M
„DE EEMLANDER".
Donderdag 31 Mei 1917.
Strijdende Zielen.
N* 279
Amersfoort Industrie.
I5rte Jaargang.
BP -
m a MARIE VAN VERSENDAAl.
Meotdreaacne. Mf Q j VAN SCHAARDENBURO.
ABONNEMENTSPRIJS:
maanden voor Amersloort f 1.3®»
Idem franco per poet1*80.
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) O. IJl».
Afzonderlijke nummer*0.05.
Wekelykach b\Jyoegeel BollanaUch* Buitvro*»' (onder
redactie van Thérèae Hoven) per 3 mad. 50 ets.
"Wekeljjksch bijvoegsel „WtreldrevUc" per 3 mnd. 58 cl».
Uitgevers: VALKHOFF St Co.
Bureau: UTREC H TSCH ESTRAAT
Intercomm. Telefoonnummer 66.
46.
PRIJS DER ADVERTENTIEN
Van 1—5 f O.80.
Elke regel meer,4 %4 0.15#
DionaLtuinbiedingon 1—6 regola,, 0.50*
Groole letters nuar plaatsruimte.
Voor handel en bodrijl bestaan zeer vooidoolige bepalingen
tot het herhaald advertoeren in dh Blad, bij abonnement.
Eene «droulaire, bevattende de voorwa&rdon, wordt op
aanvraag toegezonden.
Kennisgeving.
HINDERWET.
Burgemeester en Wethouders van Amers-
Èoort,
Gelet op artt. en 7 der Hinderwet,
Brengen ter kennis van het publiek, dat een
door de firma Roodesiein Co. ingediend ver
soek, met bijlagen, om vergunning tot het uit
breiden van eene meubelfabriek door plaatsing
van een gecombineerde lintcirkelzaag, frais- en
boormachine in het perceel alhier gelegen aan
de Scherbierstreat No. 3 bij het Kadaster be
kend ondier Sectie B, No. 4905 op de Secretarie
der gemeente ter visie ligt, en dat op Zater
dag den Oen Juni aanstaande? des voormiddags
te half elf uren gelegenheid ten Raadhuize wordt
gegeven om, ten overstaan van het Gemeen
tebestuur of van één of meer zijner leden, be
zwaren tegen het uitbreiden van de inrichting
in te brengen.
Tot het beroep, bedoeld in art. 15, le lid der
Hinderwet, zijn volgens de bestaande jurispru
dentie, alleen zij gerechtigd, die overeenkom
stig artikel 7 der Hinderwet voor het Ge
meentebestuur of één of meer zijner leden zijn
verschenen, teneinde hunne bezwaren monde
ling toe te lichten.
Amersfoort, den 26. Mei 1917.
Burgemeester *en Wethouders voornoemd.
De Secretaris, De Burgemeester.
A. R. VEENSTRA. v. RANDWIJCK.
IV.
Biochemische Fabriek Prana.
Als vierde in deze serie, te midden van
*onze grootere bedrijven, zou men zeker niet
hier verwacht hebben de Biochemische fa
briek Prana, welke uit den aard der zaak als
meer speciale industrie, slechts van be
scheiden omvang is. Dat zij niettemin thans
reeds aan de beurt is, vindt niet zoozeer
■z'n verklaring in het feit dat wij de volg
orde in deze beschrijving niet van de groot
te der bedrijven wenschen te doen afhangen,
els wel omdat twee van de grootere indus
trieën verzochten ons bezoek nog wat te
willen uitstellen. En dan was het misschien
ook wel eenige nieuwsgierigheid, welke onze
schreden nu reeds dadelijk deed richten
naar Prana, in z'n groene nestje tegen de
Beek en Randenbroek aan.
Eerlijk gezegd, het intrigeerde ons 'n wei
nig, dat wij maar niet konden bevroeden wat
er in deze mysterieuse fabriek toch wel ge
brouwen werd. De eenige houvast gaf ons
de wekelijksche advertentie, waarin de fa
briek de verkrijgbaarstelling van gedistil
leerd water aankondigt, maar veel wijzer
maakte dat ons niet. En we hebben 'n sterk
vermoeden dat onze lezers er niet veel meer
van wisten. Hoogstens herinnerden zij zich
misschien dat 'n paar jaar geleden de om
geving van Achter Luiaard in den letterlij
ken zin des wo'ords „in slechte reuk" stond;
en dit was dan wellicht weer de oorsprong
van vage geruchten als zouden in deze in
richting dierenlijken verwerkt worden.
