„DE EEMLANDER" puis dit ibie8iihüi BUITENLAND koloniën? BINNENLAND feuilleton. „ik HEB JE LIEF". Democratische Bond. 16e Jaargang, No. 115 iDOUUIIKIITCDDIIC P" 5 »*«>den ï00t Amer» iDJnnLlr.LnlurnlJu (oort f 1.50, Idem franco ?er pest 2.00. per week (met gratis verzekering •egen ongelukken) f 0.14, afzonderlijke nummers 0.05. Wekelijksch bijvoegsel *D* Holkndsch* Hulmouw* (onder redactie van Thér&se Hoven) per 3 maanden SO cent. Wekelijksch bijvoegsel *Wercldc€Yue« per 3 maanden 52 cent. AMERSFOORTSGH DAGBLAD HOOFDREDACTEUR: M«. D. J. VAN SCHAARDENBURG UITGEVERS: VALKHOFF CÓ BUREAU: ARNHEMSCHE POORTWAL, mockutrecht,chesth. INTERCOMM. TELEFOONNUMMER 513 Dinsdag 4 Deoember 1917 dienstaanbiedingen 1—5 regels f 0-50, groote letter» naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan teer voordeelige bepaliugen tot het herhaald adva»' tectcn ln dit Blad, bij abonnement. Eenc drculaira, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Wat wil tie Vrijzinnig^ V (slot). 11. Op het gebied van den landbouw verlangt de Bond, ter zake van den eigen dom en het gebruik van den bodem dat aan publiekrechtelijke lichamen worde toegekend een deel der winsten, voortvloei ende uit stijging der grondwaarden, ont staan zonder toedoen des eigenaars dat aai^ de gemeenschap recht op de voor haar huishouding of voor verbetering van cultuur noodige gronden, behoudens scha deloosstelling, worde toegekend door a. uitbreiding van net onteigeningsrecht, zoowel voor de gemeenten als voor den staat, zoodat gronden kunnen worden ont eigen^, onder meer om die, hetzij aan kleine landgebruikers of tuinbouwers voor zelfstan dig bedrijf, hetzij als tuingrond aan veld- of fabrieksarbeiders, in pacht te geven b. openstelling der gelegenheid voor pu bliekrechtelijke lichamen of voor daartoe opgerichte vereenigingen, om woeste of vergraven gronden, plassen, moerassen, dui nen enzte onteigenen, voor zoover deze niet door de eigenaar zeiven op doelmatige wijze in cultuur worden gebracht dat ruilverkaveling verplicht kunne wor den gesteld, zoo noodig met geldelijken steun van den staat; dat, ook door regeling van de belastingen, gebruik door den eigenaar bevorderd worde boven in gebruikgeving door den eige naar-geldbelegger dat het gebruiksrecht wettelijk geregeld worde, met bepalingen van dwingend recht, zóó dat a zóódanig gebruik van den grond wordt tegengegaan, waardoor de duurzame belan gen der gemeenschap zouden worden bena deeld of in gevaar gebracht; b. den gebruiker ten goede komen de door hem aangebrachte verbeteringen aan land en hoeve c. de verpachter wordt verhinderd alle risico van het bedrijf en van den marktprijs te laden op den pachter d. een langdurig gebruiksrecht wordt be vorderd e. de bijzondere wettelijke bevoorrechting van den verpachter boven andere schuld- eischers wordt opgeheven; f. door instelling van pachtcommissiën, waarin eigenaar, gebruiker en arbeider zijn vertegenwoordigd, gelegenheid bestaat, zoo voor het geven van advies bij verpachtingen, als om toe te zien op de naleving van de pachtovereenkomst, in het bijzonder voor zooveel betreft bepalingen van dwingend recht. Voorts verlangt de Bond a. wettelijke regeling van den rechts toestand der landarbeiders in verband ook met het pachtcontractuitbreiding der On gevallenwet tot den landbouwbeperking van den arbeidsduur en van den nachtarbeid, alsmede waarborging van een wekelijkschen rustdag, zooveel mogelijk den Zondag, zoo wel voor