fc.-
£EN STRÏÏDE ZON.
15" Jaargang.
„DE EEMLANDER".
Dinsdag 12 September 1916.
BUITENLAND.
FEUILLETON.
N' 62.
RSFOORTS
Hoofdredactiei VAN VERSENDAAL
Mr. D. J. VAN SCHAARDENBURO.
Uitgevers: VALKHOFP C
ABONNEMENTSPRIJS:
PRIJS DER AD VERTENTIËN:
Per week (met graU» verzekering tegen ongelukken) 0.12»*
Wekelijkaoh bgvoegsel „D* Hollandtchê Bui*prouuT (onder
redactie van Thérèae Hoven) per 8 tnnd. ÖO ets.
fWekelyksob bjjvoegsel m$ nuf per 8 mn<L 52 Ct8«
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 1.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijt bestaan zeer voordeolige bepsliM'-o
tot hot herhaald advortoeren in dit Blad, by abonnomeut-
Eone circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
Kennisgevingen.
Do Burgemeester van Amersfoort,
Brengt ter kennis van de ir^ezetenen dezer
jGemeentei, dat het door den Directeur van
Rijks directe belastingen, enz. te Utrecht exe
cutoir verklaard kohier no. 8 van de Personeele
Belasting over het dienstjaar 1916 aon den Ont
vanger van 's Rijks directe belastingen alhier is
ter hand gestold, aan wien ieder verplicht is
fijnen aanslag op den 'bij de wet bepaalden voet
t» voldoen.
Gedaan en op de daarvoor gebruikelijke plaat
sen aangeplakt te Amersfoort den llden Sep
tember 1916.
De Burgemeester voornoemd,
VAN RANDWLJCK.
HINDERWET.
Burgemeester en Wethouders van Amers
foort brengen ter openbare kennis, dat in hunne
vergadering van heden aan A. H. van Nieuw-
kerk en zijne rechtverkrijgenden voorwaardelijk
Vergunning ia verleend tot het plaatsen van een
electro-motor van 2 3 P.K. voor het drijven
ven eone gecombineerde lintzaag en een hout
draaibank in het perceel Lange Beekstraat no.
11, kadastraal hekend gemeente Amersfoort,
iectie B. No. 1391.
Amersfoort, 11 September 1916.
Burgemeester en Wethouders voornoemd^.
De Secretaris, De Burgemeester,
K. JKAAN Jzn L-S v. RANDWIJOC.
Politiek Overzicht
De wereldstrijd in de
Balkan.
Het nieuwste der tooneelen van den
wereldstrijd, dat door de aansluiting van
Rumenië bij de Quadruple-Entente voor
Ben strijd is ontsloten, heeft twee fronten:
een noordelijk en een zuidelijk. Op het
noordelijke front verschaffen de Rumeniërs
Steun aan den inval der Russen in het ge
bied van Oostenrijk-Hongarije. Op het zui
delijke front reiken de Rumeniërs aan Rus
land de hand tot ondersteuning van zijige
pogingen om Konstantinopel te bereiken en
daarmee de heerschappij te verkrijgen over
de zeestraten, die de verbinding vormen
tusschen de Zwarte jee en de Middelland-
sche zee.
In eene toekomst, die nu nog ver verwij
derd is, waarin het historische onderzoek
licht zal brengen in veel wat ons nu nog
^duister is, zal er misschien ook licht opgaan
over het raadsel hoe het Rusland mogelijk
is geweest de helft Van Europa te spannen
voor den wagen, die het naar Konstanti
nopel moet brengen. Engeland en Frankrijk
hebben in het vorige jaar hunne beste
krachten verspild om voor Rusland de
Dardanellen te openen. Toen die onderne
ming, ondanks de zware offers die *er voor
gebracht waren, mislukt was, heeft men er
ernstig over gedacht zich uit den Balkan
terug te trekken. De Temps heeft onlangs
voor de Pransche diplomatie de verdienste
opgeëischt, dat door hare volhardende be
moeiingen in Macedonië een leger is bij
eengebracht, dat in de bontheid van zijne
samenstelling herinnert aan het groote leger,
waarmee Napoleon I zijn tocht naar Rus
land ondernam. Men wacht nog op de daden
van dat leger. Maar inmiddels heeft de En
tente in Rumenië een nieuwen bondgenoot
gekregen. Het eerste wat men van de werk
zaamheid van den nieuwen strijder, die is
opgetreden, verneemt, is dat hij, terwijl hij
nog in vrede verkeerde met de centrale mo
gendheden en hunne bondgenooten, in sa
menwerking met Rusland, een leger heeft
bijeengebracht in de Dobroedsja, dat ter
stond na de oorlogsverklaring handelend is
opgetreden.
