154,e Jaarqang,
E EEMLANDER'
Woensdag 30 Mei 1917.
BUITENLAND.
Strijdende Zielen.
N° 278
WÊ i
Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 46.
De Zegelwet.
FEUILLETON.
•>-)
Ir
V.
V
1
fj
-■/ fjW-"J vJ
ggTrEl 1
gSfl I
MARIE V^H VBRSENOAAu
Meowreaactie. M|> Q VAN SCHMRDENBURO.
Uitgevers: VALKHOFF ft Co,
r i.M.
J. SO.
ABONNEMEN TSFB IJS:
^iur maanden tooi Amersfoort..
!'ïïcm fianoo per poeti'fZ;
Per week (met gratie verzekering tegen otageiokkraj O. l
Afzonderlijke nummer.O.O®.
Wek.lyksoh brroegsel ,D* Eollandicht BvinrowS' (out'er
redactie v.n Thérèe. Hoven) per 8 mnd. SO ©l*.
Wekelijksch bijvoegeel ,Wtrildrniu" per 8 mnd. o4«.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
PHIJS DEK ADVEKTENTIEN
Van 1—5 regola I9 f O.MO»
Elke rogol meor- 0.15.
Dionstoanbiodingon 1—6 rogels.. 0.50.
Grooto lettors naar plaatsruimte.
Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordoolige bepalingoa
tot het herhaald advortoeron in dit Blad, by abonnement»
Eene oiroulaire, bovattende do voorwaordou, wordt op
aanvraag toogezondeu.
Onze lezers zullen ongetwijfeld met ge
paste belangstelling kennis genomen heb
ben van ons overzicht van de voornaamste
bepalingen der nieuwe Zegelwet in ons Za
terdagavondnummer.
Wij mogen dat nog wel aanvullen- met het
^olgende, meer speciaal voor "hen die wel
eens wissels of quitanties afgeven.
Ie. Dat geenerlei zegelrecht verschuldigd
ds voor quitantiën etc. die betrekking heb
ben op sommen tien gulden of minder be
dragende, mits hiervan uit de stukken blijkt
en de sommen niet strekken in mindering
of tot afdoening van grootere bedragen.
2e. Dat wissels met 14 dagen looptijd
onderworpen zijn aan het evenredig zegel
recht (5 ct. per 100 tot 500, boven
500 tot 10.000 25 ct. per 500, bo
ven 10000 50 ct. per ÏOOO).
3e. Dat wissels oorspronkelijk tot het kort
papier (d. z. wissels betaalbaar op zicht of
-vertoon of wel uiterlijk 8 dagen na dato)
behoorende, aan het evenredig zegelrecht
onderworpen zijn, indien ze verlengd wor
den.
Volgens de oude wet kon een wissel bo
ven 100 veertien dagen worden uitge
steld zonder dat er een hooger zegelrecht
verschuldigd was dan 5 ct., indien de eer
ste vervaldag van den wissel maar niet later
was dan 8 dagen na den datum van uit
schrijving. Met 1 Juni is deze gunstige be
paling vervallen. Wordt een wissel groot
500, die op 8 dagen na dato is uitge
schreven, veertien dagen uitgesteld, dan
moet er vóórdat de tweede aanbieding mag
plaats hebben, voor 10 ct. zegels worden
bijgeplakt (de wissel is reeds met 5 ct. ge
kegeld en volgens het evenredig zegelrecht
ds 15 ct. verschuldigd). Daar het zegelreoht,
behoudens beding van het tegendeel, door
den trekker of uitgever van den wissel moet
worden betaald, zal de kassier die den wis
sel doet aanbieden daarvoor eerst machti
ging van. den trekker behoeven en den wis
sel waarschijnlijk terugzenden. Wil men dus
voorkomen dat wissels boven 100, waarop
veertien dagen uitstel mag worden ver
leend, terstond na de eerste aanbieding wor
den teruggezonden, omdat de betrokkene
van zijn recht tot uitstel gebruik maakt, dan
moet men deze wissels bij het uitschrijven
van evenredig zegel voorzien. In boven
staand geval had men dus bij het uitschrij
ven met 15 ct. moeten zegelen.
Politiek Overzicht
De wereldstrijd aan het
Isonzofront.
