„DE EEMLANDER".
Vrijdag 20 April 1917
~BUITF.NI.AN D.~
ZONNEWEELDE.
N* 246
15,,c Jaarpang.
'n Orgewenschte toestand.
FEUILLETON.
94
Hoofdredactie:
MARIE VAN VERSENDAAu.
Mr. D. J. VAN SCHAARDENBURO.
abonnementsprijs
'4 maanden vooi Amereloori f l.Stt.
Id«m irnnco per po»tl-66o
Per week (met gratis verzekering togen ongelukken) "-O.I1K
Afzonderlijke nummen» 0.06«
Wekelfjksch bijvoegsel aD* Heilandschs Hutwouie' (oader
redactie van Thérèae Hoven) per U mod, ÖO cl».
Wekeljikseh bijvoegsel „WtrMrevue" per 8 «and, 52 ©te.
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 46.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PRIJS DER AD VERTEN TIEN
Van 1—5 roRola 0.80.
Elko rogcl meor«0.15.
Dionstaanbiedingon 1—5 rogels., «.50.
Groote lettors naar plaatsruimto.
Voor handel en bedrijl bestaan zdor voordooligo Uopahngon
tot het herhaald advertoeron in dit Blad, bfj abonnoment.
Eene oiroulairo, bevattondo do voorwaardon, wordt op
aanvraag toegezonden.
Kennisgevingen.
(BurgcnK.'esvc'r ca Wolhouucis u^r gemeente
Amersfoort maVen bekend dot op bons No. 13
max het boobockjc in de weak van 22 tot 28
April zal vxrkriigbeor worden gesteld. op bons
No. 13 voor bruine booncn wordt verstrekt
|»«ndstof jvI. i H.L. lurisbrondkolen of 100 lur^
v«r. of 100 bxikcttc-n; ook bruinkool briketten
mogen ollecn op bons worden verkocht;
groene erwten;
rijst
bak- en braadvet;
gort;
zeep
aardappelen
regeeringsvarkensvicescL
Amersfoort, 19 April 1917.
Burgemeester en Wethouders voornoemd.
De .Secretaris, i/e Burgemeester,
A. R .VEENSTRA. v. RANDWIJCK.
HINDERWET.
Burgemeester en Wethouders van Amers-
ieort brengen ter openbare kennis, dat bij hun
besluit vtn 17 April 1917, con J. Wornaer,
voorzitter der Coöperatieve siagerij, alhier en
zijne rechtverkrijgenden voorwacadelijk vergun
ning is verleend tot üvet uitbreiden van eene
siagerij door het plaatsen van een rookkast in
het perceel alhier gelegen aan de Hellestraat
kadastraal bekend gemeente Amersfoort, sec
tio E, no. 20.
Amersfoort 18 April 1917.
'Burgemeester cn Wethouders voornoemd.
De Secretaris, De Burgemeester,
A R. VEENSTRA. v. RANDWUCK.
In een onzer vorige nummers werd door
de heeren Roodhuijzen, Wegener en Wöhr-
mann de aandacht gevestigd op 'n zonder
lingen toestand welke zich voordoet aan het
gymnasium.
Ouders en voogden kunnen sinds eenigen
tijd voor hun pupillen, die privaatles noodig
hebben, die niet krijgen omdat er 'n con
flict bestaat tusschen de leeraren en B. en
W. (bedoeld zal waarschijnlijk zijn het Col
lege van Curatoren).
Vroeger moesten de leeraren voor elke
privaatles verlof vragen aan het gemeente
bestuur. Zulks geschiedde dan ook steeds,
üaar toen verlangd wetd, dat de leeraren n
tfaat zouden overleggen van het totaal aan-
krl privaatlessen door hen gegeven, achtten
zij dit 'n ingrijpen in de persoonlijke vrijheid
en weigerden aan het verzoek gehoor te
geven.
