DE EEMLANDER" Siniiiiiïzi55^3 EERSTE BLAD 16e Jaargang, Ho. 140 AMKMEIilSPIUS Z' 7?£ ST S per post 100. ptr weck (met gtetis eerzekerlog Kgcs ongelokUe») f 0.14. ihonderlijke nummen f 005 Wekelijksch b(jvoe«sel «De Hollandse)* Hwtoncaw (onder redictie van Thértse Hoven) _r 3 mjindtn 50 cent Wekelijkse* bijvoegsel I i per 3 maandee 60 cent- AMERSFDORTSCH DAGBLAD H HOOFDREDACTEUR: M.. D. J. VAN SCHAARDENBURG UITGEVERS: VALKHOFF A Ce BUREAU: ARNHEMSCHE POORTWAL, hobk utrechtschkstr. INTERCOMM. TELEFOONNUMMER 513 Zaterdag 6 Januari 1BI8 dienstaanbiedingen 1—5 regels f 0.50, groote lettert naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordeeligc bepalingen tot het herhaald advcr* teeren in dit Blad, bij abonnement. Eene circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Van week tot week. -Menschenroof. De vorige maand Mes Carl Winster, die te Amsterdam een re volutionair-socialistisch W eekblad „der Kampf' uitgaf, dat vooral door Duitsche de serteurs gretig gelezen werd, spoorloos ver dwenen. Het bleek dat hem 'n strik gespan nen was. Wen had hem naar 'n grensplaats In Limburg gelokt; al confereerende was tnen tot vlak bij het Duitsche grondgebied genaderd, toen hij plotseling overmand en over de grens gesleurd werd. 't Was 'n onvoorzichtigheid van Minster en '31 lage streek van zijn belagers. Indien het waar is dat de geweldpleging op Ho'landseh Hebzuchtige gemeente besturen. Het zwaarwichtigste argument dat tegen al te ver doorgevoerde staatsbemoeiing aangevoerd wordt, is wel dit dat „de over heid" ten slotte niet anders is dan 'n col lectie „menschen" en dat „menschen" nog altijd maar menschen met al him gebreken en tekortkomingen zijn en blijven. 'n Eigenaardig staaltje van die mensche- lijke zwakheid ook in overheidspersonen, leverde dezer dagen een van de tallooze cir culaires van den minister van landbouw. Hij klaagde er nJ. over dat er gemeentebesturen waren die onjuiste cijfers verstrekten om trent de bevolking hunner gemeenten, som migen gaven wel 10 te veel op. De bedoeling met deze onjuiste opgaven was natuurlijk om grootere hoeveelheden regeeringsart'rkelen te ontvangen dan aan gebied plaats vond, dan zal onze regeering het daar ongetwijfeld niet bij laten zitten. gemeenten toekwamen. En aangezien Weinig fraai gedraagt zich weder n deel de yoorraden beperkt zijn, geschiedt deze der Nederlandsche pers, welke 'n vreemde regeering in deze zaak mengen wil. Zij die de revolutionairen yi Duitschland even sterk Bef heeft als zij ze in Rusland verafschuwt, ■vestigt er de aandacht op dat Minsier, Duit- 6cher van geboorte, in Amerika genaturali seerd is en zij richt de verdekte uitnoodiging tot de Amerikaansche regeering om zich met dit geval te bemoeien. Ons dunkt, de Nederlandsche regeering zal zeker dit zaakje wel af kunnen. Wij staan xeeds op zoo velerlei gebied onder pressie ■en controle van vreemde regeeringen, dat •wij het 'n anti-Nederlandsche methode van zekere pers vinden om telkens weer die vreemde regeeringen in onze zaken te halen of onze regeering met hun tusschenkomst te prikkelen of te dreigen. Wie zich daaraan schuldig msakt, brengt onze reeds zoo be snorde onafhankelijkheid in ernstig gevaar. Practise npractische (s a m e n w e r k i n In de vrijzinnige partijen is de quaestie van al of niet samenwerking bij de verkie- ,gen van 1918 onder het nieuwe kiesstel sel -ceds uitgemaaktin de coalitie komt .'ij erst nu aan de orde. Noar het schijnt, zal men er zich daar ^hter niet zoo lang het hoofd over breken. Wat de vrijz. dem. en de vrij-lib. wel, doch de unie-lib. niet begrepen, schijnt aan de coalitiepartijen reeds terstond duidelijk ie ziinbij gescheiden optrekken zullen Ie stemmen, welke elk hunner afzonderlijk verwerft, bij elkaar opgeteld meer in aantal zijn endus recht op meer zetels geven dan wanneer de partijen arm in arm zich bij de kiezers aandienen, 'n Candidatenlijsl, waar op ok roomschen voorkomen, zou onder de chr.