Ï4"e Jaargang.
Dinsdag 9 Mei 1916.
BUITENLAND.
Dr. D. Bos. f
FEUILLETON.
DE TREKVOGELS
ABONNEMENTSPRIJS:
Per 8 maanden voor Amersfoortl.OO.
Idem franco per post1-50.
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) - O.IO.
Afzonderlijke nummert 0.O5.
Wekelijksch bijvoegsel „De HollatuiscJie Huisprouto" (onder
redactie van Théitoe Hoven) per mnd. 50 cis.
Wekelrjksoh bijvoegsel „Pak me ttue" per 3 mnd. 40 cis.
Bureau: UTRECHTSCHESTRAAT 1.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIEN:
Van 1—5 rogels f 0.50.
Elko rcgol meer - 0.10,
Dienstaanbiedingen 25 cents bij vooruitbetaling.
Groote lottere naar plaatsruimte.
Voor hando) en bodrijt bestaan zoor voordeoligo bopali i en
tot het horhaald advorteeron in dit Blad, bij abonnement.
Eene ohculairo, bcvattondo do voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
vond hij de waarheid ervan, de kraoht er
toe in het vaste, onwrikbare geloof aan
zijn vrijzinnig en democratisch ideaal, dat
hij zag en volgde ook buiten, ook boven
de partij. Want niet alleen in de engere po
litiek werkte hij aan de doorvoering vans
zijn beginsel. Hij stond midden in het volle
maatschappelijk leven, waarvan hij de
eischen en nooden kende. Door onderwijs
verbetering streefde hij er naar ons volk in
al zijn lagen kennis en kraoht te geven, door
bevordering van het eigen initiatief werkte
hij staag om onzen middenstand te ontruk
ken aan de dooder.de zelfgenoegzaamheid
eenerzijds, de maatschappelijke omklem
ming anderzijds. Hoeveel ondernemingen
van algemeen nut wist hij niet tot stand te
brengen, hoeveel bij velen vaag-levende
denkbeelden om te zeten in een kern
gezonde werkelijkheid.
Middenstandscrediet zoo goed als vak
onderwijs, ontwikkelingscursussen voor vol
wassenen evenzeer als verkeersbelangen,
verbetering van de toestanden ten platte-
lande door electriciteits- en drinkwaterver
zorging naast hooger handelsonderwijs
trokken zijn belangstelling. En zijn belang
stelling trekken beteekende zijn werkkracht
winnen.
Honderden in den lande weten wat zij
hem danken, duizenden weten het niet,
doch wanneer zij de oorzaken nagaan,
die geleid hebben om hun maatschappe
lijke kracht te verhoogen, hun welvaart
en zelfstandigheid te. vermeerderen, dan
zullen zij telkens een dier oorzaken vinden
het werk van Bos.
Want waarlijk niet vruchteloos is dit
leven heengegaan. Bos heeft geholpen om
ons volk beter en sterker te maken, voor
maatschappelijke kwalen maatschappelijke
genezing te brengen.
Hij heeft zijn taak niet kunnen afwerken.
In 1913, toen de Concentratie goeddeels
onder zijn leiding bij de stembus had be
werkt, dat het rechtsche ministerie Heems
kerk moest heengaan, dat een nieuw ka
binet komen moest met als taakalgemeen
kiesrecht te brengen en staatspensioen,
droeg de Koningin hem de vorming van
een ministerie op. Dr. Bos oordeelde
den tijd gekomen voor een daadwerkelijke
samenwerking van vrijzinnigen en sociaal
democraten uit deze groepen trachtte hij
een ministerie saam te stellen. De sociaal
democraten weigerden de regeeringsverant-
woordelijkheid mee te aanvaarden, dr. Bos
legde de hem verleende opdracht neer.
Als kamerlid werkte hij voort aan zijn
levenstaak, lichamelijk toen reeds lijdende,
geestelijk krachtiger dan ooit. Als voor
zitter der Staatscommissie werkte hij de
Onderwijsbevrediging uit, door geen be
zwaren weerhoudenals leider van, de
Vrijzinnig-democratische partij stond hij
èn in de Kamer èn in „De Vrijzinnig-
Democraat" èn in de redevoeringen en ge
schriften voor de doorvoering van zijn
denkbeelden. De wereldoorlog kwam. Bos
stond vooraan om ons volk door de moei
lijke tijden heen te helpen, het door
credietvoorziening, ontwikkeling der ge-
mobiliseerden, een heffing-ineens naast een
oorlogswinstbelasting sterk te houden voor
den tijd van vrede. In zijn mooie werk
„Vrijzinnige gedachten in moeilijken tijd"
schetste hij de oorzaken van den ontwrich-
tenden strijd, trok hij de lijnen voor de toe
komst.
