„DE EEMLANDER"
puis dit ibie8iihüi
BUITENLAND
koloniën?
BINNENLAND
feuilleton.
„ik HEB JE LIEF".
Democratische Bond.
16e Jaargang, No. 115
iDOUUIIKIITCDDIIC P" 5 »*«>den ï00t Amer»
iDJnnLlr.LnlurnlJu (oort f 1.50, Idem franco
?er pest 2.00. per week (met gratis verzekering
•egen ongelukken) f 0.14, afzonderlijke nummers
0.05. Wekelijksch bijvoegsel *D* Holkndsch*
Hulmouw* (onder redactie van Thér&se Hoven)
per 3 maanden SO cent. Wekelijksch bijvoegsel
*Wercldc€Yue« per 3 maanden 52 cent.
AMERSFOORTSGH DAGBLAD
HOOFDREDACTEUR: M«. D. J. VAN SCHAARDENBURG
UITGEVERS: VALKHOFF CÓ
BUREAU: ARNHEMSCHE POORTWAL, mockutrecht,chesth.
INTERCOMM. TELEFOONNUMMER 513
Dinsdag 4 Deoember 1917
dienstaanbiedingen 1—5 regels f 0-50, groote letter»
naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan
teer voordeelige bepaliugen tot het herhaald adva»'
tectcn ln dit Blad, bij abonnement. Eenc drculaira,
bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Wat wil tie Vrijzinnig^
V (slot).
11. Op het gebied van den landbouw
verlangt de Bond, ter zake van den eigen
dom en het gebruik van den bodem
dat aan publiekrechtelijke lichamen worde
toegekend een deel der winsten, voortvloei
ende uit stijging der grondwaarden, ont
staan zonder toedoen des eigenaars
dat aai^ de gemeenschap recht op de voor
haar huishouding of voor verbetering van
cultuur noodige gronden, behoudens scha
deloosstelling, worde toegekend door
a. uitbreiding van net onteigeningsrecht,
zoowel voor de gemeenten als voor den
staat, zoodat gronden kunnen worden ont
eigen^, onder meer om die, hetzij aan kleine
landgebruikers of tuinbouwers voor zelfstan
dig bedrijf, hetzij als tuingrond aan veld- of
fabrieksarbeiders, in pacht te geven
b. openstelling der gelegenheid voor pu
bliekrechtelijke lichamen of voor daartoe
opgerichte vereenigingen, om woeste of
vergraven gronden, plassen, moerassen, dui
nen enzte onteigenen, voor zoover deze
niet door de eigenaar zeiven op doelmatige
wijze in cultuur worden gebracht
dat ruilverkaveling verplicht kunne wor
den gesteld, zoo noodig met geldelijken
steun van den staat;
dat, ook door regeling van de belastingen,
gebruik door den eigenaar bevorderd worde
boven in gebruikgeving door den eige
naar-geldbelegger
dat het gebruiksrecht wettelijk geregeld
worde, met bepalingen van dwingend recht,
zóó dat
a zóódanig gebruik van den grond wordt
tegengegaan, waardoor de duurzame belan
gen der gemeenschap zouden worden bena
deeld of in gevaar gebracht;
b. den gebruiker ten goede komen de door
hem aangebrachte verbeteringen aan land
en hoeve
c. de verpachter wordt verhinderd alle
risico van het bedrijf en van den marktprijs
te laden op den pachter
d. een langdurig gebruiksrecht wordt be
vorderd
e. de bijzondere wettelijke bevoorrechting
van den verpachter boven andere schuld-
eischers wordt opgeheven;
f. door instelling van pachtcommissiën,
waarin eigenaar, gebruiker en arbeider zijn
vertegenwoordigd, gelegenheid bestaat, zoo
voor het geven van advies bij verpachtingen,
als om toe te zien op de naleving van de
pachtovereenkomst, in het bijzonder voor
zooveel betreft bepalingen van dwingend
recht.