Den 23en Mei was het twee jaren geleden,
dat Italië als deelgenoot van de Entente in
den oorlog ging tegen zijne beide voormali
ge bondgenooten in den driebond, het Duit-
sche rijk en Oostenrijk-Hongarije. In Milaan
is men voornemens geweest dien dag op ge
paste wijze te herdenken; Gabriele d'Annun-
zio, de groote strijder voor het „onverloste"
Italië met de pen en met het zwaard, was uit-
genoodigd de feestrede te houden. Dit num
mer van het programma is echter geschrapt
moeten worden, want d'Annunzio heeft voor
de uitnoodiging bedankt, omdat hij als sol
daat op het oorlogstooneel werd vastgehou
den; hij voegde daaraan toe, dat de tweede
verjaardag van de oorlogsverklaring zijne
waardige viering zou krijgen door de zwaar
bevochten overwinning.
Men was toen midden in den strijd, die
voor de tiende maal sedert Italië zich onder
de oorlogvoerenden schaarde aan de zijde
van de Entente, aan de Isonzolinie was ont
brand. Nu zijn wij weer een week verder, en
de zware strijd heeft een ander karakter aan
genomen Het Oostenrijksche hoofdkwartier
berichtte eergisteren, dat de Isonzogevechten
merkbaar afnamen. Ten noorden van het
Wippachdal bleef het gevecht wederzijds tot
geschutvuur beperkt; op het Karstplateau
ontbond de Italiaansche aanval zich in wat
plaats en tijd betreft van elkaar onaf
hankelijke partieele aanvallen. Het is dus
geen algemeene aanval meer, die daar wordt
gevoerd; de verschillende afdeelingen van
de aanvalstroepen gaan ieder voor zich te
werk. De kracht van den aanval is gebro
ken.
Het doel van dezen tienden Isonzoslag is
hetzelfde als dat van de negen, die zijn voor
afgegaan met kortere of langere tusschen-
ruimten in den nu twee jaren durenden oor
log: de Italianen willen naar Triest. Het too-
neel van den strijd ligt tusschen de zee en
Tolmein aan de Isonzo en strekt zich van
Noord naar Zuid, van Tolmein naar Görz, uit
langs de rivier, om dan den boog, dien de
Isonzo in haren benedenloop maakt, dwars
over het Karst-plateau of te snijden en over
Kostanjevitza en Monfalcone de zee te be
reiken.
De weg langs de zeekust is door de Her-
mada-stelling afgesloten. Hier is nog iedere
aanval mislukt. Als hoofdinvalspoort blijft
dus het dal van de Wippach, een zijstroom,
dien de Isonzo een weinig beneden Görz
in zich opneemt. Ten zuiden van de Wip
pach voeren verscheidene wegen en paden
door de Karst. De Italianen hebben in vroe
gere stormaanvallen daar eenige ruimte ge
wonnen; maar zij kwamen daarbij in steeds
hooger gelegen terrein, dat aanhoudend
grootere moeielijkheden bood voor hun ver
der komen. Hun hoofdaanval richtte zich
daarom tegen den Faiti Hrib, d. i. de berg
aan den zuidelijken oever van de Wippach,
ten noorden van Kostanjevitza. De noor
delijke oever van de Wippach is beter voor
den opmarsch geschikt; men heeft daar con
centrisch naar Domburg leidende wegen.
Hier is het „strijdgebied ten oosten van
Görz", namelijk het terrein tusschen den
Fajti-rug en den bergrand, die dit bekken
van Görz in het noordoosten afsluit en waar
van de westelijke vleugelpunt de Monte Ga
briele is. De Italianen hebben getracht van
Görz naar het oosten vooruit te dringen in
de richting van Domberg. Maar daarin zijn
zij niet geslaagd. De reden daarvan is, dat
de met hoogten, bezette rand van het bek
ken van Görz van het Wippachdal uit niet
kon worden genomen, terwijl zonder dit be
zit de opmarsch in het dal gevaarlijk, zoo
niet onmogelijk is. Daarom werd in de eer
ste periode van het tiende offensief de
hoofdstoof van Cadorna gericht tegen den
Isonzo-sector van Plava ten noorden van
Görz, om het groote hoogtemassief in den
driehoek Auzza—Plava—Monte Gabriele te
bestormen.
