DE EEMLANDER"
Siniiiiiïzi55^3
EERSTE BLAD
16e Jaargang, Ho. 140
AMKMEIilSPIUS Z' 7?£ ST S
per post 100. ptr weck (met gtetis eerzekerlog
Kgcs ongelokUe») f 0.14. ihonderlijke nummen
f 005 Wekelijksch b(jvoe«sel «De Hollandse)*
Hwtoncaw (onder redictie van Thértse Hoven)
_r 3 mjindtn 50 cent Wekelijkse* bijvoegsel
I i per 3 maandee 60 cent-
AMERSFDORTSCH DAGBLAD
H
HOOFDREDACTEUR: M.. D. J. VAN SCHAARDENBURG
UITGEVERS: VALKHOFF A Ce
BUREAU: ARNHEMSCHE POORTWAL, hobk utrechtschkstr.
INTERCOMM. TELEFOONNUMMER 513
Zaterdag 6 Januari 1BI8
dienstaanbiedingen 1—5 regels f 0.50, groote lettert
naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan
zeer voordeeligc bepalingen tot het herhaald advcr*
teeren in dit Blad, bij abonnement. Eene circulaire,
bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Van week tot week.
-Menschenroof. De vorige maand
Mes Carl Winster, die te Amsterdam een re
volutionair-socialistisch W eekblad „der
Kampf' uitgaf, dat vooral door Duitsche de
serteurs gretig gelezen werd, spoorloos ver
dwenen. Het bleek dat hem 'n strik gespan
nen was. Wen had hem naar 'n grensplaats
In Limburg gelokt; al confereerende was
tnen tot vlak bij het Duitsche grondgebied
genaderd, toen hij plotseling overmand en
over de grens gesleurd werd.
't Was 'n onvoorzichtigheid van Minster en
'31 lage streek van zijn belagers. Indien het
waar is dat de geweldpleging op Ho'landseh
Hebzuchtige gemeente
besturen.
Het zwaarwichtigste argument dat tegen
al te ver doorgevoerde staatsbemoeiing
aangevoerd wordt, is wel dit dat „de over
heid" ten slotte niet anders is dan 'n col
lectie „menschen" en dat „menschen" nog
altijd maar menschen met al him gebreken
en tekortkomingen zijn en blijven.
'n Eigenaardig staaltje van die mensche-
lijke zwakheid ook in overheidspersonen,
leverde dezer dagen een van de tallooze cir
culaires van den minister van landbouw. Hij
klaagde er nJ. over dat er gemeentebesturen
waren die onjuiste cijfers verstrekten om
trent de bevolking hunner gemeenten, som
migen gaven wel 10 te veel op.
De bedoeling met deze onjuiste opgaven
was natuurlijk om grootere hoeveelheden
regeeringsart'rkelen te ontvangen dan aan
gebied plaats vond, dan zal onze regeering
het daar ongetwijfeld niet bij laten zitten. gemeenten toekwamen. En aangezien
Weinig fraai gedraagt zich weder n deel de yoorraden beperkt zijn, geschiedt deze
der Nederlandsche pers, welke 'n vreemde
regeering in deze zaak mengen wil. Zij die
de revolutionairen yi Duitschland even sterk
Bef heeft als zij ze in Rusland verafschuwt,
■vestigt er de aandacht op dat Minsier, Duit-
6cher van geboorte, in Amerika genaturali
seerd is en zij richt de verdekte uitnoodiging
tot de Amerikaansche regeering om zich met
dit geval te bemoeien.
Ons dunkt, de Nederlandsche regeering
zal zeker dit zaakje wel af kunnen. Wij staan
xeeds op zoo velerlei gebied onder pressie
■en controle van vreemde regeeringen, dat
•wij het 'n anti-Nederlandsche methode van
zekere pers vinden om telkens weer die
vreemde regeeringen in onze zaken te halen
of onze regeering met hun tusschenkomst
te prikkelen of te dreigen. Wie zich daaraan
schuldig msakt, brengt onze reeds zoo be
snorde onafhankelijkheid in ernstig gevaar.
Practise npractische
(s a m e n w e r k i n
In de vrijzinnige partijen is de quaestie
van al of niet samenwerking bij de verkie-
,gen van 1918 onder het nieuwe kiesstel
sel -ceds uitgemaaktin de coalitie komt
.'ij erst nu aan de orde.
