„DE EEMLANDER"
HB UITEN LAND
BINNENLAND
FEUILLETON.
«IK HEB JE LIEF".
16e Jaargang, No. 129
innaariirHTCODiie per 1 Yoat Amttw
ftUUBRtMtlBOrKIJo foort f t.SO. idem franco
fa post 100. pet week (mei fratli verieketing
tegen .nfthfckcn) f 0.14. afzonderlijke nummert
f OOJ Wekelijkseb bljvoegael »D* Hoflandscbe
Halanvuw (onder redactie van Thértee Hoven)
per 3 maanden 50 cent. Wekelijkseb bijvoegsel
elfsild get I maanden 52 cent.
AMERSFOORTSCI
HOOFDREDACTEUR: M«. D. J. VAN SCHAARDENBURG
UITGEVERS: VALKHOFF 4 Co
BUREAU ARNHEMSCHE POORTWAL, noe« UT«icHr*CMs«Ta
INTERCOMM. TELEFOONNUMMER 513
Donderdag 20 December 1917
dienstaanbiedingen 1—5 regels f 0.50. groote lettcit
oaar pb.mrulmte. Voor handel en bedrijf bextaas
ter; vonrdeellse bepalingen tot het herhaald advcs»
tecren In dit Blad, bij abonnement Eene circulaire;
bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Iibetmhtlng over de Raadt'
gadering.
Het wa» Dinsdagavond 'n zeer onbelangrijke
Haadsvergadering. De agenda had niels om
At lichaam en zelfs de rondvraag bleef ditmaal
achterwege.
Dat Matste is 'n goed teeken. Als geen der
raadsleden iels op- of aan te merken of te
iwagen heeft, dan mogen wij daaruit afleiden,
éat alles in de gemeente in orde is cn zelfs
'onverbeterlijke mopperaars cn betweters als
de sociaal-democraten en andere stuurlui aan
den wal, vrede hebben met den gang van
Baken
Er heerschte dus n Kerststemming in den
Raad.
Het eerste gedeelte van den avond werd
ïoek gebracht met stemmingen en nog eens
Stemmingen voor diverse commissies. Het
itweede deel was gewijd aan 'n geheime verga
dering, welker belangrijkheid ternauwernood
geêvenredigd kan geweest zijn aan de lang
durigheid. En eindelijk het derde deel, be
stemd voor de magere agenda.
Bij de vaststelling van de bezoldiging van
het personeel voor den Franschen cursus aan
school B. ten behoeve van de opleidingen voor
de Handelsschool 'n weinig levendig debat
tusschen den wethouder van onderwijs en den
heer v. Nijïiallen-over de vraag of het hoofd
der school dan wel de beide cursusgevers be
iast moesten worden met de leiding. De ge-
heele raad stond aan de zijde van den wet
houder.
De verhooging van dc jaarwedden der agen
ten van politic 3c klasse (nachtwakers), waar
over de vorige keer dc stemmen staakten, ging
er nu met glans door na 'n warm pleidooi
van den voorsteller, dc heer Leiuweber; de
argumentatie van dit raadslid is niet altijd
even gelukkig maar ditmaal zat z'n verdedi
ging goed in elkaar, alleen bij dc dupliek rail
leerde en derailleerde hij weer wat.
De regeling van de toekenning van het pre
sentiegeld voor de raadsleden was niet geheel
naar hun zin. B. cn W. namen dus hun voor
stel terug en zullen nu met 'n commissie uit de
leden overleggen hoe ze het bcbbcn'willen.
Het bestuur van de Openbare Leeszaal had
het oog laten vallen op het gebouw van de
H. B. S-, dat eerlang leeg zal komen. De heer
Hofland steunde het verzoek om dit zoo
gunstig 'gelegen gebouw reeds nu voor de
Leeszaal te bestemmen. Maar B. cn W. von
den dat nog te vroeg. Ze wilden geen toezeg
ging doen, achtten het zelfs niet ónmogelijk,
dat het gebouwen nog nuttiger bestemming
zou krijgen; het zou bijv. de thans zoo aller-
iniserabelsl gehuisveste Handelsschool tc gast
ikunnen krijgen.