De aanval is aldus verricht: Hij begon op
omstreeks 40 K.M. frontbreedte op de ge-
heele linie van Tolpiein naar de zeekust,
waaruit zich dan als hoofdstrijdtooneel ont
wikkelde de kromming van de Isonzo bij
Pava. Tegen dit front werd een concentri
sche aanval gedaan. De linkervleugel van
de Italianen ging bij Log over de Isonzo en
trachtte naar het zuiden vooruit te dringen;
het centrum liep in de streek van Plava
storm op den berg Kuk; de rechtervleugel
trachtte in een frontoanval den Monte San
to te winnen. In den eersten aanval ging
voor de Oostenrijkers de Kuk verloren en
de Italianen kwamen vooruit op den kam
naar de Vodice; maar het gewichtigste deel
daarvan, de Monte Santo, bleef voor de ver
dedigers behouden. Een tegenaanval in den
sector Canal eAuzzaLog wierp de Italia
nen op den anderen rivieroever terug.
Daarmee werd de linkervleugel uitgescha
keld. De rechtervleugel werd door de ver
dedigers van den Monte Santo in bedwang
gehouden. Alleen in het centrum (aan den
berg Kuk) hadden de Italianen eenig suc
ces, dat echter plaatselijk begrensd is en ,jn
den algemeenen toestand geene wijziging
brengt.
Daarmee was r'e eerste periode van den
strijd geëindigd. Na een korte rustpoos is
een tweede aanval begonnen. Ditmaal lag
het zwaartepunt van den aanval ten zuiden
van Görz in den sector tusschen de Wip
pach en de zee. Hier hebben de verdedigers
op het geheele front hunne stellingen be
houden, behalve op een klein gedeelte aan
den top van den .hoek, die in de richting
naar Monfalcone in de Italiaansche liniën
vooruit springt. Op dit gedeelte, bij Jamiano,
zijn de Oostenrijksch-Hongaarsche liniën
een Kilometer naar het oosten verlegd.
De eerste strijdperiode heeft eene week
geduurd, de tweede vier dagen. Op den
tweeden Pinksterdag is een derde algemee
ne aanval ondernomen. Deze derde aanval
heeft niets opgeleverd; het geheele Oosten
rijksche front heeft stand gehouden tegen
de pogingen van de Italianen.
Ook deze tiende Isonzoslag heeft dus niet
tot het doel geleid. De Oostenrijksche liniën
zijn op een paar punten een weinig inge
drukt; raaar zij hebben ook deze poging om
ze door te breken, weerstaan. Jriest, het
doel waarvoor de Italianen zooveel offeTS
hebben gebracht, blijft voor hen onbereik
baar.
De oorlog,
In Brazilië heeft de Kamer de regeering
gemachtigd hare onzijdigheidsverklaring in
den oorlog tusschen Duitschland en de Ver-
eenigde Staten en tusschen de Entente-
staten en de centrale mogendheden in te
trekken.
Ber 1 ij n, 2 8 Mei. (W. B.) Officieel be
richt.
Door nieuwe duikbootsuccessen in het
Engelsche kanaal en de Noordzee zijn
27.000 ton vrachtruimle in den grond ge
boord.
Washington, 29 Mei (R.)* Het huis
van vertegenwoordigers heeft hejt eerste van
de wetsontwerpen der regeering voor de
voedselvoorziening aangenomen. Het ver
leende machtiging tot het uitgeven van na
genoeg 15 millioen dollars voor het aan
schaffen van voorraden levensmiddelen.
B e r 1 ij n, 2 9 M e i. (W. B.) Voormiddag-
bericht uit het groote hoofdkwartier.
In den Wytschaeteboog was gisteren de
vuurstrijd levendiger. Ook aan het kanaal
van Labassée en in eenige sectoren aan bei
de zijden van de Scarpe bestreden de beide
artillerieën elkaar met kracht. Verkennings
ondernemingen van de Engelschen misluk
ten op verscheidene plaatsen.
Aan het front van de legergroep van den
Duitschen kroonprins was over dag de ge
vechtsactie slechts gering. Des nachts be
proefden de Franschen aan de hoeve Hur-
tebise en bij den molen van Vauclerc over
vallen, die dank zij de waakzaamheid van on
ze loopgraafbezettingen mislukten. Ook
Fransche afdeelingen, die aan de oostelijke
helling van den Pöhlberg, in Champagne, uit
kwamen tegen onze nieuwe loopgraven, wer
den afgewezen.