Ook ons was dat ter oore gekomen en dat
maakte de zaak pikanter. Had ook ons land
in den dollen oorlog betrokkeiP geworden,
onze geachte vijand zou allicht reeds nog
'n stapje verder gegaan zijn en der goedge-
loovige wereld kond gedaan hebben dat ook
Holland te Amersfoort z'n inrichting had
waar de lijken van de gevallen helden tot
varkensvoer verwerkt werden.
Van dergelijke sensationeele griezeHg-
heidjes is echter in Prana niet de geringste
sprake. Het bedrijf kan het volle daglicht
zien. Deze Biochemische fabriek levert al
lerlei geneesmiddelen, voornamelijk en
dit verklaart de geruchten organo-lhera-
peutische praeparaten uit organen van die
ren, met name de schildklier (Thyreoid), wel
ke, gelijk sinds geruimen tijd bekend is, een
merkwaardigen invloed op het geheele
lichaam uitoefent.
De kennis omtrent de functie van de
schildklier heeft men langs verschillende
wegen verkregen, in de eerste plaats door
'n reeks laboratoriumproeven op dieren ge
nomen. Die proeven leerden dat wegnemen
van de geheele klier leidt tot allerlei ziekte
verschijnselen, maar ook dat het ontslaan
van pathologische verschijnselen voorko
men wordt door de klier of een deel ervan
weer elders in het lichaam in te planten. Zij
oefent haar werking onafhankelijk van de
plaats welke zij inneemt. De voor het
lichaam onmisbare stoffen welke deze klier
bereidt, worden niet langs een afvoerbuis
ter plaatse gebracht waar zij dienen moeten
doch direct aan het bloed afgegeven en
door het lichaam verbreid (inwendige secre
tie). In de laatste jaren worde steeds meer
voor verscheidene ziektetoestanden van
schildkliërtabletten gebruik gemaakt.
Ook uit andere organen bereidt Prana
therapeutische praeparaten, zoo uit de hy-
pophisis, 'n klein, onder de hersenmassa
bedekt orgaan, verder uit borstklier, ovari
um, testis e.a. Meestal worden zij in den
orm van tabletten of pastilles in den han
del gebracht.
Prana levert niet aan het publiek, doch
slechts aan doktoren en apothekers voor re
cepten. Ook de naam wordt thans begrijpe
lijker biochemie, onderdeel van de genees
kunde (bios-leven), terwijl Prana een Hin-
doesch woord is dat een van de 5 levens
staten aanduidt.
Na langdurige voorstudie is deze fabriek
hier in 1913 opgericht onder directie van
dr. V. J. C. Bruining en jhr. H. van de Poll,
terwijl dr. F. O. Steensma, lector aan de
rijks-universiteit te Utrecht, wetenschappe
lijk adviseur is.
De dierlijke grondstoffen worden recht
streeks betrokken van de abattoirs in de
groote steden. Met het oog op het spoedige
bederf, heeft de productie zooveel mogelijk
in den winter plaats'. Aan het zuiver praepa
gehouden worden aan het versch ontvangen
van de organen; buitenlandsche fabrikanten
steHen 2ich soms tevreden met levering per
vat, bijv. het totaal van wat in een maand
geslacht werd. Prana echter elscht steeds
levering bij kleine partijtjes, telkens terstond
na het slachten. De directie slaat er dan ook
voor in dat alle praeparaten geheel overeen
komen met de mededeelingen welke om
trent de samenstelling gegeven worden.
Wat wij boven schreven, dat Prana niet
aan het publiek levert, is in z'n algemeen
heid niet geheel juist. Zelf noemden wij
reeds gedistilleerd water dat verkrijgbaar
gesteld wordt. Voor de bereiding der prae
paraten is gedistilleerd watef (stoom die in
vasten vorm neergeslagen is) noodig en zoo
kan wat er meer geproduceerd wordt dan
gewonnen is, verkocht worden. Gedistilleerd
water wordl vereischt in apotheken en voor
batterijen van electrische installaties.
