgemerkt in verschillende richting on mo 0r,Z°, 10 S °e^ 8n 08 naQr «rnaar in ieder geval zal ik een huisdier kunnen zijn, indien niet de beet
I:Ixrtjjus..-ua ^on je haar zoo bedriegen door haar voor
Trelabar ging?"
liepen hadden zij misschien een verkeerd s j len
pad ingeslagen? Nico's zilveren horloge
wees drie uur aan, doch nergens zagen zij
ook maar het geringste spoor van Chychan
o! eenig ander bewoond oord. Gedurende
den eersten tijd hielden zij den moed er in
door te bedenken, dat helden en verken
ners a 11 ij d te kampen hebben met moei
lijkheden, die zij natuurlijk ten slotte over-
dat jullie alleen maar naar
avontuur beleven iets, waarop we ons ge-
heele leven trotsch konden zijn."
„Jullie hadt den geheelen nacht wel onder
winnen. Toen zij echter aan een verraden de." bloole,n heme.' ku"ne" d°°rbrengen"
lijk moeras kwamen en daarin hun kompas z?' hun vader ernstig, „als deze brave lieden
verloren, begon Nico de gedrukte stem- met 200 vriendelijk waren geweest - Ver-
ming van Jim te deelen en zaten zij wel- geet nooit, jongens, dat epi werkelijk groote
dra met angstige gezichten op een grooten, daad °™ogel.jk u,t bedrog kan voort-
platten steen. Hun vrees nam toe met den
opkomenden storm.
kaars opsteken en eens gaan kijken." van de adder ook voor den mensch gevaar-
„O nee, nee, riep het kind, „u moet u lijk was. Dit gevaar is meer of minder erg,
«kj... gevaar begeven. Ik heb beloofd voor naai mate er veel of weinig addergif in de
6 X\°a Ti n niu 7 - *°°u V|V u te ZOTSeix en dat zal ik doen ook- 1 k zal u wonde is gekomen. Zelden is de beet voor
was stamelde Nico; „het is mijn schuld, beschermen, juffrouw Roden, gaat u maar een volwassen mensch doodelijk, maar hij
vader; J,m kan het met helpen. Ik wou een achtei; mij staan." h„ft toch ahijd erns(ige ^verschijnsel
„K i 11 y! riep haar oudere vriendin, te len ten gevolge, die vaak na jaren nog niet
ontsteld om een woord meer te uiten of aan 1 geheel verdwenen zijn. Zelfs een wonde,
de vreemde geluiden te denken, want het toegebracht met een afgeslagen adderkop
kind was in haar opwinding opgesprongen is hoogst gevaarlijk en het ingedroogde en
en stond nu na zooveel maanden pal ge-weer opgeweekte gif is na jaren nog werk-
legen te hebben vóór haar rustbank, haar J zaam. Al behoeft men voor adders geen
armen uitspreidend om haar gast tegen het overdreven vrees te hebben, toch is het
„We moeten in Clychan uitkomen of
weer in Trelaber terugkomen", zei Nico
„Moeder zou ziek worden van angst, als wij
niet thuis kwamen."
„We zijn verdwaald," zei Jim„en o,
komen."
HOOFDSTUK VI.
JuffrouwRoden's klein e
gastvrouwtje.
naderend gevaar te beschermen.
(Wordt vervolgd).
