„DE EEMLANDER".
Zaterdag 24 Februari 1917.
BUITENLAND.
N" 201 Eerste Blad.
15*e Jaarpang.
Uitgevers: VALKHOFP 6 Co.
-
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 46.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
Trouw.
j straks niet bestand; ijverzucht bederft zijn
slemmingen, en broedend over 't kwaad zit hij
in zijn tend neer, 't aangezicht ter aarde gc-
v ht. Soms barst hij los en geen mensch durft
li» n. naderen; totdat zacht harpspel de booze
- en weert; maar de buien worden menig-
Tutdiger en eindelijk liecft hij 't geloof in zich
zGf verloren. Zoo is hij geworden in eigen
oog de verworpene des Heeren, door zijn volk
aijet meer met vertrouwen bejegend en als
eindelijk als een geweldige vloedgolf de vijand
k aït. ontbreekt Item de moed om de neder
laag «te overleven en den dood zoekt hij in
eigen zwaard.
MARIE VAN VERSENDAAL.
Hoolwreoactie. Mj, Q yAN SCHAARDENBURG.
abonnementsprijs.
iv maanden vooi Amersfoort f
Idem traooo per post..
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) O. l
Afzondeilrike nummers
Wekelyh&oh byvoegsel „Dt HollondtcJu Huievrov.w' (onder
redactie van Thérèae Hoven) per mnd. ÖO ets.
Wekeliik&eh bijvoegsel „WtreldrêvUê" per 8 mnd. cl»-
PRIJS DER AD VERTEN TIEN
Ven 1—6 regels f O.HO*
Elke regel meerO.tBg
Dienstaanbiedingen 1—6 regels,, O.KO»
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel on bedryl bostaan /.«or voordoolige bepalingea
tot het herhaald advortooron in dit Bind, by abonnoment,
Eeno circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op
aanvraag toegezonden.
Kerïriisgevingen.
S V' fcRGADEvN G.
Die Burgemeester von Amersfoort,
Gezien art. 41 der Gemeentewet,
Brengt ter kennis van de ingezetenen, dat de
Read dezer gemeente zal vergaderen op Dins
dag den 27sten Februari aanstaande, des na
middags ten 3 ure.
W.' Amersfoort, 23 Februari 1917.
De Burgemeester voornoemd,
v. RANDWUCK.
De Burgemeester van Amersfoort;
Brengt ter kennis van de ingezetenen dezer
Gemeente,, dat het door den Directeur van
'n Rijks directe belastingen, enz. te Utrecht exe
cutoir verklaard suppletoir kchier van de Grond-
belasting over het dienstjaar 1917 aan den Ont
vanger van 'sRijks directe belastingen alhier is
ter hand gesteld, aan wien ieder .verplicht is zij
nen aanslag op den bij do Wet bepaalden voet
te voldoen
Gedaan en op de daarvoor gebruikelijke plaat
sen aangeplakt te Amersfoort den 23sten Fe-
btuaci 1917.
De Burgemeester voornoemd,
VAN RANDWUCK.
a r
o
hT Burgemeester en Wcihouders van Amers
foort,
1 Gelet op arL 204 der Gemeentewet,
oen te welen, dot het 1ste ged. v. h. primi-
l en het 4de aanvullingskohier der inkom-
oc. sling over het dienstjaar 1916, goed-
geKeurd door Gedeputeerde Staten van Utrecht,
in afschrift gedurende vijf maanden op het Bu-
r i du der Gemeentebelastingen, Koestraat 9,
vr.or een ieder ter lezing liggen.
