„DE E EM LAN DER".
I Vrijdag 20 Juli 1917.
TOEWIJDING.
BUITENLAND^
N° 17.
16,c Jaargang.
abonnementsprijs
FEUILLETON.
MARIE VAN VERSENDAAL.
Hoofdredactie. Mr D VAN SCHAARDEN BUBO.
Uitgevers: VAL. KHOFF Co.
Per B maanden tooi Amersfoort f l.BJJ.
Idem tranoo per post..
Per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) - 0.1 4.
'Afzonderlijke nummers O.O».
Wekeliiksch bijToegsel De Hollatttischt Huisvrouw' (ondar
redactie van Thérès. Hoven) per 3 mnd. ÖO cis.
"Weke! ijksoh bijvoegsel WertldretUt" per 3 mnd. 52 ets.
PRIJS DER ADV ERTE.NTIEN
Van 1 —5 regelsf 0.80.
Elke rogol meo
0.15<
Bureau: UTRECHTSCHESTRAAT 46.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
Dionslimnbiedingon l5 rebels., oifto
Gr oo te lel tors nunr pkuilstuitolo.
Voor iuuulel on bodnji bestaan *our voordooligu bepalingen
herhaald advertueren in dit Blad. hii Almnimmlt
tot het herhaald advertueren in dit Blad, bp" abonuomont]
r.enu «irculniro, bovattondo do voorwaardon, wordt
aanvraag too^o/ouden
op
Kennisgeving.
Burgemeester en Wethouders der Gemeente
Amersfoort maken bekend, dat-in de week van
25 Juli tot en met 29 Juli 1917, zal worden
fcrijg-boar gesteld op bon No. 26
riist,
gort (ook op bon No. 26 van gezoutens spek
in dezelfde hoeveelheid),
groene erwten,
bak- en braadvet,
zeep,
regecringsvarkensvlecsch (gezouten),
kaarsen 50 cents per 300 gram.
schemerlichten h 50 cents per doos plus 10
cent per glaasje.
Voor lichtloozc gezinnen op een bewijs dat
aan de gasfabriek kan worden afgehaald, bo
vendien op een geneeskundige verklaring in
hoogst noodzakelijke gevallen.
Laatstgenoemde verklaring moet op het Le
vensmiddelenbureau worden afgestempeld en
ingevuld.
Hondenbrood is verkrijgbaar op hondenbrood-
ikaartcn (verkrijgbaar op het Levensmiddelenbu
reau) 0.25 per K.G. bij de volgende winke
liers
ll Greevc <^o.
Van Geitderen.
Van Gent Co.
Oosterveen.
Wijnberg Co.
Op de rijstbon is voor degenen die dit wen-
schen óok verkrijgbaar Java-rijst en Siam-rijst,
doch tegen 28 cent per pond.
Amersfoort 20 Juli 1917.
meester en Wethouders voornoemd.
De waarnemend Secretaris,
K. KAAN Jz.
De Burgemeester,
VAN RANDWIJCK.
Het LeYensverzekeringsbedrUf
als Staatsmonopolie.
i.
De buitengewone tijdsomstandigheden
itfoen buitengewone maatregelen noodig zijn,
en ,'dc buitengewone maatregelen vorderen
buitengewone uitgaven. Deze z.g. crisis-uitga
ven, gedaan in het belang van de landsverde
diging, de levensmiddelen-voorziening, het
verstrekken van steun aan landgenooten en
vreemdelingen, loope'n in de honderden mil-
lioeiien. -Die uitgaven worden gedaan uil lee-
mingsgelden, doch de aangegane lecningen
zullen in een min of meer verwijderde toe
komst moeten worden afgelost, terwijl dc
rente der schuld moet worden voldaan. De
daarvoor benoodigdc middelen worden gevon
den uit de belastingen. Waar de stijging van
I den schuldenlast echter zoo buitengewoon
f groot is als thans, heeft de Regeeting geen
1 kans gezien dc benoodigdc gelden tc verkrij-
r gen door de opbrengst der beslaande belastin
gen te verhoogen, doch heeft zij tot nieuwe
heffingen haar toevlucht moeten nemen, met
rhet gc|volg, dal wij hebben gekregen dc Ver-
dedigibgsbelasting, dc Oorlogsbclasting, het
Ij verhoogde Successierecht en eindelijk de
nieuwe Registratie- en Zegelwet. Bovendien
'liggen er nog ontwerpen tol verhooging der
j Grondbelasting en lot invoering van een
effecten-belasting cn een tabaksbelasting.
