r 9* 28.Eerste Blad. ió°* Jaargang. „DE EEMLANDER. Zaterdag 29 Juli 1916. BUITENLAND. Uitgevers: VALKHOFP Co. Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 1. Hand in hand. AHIERSFOORTSCH DAGBLAD. 1 MARIE VAN VER8ENDAAL. 'Hoofdredactie: j Mf 0 j VAfJ 9CHAARDENBURO. ABONNEMENTSPRIJS: fer 8 maanden v<x* Amersfoort 1.30. Idem franco por poet.. 1.80# y Per week (met gratis verkokering tegen ongelukken) 0.125. (Afzonderlijke nummers0.05# ■^ekelijkaoh bijvoegsel nD* HoUandschEuisvroutv" (onder redaotie van Thérèse Hoven) per 8 mn<L 50 ets. (Wekelijksoh bijvoegsel nu nuf per 8 mnd. 52 ets. Intercomm. Telefoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIÈN: ee f 0.80. 0.15. 0.50* Van 1—5 regels». Elke regel meer Dienstaanbiedingen 1—5 rogola Groote lettors naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan teer voordeelige b&palingen tot het herhaald adverteeren in dit Blad, by abonnement. Eene oireulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Kennisgeving. HINDERWET. Burgemeester en Wethouders der gemeente Afnersfoort brengen ter openbare kennis, dat bij hun besluit van 25 Juli 1916 aan W. Arbon "én zijne rechtverkrijgenden voorwaardelijk ver gunning is verleend tot ihet uitbreidefn zijner rijwielherstelplaats door plaatsing van een mof- fceloven voor rijwielonderdeelen in het perceel gelegen aan de Kroontjesmolen No. 11, kadas traal bekend Gemeente Amersfoort, Sectie B, No. 2214. Amersfoort, 25 Juli 1916. Burgemeester en Wethouders van Amers foort, De Secretaris, De Burgemeester, A. R. VEENSTRA. v. RANDWIJCK. In haar laatste boek vertelt Selma Lagerloff een droevige geschiedenis. Met hoeveel vreugde was 't jonge leven begroet van een kind, dat wel eerst door den va der met wat vreemde oogen was aangezien. Hij had zoo 't gevoel, dat dit kind hem' 't leven nog moeilijker zou maken, dat zwaan -der zorgen zouden komen. Maar als hij 't lichaampje slechts in zijn armen heeft, wordt alles anders. Nu is hij niet koud meer en niet ontstemd of bekommerd en ook niet booshij begon thans te voelen, wat het was, dat hem levenslang ontbroken had. Want wie nooit zijn hart heftig in beweging heeft voelen komen door vreugd of door smart, kan zeker niet voor een mensch in den vollen zin van 't woord worden aange zien. Sinds dien dag is zijn leven veranderd; met wat al zorgen heeft hij 't kivtd-omringd Als 't zal worden ingeënt en luid schreiend heeft 't zich verzet, dan laat vader zich eerst inenten en rustig volgt 't kind zijn voor beeld. Met Kerstmis neemt hij het mee naar de kerk; hij brengt het naar school en wan delt en speelt met zijn meisje, voor wie 't beste niet goed genoeg is. Toch is hij maar een arme arbeider en moeilijk hebben zij allen 't in hun leven vaak. Maar dat kind is hun zon, hun licht; 't vult heel hun leven met vroolijken glans. Nu is het ouder geworden; zorgen klop ten aan en men zal uit 't oude huis worden verdreven, indien niet binnen bepaalden tijd een zekere som is betaald. Maar 't jonge meisje wil het verdienen en verlaat 't ouder lijk huis om ginds in de stad te zorgen voor ouders, die haar met liefde omringd hadden. Dat was een harde dag voor beiden; en met somber hart hebben zij de boot zien wegvaren, die hun kind meenam. Zij zagen er tegén op om thuis te komen en in de leege kamer samen binnen te gaan. Zij turen... en turen; belden met eigen gedach ten en verstaan elkander niet; ze waren lie ver alleen. Maar vader meent iets te zien op 't water; is 't niet zijn kind, dat terug geko men is en nog iets zeggen wil. Zij was er ongerust over geworden, hoe de ouders 't voortaan zouden hebben. Vroeger had zij tusschen beiden in geloopen en gaf ieder de hand. Maar nu was zij er niet meer om hen