„DE EEMLANDER"
n»m wanna SS—JS
Nabetrachting oyer de
Raadsvergadering.
^BUITENLAND
FEUILLETON.
„IK HEB JE LIEF".
er
ti
16e Jaargang, No. 111
lOnUUEIKHTODDIIC P" 5 m"ndeo voor Amerv
AuunnLlYltnlOrRIJu foort f 1.50, idem franco
per post 2.00, per week (mei gratis verzekering
tegen ongelukken) f 0.14, afzonderlijke nummers
f 0.0a. Wekelijksch bijvoegsel *D« Holhndsche
Huisviovw* (onder redactie van Thérèse Hoven)
per 3 maanden 50 cent. Wekelijksch ^.bijvoegsel
»Wercldrevue* per 5 maanden 52 cent.
HOOFDREDACTEUR: M«. D. J. VAN SCHAARDENBURG
UITGEVERS: VALKHOFF 4 Co
BUREAU: ARNHEMSCHE POORTWAL, hosk utucchtj chest,.
INTERCOMM. TELEFOONNUMMER 513
Donderdag 29 November 1917
dienstaanbiedingen 1—5 regel» f 0.50. groote lettert
naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan
zeer voordeeligc bepalingen tot het herhaald adver»
tecren in dit Blad, bij abonnement. Eene circulaire;
bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Eindelijk, na 5 zittingen zijn de heeren
uitgepraat.
De Dinsdagavondvergadering was slechts
voor 'n klein deel aan de begrooting gewijd,
"de rest ging heen aan de gewone agenda,
too bij wijze van tusschengerecht.
ïn deze vergadering was voor het eerst
sinds langen tijd rechts in de meerderheid.
Dat had pijnlijke verrassingen kunnen baren,
bijv. bij het voorstel inzake kindervoeding
mr. Stadig zette alle zeilen bij om al wat
rechts was te vereenigen onder het \aandel
rder antithese, maar gelukkig bleek al'wéét
"de onbestaanbaarheid van rechtsche, speci-
fiek-christelijke gemeentepolitiek. Nu er ein
delijk eens een punt aan de orde was, waar
inderdaad de, antithese zich had kunnen
doen gelden en het christelijk beginsel in
het spel gebracht werd bleek de politieke
onwaarheid der antithese zonneklaar. Zoo
wel de r. k. als de anti-rev. fractie viel uit
elkaar. Mr. Stadig bleef hulpeloos met 5 van
"de 9 staan.
Sympathiek was het woord van wethouder
Vels-Heijn, die, door mr. Stadig ter verant
woording geroepen, verklaarde slechts te
stemmen naar recht en geweten, zonder te
vragen hoe eenige fractie er over dacht. Het
gaat nog bezwaarlijk om den heer Vels-Heijn
als man van rechts te blijven beschouwen.
Dat was trqpwens reeds lang door velen in
twijfel getrokken'n man van breeden blik,
onafhankelijk en vooruitstrevend als hij, zou
men eerder wild-vrijzinnig, kunnen noemen.
Hem scheidt heel wat minder van de'vrijzin
nige politiek dan van het coalitie-conserva-
tisme, waarvan mr. Stadig zoo'n typische
vertegenwoordiger is. Al mogen beider gods
dienstige overtuiging elkander eenigermote
naderen, wat nog altijd de eenige gemeen
schapsband in de partijen van rechts blijkt
te zijn op politiek gebied ioopen hun
meeningen hemelsbreed uiteen en in één
politieke partij kunnen zij onmogelijk zich
samenhoorend gevoelen.
Het ging dan over schoolvoeding.
Al jaren staat daarvoor 'n post op de be
grooting. En ziet, naar aanleiding van een
xeorganisatieplannetje van B. en W., ont
dekken nu eenige rechtsche leden strijd met
het christelijk beginsel.
Eigenlijk gold het niet eens n reorgani
satie doch 'n proef. Er is hier gelukkig nog
geen sprake van ondervoeding. Alleen heeft
de schoolarts bevonden, dat bij sommige
kinderen van school-Coninckstraat geen
goede verhouding bestaat tusschen lengte
en gewicht. Daar schuilt een gevaar voor
ondervoeding. Ondervoeding is niet enkel
'n ramp voor de kinderen zelve, doch ook
voor de maatschappij. Bovendien zijn on
voldoende gevoede kinderen zeer belem
merend voor den goeden gang van het on
derwijs.
