„DE EEMLANDER"
BUITENLAND
FEUILLETON.
„IK HEB JE LIEF".
16e Jaargang, No. 118
IDHimCUtHTCDDIK P" 1 ■uandtn TOOr Amen»
rtuUBHtnlLnl UI KIJu foort f 1.50, Idem franco
per post LOO. per week (met fratii verzekering
tegen ngelukken) 0.14, afzonderlijke nummers
f 0.0>. Wekelijkscb bijvoegsel *De HolUndsch
Huisvrouw* (onder redactie van Thécèse Hoven)
per 3 maanden 50 cent. Wekelijkscb bijvoegsel
■•Wtrcldrtvuf per 3 maanden S2 cent.
AMERSFOORTSCH
HOOFDREDACTEUR: M.. D. J. VAN SCHAARDENBURG
UITGEVERS: VALKHOFF 4 Co
BUREAU: ARNHEMSCHE POORTWAL. MOP* UT»FCHT*r.«r«To
INTERCOMM. TELEFOONNUMMER 513
Vrijaag 7 December 1917
dienst.:-nblcdingeD l— J regels f 0.50, groote letten
nasi pUitsrunute Voor hendel en bedrijf bestua
tcei voordcelige Pepelingen tot het berhuld advej»
tecrcn in dit Bird, bil abonnement Eene drculaire.
bevattende de vooi waarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
i-
Politiek Overzicht
Wapenrust hier, oorlogs
verklaring ginds.
Na eene pauze van meer dan drie jaren
«Ijn thans in Weenen de delegatiën verga-
Berd, de door den rijksraad van Oostenrijk
'*n door den rijksdag van Hongarije uit hun
'inidden gekozen lichamen aan wie de be
voegdheid is gedelegeerd tot behandeling
V«n de gemeenschappelijke zaken van de
monarchie Oostenrijk-Hongarije. De minister
Fan buitenlandsche zaken graaf Czernin heeft
tot inleiding van de werkzaamheden in de
|>eide commissiën, die de begrooting van
lijn departement moeten onderzoeken, het
gebruikelijke exposé van den toestand gege
ven. Dat kon uit den aard der zaak niet meer
geven dan e«n aaneengeschakeld relaas van
de aan ieder bekende gebeurtenissen en van
het aandeel, dat de regeering van Oostenrijk-
Hongarije daarin heeft gehad. Graaf Czernin
heeft het verblijdende feit-Jcunnen consta-
teeren. dat de vredesgedachte, die nu een
Jonr geleden voor het eerst is neergelegd in
'de nota van 12 December, waarin de vier
bond zijne tegenstanders uitnoodigde tot on-
de'handelingen, sedert groot en machtig is
geworden. En hij heeft er niet het kleinste
aandeel in gehad, dat sedert de vredes-
Slemming meer èn meer heeft veld gewon
nen. Wanneer zich nu het uitzicht opent, dat
het einde van den strijd in het verschiet
komt, dan is dat voor een niet gering deel
zijne verdienste. Hij is aan de zijde van den
vierbond de eerste geweest, die openlijk zijne
instemming heeft betuigd met de stemmen,
'die in Rusland zich deden hooren naar een
▼rade, steunende op den grondslag van ver
gelijk en verzoening. Onder ernstige bezwa
ren heeft hij de'taaie ter hand genomen opa
voor de vredespolitiek den weg te banen, èn
Ook onder de vijanden de openbare meening
©r voor te winnen. Van dien arbeid zien wij
nu de eerste vrucht. In het exposé, waarmee
hij het werk in de delegatiën ^opende, kon
hij wijzen op het verblijdende feit, dat Jus-
schen de gevolmachtigden van het Russische
opperbevel eenerzijds en van de strijd
macht van den vierbond aan het oos
telijke front anderzijds, besprekingen zijn
geopend, die, als niet alle voorteekens be
driegen, zullen leiden tot een wapenstilstand
op het geheele front van de Oostzee tot de
Zwarte zee. In afwachting hiervan is reeds
▼oorloopig overeengekomen, dat, met in
gang van het middaguur van heden, voor.
tien dagen op alle gemeenschappelijke fron
ten de wapenen zullen rusten.