bij elkander te houden; misschien gin- geh zij nu elk een eigen kant. „Zie nu ben ik teruggekomen om jelui handen in elkaar te leggen en jelui moet elkaar niet loslaten, maar elkaar vasthouden om mijnentwil, tot ik weer terugkom, en je ieder bij de hand neem als vroeger." Zoodra zij dat gezegd bad, roeide zij weg. Dan gaan daar die twee menschen In hun leed, nu bijeengehouden door eenzelfde liefde, 'en bleven zoo hand in hand loopen fot ze thuis waren. En wel zouden zij noo- dig hebben die onderlinge steun, want moei lijke dagen zouden komen juist door hun kind, van wie zij in jaren niets meer hoo- ren; op verkeerde wegen is 't gegaan. Maar hand in handf Is 't niet een zegen, dat stille machten ons zoo tot elkander brengen? Er zijn veel eenzame en verlaten menschen misschien dag aan dag te samen loopend en toch elkander niet rakend, niet begrij pend, ieder levend in zijn eigen kring. Het is. wonderbaarlijk, hoe lang een mensch dat volhouden kan. Men leeft en weet nauwe lijks, wat in de naaste omgeving wordt ge voeld, gedacht; men arbeidt en kent niet anderer inspanning; men leest On ziet niet, hoe anderen er ook iets van trachten te verstaan. Men staat elkander in den weg; rt zou gemakkelijker wezen, meent men, als maar niet een ander naast ons stond, als wij maar geen rekening hadden te houden met ^anderer belangen. Men zou zelf spoediger toet t antwoord gereed zijn. Er .zijn ouders, <lie ieder gaan hun eigen wejy zij stellen geen belang in 't leven van dep ander, noch' De keizer van Portugal, in zijn werk; je kwader uwre i# Kun bestaan aan dat van den ander verbonden en nu gaat men verder, zonder kracht, zonder lief de, zonder geloof. Er zijn gezinnen, waar zorgvuldig gezwe gen wordt over wat 't hoogste van ons le ven uitmaakt. Men spreekt niet over onder werpen, waarvoor men bij den ander geen belangstelling weet; vader leeft buiten de kerk en wil er niet van hooren; moeder denkt met zorg soms aan wat er worden zal van haar kind zonder God. Twee menschen naast elkander loopend en soms van terzij den ander aanziend: „zou hij wel iets ver staan van wat ik bedoel?" Er is leed; hier wordt het gedragen met onwil, daar heeft men met stillen ootmoed er zich in ge schikt; er is strijd; maar in verschillende houding zal men er zich tegen verzetten; er is moeite; met andere oogen wordt er door beiden naar gezien. Twee menschen, zooals Frenssen, ergens zegt, die in een wagen spoor over de heide liepen, maar zij liepen evenwijdig en raakten elkander nooit. Maar dan de heerlijkheid van een kin derleven, dat als 't ware de verzoening brengt. „Houdt elkander vast om mijnent wil!" schijnt 't te zeggen; „wat moet er van mij worden, als ik u beiden niet heb?" Er zijn groote kinderen, die den leeftijd al lang achter den rug hebben, dat zij liepen tus schen de beide ouders; maar hun samenbin dende kracht is gebleven en door hun kind hebben ouders dikwijls elkaar beter leeren verstaan. Er zijn eenzame, stille naturen, maar met vroolijk gejuich springt een kind de kamer binnen en trekt den afgezonderde midden in den kring en hij moet meedoen; dan staat hij zelf weer juichend naast de anderen. Och, 't is niet te zeggen, wat een kind voor zijn ouders zijn kan. 