BINNENLAND
KOLONIËN.
Ben dood bijstaan in haar else'., om l.et on-
Irecht van 1871 weder gped u maken, toen
ftwée provinciën van Frankrijk werden afge
scheurd en bij het Duitsche rijk ingelijfd,
«onder dat er eenige acht is -eslagen op dej
jwenschen der bevolking. Voordat deze won-
Be is geheeld, kan er geen gezonde toestand j
fcersteld worden. Er kan geen betere illus
tratie worden gegeven van de dwaasheid en
'de boos! aid der aanwending van tijdelijke
militaire successen om nationale rechten tej
behouden.
Ik zal niet spreken over de kwestie van de
Russische gebieden, die zich in handen derj
fouitschers bevinden. De Russische politiek
ifeeeft sinds de revolutie zoovele phs3$P. ïR€*j
[groote snelheid doorloopen, dat het moeie-
tijk is te spreken, zonder zijn oordeel op te
Schorten hoe de toestand zal zijn, wanneer
over de v oorwaarden van den Europeesrhen
vrede definitief wordt onderhandeld.
Rusland heeft destijds den strijd met al
Itin verschrikkingen aanvaard als bescher
mer van zwakkere groepen van het Slavi
sche ras et wilde Servië beveiligen tegen
den aan op zijne onafhankelijkheid. Deze
<edelmoe< e opoffering bracht niet alleen
Rusland in den oorlog, maar eveneens
Frankrijk, dat trouw bleef aan het verdrag
met Rusland.
Op dit besluit van Frankrijk volgde de
moedwillige Duitsche inval in België en de
verdragsverplichtingen van Groot-Britannië
tegenover dit kleine land bracht ons in den
oorlog.
De huidige regeerders van Rusland zijn
thans, zonder eenigszins rekening te houden
met de landen, 'die Rusland in den oorlog
heeft gebracht, gewikkeld, onderhandelingen
over een afzonderlijken vrede met den ge-
meenschappelijken vijand. Ik maak geen
scherpe verwijten, ik constateer slechts de
feiten, om aan te toonen, waarom Engeland
niet aansprakelijk kan worden gesteld voor
besluiten, die buiten zijn medeweten zijn
genomen en waarover het niet is geraad
pleegd of waarvoor zijn hulp niet is inge- j
toepen.
Niemand, die Pruisen en zijne plannen
kent, kan een oogenblik aan zijne ware be
doeling twijfelen. Met welke frazen het Rus-
!and ook moge misleiden, het is niet van
zins een der thans bezette provinciën of ste
den van Rusland terug te geven. Onder een
of anderen naam en een naam beteekent
niets zullen deze provinciën voortaan in
werkelijkheid deel blijven uitmaken van het
IPruisisch gebied. Zij zullen door het Pruisi
sche zwaard worden geregeerd in het belang
der Pruisische autocratie en de rest van het
Russische volk tal deels door schoonklin
kende frazen verlicht, deels door de bedrei
ging van voortzetting van den oorlog een
Onmachtig leger bevreesd gemaakt, komen
in een toestand van economische en poli
tieke Duitsche Iavernij. Wij allen betreuren
•dit vooruitzicht.
De democratie van dit land beoogt tot het
laatst te blijven staan aan de zijde der demo-
cratiën van Frankrijk en Italië en al onze
bondgenooten. Wij zullen er trotsch op zijn
tot het einde te strijden schouder aan schou
der met de nieuwe Russische democratie.
Frankrijk, Amerika en Italië eveneens. Doch
Indien de tegenwoordige regeerders van
Rusland onafhankelijk van hunne bondge
nooten willen handelen, dan bezitten wij
geene middelen om dat te beletten en de
camp te verhinderen, die ongetwijfeld over
dat land zal komen. Rusland kan alleen door
het eigen volk worden gered. Wij gelooven
echter, dat een onafhankelijk Polen, omvat
tende alle echt Poolsche elementen, die ver
langen deel er van uit te maken, noodzake
lijkheid is voor de stabiliteit van West-
Europa.
