"buitenland."
N'. 74.
16 Jaargang
DE EEMLANDE R".
Woensdag 26 September 1917.
FEUILLETON.
't Winkelt)#.
Hoofdredactie)
MA Kit: VAN VKRSENDAAL
Mr. O, VAN SCHAARDENBURO.
Uilftvtrs VAIKHOFF ft Co.
ABONNEMENTSPRIJS
Per 8 maanden voor Amerefoort1.50.
Idem tranco pei postd.OO.
Per week (met graris verzekering tegen ongelukken) 0.14/
Afzonderlijke nummers0.05.
Wekelijksob bijvoegsel „Z># Holland t du Huisvrouw" (onder
redactie vaa Tbérèae Hoven) per 8 mnd. 50 ets»
Wekeliiksob b\»voegseI - Wereldrevii«" per 3 mnd. 53 ets.
Bureau: Arnbemsche Poortwal, hoek ti echlschestr.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
o.no.
PRIJS DER ADVERTENTI EN
V'in 1—6 r»e«l«
ElKf regei moor-
Dienstaanbiedingen 1—0 regels*»
Groote letters naar plaatsruimte.
Voor handel en batdryI bestaan zeur vuordouiigo bepalingen
tot het herhaald ad verte oren in dit Blad, bij abonnement.
Eone oirculsire, bevattendo do voorwaarden, wordt op
aanvrung toogozonden.
Zij <!le zich uiet 1 Oct. op liet Amersf.
l>ftgblad «hoiineeren, ontran^eu de
tot dien fint ij ui verschijnende num
mers itj-m iv
Politiek Overzicht.
Het antwoord der Centrale
mogendheden.
De schendjng van de neutraliteit van
België di.aagt wrange vruchten. Wederom is
dat gebleken b\i (ie beantwoording van de
Pauselijke nota. Plechtig hebben daarin de
Centrale mogendheden hun wil gedemon
streerd tot een voor allen rechtvaardigen
en duurzamen vtde hurns bereidheid tot
vermindering dor bewapening en hunne me
dewerking tot arbitrale rechtspraak. Nadruk-
kel'jk hebben zij te kehnen gegeven, dat in
de plaats van de macht der wapenen de
zedelijke kracht van het recht gesteld moet
worden en toch het zijn alle verzekerin
gen, die aan de overzijde niet worden ge
doofd, waarin door de Entente geen vertrou
wen wordt gesteld. Met verwijzing naar
België wordt gevraagd, welke waarde aan het
woord van den Duitschen Keizer en de Duit-
sche regcering anders gesteld kan worden
dan die van. een vodje papier. Scherp
geeft deze meening weer de Aimerikaansche
Tribune", welke schrijft: „De wereld zal
aan deze predicatie van Wilhelm over in
ternationale solidariteit precies zooveel waar-
do hechten, als hij zelf in het verleden heeft
gehecht aan beloften van internationalen
aard en internationale betrekkingen." De
schending van België's neutraliteit wreekt
zicht.
Ware, trots de hevigheid vim den strijd
en de felheid van den haat, tusschen de
strijdvoerende partijen het vertrouwen in el-
kanderg ^eerlijkheid en oprechtheid behou
den gebleven, dë vrede zou door het ant
woord der Centrale mogendheden een heel
eind zijr doel nader gekomen zijn De grond
slagen, waarop een rechtvaardige en duur
zame vrede gesloten kan worden, z ij n ge
legd' ze* zijn door beide zijden thans aan
vaard en vat, vóór den oorlog, in de En
tente-landen de grootste grief was tegen
Duiischland, het Pruisische militairisme, is
thans door de Duitsche regeering verloo
chend. Wat vóór den oorlog afstuitte op
tegenstand van den kant van Duitschland: de
vermindering der bewapening, is thans door
Duitschland aanvaard als basis voor den
vrede. Dat dit bereikt is geworden, mag de
Entente als een overwinning worden aange
rekend: zonder den oorlog zou men de'Duit
sche regeerifT^~daar niet gemakkelijk toe ge
kregen hebben, althans niet zoo spoedig. In
dien niet, als gevolg van de schending der
Belgische neutraliteit, België bezet en gedeel
telik verwoest ware geworden, had met het
ibereiker van dit resultaat eigenlijk het
eenige, dieper liggende oorlogsdoel der En
tente de oorlog geëindigd kunnen wor
den, had thans over de details van den vrede
de beraadslagingen geopend kunnen wor
den.