Wij zien dat leger nu in strijd gewikkeld
met eene in hoofdzaak uit Bulgaren bestaan
de strijdmacht, naast wie echter ook Duit-
sche en Turksche troepen in het gelid staan.
Tegen de Bulgaren richt zich de toorn van
de Entente in de eerste plaats. „Bulgarije
heeft zoo schrijft het Journal des Débats
er in toegestemd, in de hoop den Balkan
te beheefschen, de bondgenoot van den
Turk en het instrument van het germa
nisme in het schiereiland te zijn. Het moet
alle gevolgen van zijne keus ondergaan, de
nederlaag daaronder begrepen. Bulgarije
kan tegelijk in het noorden door de Rumeen-
sche troepen en door de Russische troepen,
in het zuiden door het leger der geallieer
den te Saloniki bedreigd worden. Er is eene
snelle en krachtige actie tegen Bulgarije
noodig: dat is de rechte weg."
Inderdaad is de actie aan de zuidzijde van
de Donau, waarvan wij thans getuige zijn,
snel en krachtig. Maar de snelheid en de
kraoht zijn aan de zijde van Bulgarije te
vinden, dat met de verovering van Tutrakan
en Silistria twee punten heeft vermeesterd,
waar de Rumeniërs hunne troepen over de
rivier konden brengen, en aanvankelijk niet
zonder _succes bezig is de uitvalspoort naar
Sofia en naar Konstantinopel te slui
ten voor de in de Dobroedsja verzamel
de Russisch Rymeensche strijdmacht. Dat is
voor de Entente een tegenvaller. Maar groo-
ter tegenvaller is het nog voor haar, dat
het haar niet gelukt is Bulgarije afvallig te
maken van zijne bondgenooten en tot het
sluiten van een afzonderlijken vrede te be
wegen.
Over de onderhandelingen, die met dat
doel gevoerd zijn, heeft de Bulgaarsche
zaakgelastigde te Bern mededeelingen ge
daan aan een medewerker van een daar
verschijnend dagblad, de Bund. Men ver
neemt daaruit, dat aan Bulgarije een hooge
prijs geboden was. Het zou als zuidelijke
grens krijgen de lijn Enos—Midia—Kawal-
la; verder was het Grieksch- en Servisch-
Macedonië toegezegd en het stuk van de
Dobroedsja, dat het in 1913 aan Rumenië
had moeten afstaan. Waarom Bulgarije dit
verleidelijke aanbod heeft afgeslagen, wordt
door dezen zegsman aldus verklaard: „Ons
volk is trouw; maar het weet ook heel goed,
dat zijne gebroken moraal het begin van
het einde zou zijn, want wat zouden wij met
een afzonderlijken vrede bereikt hebben?
Onverzwakt Rumeensch imperialisme, her
leving van het Servische chauvinisme, onze
beide sterke erfvijanden, en daarbij een
vernietigd prestige. Zoo zouden wij van alle
vruchten van onzen strijd beroofd zijn en
hadden al onze verwachtingen kunnen be
graven. Bulgarije is evenmin trouweloos als
kortzichtig. Zijn lot is onverbrekelijk met
dat van de centrale mogendheden verbon
den."
Dit strekt tot verklaring, waarom Bulgarije
de bondgenoot is gebleven van de centrale
mogendheden, en ook van het feit, dat de
Turksche en Bulgaarsche troepen, die wei
nige jaren geleden met de wapenen in de
vuist tegenover elkaar stonden, nu zijde
aan zijde strijden tegen den. gemeenschap-
pelijken vijand.
De oorlog*
Berlijn, 11 Sept. (W. B.) Bericht uit
het groote hoofdkwartier van heden voor
middag.
Op den grooten Engelschen aanval van
den 9en volgden gisteren beperkte maar
krachtig gevoerjte^ aanvallen op den weg
Pozières—Le oars en tegen den sector
GinchyCombles. Zij werden afgewezen.
