15j"' Jaarrang
„DE EEMLANDER".
Donderdag 27 September 1917.
BUITEN LAN Dr
FEMPX^TON.
't V\7inkeltje.
N". 75.
Kleur bekennen.
Hoofdredactie i
MARIE VAN VERSENOAAL,
Mr O. VAN SCHAARDENBURG.
li lit t e r s VAlKhOff ft Co.
A BONNEMENISPRUS
Per 8 moanden root Ajn.r»foorl t 1-80.
14«m franco per post®.00.
Per veek (met graf ie verzekering tegen angelukken) 0.14.
AftonderlQke nummersO.ÖB.
■Wekelljksoh btivoegeel „De Bollandtrht Buittrouw" leader
redeotie ven Thérkee Horen) per 8 mnd. 80 et*.
'Wekelftkseb 1>|jveeg8sl „IVtrMrntu" per 8 and. 8® et».
Bureau*. Arnhemsche Poortwal» hoek U tr ech tschestr.
Intercomm. Telefoonnummer 66.
t O.so.
- 0.1,-5.
o,no.
TRIJS DER ADV EK TEN HEN
Vu* 1 —6 regali e.
EUe r*g«l moer
Pi«n?t/winbi«?dingen 1—5 regeli .e
Groot© letters naar plaatsruitnU.
Vooi handel on bedryl bostaan zeur voordoolisw bepalingen
tol hel horlmald udvei tooien in dil Blad, bi» abonnement.
E«ne circulaire, bovatlondo <lo voorwaarden, wordt op
aanvroAR toegezonden.
Hc-t zou ons niet verwonderen, als in de
vrijzinnige kiesvereeniging „Amersfoort's
Gemeentebelang binnenkort de vraag aan de
orde kwam of men ook onder de gewijzigde
politieke omstandigheden zal blijven kracht
zoeken in isolement dan wel kleur zal beken
nen rn zich uitspreken voor een der be
st ii.de* organisaties
't Heeft iets aanlokkelijks om geheel op
eigen wieken te drijven en om geen partij
verband zich te behoeven bekot .meren. O ri
de1- de n ouden politieken toestand ging zulks
o\j cvkest en in menig opzicht a os hst zelfs
verkieslijk.
De g>dote kiesrechthervor ning heeft de
politieke wereld 'n.geheel ander aanzien ge-
ge\ n Wen moge het toejuichen of afkeu
ren, het evenredige stelsel heeft men te aan
vaarden en aan de gevolgen daarvan heeft
men zich aan te passen.
Wij hebben reeds vroeger betoogd, dat de
kiesvereeniging onder deze nieuwe omstan
digheden partij moest kiezen. Wil zij liever
onafhankelijk van welke groep ook blijven
beslaan, 't is haar recht, of, wat tegenwoor
dig meer zegt, zij heeft er de macht toe,
maar dan zal zij zich op gestadig verlies aan
invloed, op roemloozen ondergang ten slotte
moeten voorbereiden.
Het evenredige stelsel noopt immers de
officieele partijen overal afdeelingen of
correspondentschoppen te vestigen. Deze
zullen zich ontwikkelen en op hun beurt bij
de Kamer- en Statenverkiezingen de kiezers
noodzaken partij te kiezen. Zoo wordt het
voor de hopeloos alleenstaande kiesveree» i-
ging, vaar ten slotte de kleurlooze elementen
overblijven, steeds moeilijker zich te doen
gelden of kracht te ontwikkelen.
Is 'n dergelijke situatie voor de kiesver-
eeni^ing zelve reeds bedenkelijk, voor de
vrijzinnige zaak ware zulk een versnippering
van krachten noodlottig.
Wij behoeven dit toekomstbeeld niet ver
der uit te werkenals overal de politiek zich
richt naar het evenredige stelsel, kan Amers
foort alleen zich daaraan niet onttrekk» n.