-hist. evenzeer kiezers afstooten, als combinatie van vr.-dem. en vrij-lib. onder de kleurloóze massa van de linker- en rechter vleugel velen van de linksche lijst af hou- !den z»_»u. Zoowel de Standaard als de Tijd en Maas bode laten reeds meer of minder duidelijk doorschemeren dat men niet op samenwer king bij de stembus moet aansturen. Dit beteekent echter geenszins verbreking der coalitie. Practischer dan de unie-lib. willen zij eerst trachten zooveel mogelijk manne tjes gekozen te krijgen en dan zullen zij wel zien wat hun verder te doen staat. Daarom willen Standaard en Tijd geen stembus-accoord, maar 'n parlementair ac- coord. Bij de stembus kennen de rechtsche* partijen elkaar niet, staan zij volkomen vrij en krijgen dus elk hun geheelen aanhang mee. Na de stembus vinden zij elkaar weer om, zoo zij de meerderheid gekregen heb ben, gemeenschappelijk het regeerings- kasteel te bezetten. Dreigt hongersnood? ,Onze Zelfstandigheid" maakt een verge lijking tusschen de perioden 1852—1856 en 79071911 en meent dan tot de conclusie te moeten komen, dat we nog niet voor hongersnood bevreesd behoeven te zijn, om dat we gerust ons wat kunnen beperken in bet gebruik van voedsel. Het blad geeft de volgende cijfers, om te doen zier. wat in de genoemde tijdperken per hoofd werd verbruikt. Periode. 1852-1856 1907-1011 Periode. Tarwe. H.L. 0.43 I 36 Aard appelen. H.L. 2.58 3.40 Gerst H.L. 0.3Ï 0.62 Boekweit H.L/ 0.43 0.09 Rijst. H.L 6.65 TI.87 Koffie. Thee. Suikor. K.G. K.G. K.G. 1852—1856 2.58 4.44 0.31 2.70 1007-1911 3.40 6.70 0.81 T4.75 Periode. Tabak. Krenten. Rozijnen. Vijgen. K.G. KG. K.G K.G. 1052-1856 1.78 0.10 0.30 0.30 1007—1012 3 OT 1.09 0.71 9.23 Met deze cijfers voor oogen en gewa pend met de wetenschap, dat er in de goede tijden door volken als de Duitsche, de Ne- dcrlarKische en de Engelsche eerder te veel dan te weinig wordt gegeten, zeggen we ook: we kunnen wel met minder toe en zoo dus den hongersnood bij een mogelijk nog zeer leng gerekten oorlog verschuiven. Maar ellendig zou het toch zijn. Want moesten wij terugkeeren tot de cijfers van n halve eeuw terug, dan zou dat beteekenen 'n prijsgeven van aHe voordeelen verkregen door verbetering van de volksvoeding, 'n inzinking van de volksgezondheid, 'n toe neming ran volksziekten, als tuberculose, welk verschijnsel zich juist ook in het zwaar getroffen België in zo® sterke mate voor- bevoorrechting van de inwoners dier ge meenten ten koste van de andere gemeen ten, welke dus minder krijgen dan waarop hun bevolkingscijfer recht gaf. Als zelfs de overheid zoo -decht v<\rb rid geeft, wat is dan wel van de zondige ster- velinge te verwachten? Verwoeste levens. Engeland en Duitschland zijn begonnen met de uitwisseling hunner zwaargewonde krijgsgevangenen. De eerste rolling Engel- schen is te Rotterdam aangekomen en ver scheept. De Nederlandsche autoriteiten hebben daarbij n allerbedro^ rr.dst staaltje van hun gebrek aan organisatievermogen gegeven. Wij die destijds bij 'n vorige uitwisseling zoo'n transport aan het station 'e Ameis- foort zagen, kunnen ons eenige voorstelling maken hoe diep rampzalig de aanblik van zooveel voor hun gar.sche leven verminkte jonge menschen, of juister gezegd, levende overblijfselen van menschen, geweest moet zijn. Ven ,menschenzakken" en „mensche- lijk oorlogsafval" spraken zij die het aan schouwd hebben. Mogen deze blinden, deze menschtn- rompen, in hun land thans reeds en in de toekomst de beste anti-oorlog-propagendis- ten zijn. Dan is het gTootste offer, dat zij gebracht hebben, niet feheel vergeefsch ge weest Nog e e -o o rib g s b e e 1 d. In de „Norddeutsche Allg. Zeit." vertelt de oorlogscorrespondent van het slagveld der tanks bij Kamerijk. Drie en zestig van deze vernielde voertuigen liggen binnen «Je Duiische linie, gedeeltelijk liggen ze in groe pen bij elkaar, gedeeltelijk op eenigen af stand van elkaar over het land versprei;1.. Van alles, wat ik in het vierde oorlogsjaar voor ontzettends gezien heb op de slagvel den, aldus de correspondent, is de aanblik van de lij-ken van de ianksbezeiïingen het gruwelijkste. Het zijn tooneelen, die het bloed in de aderen stollen doen. De meeste bemanningen zijn verbrand door de onlploi- fende benzine in dc als een bakoven geslo ten tanks, de andere zijn als muizen in een val verdronken doordat hun voertuigen door artillerievuur of handgranaten stuurloos ge worden in vijvers en stroompjes zijn getrok ken. De lijken van de verbranden zijn over dekt met duizenden door den gloed ontplofte machinegeweerpatronen en met de splinters van revolvergranaten." Wereldgeschiedenis in *917. IV. (Slot). DE afwijzing van het vredesaanbod van 12 December 1916 heeft het jaar 1917 gestempeld tot een oorlogsjaar. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Al heeft het krijgsrumoer het geheele jaar ver- vuld, daarnaast is men het gansche jaar door werkzaam gev eest om te trachten den weg te vinden, die moet worden gegaan om weer tot den vrede te komen. Door geene teleur stellingen heeft men zich laten afschrikken, om den gebroken draad telkens weer op te vatten. Helaas het is verloren moeite geweest; deze goed gemeende pogingen hadden een beteren uitslag verdiend. Reeds kon nadat hij het weigerend ant woord van de Entente op het vredesaanbod van den vierbond had overgebracht, voelde president Wilson zich gedrongen den 23en Januari in een nieuwe boodschap aan het congres zijne denkbeelden over den vrede nader uiteen te zetten. Hetwaren schoone gedachten, die hij verkondigde tot toelich ting van zijne stelling, dat om den duurza- men vrede te verzekeren, de gedachte aan de overwinning op zijde moest worden ge zet. Naar zijne meening moet de vrede, die aan dezen oorlog een einde maakt, een zijn waarbij er geene overwinnaars en geene overwonnenen zijn. Maar de indruk van die woorden ging spoedig verloren. Het Duit sche besluit tot afkondiging van den onbe- perkten duikbootoorlog heeft Wilson bewo gen zijne onzijdige stelling op te geven. En nadat hij tot den oorlog was bekeerd, is 't hem gegaan, zooals het zoo dikwijls met be keerden gaat. Hij heeft de vroeger dooi hem verkondigde denkbeelden als waardelooze plunje op zijde opv orpen. In de dagen, toen hij. nog roem droeg op zijne onzijdigheid, is hij opgekomen voor de vrije vaart op zee. Maar nooit is de vaart op zee onvrijer ge weest dan sedert Wilson in den oorlog is gegaan. Nooit zijn de maatregelen tot afslui ting van den overzeeschen toevoer scherper geweest dan sedert Amerika met Engeland samenwerkt om nieuwe blokkadeformules te bedenken, die, al schieten zij te kort in het doel om Duitschland de voortzetting van den strijd onmogelijk te maken, toch in zóóverre doeltreffend zijn, dat zij de onzijdige landen dichter bij den hongersnood brengen. Ner gens ook is het vertrouwen op de eindover winning sterker dan in Amerika. Zeer on langs nog hebben wij generaal Pershing, den bevelhebber van