Aanvulling van de voeding is dus in het
belang èn van het kind èn van de maat
schappij èn.van het onderwijs.
Wordt er nu maar alleen ftlegervheid tot
schoolvoeding gegeven, dan bereikt men,
gelijk de ervaring leert, niet hen die er het
meest voor in de.termen vallen. Daarom wil
len B. en W. nu [itofiteeren van den school
arts en-in overleg met hem de kinderen uit
zoeken, aan wie daq, om half 4 na school
tijd aanvullingsvoedsel verschaft zal worden.
De heeren Stadig, Kroes en Van Kalken
vonden dat verkeerd. Het is huns inziens
de plicht van de ouders om te zorgen dat de
kinderen goede voeding krijgen. Zijn deze
daartoe niet in staat, dan willen zij noodge
drongen, uit liefdadigheid wel overheidshulp
aanvaarden doch op 'n wijze welke het ge
zinsverband niet aantast. Dat eischt het
christelijk beginsel. Zij zouden dus kunnen
meegaan, als het voedsel voor de kinderen
niet in de school, doch aan de ouders in
het gezin verstrekt werd.
Dat zou toch wel hoogst ondoeltreffend
zijn. Het gevaar is immers groot, dat het al
dus verstrekte voedsel niet terecht komt in
de magen van de kinderen voor wie het be
stemd is, doch in die van de andere huisge-
nooten. Vooral nu overal schraalhans keu
kenmeester is. Op die wijze zou het nut der
schoolvoeding in vele gevallen illusoir zijn.
Dit kon echter de opposanten niet van
nfbening doen veranderen. Het christelijk
beginsel ging voor en het voorstel van B.
en W. maakte inbreuk op de christelijke ge-
zinsleer. De heer Van Kalken preciseerde
nog wat naderhij dacht vooral aan het bid
den, waartoe natuurlijk wel gelegenheid ge
geven zal worden doch dat in zoo gemengd
gezelschap niet behoorlijk zou kunnen ge
schieden.
Weth. Jorissen kon geen strijd piet het
r k. gemeenteprogram vinden. Door de an
dere voorstanders werd o.i. verzuimd te wij
zen op de onwaarheid, dat het kind onttrok
ken zou worden aan het huisgezin. De
schoolvoeding, bedoeld als aanvulling, zal
immers plaats hebben om half 4. Het kind
zal dus evengoed kunnen deelnemen aan de
maaltijden in het gezin.
Er is druk geschermd met „christelijke
beginselen" en hoog houden van het gezin
alsof dit alleen bij de rechterzijde veilig zou
zijn f Precies dezelfde oppositie tegen school
voeding is gevoerd 'n kwart eeuw geleden
vanoud-liberale zijde. Wij meenden dat
men er daar mede verzoend is, maar mr.
Stadig is in z'n politieke ontwikkeling nog
slecht genaderd tot de antiek-liberale op
vattingen. Och, de rest zal mettertijd ook
wel komen.
Mr. Stadig, wiens leuze is„laat de heele
boel maar waaien", bestreed ook de veror
dening, waarbij de tweede keer melkventen
verboden wordt. De melkventers zelve had
den er op» aangedrongenweth Jorissen
verdedigde het voorstel echter óp grond dat
aldus het gebruik van gepasteuriseerde melk
bevorderd zal worden. Dan komen de melk
venters toch wel van 'n koude kermis thuis.
Overigens was ook de lichtbesparing 'n ar
gument.
Dien avond kwam ook weer in stemming
het voorstel tot salarisverhooging van den
directeur van gem. werken, waarover de
slemmeii gestaakt hadden. De raadsleden
legden 'n zeldzame vrijmoedigheid aan den
dag bij de zeer persoonlijke discussies. Wij
zullen hen daarbij niet volgen. Vermeld zij,
dat ook deze verhooging nu aangenomen
werd.