Nu is het nog maar de vraag, voor welke
partijgroep Gemeentebelang zich zal uit
spreken.
B i die keuze zal de Bond van Vrije Libe
ralen wel liet eerst uitvallen. Br zijn onder
de leden van Gemeentebelang slechts zeer
enkelen van die richting. Het program cier
kiesvereeniging was sieeds vooruitstre end-
vrijzinnig en zoo zal ten slotte de keus-wel
komen te staan tusschen vrijzinnig-demo
craat en unie-liberaal. Met zijn dan ook deze
partijen welker organen wekelijks lijsten ge
ven van kiesvereeni ir.gen, welke zich aan
sloten.
Beide partijen on:Iconen elkaar niet veel.
Hun programma's behelzen vrijwel hetzelfde
en op het punt van gemeentepolitiek is er al
evenmin noemenswaard verschil te ontdek
ken.
Dat maakt de keus dus niet veel gemak-
kelïjcr. Naast peisoonlijke voorkeur, ja, mis
schien nog meer dan daarmede, dient men
rekening te houden met het toekomstig be
lang van de vrijzinnige Z6ak in verband met
de plaatselrfke toestanden
Men vestig^ dus liefst zijn keuze op die
partij, welke reeds 'n organisatie ter plaatse
heeft. Doet men dat niet, don krijgt men ter
stond twee rivaliseerende groepen, waartoe
te minder reden is, wijl beiden ten slotte
hetzelfde willen. Vooral in kleinere plaatsen
is het dan niet meer het politiek doch het
persoonlijk element dat de kiezers voor de
eene of voor de andere groep doet partij
kiezen. Voor Amersfoort zou dat des te meer
te betreuren zijn, omdat het juist hier zooveel
moeite gekost heeft, dit persoonlijke element
uit den politieken strijd te verwijderen.
Amersfoort heeft reeds 'n nog jonge doch
sterk zich ontwikkelende afdeeling van den
Vrijz.-Dem. Bond. De Liberale Unie daaren
tegen kan hier afdeeling noch correspon
dentschap, misschien slechts zeer, zeer en
kele leden aanwijzen.
Sprak Gemeentebelang zich nu uit voor de
Lib. Unie, dan was de splitsing in ons vrij
zinnig kamp 'n voldongen feit. De vrijz.-dem.
afdeeling zou natuurlijk blijven bestaan en
zich zelfs nog krachtiger ontwikkelen, daar
de aansluiting bij de Lib. Unie vele leder
van Gemeentebelang en niet de slechtste!
tot uittreden zou nopen oin zich voorlaan
geheel en al aan de vriiz.-dem. afdeeling te
wijden. Wij voorzien dan 'n onaangename
verhouding; de ervaring leert immers dat
juist tusschen de meest verwante groepen
wrijving 'n veel gewoner verschijnsel is dan
samenwerking.
Verklaart de kiesvereeniging zich echter
vóór de Vrijz.-Dem., dan zal er in Je toe
komst slechts één groote, vooruitstrevende
vrijzinnige partij in Amersfoort bestaan. Dot
daarnaast 'n sterke Unie-Liberale groep zich
zou vormen, is niet waarschijnlijk. Wij ken
nen hier eigenlijk niet één vrijzinnige, die bij
de Liberale Unie aangesloten is. En onder
hen die zich tot heden daadwerkelijk voor de
vrijzinnige zaak inte csseerden, kennen wij
niemand van wie 'rv krachtige actie voor 'n
unie-lib. afd. naast de vrijz.-dem. te verwach
ten zou zijn. Mocht er niettemin rt afdeeling
of correspondentschap van de Lib. Unie ko
men, dan durven wij veilig daaraarr weinig
invloed te voorspellen In elk geval zou de
verstandhouding met 'n dergelijke beschei
den afdeeling beter zijn. dan wanneer er
hier twee sterke v- pinnige groepen beston
den die om de leiding én den voorrang kamp
ten.