Ofschoon wij het met Wilson eens zijn,
dat het verbrokkelen van Oostenrijk, geen
deel uitmaakt van onze oorlogsdoeleinden,
voel ik toch, dat als niet eenc echte zelf-
regeering op ware democratische beginselen
verleend wordt aan die Oostenrijksch-Hon-
gaarsche nationaliteiten, die daarnaar lang
hebben verlangd, het onmogelijk is te hopen
op wegneming van de oorzaken, die in dat
deel van Europa zoo lang den algemeenen
VTede hebben bedreigd. Om dezelfde rede-
eren beschouwen wij als van overwegend ge
wicht het voldoen aan de logische aanspra
ken van de Italianen naar vereeniging met
hunne ras- en taalgenooten. Wij ineenen
ook, dat gerechtigheid moet worden gedaan
«an de mannen van Rumeensch bloed en
ras. Wanneer deze rechtmatige aspiratlën
worden vervuld, zou Oostenrijk-Hongarije
een staat worden, welks kracht ten goede
komt aan den vrede van Europa, in plaats van
een instrument te zijn van de noodlottige
Pruisische militaire autocratie, die de hulp
bronnen harer bondgenooten aanwendt voor
de verwezenlijking harer eigen duistere doel
einden.
Wij meenen, dot dezelfde beginselen ook
buiten Europa moeten worden toegepast.
Terwijl wij ons niet verzetten tegen het
voortbestaan van het Turksche rijk en de
streken waar het Turksche ras thuis behoort
met Konsrantinopel als hoofdstad, wanneer
de verbinding tusschen de Zwarte en de
Middellandsche zee worden geneutraliseerd
en geïnternationaliseerd, hebben Arabië,
Armenië, Mesopotamië en Syrië naar onze
meening recht op erkenning van hunne af
zonderlijke nationale toestanden.
Welken vorm deze erkenning in ieder bij
zonder geval moet 2ijn, behoeft hier niet
besproken te worden. Alleen moet warden
gezegd, dat het onmogelijk zou zijn de lan
den, waarvan ik sprak, terug te brengen on
der do souvereiniteit, waaronder zij vroeger
Stonden.
Veel is er gezegd over regelingen, die wij
;Bienaangaande en over andere dingen met
Onze bondgenooten getroffen hebben. Ik
kan slechts verklaren dat wij, wanneer nieu-
m** Qm&rflndirrhftften. social* Jrvzinkioc vftn
Rusland en de afzond' Üjke \uksiscne on- geerden; 5- wi.' moeten trachten door Ket in
dei handelingen, de verander- i t leven roepen van eene internationale or
den, waaronder deze schikkingen getroffen ganisatie den last van de ooriogstoerustin-
werden, wij steeds bereid waren hierovergen te beperken en de waarschijnlijkheid
met onze bondgenooten te beraadslagen van den oorlog te verminderen. Het Britsche
Wf... J ï-\. 1,11ifi .1! 1 I l I
Wat de Duitsche koloniën betreft, dien
aangaande heb ik herhaaldelijk verklaard,
dat hierover zal beslist worden op een con
ferentie en dat clan in de eerste plaats reke
ning zal gehouden worden met de wenschen
en belangen van de inboorlingen dezer ko
loniën-
Geen enkele dezer landstreken wordt
door Europeanen bewoond; de zaak waarop
het aankomt in al die gevallen moet dus
zijn, dat de bewoners gesteld worden onder
het gezag van een bestuur, dat voor hen
zelf aannemelijk is en waardoor voorkomen
wordt, dat zij geëxploiteerd worden door
Europeesche kapitalisten of regeeringen.
De inboorlingen leven in hun verschillende
stammenorganisatiën onder opperhoofden
en raden, die in staat zijn voor hunne stam
men en leden te spreken en dus hunne wen
schen en belangen te behartigen, wat de
beschikking over hun lot betTeft.
Het algemeene beginsel van het natio
nale zelfbestemmingsrccht is voor deze lan
den hetzelfde als voor het bezette gebied
in Europa.
