N*. 62.
DE EEMLANDER".
Woensdag 3%October 1917.
BUITENLAND^
BINNENLAND."
16"* Jaaraang
FEUILLETON.
't Winkeltje.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
HooMredactiei
MARIE VAN VBRSENDAAL.
Mr O. VAN SCHAARDENBURG.
Uitgevers VALKHOFF Co.
ABONNEMENTSPBU&
P«r a m*»nd«D root t 1
Ums franoo par po»l
Par w»«k (m.t gnti. ,*rx*k*rini Ugan anfaloUao).
Atondarltlke «-«<»-
WakalQkaab M.oagaal .A 8«"
radaotia ran Thdrdaa Ha»an) par 5 mod. BO e»a.
Wskaiukaab btlToagaal WmUrrrOt" par 8 mod. BB el a.
Óureau: Atnbemsche Poortwat, hoek Utrecbtscbestr.
Intercomm. Teletoonnummer 66.
P R LIS DER ADVERT f.NTlEN
vao a rogola .a <a BB tl BB b< BB f o.üo.
Elk» rog»! mwer bo bb bb bb bb 0.15.
Di»nsU&r.biedingen 1B regela t, 0.50»
Groot** loiters naar plaatsnnmlo.
Voor handel en bedrijl bostaan zeer voordeeligo bepalingen
tot het herhaald adverteeren in dit Blad, bij abonnement.
Eeoe oirouJaire, bevattende de voorwaarden. wordt op
aanvraag toogozondon.
Politiek Overzicht
De beantwoording van de
nota van den Paus.
Met het antwoord van Turkije zijn alle
amtwoorden der leden van den vierbond op
ide pauselijke vcpdesnota van 1 Augustus bij
het Vaticaar ingekomen. Daarentegen is van
de andeie zijde der oorlogvoerende partijen
nog niets ontvangen, behalve eene antwoord
nota van den president der Vereenigde Sta
ten, d»e onder de strijdenden eene stelling
part inneemt. Van ae Entente-mogendhe-
den heeft alleen Engeland een schrijven ge
zonden, waarin aan het bericht der ontvangst
van de nota de mededeeling was toege
voegd, dat zij in welwillende overweging zou
worden genomen. Op de uitkomst van die
overwegingen wordt nog steeds gewacht.
Hoe lang zal dit wachten nog duren? Wen-
neer men de verklaring, die daarover door
het Fransche kabinet-Painlevé is afgelegd bij
de aanvaarding van het bewind, mag be
schouwen als namens de geheele Entente
afgelegd, dan zal het wachten eeuwig duren.
Er is namelijk gezegd: „In overeenstemming
met onze bondgenooten hebben wij niet op
de pauselijke nota geantwoord, ondanks het
hooge gezag van den Paus. Wij kunnen niet
oo alle verzoeken tot het houden van be
sprekingen antwoorden."
Er is dus overleg gepleegd tusschen de
Ententeregeeringen en als gevolg daarvan is
men overeengekomen niet te antwoorden op
de nota van den Paus. Maar wij leven snel
k\ dezen oorlogstijd. Sedert de Fransche re
geering de hier aangehaalde verklaring af
legde, zijn er eene kleine veertien dagen ver-
loopen. Wat inmiddels over de stemming in
de Ententelenden is vernomen, duidt aan,
dat het denkbeeld om de nota van den Paus
onbeantwoord te laten daar geenszins alge-
meene instemming heeft gevonden. Vooral
in Italië hebben zich stemmen van verzet
laten hooren. Zeer scherp heeft de Corriere
della Sera de Fntente-diplomatie gekriti
seerd, die na twee maanden de nota van den
Paus nog niet beantwoord heeft en daardoor
de „krisis van inwendig verzet", die Italië
doormaakt, heeft verscherpt. Niemand kan
heden bevroeden, hoeveel de pauselijke
vreóesactie tot deze krisis bijdraagt. Het
blad eischt met aandrang een antwoord van
de Entente op de antwoordnota's van de
centrale mogendheden. Dat is noodig omdat
de tegenstander voordeelen heeft geput uit
het blootleggen van zijn standpunt tegenover
de pauselijke nota. Reeds met het oog op de
katholieke bevolking in de Ententelanden
mag de nota van'den Paus, die zich door
motieven van menschlievendheid heeft laten
leiden, niet met stilzwijgen voorbijgegaan
worden
Het blad knoopt hieraan een feilen aan
val vast, die blijkbaar een kenteeken is van
eene diep gevoelde ontevredenheid over de
algemeene politieke nalatigheid van de En
tente; het schrijft: „Onze ministers en di
plomaten hebben maanden noodig om bij
eenkomsten voor te bereiden, af te zeggen
en wegr samen te roepen. De eerste moeie-
lijkheden schrikken hen af. Niets doen is
voor hen zeker gemakkelijker dan hande
len en zwijgen is voor hen goud. Wij vra
gen ons met schrik af wat er van ons zou
zijn geworden, als de militaire autoriteiten
geleken op de politieke, en waarop men
wacht om eindelijk na drie jaren de poli
tieke leiding op oorlogsvoet te plaatsen.