Stond het andersom, waren hier de unie-
liberalen flink vertegenwoordigd en de vrriz.-
dem slechts luttel in aantal, wij zouden Am
Gemeentebelang adviseeren zich voor de
Lib. Unie uit te spreken. Maar zooals het
thans gesteld is, achten wij het in het belang
der vrijz. zaak, dat A. G. in de vriiz.-dem.
organisatie treedt en geen niéuwe politieke
nuance gaat introduced cn.
Wij hebben gemeend de gedachtenw^sr-
ling over deze quaestie thans te moeten ope
nen, opdat straks als Am. Gem.bel. hare le
den zal oproepen tot 'n beslissing, dezen
niel on' co:heroic! er vo. komen te staan.
Politiek Overzicht
De duikbootoorlog.
Geen dag gaat er voorbij of bij onzen
voorraad telegrammen is een beknopt offi
cieel bericht uit Berlijn omtrent de nieuwste
,U-boot-Erfolge". Telkens als er Duitsche
onderzeebooten van hun reis over de ocea
nen in de vaderlondsche haven binnenloo-
pen laat de ohef van .den marineslof de op
gaaf verspreiden van de door hen behaalde
„successen": gewapende en ongewapende
koopvaardijschepen, vaak kostbare ladingen
voor de geallieerde landen inhoudende,
vischtreilers, een enkele maal ook een oor
logschip zooals onlangs de Engelsche
torpedojager aan den ingang van het Ka
naal.
Deze Duitsche officieele berichten, welke
vaak vergezeld gaan van gedetailleerde op
gaven omtrent tonneninhoud, lading en zoo
meer, wekken zoodoende een indruk van be
trouwbaarheid -1- in Engeland bewaart
men hierover het stilzwijgen en won
neer men er op af mag gaan dan is
reeds een schrikbarend quantum aan
schepen der oorlogvoerenden en he
laas ook der neutralen! op den
bodem der zee verzonken. Volgens de Duit
sche berichten bedraagt de totale tonnen
inhoud van alle sinds het begin van den
duikbootoorlog tot zinken gebrachte han
delsschepen des vijands 6,303,000 ton, een
getal dat maandelijks telkens npg aanzienlijk
wordt verhoogd, in Augustus nog met
808,000 ton. En, zoo beweert men in Ber
lijn, daar de voor het tot zinken brengen in
aanmerking komende.tonneninhoud aanzien
lijk verminderd is, doch de tol zinken ge
brachte tonneninhoud dezelfde is gebleven,
zijn aldus minder schepen dan vroeger ont
komen.
De Engelsche premier Lloyd George
heeft op den 16en Augustus een rede ge
houden over de voedselvoorziening van En
geland en den duikbootoorlog en de tot dig©
tijd door den Duitschen marinestaf vermelde
cijfers trachten te ontzenuwen, waarop de
Duitsche marinestaf de juistheid van zijn
opgaven heeft gehandhaafd, den Engel-
schen premier tartende de onjuistheid er van
te b e w- ij zen. We zullen ons in de bereke
ningen van Lloyd George niet gaan verdie
pen, maar dat het optimisme, waarvan hij
in zijn rede blijk gaf niet door alle Engel-
schen wordt gedeeld, daaraan gaf een
artikel van de „Labour leader" uiting, waar
in o.a. het volgende werd gezegd: „Zoowel
ten opzichte van de levensmiddelenvoorzie
ning als van den duikbootoorlog beoogde
Lloyd George blijkbaar het doel een optimis
tische stemming teweeg te brengen. Het
valt echter te betwijfelen of de werkelijke
en volledige feiten betreffende de levens
middelenvoorziening het optimisme van den
premier rechtvaardigen. Men mag deze
kwestie niet alleen van Engelsch standpunt
uit beschouwen. Het is eene internationale
kwestie, en Lloyd George gaf toe, dat, zoo
als alle deskundigen weten, de vooruitzich
ten voor het volgende jaar, internationaal
beschouwd, zeer onbevredigend zijn. De uit
zichten voor den wereldoogst beloven heel
weinig en het is zeker dat er aanzienlijk gé-
brek zal heerschen. Dat zal onze bondge-
nooten zwaar tTeffen. Lloyd George is weer
eens te laat gekomen. De staatslieden der
Entente hebben de voedingskwestie nooit
als eene gemeenschappelijke aangelegen
heid der gcheele Entente beschouwd. Als
bij een der bondgenooten hongersnood gaat
heerschen, dan beteekent dat een ramp voor
allen.