Om Ginchy en ten zuidoosten van deze
plaats zijn sedert heden morgen nieuwe ge
vechten aan den gang. Bij Longueval en in
het boschje van Leuze (tusschen Ginchy
en Combles) zijn in de gister geschetste ge
vechten vooruitgebrachte loopgraven in
handen van den vijand gebleven.
De Franschen vielen ten zuiden van de
Somme te vergeefs aon bij Belloy en Ver
mandOvillers. Wij wonnen enkelen van
de op 8 September door den tegenstander
bezette huizen van Berny terug en maakten
meer dan 50 gevangenen.
Ten oosten van de Maas was van tijd tot
tijd een scherp vuurgevecht.
P a r ij s11 Sept. (Havas). Namiddag
communiqué.
Ten zuiden van de Somme deden de Duit-
schers gedurende den nacht eene reeks non-
vallen op verschillende punten van Berny
tot aan de streek ten zuiden van Chaulnes.
Er werden vijf aanvallen door de Duitschers
ondernomen, waarvan eenigen vergezeld
gingen van het werpen met brandende vloei
stoffen. Overal werden de aanvallende
troepen in hunne uitgangsloopgraven terug
geworpen door ons artillerie- en maohine-
geweervuur, dat aan de Duitschers ernstige
verliezen toebracht.
De nacht was rustig op de rest von het
front.
In den nacht van 9 op 10 September
wierpen Fransche vliegtuigen 60 bonv-
men van groot kaliber op belangrijke mili
taire werkplaatsen ten zuiden van Brugge. De
bommen werden geworpen van eene hoogte
van 400 tot 800 Meterzij hadden eene
groote uitwerking. Denzelfden nacht wer
den 104 bommen geworpen op de kanton-
nementen en munitiebergplaatsen ten noor
den van Somme-Py. Er werden hevige ont
ploffingen geconstateerd. Eindelijk wierp
een vliegtuigeskader 20 bommen van
zwaar kaliber op de kazernes en het aero-
droom te Saarburg, die belangrijke schade
aanrichtten.
Avond-communiqué.
Uitgezonderd vrij hevige artillerie-duels
bij Berny en Vermand-Ovillers is er van
het geheele front niets belangrijks te
berichten.
Londen, 11 Sept. (R.) Bericht van het
Britsche hoofdkwartier.
'Twee nieuwe vijandelijke tegenaanvallen
te Ginchy zijn teruggeslagen. Tusschen
Neuville St.-Vaast en het La Bassée-kanaal
drongen wij op verscheidene punten in de
vijandelijke loopgraven en namen eenige
gevangenen.
Avond-communiqué.
De toestand ten zuiden van de Ancre
bleef ongewijzigd.
Bij Ginchy had een hevig gevecht van
man tegen man plaats.
Berlijn, 11 Sept. (W. B.) Bericht uit
het groote hoofdkwartier n heden voor
middag.
Op het front van prins Leopold werden,
evenals den vorigen dag, de aon beide zij
den van Staraczewiszcze wederom met sterke
krachten aanvallende Russen bloedig afge
wezen.
De gevechten tusschen de Zlota Lipa en
de Dnjestr van 7 en 8 September blijken po
gingen te zijn van de Russen om, met ge
bruikmaking van hunne terreinwinst op den
6en, in een snellen natstoot op Bursztyn door
te breken en zich gelijktijdig in het bezit to
stellen van Halicz. De «net bekwaamheid be
stuurde en evenzoo uitgevoerde verdediging
van Bothmer verijdelde dit plan. De Rus
sen leden buitengewoon zware verliezen.
In de Karpathen is de toestand over 't al
gemeen onveranderd.
Weenen, 11 Sept. (W. B.) Offi
cieel bericht van heden middag.
Front aartsherfog<Karel. Krachtige vij
andelijke aanvallen ten noorden van het
Bistritza-dal en van Rafailowa bleven zon
der resultaat. Overigens geen nieuws.
Front prins Leopold. Aan den bene-
den-Stochod deed de vijand wederom
krachtige aanvalalen, die door ons artillerie-
spervuur vóór onze loopgraven gestuit wer
den.
Op de rest van het front bleef de toestand
onveranderd.