't Maakt hen bewust van een gezamenlijke taak; 't brengt ern stige vragen, zware eischen en doet hen leven voor een gemeenschappelijk werk. Hand in hand; misschien komt het door een arbeid te samen ondernomen, want wij kunnen niet leven zonder dat een doel ons voorligt*en met alle krachten moeten wij er ons aan geven. En veleh, die soms door 't leven heengaan, zich niet bewust van wat hen wacht, hebben heerlijkheid ge vonden, nu door anderen een beroep op hen wordt gedaan. Is met het Christendom niet zulk een macht in de wereld gekomen; hebben een zame, eigenzinnige menschen niet soms de ervaring" gehad, dat een groote en reine hen de handen heeft ineengelegd: „gij moet elkander niet loslaten, maar vasthou den om mijnentwil; totdat'ik terugkom." En wie in de geschiedenis onzer menschenwe- reld iets meer ziet dan een los samenhan gende ontwikkeling; wie leiding in haar ont dekt, een trouwe zorg, zal zich niet verant woord voelen een ander los te laten. Hij weet van gemeenschappelijke belangen, door God ons allen toevertrouwd. Wat 't is, dat ons samenvoegt? Laat 't voor ieder maar wat anders zijn. God komt niet tot allen op dezelfde wijze. Als 't maar voor ons allen geldt: Zoo gingen zij heen hand in hand en bleven zoo loopen, tot ze thuis waren. W. Politiek Overzicht Het mislukte lersche compromis. De lange reeks mislukte pogingen tot op lossing van de lersche kwestie is weder met eene vermeerderd. Onder den indruk van de toenadering, die de wereldstrijd heeft te weeggebracht onder de politieke partijen in het Vereenigde Koninkrijk en die hare uitdrukking vindt in het thans regeerende kabinet, waar de partijleiders, die in gewone omstandigheden tegenover elkaar staan, broederlijk naast elkaar zitten, heeft men getracht dezen twistappel te begraven. Lloyd George heeft, in opdracht van het kabinet, als bemiddelaar ,met de strijdende partijen Overleg gepleegd en het is hem gelukt de instemming zoowel van de unionisten als van de nationalisten te winnen voor een plan om de dadelijke verwezenlijking te krij gen van de Home Rule voor Ierland. Die Is wel geregeld in eene wet, maar het in wer king treden van die wet laat nog steeds op zich wachten. De schikking, waartoe men was gekomen, kwam hierop neer, dat Het lersche zelfbestuur zonder verder uitstel zou beginnen, maar als voorloopige maatregel en onder voorbehoud, dat na den oorlog het vraagstuk op nieuw ter hand zou worden genomen ate onderdeel van eene nieuwe regeling van Het geheele rijksbestuur. Als lccfen zm fel eerste lersche parlement zou» den optreden de afgevaardigden, die Ierland thans vertegenwoordigen in het rijksparle- ment met uitzondering van de leden der zes graafschappen van Ulster, het noordooste lijke gedeelte van Ierland waar de unionis ten den toon aangeven; die zouden van de Home Rule zijn uitgesloten totdat in eene rijksconferentie na den oorlog de definitie ve regeling ter hand zou worden genomen en de vraag of Ulster in de afzonderlijke lersche staatshuishouding zal worden opge nomen, tot beslissing zou worden gebracht. Men kan van meening verschillen over de vraag, of met deze schikking de steen der wijzen gevonden was. Een kenner van de ler sche toestanden, die als geboren Ier en man van erkend gematigd inzicht een groot ge zag geniet, Sir Horace Plunket, heeft dit betwist. Hij meent, dat deze schikking niet naar den smaak van het lersche vdlk is en dat het huidige tijdstip niet gunstig is voor eene regeling van de zaak. Maar in ieder geval was dit eene schikking, die in geza. menlijk overleg was tot stand gekomen en waaraan eenerzijds Redmond, als leider van de nationalisten, en anderzijds Sir Edward Carson als vertegenwoordiger van de Ul stermannen, hunne toestemming hadden ge geven. Die schikking is nu van de baan. Het kabinet heeft zich er toe laten bewegen in de regeling, zooals zij door Lloyd George tot stand was gebracht, nog op een tweetal pun ten wijziging te brengeh. Aan het voorloo pige karakter, dat de schikking bestemd was te hebben, was afbreuk gedaan door de be paling, dat bij de definitieve regeling de Ulster-graafschappen niet anders dan met hunne instemming aan de lersche Home Rule zouden worden onderworpen. En voorts was