volwassen als voor jeugdige man nen en vrouwen, een en ander met inacht neming van de eigenaardige eischen van het landbouwbedrijf b. maatregelen tot verbetering van den veestapel en zijn producten c. bevordering van den uitvoer van vee, zuivel-, land- en tuinbouwproducten d. bevordering van coöperatie op het ge bied van het crediehvezen, van de verwer king van grondstoffen, van den aankoop van hulpmiddelen en grondstoffen en van den verkoop van producten; e. hervorming van de regeling voor ver krijg™!? van rechten op onroerende goede ren, ook in het belang van den kleinen eige naar f. Instelling eener landbouwvertegen- woordiging, waarin aan eigenaar, gebruiker en arbeider invloed worde toegekend g. herziening van de bepalingen in zake de jacht, waarbij op den voorgrond sta, dat de gebruiker van den grond het toebrengen van schade aan de gewassen niet behoeft te gedoogen h. bevordering van de zoetwatervisch- teelt I. bevordering van den afkoop van het tiendrecht j. afdoende voorziening in de behoefte aan land- en tuinbouwonderwijs k. behoud door den staat en dóór ge meenten van hun in eigendom toebehoo- rende gronden. Politiek Overzicht De wereldstrijd in Italië. Nu aan het oostelijk front de strijd feiïe- Iiik tot rust is gekomen in afwachting van de ofiicieele afkondiging van den wapenstil stand waartoe men algemeen hoopt dat het overleg van de gevolmachtig den der Duitsche en Russische ho^fd /ar- tieren zal leiden, trekt het Italiaansche oor- logstooneel in verhoogde mate de aandacht. In de laatste dagen is daarvan zoo goed als niets vernomen. Maar dat vermeerdert juist de belangstelling. Men zoekt naar eene ver klaring voor dien stilstand, die gevolgd is op een bewegingsstrijd, die in zeer korten tijd 't strijdtoonee! van 't stroomgebied der Isonzo .verplaatst heeft tot diep in het Venetiaan- sche gebied. Er zijn berichten verspreid over de desorganisatie, waarin het rtaliann- sche leger is geraakt op een terugtocht, die het aanzien had vaj\ een overhaaste vlucht Geheele brigaden zouden het vaandel in den steek gelaten hebben, van de algemeen? anarchie partij trekkende om te deserteeren. Daarmee klopt echter niet het schouwspel, dat de strijd aan het front nu te zien geeft, want een leger, dat in volslagen verwarring verkeert, is niet in staat de voortwaartsche beweging van den tegenstander geheel tot stilstand te brengen. Hier is eene tegen strijdigheid, die om eene verklaring vraagt. Wat hiervan zij, een feit is het, dat op het front tusschen de Brenta en de Piave en ook ln het gebied ten westen van de Brenta de tegenstand van het Italiaansche leger steeds krachtiger is geworden. Ook aanhoudende tegenaanvallen bewijzen, dat het Italiaan sche legerbestuur alles in het werk stelt om den Duitschers en Oostenrijkers nog op het laatste oogenblik, nu de uitgangen van de dalen bijna bereikt zijn en de laagvlakte van Boven Italië in tastbare nabijheid voor hen ligt, het uittreden uit het gebergte te be- moeielijken. Gedeeltelijk kan tot verklaring dienen wat een correspondent van de Prankf. Ztg. aldus schrijft: „Deze dagen, waarop het achterland tame lijk weinig van de gebeurtenissen aan het front hoort, zijn volstrekt' niet dagen van rust en nog minder staat het met een zoo grooten opzet begonnen offensief tegen "Italië stil. Et wordt tamelijk stil, maar met eene aan beide zijden steeds taaier worden de hardnekkigheid om de laatste bergmuren aan den noordelijken rand van de