Zwakker werd zijn lichaam, telkens weer
werd hij gedwongen tot een rust van dagen,
van weken. Wat hij moet geleden hebben.
Maar de rustelooze werkte voort. Ons volk
mocht niet inslapen, politiek noch maat
schappelijk. Werkend en strijdend moest nu
reeds de nieuwe tijd worden voorbereid.
Enkele weken geleden slechts sprak hij
nog in e*n openbare vergadering in den
Haag voor de invoering van algemeen
vrouwenkiesrecht. De vrouwen van Neder
land moeten meearbeiden ook aan ons
staatsbestuur, we 'kunnen geen krachten
missen.
Hij maakte plannen voor de naaste toe
komst, schouwde vèr vooruit ook wat ge
daan moest worden, welke weg voeren zou
naar het doel.
Thans rust de rustelooze werker voor
altijd.
Overweldigend veel heeft hij gedaan,
veel meer nog wilde hij doen. De vrijzinnig-
democraten, die hun leider verliezen, de
vrijzinnigen in het algemeen, die hun voor
man zien heengaan, zullen naar hun beste
krachten, gesterkt door zijn voorbeeld, trach
ten dat vele af te werken. En In moeilijke
dagen zal de herinnering aan zijn nobele
kracht, aan zijn rustelooze energie ook hen
stalen en sterken.
Bn velen zullen in wat zij aan hem dan
ken de heilige plicht vinden om him kracht
te geven aan den arbeid, die ook de zijne
wasde verheffing van ons volk, geestelijk
en maatschappelijk.
P. D. A. C. K.
De oorlog.
B e r lij n, 8 Mei. (W. B.) Bericht van het
opperste legerbestuur uit het groote hoofd
kwartier van heden voormiddag.
De in de laatste dagen op den Linker Maas
oever hoofdzakelijk door de dappere Pom-
meranen, onder groote bezwaren maar met
matige verliezen uitgevoerde operatiën had
den succes. Ondanks den hardnekkigen te
genweer en de woedende tegenstooten van
den vijand, werd een geheel loopgraafstuk
aan de noordelijke helling van hoogte 304
geno.nen en onze linie tot op de hoogte zelf
vooruitgebracht. De vijand leed buitenge
woon zware bloedige verliezen, zoodat
slechts 40 officieren en 1280 manschappen
als ongewonde gevangenen in onze handen
vielen.
Ook aanvallen, die tot ontlasting tegen on
ze stellingen aan de westelijke helling van
den Mort-homme werden verricht, werden
met zware verliezen overal afgewezen.
Op den oostelijken over ontsponnen zich
ann beide zijden van de hofstede Thioumont
verbitterde gevechten, waarin de vijand ten
oosten van de hoeve na krachtige tegen
weer werd terug geworpen. Zijn aanval viel
ineen met een verlies van 300 gevangenen.
Bij de hier geschilderde gevechten werden
wederom versche Fransche troepen vastge
steld. Wanneer men de na volledige aan
vulling voor de tweede maal in het vuur ge
brachte troependeelen meetelt, dan heeft de
vijand in het Maasgebied 51 divisiën laten
aanrukken, hetgeen ruim het dubbele is van
de tot dusver aan onze zijde tot dusver in
den strijd gebezigde troepen.
Van de overige fronten zijn, behalve ge
slaagde patrouille-ondernemingen, b.v. in
de streek van Thierval en Flireix, geene bij
zondere gebeurtenissen te berichten^ Twee
Fransche tweedekkers vielen brandend neer
na een luchtstrijd bove nde Cote de Froide
Terre.
P a r ij s 8 M e i. (Havas). Namiddag-com
muniqué.