Maar tusschen de Centrale mogendheden
en de Entente staat België, staat het on
recht, een zwakke natje aangedaan, aan
wier bescherming de Duitsche Keizer zijn
woord verpand had. En dot onrecht eischt
herstel en berouw. Zóó toch voelt het de
Entente en voor dat herstel, voor de bekee-
rïng van het als zondaar vgcrgestelde
Duitschland vecht de Entente door. „Waar
gesproken kan worden van bekeering
schrijft de reeds boven geciteerde Ameri-
kaansche „Tribune" daar moet schuld of
ergissing worden beleden of erkend, wan
neer gesproken kan worden van spijt, dan
moet herstel van gepleegd onrecht volgen.
Er kan opperde geen vreugde zijn over de
bekeering van een volhoudend zondaar, die
alleen maar berouw gevoelt, doch stilletjes
hoopt, dat hij zijn onrechtmatig verkregen
goed behoudt. Bekentenissen geven niets,
zoolang de keizer niet bereid is, de schade
te herstellen en zijn berouw te doen blij
ken". Het blijkt uit de opvattingen aan En
tente-zijde voor zoover we de door Reu
ter overgeseinde pers-stemmen mogen aan
nemen als communis opinio dot ook al
zou de Duitsche regëering zijn ingegaan op
de concrete vredesvoorwaarden, daardoor
de vrede geen stap nader gebracht zou zijn.
Immers zelfs de verst gaande beloften en
voorwaarden kunnen aan Entente-zijde wor
den afgewezen met redeneeringen van ge
lijken aard als we hierboven er een van de
Tribune aanhaalden. Wat men aan die zijde
verlangd zijn daden. Een v r ij w i l 1 i g e
daad van berouw en anders Duitschland
dwingen tot berouw. Dat zijn aan de zij
de van DuTtschland's vijanden de eenige
wegen, die uitzicht openen op vrede. Frank
rijk heeft reeds vroeger te kennen gege
ven nimmer met den vijand te zullen on
derhandelen, zoolang deze op Fran^chen
grond zal staan. Van Engelsche zijde is, bij
monde van een minister, reeds bekend ge
maakt, dat wanneer Duitschland zijne troe
pen zou terugtrekken uit Frankrijk en Bel
gië Engeland bereid zou zijn tót overleg
over den vrede. Ook nu weer is het de
Times die oenzelfde geluid laat hooren,
maar daaraan de vrij zonderlinge eisch ver
bindt, dat de blokkade gehandhaafd en de
vijand van grondstoffen verstoken moet
blijven, zelfs nog tijdens de gedachtenwis-
seling, welke door dit blad op zichzelf on
mogelijk geacht wordt, zoolang de vijand in
bezit van grond der geallieerden is.
Nu is de eisch oer Entente: ontruiming
van bezet grondgebied als voorwaarde om
over den vrede te kunnen gaan praten voor
vervulling weinig vatbaar. Handhaaft de En
tente haar beide standpunten: geen vertrou
wen te stellen in Duitscheverklaringen en
berouwtooning, dan blijft haar niet veel an
ders over dan: doorvechten. Of zooals de
Times het uitdrukte: „Wij gaan niet pra
ten over onze voorwaarden, wij gaan
vechten tot wij ze kunnen doorzet-
t e n." Dit laatste, intusscl.cn, kan nog hei
wat tijd duren.