Er is debat mogelijk over de vraag wat nut
tiger is: de Handelsschool of de Openbare
Leeszaal; maar over die vraag zal mrn het
dan wel niet spoedig eens worden. In één op
zicht echter heeft de Openbare Leeszaal 'n
voorsprong bij hare aanspraken, nl. wat be
treft dc gunstige ligging. Voor dc Leeszaal is
•immers de ligging van nog meer beteekenis
dan voor de Handelsschool en 'n beter punt
zal niet spoedig te vinden zijn.
De Zeister Sportvereeniging heeft verzocht
om vergoeding van de onkosten welke zij
reeds ^gemaakt had, toen de burgemeester de
harddraverij in October verbood. De burge
meester heeft meegedeeld dat hij ten gevolge
van 'n circulaire van den Minister tot dit ver
bod moest overgaan, hij had de Sportvereeni
ging zelfs nog veel meer onkosten bespaard,
daar zij verzuimd had dc vergunning voor
deze draving tc vragen cn hij haar dus geheel
onverplicht gewaarschuwd had dat deze ver
gunning niet verleend zou worden.
Er ontspon zich 'n debat tusschen den Voor
zitter en den heer Nicuwendijk, die bemidde
len wilde door 'n voorstel om dan de helft der
kosten te vergoeden. Maar geen der raads
leden viel hem bij.
Men moge twisten over het nut van de
draverijen en hun recht van bestaan, zooveel
is zeker dat zij veel bezoekers van buiten
trekken en dus 'n goede reclame voor Amers
foort zijn. Dat er onder de bezoekers zijn, die
met andere dan sportieve bedoelingen naar de
rennen komen, is natuurlijk geen reden om
er vijandig tegenover te staan. Wij mogen dus
verwachten dat, zoodra de verkeersomstan
digheden weer gunstiger zijn, aan de plan
nen der Sportvereeniging geen stroobreed in
den weg gelegd zal worden.
Politiek Overzicht
Het Macedonische front
en de wapenstilstand
in het oosten.
Ingevolge de bepaling van art. 2 van het
wapenstilstandsverdrag hebben de contr^c-
teerende partijen zich verbonden, gedurende
den wapenstilstand het aantal van de op de
fronten tusschen de Zwarte zee en de Oost
zee en op de eilanden van den Moonsond
aanwezige troepenkorpsen niet te verster
ken en op deze fronten geene verschikkin
gen tot voorbereiding van een offensief te
doen plaats hebben; ook zullen geene ope
ratieve troepenverschuivingen uitgevo.erd
worden. Dit is geschreven met de bedoeling,
dat als onverhoopt de pogingen mochten
mislukken, om door dezen wapenstilstand
een duurzamen, voor alle partijen eervollen
vrede te krijgen, de strijd zal kunnen her
vat worden onder de omstandigheden waarin
de partijen waren op het oogenblik toen de
strijd werd gestaakt. Geen der partijen mag
van den wapenstilstand gebruik malen om
zich in een gunstiger toestand te brengen.
De toestand zal moeten blijven zooals hij was
toen de wapenen te ruste werden gelegd.
Er is dus bepaald, dat de toestand aan
het oostelijke front onveranderd moet blij
ven. Anders is het echter op de andere fron
ten. Het bloote feit der staking van de
vijandelijkheden in het oosten opent nieuwe
uitzichten voor de voortzetting van den strijd
op de andere fronten. In de eerste bijeen
komsten, die over den wapenstilstand wer
den gehouden, hebben de Russische gevol
machtigden eene^poging gedaan, om in de
overeenkomst eene bepaling op te nemen,
die den vierbond verbood troepen uit het
oosten naar andere fronten over te brengen
In de definitieve overeenkomst is zulk een
verbod niet te vinden; Rusland heeft tegen
over het verzet van de andere zijde dien
wensch laten vallen. Men zal wel spoedig
aan het Italiaansche front en vooral aan het
front in het westen de uitwerking bespeuren
van de gTOOtere vrijheid, die de centrale
mogendheden nu hebben verkregen, om
daar hunne kraohten in den strijd aan te
wenden. Wat het Macedonische front be
treft, geeft de deskundige medewerker van
de Neue Freie Presse zijne denkbeelden
over de daar te verwachten verandering in
den toestand aldus weer:
„De Saloniki-expeditie was de lasso, die
de westelijke Entente aan de kust der Egeïs
geworpen bad om Bulgarije te vangen en
neer te werpen. Het hoofddoel was het gat in
de blokkade in het oosten te sluiten. Parallel
daarmee liepen bijkomstige doeleinden: de
verovering van Konstantinopel, de wederop
richting van een vergroot Servië en de be
vrediging van de Rumeensche roofzucht
Bovendien meende de Entente aan Grieken
land een krachtigen spoorslag te geven om
aan hare zijde de wapenen op te vatten.