Lombar- disch-Venetiaansohe vlakte gestreden. De vorderingen, die laatstelijk op de hoogvlakte der Zeven gemeenten en ten westen daar van verkregen werden, zien er op de kaart niet heel belangrijk uit, maar op de plaats zelve heeft de zaak toch een ander gezicht. De moderne strijd in het gebergte, die aan de grens van Tirol zioh typisch heeft ont wikkeld, eischt groote technische werken om de terreinbezwaren te overwinnen. Ook wan neer het de stormloopende berginfanterie ge lukt den vijand van den eenen bergrug naar den volgenden te verdringen, dan zijn ver dere vorderingen altijd eerst mogelijk nis de zware artillerie kan worden vooruitge- bracht. Nu verwoesten de teruggaande Ita lianen natuurlijk de grootsche zweefbanen, die zij overal hadden aangelegd, en bescha digen zooveel mogelij1: de bergjvegen. Zoo werd b.v. de gewichtige zweefbaan, die voerde op den Monte Lissa over Pr'molnno, vernietigd, hetgeen de gewichtige ope ration tegen den Monte Meletta niet onbe langrijk vertraagde, omdat* voor alle trans porten uit het beneden Suganadal op het fel omstreden oostelijke gedeelte van het pla teau thans nog slechts de steile en onder vijandelijk vuur staande bergweg van Primo- lano over Enego ter beschikking stond. Dat het bij deze gebrekkige verbindingen toch nog gelukte, niet allee het noodige zware artilieriepark gaandewe^ op de veroverde bergen le brengen, maar ook de troepen, die boven in de sneeuw kampeeren, van het noo dige te voorzien, is een wonder van ruste- looze órganiseerende zo: \\"r' zich thans rechts en links van het Canale di Brenta af speelt, is geen stellingstrijd. want er worden dagelijks nieuwe hoogten veroverd, manr toch een periode van kleine gevechten, die inlusschen eenmaal in de geschiedenis van <lit gedenkwaardige oifensiel hunne beteeke- nis zullen hebben. Er vloeit ook in deze. da gen, waarin het »:hterland niets van de groote slagen hoort, zeer wel bloed." De ocr!og. De strijd ten westen van Kamerijk is thans weer in hevigheid verminderd Als ge volg van den Duitscher. tegenaan al, die op 30 November is begonnen, is den Fngel- schen een groot deel van hunne den 20en November verkregen terreinwinst weer ont nomen. De tot het houden der besprekingen over den wapenstilstand aan het Russische front gevolmachtigde onderhandelaars zijn Zon dag op het daarvoor oveieengekompn uur samengekomen en hebben zich daarop ge zamenlijk bègeven naar de plaats, die be stemd was om er de onderhandelingen te voeren. Gisteren in den namiddag zijn zij daar aangekomen. Een van de Russische legers heeft den algemeenen wapenstilstand niet afgewacht om alvast op eigen gezag zich met den te genstander te verstaan Dientengevolge rust- van den 2en December-TO uur "s avonds nf de strijd op het front von den zuidelijken oever van de Pripjet tot ten zuiden van de Lipa. W~è enen, 3 Dec. (Corr.-bur.) Volgens heden uit het buitenland hier aangekomen berichten is Mohilew, het hoofdkwartier van de Russische legers, in handen van de Bolshewiki gevallen. Generaal Duchonin en' zijn aanhang en de officieren van de mili taire missiën der Entente zijn gevlucht* Sofia, 2 Dec. (Buig. ag.) In de Sobran- ja legde de premier Radoslawof de volgende verklaring af: Bulgarije was steeds bereid om te zamen met zijn bondgenooten vredesonderhande lingen te openen, zoodra de vijanden een voorstel daartoe zoude doen. Deze bereid willigheid bewees onze regeering door de nota in December 1916 en door haar