DE EEMLANDER".
Vrijdag i6 Februari I9l7.
BDITF.NI.AND.
gvif&teül*. Tl? Jü
ZONNEWEELDE
N' 194
FEUILLETON.
MARIE VAN VERSENDAAl.
HooMreoactie: Q VAN SCHAARDENBURa
Uitgevers: VALKHOFF ft Co.
ABONNEM ENT6PK1J3
1 I .SO.
I?#* r manndwD vooi Araereiovrl
idem imnov pwi po»t
Pei week |roel jrr«tie verr.ekerin* Ujren ongelukken) -
jv At*on«tei)i ke nummon»
^•kehjkMh bgvoegeel Hollaiuitrh* üuttmouw loader
red»'-t»« ven kitérèee Hoven) pei a mod. «kW Ci».
IVekelifeieh bijvoegsel .Wtttldrtrtu" pei mnd. 58
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 46.
Intercomm. Telefoonnummer 65.
PKIJS DEK ADV EKTEN l'l EN
Van 1—6 rebelslt
Elke regol meer
l>i«nataHnbiedin«en l-r6 rsgela.. v M
Grooto lettere naar plaateiuunte.
Voor lmn<lel on bo.lrul bu.la.ni i.or roorda.li». hon^m»,.*
U.I h.l harliaald .dr.rtwr.n in dlt HI ill, bi, «boiiu.m.nt,
E.na .iircul»ir«. kov.Uando d. roorvrmirdon, wordl ua
aanvraan toeare/.ond«n.
O.Nn#
- 0.15.
O.liO.
Politiek Overzicht
Het Amerikaansche
oorlogsgevaar.
.V i Het is op dit oogenblik nog onbeslist of
<de Vereenigde Staten in den oorlog zullen
gaan. De mogelijkheid is aanwezig, dat de
verscherpte methode, die de centrale mo
gendheden van Europa voor het voeren van
den duikfcootoorlog hebben aangenomen,
Amerika in den strijd zal betrekken; maar
of die mogelijkheid werkelijkheid zal wor
den, zal de tijd moeten leeren. Totdat die
werkelijkheid zal zijn ingetreden, kan de
vraag blijven nisten, op welke wijze de Ver-
lenigde Staten aan den strijd deel zullèn
nemen. Zij kunnen zich bij de geallieerde
«taten der oude wereld aansluiten, maar ook
lich afgezonderd van dezen houden. Vol
gens een bericht van de Petit Parisien uit
Washington, zou de tweede onderstelling
den grootsten gra^d van waarschijnlijkheid
voor zich hebbend Dat schijnt wel aanne
melijk, want als Amerika zich in den oorlog
begeeft, dan doet het dit met een heel an
der doel dan de Entente. Amerika Z8l dan
opkomen voor de vrijheid der zee, en men
»al dan het zonderlinge schouwspel zien, dat
Iwee partijen met elkaar in oorlog zijn, die
«tTijden voor hetzelfde doel. Ook Duitsch-
land verkondigt als einddoel van den strijd,
dien het voert: de vrijheid van de zee, die nu
door Engeland aan banden wordt gelegd.
Het ongeluk is echter, dat Duitschland als
wapen in zijn strijd een middel kiest, dat
voor de onzijdigen neerkomt op de volko
men negatie van die vrijheid. Het is juist de
keus van dat middel, die Amerika tegen
Duitschland in het hamos brengt.
Hoe echter Amerika do*\ strijd zal voe
len, of het op zich zelf zal blijven dan wel
aansluiting zal zoeken bij de andere vijan
den van den vierbond, is eene vraag, die
«erst als het werkelijk oorlog geworden is
voor de Unie, van actueel belang zal wor
den.
Eene andere vraag is: Welke strijdmid
delen staan Amerika ten dienste? Zooals
overal, beschikt Amerika over eene land-
strijdmacht en eene zeemacht. De land
macht is georganiseerd naar een stelsel,
waarvoor de grondslagen in 1913 gelegd
,,*ijn. Als kern is aanwezig een niet over
groot staand leger. In het geval van een
"oorlog ontwikkelen de divisiën, waarin het
«taande leger is ingedeeld, door toevoeging
van de divisiën van de georganiseerde mi
litie zich tot legers, nadat de vredessterkte
op oorlogssterkte is gebracht.