Voorts verlangt de Bond
a. wettelijke regeling van den rechts
toestand der landarbeiders in verband ook
met het pachtcontractuitbreiding der On
gevallenwet tot den landbouwbeperking
van den arbeidsduur en van den nachtarbeid,
alsmede waarborging van een wekelijkschen
rustdag, zooveel mogelijk den Zondag, zoo
wel voor volwassen als voor jeugdige man
nen en vrouwen, een en ander met inacht
neming van de eigenaardige eischen van het
landbouwbedrijf
b. maatregelen tot verbetering van den
veestapel en zijn producten
c. bevordering van den uitvoer van vee,
zuivel-, land- en tuinbouwproducten
d. bevordering van coöperatie op het ge
bied van het crediehvezen, van de verwer
king van grondstoffen, van den aankoop van
hulpmiddelen en grondstoffen en van den
verkoop van producten;
e. hervorming van de regeling voor ver
krijg™!? van rechten op onroerende goede
ren, ook in het belang van den kleinen eige
naar
f. Instelling eener landbouwvertegen-
woordiging, waarin aan eigenaar, gebruiker
en arbeider invloed worde toegekend
g. herziening van de bepalingen in zake
de jacht, waarbij op den voorgrond sta, dat
de gebruiker van den grond het toebrengen
van schade aan de gewassen niet behoeft te
gedoogen
h. bevordering van de zoetwatervisch-
teelt
I. bevordering van den afkoop van het
tiendrecht
j. afdoende voorziening in de behoefte
aan land- en tuinbouwonderwijs
k. behoud door den staat en dóór ge
meenten van hun in eigendom toebehoo-
rende gronden.
Politiek Overzicht
De wereldstrijd in Italië.
Nu aan het oostelijk front de strijd feiïe-
Iiik tot rust is gekomen in afwachting van de
ofiicieele afkondiging van den wapenstil
stand waartoe men algemeen hoopt
dat het overleg van de gevolmachtig
den der Duitsche en Russische ho^fd /ar-
tieren zal leiden, trekt het Italiaansche oor-
logstooneel in verhoogde mate de aandacht.
In de laatste dagen is daarvan zoo goed als
niets vernomen. Maar dat vermeerdert juist
de belangstelling. Men zoekt naar eene ver
klaring voor dien stilstand, die gevolgd is op
een bewegingsstrijd, die in zeer korten tijd 't
strijdtoonee! van 't stroomgebied der Isonzo
.verplaatst heeft tot diep in het Venetiaan-
sche gebied. Er zijn berichten verspreid
over de desorganisatie, waarin het rtaliann-
sche leger is geraakt op een terugtocht, die
het aanzien had vaj\ een overhaaste vlucht
Geheele brigaden zouden het vaandel in den
steek gelaten hebben, van de algemeen?
anarchie partij trekkende om te deserteeren.
Daarmee klopt echter niet het schouwspel,
dat de strijd aan het front nu te zien geeft,
want een leger, dat in volslagen verwarring
verkeert, is niet in staat de voortwaartsche
beweging van den tegenstander geheel tot
stilstand te brengen. Hier is eene tegen
strijdigheid, die om eene verklaring vraagt.
Wat hiervan zij, een feit is het, dat op het
front tusschen de Brenta en de Piave en ook
ln het gebied ten westen van de Brenta de
tegenstand van het Italiaansche leger steeds
krachtiger is geworden. Ook aanhoudende
tegenaanvallen bewijzen, dat het Italiaan
sche legerbestuur alles in het werk stelt om
den Duitschers en Oostenrijkers nog op het
laatste oogenblik, nu de uitgangen van de
dalen bijna bereikt zijn en de laagvlakte van
Boven Italië in tastbare nabijheid voor hen
ligt, het uittreden uit het gebergte te be-
moeielijken.
Gedeeltelijk kan tot verklaring dienen wat
een correspondent van de Prankf. Ztg. aldus
schrijft:
„Deze dagen, waarop het achterland tame
lijk weinig van de gebeurtenissen aan het
front hoort, zijn volstrekt' niet dagen van
rust en nog minder staat het met een zoo
grooten opzet begonnen offensief tegen
"Italië stil. Et wordt tamelijk stil, maar met
eene aan beide zijden steeds taaier worden
de hardnekkigheid om de laatste bergmuren
aan den noordelijken rand van de Lombar-
disch-Venetiaansohe vlakte gestreden. De
vorderingen, die laatstelijk op de hoogvlakte
der Zeven gemeenten en ten westen daar
van verkregen werden, zien er op de kaart
niet heel belangrijk uit, maar op de plaats
zelve heeft de zaak toch een ander gezicht.