Oprecht zijn is het eerste wat ouders hun
kinderen afleeren.
Roman
van
Karamati.
Eindelijk, zie, daar werd 't duidelijk in haar
geest. Hens op een morgen ontwaakte zij in
de volle zekerheid van 't geen haar wachtte.
In den nacht had ze oen engel gezien, die
haar droevig, maar vriendelijk had aange
zien en slechts deze wóórden gesproken had:
„Ge zult een van Gods uitverkorenen dienen
ïm-l M 'l vermogen dat in u is, en in hem zult
gij liw geluk vinden." Nu geen twijfel meer!
J Haar ziel juichte van innige vreugde. Hij zou.
isB5©n, de ontkcrkei aar van haar geest, de
Naast deze maatregelen tot delging der
schuld cn betaling vap dc intrest h,-< ll de
'Regeering gedacht aan een besparing door
het rentepercentage zoo mogelijk lager te stel
len, cn voorts aan het vcrdeelen der aflos
sing over een grooter aantal jaren, terwijl
daarentegen, indien in dc toekomst de rente
voet mocht dalen, de Staal dc bevoegdheid
20U behouden ook zonder een algemeenc
conversie dc jaarlijkschc aflossing uit te
breiden. liet voornemen der Regeering is een
leening van bijv. 500 milliocn gulden te slui
ten, waarin de 5 pCt.-leening van 1911. groot
250 millioen, zal worden opgenomen.
Over dit onderwerp voerdf* dc Minister van
Financiën, mr. l'roub, in de Tweede Kamer
hel woord, toen hij hel was op 29 Maart,
in een slecht bezochte avondzitting plotse
ling en geheel onverwacht te berde bracht
een gnnsch nieuw plan.
Dooi" dep heer Visser van Y*cndoorn w as lot
hem dc vraag gericht, waar dc Regeering
meende de benoodigdc, zeer belangrijke be
dragen te moeten vinden. In antwoord daar
op gaf Minister Tréub als zijn oordeel te ken
nen, dal dc belastingen r.ogkondcn en moesten
worden verhoogd, doch dal men toch voor
zichtig moest zijn, dal niet tengevolge van de
uitgaven voor dc crisis cn de crisis-leeningen
zulk een groote druk op de belastingschuldi
gen zou worden gelegd, dal er voor dc andere
noodzakelijke uitgaven geen geld meer zou
overblijven. En opdat de onvermijdelijke
nieuwe belastingen zouden kunnen strekken
Yoor verschillende sociale uilgaven en voor
uitgaven op liet gebied van onderwijs en
industrie, had de Minister omgezien naar de
instelling van rijksmonopolics.
In_ het algemeen, zoo verklaarde de heer
Treub, achtte hij rijksmonopolies, zooals die
in andere landen bestaan, niet dienstig voor
Nederland. Hij zou bijv. niet gaarne komen
met een tabaks- of een alcohol-monopolie, die
hier en z. i. terecht weinig instemmiug
zouden .ondervinden, omdat zij bij orwe toe
standen niet passen.
Maar, zoo ging de Minister voort, er is, ^vin
onderdeel van het bedrijfsleven, dat al
hebben al dergelijke dingen natuurlijk hun
bezwaren men dan toch. zonder het be
zwaar van te diep in ie grijpeh in ons alge
meen economisch leven, aan den Staat kan
trekken. Ei> dal is: liet Y e r z e k e r i n g s-
w e z e n.