Het staande leger, de „United States Ar
my", wordt door werving in stand gehou
den. De diensttijd is bepaald op zeven ja
ren, waarvan vier in actieven dienst, de
drie overigen in de reserve worden door
gebracht. De soldaat ontvangt 15 goud-dol
lars per maand bezoldiging; bij eene twee
de aanwerving stijgt zijn loon tot 18 goud
dollars per maand. De georganiseerde mi
litie, ook wel nationale garde geheeten, be
staat ook uit vrijwilligers; hare manschappen
wofden in den winter eens of tweemalen
per week geoefend. Bovendien is er nog
eene geheel ongeorganiseerde reserve van
de nationale garde, die 8ls laatste ban bij
een vijandelijken inval gedacht is.
De infanterie van het staande leger be
staat uit 30 regimenten, elk van drie batoil-
lons, die weer uit 4 compagnieën bestaan.
De compagnie is 3 officieren en 65 man
sterk. De cavallerie uit 15 regimenten, elk
van drie escadrons, die drie officieren en
j 70 man tellen. De cavallerie schijnt niet veel
meer te zijn dan bereden infanterie. Twee
infanterie- en twee cavallerie-regimenten
zijn samengesteld uit negersoldaten, die door
blanke officieren aangevoerd worden. De
Philippijnen, Hawaii en Panama hebben
hunne bijzondere troepenorganisafiën, die
hier buiten aanmerking blijven. De veld
artillerie van de Vereenigde Staten bestaat
uit 6 regimenten, ieder van 6 batterijen.
Daarvan zij 2 lichte artillerie, 2 bergartillerie,
1 veldartillerie, 1 rijdende artillerie. De bat
terijen zijn uit 4 kanonnen en 12 munitie*
wagens gevormd. Naast het veldleger be-
I staan voor de kustartillerie drie bijzondere
kirstartillerie-districten. Verder zijn er 3
i genieregimenten van vier compagnieën, een
korps voor den seindienst met vlieger-afdee-
ling en 12 compagnieën, een hospitaalkorps.j
De normale sterkte van het staande leger
bedraagt 7100 officieren en 125.000 man,
die van de georganiseerde militie, die slechts
binnen de landsgrenzen gebruikt mag
worden, 9000 officieren en 120.000 man.
De laats'e Ban, de ongeorganiseerde militie,
omvat alle monnen, die geschikt zijn de wa-
penen te dragen, van 18 tot 45 jaren. De
wet verplicht hpn ----
scnat het aantal der manschappen, die onder
deze wet vallen, op 17 millioen, maar zij is
feitelijk onuitgevoerd gebleven.
Op grond van deze gegevens mag men
concludeeren, dat het landleger van de Ver
eenigde Staten grootendeels op het papier
bestaat. Zeker mag men het niet onder
schatten; men moet bedenken, dal het in
oorlogstijd gaandeweg zal groeien en zich
zal ontwikkelen tot een leger van aanzien
lijke sterkte, beantwoordende aan moderne
cischen. Door de tot dusver verrichte oor-
logsleverantiën staat de Amerikaansche oor
logsindustrie op een hoog standpunt, het
geen de uitrusting van het leCTer zou verge
makkelijken en zijne slagvaardigheid verh-oo-
gen. M-aar daarmee zouden toch maanden
gemoeid zijn; het zou lang duren voordat het
Amerikaansche leger was uitgegroeid tot
eene sterkte, die het op ééne lijn zou bren
gen met de moderne volkslegers, in de oud^
wereld aanw^ig. Vooreerst is de Amen-
kaansche landmacht niet in een toestand,
die haar zou maken tot een factor van door
slaande bejeekenis in den wereldslrijd, die
nu gaande is.
Ü3 oorlog.
Berlijn,I5Febr. (W.-B.). Het Marine-
verordnungsblatt van heden bevat het vol-
genoe bevel van den keizer
Aan mijne marine. In den beslissenden
strijd, die voor de deur slaat, valt aan mijne
marine de taak ten deel om het Engelsche
oorlogsmiddel der .uithongering, waarmee
onze hatelijkste en hardnekkigste vijand
het Duitsche volk ten onder wil brengen,
tegen hem en zijne bondgenooten te keeren
door bestrijding van hun verkeer ter zee
met allen ten dienste staande middelen.