Woensdagmiddag waren de onderwijzers
aan de beurt. Het ware voordeeliger ge
weest, als B. en W. terstond toegegeven
hadden aan het van alle kanten gerezen
verzet tegen de laatste 2, uitgestelde, ver
hoogingen, het eenige vlekje op de overigens
zeer geprezen voorstellen. Nu zijn ze zelfs
veel duurder uitgekomen. Bij de stemming
over *de voorstellen Nieuwenaijk en Stadig
vonden B. en W. den geheelen raad tegen
over zich. Slechts mr. Stadig stond aan hun
zijde. Volgens die voorstellen wordt nu niet
alleen het maximum, naar de bedoeling van
den heer Nieuwendijk, eerder bereikt, maar
ook is het maximum 100 hooger gewor
den. Het was ons niet duidelijk, of de voor
steller ook dit bedoelde, dan wel of het te
danken is aan de kleine cijferverbetering
welke de voorzitter meende te moeten ma
ken. In elk geval zullen de onderwijzers het
niet euvel duiden. Wat hun salarissen be
treft heeft Amersfoort thans de eereplaats
En gezien de vele mooie plannen van den
nieuwen wethouder, 'gelooven wij dat er 'n
groote tijd* voor ons onderwijs aanbreekt.
Het raadsvoorstel om Ged. Staten te ver
zoeken het salaris van den burgemeester le
verhoogen van 4 tot 6000, en dat van den
secretaris van 3500 tot 5000 werd verde
digd door den heer Van der Wal, die vooral
nadruk legde op het toekomstig belang dat
die beide functies begeerde posten zouden
worden en dus groote mannen aanlokken
en door den heer Kroes, die het motief meer
in het heden zoekt. En de andere raadsle
den vielen hem bij. Hun eenig motief was
waardeering van de tegenwoordige Rinctio-
narissen. Waartegenover de heer Van Nij-
natten opmerkte, dat van dit blijk vap waar
deering latere functionarissen, die deze mis
schien veel minder verdienden, (die ons toe
gezonden worden, zei de heer Holland) ge
lijkelijk zouden profiteeren. Zijns inziens
mag bij de vaststelling van het salaris voor
een vaste functie, niet de waardeering van
het werk van hem die deze thans vervult,
de maatstaf zijn. De heer Van Nijnatten en
Hofland beiden verklaarden niet in waardee
ring voor burg. en secr bij de anderen ach
ter te staan, doch ook de verhooging van
deze salarissen hadden zij liever gezien i
dezelfde evenredigheid als de verhooging
voor de andere ambtenaren.
Het voorstel om Ged. Staten te verzoe
ken een presentiegeld van 3 voor de raads
leden vast te stellen, vond hunnerzijds geen
bestrijding, 't Is maar goed, dat het geen
uurloon wordt
Politiek Overzicht
De nieuwe koers in
Duitschland.
I.
De nieuwe koers in de staatsinrichting
van het koninkrijk Pruisen, de grootste
Duitsche bondsstaat, die in het als de
Paaschboodschap bekende koninklijke ma
nifest, door von Bethmann-Hollweg gecon
trasigneerd, was aangekondigd, is thans
omschreven- in de drie ontwerpen tot wij
ziging van de grond* etsoorkonde, die bij
den landdag aanhangig zijn gemaakt. Tus
schen de drie ontwerpen bestaat een ver
band, dat hen maakt tot een samenhan
gend geheel. Het eerste ontwerp regelt het
kiesrecht voor het huis van afgevaardigdén
op een geheel nieuw;^ grondslag; het twee
de bréngt eene ingrijpende wijziging in de
samenstelling van het heerenhuis. In het
derde ontwerp zijn de grondwetsbepalingen,
die het budgetrecht regelen, aan eene
herziening onderworpen, waardoor met
behoud van den bestaanden grondslag, die
aan het huis van afgevaardigden het laatste
woord laat, het recht van meezeggenschap
van het heerenhuis en van de regeering
eenigszins wordt uitgebreid.
Van cleae drie ontwerpen komt aan het
perste zonder twijfel het meeste gewicht
toe. Het befaamde drieklassenkiesrecht, dat
gedurende zoo Icnren tijd den Pruisischen
landdag tot een bolwerk van het behoud
heeft gemaakt, wordt daardoor afgeschaft.