Het gevolg was dat alle privaatlessen nu
vervielen en daarvan zijn thans de kinderen
en ouders de dupe. Er zijn nu eenmaal leer
lingen die het zonder privaatles niet kunnen
stellen. Blijft de tegenwoordige toestand be
stendigd, dan zullen ouders en voogden ge
plaatst worden voor de keuze de studie van
hrun pupillen belemmerd en van langeren
<knir dan noodig was te zien öf hen naar 'n
ander gymnasium te zenden. Voor ouders,
die hier woonachtig zijn, zou deze keuze in
beide gevallen op belangrijke finantieele of
fers te staan komen voor elders verblijvende
«vders en voogden, zal de keus natuurlijk in
den laatsfren zin uitvallen, zoodat het verlies
dan komt voor cms Gymnasium en de ge
meente En dat dit verlies niet gering zal
zijn, beseft ieder die weet hoe belangrijk het
aantal kost- en burtenleerlingen in Amers
foort is.
Zijn wij wei ingelicht, dan heeft reeds een
leerling, slachtoffer van dit conflict, het
gymnasium verlaten. Wien zal het verwonde
ren als er meer volgen
Men zal misschien wijzen op de mogelijk
heid om de leerlingen bij andere heeren pri
vaatlessen te doen nemen. Voor vele vak
ken, Grieksch of Latijn bijv., de hoofdvakken
dus in welke de privaatlessen het meest noo
dig geacht worden, zal het hier zeet moeilijk
vallen andere docenten te vinden. Bovendien
doet zich ook de omstandigheid voor, dat
leerlingen, wien het nemen van privaatles
sen finantieeJ niet convenieert, vaak be
langeloos door de leeraren geholpen wor
den. Ook zulke hulp mag niet zonder verlof
verleend wordendie lessen zijn dus even
eens vervallen en voor deze leerlingen zal
het niet gemakkelijk vallen iemand te vin
den die hen belangeloos helpen wil.
Wij hebben in dit conflict geen partij wil
len kiezen, noch voor het standpunt van de
leeraren, noch voor dat van curatoren. Maar
wel hebben wij gemeend in het licht te moe
ten stellen, dat het belang van ons gymna
sium, van de leerlingen, van hun ouders en
voogden en van 'n aantal inwoners van deze
gemeente ernstig schade leidt.
Mèt den heer Roodhuijzen c. s. hopen wij
dan ook dat de raadsleden het op hun weg
zullen achten eenige opheldering te vragen
er op bedacht den band met de officieele
regeering niet te yerbreken. In de mededee-
ling, die het den 16en April heeft gedaan
van de uitkomst der in den boezem van het
congres gevoerde beraadslagingen over de
houding tegenover die regeering, komt deze
zinsnede voor: „Het congres weigert wel is
waar de verantwoordelijkheid voor den ge-
heelen arbeid der voorloopige regeering,
maar noodigt de democratie uit haar te on
dersteunen in zooverre zij de door de revo
lutie verkregen resultaten tracht te bevesti
gen en hare politiek naar buiten niet steunt
op pogingen tot gebiedsuitbreiding." Men
wil de regeering dus steunen, maar die
steun is aan eene voorwaarde verbonden,
en daarop wordt nadruk gelegd door de tot
de revolutionaire democratie van Rusland
gerichte uitnoodiging om zichvte scharen om
den arbeiders- en soldalenraad en zich ge
reed te houden krachtig iedere poging van
de regeering terug te wijzen, die ten doel
heeft zich tegen de democratie te verklaren,
of af te zien van de uitvoering der aanvaar
de verplichtingen.
Die verplichtingen worden met name ge
noemd; zij omvatten den plicht „het geheele
leven van Rusland te democratiseeren en
een gemeenschappelijken vrede voor te be
reiden zonder annexatiën en oorlogsschade-
vergoedingen, maar op den grondslag van
eene vrije nationale ontwikkeling van alle
volken."
Dat is dus het nieuwe programma, tot
welks uitvoering de officieele regeering van
Rusland zich heeft verbonden, en het uit
voerende comité, dat als controle-orgaan
UUlll.II UW114V.44 J 0 VJ/4IV1«VI141D *-
en pogingen aan te wenden om het betreu- naast haar staat, zal er op toezien,^ dat apn
renswaardig conflict liefst zoo spoedig mo
gelijk uit de we-^W te helpen.
Politiek Overzicht
De revolutie in Rusland
en de wereldstrijd.
lil.
Uit de berichten, die ons bereiken over
de naleving de hand wordt gehouden. De
gewichtige beteekenis van deze program-
verklaring valt in het oog. Rusland, dat is
uitgegaan om te veroveren en door zijne
zucht naar uitbreiding van zijn gebied en
van zijne macht den oorlogsfakkel heeft
aangestoken, laat de gedachte aan'verove
ring geheel varen en verkondigt een pro
gramma, dat aangeeft hoe het zich voor
stelt, dat de vrede moet worden bereikt.