'n Ruimer afzetgebied onder het publiek
wordt ten slotte gevonden voor 'n ander pro
duct, meer van hygiënischen dan van medi-
cinalen aard, n.l. „Xuko", ivoorwitte blaad
jes van chemisch zuivere chitine (stof die
men vindt in de pantsers van insecten, voor
al meikevers, en de doppen van garnalen).
Deze Luko dient als kussenvulsel, speciaal
voor kussens voor zuigelingen, en heeft
deze vooitfeelen boven andere vulsels dat
zij reukeloos is, geen verontreinigingen be
vat, onveranderlijk is en niet stuift, luchtig
■blijft en zich niet samenbalt, niet telkens
ververscht behoeft te worden en tegen stoo-
men -en wasschen bestand is.
Men' ziet het, 'n kijkje in de Biochemische
Fabriek Prana, hoe bescheiden van om
vang en rustig van bedrijf zij zijn moge,
biedt den bezoeker veel interessants en
leerzaams en daarom berouwt het ons niet
haar in deze serie 'n plaats ingeruimd te
hebben.
BUI FNI AND."
Politiek Overzicht
De rol van de duikbooten
in den werelstrijd.
Het hoofd van de Engelsche regeering.
dat ook de vooruitzichten voor de voedsel-
verzorging beter zijn geworden. Lloyd
George waagde zich hier aan eene voor
spelling; hij zeide:
Wanneer het volk spaarzaam is en zich
aan geene verspilling schuldig maakt; won
neer de grondbewerkingen, die voor de pro
ductie van voedingsmiddelen noodig
zijn, worden verricht; wanneer de fabrie
ken ons stoomploegen leveren; won
neer het leger ons de werkkrachten,
die gemist kunnen worden, toestaat, en
wanneer wij ons allen op de juiste wijze ge
dragen, namelijk als personen, die het land
van het ongeluk der ontberingen en der el
lende willen redden, dan is het niet noo
dig, dat de duikboot ons de vrees inboe-
zennfc dat wij den oorlog door de duikboo
ten kunnen verliezen. Dit is eene voorspel
ling, welker vervulling aan vele voorwaar
den gebonden is; maar zij kan toch dienen
om den gezonken moed weer wat op te beu
ren. en daarom is het Blijkbaar te doen.
Het is nog niet leng geleden, dot de En-
gelsche bewindslic -» geheel andere tonen
lieten hooren. Lloyd George zelf heeft in
zijne bekende rede in de Guildhall erkend,
dut de Duitsche duikbooten een machtig
wapen zijn in handen van den vijand, maar
dot een middel om ze te bestrijden niet kon
worden aangegeven; hij kon slechts den
zwakken troost geven, dei de knapste kopp n
van Engeland en zijne bondgenoot en aan
houdend bezig waren met de vraag hoe de
middelen zijn te vinden om ze op afdoende
wijze te bestrijden. Nu is de toon geheel
anders; er wordt gezegd, dat het U-boot
gevaar niet van dien aard is, dat het ge
gronde aanleiding kan geven tot de vrees,
dat de oorlog door de duikbooten zou kun
nen verloren worden.
In denzelfden geest heeft ook in frank
rijk de minister van marine, admiraal La-
caze, zich in de Kamer uitgelaten. Ook hij
koor» (j0t de opgaven van. de in
Mei in den grond geboorcle scheepsruirhte,
vergeleken bij April, eene aanmerkelijke
vermindering aanwijzen. Hij voerde cijfers
aan ten bewijze, dat de Duitsche blokkade
der Fransche havens feitelijk nooit heeft be
staan. Er zijn tot heden zoovele schepen in
de havens gekomen als deze konden opne-
eerste minister Lloyd George, heeft het J men en zij hebben alles aangebracht wat het
parlement, toen het tegen Pinksteren voor i land noodig had. 4.200.000 ton goederen
eenige dagen naar huis ging, een hart on- zijn in Maart in de Fransche havens geko-
der den riem willen steken door als blijde
boodschap mede te deelen, dat belangrijke
vorderingen zijn gemaakt-in de bestrijdin,
men en 4.300.000 ton in April. In tegen
stelling hiermee komt er niets of zoo goed
als niets in de Duitsche havens. Dit bracht
van de duikbooten. Hij verklaarde, dat de hem tot deze conclusie: „Het is onjuist te
maatregelen tot bestrijding van dit allergo- zeggen, dat wij tengevolge van den U-boot-
duchtste van de wapenen, die de tegenstan- oorlog den oorlog moeten verliezen. Wij
der in den oorlog aanwendt, steeds beterkunnen nog smartelijke verliezen hebben,
doel treffen. In de laatste drie weken is men j
reeren van de organen wordt de meest mo- j tegen de duikbooten met meer succes op- j zien zonder zwakheid en zonder blind opti-
gelijke zorg besteed, het is juist een grief j"getreden dan in eenige andere periode van misme maar ook zonder overdreven bezorgd-
van de directie dat de grondstoften soms den oorlog. Men ondervindt daarvan ook heid."