Aan het legerfront v&n hertog Albrecht
geene gebeurtenissen van betcekenis.
P a r ij s, 2 9 Mei. (Havas). Namiddag
communiqué.
Gisteren tegen het einde van den dag was
er een hevig bombardement in de streek
van Hurtebise. Daarna deden de Duitschers
twee aanvallen, die door ons vuur werden
teruggeslagen. Alle Fransche stellingen wer
den ongeschonden gehandhaafd.
In Champagne waren patrouillegevechten
in de sectoren ten zuiden van Moronvilliers.
Onzè batterijen verrichtten krachtdadige be
schietingen tegen Duitsche inrichtingen en
gemeenschapswegen.
Op den rechter Maasoever namen wij een
kleinen Duitschen post ten noorden van Va-
cherauville en maakten gevangenen. Overal
elders was de nacht rustig.
Den 28en werden zeven Duiische vlieg
tuigen neergeveld in luchtgevechten door
onze vliegers. Twaalf machines werden ern
stig beschadigd en gedwongen in de Duit
sche liniën neer te komen.
Avond-communiqué.
Er is niets te melden, behalve een artil
lerie-duel, dat nu en dan hevig was, in de
streek van Moronvilliers.
Londen, 29 Mei. (R.) Bericht van;
maarschalk Haig.
Ten zuiden van Lens werden nachtelijke
invalstroepen van den vijand afgeslagen. Wij
verrichtten met succes raids ten noorden van
het Ploegsteertbosch.
Londen, 29 Mei. (R.) Er wordt nu
officieel berioht, dat Folkestone de stad was,
waar in den luchtraid van verleden Vrijdag
het grootste aantal menschenlevens verlo
ren ging. Het aantal dooden in Folkestone is
66.
Berlijn, 29 Mei. (W. B.) Den 27en
wierpen onze bomvliegers in talrijke nacht
en dagvluchten 10.000 KG. ontplofbare
stoffen neer. De tegenstander verloor li
vliegtuigen en 2 ballons.
Op den tweeden Pinksterdag is er in den
Isonzoslag een derde algemeene aanval var
de Italianen geweest. De strijd heeft ditmaa.
korter geduurd; als uitkomst meldt het Oos
tenrijksche hoofdkwartier, dat het geheele
Oostenrijksche front onwrikbaar heeft stond
gehouden.
B e r 1 ij n, 2 9 Mei. (W. B.) Voormiddag-
bericht uit het groote hoofdkwartier.
In den Tsernaboog herleefde de vuur-
actie. Aan den westelijken Vardaroever sloe
gen Bulgaarsche voorposten verscheidene
Engelsche compagnieën terug.
Londen, 29 Mei. (R.) Communiqué
over Macedonië.
Engelsche vliegers deden verscheiden ge
slaagde raids. Zij wierpen bommen neer in
Drama, waar een vlieghal schade leed, en
ook in Livunow, ten noorden van Petric, en
in verscheidene plaatsen ten westen van het
Doiranmeer.
L o n d e n, 2 9 Mei. (R.) Officieel com
muniqué.
In Egypte heeft ons geschut verscheidene
vijandelijke kanonnen vernield. Overigen*
is er niets te berichten.
Londen, 29 Mei. (R.). Officieel beo
richt.
Het Engelsche hospitaalschip Dover Castle
is om zes uur in den avond van den 26en
zonder waarschuwing getorpedeerd. Om ha#
negen werd het weder getorpedeerd eb iff
den grond geboord. Alle zieken, de hospi*
taaichef en de bemanning, zijn gered op ze*
personen na, die vermist worden. Zij zijn
waarsohijnlijk door ontploffingen gedood.
De bewapende hulpkruiser Hilary is
torpedeerd en gezonken in de Noordzee.
Vier personen zijn gedood door een ont*
ploffing.
Een Engelsche torpedojager is door
aanvaring gezonken. Er zijne geene men
schenlevens verloren gegaan.