De beide Centrale mogendheden, Ruslands
hoofdvijanden, hebben aanstonds hierop ge
reageerd. De regeeringen van Duitsohland
den strijd, die in Petersburg achter de scher-en Oostenrijk-Hongarije hebben door de or-
men wordt gevoerd, is duidelijk merkbaar, panen, waai an zij gewoon zijn zich te be~
dat er naar wordt gestreefd de verschillen dienen om hunne gedachten en meeningen
niet tot het uiterste te drijven. Men trachtonder het publiek te brengen, de aandacht
de zaken te sturen in de richting waarin men 0T 0p gevestigd, dat de oogmerken, die >ij
wenscht ze te zien loopen, maar is er tevens'i\ hur.ne r ot? van T2 December 1010 beb
op bedacht de mogelijkheid tot samenwer-ben verkondigd, geheel overeenstemmen
king open te houden. Dat streven bestaat j met die, welke de door de revolutie in Rus-
aan beide zijden. Het manifest van 10 April, Ignd aan het bewind gekomen regeering
dat de onderteekening droeg van den mi- kenbaar maakt. Zij doen uitkomen, dat daar-
nister-president prins Lwow, is eene pogingtusschen volstrekt geen verschil is te or.t-
om het midden te houden tusschen de beide dekken en Irsschen daarbij eenige vriende
uitersten, die in de voorloopige regeering üjke woorden in aan het adres van de
vertegenwoordigd zijn. De nadruk wordt ge- nieuwe Russische regeering. Zij doen dat
tegenover zijne bondgenooten trouw blij
ven. Maar het Russische volk moet weten,
dat zijne zonen verder nog moeten strijden
en sterven, omdat zijne bondgenooten het
willen, ten einde hunne eigen veroverings-
en annexatieplannen door te zetten."
Het correspondentie-bureau te Weenen
onthoudt zich van deze «aanklachten tegen
Ruslands bondgenooten, maar legt er ha-
druk op, dat het doel, dat de voorloopige
Russische regeering tracht te bereiken, zich
dekt met wol de minister van buitenlandsche
zaken van Oostenrijk-Hongarije in een in
terview van 31 Maart jl. als* het oorlogs
doel van de monarchie heeft aangeduid.
En het meent optimistisch, dat, waar het
doel van de regeeringen der centrale mo
gendheden# en van de voorloopige regee
ring van Rusland hetzelfde is, het niet moeie-
lijk kan zijn den weg te vinden om zich met
elkaar te verstaan.
Dit is genoemd eene herhaling van het
vredesaanbod, dat in de nota van 12 De
cember 1016 log opgesloten. Daarmee is
men wel wat ver gegaan. Maar wel is hier
mee aan de nieuwe Russische regeering in
den mond gegeven, dat als zij de uitvoering
van het door haar verkondigde programma
ter hand wil nemen, zij in Weenen een
open oor zal vinden en alle medewerking,
die zij zou kunnen wenschen. In zoover is de
gedachte der nota van 12 December weer
naar voren gebracht.
De oorlog.
B er 1 ij n, 1 9 A pr i 1. (W. B.) Volgens de
meldingen van de in den tijd van 13 tot
18 April teruggekeerde U-booten zijn in het
Kanaal, de Atlantische oceaan en de Noord
zee wederom vijandelijke en neutrale sche
pen in den grond geboord met eene totale
tonnage van 93.O0Ö bruto-registertonnen.
B e r 1 ij n, 18 April. (W. B.) Officieel
bericht.
Een mededeeling van Reuter betreffende
een aanval van een Duitsche duikboot op
den Amerikaanschen torpedojager „Smith",
kan slechts als een schandelijk middel wor
den beschouwd om Duitschland de opening
der vijandelijkheden toe te schrijven. In wer
kelijkheid bevindt zich nog geen duikboot in
de Westelijke helft van den Atlanlischen
Oceaan.
Parijs, 10 April. (R.) Eene officieele
nota bericht) dat vier stoombooten van het
Belgische relief-comité, die met graan gela
den waren; in een tijdsverloop van vier da
gen getorpedeerd zijn buiten de gevaar-
zóne op de aangegeven wegen bij de Ne
derlandsche kust. Deze stoombooten droe
gen de ondèrscheidingsteekenen van het
vrijgeleide van het comité.