De Duitsch verklaring, dat de inboorlin
gen van de Duitsche koloniën door hun
militairen trouw in den oorlog aanhankelijk-
rijk zou den vrede welkom heeten; om deze
voorvaarden te verzekeren, zijn zijne volken
bereid zelfs nog grootere ofters te brengen
dan die, welke tij tot heden hebben ge
bracht.
De elrijdactie bleef beperkt tot artillerie
vuur van tijd lot tijd.
Berlijn, 6 Jan. (W. B.) Officieel be
richt.
Het in verscheidene bladen voorkomende
bericht, als zou generaal Ludendorlf een ver
zoek om ontslag hebben ingediend, is „niet
overeenkomstig de feiten".
Stockholm, 5 Jan. (Zweedsch tel.-
bur.) De koning heeft Hjalmar Branting, die
wegens ziekte het verzoek deed om ontslag
als minister, chef van het departement van
financiën, van zijn ambt ontheven en tot mi
nister, chef van het departement van finan
ciën benoemd den socialistis^hen afgevaar
digde Thorsson, thems gevolmachtigde bij
de rijksbank.
Washington, 5 J a n. (R.) Hurley, de
voorzitter van den Shipping Beard, heeft het
congres gevraagd 82 mfllioen dollars aan te
wijzen voor he? aankoopen of houwen van
scheepsbouwwerven boven de 165 millioen,
heid jegens Duitsc.hland hebben getoond en die vroeger reeds gewaagd zijn, voor het
hun besluit onder alle omstandigheden bij j volgende dienstjaar. Ook wordt machtiging
Duitschland te willen blijven, geldt niet cevraagd om schepen te bouwen tot een be-
voor de Duitsche koloniën in het algemeen, i drag van 1935 millioen dollar; in plaats van
maar slechts voor één van dezen en ook in jl243 millioen, waarop vroeger gerekend was.
dat geval (Duitsch Oost-Afrika) hebben de Washington. 5 Jan (R.) President
Duirsche autoriteiten zich van de aanhan- Wilson heeft zijne voorstellen betreffende
kelijkheid verzekerd niet van de bevolking hef spoorwegbedrijf bij het congres inge-
in haar geheel die bepaald anti-Duitsch j diend. De spoorwegmaatschappijen zullen
blijft, maar slechts van een kleine oorlogs- eene vergoeding krijgen naar den maatstaf
zuchtige caste, waaruit hunne Askari's of i van de netto-bedrijfsinkomst odurende d?
soldaten gerecruteerd worden. Dezen ver- j drie jaren, eindigende op 30 Juni TQ^7. De
bonden zij aan zich door hen in een zeer j voorstellen houden ook in het vormen van
bevoorrechte positie te plaatsen tegenover een fonds van 500 millioen dollars voor d
de groote massa der inlandsche bevolking,
hetgeen deze Askari's in staat stelde deze
bevolking te overheerschen. Door deze en
andere middelen verzekerden zij zich van
de aanhankelijkheid van een kleine, ónbe-
teekenende minderheid, welker belangen
tegenovergesteld waren aan die van de ove
rige bevolking, namens wie zij niet gerech
tigd zijn te spreken. De wijze, waarop cle
Duitschers de inlandsche bevolking in hun
ne koloniën behandelden, was van dien
aard, dat zij hunne wees verklaart, om de
toekomst van deze koloniën te onderwerpen
aan de wenschen der inboorlingen zelf.
Ten slotte moet er herstel zijn wegens de
schending van het internationale recht. De
vredesconferentie moet onze zeelieden nieti
goede instandhouding en de verbetering van
de spoorwegen. Wilson beeft nadruk gelegd
op de garantie voor de houders van spoor-
wegaandeelen; hij zegt: ..Onze eerste plicht
is natuurlijk het algemeen belang en de al
gemeene veiligheid te behartigen en zeker
heid te vérsohaffen dat er niets in den weg
staat aan het met succes voeren van den
grooten oorlog voor wijheid en gerechtig
heid. Maar het is ook eene verplichting van
het openbare geweten en de publieke eer,
dat de private belangen, die wij storen, be
veiligd worden voor onrechtvaardige bena
deeling."