Zijn de volkeren het daaromtrent met
hunne regeeringen eens? Het is moeilijk dat
van uit de verte te beoordeelen Er moet,
dunkt ons, ook onder de Entente-rolkeien
een verlangen zijn-paai vrede. Wordt dit
verlangen överstemd dooi do begeerte naar
wraak, de begeerte naar landvermee. dering,
waar dan ten slotte het berouw van Duitsch
land voor hen op neer komt? Indien dit zoo
ware zou het er beclroevénd uiteen met de
kansen op vrede, vooral de kansen op een
duurzamen vrede. Want annexaties en
desannexaties nu zullen in de toekomst de
oorzaken worden van nieuwe oorlogen.
Intusschen, de wisseling van nota's als
thans is geschied, moge schijnbaar een n e-
gatief en teleurstellend resultaat hebben
gehad, in diepste wezen kan zij niet spoor
loos in het niet verdwijnen. De troost, die
zij achterlaat, vinden we in de Vorwürts
aldus weergegeven: „Iedere stap schrijft
dit blad iedere stap voor den vrede, van
Duitsche zijde ondernomen, verzwakt het
oorlogsvuur ook bij de andere eenigszins.
Er is geen andere-weg tot den vrede dan die,
door den Rijksdag ingeslagen en al moge
deze niet aanstonds tot het doel leiden, dnn
is toch nog niet bewezen, dat hij verkeerd
is. Het heet dat om het tot stand komen van
den vrede te bespoedigen, het zelfbestem-
mingsrecht der volkeren/zooals de Entente
dat in haar vaandel heeft geschreven, het
allerbeste middel is. Men vrage thans overal
den volkeren zeiven, of zij elkaar willen blij
ven slachten of tot overh-v bereid zijn."
Kon die vraag slechts zuiver gesteld en
zuiver beantwoord worden, naar ieders eer
en geweten! De volkeren worsteling ware
spoedig voorbij.
De opriay.
Mii nchcn, 2 4 Sept. (W. B.) De „Kor-
respondenz Hoffmann" deelt mede:
Ook den koning van Beieren is de vredesr
nota van den Paus door den hij het koninklijk
hof gcaccredileerdon nuntius overhandigd;
De koning heeft hierop in de volgende nola
geantwoord:
Heiligste Vader,
Uwe Heiligheid heeft in haar schrijven van
2 September j 1. op de staatshoofden der oor
logvoerende volken een pleclilig beroep ge
daan om door een rechtvaardigen, duurzamen
vrede een einde te maken aan de verschrik
kingen van den vreeselijken oorlog, en nan de
wereld weder vrede te schenken.
Uwe Heiligheid heeft de hooge genade bc
toond dit uiterst belangrijke document ook mij
tc.doen toekomen, waarvoo rik haar verzoek
mijn oprechten dank te aanvaarden.
Met diepe ontroering hel) ik de woorden van
Uwe Heiligheid vernomen.
Uit eiken zin van dit aan liet bevorderen
van den vrede gewijde schrijven spreekt het
warme en innige verlangen van Uwe Ileilig-
hcid.-als vertegenwoordiger van den Gr.dde-
liikcn Vredesvorst, dc lijdende menscliheid de
zegeningen van den vrede weer te geven. De
onvergankelijke erkentelijkheid der gcheelc
menschtieid is Uwe Heiligheid voor dezen on-
vermoeiden, edelen arbeid verzekerd.
Dc geschiedenis bewijst, dal het Duitsche
volk sind-. de grondvesting van het Duitsche
rijk. geen anderen, geen vuriger wensch ge
had heeft, dnn in vrede cn eer zich te wijden
aan de onbelemmerde ontwikkeling van zijn
economisch leven. Niets kon het vreedzame
Duitsche volk en zijne regeering. meer vreemd
zijn dan de gedachte van een aanval op andere
volken en een streven van gewelddadige ge
biedsuitbreiding.