De verbeelding slaat hare vleugels wijder
uit; men ziet in deze besprekingen over den
wapenstilstand reeds dé inleiding tot onder
handelingen over den vrede. Ach het is nog
te vroeg om zich aan zulke verwachtingen
over te geven. Daaraan herinnert ons de
■tem, die van de overzijde van den oceaan
lot ons komt. Op hetzelfde oogenblik waarop
In Europa de eerste vredestonen klinken,
ontlokt in Washington president Wilson
nieuwe tonen aan de oorlogstrompet. Natuur
lijk verklaart ook hij, dat de vrede zijn eind-
*<Joel Is. Zooals allen, die den wensch naar
vrede niet in het hart hebben, heeft hij het
woord rede op de lippen. Hij wil den vrede,
maar om hem te krijgen, moet eerst nog de
oorlog worden uitgebreid. En zoo komt Wil
son tot het congres met het voorstel, dat de
Vereenigde Staten ook aan Oostenrijk-Hon
garije den oorlog zullen verklaren.
Hoe hij daartoe komt, is niet geheel duide
lijk. Hij verklaart uitdrukkelijk, dat hij tegen
Oostenrijk-Hongarije op zich zelf geene grie
ven heeft, en verklaart aan zich zelf verplicht
te rijn te zeggen, dat hij niet op eenigerlei
wijze Oostenrijk-Hongarije wenscht te ver
zwakken. Toch wil hij, dat Amerika daad-
werkelijken steun zal verleenen aan Oosten
rijks vijanden, die openlijk als hun doel-heb-
ben verkondigd, dat Oostenrijk moet worden
verbrokkeld.
Waarom moet aan Oostenrijk-Hongarije
de oorlog verklaard worden? Omdat Oosten
rijk de vazal van Duitschland is. Het doel,
waarvoor Amerika strijdt, is niet alleen
België en Noord-Frankrijk te verlossen van
de Pruisische heerschappij en de Pruisische
bedreiging, maar ook de volken van Oosten
rijk-Hongarije, van den Balkan en van Etrro-
peesch en Aziatisch Turkije te verlossen van
de onbeschaamde overh eer solving der Prui
sische militaire en commercieele autocratie.
Eigenlijk zou Oostenrijk-Hongarije Wilson
dus dankbaar moeien zijn. dat hij het den
oorlog aandoet, want hij wil Oostenrijk be
oorlogen, met het doel het te bevrijden. In
denzelfden gedachtengang doorgaande, zou
den Bulgarije en Turkije 't Wilson kwalijk
moeten nemen, dat hii hun niet den oorlog
verklaart als vazallen van Duitschland. Lo
gisch zou Wilson dat moeten doen; dat er
kent hii zelf, want zii zijn ook werktuigen
van Duitschland, alleen van minder betee-
kenls. "Maar den maatstaf der logica moet
men bij Wilsons handelingen niet aanleg
gen.
Praktisch maakt het natuurlijk weinig ver
schil of de Vereenigde Staten al of niet Oos
tenrijk-Hongarije officieel onder hunne vijan
den rekenen. Wanneer Amerika daadwerke
lijken steun verleent acn Oostenrijks vijan
den, die als zij kans zien hunne plan
nen tot verbrokkeling en verkrachting
van Oostenrijk te verwezenlijken, zich
daarvan wel niet zullen laten weerhou
den door de verklaring van Wilson, dat
hij die verbrokkeling niet beoogt, dan
zal het gevolg 2fijn, dat de band tusschen
Oostenrijk en Duitschland nor hechter wordt
dan hij reeds was. Hoe Wilson zich voorstelt
zijn doel der verlossing van Oostenrijk uit
de Duitsche macht te verwezenlijken, is vrij
wel een raadsel, wanneer men den toestand
beziet zooals hij zich nu vertoont. Maar de
uitwerking van de oorlogsverklaring van
Amerika tegen Oostenrijk-Hongarije zal wel
zijn, dat de oorlog weer wordt verlengd om
dat daardoor voedsel wordt gegeven aan
de hoop, dat Amerika fe;telijk hulp zal
verleenen op het westelijke en op het
Italiaansche oorlogstoon eel. Die hoop zal be
drogen uitkomen, maar er is tijd noodig om
het besef, dat men bedrogen is, te doen door
dringen, en inmiddels klampt de oorlogs-
stemming zich vast aan het uitzicht op die
hulp, zooals de drenkeling dit doet aan den
stroohalm.
