r 9* 28.Eerste Blad.
ió°* Jaargang.
„DE EEMLANDER.
Zaterdag 29 Juli 1916.
BUITENLAND.
Uitgevers: VALKHOFP Co.
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 1.
Hand in hand.
AHIERSFOORTSCH DAGBLAD.
1 MARIE VAN VER8ENDAAL.
'Hoofdredactie: j Mf 0 j VAfJ 9CHAARDENBURO.
ABONNEMENTSPRIJS:
fer 8 maanden v<x* Amersfoort 1.30.
Idem franco por poet.. 1.80#
y Per week (met gratis verkokering tegen ongelukken) 0.125.
(Afzonderlijke nummers0.05#
■^ekelijkaoh bijvoegsel nD* HoUandschEuisvroutv" (onder
redaotie van Thérèse Hoven) per 8 mn<L 50 ets.
(Wekelijksoh bijvoegsel nu nuf per 8 mnd. 52 ets.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER ADVERTENTIÈN:
ee
f 0.80.
0.15.
0.50*
Van 1—5 regels».
Elke regel meer
Dienstaanbiedingen 1—5 rogola
Groote lettors naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan teer voordeelige b&palingen
tot het herhaald adverteeren in dit Blad, by abonnement.
Eene oireulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
Kennisgeving.
HINDERWET.
Burgemeester en Wethouders der gemeente
Afnersfoort brengen ter openbare kennis, dat
bij hun besluit van 25 Juli 1916 aan W. Arbon
"én zijne rechtverkrijgenden voorwaardelijk ver
gunning is verleend tot ihet uitbreidefn zijner
rijwielherstelplaats door plaatsing van een mof-
fceloven voor rijwielonderdeelen in het perceel
gelegen aan de Kroontjesmolen No. 11, kadas
traal bekend Gemeente Amersfoort, Sectie B,
No. 2214.
Amersfoort, 25 Juli 1916.
Burgemeester en Wethouders van Amers
foort,
De Secretaris, De Burgemeester,
A. R. VEENSTRA. v. RANDWIJCK.
In haar laatste boek vertelt Selma
Lagerloff een droevige geschiedenis. Met
hoeveel vreugde was 't jonge leven begroet
van een kind, dat wel eerst door den va
der met wat vreemde oogen was aangezien.
Hij had zoo 't gevoel, dat dit kind hem' 't
leven nog moeilijker zou maken, dat zwaan
-der zorgen zouden komen. Maar als hij 't
lichaampje slechts in zijn armen heeft, wordt
alles anders. Nu is hij niet koud meer en
niet ontstemd of bekommerd en ook niet
booshij begon thans te voelen, wat het
was, dat hem levenslang ontbroken had.
Want wie nooit zijn hart heftig in beweging
heeft voelen komen door vreugd of door
smart, kan zeker niet voor een mensch in
den vollen zin van 't woord worden aange
zien.
Sinds dien dag is zijn leven veranderd;
met wat al zorgen heeft hij 't kivtd-omringd
Als 't zal worden ingeënt en luid schreiend
heeft 't zich verzet, dan laat vader zich eerst
inenten en rustig volgt 't kind zijn voor
beeld. Met Kerstmis neemt hij het mee naar
de kerk; hij brengt het naar school en wan
delt en speelt met zijn meisje, voor wie 't
beste niet goed genoeg is. Toch is hij maar
een arme arbeider en moeilijk hebben zij
allen 't in hun leven vaak. Maar dat kind
is hun zon, hun licht; 't vult heel hun leven
met vroolijken glans.
Nu is het ouder geworden; zorgen klop
ten aan en men zal uit 't oude huis worden
verdreven, indien niet binnen bepaalden tijd
een zekere som is betaald. Maar 't jonge
meisje wil het verdienen en verlaat 't ouder
lijk huis om ginds in de stad te zorgen
voor ouders, die haar met liefde omringd
hadden.