Waar de ontstemming zich zoo ondubbel
zinnig uit, behoeft het ons niet te verwon
deren, dat na het bekend worden van de
Duitsche antwoord-nota de Londensche
Morning Post het bericht heeft gebracht, dat
tusschen de regeeringen der geallieerden
officieele besprekingen werden
opgevat ten behoeve der beantwoording van
die nota. Het is dus geen onherroepelijk be
sluit geweest om 's Pausen nota te beschou
wen, als niet geschreven. Dat besluit is vat
baar voor nadere overweging, en er steekt
niets vreemds in, wanneer het nadere over
leg er toe leidt dat het met cenigen ophef
evrkondigde besluit als onhoudbaar wordt
erkend en wordt ingetrokken.
Wij behoeven dus nog niet de hoop op
te geven, dat ook de Entente-regeeringen
zich er toe zullen zetten op de nota van den
Paus te beantwoorden. Het eerste besluit
om de nota onbeantwoord te laten, kan zijn
voortgekomen uit het bewustzijn, dat men
zich sterk genoeg voelt om den tegenstan
der op den grond te brengen. Dan is het
verklaarbaar, dat men niet wil weten van
eene poging, die ten doel heeft besprekin
gen over een vrede dóór overleg en ver
zoening aan den gang te brengen, ofschoon
ook in dat geval de internationale beleefd
heid zou meebrengen althans eenigen klank
op dc nota van "den Paus te geven. *Maar
het kan ook zijn, dat verlegenheid het mo
tief is geweest om te besluiten geen ant
woord op de nota te geven. Verlegenheid,
omdat men 't met zichzelf niet eens is welk
antwoord onder de omstandigheden zooals
zij zich vertoonen nu van het vierde oor
logsjaar twee maanden voorbij zijn, op eene
met de edelste bedoelingen ondernomen
poging om de strijdende partijen toC elkaar
te brengen, is te geven. Dan blijft de hoop
levendig, dat de Entente haar aanvankelijk
besluit weer ongedaan zal maken, en ook
harerzijds aan het voorstel van den Paus
de aandacht zal schenken, die het verdient.
De oorlog.
De berichten van de verschillende oor-
logstooneelen zijn ook ditmaal van geringe
beteekenis. Aan de zijde van de Entente
maakt men nogal ophef van een in Mesopo-
tamië, aan de Euphraot, behaald succes,
vooral omdat dit belemmerend moet wer
ken op eventueele Turksche plannen tot
herovering van Bagdad.
De Paus heeft bij de toezending van den
tekst der antwoorden van de centrale mo
gendheden op zijne vredesnota aan de En
tente-regeeringen dezen laten weten, dat hij
reden heeft te meenen, dat daarin eene aan
wijzing kan worden gezien, dat Duitsch-
land bereid is België en Noord-Frankrijk te
or.t 'imen. Hij yerbindt daaraan de vraag
of hij Duitschland zal verzoeken de voor
waarden mede te deelen, waaronder het tot
die ontruiming wil overgaan.
B e r 1 ij n, 2 Oct. (W B.) Keizer Wilhelm
bezocht hedenmorgen vroeg maarschalk von
Hindenburg in zijn woning en was de eerste,
die hem zijn gelukwensohen aanbood. De
keizer overhandigde hem els geschenk zijne
buste in marmer en stelde hem tot generaal-
veldmaarschalk la suite van het OM-en-
burgsche mfanterie-re>gin^ent no. 91.
Toen Hindenburg zijn woning verliet,
strooiden de schoolkinderen bloemen op zijn
weg, terwijl vliegtuigen ^bloemkransen om
laag wierpen.