Op den linker Maasoever duurden de ge
vechten in den loop van den nacht met hard
nekkigheid voort in de streek van hoogte
304. De woedende Duitsche pogingen, die
voor het Fransche verzet gebroken werden,
hebben aan de Duitschers buitengewoon
hooge verliezen berokkend. Bovendien stel
de een levendige tegenaanval de Fran-
schen in staat de Duitschers te verdrijven
uit de gangen ten oosten van hoogte 304,
waar zij zich gisteren genesteld hadden, en
50 gevangenen te maken.
Op den rechteroever van de Maas heb
ben de Franschen in de streek ten zuiden
van het bosch van Hodraumont in den loop
van eene reeks nachtelijke gevechten de
Duitschers geworpen uit het grootste ge
deelte van de elementen der eerste linie,
waar zij gisteren waren ingedrongen. Dertig
gevangenen, waaronder twee officieren, zijn
in onze handen gebleven. Het bevestigt zich,
dat de oanvalsactie van gisteren op een
front van meer dan twee Kilometers tus-
schen het bosch Hodraumont en het fort
Douaumont aan de Duitschers belangrijke
offers heeft gekost.
De nacht was rustig op de rest van het
front, behalve in de streken van de bosschen
van Remières en Jury (ten westen van Pont-
è-Mousson), waar de Fransche artillerie zich
zeer actief toonde.
Twee Duitsche vliegtuigen zijn neerge
veld in een luchtgevecht in de streek van
Verdun. Een viel in de buurt van Ornes; de
andere was, ernstig getroffen, gedwongen
naar den grond" te komen ten zuiden van
Lazannes.
Avondcommuniqué.
Links van de Maas werden het bosch van
Avocourt en de geheele streek van hoogte
304 gebombardeerd met onverminderde he
vigheid. Een Duitsche aanval in den namid
dag op hoogte 287 ten westen van hoogte
304 werd door een courtinevuur van machi
negeweren gestuit. Er was levendig artille
rievuur Yechts van de Maas en in de Woë-
vre.
Londen, 8 Mei. (R.) Communiqué van
het Britsche hoofdkwartier.
Er was gisterennacht eenige werkzaam
heid op verschillende punten van de linie.
De vijand kwam na een hevig bombarde
ment in onze loopgraven ten oosten van
het bosch van Thlepval; hij veroorzaaktons
eenige verliezen vóórdot hij er uit verdreven
werd. De vijand liet eenige dooden en een
gevangene in onze loopgraven. Wij deden
met succes een inval in de vijandelijke loop
graven ten noorden van het Thiepvalbosch.
Wij ondernamen ook met succes een aanval
bij Fromelles, waar wij in vijandelijke loop«
graven drongen, die goed bezet waren, en
belangrijke verliezen toebrachten. In deze
beide gevallen waren onze verliezen zeer
gering. Deze raids werden uitgevoerd door
de Welsh en InnisRflling fuseliers.
Er was gisterennacht en heden artillerie*
actie op een vooruitstekend punt bij Y po ren.
Londen, 8 M e i. (R.) Het War Office
deelt mede, dat eén Australische en Nieuw-
Zeelandsche troepenmacht in Frankrijk is
oangekomen en een gedeelte van het front
heeft overgenomen.
B e r 1 ij n, 8 Mei. (W. B.) Bericht van het
opperste legerbestuur uit het groote hoofd»
kwartier van heden voormiddag.
In het oosten is de toestand over 't alge
meen onveranderd.
Petersburg, 8 Mei. (Tel.-agent-
schap.) Communiqué van den grooten gene-
ralen staf.
Onze artillerie veroorzaakte brand in II-
lukst en verhinderde de blussching, door bi]
de Duitschers eene ontploffing van munitie,
dépots te bewerken.
Gisterennacht om een uur lieten de Duit
schers vuurhagels neerkomen op den sector
ten zuiden van Illukst; zij trachtten een of
fensief te beginnen zonder resultaat. De
Duitschers bombardeerden ook den sector
ten noorden van het Ilsenmeer.
Ten zuiden van Wishnew verrichtten de
Duitschers sedert den 7en een vuur, dat vani
tijd tot tijd overging tot een ortilleriehagel.
Twee Duitsche vliegtuigen wierpen acht
bommen op Liahowitsch. Ten noordwesten
van Kremenetz lieten wij een mijn springen
en vernielden daardoor een mijngang van
den tegenstander.
In Galicië, ten suiden van Tzebrow, klom
men onze grenadiers door een mijntrechter
naar een vijandelijken post; zij bewierpen
hem met granaten en verstrooiden de werk*
soldaten.