Dat was een harde dag voor beiden; en
met somber hart hebben zij de boot zien
wegvaren, die hun kind meenam. Zij zagen
er tegén op om thuis te komen en in de
leege kamer samen binnen te gaan. Zij
turen... en turen; belden met eigen gedach
ten en verstaan elkander niet; ze waren lie
ver alleen. Maar vader meent iets te zien op
't water; is 't niet zijn kind, dat terug geko
men is en nog iets zeggen wil. Zij was er
ongerust over geworden, hoe de ouders 't
voortaan zouden hebben. Vroeger had zij
tusschen beiden in geloopen en gaf ieder
de hand. Maar nu was zij er niet meer om
hen bij elkander te houden; misschien gin-
geh zij nu elk een eigen kant. „Zie nu ben
ik teruggekomen om jelui handen in elkaar
te leggen en jelui moet elkaar niet loslaten,
maar elkaar vasthouden om mijnentwil, tot ik
weer terugkom, en je ieder bij de hand
neem als vroeger." Zoodra zij dat gezegd
bad, roeide zij weg.
Dan gaan daar die twee menschen In hun
leed, nu bijeengehouden door eenzelfde
liefde, 'en bleven zoo hand in hand loopen
fot ze thuis waren. En wel zouden zij noo-
dig hebben die onderlinge steun, want moei
lijke dagen zouden komen juist door hun
kind, van wie zij in jaren niets meer hoo-
ren; op verkeerde wegen is 't gegaan. Maar
hand in handf Is 't niet een zegen, dat stille
machten ons zoo tot elkander brengen? Er
zijn veel eenzame en verlaten menschen
misschien dag aan dag te samen loopend
en toch elkander niet rakend, niet begrij
pend, ieder levend in zijn eigen kring. Het
is. wonderbaarlijk, hoe lang een mensch dat
volhouden kan. Men leeft en weet nauwe
lijks, wat in de naaste omgeving wordt ge
voeld, gedacht; men arbeidt en kent niet
anderer inspanning; men leest On ziet niet,
hoe anderen er ook iets van trachten te
verstaan. Men staat elkander in den weg; rt
zou gemakkelijker wezen, meent men, als
maar niet een ander naast ons stond, als wij
maar geen rekening hadden te houden met
^anderer belangen. Men zou zelf spoediger
toet t antwoord gereed zijn. Er .zijn ouders,
<lie ieder gaan hun eigen wejy zij stellen
geen belang in 't leven van dep ander, noch'
De keizer van Portugal,
in zijn werk; je kwader uwre i# Kun bestaan
aan dat van den ander verbonden en nu
gaat men verder, zonder kracht, zonder lief
de, zonder geloof.
Er zijn gezinnen, waar zorgvuldig gezwe
gen wordt over wat 't hoogste van ons le
ven uitmaakt. Men spreekt niet over onder
werpen, waarvoor men bij den ander geen
belangstelling weet; vader leeft buiten de
kerk en wil er niet van hooren; moeder
denkt met zorg soms aan wat er worden zal
van haar kind zonder God. Twee menschen
naast elkander loopend en soms van terzij
den ander aanziend: „zou hij wel iets ver
staan van wat ik bedoel?" Er is leed; hier
wordt het gedragen met onwil, daar heeft
men met stillen ootmoed er zich in ge
schikt; er is strijd; maar in verschillende
houding zal men er zich tegen verzetten; er
is moeite; met andere oogen wordt er door
beiden naar gezien. Twee menschen, zooals
Frenssen, ergens zegt, die in een wagen
spoor over de heide liepen, maar zij liepen
evenwijdig en raakten elkander nooit.
Maar dan de heerlijkheid van een kin
derleven, dat als 't ware de verzoening
brengt. „Houdt elkander vast om mijnent
wil!" schijnt 't te zeggen; „wat moet er van
mij worden, als ik u beiden niet heb?" Er
zijn groote kinderen, die den leeftijd al lang
achter den rug hebben, dat zij liepen tus
schen de beide ouders; maar hun samenbin
dende kracht is gebleven en door hun kind
hebben ouders dikwijls elkaar beter leeren
verstaan.
Er zijn eenzame, stille naturen, maar met
vroolijk gejuich springt een kind de kamer
binnen en trekt den afgezonderde midden in
den kring en hij moet meedoen; dan staat
hij zelf weer juichend naast de anderen.
Och, 't is niet te zeggen, wat een kind voor
zijn ouders zijn kan. 't Maakt hen bewust
van een gezamenlijke taak; 't brengt ern
stige vragen, zware eischen en doet hen
leven voor een gemeenschappelijk werk.
Hand in hand; misschien komt het door
een arbeid te samen ondernomen, want wij
kunnen niet leven zonder dat een doel ons
voorligt*en met alle krachten moeten wij
er ons aan geven. En veleh, die soms
door 't leven heengaan, zich niet bewust
van wat hen wacht, hebben heerlijkheid ge
vonden, nu door anderen een beroep op hen
wordt gedaan.