- Amersfoort, den 23sten Februari 1917.
ourgemeester en Wethouders voornoemd,
t Secretaris, De Burgemeester,
R. VEENSTRA. v.'RANDWUCK.
Wel zijn 't allerlei vragen, die tegenwoordig
bij de menschen bovenkomen. Wat is in de
groote warreling van moeiten, strijd, verval,
nog eigenlijk vaststaande? Heeft 't recht mis
schien zijn grond verloren, de liefde haar in-
hoiid en is een ijskoude wind over deze
v i reld gestreken, die de vriendelijkste stem
mingen verkilt, de beste gedachten doodt?
|'d Kan zoo schijnen en gemakkelijk valt 't nu
t vrede te hebben en te houden, maar we
locden leeren zien in de juiste richting. Dan
ordt misschien de oplossing gevonden of
■M oproerige hart een weinig gestild.
Geen tragischer figuur in 't O. T. dan Saul,
de gunsteling eerst des Heeren, dooi* zijn volk
op de handen gedragen, gelukkig in den strijd
e om zijn hoofcTis de lichtglans van Gods uit
verkorenen. Maar tegen de miskenning is hij
- Nergens is de droefheid groot; daarvoor
beeft men te veel van zijn inzinking leeren
kennen. Maar te Jabes in Gilead herleeft bij
<le tijding van zijn dood 't verleden. Had hij
«liet in.jonge jaren hun stad gered, toen allen
weigerden voor hen te strijden; had hij niet
.roet al de kracht van zijn jonge persoonlijk
heid zich aan hen gegeven en hen gerukt uit
des vijands hand. Dat konden ze nooit verge-
- 4en, al waren ze ook niet in allen deele bewon
deraars geweest van Saul's latere regecring.
En nu 't bericht hen bereikt van dezen smaad
jbim weldoener aangedaan, nu zij hooren moe
ten, hoe zijn lichaam is mishandeld en ten spot
hangt aan dei* muur te Beth-sjcau, waar de
Filistijnen zich verheugen over zijn onder-
gang, nu maakten alle weerbare m-annen zich
op. trokken den •anschen nacht door en
ffiamen den romp van Saul en die zijner zonen
van den muur en brachten zc naar Jabes en
Verbrandden ze aldaar. Daarop namen zij hun
gfcbecnte,*begroevcn 't onder dc Tamarink te
J-abes en vasMen zeven dagen.
Zoo was dc liefde trouw en heel een leven
van strijd, achteruitgang en inzinking kan
voor haar niet wegnemen die gezegende
herinnering aan den dag der benauwdheid,
totn Saul hen had gered. Bij al 't gruwelijke
▼an den strijd dier dagen, was in die trouw
ten lichtend punt gebleven. En dat blijft zij in
•B on lijd. J J
Wat is trouw anders dan op proef gestelde
liefde? 't Is niet weinig liefde te leeren ken
nen. Zij maakt zonnig 't leven, heerlijk 't werk,
jgrnot de laak. Maar dc vraag is wat er van zal
5"0C.„J!v0! men bes,and zal zijn tegen de
inocilijkhcden, die toch ook komen, of men
Rnn vasthouden wat redt, weet te vinden 't
licht. Elkander liefhebben is niet zoo moeilijk; i
Btcar elkander tc blijven liefhebben, daarop
komt 't aan. Een zaak te beginnen, een begin
sel te verkondigen is gemakkelijk genoeg,
maar er trouw aan te blijven, er voor op te
komen bij goed en kwaad gezicht, beleedigin-
gen te verdrogen en spot en strijd, en dan
toch de liefde vast te houden en voortgaan
roet 't oude werk, dat is trouw.
Liefde ziet alle dingen: zij kent de gehei
men van 't verleden; zij heeft vertrouwen in
dc toekomst; zij geeft aan 't heden een zeld
zame glans. Liefde is tot groote offers in staat,
zij weet 't minder aangename te vergeten en
gedenkt dankbaar alle goeds. Trouw is niet
blind, zij erkent wel de fouten, maar zij kan
niet vergeten, wat eens is welgedaan. Wie
trouw heeft, kent liefde; en nu kan hij dan
ken ook. Eén onvriendelijk woord kan voor
menschen een goed verleden ongedaan maken,
maar trouw is hier niet. Dan waren de bewo
ners van Jabes anders. In trouw is eerbied en
bewondering; dus wordt daarin iets van hoo-
ger geest openbaar.
