N" 4 16,le Jaargang. DE EEMLANDER". Donderdag 5 Juli 1917. Amersfoort's Mannenkoor. BIJITFNI AND." FEUILLETON. Strijdende Zielen. RSFOORI Hoofdredactie: MARIE VAN VERSENDAAL. Mr. O. YAN SCHAARDENBURG. 1» Uitgevers: VALKHOFF Co. abonnementsprijs Per 8 maanden vooi Amersfoort T Idem trnuoo per po3t Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) Afzonder! like nummers 0.«5. Wekeli.iksoh bijvoegsel „De Uollandech* Huuvroxue' (onder redactie van Thérèse Hoven) per 3 mnd. 50 ets. "Wekeliiksoh bijvoegsel Wereldrtout%' per 3 mnd. 5» CO. Bureau: UTRECHTSCH ESTRAAT 46. Intercoirim. Telefoonnummer 66. PRIJS DER ADVERTENTIËN Vsn 1-5 recels Elke regel moer - 0.15. Dienstaanbiedingen 1—5 regels0.5ol Groote lettors naar plaatsruimto. Voor handel en bedrijl bestaan zeor voordoolige bopalingon tot het herhaald adv^rteeren in dit Blad. bi» abonnement. Eene oiroulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Kennisgevingen. De Burgeiv.cesier <ler gemeente Amersfoort maakt bekend, dat De Minister van Landbouw, Nijverheid: en Har.del heeft gQedgevonden I. Met betrekking van het terzake bepaalde in zijne beschikking d.d. 3 April j.l. No. 28600a, afdeeling Handel, voor gezouten varkensvleesch vast te stellen een maximum inkoopprijs voor de gemeenten ingevolge artikel 3 der Distribu tienet 1910 van f 1.50 per K.G. II. Aan de gemeentebesturen in overweging te geven een verkoopprijs van gezouten varkens vleesch, ingevolge artikel 3 der Distributienet 1913 van 7 0.35 per K.G. III. Met intrekking van het terzake bepaalde in zijn beschikking d.d. 3 April j.i. No. 28ü0Ub, afdeeling Handel, voor zoover betreft sub 7, in gevolge artikel 2 en 8 der Distributiewet 1916, vast te stollen d'e navolgende maximumprijzen in den kleinhandel voor gezouten varkensvleesch. per a K.G. a. Gezouten karbonaden f 0.70 b. Gezouten rollade f 0.75 c. Gezouten fricandeau f 0.75 d. Gezouten vette lappan f 0.50 e. Gezouten doorregen lappen f 0.55 f. Gezouten magere lappen f 0.70 g. Gezouten gehakt f 0.60 h. Gezouten vet spek f 0.50 i. Gezouten mager spek f 0.60 j. Gezouten krabbetjes f 0.40 k. Gezouten kruisschijf f 0.40 1. Gezouten hamschijf. f 0.45 Amersfoort, 5 Juli 1917. De Burgemeester voornoemd, VAN RANDWUCK De Burgemeester en \veihouders van Amers- foorr, doen te weten, dat door den Raad dier gemeente in zijne openbare vergadering van den 27. Februari 1917 is vastgesteld en, bij Koninklijk Besluit van den 25. April 1917 No. 65, is goed gekeurd de volgende, verordening Verordening tot'wijziging van du Veror dening op de heffing eencr plaatse lijke directe bekisting naar het inko men (vastgesteld bij raadsbesluit vun den 28. October 1913, No. 477). Art. 1. Na art. 15 wordt ingevoegd art. 15a, luidende Wanneer na de vaststelling van den aanslag blijkt,, dat deze te laag is geschied, kan, zoo lang met twee jaar na den aanvang van liet be lastingjaar zijn verstreken, voor de te weinig geheven belasting een nadere aanslag worden opgelegd. Art. 2. Deze verordening treedt in werking op heden. En is hiervan afkondiging geschied waar het behoort, den 2. Juli 1917. De Secretaris, Do Voorzitter, h. R. VEENSTRA. v. RANDWUCK. HINDERWET. Burgemeester cn Wethouders van Amersfoort brengen ter openbare kennis, dat bij hun besluit van 2 Juli 1917, aan J. G. Fontein, Directeur der N. V. Fijn-houtbewerking en kunsthandel en zijne i echtverkrijgenden voorwaardelijk ver gunning is verleend tot het plaatsen van een draaibank, een fraisbank, een lintzaag, een vlalc- bank, een van-dikte-bank cn een boorbank, ge dreven door een electromotor van 4 Hv. P. en