De moderne strijd in het gebergte, die aan
de grens van Tirol zioh typisch heeft ont
wikkeld, eischt groote technische werken om
de terreinbezwaren te overwinnen. Ook wan
neer het de stormloopende berginfanterie ge
lukt den vijand van den eenen bergrug naar
den volgenden te verdringen, dan zijn ver
dere vorderingen altijd eerst mogelijk nis
de zware artillerie kan worden vooruitge-
bracht. Nu verwoesten de teruggaande Ita
lianen natuurlijk de grootsche zweefbanen,
die zij overal hadden aangelegd, en bescha
digen zooveel mogelij1: de bergjvegen. Zoo
werd b.v. de gewichtige zweefbaan, die
voerde op den Monte Lissa over Pr'molnno,
vernietigd, hetgeen de gewichtige ope
ration tegen den Monte Meletta niet onbe
langrijk vertraagde, omdat* voor alle trans
porten uit het beneden Suganadal op het fel
omstreden oostelijke gedeelte van het pla
teau thans nog slechts de steile en onder
vijandelijk vuur staande bergweg van Primo-
lano over Enego ter beschikking stond. Dat
het bij deze gebrekkige verbindingen toch
nog gelukte, niet allee het noodige zware
artilieriepark gaandewe^ op de veroverde
bergen le brengen, maar ook de troepen, die
boven in de sneeuw kampeeren, van het noo
dige te voorzien, is een wonder van ruste-
looze órganiseerende zo: \\"r' zich thans
rechts en links van het Canale di Brenta af
speelt, is geen stellingstrijd. want er worden
dagelijks nieuwe hoogten veroverd, manr
toch een periode van kleine gevechten, die
inlusschen eenmaal in de geschiedenis van
<lit gedenkwaardige oifensiel hunne beteeke-
nis zullen hebben. Er vloeit ook in deze. da
gen, waarin het »:hterland niets van de
groote slagen hoort, zeer wel bloed."
De ocr!og.
De strijd ten westen van Kamerijk is
thans weer in hevigheid verminderd Als ge
volg van den Duitscher. tegenaan al, die op
30 November is begonnen, is den Fngel-
schen een groot deel van hunne den 20en
November verkregen terreinwinst weer ont
nomen.
De tot het houden der besprekingen over
den wapenstilstand aan het Russische front
gevolmachtigde onderhandelaars zijn Zon
dag op het daarvoor oveieengekompn uur
samengekomen en hebben zich daarop ge
zamenlijk bègeven naar de plaats, die be
stemd was om er de onderhandelingen te
voeren. Gisteren in den namiddag zijn zij
daar aangekomen.
Een van de Russische legers heeft den
algemeenen wapenstilstand niet afgewacht
om alvast op eigen gezag zich met den te
genstander te verstaan Dientengevolge rust-
van den 2en December-TO uur "s avonds nf
de strijd op het front von den zuidelijken
oever van de Pripjet tot ten zuiden van de
Lipa.
W~è enen, 3 Dec. (Corr.-bur.) Volgens
heden uit het buitenland hier aangekomen
berichten is Mohilew, het hoofdkwartier van
de Russische legers, in handen van de
Bolshewiki gevallen. Generaal Duchonin en'
zijn aanhang en de officieren van de mili
taire missiën der Entente zijn gevlucht*
Sofia, 2 Dec. (Buig. ag.) In de Sobran-
ja legde de premier Radoslawof de volgende
verklaring af:
Bulgarije was steeds bereid om te zamen
met zijn bondgenooten vredesonderhande
lingen te openen, zoodra de vijanden een
voorstel daartoe zoude doen. Deze bereid
willigheid bewees onze regeering door de
nota in December 1916 en door haar ant
woord op de nota's van Wilson en den Paus.