Eerst toen Duiischland zich in zijn besiaan
bedreigd moest achten, toen hel Duitsche volk
met'zij'nc trouwe verbondennn zich van alle
zijden aangevallen zag, bleef er geen andere
keus dan met alle krachten te strijden voor
zijne vrijheden en zijn beslaan.
Maar ook tijdens dezen ons opgodrongen
oorlog zonder weerga heeft dc Duitsche regcc-
ring ondubbelzinnige bewijzen vin hare be
reidheid tot den vrede afgeHgd;- meer in 't
hijzonder door de, in verceniging met o:ize
bobdgenooten reeds op het eind van 191(5 tot
den vijryid gerichte plechtige uilnoojdiging,
vredesonderhandelingen aan te knoopen.
Zoo deze eerste ernstige poging om aan de
verschrikkingen aan den oorlog een einde tg
maken, schipbreuk "leed. dan 1rcfl de verant
woordelijkheid daarvoor onzen tegenstanders.
Des te inniger zijn de wenschcn.'die ik voor
de door U. II. ondernomen stap uit, opdat al
dus. tot heil der ganschc^mcnschheid, een blij
vende. voor alle partijen eervolle vrede moge
bereikt worden.
Ik heb de eer te tcekeneii, v.. I wc Heilig
heid dc zeer gehoorzame zoon,
L o d e w ij k.
Sofia, 25 September. (Buig. Ag.)
Het Buigaarsche antwoord op de pauselijke
vredesnota is 20 dezer naar Berlijn gezon
den om aan den nuntius daar ter stede te
worden overhandigd en heeft dus denzelfden
w.eg gevolgd als de boodschap van den Paus,
die eveneens door bemiddeling van den
nuntius te Berlijn werd^toegezonden. Het
antwoord zal zoo spoedig mogelijk worden
bekend gemaakt.
Duitsche vliegers en luchtschepen hebben
weer eens aanvajlen gedaan op Engeland,
de vliegtuigen op de Z.O. kust (graafschap
pen Kent en Essex), de luchtschepen op
Yorkshire en Lincolnshire. De luchtschepen
drongen niet ver door, doch enkele vlieg
tuigen is het gelukt ondanks de afweermaat-
regelen des vijands boven Londen te komen,
waar weer een nantol onschuldige burgers
het slachtoffer geworden zijn: tot dusver zijn
er 15 gedood en 70 gewond. De militaire
schade moet volgens de Engelsché berich
ten niet groot zijn.
B e r 1 ij n, 2 5 Sept. (W. B.) Officieel,
Legergroep prins Rupprecht. De door
ons geschut krachtig voortgezette bestrij
ding der vijandelijke batterijen dwong deze
om hun vuur van tijd tot tijd aanmerkelijk
te verminderen. Op eenige krachtige vuur-
golven op het gevechtstront in Vlaanderen
volgden geen Engelsche aanvallen.
Legergroep Kroonprins. Aan de Aisne
en in Champagne nam het vuur bij tus-
schenpoozen in krachtt oe. Verkenningsge-
gevechten leverden ons gevangenen en
buit op. Op den oostelijken oever van de
Maas speelden 2ich tusschen den weg Va-
cherauville— Hnumont cn Maucourt plaat
selijke infonterie-gevechten af. Bij een he
vige geschutwerkzaamheid bezuiden Beau
mont ontrukten onze troepen den Fran-
schen eenige loopgraven over 400 meter
breedte en behielden die tegenover ver
scheidene tègenaonvollen. In het Chaume-
bosch werden verbitterde gevechten van
man tegen man geleverd, die den toestand
niet veranderden. Bij Bezonvaüx hnd een
aanval op de vijandelijke linies een volle
dig succes; in het geheel werden den Fran-
schen 550 gevangenen ontnomen, 's Nachts
deed een stormtroep een inval in de vijan
delijke stelling bij Molancourt en keerde
met een aantal gevangenen terug.