Noar het schijnt, zal men er zich daar
^hter niet zoo lang het hoofd over breken.
Wat de vrijz. dem. en de vrij-lib. wel, doch
de unie-lib. niet begrepen, schijnt aan de
coalitiepartijen reeds terstond duidelijk ie
ziinbij gescheiden optrekken zullen Ie
stemmen, welke elk hunner afzonderlijk
verwerft, bij elkaar opgeteld meer in aantal
zijn endus recht op meer zetels geven dan
wanneer de partijen arm in arm zich bij de
kiezers aandienen, 'n Candidatenlijsl, waar
op ok roomschen voorkomen, zou onder de
chr.-hist. evenzeer kiezers afstooten, als
combinatie van vr.-dem. en vrij-lib. onder de
kleurloóze massa van de linker- en rechter
vleugel velen van de linksche lijst af hou-
!den z»_»u.
Zoowel de Standaard als de Tijd en Maas
bode laten reeds meer of minder duidelijk
doorschemeren dat men niet op samenwer
king bij de stembus moet aansturen. Dit
beteekent echter geenszins verbreking der
coalitie. Practischer dan de unie-lib. willen
zij eerst trachten zooveel mogelijk manne
tjes gekozen te krijgen en dan zullen zij wel
zien wat hun verder te doen staat.
Daarom willen Standaard en Tijd geen
stembus-accoord, maar 'n parlementair ac-
coord. Bij de stembus kennen de rechtsche*
partijen elkaar niet, staan zij volkomen vrij
en krijgen dus elk hun geheelen aanhang
mee. Na de stembus vinden zij elkaar weer
om, zoo zij de meerderheid gekregen heb
ben, gemeenschappelijk het regeerings-
kasteel te bezetten.
Dreigt hongersnood?
,Onze Zelfstandigheid" maakt een verge
lijking tusschen de perioden 1852—1856 en
79071911 en meent dan tot de conclusie
te moeten komen, dat we nog niet voor
hongersnood bevreesd behoeven te zijn, om
dat we gerust ons wat kunnen beperken in
bet gebruik van voedsel.
Het blad geeft de volgende cijfers, om te
doen zier. wat in de genoemde tijdperken
per hoofd werd verbruikt.
Periode.
1852-1856
1907-1011
Periode.
Tarwe.
H.L.
0.43
I 36
Aard
appelen.
H.L.
2.58
3.40
Gerst
H.L.
0.3Ï
0.62
Boekweit
H.L/
0.43
0.09
Rijst.
H.L
6.65
TI.87
Koffie. Thee. Suikor.
K.G. K.G. K.G.
1852—1856 2.58 4.44 0.31 2.70
1007-1911 3.40 6.70 0.81 T4.75
Periode. Tabak. Krenten. Rozijnen. Vijgen.
K.G. KG. K.G K.G.
1052-1856 1.78 0.10 0.30 0.30
1007—1012 3 OT 1.09 0.71 9.23
Met deze cijfers voor oogen en gewa
pend met de wetenschap, dat er in de goede
tijden door volken als de Duitsche, de Ne-
dcrlarKische en de Engelsche eerder te veel
dan te weinig wordt gegeten, zeggen we ook:
we kunnen wel met minder toe en zoo dus
den hongersnood bij een mogelijk nog zeer
leng gerekten oorlog verschuiven.
Maar ellendig zou het toch zijn. Want
moesten wij terugkeeren tot de cijfers van
n halve eeuw terug, dan zou dat beteekenen
'n prijsgeven van aHe voordeelen verkregen
door verbetering van de volksvoeding, 'n
inzinking van de volksgezondheid, 'n toe
neming ran volksziekten, als tuberculose,
welk verschijnsel zich juist ook in het zwaar
getroffen België in zo® sterke mate voor-
bevoorrechting van de inwoners dier ge
meenten ten koste van de andere gemeen
ten, welke dus minder krijgen dan waarop
hun bevolkingscijfer recht gaf.
Als zelfs de overheid zoo -decht v<\rb rid
geeft, wat is dan wel van de zondige ster-
velinge te verwachten?
Verwoeste levens.
Engeland en Duitschland zijn begonnen
met de uitwisseling hunner zwaargewonde
krijgsgevangenen. De eerste rolling Engel-
schen is te Rotterdam aangekomen en ver
scheept. De Nederlandsche autoriteiten
hebben daarbij n allerbedro^ rr.dst staaltje
van hun gebrek aan organisatievermogen
gegeven.