Is met het Christendom niet zulk een
macht in de wereld gekomen; hebben een
zame, eigenzinnige menschen niet soms de
ervaring" gehad, dat een groote en reine
hen de handen heeft ineengelegd: „gij
moet elkander niet loslaten, maar vasthou
den om mijnentwil; totdat'ik terugkom." En
wie in de geschiedenis onzer menschenwe-
reld iets meer ziet dan een los samenhan
gende ontwikkeling; wie leiding in haar ont
dekt, een trouwe zorg, zal zich niet verant
woord voelen een ander los te laten. Hij
weet van gemeenschappelijke belangen, door
God ons allen toevertrouwd. Wat 't is, dat
ons samenvoegt? Laat 't voor ieder maar
wat anders zijn. God komt niet tot allen op
dezelfde wijze. Als 't maar voor ons allen
geldt: Zoo gingen zij heen hand in
hand en bleven zoo loopen, tot ze thuis
waren.
W.
Politiek Overzicht
Het mislukte lersche
compromis.
De lange reeks mislukte pogingen tot op
lossing van de lersche kwestie is weder met
eene vermeerderd. Onder den indruk van de
toenadering, die de wereldstrijd heeft te
weeggebracht onder de politieke partijen
in het Vereenigde Koninkrijk en die hare
uitdrukking vindt in het thans regeerende
kabinet, waar de partijleiders, die in gewone
omstandigheden tegenover elkaar staan,
broederlijk naast elkaar zitten, heeft men
getracht dezen twistappel te begraven. Lloyd
George heeft, in opdracht van het kabinet,
als bemiddelaar ,met de strijdende partijen
Overleg gepleegd en het is hem gelukt de
instemming zoowel van de unionisten als
van de nationalisten te winnen voor een
plan om de dadelijke verwezenlijking te krij
gen van de Home Rule voor Ierland. Die
Is wel geregeld in eene wet, maar het in wer
king treden van die wet laat nog steeds op
zich wachten. De schikking, waartoe men
was gekomen, kwam hierop neer, dat Het
lersche zelfbestuur zonder verder uitstel zou
beginnen, maar als voorloopige maatregel
en onder voorbehoud, dat na den oorlog het
vraagstuk op nieuw ter hand zou worden
genomen ate onderdeel van eene nieuwe
regeling van Het geheele rijksbestuur. Als
lccfen zm fel eerste lersche parlement zou»
den optreden de afgevaardigden, die Ierland
thans vertegenwoordigen in het rijksparle-
ment met uitzondering van de leden der zes
graafschappen van Ulster, het noordooste
lijke gedeelte van Ierland waar de unionis
ten den toon aangeven; die zouden van de
Home Rule zijn uitgesloten totdat in eene
rijksconferentie na den oorlog de definitie
ve regeling ter hand zou worden genomen
en de vraag of Ulster in de afzonderlijke
lersche staatshuishouding zal worden opge
nomen, tot beslissing zou worden gebracht.
Men kan van meening verschillen over de
vraag, of met deze schikking de steen der
wijzen gevonden was. Een kenner van de ler
sche toestanden, die als geboren Ier en man
van erkend gematigd inzicht een groot ge
zag geniet, Sir Horace Plunket, heeft dit
betwist. Hij meent, dat deze schikking niet
naar den smaak van het lersche vdlk is en
dat het huidige tijdstip niet gunstig is voor
eene regeling van de zaak. Maar in ieder
geval was dit eene schikking, die in geza.
menlijk overleg was tot stand gekomen en
waaraan eenerzijds Redmond, als leider van
de nationalisten, en anderzijds Sir Edward
Carson als vertegenwoordiger van de Ul
stermannen, hunne toestemming hadden ge
geven.