De oorlog.
Ten westen en zuidwesten van Kamerijk
duurt den strijd voort, waarin ditmaal de
Duitschers de aanvallers zijn. Zij hebben nu
ongeveer alles wat de Engelschen door den
aanval van 20 November hadden gewonnen,
teruggenomen.
In Noord-Italië is den 4en December de be-
wegingsstrijd hervat. Oostenrijksche troe
pen, door Duitsche artillerie gesteund, ziin
den aanval begonnen tegen de bergsteilin-
gen in het Meletta-gebied en hebben daarin
aanvankelijk reeds een belangrijk succes ver
kregen.
Na een vrij lange pauze zijn afdeelingen
van de Duitsche luchtvloot weer naar Enge
land overgestoken en hebben bommen ge
worpen 'op Londen, Sheerness, Gravesend,
Chatham, Dover en Margate. Verder zijn nog
de havenwerken van Calais met bommen be-
worpen.
Heden op het middaguur gaat voor de
fronten van de Oostzee tot de Zwarte zee
Mij.
en op de Turksch-Russische oorlogstooneer
len in Azië een wapenrust voor tien dagen
in, dus tot 17 December des middags. Dpze
tijd zal worden gebruikt om de onderhande
lingen over den wapenstilstand ten einde te
brengen.
Washington, 3 Dec. (R.) Het
staotsdepartement verklaart officieel, dat ko
lonel Johnson, hoofd der Amerikaonsche
militaire missie in Rusland, en majoor
Kerth, tijdelijk militair attaché, zonder in
structies van hun regeering hebben gehan
deld. toen zij zich met de maximalisrische re
geering in verbinding hebben gesteld en be
sprekingen hebben gevoerd over de houding
van de Vereenigde Staten tegenover de po
ging der Bolshewiki, om met Duitschland
een afzonderlijken vrede te sluiten.
Londen, 6Dec. (R.) Wij vernemen van
bevoegde zijde dat evenals Z. M.'s minis
ters Asquith niets heeft geweten van den
brief van Lansdowne. totdat hii in de dag
bladen verscheen. Asquith zal den Hen te
Birmingham het woord voeren en don de
kwestie behandelen, die in den brief zijn ge
moveerd.
Londen, 6 Dec. (R.) Een telegram
van een hoven aan de Pacific-kust en de uil
RumeAië teruggekeerde Amerikaonsche
Roodekruis-missie heeft een boodschap ven
koning Ferdinand aan Wilsort meegebracht,
de verklaring inhoudende, dat Rumenië
nooit een afzonderlijken vrede zal sluiten.
Londen, 5 Dec. (R.) Bericht van de
admiraliteit.
In de laatste week ::ijn 2174 schepen in de
Britsche havens aangekomen en 2133 ver
trokken. 16 schepen boven en een heneden
1600 ton zijn tot zinken gebracht. 8 zonder
succes aangevallen.
B e rl ij n 6 Dec. (W. B.) Officieel be
richt.
Hindenburg en Ludendorff zijn in Berlijn
aangekomen tot het houden van eene be
spreking met den rijkskanselier.
Paij s, 5 Dcc. (Havas.) De Fransche
ministers hebben Dinsdagmorgen onder
voorzitterschap van Poincaré op het Elysée
vergaderd.
De minister van Buitenlandsche Zaken
bracht verslag uit over de resultaten van de
geallieerden-conferentie. Zooals uit de me-
dedeelingen van de voorzitters der verschil
lende secties vén de conferentie blijkt,
heeft deze bijeenkomst, waaraan voor het
eerst gedelegeerden van alle geallieerde
landen deelnamen, in alle opzichten resul
taten opgeleverd, waarover men zich kan
verheugen. De eenheid van actie op econo
misch, financieel en militair gebied, is thans
een feit geworden. Er zijn overeenkomsten
gesloten op den grondslag van nauwe soli
dariteit voor de oplossing van kwesties, die
verband houden met hun gemeenschappelijk
aandeel in den oorlog. De finar.cieele be
hoeften van elk hunner en hun belangen op
het gebied van bewapening, transport en
voedselvoorziening zijn grondig bestudeerd
en de genomen besluiten stemmen tot volle
tevredenheid.
Men heeft besloten tot instelling van een
opperst, inter-geallieerd marine-com'té.