En de Minister deelde vervolgens, als onder
deel van zijn door niemand voorzien plan,
mede, binnen énkele dagen Iwce commissies
tc zullen benoemen, om licni voor te lichten,
opdat hij Linnen den kortst ïiiogcdijken lijd bij
de Tweede Kamer zou kunnen komen niet een
voorstel tot het brengen van het gclicclc
levensvcrzêkerhigs- cn liet gehceic brand ver
zekeringsbedrijf aan den Stunt.
Na deze mededeeling bleef „den geachten
afgevaardigde uil Gorinchem", die den
Minister „als hel ware uil zijn tent had ge
lokt". niets anders ov.i dan den Minister
dank te zeggen voor. de „royale wijze, waaf^
op deze op zijn vraag was ingegaan", De heer
Visser van Ysendoorn voegde daarbij cn
aan dc oprechtheid van die verklaring zal wel
niemand in cn buiten de verbaasde Kamer
hebben getwijfeld dat hij niet verwacht
had reeds zooveel omtrent de toekomstplannen
van den Minister k. zullen vernemen, als thans
het geval was.
(Wordt vervólgd.)
De Duitsche Rijksdag.
Heilc va» ilou nieuwen Itijks-
kanselier.
B e r 1 ij n, 19 Juli. (\V. B.) De Rijks-
ka We lier hield heden de volgende rede in
den Rijksdag:
Nadat de keizer ipij geroepen heeft tot
het ambt van rijkskanselier, heb ik heden
voor de eerste maal de eer met het Hooge
Huis in verbinding tc treden. In een ernsti
ger tijd is een loodzware last mij op de
schouders gelegd. Opziende tot God en :n
vertrouwen op de Duitsche kracht heb ik het
gewaagd ep zal nu de zaak des vaderlands
diennen met opoffering van mijn laatste
krachten. Van u verZbek ik een medewer
king vol vertrouwen in dienzelfden geest,
welke in dezen kring tijdens den oorlog op
zoo schitterende wijze zich heeft geopen
baard. Op den zeer verdienstelijken man, die
voor mij op deze pos: heeft gestaan, is felle
kritiek geoefend, een kritiek die dikwijls
vijandschap en haat bevatte. Naar mijn oor
deel ware het waardiger geweest, indien"
vijandschap en haat achter de gesloten deur
waren gebleven. (Zeer juist).
Indien ik niet vast geloofde in de #erech-
ugheid onzer zaak, dpn zou ik dit ambt niet
op mij hebben genomen. Wij moeten ons
dagelijks de gebeurtenissen van drie jaar
geleden voor oogen houden, die historisch
vaststaan en bewijzen dat wij tot den oorlog
zijn gedwongen. Rus'and's toerustingen en
heimelijke mobilisatie waren een groot ge
vaar voor Duitschland. Aan een conferentie
deel te nemen, terwijl die mobilisatie door
ging, ware politieke zelfmoord geweest (zeer
juist! rechts). Ofschoon de Engelsche staats
lieden wisten, gelijk uit hun blauwboek blijkt,
dat de mobilisatie van Rusland tot een oor
log met Duitschland moest leiden, hebben
zij geen waarschuwend woord tot Rusland
gerrcht. Mijn ambtsvoorganger daarentegen
heeft in zijn instructie van 29 Juli 1914 aan
den Duitschen gezant te Weenen opdracht
gegeven te zeggen: „wij vervullen gaarne
onzen bondsplicht, maar wij moeten weige
ren ons door O.-Hindien dat onze raadge
vingen in de wind mocht slaan, in een we
reldoorlog te laten betrekken." Zoo*schrijft
geen man die een wereldoorlog wil ontkete
nen, zoo schrijft een man die voor den vrede
strijdt, die er tot het uiterste voor heeft ge
streden.