Berlijn, 2 5 Sept. (V. B.) Officeel.
avondberirht.
In Vlanndc-ren vuuractie van afwisselende
kracht. Plaatselijke infnnleriegevechten
aan den weg MeenenYperen verliepen
gunstig voor ons.
Parijs, 25 Sept. (Havas). Namiddag-
communiqué.
Aan het front van de Aisne in den sectoi
van Hurtebise en dien ten zuiden van Juvin-
court.
De Franschen stuitten overvallen on hun
voorposten ten oosten van den Têton en ter
noorden van hoogte 304.
Op den rechteroever van de Maas 2<?tien
de Duitschers het bombardement van de
streek ten N. van het bosch van Chaume
voort en hernieuwden ze hun pogingen tegen
Fransche loopgraven nabij Beaumont. On
danks hun intensief gebruik van vlammen
werpers werden ze met zware verliezen
teruggeslagen zonder eenig voordeel te be
halen.
In de Vogezen patrouille-gevechten.
Drie Duitsche vliegtuigen werden gisteren
door Fransche vliegers neergeschoten.
Londen, 24 Sept. (R.) Fronsoh avond
communiqué.
Aan het Aisnefront hield het artillerie
duel met meer levendigheid aan. Wij sloegen
een aanval af ten Noorden van Braye Laon-
nois. Op den rechter Maasoever vielen de
Duitschers na een bombardement de loop
graven ten Noorden van het bosch van
Chaume aan over een twee kilometer breed
front. De aanval viel in ons vuur ineen, be
halve in het centrum, waar de vijand terrein
won. Woedende gevechten ontstonden, die
er mee eindigden dat onze troepen meester
van hun stellingen bleven en de'vijand
zware verliezen leed. Later volgende aan
vallen ten Noorden van Bezonveaux en ten
Z.O. van Beaumont werden eveneens bloe
dig afgeslagen. Twee verdere aanvalspogin-
gen bij het bosdh van Chaume vermeerder
den slechts de verliezen des vijands, zonder
hem het geringste voordeel op te leveren.
Wij namen 50 gevangenen.
Londen, 24 Sept. (R.) Avondstaf-
bericht. "Onder dekking van het bombarde
ment, waaivan in het morgen-communiqué
melding gemaakt werd, ondernam de vij-
Een kenmerk van hoogstaande menschen
is dat zij aan zichzelf hoogere eischen stel
len dan aan anderen.
Roman
door
T h r s e TI o v i
En, al wordt or ni I over gesproken, omdat
zij zelf Hes en Coi nog al van'den preutschen
kant zijn, toch begrijpen ze wel, dat die kus
sen in haar tegenwoordigheid gegeven, wel
nici de. eenige zijn.
Maar verloofd zijn ze eigenlijk niet en als
Miel. ap dien middag, zoo ernstig en zoo droef,
zoo heel anders dan anders thuis komt, 't is
zonde nog an toe. meenen de tantes onwille
keurig: „Er is iels met Gijs.
7.C kunnen er nu niet over pralen, omdat de
winkel nog vol klanten is. Öp raad van Gijs
hebben ze een gedeelte van de toonbank voor
schrijfbehoeften ingericht en dal gaat wonder
baarlijk. Ook al op-zijn aanraden, verkoopen
zf t heel erg in t klein.
1 o t is ongeloofelijk cn Toch echt waar. hoe
ve c4 nette menschen, die vroeger bepaald doo-
zen papier te gelijk kochten, om één "velletje
mei één enveloppe loopen en hoe zelfs de
schoolmeisjes, de onsjcsklantjes van vóór den
oorlog, nu om één of twee pennen komen.