door tusschenpersonen „gepraepareera" j reeds de gunstige gevolgen. Het aantalHet is eene merkwaardige omkeering, die
worden, doch bij levering dan blijken nog i verlorenschepen js aanmerkelijk vermin- in deze uitspraken in vergelijking met die van
allerlei anatomische bestanddeelen te be- derd; de cijfers van de verliezen over de nu
vatten, zoodat 'n nieuw zuiveringsproces I bijna afgeloopen maand Mei zullen geringer
dan noodig was. Ook moet streng de hand zijn dan die over April. Dit heeft tot gevolg.
maar ik meen, dat men den toestand kan be-
.vroeger is op te merken. Men zou wen-
duikbootwnpen, de juiste is. Want als het
middel is gevonden om de duikbooten met
gelijkwaardige middelen te bestrijden, dan
zou dit wapen voor de Duitschers een goet!
deel van zijne waarde verliezen; zij zouden
er dan misschien toe komen het als een on
deugdelijk strijdmiddel ter zijde te stellen. De
kans zou daardoor toenemen, dat het inzicht
veld wint, dat ook in den zeeoorlog geen der
partijen in staat is de andere te overwinnen,
hetgeen de gemoederen meer tot den vrede»
zou doen neigen.
Maar om deze opvatting aannemelijk te
maken, is nog iets meer noodig dan verze
keringen, die enkel op woorden steunen.
De cijfers zullen moeten uitwijzen, dat in
derdaad de verliezen, die tengevolge van den
'duikb'ootooclag worden geleden, zoo belang
rijk zijn gecfaold als men 't voorstelt. De
cijfers over de heden ten einde loopênde
Meimaand, niet alleen van het aantal in den
grond geboorde schepen maar ook van het
aantal tonnen verloren vrachtruimte, zullen
hier de proef op de som moeten leveren.
Tot zoolang is menT geneigd, bij deze ver
klaringen te denken: Die Botschaft hör' icb
wohl, allein mir fehlt der Glaube.
De aor;o£4
Washington, 30 Mei. (R.) Om de
Vereenigdé Staten in staat té stellen het
tegenwoordige overwicht op financieel ge
bied te handhaven, zal een programma wor
den opgemaakt, waarvan de "hoofdpunten zijn
het sluiten van de Amerlkaansche geldmarkt
gedurende den oorlog voor de uitgifte van
verdere leeningen van vreemde regeeringen
en stabilisatie van de zaken door oprichting
van een internationalen aankoopraad en
centralisatie van het financleele stelsel vat*
het land door toevoeging aan het financieele
reservestelsel van duizenden krachtige
ti ustmaatschappijen en staatsbanken, die
thans geene leden zijn. Feitelijk zijn alle
financieele plannen der regeering, daaronder
begrepen het linancieren van cie eniem»
zijn op dit denkbeeld geschoeid
B e r 1 ij n, 3 0 Mei. (W. B.) Door nieuwe
U-boot-successen in den Atlantischen
oceaan en in het Kanaal zijn 26,000 ton
vrachtruimte vernietigd. De kleinere zeil
schepen zijn hieronder niet begrepen. Alle
in den grond geboorde schepen zijn van
Engelsche nationaliteit.
Berlijn, 3 0 Mei.. (W. B.) Voor het
prijsgerecHt te Londen werd den 30en April
beweerd, dat de Duitsche U-boot-bemannin-
'gen voor de in de haven binnengebrachte
schepen 50 pet. van de waarde der sche
pen ontvingen en bij de in den grond ge
boorde schepen 16 pet. van de verzeke
ringssom. Hiertegenover wordt nogmaals
vastgesteld, dat in de Duitsche marine gee
ne prijsgelden, van welken aard ook. ver
deeld worden. Prijsgelden zijn in dezen oor
log alleen aan de Engelsche marine bo
taald.