Washington, fan. (R.) De secretaris
van de schatkist Mc Moo heeft in zijne
nieuwe hoedanigheid van directeur-generaal
der spoorwegen eene overeenkomst gesloten
met vier arbeidersverenigingen betreffende
de regeling van arbeidsgeschillen, die ont
staan tijdens het Pestuur van de regeering
vergeten en de diensten, die zij hebben be
wezen en het leed, dat zij hebben doorge
staan ter wille van de zaak van de vrijheid.
Wij bespeuren het gemis van ééne zaak in
de voorstellen der centralen, dat m 't bij-j voorweten, door middel van een
ronder ,s te betreuren Het .s wenschel.jk en l van on^eraoek
zelfs van overwegend belang, dat een vrede I
tot stand zal komen, die niet in zichzelf de! Bern, 5 Jan. (WB.) Generaal Leman,
kiemen bevat van een toekomstigen oorlog, I de verdediger van Luik. Hie in Bern door
maar dat is niet genoeg. Hoe wijs wij ook den correspondent van het Petit Journal is
onze territoriale en andere regelingen mo- j onderwaagd over zun verblijf in Duitsche
gen maken, er zullen nog vele zaken, vat-j-gevangenschap, verklaarde, dat hij door de
baar voor internationaal geschil, overblijven. Duitsche officieren met alle onderscheiding
Enkele daarvan zijn onvermijdelijk. I behandeld is. Over de geneeskundige be-
De economische verhoudingen zullen aan i handeling kon hij niet anders dan goeds zeg-
het einde van den oorlog uiterst moeilijk zijn, i fren; hij heeft slechts moreel geleden tenge-
doordien alle menschelijke krachtsinspsn-1 volge van de scheiding van rijn vaderland,
ning werd aangewend voor oorlogsdoelein
den. Er zal over de wereld een tekort ont
staan aan grondstoffen, dat grooter zal zijn,
naarmate de oorlog langer duurt, en het is
onvermijdelijk, dat de landen, die de grond
stoffen in hunne macht hebben, zich zelf en
hunne vrienden het eerst zullen willen hel
pen.
Afgescheiden hiervan zal iedere schikking,
die wordt getroffen, die slechts passen voor
de omstandigheden waaronder ze tot stand
kwam en als deze omstandigheden verande
ren, zal er worden geroepen om verandering.
Zoo lang de mogelijkheid van geschillen tus
schen de volken voortduurt, d.w.z. zoolang
mannen en vrouwen door hartstochten en
Ooet-lftdlt
llpuoeniin:.
Tot assistent-resident van Brebes is be-
i nnemd de ton'rol.-ur Douvos Dekker.
Uit de Uers.
Xieawe politiek.
mannen en vrouwen nou, .„.„„.J!.. v.. In De B e~w eging schrijft prof. I. JP'.de
begeerten worden beheerscht. en de oorlog Vooys, dat hij niet heeft kunnen medegaan
het eenige middel is om de geschillen uit met den Econom.schen Bond, omdat deze
den we- te ruimen, moeten alle volken leven Bond zich beroept op de voorstanders van
onder den last. niet alleen van tijd tot tijd ereen zoo breed mogeluke bednjlsvnjherd.
in betrokken te worden, maar ook te moeten Van de politiek van den bond, hoe onmis-
zorgen voorbereid te ziin op de mogelijkheid baar die ook op drt oopenbbk moge zijn en
van een oorlog. Hei verpletterend gewicht welke aansponng voor de geheele pohtreke
der moderne "bewapening, het toenemend vernieuwing de bond kan geven venvacht
kwaad van den militairen dienstplicht, de. bij niet de kracht en vooral met dat mner-
groote verspilling van geld en kracht, ver- lijk vermogen, dat noodig is voor de oplos-
bonden aan de verhouding tot den oorlog, sing van nog grootere problemen dan die de
ziin struikelblokken voor onze beschaving, i zorg voor de welvaart van het land in den
ieder denkend mensch beschaamd i eerstkomenden tijd zal veroorzaken. Wij
behoeven een nieuwe politiek en de poli
tieke kracht, die de herschepping tot stand
waarover
moet ziin.