ant woord op de nota's van Wilson en den Paus. Thans bereikt ons een vnorstel van het hoofd der regeering van de Russische repu bliek, Lenin, en den volks-cojnmissaris voor Buitenlandsche Zaken, Trotzki. Wij heb ben onmiddellijk geantwoord, dat wij bereid waren onderhandelingen aan te gaan. (Le vendige toejuichingen) Bulgarije kon dit vredesaanbod niet al- slaan, omdat het het volksideaal verwezen lijkt heeft, waarvoor wij in den oorlog zijn gegaan, t. w. de vereeniging van de Bulgaar- schp natie in één enkelen staat, met inbe grip van Macedonië, het land der Morava en de Dobroedsjo. Dit zal voor %ons den grondslag van alle besprekingen vormen. Voor zoover mijne inlichtingen strekken, zal de Russische regeerng binnenkort hare gevolmachtigden benoemen, die zich met de onze en ^ie van onze bondgenooten over het voeren van de onderhandelingen zullen verstaan. (Nieuwe toejuichingen van alle kanten.) P a r ij s, 2 De c. (Havas.) De inter-gealli- eerde oorlogsraad heeft Zaterdagmorgen ziine eerste zitting gehouden. Clemonceau presideerde: hij werd bijgestaan door Lloyd George en Orlando. De militaire vertegenwoordigers In den permanenten oorlogsraad der geallieerden zijn generaal Foch, generaal Wilson en ge neraal Cadorna. Petersburg, 2 Dec. (W. B.) Trolzki heeft den Russichen gezant Mahlakow uit zijn ambt ontslagen en verklaard, dat Mokla- kows deelnemenfg aan de conferentie der geallieerden een staatsmisdrijf zou zijn. Bern, S D e t. (W. B.) De Pransche mi nister van levensmiddelenverzorging Bo- ret heeft volgens de dagbladen aan verte genwoordigers van de pers verklaard, dat het bepaald noodig is zich in de eerstko mende maanden nog grootere .beperkingen op te leggen, opdat de noodige voorraden kunnen worden opgeborgen tot vermijding van stoornissen in de verzorging. De toe stand is zeer ernstig. Londen, 3 Dec. (R.) Eene groote ver gadering is gehouden in het operagebouw om dank te betuigen aan de Engelsche re geering voor hare verklaring fen gunste van de vestiging in Palestina van een tehuis voor het Joodsche volk. Deze vergadering is op merkelijk als een eerste openbare uiting van de toenadering, die gaande Is tusschen de Arabische, Armenische en Joodsche genoot schappen, van wie vele notabiliteiten aan- wez- waren. Lord Rothschild leidde de ver gadering. Er werden talrijke boodschappen van vriendschap en sympathie ontvangen. De president van de Armenische nationale delegatie drukte de hoop uit, dat de Arme nische aspiratiën zullen verwezenlijkt wor den, tegelijk mèt de wenschen van het Jood sche volk. Verspreide Berichten Hamburg, 3 Dec. (W. B.) Hamburg en het kustgebied van de Elbe werden door een stormvloed geteisterddie Zondag bij W.N.W. wind en een sterkte van 9 een wa terstand van 18 voet 1 duim bracht, terwijl de normale waterstand bij Hamburg 8 voet bedraagt. Het tramverkeer aan de haven moest ge staakt worden. De brandweer had druk werk om de overstroomde streken van het water vrij te maken. Ooet-lndlê De zaak Ter&leeg. Uit Soerabaja wordt aan het Alg. H'bld. geseind: Het verzoek van den hoofdredacteur van het Soerabajasch Handelsblad, H. Ter- sleeg, dTh gratie van de straf, van eene maand gevangenisstraf is afgewezen. De heer Tersteeg werd tot eene maand ge vangenisstraf veroordeeld, naar het blad her innert, wegens het openbaarmaken van een scheepsbewegirvg. In zijn gratie-verzoek zette de heer T. uiteen, dat hij juist om niet met het. bestaande verbod in strijd te komen d«| namen der schepen door stippels had ver» vangen. (j - - Staten-Generaal T\VEEDE KAMI liijilrnge Kon, \at. Steuncomité Een wetsontwerp is ingediend, strekkende ora de bijdrage over 1917 aan het Koninklijk Naticn noal Steuncomité te verhoogen van f 2.0(lO.