Het comité hee£L-onmiddellijk geprotes
teerd door tusschenkomst van de bescher
legd op den plicht tot verdediging van hefteder op hunne wijze en daardoor is er in
vaderland, dit niet vernederd en ge- den toon en gedachtengang van de beide mende neutrale regeeringen; Frankrijk heeft
schokt in zijne levensvoorwaarden uit den med-edeelingen eenig verschil. bovendien nog door Spanje een protest la-
grooten strijd te voorschijn zal komen. I De Nordcl. Allg. Zeitung zegt berustend: ten indienen en verzoekt door Spaansche
Ook het uitvoerend comité van het con- „Het Russische volk z>al niemand zal het tusschenkomst eene definitieve verklaring
gres van den arbeiders- en soldatenraad is anders verwachten aan de verplichtingen te krijgen over de politiek in Berlijn.
-
B e r 1 ij n, IQ April. (W. B.) Voorm*&
dagbericht uit het grooto hoofdkwartier.
Aan het Vlaamsche front en dat van Ar-
tois was bij regen en storm de gevechts
actie slechts in eenige sectoren levendig.
Bevelen, die gevonden zijn, loonen hoever
het aanvalsdoel reikte, dat aan de den T6en
in den strijd geworpen Fransche division
was gesteld. Op geene plaats zag de Fran
sche legeraanvoering hare verwachting ver
vuld. Op geene plaats hebben de troepen
ook maar bij benadering hunne taktische,
laat staan hunne strategische oogmerken be
reikt.
In den nacht van 17 op 18 April gelukte
den Franschen een plaatselijken aanval hij
Braye. De in den loop van den dag op ver
scheidene plaatsen van het hoogtenfront
van den Chemin des Dames en met bijzon
dere verbittering bij Craonne ondernomen
aanvallen van den vijand mislukten onder
bloedige offers.
Bij Villc-üu-Bois, welks hoogtcstellingen
voot ons onbruikbaar, waren geworden,
richtten wij ons in dc achterste versfërkings-
liniën in.
Aan den Brimont zonden de tegenstan
der de in het-Fransche leger strijdende Rus
sen tot een viuchteloozen verliesrijken
stormaanval in het vuur.
In Champagne ontwikkelden zich gisteren
ten noordwesten van Auberive nieuwe ge
vechten, die ook in den nacht voortduurden
en heden morgen met het in 't vuur bren
gen van nieuwe krachten weer in hevigheid
zijn toegenomen.
B e r 1 ij n 1 O A p r i 1. (W.-B.). Avondbe-
richt uit het groote hoofdkwartier.
Ten zuidoosten van Atrccht werd een
levendig vuur gewisseld. Aan weerskanten
\tin Craonne had een hevig artilleriegevecht
plaats.
Langs het AisnV-Marne-kunual deden de
Franschen aanvallen, waarvan de krachtig
ste, die tegen Brimont gericht was, reeds
mislukt is.
In Champagne hebben wij het terrein, dat
de vijand ten noordwesten van Auberive be
zet had, door een tegenaanval heroverd.
P a r ij s, IDA p r i 1. (Havas.) Namiddag-
communiqué.
Ten zuiden en zuidwesten va* Saint-Quen-
tin groote werkzaamheid van de beide ar
tillerieën en patrouillegevechten. Aan den
zoom- von\ het hooge bosch van Coucy heb
ben wij gevangenen gemaakt. Tusschen de
Aisne en de Chemin des Dames zijn wij
blijven vooruitgaan ten noorden van Vailly
en Ostel. Een Duitsche aanval op de streek
van Cöurte-cou is gestuit door onze machi
negeweren.
De Duitschers hebben gisteravond om
zes uur een zeer hevigen aanval gericht op
de Fransche stellingen op het plateau van
Vauclerc. Door ons vuur neergemaaid, moes
ten de aanvalsgolven met zware verliezen
terugvloeien; zij konden de Fransche liniën
niet bereiken.^Gedurende den nacht waren
er levendige artillerie-actiën in de sectoren
Sapigneul, Godat en Pompelle.
Liefde is blind, vriendschap houdt zich
blind.