zaak zich voor bijten te hoeden, dus niet
met blcote voeten te loopen of te gaan zit
ten, waar adders mogelijk voorkomen. Door
De adder. ^et ^eer v8n een sc^oen dringt de adder-
beet niet Bovendien bijt de adder grootere
Jong Vaderland schrijft over de giftige d,pren en men5chen dan aUeeni wanneer
„Kitty", had mevrouw Bramley tegen haar slang, de eenige die er in ons land voor-|deze haar te trappen of grijpen. Wie
dochtertje gezegd, vóór zij naar Lynryth komt, namelijk de adder. Reeds door de uit- Joor een fldder gebeten iSr moet z00 snei
Nico, dit hebben we nog nooit eerder in 8'nf>- „juffrouw Roden heeft zich wat over- wendige lichaamskenmerken laat zich die m0geijjk maatregelen nemen om het gif le
onzen gids gezien Op de volgende blad- werkt en voelt zich in den laatsten tijd niet adder vrij gemakkelijk: onderscheiden van j verwijderen, of te zorgen, dat het zich niet
zijde staat dat menschen bijna van ontbe- heel goed. De zou zoo graag willen, dat je de ringslang en de gladde slang. Die ken-1 vcrder verspreidt Men kan de wond uit-
ring zijn omgekomen tusschen deze heuvels, bet haar zoo aangenaam mogelijk maakte merken zijn de volgende een platte, drie- znIgen^ ij waarbij echter gevaar bestaat,
vóór zij gevonden werden. Het is heel ge- °P Kersenoord, zoodat zij lust heeft nog eenhoekige kop, die duidelijk van den hals te wanneer een wondje aan de lip aanwezig is.
voorlijk voor vreemdelingen zonder gids. dag of veertien te blijven, nadat wij zijn f onderscheiden is, er niet geleidelijk in Be,er js dg WQnd uit ,e snijden 0f uit te
O Nico, wat zal er van ons worden?" i teruggekeerd. Denk er aan, dat jij haar gast- overgaat. De hoornachtige plaatjes, die op branden en het gebeten lichaamsdeel zoo
De jongens zalen te beven van engst en vrouwtje bent en dat je goed voor onze den kop van de ringslang aan elkaar slui- sfjj[ mogeIjjk af te binden. Natuurlijk is dit
«I 1 f ill. IX. ...1 l.wX. i Lam 1i»/.Art Li. a a ai-Map IS nl-rt Annrr Aiir.i^A 1 O
alles slechts in afwachting van' de onont
beerlijke hulp van een geneesheer.
Waar de adder veel voorkomt en lastig is,
voelden zich geheel hulpeloos. Eindelijk lof^e moet zorgen." ten, liggen bij de adder dakpansgewijze,
bespeurden zjj rook en gelukte het hun in Mevrouw Bramley begreep, dat het Kitty Men onderscheidt de aldus gelegen plaat
den stroomenden regen een kleine boerderij goed zou doen over iets anders te moeten jes als schubben van de eerstgenoemde, die „aa,
te ontdekken. Zij zagen er alleen een ouden denken dan over haar pijnen en het kind was schilden genoemd worden. Het lichaam van m0et" men" haar'natuurlijke vijanden, als dé
man en een oude vrouw en konden zich on- er trotsch op, dat zij „een groot mensch de adder is voor een slang vrij plomp, door- egel v00raj njet vervolgen,
mogelijk verstaanbaar maken, noch de oude mocht bezig houden." Zij kweet zich dan dat de staart kort is. Het meest kenmerkend °p'p edder haflr wjjze van doen is het
lieden verstaan. ook heel ernstig van haar taak. voor de adder is echter de donkere zigzag- j 2|nnébeeld geworden van een gevaarlijk en
„Clychan! Clichanl" riepen de, zou u vandaag het liefst willen streep, die over den rug, van den nek tot yen^et\^ kwaad. Bekend is de spreek-
jongens en de oude man wees naar links, doeiv, juffrouw Roden?" vroeg zij eiken mor-aan den staart loopt. Ook de H-. X- of V- .-zeer schuijt een adder in het gras,
maar schudde het hoofd, alsof hij zeggen gen en zij zou nooit vergeten te informee- vormige figuur, die duidelijk op den kop V0Qfer jigt oncjer het voorkomen van de
wilde, dat het nog een heel eind was. ren, hoe haar gast geslapen had. Zij liet juf-; is te zien, onderscheidt de adder van ande- onschuid een boosaardig opzet verborgen.