De ouders van een' Elzasser, die dienst nam
in 't Fransche leger, waren in hun hart
Frankrijk getrouw gebleven en toen de oorlog
in 1911 uitbrak, vond zijn moeder het van
zelfsprekend. dat hun zoon in de gelederen
van Frankrijk zou strijden. Maar de Fran
sche soldaten wantrouwden hem. Zijn voor
komen, zijn Elzasser accent, maakten dat hij
den bijnaam kreeg van l'Alboche. Zijn kame
raden vermeden hem; de korporaals en ser
geants kozen hem als mikpunt voor hun slecht
humeur. De arme jongen leed er onder, maar
aan zijn moeder senreef hij, dat hij 't best had
cn gelukkig was temidden zijner kameraden,
die veel van hem hielden. Hij begreep, hoe be
droefd ze zou zijn, als zij vernam, dat men
twijfelde aan zijn trouw voor haar onvergete
lijk Frankrijk. De Elzasser was mbedig in
't gevecht. Eens redde hij een van zijn officie
ren met gevaar voor zijn eigen leven en toen
de. kolonel hem vroeg naar zijn haam, ant
woordde de Elzasser eenvoudig: Ik ben hier
in 't leger bekend nis l'Alboche.
De ware trouw kan veel verdragen, juist
omdat zij liefde is; dus denkt ook zij niet aan
zich zelve, maar alleen aan anderer geluk.
En zoolang dergelijke stemmingen onder de
menschen worden gevonden, geven we den
moed niet op. Hier is de openbaring van een
hncger orde, hier is de kracht van een heili
gen geest. Dat werpt geen hardheid ter
wereld ooit onderst boven.
/Trouw is niet blind voor anderer fouten: zij
heeft lief, maar niet die ware, heilige liefde,
die ook waakt over anderer tekort; zij noemt
verkeerd, wat te kort schoot; bestraft, wat
niet deugt; en neemt daarna 't werk ter hand,
dat voor den opbouw moet dienen.
Door trouw krijgen wij een gevoel van vei
ligheid; trouwe, vrienden maken 't gevoel Van
eenzaamheid minder groot; trouw aan zijn
geweten maakt een mensch sterk. "Wel is 't
een zeldzame wijsheid geweest, die heeft dur
ven zeggen: God is getrouw: Ilij heeft lief
ondanks de fouten; Hij vergeet niet, wat een
mensch behoeft. Daardoor komt tevens ver
trouwen. En dat hebben wij noodig in dezen
tijd. Maar om 't tc ervaren m-oelen wij trouw
zijn op onzen post, groot in liefde, sterk in ge
loof. Eerst wie liefheeft, ziet in een hoogcrc
wereld, waar God regeert
Meegedeeld door v. d. Feer, Gids Oct. 1916.
P D. A C.
Politiek Overzicht
IVSanschappennood.
Eene dezer dagen döor de wetgevende
macht in Frankrijk aangenomen wet be
paalt, dat de afgekeurde en vrijgestelde
manschappen van de lichtingen I8Q6 tot
1914 de lichtingen dus, die vóór den
oorlog hun contingent aan het leger hebben
geleverd aan een nieuw onderzoek naar
hunne geschiktheid voor den dienst moe
ien worden onderworpen. Dat is nu eene
afgedane zaak, maai; het is toch van belang
kennis te nemen van het hierover gevoerde
debat, omdat dit een kenschetsend licht op
den toestand werpt.