ROMAN VAN
OLGA WOHLBRÜCK
met autorisatie vertaald
door
Mevr. I. P. WESSELINK- VAN ROSSUM.
„De zoKheeft mijn oogen uitgebrand. Ik
«>oct vocht inademen. Dc zon heeft ook de
oogen van Kasper uitgebrand dal komt van
de witte treden. Mevrouw Vidal zegt, dat hel
alles onzin is. De zon heeft haar hart opge
droogd. Zij was vroeger goed en zaclit Nu is
zij uitgedroogd als vermolmd- hout
Lou sleepte zich met gesloten oogen over
fcet erf, langs liet huis, waarvan het vooruit
springende dak een breedc schaduw wierp,
iwclks muren een warmte uitstraalden als
gloeiend ijzer. Tol voor enkele dagen had men
de muren met een grootcn tuinspuit zes maal
per dag afgekoeld nu werd hel water
•cbaars. Men moest spaarzaam zijn.
Zij had Gerhard onder tranen gesmeekt
#aar het vaderland te reizen. Niet naar huis
als hij niet wilde ergens anders heen,
aai- hei koeler was, waar men kon ademen,
waar wouden waren en water en koele ver-
frisschendc avonduren.
Zij kon alleen reizen, waarheen zij wilde
Als zij niet tegen het klimaat kon al
moesten zij dan ook een paar weken van
elkaar zijn. Hij wilde nog blijven. Hij nlocst
nog blijven. Ilcm hinderde de warmte niets.
En 's avonds trachtten de moeders haar te
bepraten.
Zeker. Zij moest niet eigenzinnig zijn. Als
het haar man hier zoo goed beviel, als hij ge
lukkig was Ilij was dc man, hij had te be
palen, waar zij zouden wonen. Als haar ge
zondheid cr onder leed, ja dan...
„Ik moet toch denken aan hel kind, dnt wij
zullen krijgen
Toen had Mémèrc zich neergeworpen voor
de Moeder Gods, geweend en gelachen cn ge
beden cn Lou naast zich neergetrokken.
„Een kind! Zijn kind! Nu mag je niet van
mij weg. J.ou. Jc moogt niet. Ik w il alles doen
alles Maar blijf ik bezweer je.
blijf! 1
Zij had haar handen gekust cn haar knieën
omjdemd. Zij had kisten uitgepakt en dozijnen
fijne, teere, pakjes linnen le voorschijn ge
haald, luiers en doeken.
„Zie, wat ik al niet heb alles nog van
Gerhard, voel hoe zacht. Zie de kanten als
voor een prins. Drie, vrouwen hebben er
aan gewerkt. Dag aan dag, Weken lang Zijn
badkuip is er ook nog en de wieg, waaraan ik
gewaakt heb. Heb je dc wieg nooit gezien?
Zoo prachtig gesneden, mei dons bekleed en
met zijde gevoerd."
Lou had niets kunnen antwoorden. Als ver
lamd stond zij tegenover de gelukzaligheid
I van deze moeder. Sprakeloos en willoos.
Gerhard zei;
„Waar het kind ter wereld komt, is toch
hetzelfde. En het duurt toch nog een lieelc
lijd. voordat licl zoover is... Zoo lang..." Ilij
kuste haar. Verzocht haar er niets van naar
huis te schrijven.
„Men kan immers nooit welen, Lou als
je je \ergist hadt of er gebeurde wal
Denk aan grootmama aan Papa Ilcl
zijn oude mensclicn. Men mag hen niet zoo
lang te voren in opwinding brengen. Zij kun
nen de omstandigheden niet bcoordcelcn."
Toen had zij zich verontwaardigd en be
schaamd van licm afgewend.
liet was voor hem niets, liet kind, dal zij
hem schenken zou. liet hinderde hem ^lcchls.
Hij w as cr haar niet dankbaar voor. Als uit-
gcbluscht was alles in haar, wal haar hoop
voor dc toekomst had gegeven.
En toen hij haar in zijn armen wilde nemen,
getroffen door dc uitdrukking van haar ge
laat, duwde zij hem zacht cn voorzichtig van
zich met ccri mat, leeg lachje
Zij las nicl meer, zooals vroeger, om daar
door den gloed van den dag te vergelen, cn
zij schreef 's avonds tfeuiVjblieven meer, als
dc kaarsen brandden op df schrijftafel en dc
nachtvlinders en kevers tegen licl vliegennet
sloegen.
