„DE EEMLANDER" HB UITEN LAND BINNENLAND FEUILLETON. «IK HEB JE LIEF". 16e Jaargang, No. 129 innaariirHTCODiie per 1 Yoat Amttw ftUUBRtMtlBOrKIJo foort f t.SO. idem franco fa post 100. pet week (mei fratli verieketing tegen .nfthfckcn) f 0.14. afzonderlijke nummert f OOJ Wekelijkseb bljvoegael »D* Hoflandscbe Halanvuw (onder redactie van Thértee Hoven) per 3 maanden 50 cent. Wekelijkseb bijvoegsel elfsild get I maanden 52 cent. AMERSFOORTSCI HOOFDREDACTEUR: M«. D. J. VAN SCHAARDENBURG UITGEVERS: VALKHOFF 4 Co BUREAU ARNHEMSCHE POORTWAL, noe« UT«icHr*CMs«Ta INTERCOMM. TELEFOONNUMMER 513 Donderdag 20 December 1917 dienstaanbiedingen 1—5 regels f 0.50. groote lettcit oaar pb.mrulmte. Voor handel en bedrijf bextaas ter; vonrdeellse bepalingen tot het herhaald advcs» tecren In dit Blad, bij abonnement Eene circulaire; bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Iibetmhtlng over de Raadt' gadering. Het wa» Dinsdagavond 'n zeer onbelangrijke Haadsvergadering. De agenda had niels om At lichaam en zelfs de rondvraag bleef ditmaal achterwege. Dat Matste is 'n goed teeken. Als geen der raadsleden iels op- of aan te merken of te iwagen heeft, dan mogen wij daaruit afleiden, éat alles in de gemeente in orde is cn zelfs 'onverbeterlijke mopperaars cn betweters als de sociaal-democraten en andere stuurlui aan den wal, vrede hebben met den gang van Baken Er heerschte dus n Kerststemming in den Raad. Het eerste gedeelte van den avond werd ïoek gebracht met stemmingen en nog eens Stemmingen voor diverse commissies. Het itweede deel was gewijd aan 'n geheime verga dering, welker belangrijkheid ternauwernood geêvenredigd kan geweest zijn aan de lang durigheid. En eindelijk het derde deel, be stemd voor de magere agenda. Bij de vaststelling van de bezoldiging van het personeel voor den Franschen cursus aan school B. ten behoeve van de opleidingen voor de Handelsschool 'n weinig levendig debat tusschen den wethouder van onderwijs en den heer v. Nijïiallen-over de vraag of het hoofd der school dan wel de beide cursusgevers be iast moesten worden met de leiding. De ge- heele raad stond aan de zijde van den wet houder. De verhooging van dc jaarwedden der agen ten van politic 3c klasse (nachtwakers), waar over de vorige keer dc stemmen staakten, ging er nu met glans door na 'n warm pleidooi van den voorsteller, dc heer Leiuweber; de argumentatie van dit raadslid is niet altijd even gelukkig maar ditmaal zat z'n verdedi ging goed in elkaar, alleen bij dc dupliek rail leerde en derailleerde hij weer wat. De regeling van de toekenning van het pre sentiegeld voor de raadsleden was niet geheel naar hun zin. B. cn W. namen dus hun voor stel terug en zullen nu met 'n commissie uit de leden overleggen hoe ze het bcbbcn'willen. Het bestuur van de Openbare Leeszaal had het oog laten vallen op het gebouw van de H. B. S-, dat eerlang leeg zal komen. De heer Hofland steunde het verzoek om dit zoo gunstig 'gelegen gebouw reeds nu voor de Leeszaal te bestemmen. Maar B. cn W. von den dat nog te vroeg. Ze wilden geen toezeg ging doen, achtten het zelfs niet ónmogelijk, dat het gebouwen nog nuttiger bestemming zou krijgen; het zou bijv. de thans zoo aller- iniserabelsl gehuisveste Handelsschool tc gast ikunnen krijgen. Er is debat mogelijk over de vraag wat nut tiger is: de Handelsschool of de Openbare Leeszaal; maar over die vraag zal mrn het dan wel niet spoedig eens worden. In één op zicht echter heeft de Openbare Leeszaal 'n voorsprong bij hare aanspraken, nl. wat be