een <üto van 5 H. P. en dienende tot fijn-hout bewerking var* meubelen en schilderijlijsten in een bestaand fabrieksgebouw, alhier gelegen aan de Muurhuizen no. 91, kadastraal bekend ge meente Amersfoort, sectie E, No. 4373. Amersfoort, 3 Juli 1917. Burgemeester en Wethouders voornoemd. De Secretaris. De Burgemeester, A. R. VEENSTRA. v. RANDWUCK. HINDERWET. Burgemeester en Wethouders van Amersfoort brengen ter openbare kennis, dat bij hun besluit van 2 Ju!i 1917, aan I. de Groot en zijne recht verkrijgenden voorwaardelijk vergunning is ver leend tot het oprichten van eene inrichting tot heft sorteeren en bewaren van lompen en het drogen van hazen- en konijnenvellen, in het per ceel alhier gelegen aan de Teut No. 44, kadas traal bekend gemeente Amersloort, Sectie E No. 4815. Amersfoort, 3 Juli 1917. Burgemeester en Wethouders voornoemd. De Secretaris, De Burgemeester, A. R. VEENSTRA. v. RANDWUCK. HINDERWET. Burgemeester en Wethouders van Amersfoort brengen ter openbare kennis, dat bij hun besluit van 2 Juli 1917, aan de fa. Rcodestein en Co. en hare rechtverkrijgenden voorwaardelijk ver gunning is verleend tot het plaatsen van een ge combineerde lint-, cirkelzaag-, frois- en boor machine, in het perceel alhier gelegen aan de Scherbierstraat no. 3, kadastraal {bcxend ge meente Amersfoort, Sectie E No. 4905. Amersfoort, 3 Juli 1917. Burgemeester en Wethouders voornoemd. De Socretaris, De Burgemeester, A. R. VEENSTRA v. RANDWUCK. 5 Juli 1907—5 Juli 1917. (Ingezonden). Waar 's menschen zang wordt aangeheven Daar is 't alsof een teed'rc hand,. Met hechten draad heeft saamgeweven, Een trouwen vriendschapsband. Als we uit onze herinneringen naar voren brengen den voor ons gedenkwaardigen zo mer van 1007, dan denken wij onwillekeu rig terug aan het Amersfoort van dien tijd, toen het zich nog niet bewust was van het tijdperk van bloei dat het tegemoet ging. Een klein, slijf provinciestadje, waar het gezellig vereenigingsleven niet te vinden was en waar het niet mogelijk scheen een lief hebbert j-vereeniging tot vollen bloei te kun nen brengen. En wanneer men als vreemdeling daar zijn tenten had opgeslagen met het idee er voor langen tijd te verblijven, \*os het een groote toer daar in te burgeren en zich met de Amersfoortsche toestanden en gewoonten eigen te maken. Zoo ging het velen die zich daar langza merhand wegens hun werkzaamheden had den gevestigd. Veelal overgekomen uit groo- ter plaatsen waar men lid was geweest van een of andere liefhebberij-vereeniging, misto een zeker deel der hier geimporteerden een mannenzangvereeniging. Hoe hierin te* voorzien? Het was- ondergeteekende ter oore geko men, dat zich onder de nieuwere bewoners goede zangers bevonden, 't Was dus ge- wenscht bij deze menschen mijn licht op te steken, om dan verder te overwegen wat in deze richting gedaan kon worden. Al spoedig had ik een goed adres getrof fen en deelde men mij mede. dat reeds eenige heeren bezig waren met de uitvoe ring van een dèrgelijk plan en raadde men mij, een oproep van die heeren in de plaat selijke pers af te wachten. En werkelijk, kort na dit onderhoud verscheen in onze bladen een oproep om tot oprichting van een man nenkoor te geraken. „Zou Amersfoort dus ook zijn liedertafel krijgen?" dacht ik onwillekeurig toen ik mij gereed maakte de vergadering te bezoeken. Een vraag die zeer spoedig bevestigend zou beantwoord worden. Wat een eigenaardige mengeling van per sonen op die eerste bijeenkomst! We weten 't ons nog zoo goed te herinneren, hoe ami caal het er toe gingf Al spoedig werd een commissie van 5 personen