Zij lag mei open, starende oogen in hel
zwoele bed; zij sloop met gebogen hoofd door
de kamers, dwaalde rusteloos rond in hel
drukkende, donkere huis, in den verzengden,
uitgedroogden lutn cn haar adem ging zwaar
cn kort, alsof zij door een dampenden gloed
liep; de lucht drukte op haar voorhoofd als
kokend lood, zoodat zij mei beide handen
naar haar hoofd greep en luid steunde in haar
i li loosheid cn w anhoop.
Zij merkte liel ternauwernood, hoe weinig
zij Gerhard zag. Dof licl zij de dagen aan zich
voorbij gaan mei de vlammende zon, en dof de
nachten mei dc glinsterende sterren.
Onder voorwendsel, dat hij dikwijls om vier
uur opstond om naar dc Camarguc tc rijden,
sliep Iiij in een der logeerkamers, die, welke
ter beschikking was gesteld van monsieur
Olivier. Ilij bleef dan drie, vier -dagen, soms
een week weg cn dook dan plotseling weer op
in den middag of 's avonds, als zij op hul
bordes zalen.
Hij kuste zijn grootmoeder, zijn moeder cn
hij kuste ook Lou. Maar hij keek geen van
allen in de oogen en hij sprak veel en lachte
luid.. Eens kwam hij mei een verbonden arm
terug.
Mémèrc werd zeer bleek.
„Wal is cr .gebeurd, lieveling?"
Zij riep het geheele huis bijeen, de meiden
cn dc knechts van hel erf. Emmers vol koste
lijk water licl zij aandragen en bergen pluksel
en -wallen. Kaspar moest komen en dc kruiden
belezen, die mevrouw Vidal met hel pluksel
vermengde.
Ilij lachte erbij:
Zoo'n aderlating is heel goed!'1
En hij vertelde, lioc het gebeurd was.
's Avonds hadden hij en ecu paar jonge
herders zich met een stier vermaakt. Zij had
den een ldomp als kokarde op zijn hórens ge
zel, hem zoo onder het ronde champignon-
vormigc regendak der kudde gedreven en toen
een klein spel geïmproviseerd. Ilij zelf had cr
aan mee gedaan cn daarvoor een herinnc-
ringstcekcn gekregen. Den volgenden keer zou
hij handiger zijn.
„Ondeugende lieveling", zei Mémère*
Maar haar oogen straalden.
Lou fluisterde:
„Dat gaat loch niet dal gaal zoo toch
niet
Driftig viel hij haar in de rede:
„Wat gaal niet? Waarom begin jc weer?
Ik ben toch geen klein kind moet ik je eerst
om toestemming vragen?"
„Nqcn, neen suste Mcmèrc. „Nauwelijks
zijn jelui samen of jelui kibbelen.'*
„Ilij weel niet, wat hij doel; hij liecft or
geen besef meer van."
Lou sloeg haar vingers in elkaar. Haar
lichte oogen waren heel donker. Zij sprak
Duitsch en mevrouw Vidal vroeg hard;
„Wat zegt jij?'*
„Zij geeft mij goede lessen als een Duitsche
gouvernante," zei Gerhard smalepd.
Een niet ernstige wondkoorts maakte hen*
nog prikkelbaarder dan anders. Ilij scheurde
het lichte ncleldocksche gordijn bijna in
tweeën, liep dc huiskamer binnen, haalde dc
cognacflesch uit liet buffet en schonk een
groot likeurglas voor zich iiï. Het bloedverlies
had hem verzwakt. Ilij voelde zich diep onge
lukkig. I'ii Lou maakte hem razend met haar.
domme opmerkingen. Waarom vertrok zij dan
toch niet? Ilij hield haar niet vast. Ilij kon
het heel goed een paar weken, ook een paar
maaiulcn zonder haar uithouden. Ginds ia
hel Noorden zou hij weer dc gedweeë, brave#
kleine jongen "zijn die hij was, toen zij hem
leerde kennen. Daar zpu zij hem weer liefheb
ben en gelukkig zijn. Hier pasten zij nicl hij
elkaar. Maar hij wilde zich zijn blijden geluk
kigen lijd nicl door haar laten bederven.
I
f Wordt vervolgd.)