treft dc gunstige ligging. Voor dc Leeszaal is •immers de ligging van nog meer beteekenis dan voor de Handelsschool en 'n beter punt zal niet spoedig te vinden zijn. De Zeister Sportvereeniging heeft verzocht om vergoeding van de onkosten welke zij reeds ^gemaakt had, toen de burgemeester de harddraverij in October verbood. De burge meester heeft meegedeeld dat hij ten gevolge van 'n circulaire van den Minister tot dit ver bod moest overgaan, hij had de Sportvereeni ging zelfs nog veel meer onkosten bespaard, daar zij verzuimd had dc vergunning voor deze draving tc vragen cn hij haar dus geheel onverplicht gewaarschuwd had dat deze ver gunning niet verleend zou worden. Er ontspon zich 'n debat tusschen den Voor zitter en den heer Nicuwendijk, die bemidde len wilde door 'n voorstel om dan de helft der kosten te vergoeden. Maar geen der raads leden viel hem bij. Men moge twisten over het nut van de draverijen en hun recht van bestaan, zooveel is zeker dat zij veel bezoekers van buiten trekken en dus 'n goede reclame voor Amers foort zijn. Dat er onder de bezoekers zijn, die met andere dan sportieve bedoelingen naar de rennen komen, is natuurlijk geen reden om er vijandig tegenover te staan. Wij mogen dus verwachten dat, zoodra de verkeersomstan digheden weer gunstiger zijn, aan de plan nen der Sportvereeniging geen stroobreed in den weg gelegd zal worden. Politiek Overzicht Het Macedonische front en de wapenstilstand in het oosten. Ingevolge de bepaling van art. 2 van het wapenstilstandsverdrag hebben de contr^c- teerende partijen zich verbonden, gedurende den wapenstilstand het aantal van de op de fronten tusschen de Zwarte zee en de Oost zee en op de eilanden van den Moonsond aanwezige troepenkorpsen niet te verster ken en op deze fronten geene verschikkin gen tot voorbereiding van een offensief te doen plaats hebben; ook zullen geene ope ratieve troepenverschuivingen uitgevo.erd worden. Dit is geschreven met de bedoeling, dat als onverhoopt de pogingen mochten mislukken, om door dezen wapenstilstand een duurzamen, voor alle partijen eervollen vrede te krijgen, de strijd zal kunnen her vat worden onder de omstandigheden waarin de partijen waren op het oogenblik toen de strijd werd gestaakt. Geen der partijen mag van den wapenstilstand gebruik malen om zich in een gunstiger toestand te brengen. De toestand zal moeten blijven zooals hij was toen de wapenen te ruste werden gelegd. Er is dus bepaald, dat de toestand aan het oostelijke front onveranderd moet blij ven. Anders is het echter op de andere fron ten. Het bloote feit der staking van de vijandelijkheden in het oosten opent nieuwe uitzichten voor de voortzetting van den strijd op de andere fronten. In de eerste bijeen komsten, die over den wapenstilstand wer den gehouden, hebben de Russische gevol machtigden eene^poging gedaan, om in de overeenkomst eene bepaling op te nemen, die den vierbond verbood troepen uit het oosten naar andere fronten over te brengen In de definitieve overeenkomst is zulk een verbod niet te vinden; Rusland heeft tegen over het verzet van de andere zijde dien wensch laten vallen. Men zal wel spoedig aan het Italiaansche front en vooral aan het front in het westen de uitwerking bespeuren van de gTOOtere vrijheid, die de centrale mogendheden nu hebben verkregen, om daar hunne kraohten in den strijd aan te wenden. Wat het Macedonische front be treft, geeft de deskundige medewerker van de Neue Freie Presse zijne denkbeelden over de daar te verwachten verandering in