Strikt genomen, zal hierdoor eene regeling,
die vroeger reeds heeft bestaan, in eere
hersteld worden. Bijna 70 jaren geleden,
toen de revolutiestorm van 1348 ook in
Pruisen zich deed gelden, was een kies
stelsel ingevoerd, dat steunde op het voor
alle burgers gelijke kiesrecht. Dit stelsel
heeft toen slechts korten tijd gegolden
toen de reactie na den storm veld won, is
het door het klassenkiesrecht vervangen,
dat sedert een steert des aanstoots is ge
weest, maar zich tegen olie aanvallen heeft
kunnen handhaven. Nu echter kan het zich
niet langer handhaven tegen de machtige
strooming tot hervorming, die onder den
invloed van de oorlogsgebeurtenissen is
ontstaanhet is bestemd te vallen.
Volgens de kenschetsende opmerking van
de Köln. Ztg., weent de overweldigende
meerderheid van het Duitsche volk het drie
klassenkiesrecht geen traan na. Zijne ge
breken zijn, nu 50 jaren geleden, door graaf
Otto von Bismarck, den kanselier van den
Noordduitschen bond, die de voorlooper
geweest is van het uit den oorlog van
1870—71 geboren Duitsche rijk, geschetst
in bewoordingen, die nog niets van. hunne
waarde verloren hebben. Den 28en Maart
1867 heeft hij in den constitueerenden rijks
dag in eene rede tot verdediging van het
door de regeering voorgestelde kiesrecht
voor den rijksdag gezegd
„Wij hebben eenvoudig genomen datgene
wat voor de hand lag en waarvan wij meen
den, dot het 't gemakkelijkst aannemelijk
zou zijn. Wat zouden de heeren, die dot be
strijden, in de plaats er van willen stellen?
Misschien het Pruisische drieklassenstelsel?
Ja, mijne heeren, wie de werking van dat
stelsel en de constellatiën, die het in het
land teweegbrengt, eenigszins van nabij
heeft waargenomen, moet zeggen: Een stui
tender, ellendiger kieswet is in geen enke
len staat uitgedacht, een kieswet die alles
wat bijeen hoort uit elkaar scheurt en men-
sohen bij elkaar brengt, die niets mei elkaar
te maken hebben; die in iedere gemeente
met een anderen moat meet; die menschen,
die in de eene gemeente ver over de eerste
klasse heenreiken en deze alleen zouden
vullen, in eene naburige gemeente in de
derde klasse werpt. Zoo b.v. in gemeenten,
waar drie bezittenden ieder ongeveer 200
Taler_ belasting betalen, twee daarvan in
de eerste en den derde, die zeven Silber-
groschen minder betaalt, in de tweede
plaatst, waar zijne medekiezers met 5 Taler
beginnen; en van de boerenbezitters met 5
Taler belastingen komt weer een zeker aan
tal in klasse twee; plotseling echter tusschen
Hans met 4 Taler 7 Silbergroschen en Kunz
met 4 Taler 6 Silbergroschen knapt de
draad af en de anderen worden met het
proletariaat in denzelfden pot geworpen.
Wanneer de uitvinder van deze kieswet
zich de praktische werking er van had voor
gesteld, zbu hij het nooit in 't leven hebben
geroepen. Eene dergelijke willekeurigheid
en eene hardheid tegelijk ligt in iederen cen
sus, eene hardheid die het voelbaarst wordt
waar deze census afsdheurt, waar de uitslui
ting begint. Wij kunnen het tegenover den
uitgeslotene toch werkelijk moeielijk moti-
veeren, dat, omdat hij niet hetzelfde belas
tingquotum betaalt als zijn buurman en
hij zou het gaarne willen betalen, want het
brengt een grooter vermogen mee, maar dat
heeft hij juist niet hij juist heloot en
politiek dood in dit staatsorganisme moet
zijn. Deze argumentatie vindt overal toe
passing op iedere plaats, waar de reeks van
hen, die politiek gerechtigd moeten blijven,
wordt afgebroken."