„Even optimistisch bewees de Minister te
zijn wat den duikbootoorlog aangaat, maar
de feiten waarop hij zich beriep, rechtvaar
digen zijne conclusies niet. Zelfs volgens
Lloyd George's eigen verklaringen, hebben
wij sinds het begin van dit jaar twee
millioen ton verloren. Wel zijn een aantal
nieuwe schepen ervoor in de plaats geko
men, doch het zou dwaasheid zijn den ernst
an den toestand gering te schatten. Niet
alleen op de levensmiddelenvoorziening
heeft dit verlies aan scheepsruimte invloed,
Het heeft de inkrimping van veel scheep
vaart op de groote zeewegen noodig ge
maakt en dat heeft noodlottige gevolgen
voor de takken van industrie, die met het
Oosten en andere verafgelegen streken
handel drijven.
„Lloyd George's optimisme is waarschijn
lijk van eene voorbarige natuur en hij heeft
er bepaalde dingen mee voor. De bedoe
ling kan zijn om de Centrale mogendheden
den indruk te geven dat de Entente-mo-
gendheden nog over sterke hulpkrachten
beschikken en in de verdediging onuitput
telijk zijn. Zoo staat de zaak er waarschijn
lijk ook voor, want hoe ernstig de toestond
ook is, zoowel wat aangaat de levensmidde
len-voorziening als de scheepsruimte, hij
is nog niet ernstig genoeg om den vijand
het recht te geven te hopen, dat hij Enge
land op den eenen of anderen dezer gron
den zou kunnen dwingen zich over te ge
ven."
Met deze laatste zinsnede in het artikel van
den Labour-Lender is de toestand vermoe
delijk wel het meest juist weergegeven. De
duikboot blijft voor Engèland en zijn bond-
genooten een dreigend gevaar al kan ze
hem niet afdoend treffen. Daarvoor zal
ook Amerika wel zorgen, omtrent welks
scheepsbouwprogramma men onder onze
telgrammen de cijfers vindt.
Maar er is ook géén afdoend mid
del tegen de duikbooten. Engelsche marine-
autoriteiten doen vreeselijk geheimzinnig,
laten wel eens iets doorschemeren van ver
nielde Duitsche duikbooten zonder getalen
te noemen, beweren aan den eenen kant dat
de duikboot verslagen is, maar aan den an
deren kant dat er nog wel schepen tot zinken
zullen worden gebracht. Doch in ieder ge
val durft men te vooi spellen dat er vermin
dering in de scheepsverliezen zal komen.
„Sensationneele uitvindingen" worden
niet aangekondigd, maar wel wordt het een
en andfcr medegedeeld over een systeem van
„rookbussen", waardoor zulke krachtige
rookwolken ontwikkeld worden, dat het aan
gevallen schip onzichtbaar gemaakt en de
duikboot in de war gebracht wordt. Mis
schien helpt ditals het schip eerder
de duikboot bemerkt don de duikboot het
schip, en in het laatste geval het eerste schot
niet is raak geweest.