^Doorweekt van den regen liepen de bei- houw Roden al haar boeken zien en haar re slangen. Addergebroed noemt men in figuurlijken
de jongens verder, totdat .zij een geluid portretalbum, terwijl zij haar heele stukken De platte kop van de adder en de V-vof-zin boosaardige menschen, die door nijd en
hoorden, dat hun als muziek in de ooren voorlas uit de brieven, die uit Lynryth kwa- mige figuur daarop komen voor in een Bre- jaster bet celuk van anderen vergiftigen,
klonk het schreien van een klein kind en men. Ook stelde zij haar rose postpapier, dat tonsch vertelsel, dat als volgt luidtzegswijze is ontleend aan den bijbel,
het kraaien van een haan. Zij begonnen nu zij van Hanna gekregen had, voor haar be- Toen Noach zijn ark getimmerd had, liet j bijgeloof is nog, dat de zoogenaam-
Fen gevaarlijke operatie*
Operaties aan dieren zijn voor de arf*
sen, welke zij moeten toepassen, dikwijls
heel interessant, maar niet zelden zeer ge
vaarlijk. Vooral de operaties aan roofdieren
en andere groote beesten zijn geen benij
denswaardige verrichtingen. Zoo nu en dan
leest men van operaties toegepast aan leeiK
wen en tijgers, soms ook aan nijlpaarden
slangen en olifanten. Zoo werd eens in den
dierentuin in Posen een operatie verricht
aan een grooten ouden olifant. Dit dier was
nog in het bezit van een enkelen grooten
slagtand. Cohn, zoo heet de dikhuid, had
zich den laatsten tijd verschillende keeren
schuldig gemaakt aan onvriendelijkheden
met dezen tand, welke gevaarlijk konden
worden. Zoodat men het, om ongelukken te
voorkomen, maar beter vond den tand te
verwijderen. Nu is het niet zoo erg gemak
kelijk om een olifant te opereeren. Het
beest moest onder narcose gebracht wor
den, maar het spreekt van zelf, dat daar
voor een lapje met chloroform niet voldoen
de is. Men moest dus zijn toevlucht nemen
tot andere maatregelen. De arme Cohn
moest een paar dagen honger lijden. Toen
men hem zoo goed had laten vasten, werd
hem een sterke oplossing van chloralhy-
draat ingegeven. Met blijkbaar welbehagen
slurpte het beest acht liters van deze vloei
stof naar binnen. Het gevolg was dat hij
na 20 minuten in volkomen staat van ver-
dooving verkeerde. Toen kon men m'et da
operatie beginnen. Met een zaag-begon men
den slagtand, die een lengte had van onge
veer een halven meter en die bijna een
arm dik was, door te zagen. Toen de tand
verwijderd was, was het werk natuurlijk nog
niet afgeloopen, want in dergelijke tanden
zijn evengoed als in de andere kiezen van
het gebit zenuwen. De zenuw moest dus
worden gedood en men vreesde, dat gedu
rende dat werk de olifant van pijn uit zijn
verdooving zou ontwaken. In dat geval was
natuurlijk de mogelijkheid voor ongelukken
niet gering, zoodat men daarbij de groot*
ste voorzichtigheid moest in acht nemen,
Het dooden, dus het uitbranden van de ze
nuw gelukte bovenmate goed en nadat dit
werk was geschied, werd de tand geplom
beerd. Daarvoor werd noch zilver, noch gips
gebruikt. De zenuw-opening werd met wat
ten opgevuld en het stompje, dat nog van
den tand over was, overdekt met was. Daar
mede was dus ook het plombeer-proces af
geloopen.
Gedurende de operatie had de olifant ni«H
het minste teeken van pijn gegeven; d*
acht liters verdoovende stof hadden huni
werk goed gedaan. Na vrij langen tijd ont
waakte de dikhuid op vrij normale manier
en de gevolgen van de operatie waren niet
de moeite waard. M. a. w. de operatie' wa#
goed geslaagd.
Twee 6taaltjes van bijgeloof.