benoemd, die verdere pionnen zou overwegen en opdracht kreeg een concept reglement te ontwerpen. Dank zij dei\just en den iivër dezer com missie was het mogelijk 5 Juli daaropvolgen de reeds tot oprichting te kunnen overgaan. Eenparig was men van meening, dat het jonge kindje „Amersfoort's Mannenkoor" ge doopt moest worden. Ook werd nog dien zelfden avond als directeur benoemd de heer N. Hazendonk, terwijl de voorloopige com missie werd aangezocht het bestuur te willen vormen. Gaarne werd dit door de heeren aanvaard en werden de functies onderling verdeeld. Zoo staat dan in de annalen van Amers foort als datum van oprichting van Amers foort's Mannenkoor 5 Juli opgeteekend. Zou ze het redden in-deivlevensstrijd, of zou ze het lot van zoovele soortgelijke vereenigin- gen moeten deelen, die na korten tijd van bestaan blijken geven geen levenskracht te bezitten? 't Was weer een vraag die ik mij onwille keurig stelde, maar d'e band die reeds op de eerste repetitie-avonden gelegd werd toen men elkaar allengs leerde kennen was zóó hecht en de gesloten vriendschap zóó op recht, dat we geen oogenblik twijfelden of de zaak zou best marcheeren. En we bedrogen ons niet! We kunnen dan ook niet anders dairden goeden toon roemen, die steecis in onze ver- eeniging heerscht. Geen domineeren van een of andere persoonlijkheid en geen op dringen van meeningen in het bestuur, geen politiek of anderszins te dulden op de repeti ties, ziedaar een richtsnoer welke het bestuur zich had gesteld bij Se aanvaarding van zijn taak. Dit is dan ook de oorzaak ven het steeds in bloei toenemen van onze vereeni- ging en wij gelooven stellig, dat vele zuster verenigingen daarop niet prat kunnen gaan. Wat een heerlijk schoone herinneringen zijn ons van deze tien jaren bijgebleven! En wat is men gehecht aan een vereeniging waar van men tien jaren deel uitmaakte. Een ver eeniging waar vriendschap en prettige sa menwerking hoogtij viertTien jaren in dienst van den mannenzang! 't Is niet de bedoeling in dit korte bestek de prestatie van Amersfoort's Mannenkoor naar voren te brengen, alleen willen wij er op wijzen, dat dank zij de energie van haren directeur, den heer N. Hazendonk, de ver eeniging een zeer goeden naam heeft in Amersfoort en Omstreken en een breede kring donateurs en kunstl. leden met de ver eeniging meeleeft ert steeds met lof spreekt over haar goed georganiseerde concerten. Ook moeten wij nog wijzen op het belang rijk feit, dat het geheele bestuur op een en kele uitzondering na vanaf de oprichting van de vereeniging steeds met grooten lust en ijver haar functie blijft vervullen. Dit is niet alleen een groot bewijs van vertrouwen dat de vereeniging het schenkt, maar het schijnt tevens een der factoren, die meewer ken om een vereeniging tot bloei te brengen! Inzonderheid brengen wij hier een woord van hulde aai» onzen alom geachten voor zitter, den heer R. Koerselman, die steeds wanneer de belangen van de vereeniging dat eischen, gereed is bij ieder die het wel meent met Amersfoort's Mannenkoor die belangen le verdedigen. Hij is het, die, beter dan anderen, zich vrij kan bewegen onder koorleden en nieuwelingen en gaarne voor ieder een vriendschappelijk woord over heeft Moet zulk een omgang dan niet de vriendschappelijke verhouding bevorderen Moge onze sympathieke voorzitter kort geleden benoemd tot bibliothecaris van het Hoofdbestuur nog lang den voorzitters hamer van onze liedertafel hanteeren f ls er nu naar aanleiding van het boven staande geen voldoende reden voor ons feest te vieren ter herdenking van dit feit? Zeer