Om deze en dergelijke redenen zijn wij
van meening, dat er een krachtige poging
moet worden gedaan om een internationale
regeling te trekken als middel ter oplossing
van internationale geschillen ter vervanging
van den oorlog.
zal moeten brengen, kan naar bet oordeel
van den heer Voovs door geen andere groep
geleverd worden dan door de arbeiders
klasse, ondanks zijn ernstige bezwaren te
gen de politiek, zooals die gedurende de
Welbeschouwd is de oorlog een over- i oorlogsjaren door de arbeiderspartij is ge-
blijfsel van de borbaarschheid en evengoed volgd.
zooals de wet er in geslaagd is om het ge-Prof. de Vooys oefent verder kntiek op de
weid als middel ter oplossing van geschil-1 geheele houding der Volksvertegenwoordi-
len tusschen individuen uit den weg te rui- I ging, zoo in de verschuiving van de oplos-
men, moet de wet ook ten slotte voor den sing der defensie- en der economische poli-
oorlog in de plaats komen als middel om de tiek tot na den vrede. Omtrent de alge-
vesrhillen tusschen da volken op te lossen, i meene begroolingsbeschouwingen zegt hij:
„Alleen de vrije liberaal Dresselhuys
voerde het woord zonder zich te verschui
len. Alle andere partij-leiders gaven er de
voorkeur aan af te wachten, te zien wat
de tegenpartijen zouden zeggen, in 't kort
de ket uit den boom te kijken."
De drie rechtsche partijen bleven zich on-
Wanneer men ons dan vraagt, waarvoor
wij strijden, dan antwoorden wij, zooals wij
dat reeds dikwijls deden: wij strijden voor
een rechtvaardigen en duurzamen vrede en
gelooven dat aan deze drie voorwaarden
moet zijn voldaan, voordat wij op een duur
dings verandering, positieve wijziging j o
van het eigen willen er strevert. Dat kon de I OCriCntCO
bereidheid om te regeren wel zijn, mits 1 Staatscourant van 5 Jan. bevat o.tu
onder «ene voorwaarde Deze is, dat het be- de volgende JCon. besluiten:
rust op een duidelijk en helder program. benoemd tot notaris te Amersfoort G. P.
Wat mr. Troelstra en mr. Merchant hi-,- 4. L. te Leuken, car.didaatmotaris te Am-
over gezegd hebben is echter lang niet zoohem. idem te Ahcoude J. d. Bruin, eandi-
sterk als hunne houding zou doen verwach- -.<> e
tan. Zij zeggen n.l. dat zij den strijd der en ht, het egent-
demoVmrie aanbinden tegen de macht van j fhap v.Bn he' rTumsterie wan Fumncën te
de leiders van handel en industrie, die ons Amsterdam, wonende te Bloemendaöi.
erkend en toegelaten als consul-generaal
van België te Rotterdam voor de provinciën
Noord-Brabant, Limburg en Zeeland er de
arrondissementen 's Gravenhage en Rotten
dam, de heer F. van der Heijde;
bepaald, dat de kepiitein van den gene-
ralen staf van het leger in Nederl.-ïndië A.
J. C. Jonguière wordt gedetacheerd in Ne
derland tot plaatsing bij het Departement
van Koloniën.
De gewone audiëntie van den Minis
ter van Oorlog zal op Donderdag 10 Jomr«ri
ari niet plaats hebben.