Hierbij zullen de duikbooten in de eerste rij
staan. Ik verwacht, dat dit in wijze voorzie
nigheid met technisch meesterschap ont
wikkelde, op onze tot groote verrichtingen
bekwame en door lust, tot werken bezielde
werven steunende wapen in samenwerking
met alle andere, strijdmiddelen d.er marine
en gedragen door den geest, die haar in het
gansche verloop van den oorlog tot schitte
rende daden in staat stelde, den oorlogswil
van onze tegenstanders zal breken.
WILHELM/
Groot hoofdkwartier, 1 Februari 1917.
Washington, 15 Febr. (R.) Er zal
binnen- kort een nieuw krachtig verzoek tot
invrijheidstelling van de Amerikanen van de
Yarrowdale naar Duitschland gezonden wor
den, vergezeld gaande van een volledig ver
slag van de behandeling, die is toegestaan
aan de Duitschers en de Duitsche schepen
in de Vereenigde Staten.
Washington, 15 Febr. (R.) Dé of-
ficieele bevestiging, dat aan Whitlock, den
Amerikaanschen gezant in België, door de
Duitsche autoriteiten bevel is gegeven de
Amerikaansche vlag op het Amerikaansche
gezantschapsgebouw te Brussel neer te ha
len, heeft eene groote gevoeligheid gewekt
'JC wn neen ue Span
ning "In de betrekkingen met Uuitsciilanfl
nog doen toenemen.
N e w-Y ork, 15Febr. (Havas.) De Duit
sche poging om de besprekingen over den
duikboot-oorlog wederom met Amerika aan
te knoopen, heeft verre van de openbare
meening in Amerika tot bedaren te bren
gen, haar geïrriteerd als een eprfide ma
noeuvre.
De World schrijft: Volgens geheimzinni
ge aanduidingen is Duitschland bereid con
cessies aan de neutralen te doen, maar zij
kunnen niets aan den toestand veranderen.
Wij behoeven geen halve beloften. Als Ber
lijn wil welen wat de Vereen. Staten kunnen
en willen, hoeft het slechts de verklaringen
van de regeering te Washington te raadple
gen. De reeks is volledig en kan geen aan
leiding tot misverstand geven.
De_ World schrijft verder nog: Er is geen
enkel verschil, juridisch noch moreel, tus-
schén den inval in België en dit onvergeef
lijke besluit tot het plegen van gruwelen.
Duitschland kan niet dulden, dat welke men-
schelijke of hemelsche wet ook zich tegen
zijn imperialistisch streven of zijn militaire
operaties verzet. Het verdrag, dat de neu
traliteit van België waarborgde, het perka
ment, waarop de rechten der neutralen ge
schreven zijn, blijven voor het keizerlijk
Duitschland slecths „vodjes papier".
De Evening Sun schrijft: Wij wantrouwen
bij voorbaat elk voorstel, dat Duitschland
aan Amerika ten aanzien van veiligheids
maatregelen ten behoeve van Amerikanen in
de gruwel-zóne zal doen. Het aanbod zou
een onmogelijkheid zijn. Men kan zich geen
enkel stelsel voorstellen, waarbij het terro
risme voortgezet zou kunnen worden en on
ze schepen tegelijk beveiligd worden. Bo
vendien zou het aanvaarden door ons van
bijzondere voorre'hten beteekenen, dat wij
de rechten der neutralen op laffe wijze prijs
gaven. Er kan niets goeds voorkomen uit
dien nieuwen -goocheltoer der diplomatie,
die even onbascnaamd als bedrregelijk is.
B e r 1 ij n„ 15 Febr. (W. B.) De Lokal-
anzeiger zegt: De twee Amerikaansche sche
pen wrer vertrek over den Oceaan aange
kondigd is, hebben, naar gemeld wordt hun
vertrek uitgesteld. Men kan in het belang
der Amerikaansche zeelieden slechts hopen,
dat dit bericht bevestigd wordt en dat de
Amerikanen hun plan definitief opgeven,
daar het tenslotte op ni^ls anders uitloopon
knn den op het tarten van God op schande
lijke wijze.