De opmarsch van de Russische legers
heeft Duitschland gedwongen naar het
zwaard te grijpen. Wij hadden geen andere
keus. En wat voor den oorlog zelf geldt,
geldt ook voor onze wapenen, met name
voor het duikbootwapen.
Wij verwerpen het verwijt, dat de duik
boot-oorlog in strijd is met het volkenrecht
'en de rechten van den'mensch. (Toejuichin
gen). Engelgnd drukte ons het wapen in de
hand. Door zijn blokkade, die in strijd is
met het volkenrecht, verhinderde het den
neutralen handel met Duitschland en procla
meerde het den uithongeringsoorlog.
Onze zwakke hoop, dat Amerika aan het
hoofd, der neutralen aan het willekeurig op
treden van Engeland een einde zou maken,
was vergeefsch en de laatste poging, die
Duitschland aanwendde, ont door een eerlijk
gemeend vredesaanbod het uiterste te ver
mijden, mislukte. Toen moest Duitschland
dit laatste middel kiezen olj een door de
noodweer geboden tegen-maatregel en de
zen ook tot het uiterste doorvoeren ter ver
korting van den oorlog. (Toej.).
De duikboot-actie presteert dat-en nog
meer wat men er van hoopt. (Toej.).
De onjuiste berichten, die uit de geheime
vergoderingen openbaar zijn gen aakt (zeer
juist) hebben een tijdlang zekere teleurstel
ling veroorzaakt, waarschijnlijk omdat al te
haastige voorspelers de verwachting hadden
uitgesproken dat tengevolge van den duik
bootoorlog de oorlog op een bepaalden tijd
geëindigd zou zijn (zeer juist). Zij hebben
hel vaderland geen dienst bewezen (zeer
juist).
Ik constateer, dat cle duik
bootoorlog aan vernietiging
van v i j a n d e 1 i j k e vrachtruimte
d a t g c'n e bereikt, wat h ij moest
bereiken. Hij benadeelt Engelands eco
nomisch leven en oorlogvoering van maand
op maand in toenemende mate, zoovdat de
noodzaak om den vrede te krijgen, niet lang
meer zal kunnen w.orden belemmerd. Wij
Vunnen het verdere werk met vertrouwen
overlaten aan de wakkere duikboot-mannen,
(Levendige bijval).
Ik wil het oogenblik, dot ik op de plaats
sta, vanwaar men door zijn woorden de gan-
sche bevolking bereiken kan, benutten, om
een groet te brengen aan onze troepen aan
alle fronten te land, te water, in de lucht en
onder de zee. (Levendigetoejuichingen).
Waf onze legers, onder leiding van groote
vcldheeren nu reeds drie jaren hebben ge
presteerd, is in de wereldgeschiedenis onge
ëvenaard. (Levendige bijval). Onze dank is
onuitputtelijk (bijval), maar wij denken ook
dankbaar aan de trouwe en dappere bondge-
nooten. Toej.). De wapenbroederschap, die
in den heeten strijd gesloten en beproefd is.
blijft bestaan. (Toej.). Door Duitsch
land wordt aan de verdragen
en overeenkomsten met zijn
bondgenooten vastgehouden.
De rapporten van de opperste legerleiding
over den militairen toestand zijn zeer goed.
In het Westen zijn de groote voorjaars
offensieven der Engelschen en Franschen
mislukt; die tegenaanvallen van onze legers
bewijzen hun ongebroken kracht. In het
Oosten kwam tengevolge van de binnen-
landsrhe verwarring de aanval van het Rus
sische millioenen-leger niet tot uitvoering.
Er trad een betrekkelijke rust in, die eerst
verbroken werd nadat valsche berichten'vnn
Rusland's bondgenooten de Russische sol
daten tot een nieuw offensief hadden tien-,
gezet. Het doel van dat offensief was hem
berg en de olieputlen bij Drohobytsj, doch
het beeft, ondanks reusachtige menschen-
offers, slechts tot geringe voordeelen geleid.