Die schikking is nu van de baan. Het
kabinet heeft zich er toe laten bewegen in
de regeling, zooals zij door Lloyd George tot
stand was gebracht, nog op een tweetal pun
ten wijziging te brengeh. Aan het voorloo
pige karakter, dat de schikking bestemd was
te hebben, was afbreuk gedaan door de be
paling, dat bij de definitieve regeling de
Ulster-graafschappen niet anders dan met
hunne instemming aan de lersche Home
Rule zouden worden onderworpen. En
voorts was bepaald, dat het aantal vertegen
woordiger van Ierland in het rijksparlement
bij de volgende parlementsverkiezing zou
worden verminderd tot het in de Home Rule-
wet opgenomen getal van 42, ook wanneer
de definitieve regeling dan nog niet mocht
zijn verkregen. Tegen deze wijzigingen van
de oorspronkelijke schikking kwam Redmond
op; hij hield zich aan wat oorspronkelijk was
overeengekomen en wilde geen streep ver
der gaan. Hij verklaarde het wetsontwerp in
zijn nieuwen vorm te zullen bestrijden. Dit
noopte Lloyd George tot de verklaring, dat
dan de regeering het wetsontwerp niet zou
indienen, want het was onmogelijk het tegen
den zin en de stemmen van de nationalisten
wet te doen worden; hij drukte zijn leedwe
zen uit in de woorden: „Als dat hun besluit
is, dan betreur ik het. Wij hebben ons best
gedaan. Op mijn geweten kan ik zeggen: Ik
deed mijn best. Het is ons mislukt."
De Daily News geeft in scherpe woorden
hare teleurstelling te kennen over deze mis
lukking; zij noemt die eene misdaad tegen
Ierland. „Ieder weet, dat de stemming in dat
land reden geeft tot ernstige ongerustheid.
Het is duidelijk zichtbaar, dat het régime van
generaal Maxwell Sinn Feiners heeft ge
maakt bij duizenden en tienduizenden, dat er
eene verbittering gfoeit tegen Engeland en
een wantrouwen in zijne goede trouw, die
niet kan worden overdreven, dat gematigde
mannen bij bataillons in uitersten worden
veranderd. De eenige hoop om deze noodlot
tige verschuiving tegen te gaan, was aan
Ierland eenig blijk te geven van onzen goe
den wil en aan de nationalistische partij
eenigen steun tegenover de revolutionaire
beweging, waartegen zij zoo loyaal is opge
treden. Het mislukken van deze schikking
brengt deze hoop in ernstig gevaar."
Aldus de Daily News. Het moet er wel
ernstig uitzien in Ierland, wanneer een se
rieus orgaan zulke woorden kiest om zijn
oordeel uit te drukken.
De oorlog.
B e r 1 ij n, 2 8 Juli. (W. B.J BerïcKt uit
het groote hoofdkwartier van heden middag.
Een Duitsche patrouille-aanval bracht in
de streek van Neuve Chapelle 30 gevange
nen (waaronder drie officieren) en 2 ma
chinegeweren aan.
Op het ten noorden van 'de Somme tot
de grootste kracht opgevoerde Engelscne
vuur volgden in den loop van den namiddag
kradStige aanvallen, die bij Pozlères, aan
het Foureaux-bosch en ten zuidoosten daar
van voor onze stellingen geheel fneenvie-
len. Zij leidden in Longueval en in het Del-
villebosch tot verbitterde gevechten; maar
ook hier kon de vijand zich niet op eenig
succes beroemen.
Ten zuiden van de Somme kwam het bij
den wederzijds levendig voortgezetten artille
rie-arbeid sleohts tot aanvallen van een vij
andelijken handgranaattroep bij Soyecourt,
die werden afgewezen.
Ten oosten van de Maas bleven Fransch'e
ondernemingen tegen het werk Thiaumont
zonder succes.
Par ij s, 28 Juli. (Havas). Namiddag-
communiqué.
Ten noorden van Chaulnes werd eene
Duitsche aanvalspoging op een van de Fran-
sche loopgraven bij Lihons door geweervuur
terug gedreven.
In Champagne drong in de streek van
Auberive een Russische verkenningstroep
in een vijandelijke loopgraaf, die door mid
del van granaten schoongeveegd werd. De
troep bracht- gevangenen terug.
Aan den rechter Maasoever werd een
Duitsche aanval, die werd- voorbereid tegen
onze stellingen ten westen van het werk
Thiaumont, belet om uit te komen door het
hevige vuur van onze batterijen.
Op de rest van het front was de nacht
rustig.
Onze vliegtuigen leverden gisteren tal
rijke gevechten, waarin drie Duitsohe machi
nes werden neergeveld, twee in het Somme-
gebied en een bij Verdun. Ook in de Vo-
geezen moest een Duitsch vliegtuig den
strijd opgevenhet rfferd bij de landing ont
redderd. Een Fransch eskader wierp bom
men van groot kaliber op den spoorweg ten
noorden van Tergnier, op het station Chauny
en op vijandelijke konvooien in de streek
van Coucy. Tudschen Laon en Reims bom
bardeerden Fransche vliegtuigen militaire
inrichtingen te Manneville en te Lavennes-
Caurel.