>an t begin af heeft Miel de leiding van dat
departement op zich genomen en 't is een
vaste gewoonte van haar om. zoodra ze van
het stadhuis komt. er bij te gaali slaan
Eerst ruimt ze liet dan zoo'n beetje op, wel
een wonder van Miel. die vroeger nooit zoo
bizonder netjes v.os. En dan maak! zij de re
kening er van op. of helpt de klanten, als r
zijn? wat nog al een? voorkomt
't Eetbare wordt I meesl gevraagd, dan luci
fers en kaarsen, maar toch kunnen ze veilig
getuigen, dat hel een goede speculatie is
Miel heelt er altijd prol. in, zeker omdat 't
een verzinsel van Gijs is geweest.
Maar nu is er geen qiincriie van pret; ze
kijkt zoo star. ne! - f zwaar verdriet heeft.
Er komen weer verschillende klanten,
anders een verblijdend iets, maar nu wel wal
hinderlijk; ze zouden zoo graag welen, wat Li
aan schort, cn re kvm:en haar, in T bij/rijn
van nnd'M'cn. nit '- r-gen
Ze kunnen enk"!.eer ma- fTkaijdcr cn dan
I weer eens naar Miel kijken,
Ifè die meneer van de Velde ook me! zijn
grapjes en zijn commentaar: Juffrouw Hestor,
geelt u mij nog eens een potje honing, dat
doen de dames toch graag, iemand honing om
den mond smeren. Lu ik wou ook wel graag
iet;, degelijks van u hebben, een blik lu nch-
long, zooals laatst. Mijn zuster komt morgen
hij mij koffiedrinken V weel, zl woont In
'Brussel, maar ze durf: ï.iet naar België ug.
I Hebt u gelezen..
„Och! ging ie nou maai.' denkt juffrouw
Ifaster, boos, terwijl zc beleefd antwoordt: „Ja,
natuurlijk. 'I Is me maar geen toestand...- Ik
begrijp dal u uw zusier Ie goed wilt doen.
Hebt u soms geen flikje so. o n-.o-lig? Heer
lijke schildpadsoep.', of lomaten?
„Tomaten! Mensch houd opl Je weidt
tomaat tegeiiwoordig.'-
Waarop een der aanwezigen invalt: „Zeg
dat wel, ze roepen 't nu voor 4 en 5 cent 't
pond en vroeger was 'l een luxe.'
„Wij leven er van,-' zegt een ander, want de
oorlog en dc vreemde toestanden liehhen een
nlgemeene verbroedering en., verzustering
(zegt Cootje) te weeg gebracht, en ofschoon
dc spreekster Mr van de Velde nog nooit ge
zien heeft, vertelt ze hem, dat zij hij haar
thuis zooveel mogelijk tonialengercchten geeft.
„Daar had je vroeger niet zoo aan gedaeht.
maar schijfjes tomaat op de boterham smaakt
verrukkelijk, zoo frisch als iels. En na 't eten,
voor loetje, krijgen ze bij mij geregeld rijst
met tomatensaus; wie blieft kan er suiker bij
nemen.''
Juffrouw Cor is bezig mei een dame, die
bijna eiken dag komt met een coquet werk-
lasclije cn dal zóó vol propt als het zich maar
volproppen laat.
Openlijk pakjes dragen wil ze niet voor de
buren, thuis lalen bezorgen evenmin, ook al
uiet voor de menschen, bij wie ze e n p e n-
sion is. Maar ze weel vast en zeker dat er
oorlog komt en hongersnood cn gebrek en wil
er zich legen wapenen door een flinken voor
raad van 't een en ander in huis te hebben en
wel zóó, dat niemand 't merkt.
Zij maakt er haar levenstaak van om. bij
zich zelf, van allerlei binnen 1e smokkelen
Juffrouw Cor helpt haar in zooverre, dal ze
eiken dag op nieuw doet, alsof zc haar niet
kent en vreemd blijft tegenover de dagelijks
herhaalde manoeuvre van hel werktaschje
vullen.