Tn ..Jong Vaderland" lezen wij hoe Frede-
rik de Groote. nicil'cgenstannde zijn groota
ontwikkeling, zeer biigcloovig was. Hij sprald
op Oudejaarsavond cccn woord over oorlog
"n duldde ook niet. dat in ziin tegen woord
neid daarover gesproken werd. daar dit een
slecht voorteeken was cn oorloc kon uitlok
ken. Hii had overigens het Oudeiaarsavond-
biiceloof gemeen met een Jateren groolen
Duitsehcn staatsmannamelijk niemand
meer of minder, dan Von BismarckDie
dronk op Oudejaarsavond geen druppel wa*
ter, daar een bekend bijgeloof zegt. dat wa
ter oo den laatsten avond van het jaar on
geluk brengt
luidkeels te roepen, waarop een jongen met schikbaar,
een lantaarn uit een laag huisje te voor- „Kitty is een lief kind vol fijne attenties",
schijn kwam. Zijn moeder had vroeger bij schreef juffrouw Roden aan mevrouw Bram-
een familie in de stad gediend en tot groo- i ley; „zij doet alles om mij genoegen te
Toen Noach zijn ark getimmerd had, liet
hij et van al de bestaande diersoorten een j de adderolie, dat is olie, waarin men een
paar in gaan, maar de rat wilde hij^ om ge- levende adder in een flesch heeft laten ster-
gronde redenen, buitensluiten. Op Gods ven^ ajs jmVendig geneesmiddel tegen vér-
bevel echter moest hij ook van dat onge- stuikingen onmisbaar is.
voor. Zoo is adderkruid in Noord-
j - w I 1. - I JlUllliHg VII Ui II UIJUUUl lu.
te blijdschap der jongens vefstonden zij el-1 verschaffen en Juf en ik zijn het er overdierte een paar opnemen. Spoedig onder- ja verschillende plantennamen komt de
kaar over en weer. In den storm en den re-1 eens, dat zij zich heel dapper houdt. Ik ben J vond Noach de slechte gevolgen van die j adder --------
gen hun tocht vervolgen het was boven- j er van overtuigd, dat zij een flink karakter I handelwijze, want de geweldige stortregens
dien al laat geworden zou een dwaasheid heeft en dat haar ziekte haar zachtheid en duurden nog pas eenige dagen, of het wa-
zijn. Zij gaf hun wat te eten, droogde hun geduld zal leèren, want dikwijls zie ik, dat ter begon reeds door den planken vloer der
kleeren en wees hun een slaapgelegenheid zij geneigd is te klagen, maar al haar best aik binnen te dringen. De arme Noach, die
aan, waar zij niettegenstaande den storm en doet opgeruimd te zijn voor degenen, die een goed timmerman was en zijn werk goed
Aun angst weldra in een diepen slaap melen, haar omringen.' verzorgd had, kon er eerst niet wijs uit wor-
foen de iongens den voicrenden n.#reeni Kitty had ook een dagboek begonnen, 1 den. Na veel zoekens evenwel, ontdekte
Overijsel een benaming voor het penning
kruid. In Oost-Drenthe heet de Salomons
zegel ook adderkruid, in Groningen het pijl-
Het gif werkt alleen, wanneer het in het
bloed komthet is volkomen onschadelijk, als
het in het darmkanaal komt.
Wilfred.
Fredrieka en Willem' zijn tweelingen, weet Je,
I en vraag j'een van beiden „wel kleuter, hoa
heet je?"
dan hoor je van 't zusje en 't broertje ta
zaam
„we zijn even oud en we hebben één naam P
ze laten je raden, maar geef je het op,
dan roepen ze beiden „W 11 f r e d van dec
Kop."
Fredrieka en Willem zijn steeds goed#
vrinden,
behalve wanneer zij 't niet saam kunnen
vinden,
dan kibb'len ze even, maar 't duurt geen
kwartier,
of 't buitje is over; 't bevalt hun geen
zier
ze geven elkaar dus maar gauw weer e#*
1 kus
hier heb j'een ptrlretie vün "Wilfred j
HERMANN#