Dit werd vijftig jaren geleden gezegd tot
motiveering waarom het in Pruisen geldende
kiesrecht niet werd overgebracht op het
nieuw gestichte staatsorganisme, den Noord
duitschen bond. Daarvoor werd het alge-
meene en voor allen gelijke kiesrecht aan
genomen. Enkele jaren later is dit overge
nomen voor den rijksdag, de volksvertegen
woordiging in het Duitsche rijk. En ditzelfde
kiesrecht zal voortaan ook de basis zijn v*oor
de samenstelling van het huis van afgevaar
digden van den Pruisischen landdag.
Je oorSog,
Van geen der oorlogstooneelen zijn be
richten van eenig belangontvöngen, behalve
uit Oost-AJrika. waar den 27en November
een Duitsche strijdmacht, bestaande uit een
kolonel als bevelhebber, 12 Duitsche offi
cieren, 6 officieren van gezondheid, 92 Duit-
schers van minderen rang, 1212 Asbari's en
2200 andere inboorlingen, zich onvoorwaar
delijk heeft overgegeven. Bij de vele slagen,
die de niet zeer groote Duitsche strijdmacht
danr reeds heeft geleden, is dit verlies nie<
zonder beteekenis.
Londen, 28 Nov. (R.). Bericht van d6
admiraliteit.
In de afgeloop enweek zijn in de Engel-
sche havens 2058 schepen aangekomen en
2122 uitgevaren; 14 schepen boven de 1600
ton en zeven daar beneden zijn tot zinken
gebracht, terwijl acht zonder succes ziin aan
gevallen.
B e r 1 ij n, 2 8 Nov. (W. B.) De Nordd.
Allg. Zeitung schrijft:
Verschillende bladen drukken eene mede-
deeling na van de Deutsche fageszeitung,
waarin beweerd wordt, dat de afgevaardigde
Krzberger „zonder twijfel met medeweten
van het departement van buitenlandsche za
ken en op last van het zoogenaamde poli
tieke bestuur" met de Franschen heeft on
derhandeld over den afstond von Elzas-
Lotharingen. Wij willen daarom het volgen
de vaststellen: Het plitieke bestuur heeft
geen opdracht gegeven tot de beweerde on
derhandelingen en het buitenlandsche be
stuur heeft er niet van geweten. Zij hebben
nooit plaats gehad en de beweringen van do
Deutsche Tageszeitung zijn verzonnen.
Londen, 28 Nov. (R.) Het uitvoerend
comité van de Labour Party heeft in eene
vergadering in Londen de Nederlandsch-
Skandinavische uitnoodiging ontvangen om
deel te nemen aan eene nieuwe conferentie
te Stockholm. De uitnoodiging is in handen
gesteld van eene gemengde'commissie van
vertegenwoordigers van de Trades Unions
en de Labour Party
Weenen, 28 Nov. (Corr.-bur.K Het
bericht van de arrestatie van den dooV de
Bolshewiki-regeering ofgezetten opperbevel
hebber Duchonin is voorloopig niet beves
tigd. Hier is een door Duchonin -ondertee-
kende oproep ontvangen, die den 27en des
voormiddags uit hetp Russische hoofdkwar
tier werd uitgevaardigd. De inhoud van het
rftuk is niet geheel duidelijk. Duchonin be
jammert in aandoenlijke woorden de ver
warring, die in het volk en het leger
heerscht, en betreurt, dot over het leger,
dot nu in het vierde jaar alle hardheden van
den oorlog draogt en terug verlangt nnni
den huiselijken haArd en het gezin, wcei
nieuwe hardheden en beproevingen zijn ge
komen. Hij eindigt met een beroep op eens
gezindheid en versterking, maar zonder ge
weld en zonder bloed van de bajonetten.
Petersburg, 28 Nov. (R.) De verkie
zingen voor de constitueerende vergadering
zijn heden gesloten. Omstreeks de helft van
de stemgerechtigden hebben gestemd.
De laatste vergadering der gedelegeerden
laat er geen twijfel over bestaan, dat da
meerderheid van het garnizoen van Peters
burg aan de zijde van de maximalisten staat.
Het militaire revolutionaire comité heef!
beslag gelegd op de belastingkantoren.