Pa r ij s, 1 5 F e b r. (Havas.) De bladen be-
I schouwen de resultaten van de eerste twee
I weken blokkade en merken op, dat zij be
droevend zijn voor de Duitsche admirali
teit.
De Echo de Paris is van oordeel, dat de
neutrale schepen, die zich thans in de ver
boden wateren wagen, aangemoedigd zul
len worden om nogmaals zee te kiezen als
zij de Duitsche bluf inzien, en bemerken dat
de torpedeeringeh niet veel talrijker zijn dan
ii>. normale tiiden. Van 1 tot IAJE^'Va*
zijn siecms sC11 1 »au»«.n aiuomscmp en n»
Fransche zeilschepen tot zinken gebracht.
Op de vraag: zijn er duikbooten tot zin
ken gebracht? is het blad gemachtigd, be
vestigend te antwoorden.
De Excelsior- vindt dut het resultaat van
de afgefoopen twee weken van dien aard
is, dat het groot vertrouwen voor de toe
komst geeft, daar de Duitschers aanstonds
getracht Hebben, een groo^en slag te slaan,
zonder dat het hun gelukte. Teyens is de
doeltreffendheid van de bewapening ter ver
dediging gebleken, welke de duikbooten
dwingt, bijna uitsluitend van torpedo's ge
bruik te maken, waarvan elk er ten hoogste
12 kan medenemen. Als mer\ tekent dat er
van de 3 torpedo's slechts 1 het doel treft,
zijn de duikbooten na vier torpedeeringen
genoodzaakt, naar hun basis in Duitschland
en Oostenrijk terug te keeren, om nieuwen
schietvoorraad in te slaan.
De toestand is dus verre van verontrus
tend.
B e r 1 ij n, 15 Febr. (W. B.f De Chinee-
sche gezant overhandigde gisteren den
staatssecretaris van buitenlandsche zaken
I een afschrift van de nota, die zijne regeering
heeft doen toekomen aan den Duitschen
gerant te Peking. Daarin wordt met nndruï
geprotesteerd tegen de nieuwe maatregelen
voor denU-boot-oorlog.
Het bericht dat de Chineesche regeering
de diplomatieke betrekkingen met Duitsch.
land heeft afgebroken of dat die stap onmiö»
dellijk zou zijn te verwachten, fs onjuist.
Londen, 15 Febr. (R.). Bericht van
Lloyds.
De Engelsche stoomschepen Cilicio en
Ferga zijn in den grond geboord. De beman*
ningen zijn gered.'
De Engelsche visschersschuit King Alfred
is door een Duitsche duikboot tot zinken ge
bracht. Van de bemanning zijn negen man
gered. De kapitein is in gevangenschap.
16 Febr. Het stoomschip Margarita en
de visschersschuiten Ashwold en Ireland zijn
in den gTond geboord. De bemanning van
dë" Ireland werd aan land gebracht, nadat zij
90 uren in de open boot was geweest.
Van de oorlogstqoneelen ook heden wei
nig beteekende berichten.
Weenen, 15 Febr. (Corr.-bureau).
Keizer WTlhelm heeft keizer Karei tot Prui
sisch generaal-veltimaarschalk benoemd en
bij zijn tweedaagsch bezoek te Weenen on
zen keizer den maarschalkstaf oveihandigd.
Keizer Karei benoemde keizer-Wilhelm tot
groot-admiraal van de Oostenrijksch-Hon-
Haarsche vloot.
Weenen, 15 Febr. (Corr.-bureau)b
Uit het oorlogsperskwartier wordt gemeld:
De keizer heeft het volgende eigenhandig
schrijven verzonden:
Waarde neef, veldmaarschalk Friedrich.
Sinds ik het opperbevel op mij genomen
heb en vooral sinds ik mij in mijn stand
plaats ophoud, zijn de grenzen van uwe
Uwe groote TciJlvotfo... uia Oppuri;crci«w»n
ber, onlhef ik u derhalve van den post var*
mijn plaatsvervanger en stel u ter beschil».
king van mijn oppercommando.