den toestand aldus weer: „De Saloniki-expeditie was de lasso, die de westelijke Entente aan de kust der Egeïs geworpen bad om Bulgarije te vangen en neer te werpen. Het hoofddoel was het gat in de blokkade in het oosten te sluiten. Parallel daarmee liepen bijkomstige doeleinden: de verovering van Konstantinopel, de wederop richting van een vergroot Servië en de be vrediging van de Rumeensche roofzucht Bovendien meende de Entente aan Grieken land een krachtigen spoorslag te geven om aan hare zijde de wapenen op te vatten. Maar al deze hoog gespannen verwachtingen zijn met de inzakking van Rumenië te niet gegaan. De worgende ring, dien Bulgaarsch- Duitsche krachten om het leger van Sarrail legden, drukte verder op dat leger en ver oordeelde het tot onmacht. Niettemin werd het Ententeleger daar gelaten, ofschoon eigenlijk de geheele onderneming met den val van Rumenië reeds hare reden van be staan verloren had. WanneA men vraagt naar de oorzaken waarom het leger van Sarrail toch in Mace donië is gebleven, dan kan hiervoor het vol gende in aanmerking zjin gekomenDe hoop, dat eene hervatting van het Russisch- Rumeensche offensief verandering zou kun nen brengen, de stimuleerende uitwerking op de nieuw georganiseerde Servische strijd krachten van welker medewerking men an ders had moeten afzien, de druk op Grie kenland om zijne medewerking aan den oor log af te dwingen, de dekking van een be langrijk deel van het voor de verzorging van het leger benoodigde uit den vruchtbaren bodem van Thg^salie, het vastleggen van een groot deel van bet Bulgaarsche leger, de handhaving van hel bezit van de gewich tige havenstod Saloniki, steunpunt van de vloot, en niet in de minste plaats prestige overwegingen, dit alles waren redenen voor het blijven in Macedonië. Het intreden van den wapenstilstand aan het oostelijke front als voorlooper van den vrede met Rusland en Rumenië brengt eene principieele verandering op den Balkan en eene groote verschuiving van krachten ten gunste van den vierbond teweeg. Het Bul gaarsche leger, dat tot dusver slechts met één arm in Macedonië heeft gestreden, kan nli zijn tweeden arm van de Sereth- en Do- naulinie losmaken en tot den geduchten slag tegen het leger van Sarrail uithalen. Daarin bestaat het met gevaar dreigende moment voor de Entente, die daardoor voor de keus staat de onderneming öf te likwideeren óf voort te zetten. In het eersle geval zouden tegenover het hbofdvoordeel van het vrij worden van aanzienlijk? strijdkrachten alle nadeelen staan, die hierboven werden ge noemd als redenen voor de handhaving van den tegenwoordigen toestand. In het prijs geven van Macedonië en van Saloniki zou de algeheele afstand van de militaire Balkan stelling en het bankroet van de Balkanpoli- tiek der Entente opgesloten zijn. Dat zou eene volledige erkenning van militair onver mogen zijn. In het andere geval echter zou, een Versterkte aanval op het Macedonische front en daarmee ook eene eventueele eigen nederlaag in de berekening worden opgeno men Daartoe echter zal de Entente onder den invloed van haren ongustigen militairen toestand in het westen en zuidwesten zeker niet kunnen besluiten. Onder deze. omstan digheden is het mogelijk, dat in den laatsten oorlogsraad een compromisbesluit is geno men, neerkomende op eene vermindering van het Macedonische leger en eene ver kleining V8n het Macedonia, he front." De oorlog* Van de oorlogstooneelen niets nieuws. Gaandeweg wordt bekend wie als verte genwoordigers van den vierbond eenerzijds en van Rusland anderzijds in Brest-Litowsk de onderhandelingen over den vrede zullen voeren. Blijkens eene verklaring, die gister in den Oostenrijkschen rijksraad door den minister-president werd afgelegd, ook na mens den minister van buitenlandsche za ken, bestaat er op het oogenblik geen aan leiding voor de centrale mogendheden om zich met een nieuw voorstel tot hunne vij anden te wenden. Weenen, 19 Dec. (Corr.