Generaal, met den rand van Grool-Oiiicieiy
den Gcreiuoniemeesler en Thesaurier G. Ch.
baron Snouckae.rt van Schauburg, kamerheer
in buitengewonen dienst
zamen vrede mogen hopen: 1. de heiligheid vei anderd handhaven.
van de verdragen moet gevestigd worden; 2. H-, is duidelijk dat het zoeken van een
er moet eene gebiedsregeling verkregen
worden, gegrond op het recht van zelfbe-
schikkirut of de toestemming van de sere-
nieuwen tegenstander nog geen nieuwe po
litiek doet ontstaan, tenzij die tegenstander
deze zou moken. Het i5 slechts een hou*
land zouden willen voeren op den weg van
een aggressief kapitalisme naar het mili
tairisme en het imperialisme. Dat klinkt als
leuze heel mooi. Maar- de vernieuwing, die
onze politiek behoeft, is juist de bevrijding
van leuzen en het komen tot daden. Daar
om ktmnen de demokreten, wanneer zij
werkelijk naar een vernieuwing streven, d.
v.\ z. naar een regeering en een politiek,
die den achterstand inhaalt en veel goed
maakt van wat een kwart eeuw van on
macht bedierf, zich niet met groote woor
den van him taak afmaken. Wanneer zij de
regeermg aanvaarden, zullen zij een maat
schappij vinden, die in alle grondslagen en
in alle levende deelen berust op bedrijfs-r\
vrijheid en den particulieren ondernemmgs- ni~, e iittslcr vajj Koloniën, Öfr.
geest. Die maatschappij zal echter onmid- j e' w°rdt vandaag van zijn verblijl
deliijk r.a den oorlog in uiterst moeilijke1 ln Zwitserland ie s Gravenhage terp--
verhoudingen komen te"»staan. De koorts-|wa
achtige pogingen der oorlogvoerenden om; hi. M. de Koningin heeft met inca van
hendel en industrie te bevrijden van de 4 Januari 1918 hcucnand lot Haren Tb-saurier-
oorlogslesfen en tot een nieuwe ontwikke
ling te brengen, kunnen gepaard gaan met
een handelspolitiek van veel grootere be
dreiging dan ooit voor den oorlog heeft be
staan. Eene regeering kan de eigen indus
trie en handel, die op- een zware proef
wordt gesteld, niet afschepen met de me-
dedeelir.g, dat zij van hare kapitalistische en
imperialistische neigingen niet gediend is.
De groote bevolkingsgroepen die van on
zen handel en industrie afhankeJirk zijn,
onze havenarbeiders, onze. zeelieden, de
metaal- en textielarbeiders, zij allen «n nog
veel meer, die reeds thans in den oorlog
zoo zwaar getroffen worden door den stil
stand der bedrijven, hebben er allereerst
belang bij dat er weric is. Wat -er aan te
deen is om te zorgen dat dit aanwezig is,
of komt, kan geen enkele regeering ver-
\vaark>ozen. Hoe is nu daarbij de strijd te
gen het groot-kopitncl te voeren, zonder het
gezamentlijke belang van kapitaal en arbeid
in uiterst moeilijke omstandigheden uit het
oog te verliezen? Daarop moet een ant
woord gegeven worden, en wel snel en raak.
Het onbevredigende van het demokratisch
program is nu voornamelijk dat de leiders
voor dit probleem geen begrip toonen. En
dit is niet toevallig. Dergelijke problemen
hebben zirh ook voortdurend tijdens den
ooriog voorgedaan. Meer dan eens en
het scherpst op dit oogenblik zijn groote
bedrijven tot stilstand gebracht of zeer
sterk belemmerd. Zoolang het gevaar
slechts dreigde, hebben de demokreten er
geen belangstelling voor gehad. Het was
een kapitalistische kwestie van readers,
kooplieden, fobrikanten of O.-W^ers.
Maar zoodra, ook coor de winzucht der
betrokkenen, en door gebrek aan een sterke
en scherpziende leiding, het gevaar onof-
vi'endbaar werd en voor de deur stond, heb
ben de democraten zich wel beijverd voor de
slachtoffers op tc komen. Dan kwamen
slechts zelden de verwijten doch wel de
cischen ven een minimum bestaan. Het leid
de tot de thens maar el te goed bekende
politiek om cenerzijds met ruime hand uit
de schatkist te putten en- anderzijds volle
aandacht te schenken aan belastingen op
groote vermogens en inkomens.