Maar al deze hoog gespannen verwachtingen
zijn met de inzakking van Rumenië te niet
gegaan. De worgende ring, dien Bulgaarsch-
Duitsche krachten om het leger van Sarrail
legden, drukte verder op dat leger en ver
oordeelde het tot onmacht. Niettemin werd
het Ententeleger daar gelaten, ofschoon
eigenlijk de geheele onderneming met den
val van Rumenië reeds hare reden van be
staan verloren had.
WanneA men vraagt naar de oorzaken
waarom het leger van Sarrail toch in Mace
donië is gebleven, dan kan hiervoor het vol
gende in aanmerking zjin gekomenDe
hoop, dat eene hervatting van het Russisch-
Rumeensche offensief verandering zou kun
nen brengen, de stimuleerende uitwerking
op de nieuw georganiseerde Servische strijd
krachten van welker medewerking men an
ders had moeten afzien, de druk op Grie
kenland om zijne medewerking aan den oor
log af te dwingen, de dekking van een be
langrijk deel van het voor de verzorging van
het leger benoodigde uit den vruchtbaren
bodem van Thg^salie, het vastleggen van
een groot deel van bet Bulgaarsche leger,
de handhaving van hel bezit van de gewich
tige havenstod Saloniki, steunpunt van de
vloot, en niet in de minste plaats prestige
overwegingen, dit alles waren redenen
voor het blijven in Macedonië.
Het intreden van den wapenstilstand aan
het oostelijke front als voorlooper van den
vrede met Rusland en Rumenië brengt eene
principieele verandering op den Balkan en
eene groote verschuiving van krachten ten
gunste van den vierbond teweeg. Het Bul
gaarsche leger, dat tot dusver slechts met
één arm in Macedonië heeft gestreden, kan
nli zijn tweeden arm van de Sereth- en Do-
naulinie losmaken en tot den geduchten slag
tegen het leger van Sarrail uithalen. Daarin
bestaat het met gevaar dreigende moment
voor de Entente, die daardoor voor de keus
staat de onderneming öf te likwideeren óf
voort te zetten. In het eersle geval zouden
tegenover het hbofdvoordeel van het vrij
worden van aanzienlijk? strijdkrachten alle
nadeelen staan, die hierboven werden ge
noemd als redenen voor de handhaving van
den tegenwoordigen toestand. In het prijs
geven van Macedonië en van Saloniki zou
de algeheele afstand van de militaire Balkan
stelling en het bankroet van de Balkanpoli-
tiek der Entente opgesloten zijn. Dat zou
eene volledige erkenning van militair onver
mogen zijn. In het andere geval echter zou,
een Versterkte aanval op het Macedonische
front en daarmee ook eene eventueele eigen
nederlaag in de berekening worden opgeno
men Daartoe echter zal de Entente onder
den invloed van haren ongustigen militairen
toestand in het westen en zuidwesten zeker
niet kunnen besluiten. Onder deze. omstan
digheden is het mogelijk, dat in den laatsten
oorlogsraad een compromisbesluit is geno
men, neerkomende op eene vermindering
van het Macedonische leger en eene ver
kleining V8n het Macedonia, he front."
De oorlog*
Van de oorlogstooneelen niets nieuws.
Gaandeweg wordt bekend wie als verte
genwoordigers van den vierbond eenerzijds
en van Rusland anderzijds in Brest-Litowsk
de onderhandelingen over den vrede zullen
voeren. Blijkens eene verklaring, die gister
in den Oostenrijkschen rijksraad door den
minister-president werd afgelegd, ook na
mens den minister van buitenlandsche za
ken, bestaat er op het oogenblik geen aan
leiding voor de centrale mogendheden om
zich met een nieuw voorstel tot hunne vij
anden te wenden.