Avond-communiqué.
In een mijnenstrijd in de Argonne bezet
ten de Franschn twee- trechters. Na een
bommenstrijd maakten zij vorderingen
rechts van de Maas ten westen van het
werk Thiaumont. Zij sloegen twee aanvallen
terug in de Vogeezen, waar zij zwaar ven
lies berokkenden. Elders was de gewone ka-
nonnade.
Londen, 28 Juli. (R.) Communiqué
van generaal Haig.
Na een hardnekklgen strijd wierpen onze
troepen de vijfde Brandenburgsche divisie
uit de stellingen, die zij nog bezet hield in
het Delvillebosch. Dit geheele bosch is nu
in onze handen. Twee tegenaanvallen wer
den teruggeslagen met zware verliezen voor
den vijand.
Wij maakten nog vorderingen in het dorp
Longueval en bij Pozières. Er was dezen
nacht artilleriestrijd in vele sectoren van
het gevechtsfront.
Tweede telegram. Wl] hebben de
laatste verschansingen van den vijand In
Longueval genomen. Daarbij werden een
aantal gevangenen gemaakt. Bij Pozières
werd de strijd van man tegen man geduren
de den dag voortgezet. Elders was de artil-,
lerie zeer in actie. Een luchtpatrouille ver
nielde gisteren twee vijandelijke vliegtuigen
in de buurt van Bapaume.
B e r I ij n, 2 8 Juli. (W. B.) Bericht uit
het groote hoofdkwartier van heden voor
middag.
Legergroep Hindenburg. De toestand
is over het 'algemeen onveranderd.
Legergroep Leopold van Beieren. De
Russen hervatten hunne aanvallen met ster
ke krachten. Zij zijn sedert gisternamiddag
tegen het front SkrobowaWygade (ten
oosten van Gorodicze) met twee legerkorp
sen vruchteloos opgetreden; verdere aanval
len zijn in gang. Meermalen vloeiden de
aanvalsgolven van twee divisiën voor onze
Szcrara-stellingen ten noordwesten van Ja-
gowiczy terug. De verliezen èan den tegen
stander zijn zeer zwaar.
Legergroep Linsingen. Ten noordoos
ten van Swinnioechy wonnen de Russische
aanvallen eerst veld; tegenaanvallen zijn in
gang. Bij Postowyty wierpen zij de O.-H.
troepen in storm uit hunne stellingen.
Bij het leger von BothmeT zijn geene bij
zondere gebeurtenissen voorgekomen.
W e e n e n, 28 J u I i. (W. B.) Officieel be
richt van heden middag.
Aan de boven-Czeremosz mislukten ver
scheidene aanvallen der Russen.
In het gebied ten noorden van Brody zet
te de vijand gisteren den geheelen dag, tot
laat In den namiddag, zijne aanvallen voort,
doch werd steeds door onze dapper vech
tende troepen teruggeslagen; hij kon geen
stap veld winnen.
Eerst in een nieuwen massa-aanval die
des avonds werd ondernomen, slaagden de
Russen er in onze stellingen binnen te drin
gen ten oosten van den weg van Lesniow
naar Brody. Onze troepen zetten het gevecht
aan den zuidelijèn rand van Brody vóórt.
Bij Pustomyty (in Wolhynië) verdreven
onze troepen den vijand uit eene vooruit-
gebrachte verschansing. Ten Noord-Oosten
van Swinioechy wordt tegen een plsatSëiij-
ken inval van de Russen door een tegen
stoot opgetreden.
"Na een pauze van vier weken hebben de
Russen omstreeks half Juli in Wolhvnië het
offensief hervat. Het geheele resultaat valt
dit offensief is tot heden, dat ons front ovci
een breedte van 80 K.M. slechts 15 K.M;
is ingedrukt. Deze geringe terreinwinst
heeft de vijand zich moeten koopen dooi
een ononderbroken reeks hevige aanvallen
die enorme offers hebben geëischt.
Petersburg, 28 Juli. (Tel.-agenJ
schap). Namiddag-communiqué van de»
grooten generalen staf.