bepaald, dat het aantal vertegen woordiger van Ierland in het rijksparlement bij de volgende parlementsverkiezing zou worden verminderd tot het in de Home Rule- wet opgenomen getal van 42, ook wanneer de definitieve regeling dan nog niet mocht zijn verkregen. Tegen deze wijzigingen van de oorspronkelijke schikking kwam Redmond op; hij hield zich aan wat oorspronkelijk was overeengekomen en wilde geen streep ver der gaan. Hij verklaarde het wetsontwerp in zijn nieuwen vorm te zullen bestrijden. Dit noopte Lloyd George tot de verklaring, dat dan de regeering het wetsontwerp niet zou indienen, want het was onmogelijk het tegen den zin en de stemmen van de nationalisten wet te doen worden; hij drukte zijn leedwe zen uit in de woorden: „Als dat hun besluit is, dan betreur ik het. Wij hebben ons best gedaan. Op mijn geweten kan ik zeggen: Ik deed mijn best. Het is ons mislukt." De Daily News geeft in scherpe woorden hare teleurstelling te kennen over deze mis lukking; zij noemt die eene misdaad tegen Ierland. „Ieder weet, dat de stemming in dat land reden geeft tot ernstige ongerustheid. Het is duidelijk zichtbaar, dat het régime van generaal Maxwell Sinn Feiners heeft ge maakt bij duizenden en tienduizenden, dat er eene verbittering gfoeit tegen Engeland en een wantrouwen in zijne goede trouw, die niet kan worden overdreven, dat gematigde mannen bij bataillons in uitersten worden veranderd. De eenige hoop om deze noodlot tige verschuiving tegen te gaan, was aan Ierland eenig blijk te geven van onzen goe den wil en aan de nationalistische partij eenigen steun tegenover de revolutionaire beweging, waartegen zij zoo loyaal is opge treden. Het mislukken van deze schikking brengt deze hoop in ernstig gevaar." Aldus de Daily News. Het moet er wel ernstig uitzien in Ierland, wanneer een se rieus orgaan zulke woorden kiest om zijn oordeel uit te drukken. De oorlog. B e r 1 ij n, 2 8 Juli. (W. B.J BerïcKt uit het groote hoofdkwartier van heden middag. Een Duitsche patrouille-aanval bracht in de streek van Neuve Chapelle 30 gevange nen (waaronder drie officieren) en 2 ma chinegeweren aan. Op het ten noorden van 'de Somme tot de grootste kracht opgevoerde Engelscne vuur volgden in den loop van den namiddag kradStige aanvallen, die bij Pozlères, aan het Foureaux-bosch en ten zuidoosten daar van voor onze stellingen geheel fneenvie- len. Zij leidden in Longueval en in het Del- villebosch tot verbitterde gevechten; maar ook hier kon de vijand zich niet op eenig succes beroemen. Ten zuiden van de Somme kwam het bij den wederzijds levendig voortgezetten artille rie-arbeid sleohts tot aanvallen van een vij andelijken handgranaattroep bij Soyecourt, die werden afgewezen. Ten oosten van de Maas bleven Fransch'e ondernemingen tegen het werk Thiaumont zonder succes. Par ij s, 28 Juli. (Havas). Namiddag- communiqué. Ten noorden van Chaulnes werd eene Duitsche aanvalspoging op een van de Fran- sche loopgraven bij Lihons door geweervuur terug gedreven. In Champagne drong in de streek van Auberive een Russische verkenningstroep in een vijandelijke loopgraaf, die door mid del van granaten schoongeveegd werd. De troep bracht- gevangenen terug. Aan den rechter Maasoever werd een Duitsche aanval, die werd- voorbereid tegen onze stellingen ten westen van het werk Thiaumont, belet om uit te komen door het hevige vuur van onze batterijen. Op de rest van het front was de nacht rustig. Onze vliegtuigen leverden gisteren tal rijke gevechten, waarin drie Duitsohe machi nes werden neergeveld, twee in het Somme- gebied en een bij Verdun. Ook in de Vo- geezen moest een Duitsch vliegtuig den strijd opgevenhet rfferd bij de landing ont redderd. Een Fransch eskader wierp