-bur.) Uit het oorlogsperskwartier wordt bericht: Bij de in de eerstvolgende dagen begin nende vredesonderhandelingen te Brest- Litowsk zal het k. en k. legeropperbevel ver tegenwoordigd zijn door den commandee renden generaal van het 23e legerkorps luitenant-veldmaarschalk Osicserios von Sassany, aan wien zijn toegevoegd de luite nant-kolonel Pokorny en de majoor von Horstman, beiden van den generalen staf, de korvet-kapitein Wulff en als persoonlijk adjudant de le luitenant Uman. Vc'gens de dagbladen heeft Osi s aan den Russisch-Japanschen oorlog aan Russische zijde deelgenomen als ofiiciei van den Oostenrijkschen generalen s4 i! B er 1 ij n 19 Dec. (W.-B.). In aanslui ting aan de bepaling van het wapenstil standsverdrag betreffende de ontruiming van Perzië door de Turksche en Russische troe pen, heeft de Perzische gezant te Berlijn Hussein Kuli Chan Nawab tot den vertegen woordiger van de Berliner Mittagszeitung gezegd De Perzische regeering handhaafde hare onzijdigheid zooveel zij kon. Het Perzi sche volk hoopte alles van de centrale mo gendheden en vreesde alles van de Entente- groep, die alle Perzische rechten met voeten trad. Daardoor vervalt elk voorwendsel voor de Engelsche bezetting in Perzië. Londen. 19 D e c. (R.) De Times be richt, dat maarschalk Haig voornemens is verandering te brengen in den stof van het groote hoofdkwartier. Athene, 15 Dec. (R.). De dagbladen berichten, dat generaal Sarrail is terugge roepen en dat tot zijn opvolger is benoemd general Guillaumot. Volgens de berichten in de pers is Sarrail tot een hoogeren post benoemd. Ook Wordt bericht, dat de Fran- sche admiraal, die het eskader van de geal lieerden in de Egeïsche zee commandeerde, vervangen is door schout bij nacht Fahi. Washington, 19Dec. (R.) De Ame- rikaansche duikboot F 1 is den 17en Decem ber in de eigen wateren bij mistig weder geramd en in den grond geboord door de duikboot F 3. 19 menschen hebben daarbij het leven verloren. Londen, 19 Dec. (R.) De admiraliteit bericht, dat in de laatste week 2461 schepen in Engelsche havens zijn aangekomen en 2499 er uit vertrokken zijn. 14 schepen bo ven en 3 beneden 1600 ton zijn in den grond geboord. Elf schepen zijn zonder succes aan gevallen. Londen, 18 Dec. (R.) In het lager huis heeft een lid den staatssecretaris van buitenlandsche zaken gevraagd of hij bereid is aan de verbonden regeeringen voor te stellen het sluiten van een verdrag, bepa- Jende de totale uitsluiting van alle handel en scheepvaart met de centrale mogendhe den totdat zij al het gebied, gedurende de zen oorlog door wapengeweld door hen be zet, zullen hebben ontruimd en volledig her stel gegeven voor al hunne misdaden tegen beschaafde staten te land en ter zee en tot dat zij verklaard hebben de voorstellen der geallieerden nopens het recht van zelfbe schikking der volken, de internationale arbi trage en de beperking der wapentoerustingen na den oorlog aan te nemen. Lord Robert Cecil antwoordde: Het huis zal wel niet van mij vernachten, dat ik meer zeg, dan dat deze wenk ernstige overweging zal vinden. In de Italiaansche Kamer, die