Intusschen wordt ook in een der laatste
berichten van Duitschen kont gezinspeeld
op ofweer-maatregelen. In den strijd tegen
de afweermiddelen tegen duikbooten zoo
heet het daar bewezen de duikbooten ver
reweg de sterksten te zijn; zij toonden, dat
zij, ondanks de ervaringen, die
ook onze vijanden hebben op
gedaan, (spatieering van ons Red.) de
mazen van het net om de vijandelijke kusten
en in het bizondcr om de Engelsche kust
steeds nauwer hebben toegehaald."
Uit de gespatieerde woorden valt af te lei
den, dat de bedoelde afweermaatregelen niet
geheel zonder resultaat gebleven zijn. Mis
schien dat we er ook van Engelschen kant,
waar men overigens zich sinds langen tijd
van cijfermededeelingen over den duikboot
oorlog en de tfeatin geleden verliezen placht
te onthouden, nog eens tastbare bizonderhe-
den over zullen vernemen. Ons dunkt, dat
men, als de nieuwe afweermaatregelen wer
kelijk successen van beteekenis afwerpen,
daarover aan den kant der geallieerden niet
geheimzinnig meer behoeft te vezen
De oorlog.
Sofia, 2 5 September. (Buig. Ag.) De
tekst van het antwoord van de Koning van
Bulgarije op den pauselijke nota luidt als
volgt:
Heilige Vader! Wij hebben met den diepslen
eerbied kennis genomen van hel beroep dot
uwe Heiligheid, getrouw aan Iiarer Godde
lijke zending, verzonden heeft nanr de hoof
den der oorlogvoerende mogendheden, ten
einde hen er toe tc brengen een eind te' ïna-
ken_ aan hel bloedvergieten en de zegeningen
des vredes aan de zoo zwaar beproefde
mensehheid terug tc geven.
Diep getroffen door den Vaderlijke zorg. lief
de en weldadigheid hebben wij inet kinder
lijke toewijding geluisterd naar uwe stem die
zich verhief ten gunste van dc vrede cn
verbroedering onder dc volken
Gedurende de dertig jaren dat dc goddelijke
voorzienigheid ons liep om over het lot van
hel Bulgaarsche volk tc waken, hebben wij
geen enkel oogenblik dc zware verantwoor
delijkheid uit het oog verloren die deze ver
heven taak ons voor God errde menschel', op
legde, en ons sterk, verlangen is steeds ge
weest om aan ons volk dc middelen te ver
schaffen om vreedzaam voorwaarts te schrij
den op den weg van vrede en welvnv.r! e»i
goede verstandhouding met andere naties.
Getrouw aan onzen plicht zijn wij no in ge
breken gebleven tc denken over dc wijze waar
op het einde van dezen oorlog zou worden be-
De toon van meerderheid moet vaak de
meerderheid zelve vervangen.
Human
door
Thérèse Hoven
Een rilling gaal door dc aanwezigen, tot
Mr. van de Velde, niet een restje Horaliaan-
sche kalmte, nog overgehouden van zijn studie
dei- kin-.deken," rustig opmerkt: „Kom, kom,
zoo erg zal 'l wel niet zijn. Wij moeten ons
flink houden, toonen dat wij geuzenkindcren
zijn, jongens van Jan do Witt. Wat hij zegt,
beduidt niet veel, maar werkt toch bedarend,
zóó zelfs, dat Lor genoeg slem heeft om leuk
te zeggen: .,Wij zijn locli geen jongens van
Jan de Will..
Ze lachen even! Ileusch! ze lachen, tot me
vrouw Rimmers en de graaiende juffrouw van
l wei ktaschje toe... Zelfs juffrouw Alewiju, die
vergaai van de pijn aan een zwcrenden vin
ger, maar te zuinig is om er mee naar den
doMcr te gaan, vertrekt haar lippen even!
k,n Mr. Adriaan, trotsch op zijn succes,
neemt een pakje hopjes uit de étalage, betaalt
er voor met een breed gebaar, u n beau
geste, peutert het papier er af en presen
teert er van.welke vriendelijkheid door nie
mand wordt afgewezen, en dat in het deftige,
stijlvolle s Gravenhagc, einde September 1914!