de reeds naar Europa over gebrachte troepen, die bestemd is als hoofd op te treden van het Amerikaansche expedi- tieleger, hooren verkondigen: „Amerika moet en zal overwinnen. Duitschland kan en moet verslagen worden." Anderen hebben de rol van vredesapostel opgenomen, nadat Wilson haar had leien varen. Van socialistische zijde is beproefd eene internationale vredesactie op touw te zetten. Afgevaardigden uit alle landen zou den daartoe te Stockholm samenkomen. Men is er eenige maanden mee bezig geweest om die conferentie bijeen te krijgen; maar de pogingen zijn afgestuit op de weigering van de regeeringen der Entente-staten om reis- passen te verstrekken aan de afgevaardig den uit hunne landen. Den 17en S^piemheT moest besloten worden de conferentie uit te stellen, totdat de passenkwestie geregeld zou ziin. Den 14en Augustus deed de Paus een nieuwen stap ten behoeve van den vrede. Hij nam het initiatief tot het doen van een njp overdacht vredesvoorstel aan alle re geeringen van de oorlogvoerende staten, omvattende naast de algemeene likwreietie "dn de oorlogsgeschillen eene gelijktijdige wccerzijdsche vermindering van de bewa penden en de instelling van arbitrage tol beslechting van nieuwe geschillen. Dit voorstel vond van de zijde van d^n vu-ibond een zeer welwillende ontvangst. De rijkskanselier be roette het met de meeste sympathie, roonis niet anders te ver- hten was, nadat hij zich homogeen ver- laard had met de door den rijksdag met groote meerderheid (214 tegen 116) stem men) den 19er. Juli aangenomen vredesre- solutie. Dg Oostenrijksche minister van bui- er.landsche zaken verklaarde zich uitdruk kelijk bereid tot den vrede door vergelijk en verzoening. Me ar van de andere zijde bleef de nota van ^en Paus onbeantwoord. Ook een nader schiijwm van den Paus, waarin aan de mededeeling der van de centrale mogendheden ontvangen antwoorden de vraag werd vastgeknoopt of men wenschte, dat aan Duitschland zou worden verzocht de voorwaarden voor de ontruiming van België en Noord-Frankrijk mede te dealen, werd niet de eer van een antwoord waardig gekeurd. Ook deze poging is dus afgestuit op den onwil van de Entente om mede te werken. Toch ligt in den loop, dien deze zaak heeft genomen, iets wat ons niet geheel kan ont moedigen en zelfs ons voor de toekomst een hart onder den riem steekt. Dat is in de eer ste plaats te vinden in de opmerkelijke ver klaring van den Duitschen staatssecretaris vod Kühlmann, dat, als het komt tot vredes onderhandelingen. geen der geschilpunten hem voorkomt onoverkomelijke bezwaren te zullen opleveren, behoudens ééne uitzonde ring. Die uitzondering is de kwestie van Elzas-Lotharingen. Hier staan de wederzijd- sche standpunten onverzoenlijk tegenover elkaar. Frankrijk verlangt de „désannexion" van Elzas-Lotharingen, met andere woorden het ongedaan maken van de winst, die Duitschland met den oorlog van 1870/71 heeft verkregen. Duitschland heeft daarop geen ander antwoord dan„Neen, nooit." De strijdobjecten van dezen wereldstrijd zijn dus zeer in omvang en ook in beteeke- nis verkleind. Eigenlijk blijft er nog maar één over, wel is waar een, dat voorshands onmogelijk lijkt op te lossen. De kunst der regeerders schiet te kort om die oplossing te vinden. Hoe zal het dan mogelijk zijn haar te vinden T Hier wordt misschien een uitweg aange wezen door wat wij in het jaar 1917 in Rus land hebben zien gebeuren. Twee revolutiën zijn daar volbracht. Het doel van de eerste, die van 12 Maait, was tweeërleiden czaar weg te jagen en den vrede te verkrijgen. Het eerste doel is bereiktde czaar is onttroond en bevindt zich met zijn gezin