gedurende vijf dagen in geheime zitting vergaderd is geweest, heeft de minister van oorlog in de openbare zitting, die daarop volgde, een toast uitgebracht op het aan de Brenta en de Piave strijdende Italiaansche leger. Dat zal wel niet het eenige resultaat zijn van dit vijf- daagsche debat achter gesloten deuren; maar voor het oogenblik moeten wij 't er mee doen. Londen, 19 Dec. (R.) Het hoogerhuis heeft het wetsontwerp op de kiesrechther vorming in tweede lezing aangenomen. Londen, 19 Dec. (R.) De minister van den nationalen dienst h^eft eene commissie benoemd met lord Burnham als voorzitter, om hem van raad te dienen over het in dienst stellen van vreemdelingen. Londen, 19 Dec. (R.) De controleur» van de levensmiddelen heeft bepaald, dat er een vlèeschlooze dag in de week zal zijn. Op dien dag zal vlecsch gekookt of ongekookfr niet verkocht worden. Kopenhagen, 19 Dei. (W. BA Da dagbladen berichten, dat het Deense'n ge zantschap te Washington tijding heeft ont vangen, dat de Amerikoansche regeering zich bereid heeft verklaard dadelijk twee stoomschepen met zekere noodzakelijke goe deren naar Denemarken te laten vertrekken. Petersburg, 17 Dec. (Tel.-a In eene mededeeling, uitgegaan van verschil lende Sovjets, wordt het recht von de Ukraine erkend om zich van Rusland uï le scheiden. Er wordt echter een bevredigend antwoord binnen 48 uren gevraagd op een ultimatum, dat de staking van de troepen bewegingen naar de Don, de Oeral, enz. cn ontwapening vraagt. Anders zullen dc volks commissarissen de Ukroinische Rada be schouwen als zijnde in staat van oorlog. L o n (Le ri, 19 Dec. (R.) De Times be richt, dat een contract is opgemaakt tusschen de firma Pearson namens eene aanzienlijk» groep in Parijs en Londen en den gouver neur-generaal in Algerië om een onderzoek in te stellen naar verlaten Algerijnsche olie velden. Het contract wacht op do bekrachti ging van de Fran? he regeer - Kameroverzicht Tweede Kamer Nadat besloten is Vrijdag a.s. de Duur» tetoeslagwct te behandelen, wordt Woepsdag voortgegaan met de behandeling van Hoofdstuk Financiën der Stauatsbe- grooting, waarbij de MINISTER den heer Snoeck Henkemans toezegt, dc instelling eener commissie van beroep inzake dc be vordering van kommiezen te zullen over wegen, De heeren Oud en Van Raalte vro- gen positie-verbetering van ontvangers der directe belastingen. De heer Van Schaik wenscht meer mutaties in het kommiezenkorps, als middel ter beteugeling van den smokkelhandel. De heer E n g e 1 s is tegen afschaffing van den assistentenrang. De heer T er Loan (Rotterdam) vraagt positie-verbetering voor de rijksklerken. Minister Treub verklaart, dat positie verbetering moet wachten op het ruppon der Staats-commissie van salaiieering. De opperbevelhebber kan niet meer militaire» als kommies beschikbaar stellen. Het hoofdstuk wordt zonder stemming goedgekeurd. Aan de orde is daarna het ontwerp in zake het maken vaij een waterweg van Dordrecht naar de zee. De heer De M ur a 11 juicht dit ontwerp toe in het belang van de waterbeweging in den waterweg van Rotterdam naar zee; Doch ernaast is noodig een verbinding van de zeehaven van Dordrecht met de Oud» Maas. Zonder een tegemoetkomende hou ding der regeering in dezen, zal hij nid kunnen voorstemmen. De heer De Kanter is het geheel een* met de heer De Mura 11. De heer Van der Molen komt op tegen den aandrang om tot spoedige doon» graving van het oostpunt van Rozenburg over te gaan. Het moet vaststaan, dat de belangen van Rotteerdam daardoor niet zul len worden geschaad. Spr. wijst de regee ring er op, dat Rotterdam onkundig is ge laten van de plannen, die den belanghel> benden bekend waren één jaar voordat de minister verzekerde, dat er nog geen plan* Gevatte antwoorden vallen ons ge woonlijk een uur te laat in. Naar het Deensch van ELITH REUMERT door P. Logema n—V an der Willigen. 