Ik zal u eventueel met bijzondere opdracl*.
ten belasten. Niet belemmerd door de ver-
plichtingen van den dogelijkschen dienst
zult gij in deze functie uwe door mij hoogge
schatte werkzaamheid tot welzijn van mijn
weermacht ten volle ontplooien.
Uwe standplaats is Weenen. Uw gevolg
zal beslaan uit uwen gencraal-adjudant, een
vleugel-adjuciant, een persoonlijken adjudant
en een ordonnance-officier.
KAREL.
Baden, 11 Febr. 1017.
B e r I ij n, 1 5 F e b r. (W. B.) Volgens een
bericht van den Matin heeft de correspon
dent van dit blad te Zurich een interview
gehad met den Amerikaanschen gezant
Gerard, waarin deze zou hebben gezegd, dat
de Duitsche regeering niet meer rekent met
de overwinning, maar nog slechts met der*
vrede tengevolge van wederzijdsche uitput
ting-
Men houdt hier dit interview van der»
gezant voor apokrief, omdat in breede krln-
De hoogste graad van moed. is hoogmoed.
ROMAN VAN
OLGA WOHLBRÜCK
met autorisatie vertaald
door
Mevr. P. WESSELLNK—VAN ROSSUM.
43
Bruno Taysen had zich, sedert hij zijn be
trekking had aanvaard, in het geheel niet
meer in den huize Oberwall en slechts zel
den in de Rauchstrasse laten zien. Toen
Lou hem verwijten maakte, glimlachte hij
„U mist mij toch niet, juffrouw Lou en
Ik moet met mijn tijd woekeren. Zoo'n ver
andering van carrière is niet zoo heel een
voudig."
Maar toen hij den laatsten keer heenging,
hield hij Lou's smalle, koele hand een
^ogenblik langer in zijn sterke, bruine hand
dan anders en zei
„Als het u hier eens te veel wordt, roep
mij dan. Ik sta altijd kiaar voor u en zal u
helpen, als ik kan.".
Zij had hem een beetje verbaasd aange
keken, met een lichte verlegenheid in haar
trekken. Maar in zijn toon was iets, dat
geen vragen toeliet en daarom prevelde zij
•lecht»;
„Ik zal het niet vergeten."
Maar in den huize Hörselkamp was nooit
gelegenheid om stil na te denken. Nu min
der dan ooit.
„Gerhard Oberwall is ziek, en de oude
gravin heeft zich zoodanig tegenover mij
gedragen, dat je haar huis niet meer kunt
binnengaan."
Met deze woorden was vorstin Suke-
witsch na een tamelijk opgewonden namid-
da? 's avonds thuisgekomen.
Zij'deed, of zij niet merkte,, dat Lou doods
bleek werdalle vragen sneed zij af met een
zenuwachtigLaten wij dat laten rusten
denk ex niet meer aanuit I"
Daarna zaten zij alleen tegenover elkaar
bij het eten; bijna zonder te spreken en
eikaars blik ontwijkende.
Opeens vroeg Lou
„Heeft u aan het geld gedacht?"
Maar zij zweeg weer, toen haar stiefmoe
der ongewoon hard antwoordde
„Natuurlijk. Laat dat. Bemoei je daar niet
mee."
Lou sliep dien nacht niettienmaal be
gon zij een brief aan Gerhard Oberwall,
om hem dan weer te verscheuren. Wat be-
teekent het ook een brief te zenden naar
het huis, dat voor het oogenblik voor haar
gesloten was. Uitgeput, radeloos wilde zij
naar bed gaan. Het was drie uur in den
morgen. Daar werd de deur geopend en
mevrouw Sina kwam binnen met toornig
flikkerende oogen en bevende stem.
„Waar is Papa naar toe gegaan
Lou ging haar bed zitten, en vouwde
haar handen.
„Ik weet het niet. Ik weet alleen dat
hij op u gewacht heeft. "Uren lang."
„Als Papa de nachten ook nog buitens
huis doorbrengt."
Lou herhaalde hoofdschuddend, fnet een
bitteren lach
„Ook nog?"
„Ik ben zijn slavin niet, zijn betaald mo
del niet."