W e e n e n8 Mei. (W. B.) Officieel com
muniqué van hedep middag.
Van het Russische en het zuidoostelijke
oorlogstooneel zijn geene bijzondere ge
beurtenissen te berichten.
Enkele deelen van het brughoofd van
Görz, in de streek van San Martino, stonden
gisteren tijdelijk onder een levendig ge
schutvuur. Ten wetten van de kerk van dezo
plaat^werd een deel van de vijandelijke
stellingen door groote mijnopblazingen ver
nield. De Italianen leden groote verliezen
Aan de noordelijke helling van den Monle
San Michele namen onze troepen kleine
vijandelijke steunpunten.
Kennisgeving.
Do Burgemeester en Wethouders van Amers-
loort.
Gelet op art. 264 der Gemeentewet,
Doen te weten, dat het le gedeelte van het
primitief kohier der inkomstenbelasting, over het
dienstjaar 1916, goedgekeurd door Gedeputeer
de Staten van Utrecht, in afschrift gedurende
rijf maanden op de Secretarie der gemeente
jroor een ieder ter lezing ligt.
Amersfoort, den Ssten Mei 1916.
Burgemeester en Wethouders voornoemd.
De Burgemeester,
VAN RANDWUCK.
Dr. D. Bos, het lid van de Tweede Kamer
voor Winschoten, de leider van de Vrij-
rinnig-Democratisohe Partij is Zaterdag in
den namiddag te 's-Grqvenhage plotseling
overleden.
Zifn vrienden wisten, dat hij reeds langen
lijd ernstig lijdende was, maar zij hoopten
•teeds nog op volledig herstel, meenden
dat een paar maanden rust den vriend en
leider de gezondheid zouden hergeven.
De hoop is ijdel gebleken Dr. Bos is
heengegaan, midden uit zijn werk.
Geen politieke vraagstukken schier zijn
ean de orde of Bos werkte er aan mee, druk
te er zijn stempel op. De Oorlogswinst-
belasting, welke door de Tweede Kamer
wordt behandeld is met geringe "wijzigingen
overgenomen van het ontwerp der commis
sie, waarvan hij voorzitter was de Ouder-
domsrentewet is èn in opzet èn door de op
name erin van de bedeelden voor een be
langrijk deel onder zijn invloed ontworpen;
de Onderwijsbevrediging, die in de eerst
volgende periode onze politiek zal beheer-
schen is de belichaming van wat hij zich
als ideaal stelde.
Dr. Bos heeft geweikt zoolang zijn krach
ten het toelieten, neen, wie met hem moch
ten werken, weten dat hij langer heeft ge
werkt, veel langer.
Zijn arbeid liet hem niet los.
Zoo veel zoo overweldigend veel wilde hij,
de 53-jarige, nog volbrengen. De verheffing
van ons volk, de innerlijke versterking
vraagt nog zoo veef, wat hem den demo
craat van beginsel en practijk klaar voor
oogen stond. „Bevrediging op sociaal ge
bied" noemde hij zijn laatste bijdrage in
het nummer van „De Vrijzinnig Demo
craat" van 15 Aprilhij stippelde er een
lan in uit om door samenwerking van
nks en rechts te komen tot een stelsel
van sociale wetgeving, waaraan ons volk
®oo dringend behoefte heeft.
Door samenwerking te komen tot daden,
zoo is steeds het politiek program van Dr.
Bos geweest.
Geen partijman was hij in den slechten
zin van het woord, ook in den tegenstan
der zocht hij steeds het goede. En telkens
weer vond hij het ook, vond hij evenzeer
de geneigdheid tot samenwerking, waar an
deren slechts prikkel tot strijd ontdekten.
Meen niet, dat gemis aan beginselvast
heid hem tot deze politiek bracht. Veeleer
door
ANNA HUBERT VAN BEUSEKOM.