Petersburg, II Sept. (Tel.-agent-
schap). Namiddag-communiqué van den
grooten generalen staf.
Op het front in het westen is de toestand
onveranderd.
Weenen, 11 Sept. (W. B.) Officieel
bericht vanheden middag.
Ten noorden van Orsova sloegen onze
troepen verscheidene vijandelijke aanvallen
af.
Ten westen van het Gyergyo-bekken en
van Csik hebben wij ons front eenigszins
teruggebracht.
Bukarest, II Sept. (Rumeensch
agentschap). Officieel communiqué.
Noordelijk en Noord-Westelijk front. Ten
Westen van de bovendalen van de Maros
en de Olt, zet de vijand zijn terugtocht voort.
Wij namen 3 officieren en 106 soldaten ge
vangen.
Ten zuiden van Sibiu hebben wij het dorfl
Helinbar ,Schellctberg) bezet» Er werd ge
constateerd, dot de vijand van dum-dum-ko-»
gels gebruik maakte.
In het Streithu-dal, ten westen van Meri-
sor, J\ebben wij verscheidene aanvallen van
den vijand afgeslagen. Onze troepen, die
offensief optraden, maakten twee kanonnen,
twee machinegeweren en verscheidene mu-
nitiekisten buit. Wij nomen 3 officieren en
302 soldaten gevangen.
Weenen, 11 Sept. (W. B.) Oflicteeï
bericht van. heden middag.
Op het front tusschen het Adige- en hel
Astuch-dal was bij de Italianen eene ver
hoogde artillerie-actie. Onze bergstellingen
in deze streek stonden gisteren onder een
krachtig artillerie- en mijn-vuur.
In den sector van den Monte Spil en dent
Monte Testo, werd een aanval van verschei
dene vijandelijke bataljons afgeslagen.
Bij den Monte Pasubio drong de vijand
op twee plaatsen in onze liniën. Tegenaan
vallen verdreven hem kort daarop weer.
Ook bij den Monte Majo mislukte een vij
andelijke aanval.
Op het overige» front in het Zuid-Westei*
hield het artillerie-vuur met matige sterkte
aan in verscheidene sectoren.
Rome, 11 Sept. (Stefani). Officieel
communiqué.
In de streek van Vallarsa en de Posina
heeft onze infanterie na artillerie-voorbe*
reiding door de artillerie, die nog beien*
merd werd door den mist in storm dc
versterkingen van den vijand veroverd iri
het Leno-dal en tusschen den Monte Spil en
Monte Corno. Hiermede kwamen de loop
graven in deze streek, die na de gevechten
von den 7en nog in handen van den vijand
gebleven waren, ook in ons bezit.
Wij hebben ook vorderingen gemaakt teii
noorden van den Pasubio-top, aan den bon
venloop van de Posina en op de Zuidelijke
hellingen van den Corno del Coston.
Aan het overige front heerschte artillerie*
bedrijvigheid. Ons geschut vernielde mill»
taire bergplaatsen bij Santilario, ten noorden
van Rovereto, terwijl de vijandelijke artillen
rie Capril (Cordevole-dal) en Cortinampez-
zo (Boite-dal) beschoot, zonder schade aan
te richten.
Een vijandelijk vliegtuig wierp een bom
op Sondrio. Geen slachtoffers, geen schade.
B e r 1 ij n, 1 1 S e p t. (W. B.) Bericht uit
het groote hoofdkwartier van heden voor*
middag.
Van den Balkan zijn geene bijzondere ge
beurtenissen te vermelden.
B e r 1 ij n, I 1 Sept. (K. N.) De Lokal An-»
zeiger ontleent aan de Secoio een bericht
uit Bukarest van 6 September, dat de indrul^
door de herhaalde luchtaanvallen op dez*
stad teweeg gebracht, ontzettend is. Het or-
Uit het Noorsch van Hulda Garborg.
Vertaald door
A. M. VAN DER LINDEN—VAN EDEN.
16
Eli keek bem aan: „wat zeg je nu?"
„Kent u Jiu Jitsu niet? Het oude Japansche
boks-systeem? Het is prachtig. Het heeft niets
met het ruwe Amerikaansche boksen te
Snaken. Maar 't is een afdoende handgreep.
lEeuwen-oude traditie zooals het ijslandsche
jGlima, absoluut vertrouwbaar., Als u dien
Jkent, hebt u geen revolver noodig.