Wij die destijds bij 'n vorige uitwisseling
zoo'n transport aan het station 'e Ameis-
foort zagen, kunnen ons eenige voorstelling
maken hoe diep rampzalig de aanblik van
zooveel voor hun gar.sche leven verminkte
jonge menschen, of juister gezegd, levende
overblijfselen van menschen, geweest moet
zijn. Ven ,menschenzakken" en „mensche-
lijk oorlogsafval" spraken zij die het aan
schouwd hebben.
Mogen deze blinden, deze menschtn-
rompen, in hun land thans reeds en in de
toekomst de beste anti-oorlog-propagendis-
ten zijn. Dan is het gTootste offer, dat zij
gebracht hebben, niet feheel vergeefsch ge
weest
Nog e e -o o rib g s b e e 1 d.
In de „Norddeutsche Allg. Zeit." vertelt
de oorlogscorrespondent van het slagveld
der tanks bij Kamerijk. Drie en zestig van
deze vernielde voertuigen liggen binnen «Je
Duiische linie, gedeeltelijk liggen ze in groe
pen bij elkaar, gedeeltelijk op eenigen af
stand van elkaar over het land versprei;1..
Van alles, wat ik in het vierde oorlogsjaar
voor ontzettends gezien heb op de slagvel
den, aldus de correspondent, is de aanblik
van de lij-ken van de ianksbezeiïingen het
gruwelijkste. Het zijn tooneelen, die het
bloed in de aderen stollen doen. De meeste
bemanningen zijn verbrand door de onlploi-
fende benzine in dc als een bakoven geslo
ten tanks, de andere zijn als muizen in een
val verdronken doordat hun voertuigen door
artillerievuur of handgranaten stuurloos ge
worden in vijvers en stroompjes zijn getrok
ken. De lijken van de verbranden zijn over
dekt met duizenden door den gloed ontplofte
machinegeweerpatronen en met de splinters
van revolvergranaten."
Wereldgeschiedenis
in *917.
IV. (Slot).
DE afwijzing van het vredesaanbod van
12 December 1916 heeft het jaar 1917
gestempeld tot een oorlogsjaar. Maar het
bloed kruipt waar het niet gaan kan. Al
heeft het krijgsrumoer het geheele jaar ver-
vuld, daarnaast is men het gansche jaar door
werkzaam gev eest om te trachten den weg
te vinden, die moet worden gegaan om weer
tot den vrede te komen. Door geene teleur
stellingen heeft men zich laten afschrikken,
om den gebroken draad telkens weer
op te vatten. Helaas het is verloren moeite
geweest; deze goed gemeende pogingen
hadden een beteren uitslag verdiend.
Reeds kon nadat hij het weigerend ant
woord van de Entente op het vredesaanbod
van den vierbond had overgebracht, voelde
president Wilson zich gedrongen den 23en
Januari in een nieuwe boodschap aan het
congres zijne denkbeelden over den vrede
nader uiteen te zetten. Hetwaren schoone
gedachten, die hij verkondigde tot toelich
ting van zijne stelling, dat om den duurza-
men vrede te verzekeren, de gedachte aan
de overwinning op zijde moest worden ge
zet. Naar zijne meening moet de vrede, die
aan dezen oorlog een einde maakt, een zijn
waarbij er geene overwinnaars en geene
overwonnenen zijn. Maar de indruk van die
woorden ging spoedig verloren. Het Duit
sche besluit tot afkondiging van den onbe-
perkten duikbootoorlog heeft Wilson bewo
gen zijne onzijdige stelling op te geven. En
nadat hij tot den oorlog was bekeerd, is 't
hem gegaan, zooals het zoo dikwijls met be
keerden gaat. Hij heeft de vroeger dooi hem
verkondigde denkbeelden als waardelooze
plunje op zijde opv orpen. In de dagen, toen
hij. nog roem droeg op zijne onzijdigheid, is
hij opgekomen voor de vrije vaart op zee.