bom men van groot kaliber op den spoorweg ten noorden van Tergnier, op het station Chauny en op vijandelijke konvooien in de streek van Coucy. Tudschen Laon en Reims bom bardeerden Fransche vliegtuigen militaire inrichtingen te Manneville en te Lavennes- Caurel. Avond-communiqué. In een mijnenstrijd in de Argonne bezet ten de Franschn twee- trechters. Na een bommenstrijd maakten zij vorderingen rechts van de Maas ten westen van het werk Thiaumont. Zij sloegen twee aanvallen terug in de Vogeezen, waar zij zwaar ven lies berokkenden. Elders was de gewone ka- nonnade. Londen, 28 Juli. (R.) Communiqué van generaal Haig. Na een hardnekklgen strijd wierpen onze troepen de vijfde Brandenburgsche divisie uit de stellingen, die zij nog bezet hield in het Delvillebosch. Dit geheele bosch is nu in onze handen. Twee tegenaanvallen wer den teruggeslagen met zware verliezen voor den vijand. Wij maakten nog vorderingen in het dorp Longueval en bij Pozières. Er was dezen nacht artilleriestrijd in vele sectoren van het gevechtsfront. Tweede telegram. Wl] hebben de laatste verschansingen van den vijand In Longueval genomen. Daarbij werden een aantal gevangenen gemaakt. Bij Pozières werd de strijd van man tegen man geduren de den dag voortgezet. Elders was de artil-, lerie zeer in actie. Een luchtpatrouille ver nielde gisteren twee vijandelijke vliegtuigen in de buurt van Bapaume. B e r I ij n, 2 8 Juli. (W. B.) Bericht uit het groote hoofdkwartier van heden voor middag. Legergroep Hindenburg. De toestand is over het 'algemeen onveranderd. Legergroep Leopold van Beieren. De Russen hervatten hunne aanvallen met ster ke krachten. Zij zijn sedert gisternamiddag tegen het front SkrobowaWygade (ten oosten van Gorodicze) met twee legerkorp sen vruchteloos opgetreden; verdere aanval len zijn in gang. Meermalen vloeiden de aanvalsgolven van twee divisiën voor onze Szcrara-stellingen ten noordwesten van Ja- gowiczy terug. De verliezen èan den tegen stander zijn zeer zwaar. Legergroep Linsingen. Ten noordoos ten van Swinnioechy wonnen de Russische aanvallen eerst veld; tegenaanvallen zijn in gang. Bij Postowyty wierpen zij de O.-H. troepen in storm uit hunne stellingen. Bij het leger von BothmeT zijn geene bij zondere gebeurtenissen voorgekomen. W e e n e n, 28 J u I i. (W. B.) Officieel be richt van heden middag. Aan de boven-Czeremosz mislukten ver scheidene aanvallen der Russen. In het gebied ten noorden van Brody zet te de vijand gisteren den geheelen dag, tot laat In den namiddag, zijne aanvallen voort, doch werd steeds door onze dapper vech tende troepen teruggeslagen; hij kon geen stap veld winnen. Eerst in een nieuwen massa-aanval die des avonds werd ondernomen, slaagden de Russen er in onze stellingen binnen te drin gen ten oosten van den weg van Lesniow naar Brody. Onze troepen zetten het gevecht aan den zuidelijèn rand van Brody vóórt. Bij Pustomyty (in Wolhynië) verdreven onze troepen den vijand uit eene vooruit- gebrachte verschansing. Ten Noord-Oosten van Swinioechy wordt tegen een plsatSëiij- ken inval van de Russen door een tegen stoot opgetreden. "Na een pauze van vier weken hebben de Russen omstreeks half Juli in Wolhvnië het offensief hervat. Het geheele resultaat valt dit offensief is tot heden, dat ons front ovci een breedte van 80 K.M. slechts 15 K.M; is ingedrukt. Deze geringe terreinwinst heeft de vijand zich moeten koopen dooi een ononderbroken reeks hevige aanvallen die enorme offers hebben geëischt. Petersburg, 28 Juli. (Tel.