Stockholm, 28 Nov. (W. B.) Uit Ho-
paranda wordt bericht:
„Kaukazië heeft zich reeds van Rusland los
gescheurd Het heeft een eigen regeerings-
gezag gesticht en heeft een parlement geko
zen. Daartoe behooren 40 socialisten, waar
onder slechts een te rekenen is tot de Bol-
shewiki.
Hapnranda, 2 8 Nov. (W. B.) Vol
gens de Nowaja Djen heeft Trotzky aan de
ambtenaren van het ministerie van binnen-
landsche zaken medegedeeld, dat als zij niet
den 30en November den dienst hervat had-
Wijsheid bestaat uit 9 deelen zwijgend
denken en 1 deel spreken.
Naar het Deensch
van
ELITH REUMERT
door
D. L o g e m a n—V an der "Willigen.
1?
Hij verdiende werkelijk wel een opwekking
na al de emoties van dien heugelijken dag.
De oberkellner bracht hem den wijn. De
oberkellner was iemand van middelbaren leef
tijd, zeer „gepommadeerd", met het hoofd op
tzij en een briljanten ring aan den pink. Blijk
baar iemand van een zeer lyrisch gemoed.
Zulke oberkcllncrs van een chic, Euro-
ipeesch hotel, waar elegante dames in en uit
gaan als bijen in een korf, ondervinden veel,
izeer veel. Zij zien smachtende jonge paren
arriveeren, die op hun huwelijksreis zijn, half
Tcrlepte, maar rijke oude jongejuffrouwen die
in een buitenlandsch vaarwater hun hengel'
et us uitwerpen, jonge fatten en derai-mondai-
nc-s die voor eerbare ecihteliedep in het vreem-
Helingenboek fungccren,maar een ober
kellner is zóó bescheiden ach so
Hiskret! Dal moet hij zijn dat eischt
2ijn positie, indien hij goed geld verdienen
SfiL
„Zijn er hier op 't o ogenblik geen Scandi-
naven in het hotel?"' vroeg Volle Knudsen.
„Op het oogertblik, alleen een Zweedsehe
dame een zeer deftige dame de weduwe
van een graai' zij is vier dagen geleden
gearriveerd. Maar, met den laatsten trein
zijn juist een paar Denen vertrokken."
„Denen? Wie waren dat?" vroeg Volje
Knudsen met superieure onverschilligheid.
Maar „der Ober" was een slimme vos. Na
een snellen blik op den jongen man was hij
overtuigd dat het een vraag van het grootste
gewicht was.
..Een beer mei een jonge dame," antwoord
de de Ober „een nièce, geloof ik. Ach s i e
war schr h b s c h wundérbar
hübsch ein junges Grctchen!"
Hij wierp hel hoofd verliefd op zij en zuchtte
met ten hemel geslagen oogen, terwijl hij den
briljanten ring aan zijn pink ijverig rond
draaide. -
Met dien pink lelde hij <le verschillende
posten van dc rukeijjjigeD bij elkaar, hij ge
bruikte dien om aan. te wijzen en hot voor
deel was d it hij dien altijd bij de hand had.
„Mag ik hel vreemdclingenboek eens zier?"
zeide Volle Knudsen.
Zenuwachtig doorbladerde hij bet.
Daar stond het met groote, krachtige let
ters:
Vilhelm Rönnow architect Denemar
ken.
Agnes Rönnow fraulein dito.
Denemarken. ja, heel mooi maar
waar in Denemarken?
Hij was even wijs.
Hij betaalde en haastte zich mei een korten
groet weg
„Ge hadl een beetje vroeger moeten komen,
®.u is tie vogel wegl" mompelde de ober
kellner, terwijl hij 't geld in zijn zak liet glij
den.
Hij had reeds een geheelen roman gereed
in zijn gepom ma deerde hersenkas.
XII.
VoHc Knudsen ging naar ..Junker Gcorg"
terug en zette zich op zijn balkon.
De zon was ver onder aan den hemel, en dc
belichting boven Eisenach was do/en namid
dag bizonder schoon
Maar - dc bekoring was er af.
Hij verging van verlangen naar haar. die
iedere minuut verder van hem weg reisde.