zeker; maar gezien de nog steeds druk kende tijdsomstandigheden wij missen nóg steeds een 20-tal zangers door de mo bilisatie kunnen we niet doen wat we zoo gaarne wilden. Hoe gaarne zouden we b.v. een zangersfeest georganiseerd hebben, waartoe wij de vrienden zangers van onzen bond hadden willen uitnoodigen. Onze stad ligt zoo mooi in het centrum en een dag van ontspanning in onze schoone dreven, met zijn heerlijke dennenbosschen en vergezich ten, zou 'werkelijk voor velen een genot zijn geweest. Maar nu deze plannen niet voor uitvoering vatbaar bleken zelfs konden we geen toestemming van de autoriteiten krij gen voor het houden van een tuinfeest zullen we ons tienjarig bestaan maar in ei gen kring vieren en ter herdenking van het feit den lof zingen der Muze, en de vriend schapsband die onze vereeniging omsluit zal dan weer nauwer worden toegehaald. En don is immers een hooggestemd loflied op onze vereeniging zeker gewettigd en is er een geldend motief om van onze blijdschap uiting te geven om te jubelen met den dich ter Hoe lieflijk klinkt der voogl'Icn lied. Hun fluiten, kwinklen, kweelen. Als 't, waar de lieve lente keert. Weer 's menschen oor komt streden. Maar tienwerf schooner klinkt de zang, In 't diepst van 's menschen ziel geboren Als tolk van 's harten hcil'gen drang Hij lokt des luisfraars ziel in de ooren. Heil u, heil u, rijkbegaafden, Toovenaars, met woord en klank Wie 't waarachtig schoone minnen Brengen u verrukt hun dank. Heerlijke, onvergeeflijke uren Die des menschen ziel doorleeft Als ze op vlcuglen uwer tonen, In een reiner dampkring zweeft I Amersfoort's MannenkoorDe beste wen- schen vergezellen u op uwen verderen levensweg. Moge de opgewekte en prettige stemming die steeds uw bijeenkomsten ken merken bestendigd blijven, en moge uw ledental en uw trouwe rei begunstigers nog meer worden uitgebreid. Dan zijn wij er van overtuigd, dat uw bestuur met nog meer lust en ijver op den ingeslagen weg zal voortgaan en al zijne krachten zal aanwenden om van Amersfoort's Mannenkoor in de toekomst een vereeniging te maken, die waard is een eerste plaats in te nemen onder de mannen koren in ons land. En besluiten wij met den wensch dat gij uw volgende gedenkdagen of lustrums in op gewekter tijden moogt vieren. G. BENDERS. Amersfoort, Juni 1917. Politiek Overzicht De steun van Amerika op het slagveld. n. Het is alleszins te verklaren, dat de tij ding, dat eene Amerikaansche troepenafdee- ling den voet heeft gezet op den Franschen grond, in de Entente-landen eene blijde stemming heeft gewekt. Men ziet daarin een bewijs, dat Amerika niet alleen in den oorlog is gegaan wegens de grieven, die het had tegen de Duitsche duikbootoorlogvoering. Dat is de aanleiding geweest voor Amerika om zich in den strijd te begeven. Maar nu Amerika zich er in bevindt, werkt het samen met de Entente niet als een losse strijder, die zijn eigen weg gaat; het wil zijne hulj> bronnen in dienst stellen van de algemeene zaak. Niet met geld alleen wil het de oorlog voerenden te hulp komen; het wil gezamen lijk met de anderen den strijd op het slag veld voeren. Die steun is voor de Entente van groote waarde. Hij is voor hen meer waard dan de financieele steun, dien Amerika reeds heeft verleend en onbekrompen blijft verleenen. Hare oorlogsoogmerken schijnt de Entente niet te kunnen en te willen opgeven. Zij staat daarom voor de vraag hoe zij eene macht van zoodanige sterkte kan bij een- Dat liefde vergankelijk is, gelooft niemand op gezag van een ander; die ervaring doet men liefst zelf op. Roman van Helene