In de streek van Krewo velde onze artll
lerie een vijandelijk vliegtuig neer, dat iq
de vijandelijke liniën viel. In de streken ten
noordoosten en zuidoosten van Baranowitsj!
was artillerie-werkzaamheid. Schermutselin
gen tusschen de voorste afdeelingen hadden
tot uitkomst, dat onze elementen op som
mige plaatsen vooruitgingen. In de streef
van de rivieren loniovka en Saldoerovkfl
duurt onze vooruitgang met succes voort.
Avondcommuniqué.
In de richting ten westen van Luzk bra
ken onze troepen, het offensief nemende,
geheel door het front van den tegenstandet
heen. Zij bleven vooruit rukken, na den
vijand te hebben overweldigd. Onze cavol»
lerie vervolgt den in wanorde vluchtenden
vijand. Wij maakten 50 officieren, waaronder
twee generaals en twee regimentscomman
danten, en meer dan 9000 soldaten gevan
gen.
In de Slonlovka- en Boldoerevkadalen ver
dreven wij den tegenstander over de geheele
linie; wij vervolgden hem in de richting van
Brody. Men kon de ontploffingen in de
stad hopren, de branden zien en den af
tocht van de onafgebroken treincolonnes.
Heden avond om half zeven bezetten wij
Brody. Het aantal gevangenen en de verdere
oorlogsbuit zijn nog niet vastgesteld.
Weenen, 28 Juli. (W.-B.). Officieel
berloht van heden middag.
Aan het geheele front was geen strijd van
beteekenls. In het bekken van Laghi bracht
een patrouille een officier en 27 man als
gevangenen aan. In de streek van Paneveg-
gio hield het hevige geschutvuur van den
vijand aan. De actie van zwakkere Italiaan-
sche afdeelingen werd reeds door ons vuur
verhinderd.
Rome, 28 Juli. (Stefani). Officieel
communiqué.
In de streek van de Stelvlo en de Vall
L'ersa vonden levendige artillerie-gevechten
plaats.
In den nacht van den 27sten Juli viel de
vijand onze stellingen aan op den Monte
Seluggio in het Posina-dal en op de hellin
gen van den Monte Zebio aan het Sette
Communiplateau. Hij werd met gevoelige
verliezen teruggeslagen.
In het Travlgnolo-dal hebben onze troepen
in den loop van den 26sten, na een hevigen
strijd, hun veroverd gebied op de Noorde
lijke hellingen van den Monte Colbrico uit
gebreid. Wij maakten 73 krijgsgevangenen,
onder wie twee officieren, en veroverden een
machinegeweer.
Onze vliegers hernieuwden het bombarde
ment op de opslagplaatsen van den vijand bij
Bellamonte. In hooge dalen ran Degano en
But beschoot de vijand bewoonde plaatsen
en richtte er eenige schade aan.
In kleine gevechten in de streek van San-
Michele en San Martino del Carso werd op
nieuw geconstateerd, dat de vijand ontplof
bare geweerkogels en stikbommen gebruikt.
B e r 1 ij n, 2 8 Juli. (W. B.) Bericht uil
het groote hoofdkwartier van heden voor»
middag.
Ten noordwesten en ten noorden van da
Vodena speelden zich kleinere, voor den te
genstander met verliezen gepaard gaande
gevechten af in het voorterrein van de Bul-
gaersche stellingen.
Konstantinopel, 27 Juli. (W.-
B.). Communiqué van het hoofdkwartier.
Aan het Kaukazusfront dreven op den
rechtervleugel onze verkenningspatrouilles
die van den vijand terugzij doodden vela
soldaten en ook een officier. Van het cen
trum van den linkervleugel is geen berichf
ontvangen, dat vermelding verdient.
In de wateren van Smyrna openden twee
vijandelijke oorlogsschepen, door verkenning
in- de lucht ondersteund, een vuur zonder
uitwerking op eenige kustpunten; zij werd
door den tegenweer van onze artillerie ver
dreven.
Een van onze vliegers vloog den 24en Juli
over Tenedos en wierp met succes bommen
op de vijandelijke schepen en pramen, die iit
de baai verschenen.
In den morgen wan 24 Juli bracht de vij
and onder beschaming van eenige schepen
meer dan honderd bandieten in de streek
ten westen van Aivadjik. In een gevecht lus.
schen onze troepen en de bandieten verlorent
dezen dooden en gewonden en vluchtten