Weenen, 19 Dec. (Corr.-bur.) Uit het
oorlogsperskwartier wordt bericht:
Bij de in de eerstvolgende dagen begin
nende vredesonderhandelingen te Brest-
Litowsk zal het k. en k. legeropperbevel ver
tegenwoordigd zijn door den commandee
renden generaal van het 23e legerkorps
luitenant-veldmaarschalk Osicserios von
Sassany, aan wien zijn toegevoegd de luite
nant-kolonel Pokorny en de majoor von
Horstman, beiden van den generalen staf,
de korvet-kapitein Wulff en als persoonlijk
adjudant de le luitenant Uman.
Vc'gens de dagbladen heeft Osi s
aan den Russisch-Japanschen oorlog aan
Russische zijde deelgenomen als ofiiciei
van den Oostenrijkschen generalen s4 i!
B er 1 ij n 19 Dec. (W.-B.). In aanslui
ting aan de bepaling van het wapenstil
standsverdrag betreffende de ontruiming van
Perzië door de Turksche en Russische troe
pen, heeft de Perzische gezant te Berlijn
Hussein Kuli Chan Nawab tot den vertegen
woordiger van de Berliner Mittagszeitung
gezegd De Perzische regeering handhaafde
hare onzijdigheid zooveel zij kon. Het Perzi
sche volk hoopte alles van de centrale mo
gendheden en vreesde alles van de Entente-
groep, die alle Perzische rechten met voeten
trad. Daardoor vervalt elk voorwendsel voor
de Engelsche bezetting in Perzië.
Londen. 19 D e c. (R.) De Times be
richt, dat maarschalk Haig voornemens is
verandering te brengen in den stof van het
groote hoofdkwartier.
Athene, 15 Dec. (R.). De dagbladen
berichten, dat generaal Sarrail is terugge
roepen en dat tot zijn opvolger is benoemd
general Guillaumot. Volgens de berichten
in de pers is Sarrail tot een hoogeren post
benoemd. Ook Wordt bericht, dat de Fran-
sche admiraal, die het eskader van de geal
lieerden in de Egeïsche zee commandeerde,
vervangen is door schout bij nacht Fahi.
Washington, 19Dec. (R.) De Ame-
rikaansche duikboot F 1 is den 17en Decem
ber in de eigen wateren bij mistig weder
geramd en in den grond geboord door de
duikboot F 3. 19 menschen hebben daarbij
het leven verloren.
Londen, 19 Dec. (R.) De admiraliteit
bericht, dat in de laatste week 2461 schepen
in Engelsche havens zijn aangekomen en
2499 er uit vertrokken zijn. 14 schepen bo
ven en 3 beneden 1600 ton zijn in den grond
geboord. Elf schepen zijn zonder succes aan
gevallen.
Londen, 18 Dec. (R.) In het lager
huis heeft een lid den staatssecretaris van
buitenlandsche zaken gevraagd of hij bereid
is aan de verbonden regeeringen voor te
stellen het sluiten van een verdrag, bepa-
Jende de totale uitsluiting van alle handel
en scheepvaart met de centrale mogendhe
den totdat zij al het gebied, gedurende de
zen oorlog door wapengeweld door hen be
zet, zullen hebben ontruimd en volledig her
stel gegeven voor al hunne misdaden tegen
beschaafde staten te land en ter zee en tot
dat zij verklaard hebben de voorstellen der
geallieerden nopens het recht van zelfbe
schikking der volken, de internationale arbi
trage en de beperking der wapentoerustingen
na den oorlog aan te nemen.
Lord Robert Cecil antwoordde: Het huis
zal wel niet van mij vernachten, dat ik meer
zeg, dan dat deze wenk ernstige overweging
zal vinden.
In de Italiaansche Kamer, die gedurende
vijf dagen in geheime zitting vergaderd is
geweest, heeft de minister van oorlog in de
openbare zitting, die daarop volgde, een
toast uitgebracht op het aan de Brenta en de
Piave strijdende Italiaansche leger. Dat zal
wel niet het eenige resultaat zijn van dit vijf-
daagsche debat achter gesloten deuren;
maar voor het oogenblik moeten wij 't er
mee doen.