In het gebouw van den grooten generalen
staf werd hij door generaal Ludendorff en
de'offioieren van den generalen staf gehul
digd.
Bij deze huldiging sloten zich aan de ge-
lukwensohingen door de militaire gevolmach
tigden van de bondgenooten en door depu-
tatiën van de regimenten, waarmee de maar
schalk verbonden is als chef of door stelling
la suite.
In den voormiddag werd de rijkskanselier
verwacht. Aan de keizerlijke middagtafel
waren de naaste medewerkers van den
maarschalk met hem vereenigd. De keizer
huldigde hem in een feestdronk als veld
heer en held van het Duitsche volk. Evenals
koning Wilhelm.en zijne paladijnen is het
hem vergund op hoogen leeftijd nog daden
van wereldhistorische grootheid te volbren
gen. De keizer dankte herd daarvoor in naam
van hét geheele leger en volk. De geliefde.
Het Zweedsche ministerie heeft zijn ont
slag-aanvrage ingediend.
Be r 1 ij n, 2 Oct. (K. N.) De Kriegszei-
tung verneemt uit Stockholm, dat naast het
Frinsch-Russische conflict volgens ontvan
gen berichten uit Helsingfor« in de Pinsche
steden een burgeroorlog dreigt. Het socialis
tische blad Tidenner bestreed de in de laat
ste dagen gevormde roode garde no. 9, die
terstond in den strijd zou treden, daar de
klassestrijd zich nu zóó ontwikkelt, dot tot
voortzetting daarvan geweld en wapenmacht
zou gebruikt worden.
Londen, 2 Oct. (R.) In de London Ga-
zette van hedenavond is een besluit opgeno
men, waarin de uitvoer naar Zweden, Noor
wegen, Denemarken en Nederland verboden
wordt van alle goederen, wier uitvoer tot
heden nog niet verboden was. Alleen druk
werken zijn "uitgezonderd en persoonlijke
eigendommen, die de eigenaar zelf bij zich
draagt. Het verbod treedt den 8en October
in werking.
Washington, I Oct. (R.) Er is weer
een crediet van 50 millioen dollars verleend
aan Groot-Brittonnië. Het totale bedrag van
de aan dit land verleende credieten is thans
1240 millioen dollars.
Washington, 1 Oct. (R.) De groote
campagne voor de tweede „vrijheidslee-
ning" is heden op het middaguur geopend
en zal zich uitstrekken over vier wekep. Het
plan bestaat minstens 3 milliard op te ne
men, maar de ambtenaren \an de schatkist
verwachten, dat het totaal der inschrijvin
gen vijf milliard zal bereiken.
De campagne werd in vele steden geo
pend door het luiden van de kerkklokken en
het blazen van de fabrieksfluiten
N e w-Y o r k 1 Oct. (R.) De inschrijving
in de komende eeuwen- door legenden
omgeven zijn. Hij drukte den wensch uit, dat
God hem voor verdere daden zal sparen tot
aan het zegevierende einde van den strijd,
waaruit een krachtig, gezond en geacht
Duitschland zal te voorschijn komen.
In zijn antwoord dankte de veldmaar
schalk zijn keizerlijken meester voor het in
hem gestelde vertrouwen, dat hij met leger
en volk zou rechtvaardigen.
Londen, 2 October. (R.) Wij ver
nemen, dat de inter-geallieerden conferen
tie, waarop over de -behandeling van vijan
delijke goederen in de bezette streken zal
worden beraadslaagd, te Parijs zal bijeen
komen.
B e r 1 ij n, 2 O c t. (W. B.) De Berliner
Mittagszeitung bevat Zwitsersche berichten
van de Italiaansche grens, volgens welke
in Napels en in de geheele Campania de
staat van beleg is afgekondigd en in Turijn
opnieuw straatgevechten zijn geleverd.
De Italiaansohe medewerker van de Basler
Naohrichten merkt op, dat de Italiaansche
socialisten zich alle moeite geven om Italië
tot een tweeden Rusland te maken.
op de nieuwe „vrijheidsleening" is geopend
twee ^chnjvingen elk van 10 millioen
dollars van de New /ork Life Insurance
Company en van Kühn Loeb Co. als finon-
cieele agenten va'n de Union Pacific en de
Southern spoorwegmaatschappijen.