Men schijnt in Frankrijk inderdaad geko
men te zijn tot de grens van wat kan worden
gedaan om de legersterkte op het vereischte 1
peil te houden. Het waren werkelijk nood-1
kreten, die werden geslaakt. Zoo zeide de
afgevaardigde Albert Favre: „Manschappen,
nogmaals manschappen, telkens weer man
schappen! Dat is de regeeringspolitiek. Wij
hebben tot dusver niets geweigerd; maar nu
zien wij, dat de uiterste grens bereikt is, die
niet mag worden overschreden. Wanneer
gij de hartzieken en de rheumatici naar de
kazerne zendt, dan vult gij slechts de hos
pitalen. Deze menschen zijn veel nuttiger,
als zij de rest van ons economisch leven
in stand houden. Het vraagstuk van de
manschoppen-reserves is angstwekkend.
Het uur is nog niet gekomen om de bclons
van onze verliezen op te maken en haar
voor te leggen aan de rechtbank van het
volk. Den 21en November heb ik reeds
gezegd, dat men slechts met bezorgdheid
het tijdstip kan tegemoet zien, waarop wij
zwakker zijn dan onze bondgenooten. Wat
zou dan onze toestand op het vredescongres
zijn? Het land put zich uit. Het moet dit ook
eindelijk vernemen."
Het is moeielijk in duidelijker bewoordin
gen uit te drukken, dat men zich bevindt
la dernière 'extrémité! En het verdient
te-n zeerste de aandacht, dat deze klachten
zakelijk onweersproken zijn gebleven. De
voorzitter van de legercommlssie der Fran
sche Kamer Maginot, die een belangrijk
aandeel heeft gehad in het tot stand bren
gen van de herkeuringswet, heeft aan een
medewerker ven de Matin op diens vraag
of het werkelijk 200, slecht stond, als som
migen beweerden, met het op peil houden
van de effectiefs bij het leger, geantwoord:
„Zeker, de toestand zou beter kunnen zijn,
als men er maar op bedacht was geweest
de beschikbare krachten te sparen. Wan
neer wij een legerbestuur hadden, dat zich
beter aan de omstandigheden wist aan te
passen; wanneer wij, in plaats van ons te
zeer op te houden met parlieele aanvallen,
die niets konden opleveren en ons ver
schrikkelijk duur te staan kwamen, een wer-
kelijken afmattingsóorlog hadden gevoerd,
dan zouden wij waarschijnlijk niet met de
tegenwoordige moeieliikheden zitten." Als
middelen om daaraan tegemoet te komen,
stelt Maginot maatregelen voor, die neer
komen op een scherper toezicht op de per
sonen, die zich aan hunne verplichtingen
willen onttrekken. Groote verwachtingen
schijnt hij daarvan echter niet te koesteren,
want hij doet ten plotte een beroep op den
steun van de bondgenooen en zegt: „Onze
Engelsche vrienden kunnen niet onverschil
lig blijven tegenover de eischen, die onze
voortdurende offers voor-de gemeenschap
pelijke zaak rechtvaardigen."
Hiermee Is uiting gegeven aan een
wensch, die in Frankrijk algemeen wordt ge
deeld. De afgevaardigde Favre zeide aan
het slor van de reeds door ons aangehaalde
rede: „Wij willen, dat men van onze bond
genooten door eene krachtige actie eindelijk
eene belangrijke bijdrage in strijdende troe
pen en in arbeidskrachten verkrijgt, opdat
wij de mogelijkheid hebben tot den zege
vierenden vrede te komen." Dezelfde
wensch werddoor den rapporteur gekleed
in de woorden: „Na de bloedige offers, die
Frankrijk op| zich nam, heeft het wel het
recht, zijnerzijds de hulp te verlangen, die
het aan zijne bondgenooten nooit weigerde."
De stemmen, die zich buiten'de Kamer la
ten hooren, klinken in denzelfden toon. Zoo
schrijft Hervé in de Victoire, dot hoe langer
de oorlog duurt, op het Engelsche leger
steeds meer de taak komt te rusten om den
hoofdlost te dragen.