in. Siberië in gevangenschap. Om uit den weg te ruimen wat nog het bereiken van het tweede doel tegenhield, is door de revolutie van 7 No vember weer eene nieuwe rëgeering aan het bewind gebracht Nu gaat alles voor den wind. Dc wapenstilstand is gesloten, die op het gansche oostelijke front den strijd tot rust heeft gebracht. De vredesonderhande lingen zijn ingeleid en hebben een loop ge nomen, die haast met zekerheid doet ver wachten, dot het spoedig vrede zal worden tusschen Rusland en den vierbond. Nu blijft nog de vraag over of uit den vrede tusschen Rusland en den vierbond de algemeene vrede zal voortkomen. Zal de partieele vrede, die te verwachten is, den weg bereiden voor den algemeenen vrede? Of zal het nieuwe jaar, dat is ingegaan, weer een nieuwen strijd te zien geven, waarin de Entente, ditmaal zonder Rusland, maar met den steun van Amerika, en de vier bond zullen strijden om overwinning of ver nietiging? De toekomst zal op deze vragen het antwoord geven. Maar wanneer het door Rusland gegeven voorbeeld nawerkt, dan kan men venvachten, dat ook in het westen in de gebeurtenissen, die zullen komen, door het volk eene meer rechtstreeksche en lei ding gevende rol zal worden vervuld dan tot dusver het geval was. En dat zal zeker aan de zaak van den vrede ten goede komen. D© oorlog. Van de oorlogstooneelen niets ^ieuws. B r e s t-L i t o w s k, 3 Jan. (W. B.) Den len Januari is hier aangekomen de vredes- oelegatie van de Ukrainische volksrepubliek, die is samengesteld uit de volgende vier ge volmachtigden: K. F. Lewitschy, N. M. Ljubinsky, M. N. Polosow en A. A. Sewrjuk. Zij zijn alle vier leden van de Ukrainische centrale rada, het Ukrainische parlement en de Alrussische constitueerendc vergadering te Petersburg. Eerstdaags worden nog andere leden van de Ukrainische delegatie ver wacht, waaronder ook de voorzitter. In een gesprek met den correspondent van Wolffs bureau verklaarden de Ukrainische gevolmachtigden, dat zij hoopten bij de vre desonderhandelingen solidair te kunnen op treden met de vertegenwoordigers van den raad der volkscommissarissen. Petersburg, 3 Jan. (R.) De maxima- üstische regeering heeft aan de centrale mo gendheden voorgesteld de besprekingen in Stockholm voort te zetten. Tegelijk maakt zij bekend, dat zij weigert het Oostenrijksch- Duitsche voorstel aan te nemen, dat gefor muleerd is in de eerste artikelen betreffende de bezette streken Ber1ijn,4Jan. (W.-B.) Zooals de rijks kanselier in de hoofdcommissie heeft mede gedeeld, stelde de Russische regeering voor de onderhandelingen naar Stockholm te ver- plaatsen. Aan staatssecretaris von Kiihl- mann is opgedragen dit voorstel af te wijzen. Verder werd uit'Petersburg verklaard, dot punt jen 2 van onze voorstellen, die betrek king hebben op de ontruiming van het be zette gebied en het houden van volksstem mingen niet kunnen worden aangenomen Daarover merkte den rijkskanselier op„Wij kunnen met ge.ustheid afwachten hoe dit in cident verder zal verloopen Wij steunen op onze machtstellin^, onze 'loyale gezindheid en ons goed recht." Verder verklaarde de rijkskanselier, dat wij met de in Brest-Litowsk aangekomen ge volmachtigden van de Ukraine verder zullen onderhandelen. B e r 1 ij n. 4 Jan. (W. B.) De hoofdcom missie van den rijksdag-kwam hedenmorgen om 10 uur bijeen voor een nieuwe beraad slaging. Als eerste spreker voerde graaf Westarp het woord over de vredesonderhandelingen in Brest-Litowsk. Aanknoopende aan zijne opmerkingen nam de rijkskanselier graaf Hertling het woord tot de volgende verkla ringen: De vorige spreker herinnerde aan 't geen ik gisteren zeide aan