14
„Beste Wil, je bent nog in Holland terwijl ik
dit schrijf, want 't is op school onder de
oersaaie Duitsche leesles van Fischer de
repetitie, is uitgesteld tol de volgende week
gelukkig dat ik me verstout je met inktpot
lood een woordje te krabbelen? Wé sprin
gen natuurlijk van verlangen naar je eerste
nieuws f Zoo gauw jullie weg waren zijn we
op mevrouw van Bevelandt's verzoek met z'n
allen taartjes gaan eten bij Willemse. Ze wisten
daar gewoon niet wat hun overkwam op dat
vroege morgenuur, maar dc taartje* waren
net versch uil den oven dus je begrijpt, dat we
mevrouw Van Beveltjidl's tractatie eer aan
deden. Ik ben er bijna te Iaat door op school
gekomen, maar haalde 't nog net gelukkig,
Want 'i z^u ditmaal voor den derden keer ge
weest 7r- in <\<>7.e maand. Nu schei ik uit,
want na Marie Welters zal aan Victorine West-
fcoff d- onvergelijkelijke e^r te beurt vallen de
rol '-an Maria Stuart te mojan voorlezen. Ik vind
't een akelig valsch mensch en begrijp niet dat
Schïüer zoo'n poeha van baar gemaakt heeft.
Nu adjuïHj Reizen jullie maar prettig en pas- I
•©er zonder ongevallen crenzen.
Je Vic." I
We zaten net heel gezellig ieder met een
blad van de krant ik brandde van verlangen
om 't einde van 't feuilleton te weten, waarvan
het juist ontvangen nummer de ontknooping
bracht toen er driftig geluid werd met de
tafelbel.
„Dinner is ready 1 Samuel where are you?"
hoorden we madame met nadruk roepen en
wij haastten ons naar de eetkamer, waar
madame Bcrtrands en madame Cébléracque
reeds aan tafel gezeten waren. Madame zelf
had haar roode peignoir voor een kikkergroen
gewaad verwisseld, waarover een kinderlijk-
onschuldige witte fichu gespeld was. Een reus
achtige gouden broche met een camée in het
midden troonde onder haar onderkin en haar
luttele haren waren in een net scheidinkje ge
kamd en nu saamgevat tot een knolletje van
wat grootcr omvang.
„Wilt u naast mij komen zitten, made
moiselle Willy en mademoiselle Ina naast
madame Cébléracque? Ik zal maar vast bellen
dan kan Evodie opdoen. Mijn man zal zoo
dadelijk wel komen. Hij is nóóit op tijd. Ah,
voila monsieur Trop-Tard," vervolgde ze met
'n zuurzoet glimlachje toen monsieur met een
doodongelukkigen trek op zijn steenrood-ver-
brand gezicht aan het andere korte tafel-einde
vlak over zijn eebtgenoote plaats nam.
„Ik kom toch altijd dadelijk als er gebeld
wordt," zei hij verongelijkt, terwijl Evodie
't eten binnenbracht Toen sprak hij hardop
een gebed uit, sneed eenige boterhammen van
het brood, dat naast hem lag en presenteerde
dat uit een groezelig mandje, waarop „donne-
nous noire pain quotidien" geborduurd stond,
terwijl madamé met veel omhaal en een: „U
fcoudl Torb var. schapcnvleesch," tegen fna, het I
.♦cnateirboutje, waarvan het zielige wiebel-
staartje rechtstandig de hoogte in stak, begon
aan te snijden.
Het was een wonderlijk menu, dat wc te go*-
nieten kregen. Asperges gewoon fijn gekookt
met een griezelig zuur sausje er oyer en
aardappelen in de schil zonder boter.
„Nous appelons a: pommes dc terre en robe
de chambre. Prenez-en, mesdomoisclles. C'est
Irès bon," drong monsieur goedig aan, want
Ien en ik keken eenigszins vervaard, wisten
eerst niet goed wat 't was.
Madame Bertrands knikte bemoedigend en
madame Cébléracque zat ons met vinnige
oogjes stil-misprijzend aan te kijken, doopte
toen een stukje brood in 't glas water voor
zich en at dat op met een gezicht of ze oesters
en champagne nuttigde.
Ik zag dat Ien er lach ora kreeg, keek maar
gauw een anderen kant uit en om niet te wor
den aangestoken begon ik vol vuur een ge
sprekje met monsieur over Quenoppe en
Aiglon, prikte in een aardappel en at er van.