(K)fl tot f 3.500.000. Omtrent de bestemming von de f 3.500.00® doelt de minister van Landbouw, Nijverheid eg Handel in de toelichting mede, dot het Koning klijk Nationaal Steuncomité deels met volle in stemming von den minister, deels op zijn bepaal* dén wensch, in den loatsten tijd zijn werkkring aldus heeft uitgebreid, dot nog zeer belangrijk* uitgaven tc wachten zijn. De minister schrijft dat in het bijzonder drio nieuwe onderwerpen binnen de took van hot Kon, Nationaal Steuncomité getrokken »ijn lo. het scuncn van de centrale keukens op verschillende plaatsen 2o. het steunen von den bouw vun woningen voor den kleinen middenstand (woningen van f 2 50 op het platteland, stijgende tot f 1.50 in de hoofdstad). Het Kon. Nationaal Steuncomité verleent hiervoor een subsidie von 25 pet. in do bouwkosten onder voorwaarde dot do huur in de eerste 10 jaren niet verhoogd wordt. Tot heden tijn subsidies verleend tot een bedrag van f 900.000 3o. de verstrekking van sajet, schoeisel <u> klompen, terwijl ook dc voorziening in dc be hoefte aan kleeding in overweging :s gcnorKeiw Hot Koninklijk Nationaal Steuncomité zal d« voor deze voorziening in 1917 noodige bedragen uit he* thans aangevraagde subsidie bestrijden Uit de Pers Twist ïuet open «leur. Het verhaal van het conflict tusschen do ministers Posthuma en Treub, in alle dagbla den in kleuren en geuren geopenbaard, maakt zoo zegt de Ni e u w e Courant in deze dagen van nationale beklemming een onverkwikkelijken, neen, een treurigen indruk. „Reeds trof men In de memories von toe lichting, eenerzijds van het levensmiddelen-, anderzijds van het T50-opccnten»ontwerp, de twee collega's ir latenten gevechtstoe stand aan. Dc voorzitter van den Minister raad, onmachtig of ongeneigd zijn gezag in een het algemeen beleid zoo nauw raken de aangelegenheid te doen geldon, zag lcalm tie in tijdelijke vcreering voor het beginsel van volledige regeeringspubliciteit. Nu echter is het nog veel erger gesteld De minister van Landbouw geeft krach tem zijn bestuursbevoegdheid verlof tot uitvoer van een hoeveelheid consent-goedcrcii (kafis); de minister van Financiën vaardig! tegelijkertijd het bevel uit, dat zijn douane ambtenaren deze goederen niet mogen door* loten. Men behoeft voorwaar geen Fries \d zijn om te weigeren zich zulk een behande* ling van een ambtgenoot te laten welgeval* len en om te zeggen: nu zal de kaas eersl recht de grens over! Hiermee willen wij niet zeggen, dat naar onze meening het inzicht van den heer Posthuma betreffende de uitvoering van d« overeenkomst met Duitschland en de plaat- sing van het credietpapier, juist Is en dal van den heer Treub onjuist. Het kan ook zijn, dat eerstgenoemde in plaats van zakert waarover hij wist dat onderling geschil kon rijzen, eerst met den medebetrokken collega of in den Ministerraad te bspreken en tol een oplossing te brengen, maor stil zijn eigenmachtigen gang is gegaan, denkende» wat gedaan is, is gedaan en niet meer t« veranderen, 't Zou niet de eerste maal zijn# ook niet voor 't eerst, indien zoo iets een portefeuille-crisis veroorzaakte. En als hef zóó gegaan is, kan men erin komen, dat eert man van de dnnd als de heer Treub, on ge- De eenige straf welke de menschen gaar ne krijgen, Is... rijkdomen toch is het vaak Se zwaarste straf. Naar het Decnsch van ELITIï REUMERT door R. Logema n—V an der Willigen. XIV. De lieci k'.