het einde van mijne korte inleidende woorden, dat het geen gisteren gold misschien heden niet meer zou gelden en dat wij altijd met de mogelijkheid van incidenten zouden moeten rekenen. Zulk een incident schijnt te zijn ingetreden. Reeds vroeger had de Rus sische regeering bij herhaling gedu rende de ondehandingeh den wensch laten uitdrukken, dat de onderhandelin gen zouden worden verplaatst en op eene neutrale plaats in het -oosten, b.v -Stockholm, voortgezet zouden worden. Thans is dit voorstel uitdrukkelijk gedaan. De Russische regeering stelt voor de onder handelingen van Brest-Litowsk naar Stock holm te verleggen. Nog daargelaten, dat wij niet in een toestand zijn, dat wij ons door Rusland moeten laten voorschrijven waar wij de onderhandelingen moeten voeren, mag ik er op wijzen, dat de verlegging naar Stockholm tot buitengewoon groote moei lijkheden zou leiden. Londen, 4 Jan. (R.) Tsjitsjerin, die eerst door de regeering der Bolshewiki be noemd was tot gezant in Londen, is uit zijne interneering ontslagen en is gisteravond naar Rusland vertrokken. Perow vergezelt hem. L o n d e n, 4 J a n. (R.) De Daily Chronicle en de Daily News dringen bij de geallieer den aan op de erkening van de Bolshewiki- regeerin'o. Het eerstgenoemde blad sohrijft: Met het oog op den loop der besprekingen tusschen Rusland en de centrale mogendhe den, verneemt men, dat althans feitelijk de erkenning van de regeering van Lenin door de westersche mogendheden zal gegeven worden. Eene mededeeling over de politiek der geallieerden zal binnen kort naar Rus land gezonden worden. Die mededeeling zal van democratisch karakter zijn. Liwanow zal ook de feitelijke erkenning krijgen. Buchanan zal als gezant te Petersburg ver vangen worden door een diplomaat, die be paald sympathie voelt voor de ideeën van het revolutionaire Rusland. De Times bericht, dat aan Buchanan ver lof zal worden verleend wegens ziekte. Het is niet waarschijnlijk, dat er voor 't oogen- blik een opvolger zal worden benoemd; maar wanneer de gebeurtenissen het behoud van de ambassade te Petersburg wensehelijk maken, zal zij onder een zaakgelastigde ge steld worden. Londen, 4 Jan. (R.) In eene vergade»! ring van vertegenwoordigers van de regee»! ring en van de arbeiders zeide Sir Auclomf Geddes namens de regeering, dat de toe stand in Rusland geheel de positie veran dert wat de mannenkracht betreft, ofschoon» later de toestand meer dan goed gemaakt zou worden door de Amerikaansche legers. De vlugheid waarmee die in het veld zouden verschijnen, hing voornamelijk van de be schikbare tonnage af. Het is noodig al te wijken van de bestaande regelingen met d« arbeiders en velen zullen van de munitie be reiding moeten worden overgebracht naar den dienst in de gevechtseenhe »n B e r 1 ij n, 4 Jan. (W. B.) In verband met de ons uit Bern medegedeelde verklaring van den Litauschcn nationalen raad te Lau sanne over Litauens afscheiding van Rus land wordt ons medegedeeld, dat in die verklaring in zóó ver eene misvatting voor- komt, dat het door alle Litnwers erkende on gaan niet de nationale raad in Zwitser land maar de landraad van Litouen is. Sofia, 4 Jan. (Buig. ag.) De federatie van Macedonische vereenigingen maakt de volgende verklaring bekend: Naar aanleiding van de onderhandelingen te Brest-Litowsk, die eene nieuwe bekrach tiging brachten van het onvervreemdbare recht der volken om vrij over hun lot te beschikken en te streven naar hunne natio nale eenheid, hebben de afgevaardigden van alle steden van het binnenlond van Macedonië en de vertegenwoordigers vnn de Macedonische immigratie den plicht in herinnering