Toen riep madame Cébléracque ineens met
een klapje van haar dorre hand op tafel:
„Dites, mademoiselle, n'est-ce-pas que c'est
bon, les pommes de terre en robe de chambre,"
waarop ik er uitflapte:
„Si si madame, mals je les aime mieux dés-
ha billécs avee du heurrel"
Ik schrikte zelf een beetje van deze onom
wonden verklaring maar gelukkig lachten zc
allemaal. Zelfs madame Cébléracque vertrok
één spiertje van haar rhnpelsnuilje en terwijl
ze met veel vertoon van hóór aardappelen at,
gaf Ien me een trapje-van-goedkeuring onder
de tafel.
Madame begon nu over haar dochters te
Marseille en haar kennissen te Chabeuil, waar
bij verscheiden aardige jonge mfcisjes waren,1
met wie ze ons in kennis beloofde te brengen
en juist toen Evodie een weezoet stijfselpud-
dinkje had binnengebracht en madame Céblé
racque om een tweede glas water vroeg, weer
klonk er een hevig gekraak en verdween Ina
lot onze niet geringe emotie ineens niet een
doffen slag onder tafel.
„Doe je je pijn," riep ik in 't Hollandsch
dwars door de verschrikte Fransche kreten
van de Bertrands en madame Cébléracque.
„Nee, nee," klonk 't gesmoord en Ien kwam
langzaam boven, vuurrood en zich wendend
tol madame, heel haar gezicht vertrokken van
den lach, overhandigde ze haar al buisend een
gebroken stoelpoot met een beleefd:
„Pemiettez-moi, madame, de vous offrir
u n e jambe de voire chaise
liet kwam er zóó komiek uit, dat we 't alle
maal uitschaterden.
„U ne jambe, u n e ja m b e", proestte
monsieur zijn bril afvegend, „nous disons:
le pie-d dime chaise", mademoiselle 1" Daar
op putte hij zich uit in excuses, 't Was een
gelijmde stoel, die natuurlijk geheel bij vergis
sing tusschen de andere terecht was gekomen
en zelf droeg hij het ongeluksmcubel de kamer
uit ter voorkoming van verdere ongevallen.
Madame vond dat overdreven, maar hij deed
't toch, bijgevallen door madame Cébléracque,
die maar betuigde: „Oui, yous avcz raison,
c'est trop dangereux.''
Hel diner was na dit incident spoedig afge-
loopen. Evodie kwam afruimen, monsieur en
madame ginsen de bibliotheek voor de Zon
dagschool inrichten, hetgeen bestond In het
openen der blinden, 't .wegmoffelen van de uit
gestalde groentenmanden en bakken wasch-
goed en 't uitleggen van plankcti over eenige
1 stoelen tot verkrijgen van meerdere ritplaat-
sen. Ina en Ik hielpen zoo'n beetje nice, be
keken terwijl de spreuken, bijbelsche platcrt
en aardrijkskundige kaarten aan den muur e»
deelden de gezangboekjes rond.
„Ah merci, vous êtes blen aimablcs", dankt*
monsieur hoffelijk, terwijl hij bij 't raam ceit
stoel aanschoof voor madame Cébléracque, dio
gewapend mei haar breikous binnen kwam ca
zich behagelijk in haar hoekje zette. Ondcö
't mompelen eener dankbetuiging plantte zo
beide voeten die, o gruwel, in vuile witlinnen
schoenen' slaken, op dc stoof, door Ina aanga*
bracht, snoepte toen een pepermuntje uit een
lucifersdoosje, dat In de breikous gerold zaX
en begon na deze kleine hartversterking te
breien of haar leven.er van afhing. Wc had*-
den al onze zclfbeheersching noodig om ons
goed te houden, draaiden ons pardoes om en
bekeken met studie de kaart van Palestina,
maar dit kalmeerde ons niet genoeg en ten.
einde raad stamelde ik iets van: „Nous allon*
arranger notre chambre on haul", en glipt»
de deur uil, gevolgd door Ien, die 't niet ver*
der brengen kon dan de eerste trappen-heLft
en hand in hand^ opzij van de staande klok
lachten we toen maai' eens goed uit
Bij 't betreden van onze kamer trof ona
dadelijk een verrassing in den vorm van: het
tweede bed! 1 't Was een armzalig ijzeren
kribje, smal en kort, maar Ina liet er zicH
dadelijk met een plof Invallen, wou mij goe*
dig den twijfelaar afstaan, doch kon er zicli
niet recht in uitstrekken zonder zich gedeelte
lijk tusschen de spijlen door te werken.
r
(Wordt vervolgdj