W a s h i n g t on, 1 Oct. (R.) Het wetsont
werp op de oorlogsbelastingën, dat bepalin
gen inhoudt nopens de heffing van 2575 mil
lioen dollars aan belastingen, is door het
huis van vertegenwoordigers aangenomen.
Men verwacht, dat de Senaat het wetsont
werp morgen zal aanrremen.
KOLCF'tf.N.
Oost-lndlë
Oproerige stemming op Am l>oi na
Men seint uit Batavia aan de N. R. Ct.:
Te Amboina is een groote bijeenkomst ge
houden, waar een oproerige stemming
heerschte, niettegenstaande de aanwezig
heid van den resident en den assistent-resi
dent.
Spreker was een afgevaardigde von het
Amboineesche Studiefonds, die de weige
ring van de nldische Regeering, om de oor
spronkelijke Amboneesche afvaardiging te
ontvangen, zou verklaren. Spreker werd
echter het zwijgen opgelegd en von de ver
gadering weggezonden
De Staatscourant van 20 October be
vat o.a. de volgende Kon. besluiten:
eervol ontheven van de betrekking van
chef van den Geneeskundigen Dienst en
van het hispitoal der Marine te Hellevoet-
sluis de hoofdofficier von gezondheid Istn
klasse L. J. Janssen, en die betrekking op
gedragen aan den hoofdofficier van gezond
heid 2e klasse C. Pino;
bevorderd tot ingenieur van den Rijks
Waterstaat le klasse J. C Scharp, C. U.
Schuller tot Peursun, V. J. P. de Blocq van
Kuffeler, allen thans idem 2e klasse;
tot idem 2e klasse W. H. Brinkhorst, dr.
L. R. Wentholt, beiden thans idem 3e klas
se;
tot hoofd-ingenieur directeur bij den Rijks
Waterstaat Iste klasse H. von/Oordt en G.
Rooseboom, beiden thans idem 2e klasse.
benoemd tot plaatsvervangend griffier van
den raad van beroep (O.) te 's-Hertogenbosch,
mr. J. M. M. IWoeijer, ndvocaot en procureur
tc Breda
aan den heer A. \V. M. Odé, oud-hoogleeraar
der Technische Hoogeschool te Delft, op zijn
daartoe strekkend verzoek, eervol ontslag ver
leend als lid der commissie tot onderzoek en
voorlichting betreffende den stoat van het uit
wendige van het Koninklijk Paleis te Amster
dam, zulks met dankbetuiging voor de vele cn
gewichtige belangeloos door hem ten deze den
lande bewezen diensten
is de heer S. G. Everts, civiel-ingenieur, oud-
hoogleeraar aan de Technische Hoogeschool te
Delft, als zoodanig benoemd.
bevorderd tot technisch-ambtenaar van den
Rijkswaterstaat der 3de klasse, E. H. Reitsmo,
J. H. Kuiper, J. G. de Bie, W. E- Coumou, M.
Cappon en D. Olie, allen thans technisch-amb
tenaar von den Rijkswaterstaat dor 4de klasse;
tot technisch-ambtenaar van den Rijkswater
staat der 3de klasse, H, J. de Vries en J. H. dtf
Vlieger, beiden thans technisch-ambtenaar van
den Rijkswaterstaat der 4de klasse
tot technisch-ambtenaar van den Rijkswater
staat der üde klasse J. W. A. M. Smits, thans
technisch-umbtenaar van den Rijkswaterstaat
der 4de klasse
tot technisch-ambtenaar van den Rijkswater-
Staat dér 2de klasse, W. Voet, thans technisch-
ambtenaar van den Rijkswaterstaat "der 3de
klasse
tot technisch-ambtenuar von den Rijkswater
staat der 3de klasse, P. H. Hcndriksc, thans
technisch-ambtenaar von den Rijkswaterstaat der
4de klasse
tot bureelambtenoor van den Rijkswaterstaat
der 2de klasse, R Groenendijk, thans bureel
ambtenaar van den Rijkswaterstaat der 3de
klasse;
benoemd de ijker der maten en gewichten J.
G. Berck tot ijker, chef van dienst
benoemd tot Rijkstuinbouwleeraar, de tijde
lijk odspiront Rijkstuinbouwleeraar A. Schutte-
vaer, te Zutphon.
De minister van Oorlog, jhr. mr. De
Jonge, ontving gisterochtend in zijn kabinet
een afvaardiging uit den Bond van beambter»
Onze vijanden bemerken het eerst onze
fouten.