Maar nooit is de vaart op zee onvrijer ge
weest dan sedert Wilson in den oorlog is
gegaan. Nooit zijn de maatregelen tot afslui
ting van den overzeeschen toevoer scherper
geweest dan sedert Amerika met Engeland
samenwerkt om nieuwe blokkadeformules te
bedenken, die, al schieten zij te kort in het
doel om Duitschland de voortzetting van den
strijd onmogelijk te maken, toch in zóóverre
doeltreffend zijn, dat zij de onzijdige landen
dichter bij den hongersnood brengen. Ner
gens ook is het vertrouwen op de eindover
winning sterker dan in Amerika. Zeer on
langs nog hebben wij generaal Pershing, den
bevelhebber van de reeds naar Europa over
gebrachte troepen, die bestemd is als hoofd
op te treden van het Amerikaansche expedi-
tieleger, hooren verkondigen: „Amerika moet
en zal overwinnen. Duitschland kan en moet
verslagen worden."
Anderen hebben de rol van vredesapostel
opgenomen, nadat Wilson haar had leien
varen. Van socialistische zijde is beproefd
eene internationale vredesactie op touw te
zetten. Afgevaardigden uit alle landen zou
den daartoe te Stockholm samenkomen. Men
is er eenige maanden mee bezig geweest om
die conferentie bijeen te krijgen; maar de
pogingen zijn afgestuit op de weigering van
de regeeringen der Entente-staten om reis-
passen te verstrekken aan de afgevaardig
den uit hunne landen. Den 17en S^piemheT
moest besloten worden de conferentie uit
te stellen, totdat de passenkwestie geregeld
zou ziin.
Den 14en Augustus deed de Paus een
nieuwen stap ten behoeve van den vrede.
Hij nam het initiatief tot het doen van een
njp overdacht vredesvoorstel aan alle re
geeringen van de oorlogvoerende staten,
omvattende naast de algemeene likwreietie
"dn de oorlogsgeschillen eene gelijktijdige
wccerzijdsche vermindering van de bewa
penden en de instelling van arbitrage tol
beslechting van nieuwe geschillen.
Dit voorstel vond van de zijde van d^n
vu-ibond een zeer welwillende ontvangst.
De rijkskanselier be roette het met de
meeste sympathie, roonis niet anders te ver-
hten was, nadat hij zich homogeen ver-
laard had met de door den rijksdag met
groote meerderheid (214 tegen 116) stem
men) den 19er. Juli aangenomen vredesre-
solutie. Dg Oostenrijksche minister van bui-
er.landsche zaken verklaarde zich uitdruk
kelijk bereid tot den vrede door vergelijk en
verzoening. Me ar van de andere zijde bleef
de nota van ^en Paus onbeantwoord. Ook
een nader schiijwm van den Paus, waarin
aan de mededeeling der van de centrale
mogendheden ontvangen antwoorden de
vraag werd vastgeknoopt of men wenschte,
dat aan Duitschland zou worden verzocht
de voorwaarden voor de ontruiming van
België en Noord-Frankrijk mede te dealen,
werd niet de eer van een antwoord waardig
gekeurd.
Ook deze poging is dus afgestuit op den
onwil van de Entente om mede te werken.
Toch ligt in den loop, dien deze zaak heeft
genomen, iets wat ons niet geheel kan ont
moedigen en zelfs ons voor de toekomst een
hart onder den riem steekt. Dat is in de eer
ste plaats te vinden in de opmerkelijke ver
klaring van den Duitschen staatssecretaris
vod Kühlmann, dat, als het komt tot vredes
onderhandelingen. geen der geschilpunten
hem voorkomt onoverkomelijke bezwaren te
zullen opleveren, behoudens ééne uitzonde
ring. Die uitzondering is de kwestie van
Elzas-Lotharingen. Hier staan de wederzijd-
sche standpunten onverzoenlijk tegenover
elkaar. Frankrijk verlangt de „désannexion"
van Elzas-Lotharingen, met andere woorden
het ongedaan maken van de winst, die
Duitschland met den oorlog van 1870/71
heeft verkregen. Duitschland heeft daarop
geen ander antwoord dan„Neen, nooit."