Dickmar. Geautoriseerde vertaling uit het Noorsch door a. M. VAN DER LINDEN—VAN EDEN. 38 „Dat doet. zij well" antwoordde hij scherp en de blos op zijn gelaal.verried 'zijn stijgen de woede. Men moet het samen kunnen vin den Ragnhild is gemakkelijk om mee om le gaan, 't is een lieve, gelijkmatige vrouw zon der kuren en grillen zonder ideeën over vrouwenrechten en zoo meer Harald heeft alleen niet op de rechte manier met haar welen om te gaan dat is mijn opinie. Hij heeft niet gewild, dat is 't als men iets ernstig wil. dan gaat het vanzelf!" .Maar het geluk het geluk dan! Wat jvordt daarvan?'' Zij riep het (uit, voordat zij het wist, zon der dat -zij h et wilde. Het was als een macht binnen in haar, die haar dwong dit woord uit te spreken, het naar Richards hoofd te Blingeren uitdagend, als een vijandelijke strijdkreet! »Het geluk opwinding!" Hij zocht naar woorden, een oogenblik zijn bezinning ver liezend. „Het geluk", daar was het koude spottende lachje weer. „"Wie bereikt het geluk, hier in deze wereld, Ellen het ware geluk ligt in de vervulling van onze plichten en in niets anders, geloof mijl" ,.Neen, dat is een leuken! Dat mag je niet zeggen! Je weet zelf, dat het niet waar is." riep zij hartstochtelijk uit. Iedere zenuw in haar gelaat trilde. „Maar weet je wat ik vind, Richard? Het komt mij voor dat de menschen dikwijls niet veel anders gedaan hebben, dan elkander verkeerd verstaan, zoodat zij ten slotte zeiven niet meer weten wat de oorspronkelijke be- teekenis van een woord is geweest. Er i s iets, dal geluk heel, iets, wat een mensch zich niet laat ontnemen! Alle menschen hongeren naar geluk, alle menschen hebben recht om er naar te hongeren; zij m o e t e n zij zullen! want het geluk is geen vermaak cn zelf zucht en gemakzucht geluk verrijkt on ver edelt. Het geluk maakt dat de menschen niets liever doen dan zich zelf vergelen!... En wij wij die Zij zweeg een oogenblik en drukte de hand tegen haar borst, alsof haar hart te snel klopte om adem te halen. ,/Wjj o n g e h u w <Lc n hebben hier misschien een woord mee te spreken; want wanneer wij het woord geluk hooren, dan weten wij ook, dat is Zij hield plotseling op. Het was opeens alsof een stem in haar ziel jammerde en klaagde: Waarom waarom deed zij dit? Waarom legde zij haar ziel bloot voor hem? Maar Richard's gelaat was geheel veran derd. Hij was opgestaan cn liep een paar keer driftig de kamer op en neer .Toen ging hij vóór haar staan mot beide handen op den rug van «en stoel, eu zei nu niets ontziende, brutaal: „Ja ik begrijp ik begin den samenhang te vermoeden. Dal komt uitstekend uit. Wanneer c-en huwelijk geen „geluk" brengt, welnu, dan gaat men het bij een andere zoeken. Niet vaar, dat is tegenwoor dig zoo het gebruik!... Wanneer men nu maar in staat is, zulke dingen als plicht, moraal weg te cijferen wat kan een mensch dan „gelukkig" wor den! Dan is er niets in den weg, als zich zoo iets aanbiedt dan kan er zelfs iels verlek dclijks in zijn. En daar je moeielijk zult kunnen beweren dat de gevoelens, die je voor Harald koestert eenig en alleen die van een nicht, een collega zijn en daar Harald ook tamelijk vrijzinnig is, wel, dan..." Een gloeiende blos overstroomde Ellens ge laat. Zij was van haar stoel opgesprongen cn stond nu opgericht voor hem. Met" de éóne hand steunde zij op de schrijf tafel cn haar boezem ging snel op cn neer. „Ik duld zulke woorden niet, Richard!' sprak zij zacht en duidelijk, maar haar keel was droog, zoodat haar stem onnatuurlijk klonk. „Ik duld het niet" herhaalde zij en het was of zij langer werd, haar gestalte meer waardigheid verkreeg. „Ik vind ook niet, dal het je zelf eer aandoet. Wij vrouwen zijn nu waarlijk toch wel zoo ver gekomen, dat wij aan die soort 'voogdijschap ontgroeid zijn. En en jelui mannen moest je daarover verheu gen. Want dit, d i t, dat je de macht hebt gehad dat heeft dc meesten uwer ruw van ziel gemaakt! Ja ik kan geen ander woord gebruiken. Wat mij aangaat, ik ben ge lukkig onafhankelijk. Ik ben Voor mij zelve verantwoordelijk en ik zorg voor mij zc-Ivc. Daar heb ik van mijn jeugd af voor gezorgd. 