P a r ij s, 2 9 Mei. (Havas.) De bijzondere
correspondent van de Petit Parisien seint uit
Washington, dat de reserve, die Duitser^
land in acht neemt in zijne politiek tegen*
over de Vereenigde Staten wel eenige ver*
wondering wekt. Geen enkele aanval tegen
de kusten, geen enkel complot, geen enke
le ernstige beweging aan de MexicaanscHn
Sommigen zijn liever knoeier in 'n ander
vak dan meester* in hun eigen vak.
Roman van Helene Dickraar.
Geautoriseerde vertaling uit het Noorsch
door
A. M. VAN DER LINDEN-VAN EDEN.
Want hel moest erkend worden dat het
huis der Mivilles een solied, welgeordend en
correct huis was. Ieder ding op zijn rechte
plaats, alles op den juisten lijd. Conservatief
en uit goede tradities stammend was alles
ingericht naar Engelschen trant Wani uit zijn
langdurig verblijf in Engeland had Richard
een groote bewondering meegebracht voor al
.wat Engelsch was, en zijn be3t gedaan om zijn
éigen thuii naar da' voorbeeld te ordenen in
<lc vertieeling van den dag en het huiselijk
Tcrkecr.
Sn, als zoo menig man, die in zijn jeugd
>eiuig regelmaat gekend heeft, voelde hij nu
tfen drang in zich om zich zeiven en zijn om-
geding \oigenj vaste regels in de samenleving
L» sdiakeien en in rijn huiselijke omgeving
hij zich niet ongaarne In een zekeren
pstrurchaJen nimbus gehuld.
.ivemioeid 2ia(j jjjj ey <jaaron, Y00r gC.
dat geen deur kon krakenden dat geen
verschil van meening lot een wanklank kon
overslaan.
En nu na den dood van zijn schoonvader,
nu hij dc groote zaak alleen moest besturen,
begon er ook in het openbaar leven groote
kracht van hem uit te gaan; hij werd leeds
genoemd voor lid van liet Storthing 1 zoo
dat het nu ook niet meer dan natuurlijk was
te verlangen dat in dc huiselijke, machinerie
alles even glad en onhoorbaar van stapel zou
loopen als dit vroeger steeds het geval was
geweest.
Zoodoende kon hij niet alleen tamelijk onge
duldig worden, maar zeer verwonderd,
als er iets niet in orde was met het eten of
de kinderen, Sigrid op de sofa lag of andere
omstandigheden die storend op den gang .van
het huishouden werkten; zoorlnt deze soort
verrassingen hem zooveel mogelijk bespaard
werden.
Zoo rooskleurig was dc toestand niet in de
tweede etage, waar deze i3rcn ook groote ver
anderingen hadden gebracht. Wanneer II a raid
ru oin drie uur uit dc stad kwam, ontmoette
hij meestal wanneer het weer niet te slecht
was een kleine optocht op den straatweg.
Een bejaarde kindermeid met een paar lieve,
bruine oogen, die met de ééne hand een kin
derwagen vooruitschoof waarin een blond,
fraai gekleed meisje zat, en aan de andere
hand liep een ien.een van vier jaar. die zich
dadelijk los maakte en he:n tegemoet snelde
zoo gauw zijn. kleine, dikke beentjes hem
konden drager. Dan gingen rij naar huis,
Ilarald vooruit met der. jongen die zonder op
houden bobbelde.
Soms h: :!:u zij paardengetrappel én zij
zagen een hceleii sleet dames en hceren in
vollen draf naar de stad rijden... „Mama",
riep clan dc' kleine jongen met een schelle
slem tot de ruiters, cn een slanke dame in
rijcosluum groette glimlachend met haar
zweep... En dan stond de knaap met een vuur
rood gezicht, met stralende oog^n en open
mond dc paarden na te staren, geheel op
gaande. in liet heerlijk looneél vóór hem.
Maar over zijn vaders gelaat gleed een
eigenaardige uitdrukking, terwijl een paar
diepe rimpels zich tusschen de zware, wenk
brauwen plooiden jen er een pijnlijke uitdruk
king kwam in zijn oogen, die donkerder en
grooler waren geworden.
O. hoe haatte hij. die rijtoeren!
Die waren oorzaak dat Ragnhild noch huis
vrouw noch moeder was. Hoe stond het hem
togen haar naam in de couranten vermeld te
zien als van de „innemende en ervaren paard-
rijdster, een vrouw die vóóraan stond op dit
gebied.''