De strijdobjecten van dezen wereldstrijd
zijn dus zeer in omvang en ook in beteeke-
nis verkleind. Eigenlijk blijft er nog maar
één over, wel is waar een, dat voorshands
onmogelijk lijkt op te lossen. De kunst der
regeerders schiet te kort om die oplossing
te vinden. Hoe zal het dan mogelijk zijn
haar te vinden T
Hier wordt misschien een uitweg aange
wezen door wat wij in het jaar 1917 in Rus
land hebben zien gebeuren. Twee revolutiën
zijn daar volbracht. Het doel van de eerste,
die van 12 Maait, was tweeërleiden czaar
weg te jagen en den vrede te verkrijgen. Het
eerste doel is bereiktde czaar is onttroond
en bevindt zich met zijn gezin in. Siberië in
gevangenschap. Om uit den weg te ruimen
wat nog het bereiken van het tweede doel
tegenhield, is door de revolutie van 7 No
vember weer eene nieuwe rëgeering aan het
bewind gebracht Nu gaat alles voor den
wind. Dc wapenstilstand is gesloten, die op
het gansche oostelijke front den strijd tot
rust heeft gebracht. De vredesonderhande
lingen zijn ingeleid en hebben een loop ge
nomen, die haast met zekerheid doet ver
wachten, dot het spoedig vrede zal worden
tusschen Rusland en den vierbond.
Nu blijft nog de vraag over of uit den
vrede tusschen Rusland en den vierbond de
algemeene vrede zal voortkomen. Zal de
partieele vrede, die te verwachten is, den
weg bereiden voor den algemeenen vrede?
Of zal het nieuwe jaar, dat is ingegaan, weer
een nieuwen strijd te zien geven, waarin de
Entente, ditmaal zonder Rusland, maar
met den steun van Amerika, en de vier
bond zullen strijden om overwinning of ver
nietiging? De toekomst zal op deze vragen
het antwoord geven. Maar wanneer het door
Rusland gegeven voorbeeld nawerkt, dan
kan men venvachten, dat ook in het westen
in de gebeurtenissen, die zullen komen, door
het volk eene meer rechtstreeksche en lei
ding gevende rol zal worden vervuld dan tot
dusver het geval was. En dat zal zeker aan
de zaak van den vrede ten goede komen.
D© oorlog.
Van de oorlogstooneelen niets ^ieuws.
B r e s t-L i t o w s k, 3 Jan. (W. B.) Den
len Januari is hier aangekomen de vredes-
oelegatie van de Ukrainische volksrepubliek,
die is samengesteld uit de volgende vier ge
volmachtigden: K. F. Lewitschy, N. M.
Ljubinsky, M. N. Polosow en A. A. Sewrjuk.
Zij zijn alle vier leden van de Ukrainische
centrale rada, het Ukrainische parlement en
de Alrussische constitueerendc vergadering
te Petersburg. Eerstdaags worden nog andere
leden van de Ukrainische delegatie ver
wacht, waaronder ook de voorzitter.
In een gesprek met den correspondent van
Wolffs bureau verklaarden de Ukrainische
gevolmachtigden, dat zij hoopten bij de vre
desonderhandelingen solidair te kunnen op
treden met de vertegenwoordigers van den
raad der volkscommissarissen.
Petersburg, 3 Jan. (R.) De maxima-
üstische regeering heeft aan de centrale mo
gendheden voorgesteld de besprekingen in
Stockholm voort te zetten. Tegelijk maakt zij
bekend, dat zij weigert het Oostenrijksch-
Duitsche voorstel aan te nemen, dat gefor
muleerd is in de eerste artikelen betreffende
de bezette streken
Ber1ijn,4Jan. (W.-B.) Zooals de rijks
kanselier in de hoofdcommissie heeft mede
gedeeld, stelde de Russische regeering voor
de onderhandelingen naar Stockholm te ver-
plaatsen. Aan staatssecretaris von Kiihl-
mann is opgedragen dit voorstel af te wijzen.
Verder werd uit'Petersburg verklaard, dot
punt jen 2 van onze voorstellen, die betrek
king hebben op de ontruiming van het be
zette gebied en het houden van volksstem
mingen niet kunnen worden aangenomen
Daarover merkte den rijkskanselier op„Wij
kunnen met ge.ustheid afwachten hoe dit in
cident verder zal verloopen Wij steunen op
onze machtstellin^, onze 'loyale gezindheid
en ons goed recht."
Verder verklaarde de rijkskanselier, dat
wij met de in Brest-Litowsk aangekomen ge
volmachtigden van de Ukraine verder zullen
onderhandelen.
B e r 1 ij n. 4 Jan. (W. B.) De hoofdcom
missie van den rijksdag-kwam hedenmorgen
om 10 uur bijeen voor een nieuwe beraad
slaging.