Thans bereikt ons een vnorstel van het
hoofd der regeering van de Russische repu
bliek, Lenin, en den volks-cojnmissaris voor
Buitenlandsche Zaken, Trotzki. Wij heb
ben onmiddellijk geantwoord, dat wij bereid
waren onderhandelingen aan te gaan. (Le
vendige toejuichingen)
Bulgarije kon dit vredesaanbod niet al-
slaan, omdat het het volksideaal verwezen
lijkt heeft, waarvoor wij in den oorlog zijn
gegaan, t. w. de vereeniging van de Bulgaar-
schp natie in één enkelen staat, met inbe
grip van Macedonië, het land der Morava
en de Dobroedsjo. Dit zal voor %ons den
grondslag van alle besprekingen vormen.
Voor zoover mijne inlichtingen strekken,
zal de Russische regeerng binnenkort hare
gevolmachtigden benoemen, die zich met de
onze en ^ie van onze bondgenooten over
het voeren van de onderhandelingen zullen
verstaan. (Nieuwe toejuichingen van alle
kanten.)
P a r ij s, 2 De c. (Havas.) De inter-gealli-
eerde oorlogsraad heeft Zaterdagmorgen
ziine eerste zitting gehouden. Clemonceau
presideerde: hij werd bijgestaan door Lloyd
George en Orlando.
De militaire vertegenwoordigers In den
permanenten oorlogsraad der geallieerden
zijn generaal Foch, generaal Wilson en ge
neraal Cadorna.
Petersburg, 2 Dec. (W. B.) Trolzki
heeft den Russichen gezant Mahlakow uit
zijn ambt ontslagen en verklaard, dat Mokla-
kows deelnemenfg aan de conferentie der
geallieerden een staatsmisdrijf zou zijn.
Bern, S D e t. (W. B.) De Pransche mi
nister van levensmiddelenverzorging Bo-
ret heeft volgens de dagbladen aan verte
genwoordigers van de pers verklaard, dat
het bepaald noodig is zich in de eerstko
mende maanden nog grootere .beperkingen
op te leggen, opdat de noodige voorraden
kunnen worden opgeborgen tot vermijding
van stoornissen in de verzorging. De toe
stand is zeer ernstig.
Londen, 3 Dec. (R.) Eene groote ver
gadering is gehouden in het operagebouw
om dank te betuigen aan de Engelsche re
geering voor hare verklaring fen gunste van
de vestiging in Palestina van een tehuis voor
het Joodsche volk. Deze vergadering is op
merkelijk als een eerste openbare uiting van
de toenadering, die gaande Is tusschen de
Arabische, Armenische en Joodsche genoot
schappen, van wie vele notabiliteiten aan-
wez- waren. Lord Rothschild leidde de ver
gadering. Er werden talrijke boodschappen
van vriendschap en sympathie ontvangen.
De president van de Armenische nationale
delegatie drukte de hoop uit, dat de Arme
nische aspiratiën zullen verwezenlijkt wor
den, tegelijk mèt de wenschen van het Jood
sche volk.
Verspreide Berichten
Hamburg, 3 Dec. (W. B.) Hamburg en
het kustgebied van de Elbe werden door een
stormvloed geteisterddie Zondag bij
W.N.W. wind en een sterkte van 9 een wa
terstand van 18 voet 1 duim bracht, terwijl
de normale waterstand bij Hamburg 8
voet bedraagt.
Het tramverkeer aan de haven moest ge
staakt worden. De brandweer had druk werk
om de overstroomde streken van het water
vrij te maken.
Ooet-lndlê
De zaak Ter&leeg.
Uit Soerabaja wordt aan het Alg. H'bld.
geseind: Het verzoek van den hoofdredacteur
van het Soerabajasch Handelsblad, H. Ter-
sleeg, dTh gratie van de straf, van eene
maand gevangenisstraf is afgewezen.
De heer Tersteeg werd tot eene maand ge
vangenisstraf veroordeeld, naar het blad her
innert, wegens het openbaarmaken van een
scheepsbewegirvg. In zijn gratie-verzoek zette
de heer T. uiteen, dat hij juist om niet met
het. bestaande verbod in strijd te komen d«|
namen der schepen door stippels had ver»
vangen. (j
- -
Staten-Generaal
T\VEEDE KAMI
liijilrnge Kon, \at. Steuncomité
Een wetsontwerp is ingediend, strekkende ora
de bijdrage over 1917 aan het Koninklijk Naticn
noal Steuncomité te verhoogen van f 2.0(lO.(K)fl
tot f 3.500.000.