Londen, 3 0 Mei. (R.) In de laatste
schen, dat de opvatting, die nu laatstelijk I week zijn 2719 schepen Engelsche havens
erkondigd wordt over de waarde van het j binnengeloopen en 2768 er uit vertrokken.
Wie 2iet niet gaarne dat 'n ande-r 'n goed
roorbeeld geeft?
FEUILLETONS.
Roman van Helene Dickmar.
Geautoriseerde vertaling uit het Noorsch
door
A M. VAN DER LINDEN-VAN EDEN.
10
Zij zette een ontevreden gezicht en de lijnen
'óm haar mond werden omlaag getrokken.
„Kan je nog niet wat gaan liggen en zien
wat te slapen?"
„Ach, dal geeft niets. Maar het kan niet
anders, je moet je wel ellendig voelen, wan
neer je nooit je nachtrust krijgt," zei ze op
klagenden loon. „Je kwam eerst tusschcn
twaalf en één uur thuis van je whislpartij of
wal het is. En dan ruik je naar tabak. I k
kan dan den slaap niet meer vatten en om
zes uur begint Lili te schreien dus..."
„Ik ben gister niet op een whistpartij ge
weest," antwoordde Harald, terwijl hij zich
blijkbaar inspande om kalm te spreken: „Ik
iwiis bij Nilsen.... wij werkten aan iets, dat
hij ging niet verder.
„Zoo. ik dacht dat je in de club zat," zij
legde den nadruk op dit woord.
„Lieve Ragnhild, je weel evengoed als ik,
.waarom ik met rniin vrienden heb afgespro
ken bij lien-te komen, in plaats \*an zij hier."
Ilij zag haar scherp aan.
„Neen, dat herinner ik mij heelemaal niet...
Ik ho«d niet van hen, dat heb ik je gezegd
maar
„Ik kan je niet beloven voortaan vroeger
thuis te komen," viel hij haar in de rede. Zijn
wenkbrauwen trokken zich ?nmcn. „Het
wordt altijd Iaat en de weg hierheen neemt
ook veel tijd; maar ik heb je immers voorge
steld om bij die gelegenheid op den divan in
mijn studeerkamer te gaan slapen, dan be
hoef ik je niet te hinderen en
„Ja, dat zal dan maar beter zijn, zoolang we
nog zoo klein behuisd zijn, dat wij Lili bij ons
"in de kamer moeten houden... In dal hok, dat
w'j voor kinderkamer gebruiken is nauwe
lijks plaats genoeg voor Karei en GurineJ..."
Zij zuchtte „dan is het bij Richard anders
dat is zeker!" vervolgde zij na een kleine
pauze, terwijl zij legen den rug van haar stoel
leunde en hel lange, roode lint van haar mor
genjapon, tusschen haar vingers oprolde...
„Hun kinderkamer is minstens tweemaal zoo
groot en nu laten zij ook nog bouwen 1"...
„Me dunkt, Harald," zei ze op eens, terwijl
zij hem aankeek, „we moesten nu de geheele
bovenverdieping overnemen, wanneer zij
klaar is? Sigrid zei gister dat je aan Richard
had gezegd dat je niet wilde... in ieder geval
zal hij het zoo inrichten dat het apart ver
huurd kon worden, zei ze"
„Waarlijk Ragnhild" hij hield even op...
„het zou veel duurder worden, zie. je... en
daarom, als wij het konden redden... De slaap
kamer is toch een mooie ruime kamer en
Ragnhild wierp het hoofd in den nek.
„Meen je dat werkelijk? Kunnen we dat
niet eens doen? Foei Karei!" zij brak plot
seling af en schoof den stoel driftig op zijde
Jou ondeugende jongen... kan jc dan nooit
eens stil zijn. Kijk eens, wat je gedgan hebt,
foei, schaam je!"
Zijn bord met melk en brood lag omgekeerd
op zijn knieën en de inhoud stroomde over
hem en over baar nieuwe morgenjapon.
Karei begon le schreien van louter schrik.
Maar daar hij meteen een oorveeg van zijn
moeder ontving en onzacht op den grond
werd gezet, barstte hij los in een vervaarlijk
.gebrul, en schopte uil alle macht met zijn
kleine, korte beentjes, toen Ragnhild-hem
naar de deur trok en hem, terwijl zij Gurinc
riep, de deur uitzette.