Kom, kijkt u nu eens goed! Met een kleine
Jgracieuse beweging als deze, kunt u de spie
den verlammen van den sterksten kerel."
En hij démonstreerde den kleinen, gracieu-
•sen klop op de spiero*-,van Eli's arm, zoodat
ïlj het luid uitschreeuwde. Maar zij moesten
Ter nog even mee doorgaan; zij was toch
immers niet bang!
De volgende armslag was het wringen van
JHen arm naar achteren „zoo sta nu stil
pan een prachtige stoot in de borst, kijk zoo
.Ibieen maar, moedert JI denkt toch niet dat ik
dood zal slaan?"
Eli steunde.
„Ja, ik weet werkelijk niet wat ik" móet den-
Scn."
Zti had triggR ia dg opgei» I&h ha lachen
en van de inspanning. „Kan je het eerst niet
eens probeeren met tante Louise, daar is meer
houvast aan hu, wat een schrikkelijke jon
gen ben je toch, ik vermoedde werkelijk niet
dat je je tot zulk een vechtersbaas hadt ont
wikkeld!" Zij ging buiten adem op de sofa
zitten. „Maar, in allen ernst, het is uitstekend.
Hoe was ook de eerste verraderlijke stoot op
den arm?" En zij stond op, en ze begonnen
op nieuw, ditmaal met meer ernst.
Toen tante Louise binnenkwam en hen zag
vechten, was zij op het punt om te bezwijmen
van schrik.
„Maar hebt jelui nu beiden je verstand ver-
jloren!" riep zij uit.
En toen Kaare naaf haar toe sprong, en zei
„Kom, tante Louise, u moet ook mee doen!"
vluchtte zij en sloeg dc deur achter zich toe.
Doch verder op den avond had.zij ook een
paar mooie handgrepen geleerd en zij werd
verder geheel in beslag genomen om den wor
tel van het woord Jitsu te vinden.
En Kaare ging voort haar zijn voortreffe
lijke manier van boksen te leeren en zoo hiel
pen zij elkaar het afscheid zoo gemakkelijk
mogelijk te maken.
VH.
DE CLUB EN HET JUWEEL.
r „Neen, ik kan dezen avond niet zoo hoog
opnemen," zei mevrouw Gulliksen en liet de
naaimachine stilstaan, waarvan de naald licht
gehuppeld had over een schort voor de
armen, „een weinig uitrazen in de jeugd is
toch beter dan een levenslange tragedie." i
„Ja, dat vind ik ook," stemde juffrouw
Bask to^ de njeu_we .vrouwelijke landarts yap
de stad, die, gemakkelijk achterover geleund,
in een rieten stoel zat, terwijl zij bandjes
naaide aan een luier. „Het is te veel verlangd
dat een jonge man zich op dien leeftijd voor
het leven zou binden." Zij legde haar vinger
hoed af en streek met haar vingers door het
kunstig opgemaakte, roodblonde haar. „Het
huwelijk is toch niet zoo heel vermakelijk,
wel?"
Het was dc Zaterdagavond waarop de
dames bijeen kwamen om voor de belangen
der armen te zorgen. Zij waren saamgekomen
in het salon van mevrouw Haave .echtgenoote
van den directeur-generaal Haave, en onder
het werk werd er druk gebabbeld over allerlei
onderwerpen. Dc meeste dames waren vrou
wen of dochters van ingénieurs, artsen, advo
caten enz., -verbonden aan de Maatschappij.
Maar dezen avond waren er ook heel wat wel
gestelde boerinnen tegenwoordig, onder
anderen Brita Sörli. Eli was na herhaald aan
dringen meegegaan, ofschoon zij niet van
dezen vorm van weldadigheid hield en zij zich
niet thuis gevoelde onder deze vreemde men-
schen, die op alles in het kerspel met onver
schillige oogen neerzagen. Hunne mannen
waren hier gekomen om in den kortst moge
lijken tijd zooveel mogelijk geld te verdienen;
zij voelden zich uit hun kring gerukt en deden
hun best om de gedwongen ballingschap zoo
dragelijk mogelijk te maken. Eigenlijk was
deze armenzorg ook geen zaak voor het
kerspel; er heerschte meer armoede om en
in Viken, dat om vele redenen reeds lang een
eigen gemeente had moeten zijn. Maar de
dames waren welwillend en deden heel veel
voor de zieken en armen en Eli waardeerde
dit en wilde haar gaarne tegemoet komen.