Uit militair oogpunt is de eenheid van ac
tie de verwezenlijking nabij gebracht door
de instelling van een intev-genllieerden ge
neral en staf, die werkt volgens een vastge
steld program In diplomaflek opzicht heb
ben de besprekingen tusschen de vertegen
woordigers der mogendheden ^eleid tot een
volmaakte overeenstemming in alle aange
legenheden, welke zij gezamenlijk te rege
len hebben om de gemeenschappelijke over
winning te verzekeren.
Londen, 6Dec. (R.) Lloyd* eGorge lijdt
aan een lichte verkoudheid. Het banket, dat
morgenavond zou gehouden worden en waar
op de premier een belangrijke Verklaring zou
hebben afgelegd betreffende Lansdowne's
brief cn her oorlogsdoel der geallieerden, is
een week,uitgesteld.
Weenen, 5Dec. (Corr.-bur.) In de Oos
tenrijksche delegatie werd het exposé, dat de
minister van buitenlandsche zaken gaf van
den toestand, zeer vriendelijk ontvajigen. De
Sociaal-democraat Ellenbogen vroeg of het
bericht juist léas, dat de delegatie wegens
het openen der vredesonderhandelingen zal
worden verdaagd.
Graaf Czernin antwoordde: „Wij staan aan
het begin van de onderhandelingen over een
wapenstilstand met Rusland, die natuurlijk,
zoo niet uitsluitend, voor het grootste deel
door militairen worden gevoerd.
Het is onze wensch, dat op deze onder
handelingen voor een wapenstilstand zoo
mogelijk onmiddellijk vredesonderhandelin
gen zullen volgen. Indien dit geschiedt, zal
mijn deelneming aan deze onderhandelingen
en mijn vertrek noodzakeliik worden. Nie
mand zal ontkennen, d*t hei mijn plicht is
daarbij aanwezig te zijn. Wat hier dan zal
geschieden en of de delegatie al dan niet
verder zal vergaderen, daarover is nog getfh
besluit genomen."
In de Hongaarsche delegatieArerd na^ het
exposé van graaf Czernin het woord ge
voerd door graaf Tis/ die zeide, dat hij de
eerste gelegenheid moest aangrijpen om met
allen nadruk te protesteeien tenen het woord
van het recht der volken om zelf hun lot te
bepalen, wanneer daaraan de uitlegging
werd gegeven, dat de binnenlendsche non
gelegenheden der monarchie een internatio
naal karakter kregen, zoodat dr monarchie
zekeren zin onder de voogdij van een inter
nationaal gerechtshof werd gesteld. Hij ver
klaarde geen vraag te richten tot den minister
van buitenlandsche zaken; hij zou reeds de
onderstelling beleedigend vinden, dat deze
minister iets finders zou kunnen doen don
dit met beslistheid afwijzen. Hij wilde slechts
verzekeren, dot de geheele openbare mee
ning. iedere stoatsfactor er natuurlijk ook
de Hongaarsche delegatie zeer beslist
eischen, dat iedere poging om onze binnen-
landsche zaken tot een onderwerp van in
ternationale bespreking te maken, bij voor
baat werd afgewezen. (Instemming).
Graaf Julius Andrassy sloot zich als
woordvoerder van de regeeringspartij hierbij
aan.
Graaf Czernin wees op de plaats in de
troonrede, waarin gezegd wordt, dat wij het
zwaard niet uit de hand Kullen leggen zoo-
lang.niet onze vijanden van hunne hersen
schimmige verbrokkelings- en verkrachtings-
pkmnen ondubbelzinnig afgezien en hunne
inmenging in het lot van de monarchie prijs
gegeven hebben. De minister constateerde
voorts nog, dat de groote meerderheid van
de Oostenrijksche delegatie hetzelfde stand
punt inneemt.
Weenen, 6 Dec. (Particulier). De toe
spraak van den keizer aan de delegatiën, het
exposé van graaf Czernin en de stand van
de onderhandelingen over den wapenstil
stand zijn het middelpunt van de discussiën.
De pers stemt onvoorwaardelijk in met de
woorden van den keizer en van Czernin. De
Arbeiterzeitung doet de beteekenis uitkomen
Van het interessante moment, dat Czernin de
intriges vnn het czaristische Rusland door
scherpe afwijzing van imperialistische pogin
gen nadrukkelijk afwijst. Dit is eene groote
waai Leid, die de sociaal-democraten met
werkelijke voldoening vervult.