Omtrent de bestemming von de f 3.500.00®
doelt de minister van Landbouw, Nijverheid eg
Handel in de toelichting mede, dot het Koning
klijk Nationaal Steuncomité deels met volle in
stemming von den minister, deels op zijn bepaal*
dén wensch, in den loatsten tijd zijn werkkring
aldus heeft uitgebreid, dot nog zeer belangrijk*
uitgaven tc wachten zijn.
De minister schrijft dat in het bijzonder drio
nieuwe onderwerpen binnen de took van hot Kon,
Nationaal Steuncomité getrokken »ijn
lo. het scuncn van de centrale keukens op
verschillende plaatsen
2o. het steunen von den bouw vun woningen
voor den kleinen middenstand (woningen van
f 2 50 op het platteland, stijgende tot f 1.50 in
de hoofdstad). Het Kon. Nationaal Steuncomité
verleent hiervoor een subsidie von 25 pet. in do
bouwkosten onder voorwaarde dot do huur in de
eerste 10 jaren niet verhoogd wordt. Tot heden
tijn subsidies verleend tot een bedrag van
f 900.000
3o. de verstrekking van sajet, schoeisel <u>
klompen, terwijl ook dc voorziening in dc be
hoefte aan kleeding in overweging :s gcnorKeiw
Hot Koninklijk Nationaal Steuncomité zal d«
voor deze voorziening in 1917 noodige bedragen
uit he* thans aangevraagde subsidie bestrijden
Uit de Pers
Twist ïuet open «leur.
Het verhaal van het conflict tusschen do
ministers Posthuma en Treub, in alle dagbla
den in kleuren en geuren geopenbaard,
maakt zoo zegt de Ni e u w e Courant
in deze dagen van nationale beklemming
een onverkwikkelijken, neen, een treurigen
indruk.
„Reeds trof men In de memories von toe
lichting, eenerzijds van het levensmiddelen-,
anderzijds van het T50-opccnten»ontwerp,
de twee collega's ir latenten gevechtstoe
stand aan. Dc voorzitter van den Minister
raad, onmachtig of ongeneigd zijn gezag
in een het algemeen beleid zoo nauw raken
de aangelegenheid te doen geldon, zag lcalm
tie in tijdelijke vcreering voor het beginsel
van volledige regeeringspubliciteit.
Nu echter is het nog veel erger gesteld
De minister van Landbouw geeft krach tem
zijn bestuursbevoegdheid verlof tot uitvoer
van een hoeveelheid consent-goedcrcii
(kafis); de minister van Financiën vaardig!
tegelijkertijd het bevel uit, dat zijn douane
ambtenaren deze goederen niet mogen door*
loten. Men behoeft voorwaar geen Fries \d
zijn om te weigeren zich zulk een behande*
ling van een ambtgenoot te laten welgeval*
len en om te zeggen: nu zal de kaas eersl
recht de grens over!
Hiermee willen wij niet zeggen, dat naar
onze meening het inzicht van den heer
Posthuma betreffende de uitvoering van d«
overeenkomst met Duitschland en de plaat-
sing van het credietpapier, juist Is en dal
van den heer Treub onjuist. Het kan ook
zijn, dat eerstgenoemde in plaats van zakert
waarover hij wist dat onderling geschil kon
rijzen, eerst met den medebetrokken collega
of in den Ministerraad te bspreken en tol
een oplossing te brengen, maor stil zijn
eigenmachtigen gang is gegaan, denkende»
wat gedaan is, is gedaan en niet meer t«
veranderen, 't Zou niet de eerste maal zijn#
ook niet voor 't eerst, indien zoo iets een
portefeuille-crisis veroorzaakte. En als hef
zóó gegaan is, kan men erin komen, dat eert
man van de dnnd als de heer Treub, on ge-
De eenige straf welke de menschen gaar
ne krijgen, Is... rijkdomen toch is het vaak
Se zwaarste straf.