Als eerste spreker voerde graaf Westarp
het woord over de vredesonderhandelingen
in Brest-Litowsk. Aanknoopende aan zijne
opmerkingen nam de rijkskanselier graaf
Hertling het woord tot de volgende verkla
ringen: De vorige spreker herinnerde aan
't geen ik gisteren zeide aan het einde van
mijne korte inleidende woorden, dat het
geen gisteren gold misschien heden niet
meer zou gelden en dat wij altijd met de
mogelijkheid van incidenten zouden moeten
rekenen. Zulk een incident schijnt te zijn
ingetreden. Reeds vroeger had de Rus
sische regeering bij herhaling gedu
rende de ondehandingeh den wensch
laten uitdrukken, dat de onderhandelin
gen zouden worden verplaatst en op eene
neutrale plaats in het -oosten, b.v
-Stockholm, voortgezet zouden worden.
Thans is dit voorstel uitdrukkelijk gedaan.
De Russische regeering stelt voor de onder
handelingen van Brest-Litowsk naar Stock
holm te verleggen. Nog daargelaten, dat wij
niet in een toestand zijn, dat wij ons door
Rusland moeten laten voorschrijven waar
wij de onderhandelingen moeten voeren,
mag ik er op wijzen, dat de verlegging naar
Stockholm tot buitengewoon groote moei
lijkheden zou leiden.
Londen, 4 Jan. (R.) Tsjitsjerin, die
eerst door de regeering der Bolshewiki be
noemd was tot gezant in Londen, is uit zijne
interneering ontslagen en is gisteravond naar
Rusland vertrokken. Perow vergezelt hem.
L o n d e n, 4 J a n. (R.) De Daily Chronicle
en de Daily News dringen bij de geallieer
den aan op de erkening van de Bolshewiki-
regeerin'o. Het eerstgenoemde blad sohrijft:
Met het oog op den loop der besprekingen
tusschen Rusland en de centrale mogendhe
den, verneemt men, dat althans feitelijk de
erkenning van de regeering van Lenin door
de westersche mogendheden zal gegeven
worden. Eene mededeeling over de politiek
der geallieerden zal binnen kort naar Rus
land gezonden worden. Die mededeeling zal
van democratisch karakter zijn. Liwanow zal
ook de feitelijke erkenning krijgen.
Buchanan zal als gezant te Petersburg ver
vangen worden door een diplomaat, die be
paald sympathie voelt voor de ideeën van
het revolutionaire Rusland.
De Times bericht, dat aan Buchanan ver
lof zal worden verleend wegens ziekte. Het
is niet waarschijnlijk, dat er voor 't oogen-
blik een opvolger zal worden benoemd;
maar wanneer de gebeurtenissen het behoud
van de ambassade te Petersburg wensehelijk
maken, zal zij onder een zaakgelastigde ge
steld worden.
Londen, 4 Jan. (R.) In eene vergade»!
ring van vertegenwoordigers van de regee»!
ring en van de arbeiders zeide Sir Auclomf
Geddes namens de regeering, dat de toe
stand in Rusland geheel de positie veran
dert wat de mannenkracht betreft, ofschoon»
later de toestand meer dan goed gemaakt
zou worden door de Amerikaansche legers.
De vlugheid waarmee die in het veld zouden
verschijnen, hing voornamelijk van de be
schikbare tonnage af. Het is noodig al te
wijken van de bestaande regelingen met d«
arbeiders en velen zullen van de munitie be
reiding moeten worden overgebracht naar
den dienst in de gevechtseenhe »n
B e r 1 ij n, 4 Jan. (W. B.) In verband met
de ons uit Bern medegedeelde verklaring
van den Litauschcn nationalen raad te Lau
sanne over Litauens afscheiding van Rus
land wordt ons medegedeeld, dat in die
verklaring in zóó ver eene misvatting voor-
komt, dat het door alle Litnwers erkende on
gaan niet de nationale raad in Zwitser
land maar de landraad van Litouen is.