-agenJ schap). Namiddag-communiqué van de» grooten generalen staf. In de streek van Krewo velde onze artll lerie een vijandelijk vliegtuig neer, dat iq de vijandelijke liniën viel. In de streken ten noordoosten en zuidoosten van Baranowitsj! was artillerie-werkzaamheid. Schermutselin gen tusschen de voorste afdeelingen hadden tot uitkomst, dat onze elementen op som mige plaatsen vooruitgingen. In de streef van de rivieren loniovka en Saldoerovkfl duurt onze vooruitgang met succes voort. Avondcommuniqué. In de richting ten westen van Luzk bra ken onze troepen, het offensief nemende, geheel door het front van den tegenstandet heen. Zij bleven vooruit rukken, na den vijand te hebben overweldigd. Onze cavol» lerie vervolgt den in wanorde vluchtenden vijand. Wij maakten 50 officieren, waaronder twee generaals en twee regimentscomman danten, en meer dan 9000 soldaten gevan gen. In de Slonlovka- en Boldoerevkadalen ver dreven wij den tegenstander over de geheele linie; wij vervolgden hem in de richting van Brody. Men kon de ontploffingen in de stad hopren, de branden zien en den af tocht van de onafgebroken treincolonnes. Heden avond om half zeven bezetten wij Brody. Het aantal gevangenen en de verdere oorlogsbuit zijn nog niet vastgesteld. Weenen, 28 Juli. (W.-B.). Officieel berloht van heden middag. Aan het geheele front was geen strijd van beteekenls. In het bekken van Laghi bracht een patrouille een officier en 27 man als gevangenen aan. In de streek van Paneveg- gio hield het hevige geschutvuur van den vijand aan. De actie van zwakkere Italiaan- sche afdeelingen werd reeds door ons vuur verhinderd. Rome, 28 Juli. (Stefani). Officieel communiqué. In de streek van de Stelvlo en de Vall L'ersa vonden levendige artillerie-gevechten plaats. In den nacht van den 27sten Juli viel de vijand onze stellingen aan op den Monte Seluggio in het Posina-dal en op de hellin gen van den Monte Zebio aan het Sette Communiplateau. Hij werd met gevoelige verliezen teruggeslagen. In het Travlgnolo-dal hebben onze troepen in den loop van den 26sten, na een hevigen strijd, hun veroverd gebied op de Noorde lijke hellingen van den Monte Colbrico uit gebreid. Wij maakten 73 krijgsgevangenen, onder wie twee officieren, en veroverden een machinegeweer. Onze vliegers hernieuwden het bombarde ment op de opslagplaatsen van den vijand bij Bellamonte. In hooge dalen ran Degano en But beschoot de vijand bewoonde plaatsen en richtte er eenige schade aan. In kleine gevechten in de streek van San- Michele en San Martino del Carso werd op nieuw geconstateerd, dat de vijand ontplof bare geweerkogels en stikbommen gebruikt. B e r 1 ij n, 2 8 Juli. (W. B.) Bericht uil het groote hoofdkwartier van heden voor» middag. Ten noordwesten en ten noorden van da Vodena speelden zich kleinere, voor den te genstander met verliezen gepaard gaande gevechten af in het voorterrein van de Bul- gaersche stellingen. Konstantinopel, 27 Juli. (W.- B.). Communiqué van het hoofdkwartier. Aan het Kaukazusfront dreven op den rechtervleugel onze verkenningspatrouilles die van den vijand terugzij doodden vela soldaten en ook een officier. Van het cen trum van den linkervleugel is geen berichf ontvangen, dat vermelding verdient. In de wateren van Smyrna openden twee vijandelijke oorlogsschepen, door verkenning in- de lucht ondersteund, een vuur zonder uitwerking op eenige kustpunten; zij werd door den tegenweer van onze artillerie ver dreven. Een van onze vliegers vloog den 24en Juli over Tenedos en wierp met succes bommen op de vijandelijke schepen en pramen, die iit de baai verschenen. In den morgen wan 24 Juli bracht de vij and onder beschaming van eenige schepen meer dan honderd bandieten in de streek ten westen van Aivadjik. In een gevecht lus. schen onze troepen en de bandieten verlorent dezen dooden en gewonden en vluchtten

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1916 | | pagina 1