Naar het Decnsch
van
ELITIï REUMERT
door
R. Logema n—V an der Willigen.
XIV.
De lieci k'.-im Rönnow en zijn nichtje wa-
cn 's morgens te Fanö aangekomen, en^ta
iet diner in het groote Kirrhotel, waar zij
'ogeerden, waren zij op zijn kamer een kopje
fcoffie gaan drinken.
Agnes stond voor het raam en keek naar
dc brcedc strand-promenade, toen zij plolse-
ling een onwillekeurige beweging maakte. Het
Fcheclde niet veel of de tooneelkijker van oom
Vilhelm, dien zit gebruikt, had, viel uit haar
handen, cn een uitroep van blijde verrassing
kwam over haar lippen.
Maar zij heheerschtc zich.
Zij legde den kijken kalm neer cn ging
naast oom Vilhelm zitten, die een krant las,
welke hij nu neerlegde.
Haar hand beefde zoo ,toen zij haar koffie
kopje naar haar lippen wilde brengen, dal zij
het haastig weer moest neer zetten.
Toen zij gekalmeerd was. wilde zij voorstel
len om eens uit te gaan, maar oom Vilhelm
was haar voor.
En dit was eigenlijk nog zooveel te beter.
Vijf minuten later wandelden zij naar de
breedc strand-promenade, waar zij op ver
ren afstand plotseling hetzelfde verrassen
de fenomeen ontdekte, dat zij zooeven door
hel venster had gezien.
En het fenomeen kwam naderbij.
Haar gezicht begon te gloeien.
Dat was heel vervelend, want oom Vilhelm
had namelijk een buitengewoon scherp ge
zicht.
De situatie was moeilijk heel erg moeilijk.
Zij had nooit kunnen huichelen, wel het al
lerminst tegenover oom Vilhelm, die van dat
zij een heel klein kind was af, al haar gedach
ten en gevoelens gekend had.
Alles alles, wat haar op het hal t lag was
zij gewend hem loc te vertrouwen.
Maar*— nu was zij een volwassen dame, nu
was dc verhouding veranderd, al hield zij
ook nog zooveel van hem.
Zelfs aan je besten vriend of vriendin, zelfs
aan je ouders deelde je maar niet zoo de
zoetste geheimen van je ziel mee.
Maar toch 't was de eerste keer von
haar hcele leven dat zij trachtte iets voor hem
te verbergen en het was heel vreemd juist
voor hem de deur naar haar geheime
harte-kamer te sluiten.
Hij moest haar vergeven, ook aan de
vertrouwelijkheid kwam een einde.
„Het fenomeen", had haar en haar oom
reeds lang ontdekt en naderde nu zóó snel,
dal de bom wel springen moest.
EloUtiing legde zij haar baud op den arm
van haar metgezel, terwijl zij onwillekeurig
even bleef staan cn toen keek-zij voor zicli
uit en zcide haastig met halve slem:
„Oom Vilhelm! Daar komt de Duitscher
aan!'*
.Welke Duitscher?'' vroeg de architect
Hij begreep cr geen woord van.
,.Hij die Duitscher, die jonge Duit
scher uit dc Landgrafenschlucht, dien wc
op weg naar den Drachenstein ontmoetten, cn
die ons vaarwel toewuifde op het perron te
Eisenach."
Oom Vilhelm zette snel zijn lorgnet op en
staarde belangstellend voor zich uil.
„Ja. waarachtig!" riep hij, terwijl hij Agncs
een glimlachenden blik toewierp en het meisje
voelde dat zij vuurrood werd.
„Dat is al heel merkwaardig. Begrijp jij het,
Agncs?"'
„Ik niet, u?" antwoordde zij geheel ver
ward.
„Maar er komen overigens zooveel Duit
schers in Fanö." zeidc hij. „hoewel 't toch be
spottelijk toevallig is. Hij moet ons op de hie
len gevolgd zijn!"
En weer keek hij Agues aan, die 't druk hr.d
met het openen van haar parasol om een ge
legenheid te hebben haai* gelaat af le wenden.
„"We moeten hem vriendelijk terug groeten
oom, als hij 'ons groet!" zeide zij zenuwachtig.