Een half uur geleden heb jk een telegram
von veldmaarschalk Hindenburg ontvcAgen,
luidende:
„Aan den rijkskanselier van het Duit.
sche rijk en aan den Rijksdag.
„Door het Russische offensief in Gal/-
cië uitgetart, is daar heden een krach
tige aanval begonnen. Onder de per.
soonlijke leiding van geheraal veld
maarschalk prins Leopold van Beieren
hebben de Duftsche troepen,
gesteund door O.-H troepen,
de Russische stellingen bij
Zloczow doorbroken."
(Geroep van links: stemmingmakerij! on-
rus! en geroep: foei!)
De voordeelen, door Broessilof» behaald,
zijn dus weder ongedaan gemaakt.
Griekenland is, door geweld gedwon
gen, tegen ons in den oorlog'gesleept, moar
ons front, dat wij mèt de Bulgaren bezetten,
houdt stand.
Italië zal zelfs door der. Ifden Isonzo-
slag tegen onze in den strijd beproefde O.-H.
bondgenooten niet kunnen bereiken, wat het
doel van zijn woordbreuk was: het bezit van
Triëst.
In den K a u k a s u s, Mesopotamia
en P a 1 e s t i n a is de strijd wegens het jaar
getijde gestaakt. Als hij weer opvlamt, dan
zullen de vijanden het Turksche leger op
nieuw uitgerust en vol vertrouwen vinden
(toejuichingen).
De hoopvolle stemming in de Entente-
landen ten gevolge van het ingrijpen van
Amerika, aanschouwen wij zonder onge
rustheid. (Hernieuwde toejuichingen). Men
kan berekenen hoeveel scheepsruimte be-
noodigd is om een leger van Amerika naar
het Europeesche continent over te brengen
en welke tonnemaat noodig is om de voe
ding ven dit leger te verzekeren. Frankrijk
en Engeland kunnen hun eigen leger nau
welijks voeden en verzorgen, zonder dat dif
op hun oorlogseconomie van grooten in-
vloéd is. Zoo wij oordeelen naor het tot nu
toe bereikte succes, zal de Duitsche vloot,
in het bijzonder door middel van de onder
zeeërs, ook dezen toestand meester worden.
Dat is onze vaste overtuiging en ons vast
vertrouwen. (Bijval).
Wij en or. ze bondgenooten kun
nen dus de verdere ontwikkeling
der oorlogsgebeurtenissen' met
kalme zekerheid tegemoet zien.
(Hernieuwde bijval).
Toch brandt in alle harten de
\raag, hoe lang de oorlog nog
duren moeb Ik ben hiermede gekomen
tot datgene, wat het middelpunt van aller
belangstelling vormt, de kern van onze hui
dige besprekingen. Duitschland heeft den
oorlog niet gewild, het streeft niet naar ge
welddadige uitbreiding zijner macht. Daar
om zal Duitschland, als^het een
eer vollen vrede kan krijgen, den
oorlog geen dag langer voeren,
alleen om met geweld verove
ringen te mal en (hoort! hoort! bij de
socialisten). Voor ons is het in de eerste
I WH'tll li J I IIIUCIIJA
prins, die leven zou brengen in 't sluimerende* kwam? Neen, God zou haar helpen, haar
1 slot van haar ziel, haar op zou wekken als zielsaandoening te beheerschen, nietwaar? Ze
n' h°one slaaPsfer" in het tooversproolcje.
Daar lag ze op een schoonen zomermorgen
tusschen de ruischende denneboomen, op een
kleine hoogte, die gelegenheid gaf tot een ruim
uitzicht op 't lange dal, met het kronkelend
riviertje in de diepte en den vrij breeden land-
0.4 die zijn grilligcn loop volgde. Ze lag daar
xï/'vin sc^a^uw: het bock, dat zij mcc-
ge jacht had opengeslagen naast haar, de
f™» boven t hoofd, de weelderige blonde
o en w aaromheen in bevallige wanorde, de
pogen wijd open en starend naar boven, tus
schen de twijgjes en lakken door naar den
diepblauwen hemel. Ze hod een eenvoudig
katoenen kleedje aan, met zeer korte mou
wen, waaruit haar mooie blanke armen tot
aan den elleboog zichtbaar waren. Een groote
strooien hoed lag losgeslrikl op een kleinen
afstand tusschen het gras. Elsa mijmerde, zoo
als ze reeds zoo vaak gedaan had, en 't was
t oude visioen, da? zich voor haar geestes
oog vertoonde: h; ar toekomst van toewijding
aan een groot genie.