wereld draaide toch]
En, terwijl ze op de nazaten der geniale
vinding van Baron Hop, zuigen en knabbelen,
vergeten de bezoekers van 'l Winkeltje,
voor enkele oogenblikken, de groote zwarte
wolk, die boven Europa zweeft, en die van
den eenen dag op den andere ook Nedei land's
horizon kan verduisteren. Zelfs Miel heeft niet
durven weigeren als 't zoel des levens haar,
zij 't ook in bescheiden vorm, geboden wordt.
Eindelijk! Findeliik is iedereen weg en zijn
de drie juffrouwen Maartens alleen!
t Is over zessen! Je zoudt haast denken, dat
ze in den Haag niet meer eten. Ze koopen
maar voorraad en vergeten zich te voeden! Ze
hebben al verteld, dat sommige families lipt
warm middageten hebben afgeschaft en zich
enkel voeden met brood en vnuchlen, maar
dat praatje is spoedig gelogenstraft, 't Was in
't begin, toen Nelia nog medezeggenschap in
de wereld-gebeurtenissen had. Ze- had zich
ioen ook niet onbetuigd gelaten cn toen ze 't
hoorde, nijdig gezegd: „Maar toch in de keu
ken zeker wel,waarop Juffrouw Paula, die
't haar vertelde, had geantwoord: „Ja, zeker,
er wordt een vast menu voor de keukenprin
sessen en collega's opgesteld: Eerst soep, dan
visch, dan vlecsch, dan gevogelte, alles met
't noodige er bij en natuurlijk dessert!'
En Nelia, die wel niet erg gevoelig was voor
ironie, maar toch wel iets vermoedde, dat niet
Beiersch was, had haar schouders opgehaald
en iets gemompeld dat nu juist niet vleiend
was voor juffrouw Paula..
Het bericht bleek schromelijk overdreven!
De warme maaltijd is niet afgeschaft, maar
toch is 't een feit, dat de mcnschen er raar
op los leven en den heelen dag maar bood
schappen doen.
Dat weten de houdsters vao 't W i n e 1-
tje het best.
Maar nu schijnt 't toch te luwen en dc
zusters hopen nu eindelijk eens te liooren,
waarom Mie], anders altijd zoo opgeruimd en
vroolijk, nu zoo sip kijkt.
Als naar gewoonte knikken zc elkaar bijna
onzichtbaar toe Voor een ander is dit teeken
van verslandhouding niet waar tc nemen, doch
zij begrijpen 't door langdurige oefening
Cor vraagt er mee: „Wil jij cr over begin
nen en Hes antwoordt: „Nog niet."
Daaruit verstaat Cor ,»bctcr om te wach
ten tot na 't eten
En ze is hel er geheel mee eens, want als er
nu heusch iels is, cn ze vragen Miel er naar,
dan begint ze natuurlijk tc huilen cn dan komt
cr van hel eten niets terecht.
Dat is voor Miel. op haar leeftijd cn dal met
verdriet. alIërnoo(HoHig«l, cn ooi: de oude
paardjes voelen dat ze. na den heelen dag in
touw te zijn geweest, wel een hapje haver ver
diend hebben.
Cor. die de weck beeft, spoedt zich dan ook
ijlings naar 't kleine keukentje, opent liet mini
atuur vlicgenkastje, waar ze heusdh nog al
wat uithaalt. Nu dat dc zaak zoo veel meer
oplevert, behoeven ze zoo zuinig niet te z.iju
cn eten zc eiken dag een behoorlijk portietje
vlcesch!