ITol Fremdenblatt vermeldt als een inte
ressant feit, dat bij de ontvangst van de dele
gatiën bekend is geworden, dat onder de
Russische onderhandelaars zich ook eene
vrouw bevindt.
De Poolsche g edele geerden hebben beslap
ten de ^egeering onvoorwaardelijk te onderi
steunen en elk streven, dat zich daartegen'
'en scherpste te bestrijden. X
W eenen. 6 Dec. (Particulier). De bur
gemeester Weiskichner verklaarde in eene
iezersvergadering, dat de bevolking Czernin
dankbaar is voor zijne krachtige leiding van
de buitenlandsche politiek. Hij merkte nog
op, dat de verzorging van Weenen met meel
en brood in onbesnoeide hoeveelheid ver
zekerd is De aanvoer van aardappelen is
bevredigend. Vleesrh, eieren en marmelade,
zijn voldoende voorradig. Hij drukte de hoop
uit, dat ons aandeel in den Ifolinanschen buil
het achterland ten goede zou komen.
Konstoutinopel 6 Dec. (MilK). De
minister vnn Buitenlandsche znken. Nessim
Bey, heeft in de Kamer, nanr aanleiding van
tot hem gerichte vragen, verklaringen afge
legd over den politleken en militairen toe
stand van Turkije.
De minister verklaarde, dat Turkije geen
veroveringsdoeleinden nastreeft, maar
slechts den strijd voert voor zijne volledige
onafhankelijkheid en vreedzame ontwikke-
ling.
De minister* herinnerde aan hel aal voord
vnn Ti .kije op de vredesnota van den Paus,
waaru:t blijkt, dat het, ondanks den gunsti-
gen militairen toestand, bereid is tot het
sluiten van een eervollen, diturzamen vrede.
Daarna besprak de minister de gebeurte
nissen in Rusland. Op het voorstel lot het
sluiten van een wapenstilstand is geant
woord, dat wij bereid waren onderhandelin
gen te openen onder voorwaarde, dat wij
bevoegde Russische gedelegeerden tegen
over ons zouden vinden.
Wij hebben onze afgevaardigde ben<5femd.
Niets belet ons met de tegenwoordige Rus
sische regeering in verbinding te treden
voor onderhandelingen, hetzij over een nl-
gemeenén wapenstilstand, hetzij over den
vrede, want die regeering versmaadt de ver
overingspolitiek, die door het czarisme tegen
ons land werd Aagcsh-eeld en om het .stre
ven naar vrijheid in het eigen land te ver
stikken, en zij verwerpt de door het czarisme
met zijne bondgenooten gesloten geheime
zverdragen en toont op deze wijze onze na
tionale eer, onafhankelijkheid en souverei-
niteit te eerbiedigen.
Er is geen enkele reden, die ons zou be
letten de beste betrekkingen van goede
buurschap te herstellen met een vreedzame
Rusland, dat evenals wij op het gebied der
hervormingen wil werken. Wij zullen aan
een Rusland, dat ons sympathie en oprecht
heid toont, gelijk met gelijk vergelden.
Wij hebben hoop in de onderhandelingen
over den wapenstilstond en over den vrede
met de Russische gedelegeerden, bij wie wij
dezelfde gevoelens voor ons onderstellen,
zeer spoedig overeenkomstig onzen wensch'
tot een feitelijk resultaat te komen.
Petersburg, 6 Dec. (R.) Een officieel
rapport van maximalistische zijde houdt in,
dat Duchonin is gehaald uit het spoorweg-
rijtuig van Krylenko, waarheen hij «ter wille
van zijne veiligheid was gebracht. Krylenko
en de leden van zijn staf hebben vruchte
loos hunne fusschenkomst bij de menigte
beproefd.
De vreemde officieren hebben het hoofd
kwartier verlaten in de richting van Kiew.
Petersburg, 6 Dec, (R.) In zijn laat
ste legerorder aan de troepen, heeft Ducho
nin hen plechtig gewaarschuwd tegen het
verbreken der overeenkomsten met de geal
lieerden, waardoor zij de verdedigers van
het democratische stelsel in Rusland van
zich zouden vervreemden.