„Nu is hij de vreemdeling en zijn wij thuis."
Neen huichelen kon zij niet!
Zij was overtuigd dat oom Vilhelm al lang
gemerkt had van welken kanl de wind woei.
Het was heusch lief van hem, dat hij haar
niet meer aan keek.
Toen .was 't oogenblik daar!
Ongeveer tien stappen van hen af, nam Volle
Knudsen zijn hoed af en glimlachte daarbij
zoo gelukkig en blij, dal oom .Vilhelm een har-.
teloos ondier geweest moest zijn, indien hij
den knappen buitenlander niet een paar
vriendelijke woorden toevoegde De jonge man
had hun immers zoo vriendelijk gelfolpen in
Eisenach en bovendien scheen zijn lieve
nichtje ccn hevige belangstelling voor het
jonge mensch te koesteren, die de Duitscher
haar blijkbaar in ruime mate terug gaf.
Oom Vilhelm had wel stekeblind moeten
zijn. indien hij niet gezien had welk een in
druk de jonge man op zijn nichtje gemaakt
had, eerst in de Landgrafenschlucht cn toen
in den trein. En nu heden!
Zij verbeeldde zich misschien dat hij niets
gemerkt had onder de koffie?
En zij dacht misschien dat hij geen onraad
vermoed had toen zij na de koffie naar de
promenade gingen?
En dan de klank van haar stem cn de blos
van haar wangen toen zij het strand op lie
pen!
Zeker, hij was een slimme vos.
Maar het was toch een verrassing, dat die
bewonderaar met zevenmijlslaarzen hierheen
was gekomen en nu weer voor hen stond.
Dat was goed gedaan. Zoo zou hij ook ge
daan hebben in zijn jonge dagen, voor zijn
hart lot rust kwam.
En hij had werkelijk moeite om zijn waar
digheid te bewaren, hoewel hij die snel op
laaiende verliefdheid toch een beetje moest
temperen.
Zooveel koelbloedigheid had hij op dit
emotie-volle oogenblik toch nog, dat hij zich
zelf inwendig bekende dat hij liever gehad
had dat die bewonderaar met zijn zevenmijls
laarzen een landgenoot geweest was.
Hij voelde een licht drukje van dc hand van
ziju nichtje op zijn arm.
Zeker, zeker, hjj zou den jonge* man
heel vriendelijk groeten, maar de Duitscher
scheen van zijn kant ook niet met een enkel*
hoofdbuiging tevreden tc zullen zijn.
Volle had namelijk den hoed in de hand
gehouden toen hij hen naderdt* hij bleef bijna
slaarr hij maakte het in een woord oom
Rönnow zoo duidelijk mogelijk dat hier geert
pardon was dat,hier gehandeld moes*
worden en niet alleen gegroet en gebloosd.
Het was een ernstige zaak.
En oom Vilhelm moest weer voor den dag
komen met zijn Duitsch, dat hij een paar
dagen geleden in de kast had weggeborgen.
Hij stak vriendelijk de hand uit en kreeg
uit dank zulk een slevigcn handdruk terug»
dat hij 't*wel van pijn had kunnen uitgillen.
„Het is mij een groot genoegen u nog ceni
en vooral op Decnschen bodem hartelijk
le kunnen danken U was zoo vriendelijk toert
wij in die Landgrafenschlucht elkaar ont
moetten."
Volle Knudsen boog verstrooid en keek vo3
zwijgende bewondering Agnes Rönnow aan,
die hem ook aankeek erf gelukkig glimlachte.
En oom Vilhelm, die het jammer vond om
dat wedcrzijdsch bewonderende stilzwijgen te
Ycrbrcki-n, ging moedig voort in het Duitsch,
dat Agncs noch de Duitscher naar ver
dienste schenen te waardcercn:
„En uw vriendelijke groet op het station te
Eisenach hebben wij ook niet vergeten."
Hm! HmBlijft u lang in Denemar
ken?"
Voorloopig was zijn voorraad van conver
satie-materiaal op, en hij kreeg geen antwoord
op zijn vraag.
Daarbij begon de situatie werkelijk eert
beetje gênant te worden voor een derde.
{Wordt vervolgd^