Drie lekkere varkens-carbonadc Ijr van
anderhalf ons elk worden in dc pan gebakken
met aardappelen van <lcn vorigen dag cr om
heen en een flink kliekje prinscsseboonen, en I
nog wal peren voor toe
In jaren hebben ze niet zooveel peren gehad
en zulke fijnel Vooral Miel smult er aan, uic
is toch dol op fruit en op gebakken aardappe
len, dus dat treft goed. Miel beeft intusschen
gedekt, nog altijd zwijgzaam; doch de antes
doer* maar pet of ze niets merken.
Wel zien ze telkens tersluiks of ze wel eet!
Cor, warm door de kokerij, heeft geen hon
ger, maar 'l is toch „veels te lekker" om
te laten staan.
De weelde van ieder een carbonaadje
is een te groot voorrecht om er niet dankbaar
van tc genieten.
Dc aardappelen knappen zoo heerlijk! Och!
ja, als je cr maar boter genoeg in doet, en 't
kan nu wel lijden! Als Miel maar weer vroo
lijk kijkt, dan hebben ze 't nog zoo kwaad niet,
al is 't soms wel heel vermoeiend!
Vroeger, toen 't nog zoo slap was en cr da
gen om gingen, dal ze nog geen .twee kwart
jes beurden, was ze wel eens jaloersch ge
weest op drukliebbcndc zaken.
Jaloerschheid is wel erg leelijk, maar och!
a n mensch is locli maar een mensch cn Cor
Maarlor.i heeft zich nooit verbeeld meer te
zijn.
Zc schaamde er zich toen niet eens zoo heel
erg over, maar nu gebeurt 't wel eens" een
enkelen keér, dat zc naar dc slappe dagen van
vroegterug verlangt.
Laatst zag ze op den scheurkalender, /lien
IT trouw eiken ochtend afscheur!, slaan:
H eb uw zorgen lief er ka n een
t ij d komen dnt ge c r naar veria n-
ge n zul t
7.ou de tijd nu gekomen zijp.0
Correli' zjj-je te slapen?'' hoort zc op eens,
en ze zou warempelljes njcl kunnen -zeggen of
't Hes of Miel was.
Nee. toch," verweert ze zich, „ik zit te
eten cn 'l smaakt best. of zijn de carhonaadjcs
soms niet lekker gebakken?"
„Fijn, zegt Miel, maar zonder geestdrift,
niet met l gewone uilhaaltje, dal cr bij schijnt
te hooren.
't Gaat er nu toch wel iul Misschien was i-c
wel wat moe cn daardoor wat soezerig, 'at
hun-je zoo hebben.
Als de peren bewonderd cn opgesmikkeld
zijn, zegt Miel: „Tante Cor, werk of geen werk.
jc gaat een dutje doen en ik zal ..de vaat"
wasschcn."
„Wel nee,"' valt Hes in, „dal doe ik."
„Dan samen?" stelt Miel voor.
„Ga jc niet met Gïjs wandelen van avond?"
vraagt Hes, voorzichtig.
Een zucht... dan op eens, zonder eenigen
overgang, barst zc in snikken uit
Hes denkt aan geen vaten wasschen en Cor
is niet langer moe!
'l Kind huilt!
„Maar Micltje!"
„Vrouwtje dan!"
.Toe nu, liefje!'*
„Is er iels?"
„Vertel 't ons toch maar...
„Hebben jelui gekibbeld?"
„Is er iels op 't Stadhuis gebeurd?"
„Kom nu... Miel...
Zoo vleien en vragen dc oude tantetjes, ter
wijl de tranen haai langs Mc rimpelige wan
gen glijden.
Dan, even plotseling, als ze begonnen is,
houdt Miel op met schreien cn, lachend door
Kaar verdriet heen, zegt ze: ,,'t Is niets, hoor,
die bui zit er al van 31 Juli af en nu komt z*
los.'-
„Dus, er is niets?" informeert Hes.
„Ben-je alleen wat overspannen?" vraagt
Cor.
„Ik geloof 't wel."
„En Gijs dan?"
iO\ dr.! is een andere zaak
(Wordt vervoiadA