Hè die nare jongen hij is een plaag!"
Ragnhild bleef staan en schudde boos haar
japon uit.
„Je hadt niet zoo driftig behoeven te wor
den om zoo'n klein ongelukje."
Haar fijne lippen -klemden zich vast op«
elkander. Hij kcelc voor zich neer op zijn
bord.
„Ja, jij jij verwent den jongen Jut zal
met mij nog worden, als..."
Daar ging de telefoonbel.
„Dat is Hans zeker!" Harald stond op,
„hij beloofde mij even le zeggen hoe het met
moeder is."
„Ja. Ragnhild, wc zullen van avond beiden
moeten thuisblijven," zei hij, toen hij binnen
kwam en weer aan tafel ging zitten. „Moeder
heeft zulke hevige pijnen, dat zij van nacht
den dokter hebben moeien halen cn nog ligt
zij te jammeren."
Een oogenblik stilte.
Ragnhild bekeek de einden van haar roode
linten, die zij tegen hel licht hield, om te onder-.
zoeken of zij (teor het ongeluk beschadigd
waren terwijl zij zei:
„Dat is naar voor haar, arme slakker! Maar
jc weet dat er geen gevaar bij is dus wat
dat aangaat, vind ik. dat wij..."
„Och. je kunt nooit weten of er gevaar bij
is ik ga daarom van avond liever niet."
.Zij wordt er toch niet beter door, al blijf
je thuis..."
„Ik w i 1 niet gaan."
„En je wilt natuurlijk dat ik ook niet ga?
zelfs al wordt zij-beter?"
Zij was weer gaan zitten en begon haar
japon met een servet af te drogen terwijl
een zonnestraal op helzoifdc oogenblik haar
juweelen rjng deed fonkelen dien zij aan den
vinger van haar linkerhand droeg naast den
gladden, gouden ring.
„Je kunt doer, wat je wilt. Dat klonk alsof
hij met zijn gedachten ver weg was en. er
lag zulk een eigenaardige uitdrukking in, zijn
oogen. die onwillekeurig het kleurenspel op
haar hand volgden.
„Is dat nu een antwoord! Je weet heel goed,
dat ik om de menschcn niet alleen kan gaan,
ze denken natuurlijk dal hel heel erg is,
wanneer jc niet eens een ^ricin partijtje kunt
bijwonen..."
„Je zei immers zelf, dut er gedanst zou
worden!"
„Nu ja, dansen... maar het is de laatste club
avond v#h dezen winter en ik ben zoo dik
wijls nerveus cn ongesteld ik ben waarlijk
niet verwend door pretjes maar als je je
altijd moet schikken naar afideren, dan..."
Zij wreef haar japon steeds ijveriger cn had
een hooge kleur gekregen.
„Noem jc moeder een andere?" Hij keek
haar aan,
„Nu ja ik vind je moet niet overdrijven
er wordl waarlijk genoeg om harentwille
gedaan..."
„Hoe meen je dat?" Het bloed was ook hem
naar het hoofd geslegen en hij trok zijn wenk
brauwen dichter samen boven de diepliggende
oogen.
„Och iedere Zondag is al een heilige dag
en ik zou er niet over spreken, als je niet
zei, dat wc niet eens een fatsoenlijke kinder
kamer kunnen bekostigen en je zoudt oolé
niet zoo behoeven te werken en je af te slo
ven, wanneer niet..."
„Wat bedoel je?" Er trilde een onderdrukte
heftigheid in zijn slem
Zij zag hem met een kouden blik aan.
„Er gaat jaarlijks geen klein gedeelte van
je inkomen naar Holtegaden... vermoed ik."
„Jc weet evengoed als ik. dal moeder schub
den heeft moeten maken om ons in dc wereld
vooruit te brengen. En ziek als zij is, zal zij
het beter hebben dan in een of ander pen-
sion?"
„Nu, natuurlijk, jij moet het weten. Ik ze/|
er niets van, ik.:, och. 't is vooral ter will#
van de kinderen... m ij n geld komt toch ooK
in dc huishouding wij leven waarlijk nieÉ
royaal en..."
Harald was zeer bleek geworden.
(Wordt vervolgd.)