Als de klant zegt: „Misschien kan ik 't hier
wel in- doen," veinst zc verbazing cn merkt
ze zoo onschuldig mogelijk op: „Hè. ja, mis
schien wel; is 't niet zonde
Maar, van daag, kan 't haar niet schelen; ze
interesseert zich noch voor de voorraad-op-
ko open de. juffrouw, noch voor de, tol berg
plaats verlaagde, lasch.
Nauwelijks is die transactie afgeloopcn of
haar aandacht wordt gevergd voor Mevrouw
Rimmers van 't pension om den hoek.
Nadat ze terug is gekomen van haar onge-
luks-reis, heeft ze haar personeel aanmerke
lijk verminderd cn doel zij al de boodschap
pen zelf, terwijl haar dochter helpt met ka
mers doen. Ze is nu een goede klant gewor
den en ze betaalt nu ook geregeld voor wat ze
koopt.
In l begin wou ze borgen, maar daar
mooslcu dc zusiers niets van hebben.
..Boter bij de visch," werd liaar leuze, zoo-
dra de toeloop begon. Vroeger was 't anders.
Hes beweerde altijd dal er dames waren,
die. 't heele jaar nog voor geen drie gulden be
steedden cn wel voor vijf en twinlig gulden in
de beer zalen, hetgeen, uit een technisch en
rekenkundig oogpunt, onmogelijk was.
Ze zei 'l dan ook parmonièrededirc!
Ja ze kent haar Fransch nog wel en dat
komt haar nu uitstekend te pas, want met den
dag komen er meer Belgen en die spreken
g< - n of onverstaanbaar Hollandsch.
Dsiai vliegt Gootje binnen, en niet achtend
de verschillende klanten, die nog op een beurt
wachten, roep! ze opgewonden uit: „üe Duit
schers rukken op Antwerpen aan- en ze gaan
hel bombardeeren en de Engelschen zijn van
plan de Schelde op te varen eh 't is alles mis."
Mei een angstig: „Meid, T is toch 'niet
waar?" van Hes cn een doodsbenauwd gilletje
van Cor, met nieuwsgierige blikken en onge-
loovig hoofdschudden van de overigen, wordt
dit bericht ontvangen.
Dc juffrouw van 'l werkzakje knoopt haar
jaquelte en haar blouse los, pakt met grelia
gebaar twee pakken lucifers, stopt zc tusschen
de opengemaakte kleedingstulcken cn zegt,
met een zwakke poging tot schertsen: „Dan
zal ik, om neutraal te blijven, een pak lucifers
voor ieder koopen...
„En of u gelijk hebt," zegt Cor, 'l bedrag,
onder 't totaal van T reeds gekochte opschrij-
vfnde.
De juffrouw is zich niet bewust van den on
zin, welke ze heeft uitgekraamd; integendeel,
ze gaat er mee door en met bcgcerigo grijp
vingers hier en daar iets wegnemende, nog
altijd met den idioten glimlach, die voor
geestig moet doorgaan, voegt ze er bij: ,En
dit is voor Rusland... en 't Roode Kruis; pakt
u het maar jn.. nu durf ik wel een pakje dra
gen...
Mie! heeft nog altijd niets gezegd, maar
helpt een dame. die een stukje vlakgom vraagt,
met de toelichting er bij: „Ik heb zoo'n idee,
dal je er de gebruikte couverten en briefkaar
ten mee schoon kunt krijgen en zc dan weer
op nieuw kuilt versturen. Ik ga 't met mijn
verzameling prentkaarten ook probeeren...
„Moet u niet doen," zegt Cootje. „Dc prent
kaarten uit het buitenland krijgen nu een
ontzaggelijke waarde, omdat er alles plat ge
scholen wordt."
,.'t Is toch niet waar?" stamelt Cor.
,.Ja, heusch; ik heb ook gehoord dol de
Duitschers met luchtschepen hoven de ver
schillende steden van Europa gaan vliegen
en met bommen, die ze er uit gooien, alles in
brand gaan steken
(Wordt vervolgd.]!