'En in zooverre ben ik modern, dat ik vind dat de vróuw, die haar eigen brood verdient -- evenmin als een man aan niemand rekenschap behoeft te geven van haar han delingen of van haar gevoelens!'* „Maar, wanneer dc menschen over je gaan praten, wat dan?" Hij boog zich nu naar haar toe en zag haar uitvorschend aan. Het was of er een schok door Ellen voer. En zij weck onwillekeurig terug: „Wal meen jo daarmee?" „Ik meen., en ik kan jc vertellen, dat het Ragnhilds woorden zijn zij mag toch zeker wel een stem in deze zaak hebben dat de menschen er heel gauw over zullen gaan pra ten, cn dal..." „Dal is schandelijk!" riep Ellen harts tochtelijk uil en haar gestalte richtte zich op nieuw op. In hel volgende oogenblik zei ze kalmer: „De menschen mogen, wat mij aan gaat, zegftefi wal ze willen je mooi zelf..." „Neen, dat mogen zij niet!... Ik wil je slechts één ding zeggen, Ellen." klonk het bijna drei gend „ik laat niet toe dal ei' een smet op onzen naam geworpen wordt onzen naam dien wij van onzen vader geërfd hebben, cn dien mijn kinderen van mij zullen erven. Ik heb, God zij dank, dien naam geëerd en onbesmet kunnen bewaren, en dal dank ik aan de liefde voor de nagedachtenis van mijn vader, mijn moeder, mijn vroeger tehuis! En in onze lijden, waarin alle zedelijke steunpunten schij nen weg te vallen, zal mijn huis. mijn naam verdedigd cn bcwri3kl worden. Ycrsta-je?" Eliens gelaat was door een doodeüjke 'bleekheid over togen. Haar oogen verwijdden 'zich, fn de handen drukte zij zoo vast legen ■haar horst alsof iets daarbinnen zou sprin gen. Zij opcmle haar mond om le >prckcn, maar er kwam geen geluid; zij beet zich op 'haar lippen dat het bloed te voorschijn kwam. Ais een onweer waren dc laatste woorden van haar broeder tot haar doorgedrongen. •Verschillende trekjes, vluchtige "woorden, onklare indrukken, de geruchten die zij ge hoord had en die zij wist dat waarheid bevat ten. alles vercenigde zich nu in haar be wustzijn tot een helder beeld. Richard Richards naam! Hij had zijn naam onbesmet bewaard? Hij, die in ieder geval in zijn eerste jongelingsjaren zoowel in zijn eigen land als in T buitenland wal men noemt „sterk" ge leefd had; die dezen naam bezoedeld had met verachtelijke genietingen, dezen naam ver laagd had in liefdesbetrekkingen, waarin het woord „liefde" slechts werd gehoond en ont heiligd. En die, na daarmee afgedaan te heb ben, zich mocht verheugen in hel vertrouwen der maatschappij, ja zelfs in het heiligdom van het familieleven. Richard wist ,een oogenblik niet wal te doen. Haar zwijgen en haar veranderd uit zicht gaven hem een onaangenaam gevoel, alsof hij te ver was gegaan. ITct was zijn be doeling geweest haar te waarschuwen, haar terecht te zetten misschien haar tc doen schrikken maar dc manier waarop zij zijn woorden had opgenomen, had hem de gal doen overloopcn. „Dc waarheid is altijd hard om te hooren, Ellen," begon hij op zachter toon, „maar het is tot jo eigen best ik meende niet (Wordt vervolgd.)

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1917 | | pagina 1