Roman
door
Th ér ès e Hoven.
30
Ze was er de vrouw niet naar om bij de pak
ken neer tc zitten en was onverpoosd bezig,
tot ze dc zaak had opgewerkt; ze was er altijd
en hield het .oog op alles.
Bovendien moest ze voor de kindereu en
het huishouden zorgen.
Ze spande zich in tot het uiterste, arbeidde
met stoeren ijver, rustte nooit; haar werk
kracht scheen onuitputtelijk en verdrong al
het andere in haar.
Ze was een voorbeeldige business
woman, maar geen teedere moeder.
Ze gaf haar kinderen 't noodige, deed ze op
goede scholen, zorgde dat ze netjes voor den
dag kwamen, doch wist niet hun vertrouwen
te winnen en bleef, zelfs toen ze groot waren,
de strenge, onverbiddelijke autoriteit en niet
hun speelmakker en vriendin.
Terstond na den dood van haar man, had
ze hun levensprogramma voor hen vastgesteld.
Piet en Gijs 2ouden in de zaak komen en de
beide meisjes, Cato en Fine, zouden voor on
derwijzeres leeren.
De drie oudsten volgden haar wil, maar met
Gijs lukte 't niet. Piet en de meisjes haddêA '4
leidzame karakter van hun vader, maar Gijs
aardde naar zijn moeder en meermalen kwam
hun wil in botsing.
Hij was de eenige van het viertal, die initia
tief had en daar moest je bij moeder niet mee
aan komen.
Hij was van meening, dat de zaak er slechts
bij kon winnen, als dc aanslaande chefs be
trekkingen met buitenlandschc firma's zouden
aanknoopen en had er, zoodra hij de H. B. S.
verlaten had, op aangedrongen om voor een
jaar naar Leipzig te gaan, het centrum van
den wcreldboekhandel, en dan naar Londen,
Parijs en New-York.
Maar moeder was bang dal hij dan te veel
als heer zou terugkomen en te trotscli zou zijn
om achter de toonbank te staan. Ze kende zoo
veel voorbeelden van zoons en dochters uit
den winkelstand, die meer opvoeding dan hun
ouders genoten hadden en zich dan later ver
beeldden boven hen tc slaan. Dat wilde zij
niet. Haar stelregel was: „Blijf wat je bent,
maar tracht er zooveel mogelijk in tc berei
ken."
En verder wilde zij baas blijven en duldde
zij geen ander gezag dan 't hare.
'l Gevolg was, dat de oudsten haar blinde-*,
lings gehoorzaamden en geen enkele wils
uiting hadden en dat de jongste, die anders
was aangelegd, steeds in opstand tegen baar
kwam.
Haar eenig verweermiddel was hem zoo
klein en zoo kort mogelijk te houden.
In het begin van den oorlog, toen Piet al
was opgeroepen, had Gijs getracht haar wijs
te maken, dat hij ook in dienst moest, maar
dc vlieger ging niet op. Moeder van Poeleren
lid zich niets wijs maken, ze informeerde er
naar en vernam dat Gijs, door bröcderdienst,
XPjyloopig nog niet hoefde op te komen.
En toen was er geen sprake van overdag
uitgaan.
Hetgeen hij voor dc dames Maarlens deed,
moest in zijn vrije oogenblikken gedaan wor
den en dan 's avonds, als hij zoogenaamd les
in 't boekhouden nam.
Hij had zijn leeraar in 't vertrouwen geno
men en deze vond het wel zoo gemakkelijk om
enkel 't geld voor de lessen te kunnen boeken,
zonder er iets, in den vorm van vakkennis,
voor in de plaats te geven.
Hij ging dus 's avonds^ als moeder hem niet
noodig had, vrij geregeld naar Miel en Zon
dags ging hij met haar wandelen; trouwens,
ze vroeg nooit wat hij dan deed. In dal eene
opzicht liet ze bem vrij.
Dat was ook een van haar stelregels. Zes
dagen lang moesten de kinderen, zooals zij ze
nog steeds noemde, baar gehoor/..* men, doch
den zevende mochten ze, op enkele reslrictics
na, doen wal ze wilden.
Den Zondagmiddag wilde zij ook voor rich
hebben.