Mij ontwaakte uit zijn gedachten door een
ongeduldige beweging van ccn kleine hand uit
de zijne cn de driftige, verwijtende jongens
stem naast zich.
„Papa papa!"
„Ja, ja. wat is er, mijn jongen?''
-Dc kleine beenen draafden zoo snel als zij
konden om gelijken tred lc houden met zijn
eigene, die hij onwillekeurig versneld had.
„Gaf ik je geen antwoord, Karei?"
„Papa, waarom hebt u geen paard? Waar
om rijdt u niet, papa? Ep ik wou ook zoo
graag een lief, klein paardje hebben." En zijn
slem klonk zoo lief cn smcckcnd. „En dan
.^uden wij beiden met mama kunnen rijden...
iedercr. (ag, nlhmnal. hu, hu!"...
Even Inter t Ilnv-.'.d alléén in zijn kamer
met papier gereed en een opgeslagen bock
onaangeroerd vóór zich. hij was met zijn
gedachten in een andere wereld, als in een
geheime kamer, waarin hij met pijnlijke
nauwgezetheid zijn leven overdacht. Ilij
trachtte dc rekening op te maken van winst
en verlies; wat in de zes laatste jaren zijn
huiselijk en maatschappelijk leven voor hem
opgeleverd had...
Ook Ragnhild had na de eerste dagen van
haar huwelijk haar mceningen gevormd. Zij
was tol de ontdekking gekomen dat kleino
kinderen en huiselijke bezigheden een nadee-
ligen invloed op het humeur uitoefenen en
veel van iemands krachten vergen en dat het
meer lastig dan aangenaam is, een „begaafd"
man te hebben.
Toen zij verloofd was en in den eersten tijd
van haar huwelijk had zij hierover heel
anders gedacht heel anders!
Maar nu! Wat beteekende eigenlijk die zoo
genaamde begaafdheid! Moest je zooveel eer
bied voor iemand hebben, omdat hij schrijven
en dichten en ccn paar schoolboeken maken
kon? Dit betwijfelde zij sterk.
Hoe stil en gedwongen werd 't meestal in
dc kamer, wanneer Ilarald in gezelschap met
vuur sprak over één zijner lievclings-ondcr-
werpen en Richard hein dan vastzette, zoo
als men dat noemt. Hè, wal kon dal vervelend
zijn!
Het was merkwaardig hoe weinig Ragnhild
meer gaf om de geestelijke meerderheid van
Jfarald, waar tegen zij vroeger toch wel hoog
had opgezien.
Zij gevoelde nu niets dan een zekere onrust
omdat zij nooit zeker was wat Harald zeg
gen, schrijven cn doen zou en wat niet in
dc smaak van de menscheu zou vallen... Ja.
zij moest nu dikwijls denken aau wat Richard!
eens had gezegd nu wel niet juist met lief
oog op Harald „dat begaafde menschen
bijna altijd onberekenbaar en vol verrassiq*
gen waren".
En Richard was nu ontegenzeggelijk vcor
Ragnhild een autoriteit geworden; dat wil
zeggen: in alles wat de wereld betrof, de maat^
schappelijke vormen en meeningen, de poli-*
lieke partij waartoe men moest beliooren, dd
brandende vragen van den dag, die merf
moest steunen of bestrijden, had Richarrf
voor haar een onbetwist gezag.
V.
„Wees nu stil, Karei! Zit stil, zeg ik je, ctt
eet je bord leeg."
Ragnhild stond bij de ontbijttafel en schonk
thee. „Harald. k a n je het niet laten, om de
krant onder het ontbijt te lezen. Het is eert
vervelende gewoonte van je alsjeblieft, hiert
is je thee,"
„Wij zijn nog niet begonnen je komt juist
binnen
Harald nam het kopje aan en lei de krnai
weg.
Ragnhild antwoordde niet, maar zuchflc en
streek zich over het voorhoofd, voordat zij
zich zelf thee inschonk en ging aan den ande
ren kant van de tafel zitten, tegenover hr.i&r
man
Hij keek naar haar. Zij zag bleek cn ha&
donkere kringen onder dc oogen.
„Is je hoofdpijn nog even erg?"
^Natuurlijk ik zal van avond wol ulcf
naar Morts kunnen gaan."
Wordt vervolgd.)