te brengen, dat van de eerste jaren van de vorige eeuw tot den huidigen dag de Bulgaren van Macedonië, die de onbetwiste meerderheid in die provincie uitmaken, zonder ophouden en door d« klaarblijkelijkste middelen hun wil kenbaar hebben gemaakt om een ondeelbaar bestanddeel te blijven vnn de Bulgaar- sche natie en haar lot te deelen. Deze wil van Macedonië om onverbrekelijk verbon den te blijven aan de Bulgaavsche notie, is op de plechtigste wijze bekrachtigd door drie hoogste instantiën: 1 door de Verhe ven Porte bij de oprichting van het exar- chaat en door de invc- imrberats achter eenvolgens verleend aan de Bulgaarsche bisschoppen voor de diocesen van Macedo nië, waar op den grondslag van eene volks stemming de aanwezigheid van eene Bul gaarsche meerderheid van twee derden was geconstateerd; 2. door een besluit van de groote mogendheden, die op de Europee- sche conferentie van 1876 met eenstem migheid Macedonië hebben doen treden in het gebied, voorzien voor een autonoom Bulgarije; 3. door hel verdrag van San Sto fano, krachtens hetwelk Macedonië deel uitmaakte van het vorstendom Bulgarije. Sedert het congres van Berlijn, waar het spel der Europeesche combinatiën Bulgarije in stukken scheurde met geringschatting van elke gerechtigheid en elke ethnogra- fische waarheid, hebben de Bulgaren van Macedonië, om zich op nieuw met het moe- derland te vereenigen, vier opstanden van de grootste beteekenis verricht. Die van 1903 leidde tot de bemoeiing van Europa en de hervormingen van Mürzsteg. In twea Balkanoorlogen streden 18 bataillons Ma cedonische vrijwilligers, in een onafhanke lijk legerkorps vereenigd, in hel Bulgaar* sche leger, ongerekend de alzonderliike af- deelingen. In den tegenwoordigen oorlog strijden, behalve de recruten, die zich vrij willig hebben aangemeld in Macedonië, 60.000 Macedonische vrijwilligers op het Bulgaarsche front en verdedigen het werk van de eindelijk verkregen eenheid. Dezo vrije en algemeene uitingen van het gevoe len en den wil van geheel Macedonië heb ben het besluit van Bulgarije noodig ge maakt en gei vaardigd om voor de derde maal in vier jaren naar de wapenen te giij- pen, ten einde de eenheid van zijn volk to verzekeren. Zij verschaffen uit denzelfden hoofde een onuitwischbare sanctie aan den zin en aan de uitkomsten van Bultrarije'f overwinningen. Deze verklaring werd heden door dc Ma cedonische delegatie medegedeeld aan de gezantschappen van de verbonden en on zijdige regeeringen. Londen, 4 Jan. (R.) De minister van do voedselverzorging lord Rhondda heeft in een rede over den toestand in Londen ge zegd: Schaarschte in sommige voedselcate- gorieën is onvermijdelijk. Y ij hebben on langs schaarschte gehad in vet, boter cn margarine, maar er is niets onrustbarends in den toestand. Wat de menschen in dit land ondergaan, is niets in vergelijking met de ontberingen in Duitschland. Daar hebben zij minder dan een half pond vleesch in de week. Over de zaak van de gedwongen rantsoe- neering zeide lord RhonddaHet is ons bekend, dat er thans een ge ducht protest In Duitschland is tegen het feitdat ondanks rontsoeneering- stelsel en bons de rijken een veel grooter deel krijgen met het gevolg, dat de armen niet krijgen wat zij moesten ontvangen. In ieder geval ligt de rantsoeneering op onzen weg. Wii zijn thans bezig een plan voor de gedwongen rantsoeneering in elkaar te zet ten. Dat zal aan het kabinet moeten worden voorgelegd, en als het kabinet het heeft goedgekeurd, rullen wij het plan zoo spo®» öig mogai^k Ja rotting brwgto. Ik heb ga»

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1918 | | pagina 1