Daarover bestaat in Frankrijk eene roe
rende eenstemmigheid. Men verlangt van
den bondgenoot, dat hij zich eene uitlegging
van de zinspreuk: „Draagt elkanders lasten"
zei laten welgevallen in dezen zin, dat hij
van de lasten een grooter deel op zich
neemt. Maar ook Engeland ondervindt de
bezwaren van den manschappennood in stij
gende mate en is bedacht op maatregelen
om daarin te'voorzien. De Times schrijft,
dot t.et misschien noodig zal zijn den mili
tairen leeftijd tot 50 jaren te verhoogen, als
tl? opheffing van de vrijstelling van een doel
der mannen beneden 30 jaren, geen vol
doend resultaat mocht leveren. De Daily
Express verneemt, dat het voornemen be
staat de mannen in het Britsche leger, die
nu dienst doen als koks, oppassers en be
stuurders van motorrijtuigen, door vrouwen
lo vervangen, om mannen voor het front vrij
te krijgen.
Dit alles duidt aan, dat de bezwaren, die
in Frankrijk tot ondragelijk wordens toe
worden gevoeld, ook in Engeland worden
ondervonden. Voor hen, die buiten den oor
log slaan, klinkt uit deze verschillende me-
dedeelingen één toon, die zich vermanend
richt tot de oolo'-voerenden. Helaas, daar
heeft men voor zulke vermaningen nog geen
oor.
De oorlog.
Washington, 22 Febr. (R.). De
dagbladen berichten, dat zich volgens een
bericht van den Amerikaanschen consul te
Barcelona vijf Amerikanen aan boord van
de Skogland bevonden, die door een duik
boot tot zinken is gebracht.
Washington, 23 Febr. (R.) De
Amerikaansche consul te Malta heeft aan
het staatsdepartement geseind, dat Robert
Hady, een Amerikaansch zendeling van
Toctspw, verdronken is bij het in den gTond
Lorcn door e :n duikboot van het stoomschip
Athos op 17 dezer.
Londen, 23 Febr. (R.). Bericht van
Lloyds.
De visschersschepen Monarch en Energy
zijn in den grond geboord.
Het Engelsche stoomschip Watchfield is
getorpedeerd. De Engelsche bark Invercauld
is in den grond geboord door een duikboot;
de bemanning ts aan land gebracht.
Het Engelsche stoomschip Belgier is ge
zonken.
Londen, 23 Febr. (R.) Wij vernemen
dat het schip Euphrates van het Belgische
steuncomité, dat onlangs door een Duitsche
duikbot in. den grond is gehoord trewijl het
met ballast op weg was van Rotterdam naar
Sandy Hook, van een Duitsch vrijgeleide
voorzien was. Dit was te Rotterdam aan het
schip verstrekt en gold speciaal voor de reis,
tijdens welke het tot zinken werd gebracht.
De Euphrates voerde de vlag en toonde de
bijzondere merkteekeps van de Relief-com-
missie.
Ondanks deze feilen, werd het schip zon
der waarschuwing getorpedeerd. Het zonk
in vier minuten. Slechts één lid von de be
manning werd gered, nadat hij eenige uren
te water had gelegen. De opvarenden van
het Britsche stomschip Treveah, dat tezelf
dertijd tot zinken werd gebracht, zagen, dat
de duikboot die de Euphrates in den grond
boorde, een Portugeesche schoener in brai>'J
stak.
Een ander geval van een opzettelijken
aanval op een neutraal schip had den I2en
Febr. plaats, toen het Grieksche stoomschip
Aghios Spyridon zonder waarschuwing ge
torpedeerd werd en onmiddellijk zonk. Alle
opvarenden verdronken of werden gedood,
op vijf na, die door een Britsch patrouille-
schip gered werden. Onder de slachtoffers
bevonden zich een onderdaan van Chili en
een van Spanje.
Par ij s, 23 Febr. (Havas). In eene ver
gadering van gezagvoerders van handels
schepen is de kwestie van den duikbootoor
log besproken. Er werd besloten gedelegeer
den naar Parijs te zenden, om aan het oor
deel van de autoriteiten de maatregelen te
onderwerpen, die door hen in het geval
van een aanval worden aanbevolen.