Dc eenzaamheid, die hij vroeger zoo lief
had. verveelde hem nu vreesclijk het was
hem duidelijk dat ook z ij n verblijf in
Eisenach weldra tot het verleden zou behoo
ren.
Al zijn gedachten draaiden slechts om haar
Hij zag haar levendig voor zich, zooals zij
bij het afscheid voor hel open raampje stond.
Zij moest de aandoening gezien hebben,
dir hij voelde, toen hij haar dat laatst vaar
wel toe wuifde!
Zij moest gezien hebben dat er hoop op
een spoedig weerzien in zijn groet gelegen
liadl
Waar woonde zij in Denemarken?
Uit een gezegde van h^ar oom wist liij dat
hel in een pastorie moest zijn
De predikant moest de broer zijn van den
architect.
Zou zij builen wonen?
In de hoofdstad waren er in iedór geval
«een predikanten van dien naam zoo ver
hij wist.
Zij had eigenlijk niets van een predikants
dochter en wel het allerminst van een
predikantsdochter uit een dorp.
Niettegenstaande liaar onschuld en haar
onbewuste bekoorlijkheid had zij iets dat het
leven in een groote stad een jong meisje ver
leent. een-zekere elegance, zoowel in haar
uiterlijk als in dc snit van haar toilet
Onwillekeurig kende hij haar oom een groo-
i«-n invloed toe het was duidelijk tc zien
dat zij bizonder goede vrienden waren en aan
eikaars gezelschap gewend
Uit grondige redenen had hij niet veel op
merkzaamheid gewijd aap, den oom.
Maar de vluchtige indruk, dien hij van hem
gekregen liad, was zeer gunstig.
Zijn gestalte, uiterlijk en optreden hadden
Volle het grootste vertrouwen ingeboezemd en
hij vond 't een rust tc weten dat liet jonge
meisje zulk een goeden beschermer had.
Neen. hij was niet kalm genoeg om lam
gei op het balkon te blijven zitten.
Met de clcctrischc tram ging hij naar het
eind van bet Marientbal cn liep de Landgra-
fcnschlucht door terug.
In gedachten verzonken staarde hij naar
baar voorletters op dc rots.
En zijn verlangen nam zoo lievig toe, dat
't hem lichamelijk smart veroorzaakte.
Neen neen, liij kon hier niet blijven als
zij weg was!
Geen dag- langer bleef hij in Eisenach.
Hij moest haar weerzien en gauw ook
'heer gauwl
Hij zou haar na reizen.
Maar waarheen? "Waarheen?
En met de snelheid van den bliksem flitste
liet woord „Fanó"' in hem op, oom Vilhelm
zcide immers dat zij de moeder van Agnes
daar ontmoeten zouden om met haar samen
naar de pastorie terug te gaan?
Victorie! Nu was. het besiislt
Er was niets anders le doen dan zijn boeltje
tc pakkeif, zijn rekening tc betalen en*mor-
-gen met den eersten trein naar Kopenhagen te
vertrekken cn vandaar naar Fanó.
De Voorzienigheid cn zijn eigen impulslcs
•icesten dan maar beslissen- wal er verder ge
beuren zou.
Hij moest haar zien haar spreken en
haar vragen!
O, wat voelde hij zich weer opgelucht cn
gelukkig!
Over twee dagen was hij weer in haar nabij
heid!
Zij was hem maar óén nacht voor cn zij
zou wel niet in eens doorgegaan zijn naar
Fanó - oom Vilhelm en zij zouden onderweg
wel ergens overblijven.
Denzclfdcn avond laat zat hij beneden op
liet terras van Junker Gcorg.''
De maan scheen even helder als toen Volle
voor 'l eerst op 't terras verscheen.
De lucht was even zacht cn stil, cn ook dien
avond klonken dc tonen van hel orkest over
het dal waar Eisenach in diepe rust terneer
lag.
Alles alles was zooals dien eersten avond
alleen hij zelf was geheel anidors.
Hij was verliefd, doodclijk gekwetst door
den groolen Eros!
Den volgenden dag zat Volle Knudsen In
den sneltrein van Frankfurt am Main en
den daarop volgenden, morgen was hij in
Kopenhagen.
(Wordt vervolgd.)