Zoodra dc kinderen groot genoeg warén om
niet elkander of met kameraadjes uit te gaan,
had zij zich die weelde veroorloofd. Van 't
oogenblik af, dat haar man den strijd opgaf en
haar als onverzorgde weduwe achter liet. had
zij met volle kracht gewerkt, zonder ophou
den, zonder -gust, zonder vacanlie.
De eenige rustperiode, die zij zich, na jaren,
had veroverd, was de Zondagmiddag. Ze trok
zich dan terug in haar slaapkamer, ruimde
haar kabinet op, zag haar goed eens na cn
deed nieuwe krachten op voor den avond, die
steeds aan allerlei nuttige bezigheden gewijd
werd.
Dc kinderen moesten hun werk voor -chool
nazien en later zich voorbereiden tot dc laak
>ajj den .volgenden dag. -
Alles in hun leven ging met regelmaat en
klokslag; zij regelde alles cn verwachtte enkel
blinde gehoorzaamheid.
Geen wonder dal Gijs, ^ijn moeder kennen
de, er legen op zag om haar tc vertellen, dat
hij zijn eigen scheepje wilde sturen en hoe en
werwaarls hij verkoos.
Had hij het Miel nu maar niet beloofd!
Dat kwam natuurlijk, doordat die eene tante
cr zoo op aandrong; hij was, er toen grif op
in gegaan, in zijn groot verlangen om weer
bij Miel in de gratie le komen.
Zo is ook zoo'n eenvoudig, oprecht, door cn
door fatsoenlijk kind, heel anders dan die
vriendin van haar.
Ilij had vrecselijk l land, toen hij ze samen
zag aankomen, die Annie was geen omgang
voor Miel, een heel ander genre maar dal
durfde hij haar niet zeggen, ook niet toen ze
weer goed waren, ofschoon 't toch weer niet
eerlijk zou zijn om het niet tc doen, vooral
omdat hij vrij "openlijk had getoond niet op
haar tegenwoordigheid tc zijn gesteld.
Och! ja, durf heeft li ij wel, als het cr op aan
komt, al't maar niet tegenover zijn moeder
is.
Haar staalgrijze oogen zijn zoo hard en
haar dunne, stiji op elkander, gesloten lippen
zoo vastberaden
Moeder is een mannetjes-putter van een
vrouw, zeiden ze laatst onder elkaar, toen
die uitdrukking, kort na de mobilisatie^ in tel
kwam.
Hoe ze 't zou opnemen?
Of ze hem, kort weg, voor krankzinnig zou
uimaken?
Of hem met haar beslist: „Daar komt niets
van in," zou afschepen, zooals ze het Fine had
gedaan, toen die vertelde, dat er iemand werk
van haar maakte.
Maar dal was een Roomsche jongen en daar
moest ze niets van hebben Erg kleingeestig
en dat voor iemand, die zich zoo hoven alles
verheven achtte als moeder.
Gelukkig is Miel Protestant, ten minste dat
gelooft hij. Wat dal bel reft, zou inocder niets
af te keuren hebben.
En zoo zeurt hij bij zich zelf, lol 't noodlot
tige oogenblik is genaderd en hij spreken
moet.
't Is even vóór' 'l eten en ze zijn samen in
den winkel, moeder en hij: straks, als de meis
jes er bij zijn, gaat 't niet.
Ilij heeft den heelen dag erg zijn best ge
daan cn 't is nog al mee gevallen, wal 't gcl-«
dclijkc betrof; ze hebben, sedert dien ongcluk-
kigen Augustusdag, wel slechter dagen gehad.
Moeder is dus redelijk in haar hummetje.
Een paar keer heeft hij al een soort van be
gin gemaakt, tcji minste hij is bij zijn moeder
komen staan cn... heeft niets gezegd. Maar zoo
komt hij cr niet en 'l moet.
Ta, hoe zal hij 't nu inkleeden?
Eindelijk, in God's naam dan maar.
Heel rood en stotterend, brengt hij uit;
„Moeder, ik heb u wat tc vragen.., te zeggen
eigenlijk, en wat te vragen ook.''
„Wat heb jij?" klinkt 't, meer onheilspel
lend dan bemoedigend.
En ze ziet hem aan... net als in zijn jongens
jaren.
Hij herinnert zich nog precies hoe hij zich'
dan voelde, behalve een enkelen keer, als zijn
rechtvaardigheidszin in opstand kwam en zijn
wil in botsing met dien zijnre moeder.
Zoo ook nu!
fWordt Terrolgi!