32 De herinnering hieraan en een vriendelijk knikje van oom Vilhelm, die in een bank over hem^zat, leidden, schande genoeg, zijn aan dacht wel een beetje af. Maar hij werd weer een en al aandacht als Hans Rünnow den preekstoel besteeg en zijn ernslige preek be gon, die uit zulk een warm geloovend hart op at**#. dat de toehoorders wel geroerd moesten tfvorden, zelfs indien men, zooals Volle, het er <rwv. den Lesten wil niet geheel mee eens kon Op zekeren Zondag ging hij met den predi- fcstn samen naar huis en bleef in diens stu- fcerkamcr wachten, terwijl de p'rcdikant zijn *>ga en bel afdeed. Plotseling keerde Hans Rönnow zich naar •iu-ui toe en keek hem aan met dien vriertde- iljten, weemoedigen glimlach die hem zoo fcoea stond. „Volle, zeg eens wat je vandaag van mijn preek vondt?" „Die stond me zeer goed aan." „Ja," ging de predikant voort, „ik vraag niet hoe je die vond! wat den uiterliiken vorm betreft want uit 't oog van een too- neelspcler laat mijn voordracht natuurlijk veel te wenschen over. Maar ik bedoel, ben je 't met me eens als ik 't evangelie zoo verklaar of vindt je me tc streng in mijn eischen tegenover mijn gemeente?'' Volle Knudsen was zeer verbaasd, maar tevens zeer verbehgd over het vertrouwen dat de predikant hem bewees en het gesprek dat er uit voortvloeide, waarin hij gelegenheid had zijn opinie te zeggen, bracht deze twee zeer verschillende menschen nog dichter bij elkaar. Oom Vilhelm cn Volle spraken het meest samen 's avonds laat, als alle anderen naar bed waren, of 's morgens vroeg. Zij spraken over esthetiek en allerlei artistieke aangelegenheden en Volle kreeg een aardig kijkje in de bouwkunst, die tot nu toe bijna onbekend terrein voor hem geweest was. En oom Vilhelm toonde zich ook dan in het bezit van die gezonde natuur, die zijn geheele wezen kenmerkte. „De kunst," zeide hij, „die mijn gemoed niet aandoet of verheft, en niet op de natuur ge grond is, heeft voor mij geen waarde. De wereld is den laatsten tijd overstroomt door zoogenaamde „artiesten" die niet meer presteeren dan een ziekelijke jacht op effect, of een geaffecteerde diepzinnigheid zelfs in mijn eigen kunst! Wat kan een klein dorps kerkje in zuiveren Gothischen stijl je niet goeddoen als je ziek bent van al die sina- kelcozc stijlloosheid. Ook bii de beide grootmoeders legde. Volle geregeld korte bezoekjes af. Met grootje Rönnow kon hij 't best over weg. Zij was zoo dankbaar als hij eens iets grappigs vertelde en kuste hem bij 't komen cn gaan. „Lieve hemel," zei zij opgewekt, „nu ben ik oud, maar toen ik jong was kuste ik nooit anderen dan Gregers.'' De toon bij grootmoeder Lüders was meer afgemeten. Daar stond het theater nommer één En Volle luisterde met aandacht als Mevrouw Lüders van den onsterfelijkcn Michael Wjelie vertelde. „Ais Michaël de kamer in kwam was 't of' de lucht hooger en reiner werd," zeide Mevrouw Lüders. „Maar in gezelschap zeide hij nooit veel. Toen hij bij ons at was dc mooie Juffrouw Wilhjelm zijn dame zij had er mij zoo om gevraagd en 't was hem natuur lijk totaal onverschillig welke dame hij krijgen /oumaar ik geloof niet dat bij geduren de 't heele diner Oen woorden tegen haar sprak, 't