Hij verklaarde, dat de Russen de slaven
^'an het imperialistische Duitschland zouder
De beste prikkel tot krachtsinspanning :s
tiet wekken van zelfvertrouwen.
Naar het Deensch
van
ELITH BEUMERT
door
D. L o g e m a n—V an der Willigen.
23
De kaarsen in de kroon werden aangesto
ken en oom Vilhelm illumineerde.
Hij had al de kaarsen uit de leege kamers
gehaald en ze voor de vensters neergezet.
De badgasten, die op de strand-promenade
idrentelden, keken naar boven en barstten
bijna van nieuwsgierigheid.
.Wel bekome het je, kinderen!" zeidc oom
Vilhelm volgens Deensche gewoonte. „Gaat
nu maar een half uur of een heel uur in den
maneschijn wandelen, terwijl ik mijn corres
pondentie nog eens nalees. Maar, we zul
len de kaarsen voor de ramen laten branden,
fullie mochten anders eens verdwalen.''
En Agnes Rönnow en Volle Knudsen wan
delden samen naar het witte strand van
Fanö in den lichten, heerlijken zomernacht
Zij liepen steeds door, tot zij niemand meer
tegenkwamen.
Toen zochten zij een plaatsje in de sUinen«
waar rij alleen, waren met de groote natuur.
Er hcerschtc volkomen stilte.
Het laatste windzuchtje had zich met dc
zon te rusten gelegd.
Vóór hen lag de onmetelijke zee door de
maan belicht
De zachte deining van het water was het
eenigc geluid.
Zij zaten hand aan hand cn keken naar de
zee.
Het gevoel van een groot, onbegrijpelijk ge
luk legde hun-tong aan banden, cn toch la
gen hun duizend dingen op hel hart, die zij
gaarne zeggen,zouden.
Volle Knudsen bracht zwijgend haar hand
naar zijn lippen en kuste die.
En hun gedachten ontmoetten -elkaar, zon
der dat zij die behoefden uit te spreken.
In de verte voor de duinen, die zich scherp
tegen het maanlicht aftcckenden lagen de
donkere omtrekken van het groote hotel.
En de lichtjes van oom Yilhclm's vensters
wenkten hun tegen
Het was of deze lichtjes hun toespraken en
hun met teedere, weemoedige woorden ver
telden van den eenzamen, ouden heer, die zijn
leven leefde voor anderen en die nu eenzaam
daarboven in zijn hotelkamer zat en zich ver
heugde over den afgeloopen dag, die vermoe
delijk het kind, dat hem het naast aan het
hart lag, in een zekere en goede haven ge
voerd had.
Voor zij op den terugweg al te dicht bij het
hotel kwamen, bleef Volle plotseling staan cn
zeide, terwijl hij Agnes Rönnow glimlachend
aankeek:
„Weet je dat Ik eigenlijk op een studiereis
ben voor het geld T*n den staat?"
„Neen, dat had je me niet gezegd.*'
mTofh Ir het 200, Men zeide dat ik efoUschen
gloed miste en dal ik de woorden: „Ik heb je
lief," niet zóó kan zeggen dat men mij gelooft.
Dat kwam omdat ik den groolen Eros nog
nooit ontmoet had zeide men. N 11 heb ik 't
gevoel dat ik 't heb leeren zeggen.
Mijn liefde voor jou heeft mijn voet vleugels
verleend, zoodat ik je van Eisenach naar Fanö
navloog. Zou die misschien ook mijn ziel vleu
gels verleend hebben cn mijn talent en mijn
kunst? Nu heb ik den grooten Eros immers
ontmoet. - on als ik nu geen: „Ik heb je lief."
leer zeggen, leer ik hel nooit
En hij sloeg de armen om haar middel,
drukte een gloeiende» kus op haar mond en
fluisterde haar zachtjes de vie? moeilijke
woorden in het oor.
„Geloof je dat ik ze nu zoo zeg dat men mij
gelooft?"
„Ja," antwoordde zij met een straiènden
glimlach, „i k vind dat je ze verrukkelijk zegt!"
XVI.
De vrouw van dominee Rönnow had veertien
dagen bij een vriendin in Ringköbing gelo
geerd, en had haar zwager Vilhelm Rönnow
te Fanö rendez-vous gegeven als hij met haar
dochter uit Duitschland terugkwam Zij zou
den dan samen naar de pastorie tc Sailing rei
zen, waar oom Vilhelm de gast zou zijn van
zijn broer en schoonzuster, tot hij in 't begin
van 't najaar naar Rome vertrok.