Sofia, 4 Jan. (Buig. ag.) De federatie
van Macedonische vereenigingen maakt de
volgende verklaring bekend:
Naar aanleiding van de onderhandelingen
te Brest-Litowsk, die eene nieuwe bekrach
tiging brachten van het onvervreemdbare
recht der volken om vrij over hun lot te
beschikken en te streven naar hunne natio
nale eenheid, hebben de afgevaardigden
van alle steden van het binnenlond van
Macedonië en de vertegenwoordigers vnn
de Macedonische immigratie den plicht in
herinnering te brengen, dat van de eerste
jaren van de vorige eeuw tot den huidigen
dag de Bulgaren van Macedonië, die de
onbetwiste meerderheid in die provincie
uitmaken, zonder ophouden en door d«
klaarblijkelijkste middelen hun wil kenbaar
hebben gemaakt om een ondeelbaar
bestanddeel te blijven vnn de Bulgaar-
sche natie en haar lot te deelen. Deze wil
van Macedonië om onverbrekelijk verbon
den te blijven aan de Bulgaavsche notie, is
op de plechtigste wijze bekrachtigd door
drie hoogste instantiën: 1 door de Verhe
ven Porte bij de oprichting van het exar-
chaat en door de invc- imrberats achter
eenvolgens verleend aan de Bulgaarsche
bisschoppen voor de diocesen van Macedo
nië, waar op den grondslag van eene volks
stemming de aanwezigheid van eene Bul
gaarsche meerderheid van twee derden was
geconstateerd; 2. door een besluit van de
groote mogendheden, die op de Europee-
sche conferentie van 1876 met eenstem
migheid Macedonië hebben doen treden in
het gebied, voorzien voor een autonoom
Bulgarije; 3. door hel verdrag van San Sto
fano, krachtens hetwelk Macedonië deel
uitmaakte van het vorstendom Bulgarije.
Sedert het congres van Berlijn, waar het
spel der Europeesche combinatiën Bulgarije
in stukken scheurde met geringschatting
van elke gerechtigheid en elke ethnogra-
fische waarheid, hebben de Bulgaren van
Macedonië, om zich op nieuw met het moe-
derland te vereenigen, vier opstanden van
de grootste beteekenis verricht. Die van
1903 leidde tot de bemoeiing van Europa
en de hervormingen van Mürzsteg. In twea
Balkanoorlogen streden 18 bataillons Ma
cedonische vrijwilligers, in een onafhanke
lijk legerkorps vereenigd, in hel Bulgaar*
sche leger, ongerekend de alzonderliike af-
deelingen. In den tegenwoordigen oorlog
strijden, behalve de recruten, die zich vrij
willig hebben aangemeld in Macedonië,
60.000 Macedonische vrijwilligers op het
Bulgaarsche front en verdedigen het werk
van de eindelijk verkregen eenheid. Dezo
vrije en algemeene uitingen van het gevoe
len en den wil van geheel Macedonië heb
ben het besluit van Bulgarije noodig ge
maakt en gei vaardigd om voor de derde
maal in vier jaren naar de wapenen te giij-
pen, ten einde de eenheid van zijn volk to
verzekeren. Zij verschaffen uit denzelfden
hoofde een onuitwischbare sanctie aan den
zin en aan de uitkomsten van Bultrarije'f
overwinningen.
Deze verklaring werd heden door dc Ma
cedonische delegatie medegedeeld aan de
gezantschappen van de verbonden en on
zijdige regeeringen.
Londen, 4 Jan. (R.) De minister van
do voedselverzorging lord Rhondda heeft in
een rede over den toestand in Londen ge
zegd: Schaarschte in sommige voedselcate-
gorieën is onvermijdelijk. Y ij hebben on
langs schaarschte gehad in vet, boter cn
margarine, maar er is niets onrustbarends in
den toestand. Wat de menschen in dit land
ondergaan, is niets in vergelijking met de
ontberingen in Duitschland. Daar hebben zij
minder dan een half pond vleesch in de
week.
Over de zaak van de gedwongen rantsoe-
neering zeide lord RhonddaHet is
ons bekend, dat er thans een ge
ducht protest In Duitschland is tegen
het feitdat ondanks rontsoeneering-
stelsel en bons de rijken een veel grooter
deel krijgen met het gevolg, dat de armen
niet krijgen wat zij moesten ontvangen. In
ieder geval ligt de rantsoeneering op onzen
weg. Wii zijn thans bezig een plan voor de
gedwongen rantsoeneering in elkaar te zet
ten. Dat zal aan het kabinet moeten worden
voorgelegd, en als het kabinet het heeft
goedgekeurd, rullen wij het plan zoo spo®»
öig mogai^k Ja rotting brwgto. Ik heb ga»