-im Rönnow en zijn nichtje wa- cn 's morgens te Fanö aangekomen, en^ta iet diner in het groote Kirrhotel, waar zij 'ogeerden, waren zij op zijn kamer een kopje fcoffie gaan drinken. Agnes stond voor het raam en keek naar dc brcedc strand-promenade, toen zij plolse- ling een onwillekeurige beweging maakte. Het Fcheclde niet veel of de tooneelkijker van oom Vilhelm, dien zit gebruikt, had, viel uit haar handen, cn een uitroep van blijde verrassing kwam over haar lippen. Maar zij heheerschtc zich. Zij legde den kijken kalm neer cn ging naast oom Vilhelm zitten, die een krant las, welke hij nu neerlegde. Haar hand beefde zoo ,toen zij haar koffie kopje naar haar lippen wilde brengen, dal zij het haastig weer moest neer zetten. Toen zij gekalmeerd was. wilde zij voorstel len om eens uit te gaan, maar oom Vilhelm was haar voor. En dit was eigenlijk nog zooveel te beter. Vijf minuten later wandelden zij naar de breedc strand-promenade, waar zij op ver ren afstand plotseling hetzelfde verrassen de fenomeen ontdekte, dat zij zooeven door hel venster had gezien. En het fenomeen kwam naderbij. Haar gezicht begon te gloeien. Dat was heel vervelend, want oom Vilhelm had namelijk een buitengewoon scherp ge zicht. De situatie was moeilijk heel erg moeilijk. Zij had nooit kunnen huichelen, wel het al lerminst tegenover oom Vilhelm, die van dat zij een heel klein kind was af, al haar gedach ten en gevoelens gekend had. Alles alles, wat haar op het hal t lag was zij gewend hem loc te vertrouwen. Maar*— nu was zij een volwassen dame, nu was dc verhouding veranderd, al hield zij ook nog zooveel van hem. Zelfs aan je besten vriend of vriendin, zelfs aan je ouders deelde je maar niet zoo de zoetste geheimen van je ziel mee. Maar toch 't was de eerste keer von haar hcele leven dat zij trachtte iets voor hem te verbergen en het was heel vreemd juist voor hem de deur naar haar geheime harte-kamer te sluiten. Hij moest haar vergeven, ook aan de vertrouwelijkheid kwam een einde. „Het fenomeen", had haar en haar oom reeds lang ontdekt en naderde nu zóó snel, dal de bom wel springen moest. EloUtiing legde zij haar baud op den arm van haar metgezel, terwijl zij onwillekeurig even bleef staan cn toen keek-zij voor zicli uit en zcide haastig met halve slem: „Oom Vilhelm! Daar komt de Duitscher aan!'* .Welke Duitscher?'' vroeg de architect Hij begreep cr geen woord van. ,.Hij die Duitscher, die jonge Duit scher uit dc Landgrafenschlucht, dien wc op weg naar den Drachenstein ontmoetten, cn die ons vaarwel toewuifde op het perron te Eisenach." Oom Vilhelm zette snel zijn lorgnet op en staarde belangstellend voor zich uil. „Ja. waarachtig!" riep hij, terwijl hij Agncs een glimlachenden blik toewierp en het meisje voelde dat zij vuurrood werd. „Dat is al heel merkwaardig. Begrijp jij het, Agncs?"' „Ik niet, u?" antwoordde zij geheel ver ward. „Maar er komen overigens zooveel Duit schers in Fanö." zeidc hij. „hoewel 't toch be spottelijk toevallig is. Hij moet ons op de hie len gevolgd zijn!" En weer keek hij Agues aan, die 't druk hr.d met het openen van haar parasol om een ge legenheid te hebben haai* gelaat af le wenden. „"We moeten hem vriendelijk terug groeten oom, als hij 'ons groet!" zeide zij zenuwachtig. „Nu is