Zij had êejj poos zy»ijg£ji£ naar, hun gesprek-. -
ken geluisterd; maar nu kon zij zich niet lan
ger stilhouden. Zij zei kalm: „IIcbt u zelf een
volwassen zoon, mevrouw Gulliksen?"
„Maar, mevrouw Runge, hoe heb ik het nu
met u? Ik ben pas dertig jaar."
Eli glimlachte.
„Ja, neemt u mij niet kwalijk, ik bedoelde
alleen of u over dit onderwerp wel ernstig
hebt nagedacht?"
„Zeker, meent u dan werkelijk dat jonge
menschen moeten trouwen en een gezin bou
wen vóórdat zij menschen zijn, zooals zij dat
doen bij de boeren ln de dorpen?"
„Ja, ik meen dat, wanneer wij hen zóó kon
den grootbrengen dat zij trouwen zonder hun
leven eerst te ondermijnen^ door „kleine
afdwalingen", het zeker veel beter zou zijn
niet slechts voor hen, maar ook voor het alge
méén."
„.Ta, ik ben het met mevrouw Rungc eens,"
zei de domineesvrouw, toestemmend knikken
de, „ik heb in de stad gewoond en gezien hoe
mocielijk de jonge menschen het daar hebben
en ik heb gewoond in dorpen, waar de men
schen overeenkomstig de natuur leven, en ik
weet heel goed waaraan ik de voorkeur geef."
„Ach ja, dit verschil is er," zei Eli, „de
kleine dwalingen" waarover u zoo zacht oor
deelt, mevrouw Gulliksen, komen in werkelijk
heid hierop neer dat dc jonge mannen den
omgang met lichte deernen zoeken of een
onschuldig meisje ongelukkig maken. Voor
een moeder is het ééne al even droevig om aan
te denken als het andere."
,Och hemel, ja, wanneer u Eet zoo opneemt,
dan mevrouw Gulliksen liet haar machine
ongeduldig verder snorren, „wanneer men
iedere kleinigheid zoo zwaar opneemt, $an j
yrordt het leven haast SA5UpgóÜik£
„Vindt u het werkelijk een kleinigheid om
zijn kind het leven tc zien beginnen mei
onwaardige handelingen, of zich le zien stor
ten in een poel van ellende? Is dc jeugd
minder heilig dan de kinderjaren het zijn?*
Wij waken over hel kind maar laten denl
Jongeling zijn eigen weg gaan. Ja, wij openeni
voor hem den toegang tot duizend gevaren erf
zeggen: „Pas op, val niet in den afgrond; maart
val je er in, het zij zool Je bent de eerste nicl
en zult de laatste niet zijn, en deze afgronden
zijn een noodzakelijk kwaad. Neen, het is
waarlijk niet gemakkelijk jong te zijn met zulk
een gevaarvollen grond onder de voeten."
„Wil ik u eens wat zeggen, mevrouw Runge»
u stelt de dingen zoo op den kop dat zij voo»
mijn oogen ronddraaien."
„Ik begrijp niet wat mevrouw Runge meent*,
zei mevrouw Hansen.
„Ik meen dat wij rekening moeten houdcii
met den liefdedrang, want dal anders dei
jeugd haar fleur mist, maar dat daarnaast heli
besef van verantwoordelijkheid moet worden»
aangekweekt, wanneer wij als waardige Icdcnf
der maatschappij willen leven. Wij mogen nie<
teveel van de jonge lieden eischen maar het is
erger voor hen, wanneer wij te weinig vanï
hen vorderen; zoodoende kweeken wij ceik
geestelijk proletariaat."
„Óch, hoe romantiesch!" riep juffrouw Raskj
uit. „Er bestaat nu eenmaal een disharmony
tusschen onze natuur en onze uitwendige veitf
houdingen."
,Dan is het toch beter de verhoudingen ttf
veranderen dan de natuur. In ieder geval leun*
nen wc dit hoe eer hoe beter doen."
fflojedt myolgdj