Mevrouw Ida Rönnow was nu in het Kur
il tel aangekomen.
ITaar zwager en dochter waren haar van
Fanö tegemoet gereisd en stonden tot haar
groote verrassing plotseling voor haar coupé
te Vardc.
Gedeeltelijk omdat Agnes naar haar moe
der .-verlangde, na een afwezigheid yaa een
paar maanden, gedeeltelijk omdat Vilhelm
Rönnow "et beter vond dat zijn schoonzuster
eerst op dc hoogte gebracht werd van het
groote nieuws en tijd had om 11a te denken.
Zonder twijfel zou zij. onzefstandig en ongc-
decidcerd als zij was, dadelijk angstig over
wegen. hoe haar man zich gedragen zou tegen
een onbekenden en onverwachtcn pretendent,
vooral als die ee acteur bleek te zijn.
Tegenover Volle zou het 't best zijn niet met
de deur in huis te vallen zij moest voorbe
reid zijn, voor zij hem ontmoette.
Oom Vilhelm's menschenkennis had. zooals
dikwijls te voren, goed geraden.
Tq^n de eerste verbazing over hel weerzien
te Ver de wat gezakt was. kwam oom Vilhelm
langzaam en voorzichtig met het groote
nieuws voor.den dag De nietiedceling alleen
deed haar reeds hevig aan, maar toen zij
daarop vernam dat de haar absoluut onbe
kende pretendent acteur was, had zii dadelijk
haar vrees uitgesproken over den tegenstand,
die zulk een verbintenh» ontmoeten zou hij
haar man, voor wien het tooneel een haard
was voor zonde cn boosheid.
Maar oom Vilhelm was een verstandige
generaal.
Hij wist bovendien uil ondervinding dat
tegenspraak hier den kalmcn gang van zaken
alleen benadcclen zou hij zweeg en ver
zocht Agnes hetzelfde tc doen.
Toen de eerste lamentaties van Mevrouw
Rönnow voorbij waren, verzocht hij haar
kalm haar bekommeringen op zij te zetten tot
zij den jongen man gezien had,men kon
alle acteurs volstrekt niet over één kam sche
ren, cr waren uitstekende uitzonderingen
onder en Volle Knudsen was een beschaafd
jongmcnsch van goede familie flcl zou hem
pigcnlijk volstrekt niet verwonderen indien
zijn schoonzuster, zoodra zij het jongemenscÜ
zag, zoo ingenomen met hem was dat zij zich
meer dan gerustgesteld gevoelde.
Zoo was hei hem zelf ook gegaan. Niette
genstaande' dat zij elkaar maar zoo kort ken
den, waren zij de beste vrienden, cn oom Vil
helm vond dat Agnes alle reden had om zicht
gelukkig te prijzen.
En toen Agnes 11a een geheim wenkje van
haar oom eindelijk permissie kreeg om ook
een woordje, in het midden tc brengen, gaf zij
haar moeder in zulke eenvoudige, innige
woorden ecu beeld van Volle, dal Mevrouw
Rönnow eindigde met dc woorden: „dat men
maai- het beste moest hopen, cn dat zij in ieder
geval Agnes hartelijk geluk wenschte, haar
moederliefde was de gehele oorzaak van haar
angst.''
God zij met je. mijn kind, en laten wc ho
pen dal vader het zich niet al te zeer aan
trekt."
En met een zachten, wccmoedigcn glimlach
vo£gde zij cr hij:
„Eén bondgenoot heb je in ieder geval in de
pastori» Ie Salting cn dat is je grootmoe
der!"
„J;,. grootje Lflders! Daar hebben oom
Vilhelm en ik ook al over gesproken. Zij zal
verrukt zijn! Haar dierbare schouwburgl Ert
grootmoeder Rönnow zal ook wel plezier in
hem hebben vader alleen dus
maa/ moeder, u begrijpt toch ook wel als er
zooveel anderen op mijn hand zijn dan moet
vader immers wel toegeven? En dat zal hij
wel dienen ook, want loslaten doe ik Voll#
toch niet."
(Wordt vervolgd-l