De lijd moest spoedig komen... En dan.'.,
wat zou ze zeggen, als hij kwam, om haar met
zich te voeren? Waaraan zou ze hem kennen?
En hoe zou hij-rr uitzien? .Van waar zou bij
komen? Zou ze hem dadelijk verstaan? O,
zeker, zeker: hij zou schoon zijn, van verre
komen, ze zou hem uil duizenden dodelijk
kennen, ze zou zijn woorden verstaan, In
welke taal ze ook geuit werden. Dat moest
zoo, (Jal kun niet anders; God had hel immers
zoo gewild. O, welk ecu feestdag zou dat voor
haar zijn! Hoe zou ze ziïh goed kunnen hou
den! Ze zou schreden van louter vreugdeEn
hem dadelijk laten zien, hoe ze naar hem
verlangd had en jubelde, omdat"hij eindelijk
zou vrij en frank voor hem treden, hem onlTÊ-
ducht in dc oogen zien, bescheiden toch en
afwachtend. 11ij mocht niet ontwaren, hoe
haar ganschc wol naar hem gesmacht had,
althans niet onmiddellijk. Later, als ze vcr-
éenigd zouden zijn, zou zij hem haar schoon
geheim openbaren. Dan eerst mocht hij 't we
ten. En hij zou er haar dan nog me-:om lief
hebben. als dat mogelijk ware. En o, hoe zou
hij haar liefhebben, en zij hem, en toch boe
geheel anders zou beider liefde zijn! Hij zou
haar vurige hulde nemen als een vorst tegen
over een trouwe dienstmaagd, zij zou in hem
opgaan, haar gansche wezen oplossen in loc
wijding. En hij zou zich verlustigen in haar
aanblik. 4iaar woord; zich verkwikken In de
frissche openbaring van haar jonge leven.
Telkens wanneer zijn gevoelige ziel mocht
lijden, zou zij hem lol troost zijn, en geen
werk zou zijn handen verlaten, of zij had het
meegeleefd, en er zou iets van haar in wezen!
Groote God, zou inderdaad zooveel zaligheid
haar deel zijn? Ze kon 'l haast niet gclooven,
en toch, t moest eenmaal zoo wezen cn niet
anders...
Daar op eens richt ze rt hoofd op. Wat kan
dal gedruisch in de verte zijn? Ze staat op en
begeeft zich naar den kant van dc hoogte, die
hel dal beheerschl, legt zich daar op de knieën,
en kijkt en luistert. Zoo kon ze den weg naar
Mariënbad een eindweegs duidelijk overzien.