Daarna zaten zij weer een uur tegenover
elkaar, zonder te spreken. En even sprake
loos verliet mevrouw Sina de kamer. Lou
merkte het ternauwernood. De ochtend
daagde reeds, toen zij hoorde dat de klink
van het hek werd neergedrukt. Zij liep naar
het raam en herkende het silhouet van haar
vader. Maar vergeefs luisterde zij naar zijn
schreden in het huis. Klaarblijkelijk had hij
zich in zijn atelier opgesloten. Toen zij om
acht uur naar beneden ging, stond de deur
van het atelier wijd open. De knecht was
bezig aan het opruimen en antwoordde op
haar vraag„mijnheer is reeds uitgegaan."
Radeloos liep Lou naar de strijkkamer,
omdat Seraphine om dezen tijd het linnen
voor den geheelen dag aan de dienstboden
gaf. De oude vrouw bukte zich juist met
zeer veel belangstelling over de geurende
stapels linnengoed.
„Eiken dag moet ik schoon tafelgoed ge
ven, dagelijks schoon linnen op haar bed
een complete waschinrichting is het bij
ons. Tafelgoed hebben wij evenveel als aan
het hof, maar keukendoeken een schan
de f Tienmaal heb ik het haar al gezegd. Ik
«voet de servetten maar crebruiken." zeat zij.
„Heb je het gehoord, Haasje, oude servet
ten
Driftig wierp zij de stapels weer in de
kast, en rinkelde boos met de sleutels.
„Wat kom je doen. Haasje, wat wil je van
mij
„Hab je Papa geziên, Rafeltje?"
Lou sprak met klanklooze stem, maar
haar blik was vol spanning en angst op het
gelaat der oude vrouw gevestigd.
„Zeker heb ik hem gezien. Vanmorgen
vroeg, om zes uur, toen ik opstond. Hij heeft
zich nog verkleed, naar brieven gevraagd,
en toen is hij weer weggegaan. Gelijk hij
het zoo dikwijls deed in de Derfflinger-
strasse."
„Zoo
Lou wendde zich om en ging weer heen.
Zij wist, dat haar vader in de Derfllinger-
strasse dikwijls aangeschoten thuis was ge
komen. Niet dronken, maar toch zoo, dat
hij tegen een stoel aanliep of zijn kleeren
achteloos in de kamer neerwierp. Dat was
na zijn huwelijk nooit meer voorgekomen.
Nu voor den eersten keer
Als uitgestorven leek het huis den gan-
sch.en dag. Mevrouw Sina bleef te bed, gaf
voor migraine te hebben, en liet niemand
toe. 's Avonds kwam er bezoekt was he
den de gewone groote jour met koud buffet
en geimproviseerden dans.
„Zal ik laten afzeggen V' vroeg Lou buiten
aan de deur.
„Waarom? Vanavond ben ik weer ge
zond."
De stem klonk spits en schril.
„Zal ik laten afzeggen vroeg Lou voor
den tweeden keer in den middag.
„Neen."
„Maar Papa is niet thuis
Tranen beefden in haar stem, zij schuddo
aan den deurknop.
VU verstaat mij toch, Papa is niefcthuis.
„Hij wist "toch, dat er vanavond gasten
kwamen. I^oo ver zal hij de onachtzaamheid
toch niet drijven
„Lou hij zal toch niet Lou
Lou begroette de gasten op haar stille»
eenvoudige manier met het matte lachje om
de jeugdige lippen, haar oogen keken als
uitgedoofd over al deze menschen heen,
waar zij nitets_.om gaf, wiens komen en gaan
haar anders onverschillig, vandaag bijna on
verdraaglijk was. De bezorgdheid ^over haar
vader, haar angst over het lot van Gerhard
Oberwall deed haar hart ineen krimpen.
Bovejmensohelijke inspanning kostten haar
de weinige woorden, die zij tot de gasten
richtte. En soms werd een warme, zenuw
achtige hand op haar schouder gelegd, een
gedempte, van opwinding trillende stem
fluisterde
„Nu, wat zeg je Lou
En dan klonk het lachen van vorstin
Sukewitsch weer door de salons, luider dan
anders, bijna uitdagend, haar groote mooia
gestalte richtte zich nog hooger op en haai
blanke vingers speelden met de wonder
mooie parelsnoer, die melkblank en teer den
;A
trotschen hals omgd
fWordt vervolgd.)