Londen, 19 Dec. (R.) Het hoogerhuis
heeft het wetsontwerp op de kiesrechther
vorming in tweede lezing aangenomen.
Londen, 19 Dec. (R.) De minister van
den nationalen dienst h^eft eene commissie
benoemd met lord Burnham als voorzitter,
om hem van raad te dienen over het in
dienst stellen van vreemdelingen.
Londen, 19 Dec. (R.) De controleur»
van de levensmiddelen heeft bepaald, dat er
een vlèeschlooze dag in de week zal zijn. Op
dien dag zal vlecsch gekookt of ongekookfr
niet verkocht worden.
Kopenhagen, 19 Dei. (W. BA Da
dagbladen berichten, dat het Deense'n ge
zantschap te Washington tijding heeft ont
vangen, dat de Amerikoansche regeering
zich bereid heeft verklaard dadelijk twee
stoomschepen met zekere noodzakelijke goe
deren naar Denemarken te laten vertrekken.
Petersburg, 17 Dec. (Tel.-a In
eene mededeeling, uitgegaan van verschil
lende Sovjets, wordt het recht von de
Ukraine erkend om zich van Rusland uï le
scheiden. Er wordt echter een bevredigend
antwoord binnen 48 uren gevraagd op een
ultimatum, dat de staking van de troepen
bewegingen naar de Don, de Oeral, enz. cn
ontwapening vraagt. Anders zullen dc volks
commissarissen de Ukroinische Rada be
schouwen als zijnde in staat van oorlog.
L o n (Le ri, 19 Dec. (R.) De Times be
richt, dat een contract is opgemaakt tusschen
de firma Pearson namens eene aanzienlijk»
groep in Parijs en Londen en den gouver
neur-generaal in Algerië om een onderzoek
in te stellen naar verlaten Algerijnsche olie
velden. Het contract wacht op do bekrachti
ging van de Fran? he regeer -
Kameroverzicht
Tweede Kamer
Nadat besloten is Vrijdag a.s. de Duur»
tetoeslagwct te behandelen, wordt
Woepsdag voortgegaan met de behandeling
van Hoofdstuk Financiën der Stauatsbe-
grooting, waarbij de MINISTER den heer
Snoeck Henkemans toezegt, dc instelling
eener commissie van beroep inzake dc be
vordering van kommiezen te zullen over
wegen,
De heeren Oud en Van Raalte vro-
gen positie-verbetering van ontvangers der
directe belastingen.
De heer Van Schaik wenscht meer
mutaties in het kommiezenkorps, als middel
ter beteugeling van den smokkelhandel.
De heer E n g e 1 s is tegen afschaffing van
den assistentenrang.
De heer T er Loan (Rotterdam) vraagt
positie-verbetering voor de rijksklerken.
Minister Treub verklaart, dat positie
verbetering moet wachten op het ruppon
der Staats-commissie van salaiieering. De
opperbevelhebber kan niet meer militaire»
als kommies beschikbaar stellen.
Het hoofdstuk wordt zonder stemming
goedgekeurd.
Aan de orde is daarna het ontwerp in
zake het maken vaij een waterweg van
Dordrecht naar de zee.
De heer De M ur a 11 juicht dit ontwerp
toe in het belang van de waterbeweging in
den waterweg van Rotterdam naar zee;
Doch ernaast is noodig een verbinding van
de zeehaven van Dordrecht met de Oud»
Maas. Zonder een tegemoetkomende hou
ding der regeering in dezen, zal hij nid
kunnen voorstemmen.
De heer De Kanter is het geheel een*
met de heer De Mura 11.
De heer Van der Molen komt op
tegen den aandrang om tot spoedige doon»
graving van het oostpunt van Rozenburg
over te gaan. Het moet vaststaan, dat de
belangen van Rotteerdam daardoor niet zul
len worden geschaad. Spr. wijst de regee
ring er op, dat Rotterdam onkundig is ge
laten van de plannen, die den belanghel>
benden bekend waren één jaar voordat de
minister verzekerde, dat er nog geen plan*
Gevatte antwoorden vallen ons ge
woonlijk een uur te laat in.