Een verontrustend voorgevoel maakt zich van
Haar meester. De lenige gestalte buigt voor
over, met de eene hand boven de oogen, de
andere naast zich op den grond gesteund. Zie
die prachtige vragende oógen tintelen van ver
wachting, die oogen die zooveel' goed maken
in 'l anders weinig regelmatige, -sterk be
wegelijke gezichtje, en than$ haar bepaald
mooi maken. Ze ziet een rijtuig aankomen, een
ongewoon verschijnsel inderdaad in 't stille
oord; maar ze bedenkt zich, dat haar vadey
kort te voren bericht had ontvangen van den
Engelschen edelman, dal hij spoedig weer
met zijn dochter voor een paar maanden zou
overkomen... Zij zullen 't wezen... O. ja, stel
lig, 'l zijnf de welbekende paarden van 't vorige
jaar en hetzelfde rijtuig uit Mariënbad... En
toch... er is iets vreemds: 't rijtuig beval vier
in plaats van twee reizigers. Daar ratelt het
vlak pnder haar in de 'diepte voorbij. Ze hcc-it,
hoe en waarom weet ze niet, een zachlen
kreet geslaakt, toen haar oog op het gelaat
van ceil der jonge maimcn viel, die daar bij
dc Engelschen in 't rijtuig zaten, en hij heeft
opgekeken Ilun beider blikken hebben elkaar
ontmoet, een seconde maar, en ze is opge
vlogen, als hadde een elektrische schok haar
leeder lichaampje beroerd. Ze is zoo oen der
tigtal schreden wellicht in 't bosch voortge
ijld. haar knieën hebben toen geknikt en ze
is neergevallen, in snikken uitbarstend van
louter ontroering. En inet gevouwen handen,
haar gansche wezen een trilling, stamelt ze:
„Hij is 't, hij is 'tl'1
III.
D c Dichter s p r e e i
Voor den landelijken Gasthof met dc klim
planten, die de veranda en den voorgevel
schier geheel bedekten, stond Ilerr Funkc in
al de majesteit zijner omvangrijke .gestalte,
met den (lef figs ten en tevens gocdigslen glim
lach op "t vette gelaat zijn lioogc gasten af te
wachten. 'I Was nu Vrijdag e"n hij had ze pas
Zaterdag verwacht. Geen wonder, dat hei-hem
dus moeite gekost had dadelijk zijn beste jas-
aan te trekken cn den meest gepasten plooi
aan zijn gezicht te geven, toen hij in de verte
't eigenaardig geratel van een rijtuig vernam.
Een rijtuig! Zoo iels gebeurde maar heel zel
den, en een boerenkar rolde heel anders over
den weg. 't Kon dus niet anders dan 't ver
wachte paar hooge gasten zijn. de Herrschaf-
ten bij uitnemendheid. Juist toen hij, na een
blik Ï14 den spiegel, quasi kalm zijn veranda
uitstapte, om zich voor 'I huis te posleeren,
reed het rijtuig voor. Zijn opgetogenheid over
de komst der verwachten steeg, toen hij ont
waarde dat nog twee andere, blijkbaar aan-
-zienlijkc gasten, zijn w oning niet een bezoek
kwamen vereeren. Wel. wel. zoo ging het
goed: als zoo dc een den ander meebracht,
zouden zijn zaken zeker mooi vooruitgaan.
Stralend van hoffelijkheid cn tevredenheid,
trad hij naar hel rijtuig cn opende zelf het
portier.
Er volgde een hartelijke begroeting van
weerszijden. Lord Deerford drukte zijn bijzon-
deze vreugde uit, dal hij 't vricndelijkc^dorpje
weer mocht terugzien cn zijn dochter vroeg
dadelijk naar Elsa. Ilerr Funkc maakte dui
zend verontschuldigingen: dat dwaze kind
was weer op zoo'n morgenwandeling, met een
boek bij zich; maar ze zou toch wel tegen
woordig geweest zijn bij dc komst der gasten,
als ze maar iels ervan geweten had. O, ze zou
wel spoedig terug zijn voor 't middageten
Eenige oogonblikken later zal het gezelschap
om-een tafeltje bijeen in dc veranda van het
hotel. De beide vrienden hadden een alleraan-
gennamslcn indruk van. het plaatsje cn Ilerr
Funkc's huis gekregen, en toen het weldra
opgediende brood, vruchten en landwijn
uitnemend bleek tc wezen, besloten ze min
stens veertien dage* tc blijven.
„O, en u moet Kennis maken niet juffrouw.
Elsa." riep de jeugdige Engelsche vol vuur,
„dal is dc Roos van Klauscnhain, u kan mo
gerust gclooven." Dit was tot Theo van Kla-
renbeek.
„Zeker een Doornroosje, nietwaar?" ant«
woordfic deze.
(Wordt vervolgd.)