Stockholm, 2 F e b r. (W. 8Het
j Svensl n Tplegrambyron bericht.
De Zweedsche regeering heeft den gezant
te Berlijn opdracht gegeven, met eisch tot
schadeloosstelling te protesteeren tegen 't tot
zinken brengen van het Zweedsche stoom
schip Vaertog en van het Zweedsche zeil
schip Hugo Hamilton, ten noorden van En
geland door Du'tsche duikbooten.
Kopenhagen, 23 Febr. (W. B.)
Eén tweede Duitsche hulpkruiser, die ge
zegd wordt de Puymo te heeten, zet volgens
I Politiken zijn stoutmoedigen arbeid voort en
!'heeft reeds een z$er groot aantal schepen in
den grond geboord.
In de tweede helft van December bracht
de Puyme volgens een bericht in Zuid-
Amerikaansche bladen ook het Deensche
stoomschip Hammershus op, die met een
Duitsche prijsbemanning bemand werd en
den 21en Januari in Rio de Janeiro binnen
liep en daar voor anker ging bij Duitsche
schepen. Van daar nam het schip levens
middelen en, naar beweerd wordt, ook mu
nitie aan boord, waarna het de haven weer
wilde verlaten, maar bij Santa Cruz ontdekt
werd en schoten gedwongen werd
te stoppen, 'let schip moest naast twee
Noord-Ameri' ansche schepen het anker
werpen.
Ook Noord-Amerikaansche bladen bevat
ten uitvoerige mededeelingen over de werk
zaamheid van de Puyme. Waar het schip
zich nu ophoudt, is ontbekend. Elf Engel
sche en verscheidene Fransche oorlogssche
pen, ook een Japansch oorlogsschip zijn op
de jacht naar de Puyme. Het aantal door dG
Puyme in^den grond geboorde schepen
steeg in den laatsten tijd tot 26. De totale
waarde van de in den grond geboorde en
opgebrachte schepen rr\et hunne ladingen
wordt als 15 20 millioen opgegeven. Dit
getal is echtei; te laag. Voor zooveel tot
dusver bekend is, is nog geen Amerikaansch
schip het slachtoffer geworden van de Puy
me.
i De Duitsche rijksdag heeft het 15 mil-
liarden-crediet tot voortzetting van den
oorlog toegestaan met overgTOOte meerder
heid. Alleen de kleine minderheid der so
ciaal-democratische arbeidsgemeenschap,
die zich van het gros der sociaal-demo
cratische fractie heeft afgescheiden, stemde
tegen.
De rijksbegrooting voor 1917 de nieu
we belastingvoorstellen, die te zamen 1250
millioen mark in de schatkist moeten bren
gen, zijn ingediend.
Eerste minister Lloyd George heeit gistCi
in het lagerhuis de maatregelen medege
deeld, die de regeering zal nemen om togfci
moet te komen aan de bezwaren, die worden
ondervonden tengevolge van de door den
1 duikbootoorlog, die nu op niets en niemand
ontziende wijze tegen de Engelsche hai*
delsvloot wordt gevoerd, verminderde tor*
nago. De mededeelingen houden een ge
heel programma in van maatregelen om door
bevordering van het gebniiken van voort
brengselen van den eigen grond en door
krasse beperking en soms algeheel verbod
van den invoer uit het buitenland, het land
minder afhankelijk te maken van den aan
voer over zee, zoodat met minder tonnage
kon worden volstaan. Dot zijn dus midde
len, waflTvan de werking eerst later zal wor
den gevoeld. Wat de voorziening in den
oogenblikkelijken nood betreft, heeft ook
Lloyd George niejs anders medegedeeld,
dand at de regeering de hoop koestert, dat
zij de middelen zal kunnen vinden om effe&
tief tegen de duikbootrn op te treden
Londen, 23 Febr. (R.). Lioyu ueorge
heeft in het lagerhuis aangekondigd, dat d«
invoer vai\ cocao en koffie zou worden ge
staakt.