Naar het Deensch
van
ELITH REUMERT
door
P. Logema n—V an der Willigen.
32
De herinnering hieraan en een vriendelijk
knikje van oom Vilhelm, die in een bank over
hem^zat, leidden, schande genoeg, zijn aan
dacht wel een beetje af. Maar hij werd weer
een en al aandacht als Hans Rünnow den
preekstoel besteeg en zijn ernslige preek be
gon, die uit zulk een warm geloovend hart op
at**#. dat de toehoorders wel geroerd moesten
tfvorden, zelfs indien men, zooals Volle, het er
<rwv. den Lesten wil niet geheel mee eens kon
Op zekeren Zondag ging hij met den predi-
fcstn samen naar huis en bleef in diens stu-
fcerkamcr wachten, terwijl de p'rcdikant zijn
*>ga en bel afdeed.
Plotseling keerde Hans Rönnow zich naar
•iu-ui toe en keek hem aan met dien vriertde-
iljten, weemoedigen glimlach die hem zoo
fcoea stond.
„Volle, zeg eens wat je vandaag van mijn
preek vondt?"
„Die stond me zeer goed aan."
„Ja," ging de predikant voort, „ik vraag
niet hoe je die vond! wat den uiterliiken
vorm betreft want uit 't oog van een too-
neelspcler laat mijn voordracht natuurlijk
veel te wenschen over. Maar ik bedoel, ben je
't met me eens als ik 't evangelie zoo verklaar
of vindt je me tc streng in mijn eischen
tegenover mijn gemeente?''
Volle Knudsen was zeer verbaasd, maar
tevens zeer verbehgd over het vertrouwen dat
de predikant hem bewees en het gesprek
dat er uit voortvloeide, waarin hij gelegenheid
had zijn opinie te zeggen, bracht deze twee
zeer verschillende menschen nog dichter bij
elkaar.
Oom Vilhelm cn Volle spraken het meest
samen 's avonds laat, als alle anderen naar
bed waren, of 's morgens vroeg.
Zij spraken over esthetiek en allerlei
artistieke aangelegenheden en Volle kreeg een
aardig kijkje in de bouwkunst, die tot nu toe
bijna onbekend terrein voor hem geweest was.
En oom Vilhelm toonde zich ook dan in het
bezit van die gezonde natuur, die zijn geheele
wezen kenmerkte.
„De kunst," zeide hij, „die mijn gemoed niet
aandoet of verheft, en niet op de natuur ge
grond is, heeft voor mij geen waarde. De
wereld is den laatsten tijd overstroomt door
zoogenaamde „artiesten" die niet meer
presteeren dan een ziekelijke jacht op effect,
of een geaffecteerde diepzinnigheid zelfs in
mijn eigen kunst! Wat kan een klein dorps
kerkje in zuiveren Gothischen stijl je niet
goeddoen als je ziek bent van al die sina-
kelcozc stijlloosheid.
Ook bii de beide grootmoeders legde. Volle
geregeld korte bezoekjes af.
Met grootje Rönnow kon hij 't best over
weg. Zij was zoo dankbaar als hij eens iets
grappigs vertelde en kuste hem bij 't komen
cn gaan.
„Lieve hemel," zei zij opgewekt, „nu ben ik
oud, maar toen ik jong was kuste ik nooit
anderen dan Gregers.''
De toon bij grootmoeder Lüders was meer
afgemeten.
Daar stond het theater nommer één
En Volle luisterde met aandacht als
Mevrouw Lüders van den onsterfelijkcn
Michael Wjelie vertelde.
„Ais Michaël de kamer in kwam was 't of'
de lucht hooger en reiner werd," zeide
Mevrouw Lüders. „Maar in gezelschap zeide
hij nooit veel. Toen hij bij ons at was dc
mooie Juffrouw Wilhjelm zijn dame zij had
er mij zoo om gevraagd en 't was hem natuur
lijk totaal onverschillig welke dame hij krijgen
/oumaar ik geloof niet dat bij geduren
de 't heele diner Oen woorden tegen haar
sprak, 't Was of hij altijd droomend voor zich
uit keek, waar hij zich ook bevond. Als ik nog
denk aan zijn oogen!'