hij de vreemdeling en zijn wij thuis." Neen huichelen kon zij niet! Zij was overtuigd dat oom Vilhelm al lang gemerkt had van welken kanl de wind woei. Het was heusch lief van hem, dat hij haar niet meer aan keek. Toen .was 't oogenblik daar! Ongeveer tien stappen van hen af, nam Volle Knudsen zijn hoed af en glimlachte daarbij zoo gelukkig en blij, dal oom .Vilhelm een har-. teloos ondier geweest moest zijn, indien hij den knappen buitenlander niet een paar vriendelijke woorden toevoegde De jonge man had hun immers zoo vriendelijk gelfolpen in Eisenach en bovendien scheen zijn lieve nichtje ccn hevige belangstelling voor het jonge mensch te koesteren, die de Duitscher haar blijkbaar in ruime mate terug gaf. Oom Vilhelm had wel stekeblind moeten zijn. indien hij niet gezien had welk een in druk de jonge man op zijn nichtje gemaakt had, eerst in de Landgrafenschlucht cn toen in den trein. En nu heden! Zij verbeeldde zich misschien dat hij niets gemerkt had onder de koffie? En zij dacht misschien dat hij geen onraad vermoed had toen zij na de koffie naar de promenade gingen? En dan de klank van haar stem cn de blos van haar wangen toen zij het strand op lie pen! Zeker, hij was een slimme vos. Maar het was toch een verrassing, dat die bewonderaar met zevenmijlslaarzen hierheen was gekomen en nu weer voor hen stond. Dat was goed gedaan. Zoo zou hij ook ge daan hebben in zijn jonge dagen, voor zijn hart lot rust kwam. En hij had werkelijk moeite om zijn waar digheid te bewaren, hoewel hij die snel op laaiende verliefdheid toch een beetje moest temperen. Zooveel koelbloedigheid had hij op dit emotie-volle oogenblik toch nog, dat hij zich zelf inwendig bekende dat hij liever gehad had dat die bewonderaar met zijn zevenmijls laarzen een landgenoot geweest was. Hij voelde een licht drukje van dc hand van ziju nichtje op zijn arm. Zeker, zeker, hjj zou den jonge* man heel vriendelijk groeten, maar de Duitscher scheen van zijn kant ook niet met een enkel* hoofdbuiging tevreden tc zullen zijn. Volle had namelijk den hoed in de hand gehouden toen hij hen naderdt* hij bleef bijna slaarr hij maakte het in een woord oom Rönnow zoo duidelijk mogelijk dat hier geert pardon was dat,hier gehandeld moes* worden en niet alleen gegroet en gebloosd. Het was een ernstige zaak. En oom Vilhelm moest weer voor den dag komen met zijn Duitsch, dat hij een paar dagen geleden in de kast had weggeborgen. Hij stak vriendelijk de hand uit en kreeg uit dank zulk een slevigcn handdruk terug» dat hij 't*wel van pijn had kunnen uitgillen. „Het is mij een groot genoegen u nog ceni en vooral op Decnschen bodem hartelijk le kunnen danken U was zoo vriendelijk toert wij in die Landgrafenschlucht elkaar ont moetten." Volle Knudsen boog verstrooid en keek vo3 zwijgende bewondering Agnes Rönnow aan, die hem ook aankeek erf gelukkig glimlachte. En oom Vilhelm, die het jammer vond om dat wedcrzijdsch bewonderende stilzwijgen te Ycrbrcki-n, ging moedig voort in het Duitsch, dat Agncs noch de Duitscher naar ver dienste schenen te waardcercn: „En uw vriendelijke groet op het station te Eisenach hebben wij ook niet vergeten." Hm! HmBlijft u lang in Denemar ken?" Voorloopig was zijn voorraad van conver satie-materiaal op, en hij kreeg geen antwoord op zijn vraag. Daarbij begon de situatie werkelijk eert beetje gênant te worden voor een derde. {Wordt vervolgd^

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1917 | | pagina 1