Tweede telegram. Een hedenavond
gepubliceerde proclamatie geeft een langt
lijst van artikelen, waarvan de invoer ver
boden is. Dc lijst bevat o. 1 kunstwerken,
vlechtwerken, boeken, nieuwsbladen, be
halve in afzonderlijke exemploren, onversne
den brandewijn, verwerkte cacao, mode-aiw
tikelen, natuur- en kunstbloemen, glas,
handschoenen, leder, linnen, garen, zijde,
manufacturen, pelswerk, hout van allerlei
soort. Het verbod heeft geen betrekking op
goederen, waarxan de Board of Trade den
invoer toelaat.
Kopenhagen, 23 Febr. (W. B.) D#
regeering heeft met ingang van heden den
uitvoer van tichelstenen. dnkoannen en
ijzeren balken verboden.
C h r i s t i a n i a, 2 3 Febr. W. B.) Bij
het debat over' de troonrede zeide de voor-
zifter van de storting Nowinckel, dat hij
meende en nog meent, dat de Noorweegscho
U-bootverordening nooit had moeten zijn
uitgevaardigd, omdat hij niet kon inzien
waartoe zij eigenlijk noodig was geweest. In-
tusschen is een conflict met Duitschland
door vriendschappelijke onderhandeling ver
meden. Miiuler tegemoetkoming loonde En
geland, dut door het met het volkenrecht
strijdige stopzetten van den aanvoer voor
Noorwegen van electrotechnisch koper uit
het neutrale Amerika ons eene overeen
komst afdwong. Het Engelsche kolenverbod
was een straf voor ons misdrijf, die onbil
lijk streng was niet het minst met het oog
op de onschatbare diensten, dien de Noor-
weegsche handelsvloot aan Engeland be
wijst.
Dogbladet schrijft, dat de drukkende en
van Noorweegsch standpunt onbillijke En
gelsche voorwaarden voor de leveripg van
bunkerkolen moeten berusten op de groote
moeielijkheden, waarin Engeland zich be
vindt om zijne beloften tot maandelijksch-e
levering, aan Frankrijk gedaan, te vervullen.
Daarom moeten nu Noorweegsche schepen
gedwongen worden tot kolentransport naar
de Kanaalhavens.
Berlijn, 2 3 Febr. (K. N.) Uit Bazel
wordt aan de Voss. Ztg. geseind, dot uit
betrouwbare bron reeds een geruimen tijd
het gerucht gaat over de heropening van
de Rijnscheepvaart van MannheimKehl
tot Bazel. De gevoerde onderhandelingen
hebben tot een bevredigend resultaat ge
leid. In beginsel is besloten tot het trans-
portman massagoederen op den Rijn naar
Zwitserland, dat binnen eenigen tijd ter
hand zal worden genomen. Het betreft al
leen nog de afwikkeling van enkele tech»
nische kwestiën. Wanneer deze voorwaar
den eenmaol vervuld zijn, dan kunnen de
goederntransporten beginnen, zoodra de
toestand van het water van den boven-Rijn
zulks veroorlooft. De Duitsche autoritei'en
hebben al het mogelijke gedaan om der*
door Zwitserland gewenschten weg voor da
scheepvaart te herooenen. Men mag aanne
men, dat de buitengewoon moeilijke be
slissing, genomen onder de heerschenda
omstandigheden, algemeene bevrediging in
Zwitserland zal veroorzaken.
Par ij s, 23 Febr. (Havas). De scheep
vaart op de Seine wordt geleidelijk hervat.
Lichters uit Rouaan bereikten reeds de Po-
rijsche voorsteden.
Berlijn, 2 3 Febr. (K. N.) Da
Lokal Anzeiger verneemt uit Stockholm,
dat op 12 Pebrueri een opname van de thee-
voorraden in reheel Rusland heeft plaats
gehad, waarbij vastgesteld werd, dat de
theevoorraad voldoende was voor hoogstens