De moeder van Agnes genoot ook veel van
Voile's goed humeur cn opgewekt gemoed.
Hij wist zoo goed haqr melancholie af te
leiden. Hij kon haar zelfs zoo hartelijk doen
lachen als zij in jaren niet gedaan had
Maar Agnes was de oorzaak van al zijn
vroolijkheid, geluk en opgewektheid. Hij had
zijn ouders vol enlhusiasme geschreven over
zijn wonderlijke ontmoeting met Agnes en om
hun half fabelachtige verloving een paar da
gen later.
Hij schreef ook i hij van pl .as haar
voor T einde der vacantle aan hen le komen
presentee ren.
Zijn vader zond hem een langen brief met
een aandoenlijk naschrift van zijn moeder
waarin hij hemhartelijk geluk wenschle en
hem verzocht de predikantsfamilie zijn eer
biedige groeten over te brengen.
„Toch," schroef hij, „wil ik niet ontkennen
dat volgens mij die verloving zeer snel in haar
werk is gegaan. Moeder en ik hebben twee
jaar gewacht voor we den moed hadden om
ons te verloven. Maar natuurlijk, dc tijden zijn
veranderd. Tegenwoordig heeft men meer
haast en is men zenuwachtiger. God geve dat
jij je niet in je keus vergist heb. Eq volgens je
beschrijving is je meisje dan ook een ware
engel. Groet haar innig van ons beiden, en
zeg haar, dat zij door moeder en mij met lief
de ontvangen zal worden."
Een van de eerst dagen van Augustus nam
oom Vilhelm afscheid van Salting en 'rok
Zuidwaarts cn tegelijkertijd trokken Volle
en Agues naar het Noorden om Voile's onders
te bezoeken, die de lofzangen van hun zoon,
lang niet sterk genoeg vonden.
Dc oude praeceptor wandelde in het pro
vinciestadje trots met Agues nan zijn arm
rond. trncteerde haar op taartjes cn chocolade
bij den banketbakker op dc markt, citeerde
zijn dierbare klassieken en noemde haar zijn
Athene met de schitterende oogen en wilde
haar cn Volle onder geen voorwendsel laten
vertrekken.
Maar de plicht riep Volle
Op een avond in het midden van Augustus
stonden dominee Rönnow, Mevrouw Ida en dc
twee grootmoeders weer op de trap voor het
plein en knikten Volle Knudsen vaarwel, toen
hij met Agnes, die zoo lang mogelijk bij hem
wild. zijn, van Sailing naar de hooi Ie Aaf-
hux reed.
NTu stonden er tranen in aller oogciu
„Vaarwel! Vaarwel! Tol Kerstmis!" klonü
het in koor.
Maar de laatste stem die hij hoorde, toen hej
rijtuig het hek uitdraaide was die van groot*
moeder Rönnow.
„Verslijt jc kousen in gezondheid, best»
Volle!" riep zij.
Toen zij hem een oogenblik tc voren cea
afscheidskus gegeven had, had zij hem zei
paar sokken toegestopt.
XXIV.
„Mijn eigen lieve Volle!
Nu ben jc weg. Ongeveer een uur geleden
kwam ik thuis na je naar Aarhus gebracht t»
hebben.
Vader was de eenige die nog op was ett
verzocht mc mee naarzijn. studeerkamer ta
gaan.
Daar bicven we geruimen tijd; we spraken
alleen over jou, geen enkel woord of 't was
over jou. Volle. Hij houdt reeds zooveel van
jc: ~nutoen ik wegging omhelsde hij mij en
bad een gebed voor jou cn mij en onze heeltf
toekomst. Ik huilde, of ik wilde of niet Hij
sprak zoo innig en eenvoudig dat ik wel hui
len moest, vooral omdat ik voortdurend
dacht nan jou die uu zoover weg bent.
Ik zit in mijn kleine zolderkamertje .het
jonkvrouwelijk heiligdom" zooals grootjg
Rönnow het noemt.
En de jonkvrouw zou heel ondankbaar zijil
als zij zich niet gelukkig gevoelde. Maar zij
verlangt zoo vreeselijk, dat het bijna niet uit
te houden is.
(Wordt vervolgd»!
•a