Was of hij altijd droomend voor zich uit keek, waar hij zich ook bevond. Als ik nog denk aan zijn oogen!' De moeder van Agnes genoot ook veel van Voile's goed humeur cn opgewekt gemoed. Hij wist zoo goed haqr melancholie af te leiden. Hij kon haar zelfs zoo hartelijk doen lachen als zij in jaren niet gedaan had Maar Agnes was de oorzaak van al zijn vroolijkheid, geluk en opgewektheid. Hij had zijn ouders vol enlhusiasme geschreven over zijn wonderlijke ontmoeting met Agnes en om hun half fabelachtige verloving een paar da gen later. Hij schreef ook i hij van pl .as haar voor T einde der vacantle aan hen le komen presentee ren. Zijn vader zond hem een langen brief met een aandoenlijk naschrift van zijn moeder waarin hij hemhartelijk geluk wenschle en hem verzocht de predikantsfamilie zijn eer biedige groeten over te brengen. „Toch," schroef hij, „wil ik niet ontkennen dat volgens mij die verloving zeer snel in haar werk is gegaan. Moeder en ik hebben twee jaar gewacht voor we den moed hadden om ons te verloven. Maar natuurlijk, dc tijden zijn veranderd. Tegenwoordig heeft men meer haast en is men zenuwachtiger. God geve dat jij je niet in je keus vergist heb. Eq volgens je beschrijving is je meisje dan ook een ware engel. Groet haar innig van ons beiden, en zeg haar, dat zij door moeder en mij met lief de ontvangen zal worden." Een van de eerst dagen van Augustus nam oom Vilhelm afscheid van Salting en 'rok Zuidwaarts cn tegelijkertijd trokken Volle en Agues naar het Noorden om Voile's onders te bezoeken, die de lofzangen van hun zoon, lang niet sterk genoeg vonden. Dc oude praeceptor wandelde in het pro vinciestadje trots met Agues nan zijn arm rond. trncteerde haar op taartjes cn chocolade bij den banketbakker op dc markt, citeerde zijn dierbare klassieken en noemde haar zijn Athene met de schitterende oogen en wilde haar cn Volle onder geen voorwendsel laten vertrekken. Maar de plicht riep Volle Op een avond in het midden van Augustus stonden dominee Rönnow, Mevrouw Ida en dc twee grootmoeders weer op de trap voor het plein en knikten Volle Knudsen vaarwel, toen hij met Agnes, die zoo lang mogelijk bij hem wild. zijn, van Sailing naar de hooi Ie Aaf- hux reed. NTu stonden er tranen in aller oogciu „Vaarwel! Vaarwel! Tol Kerstmis!" klonü het in koor. Maar de laatste stem die hij hoorde, toen hej rijtuig het hek uitdraaide was die van groot* moeder Rönnow. „Verslijt jc kousen in gezondheid, best» Volle!" riep zij. Toen zij hem een oogenblik tc voren cea afscheidskus gegeven had, had zij hem zei paar sokken toegestopt. XXIV. „Mijn eigen lieve Volle! Nu ben jc weg. Ongeveer een uur geleden kwam ik thuis na je naar Aarhus gebracht t» hebben. Vader was de eenige die nog op was ett verzocht mc mee naarzijn. studeerkamer ta gaan. Daar bicven we geruimen tijd; we spraken alleen over jou, geen enkel woord of 't was over jou. Volle. Hij houdt reeds zooveel van jc: ~nutoen ik wegging omhelsde hij mij en bad een gebed voor jou cn mij en onze heeltf toekomst. Ik huilde, of ik wilde of niet Hij sprak zoo innig en eenvoudig dat ik wel hui len moest, vooral omdat ik voortdurend dacht nan jou die uu zoover weg bent. Ik zit in mijn kleine zolderkamertje .het jonkvrouwelijk heiligdom" zooals grootjg Rönnow het noemt. En de jonkvrouw zou heel ondankbaar zijil als zij zich niet gelukkig gevoelde. Maar zij verlangt zoo vreeselijk, dat het bijna niet uit te houden is. (Wordt vervolgd»! •a

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1917 | | pagina 1