Het demokratisch program heeft voor de
moeilijkheden die uit eene bestrijding van
het kapitalisme voortkomen, slechts ééne al
omvattende oplossing. Die is merkwaardi
gerwijze voor de sociaal-democraten niet een
voorbereiding van een corporatief socialisme
steunende op de vakorganisaties en de ver
bruikscoöperaties, maar die oplossing gnjpt
naar de schimmen van een ernstig staats
socialisme, rul. de staatsmonopolies en dv]
staatsbedrijven.
Bovendien zit achter de vermelding van
deze oplossing nóch inzicht, nóch lcracht.
Mr. Marchant wil er zich liever nog eens
over bedenken en mr. Troelstra begrijpt dat
er allereerst eene commissie noodig is, om
te onderzoeken en voor te bereiden. Dat dit
ook zeer noodig is, blijkt allereerst uit het
voorbeeld' door hem genoemd. Hij heeft niet
direct gedacht aan een staatsmonopolie voor
graan, brood en melk, dat in dezen oor
logstijd gerijpt had kunnen zijn. Hij denkt
het eerst aan de oceaanvaart, die het diepst
van alle particuliere ondernemingen afhan
kelijk is van vreemde regeeringspolitiek en
bintenlandsche concurrentie.
Maar hoe weinig kracht er van de demo
craten uitgaat in de richting der staatsin
menging- in de particuliere onderneming, is
wei juist in dezen oorlogstijd gebleken. Nu
was die inmenging noodzakelijk, nu was er
een gelegenheid van onderzoek, van aan
grijpen en van voorbereiden. Nu kon er in
de richting door de democraten voorgestaan
een prectische lijn getrokken worden. Het
tegendeel is echter geschied-
Het beleid van minister Posthuma plaatst
niet den particulieren ondernemer onder
curateele van de regeering, die voor 't alge
meen welzijn optreedt door hem te maken
tot zetbaas en uitvoerder van den staat, op
dat deze niet alleen het risico in ongunsti-
gen zin draagt, doch ook de winst verkrijgt.
Juist andersom maakte hij den staat tot
den eenigen klant van den particulieren on
dernemer, dien hij bovendien betaalde zoo
gced of dikwijls beter als ooit eenige klant
het had gedaan. Dat moest vlot werken en
een direct succes meebrengen, alleen maar
verstoord, omdat de winsthonger aldoende
steeds grooter werd. Het moest echter ook
meebrengen, dat alle omstandigheden waar
door het particulier bedrijf onnoodig duin-
voor den verbruiker werkte, zich stevig
handhaafden en versterkten. Ten slotte liet
het de woeker, die in 't eerste oorlogsjaar
nauwelijks den kop durfde opsteken niet al
leen vrij, maar gaf aan deze immoraliteit
eer» soort brevet van knap koopmanschap.
De warmste hulp ondervond minister Pos
thuma steeds van de democraten.
De 2e luitenantsrang. Bij Be
schikking van den Minister van Oorlog, zijn
in positie gelijk gesteld met den rang van
tweede luitenant, de landstormplichitrge
vaandrigs der infanterie
A. J. C. Daamen van he\ 10de regiment
infanterie; H. de Gast van net 21e; W. F.
Brandsma van net 15de; P. Baretta van het
12de; j A. N van der Hulst, van het 21ste>
P. J. Bont van het 22ste; H. G. M. van Haa-
gen van het 17de; G. L. ven ïngen van het
8e; J. van Buuren ven het 10de; S. Casoetto
van het 7de; A. O. Driessen van hef 4de; C.
van Emmerik van het 20e; P. M. Veendorp
van het 10de; J. C. van Velthoven var» het
22é; G. Castelein van het 9de; A. Rnders
van het 6de; J. J. H. Rutgers van het 17de;
M. van der Graaf van het 16de; L. Bouma
van het 21ste; W. Beyer van het 4de; E. F.
Stimm van het 3de; J. A. Remarque van het
8ste; N. J. Visser van het 4de; N. Peerëboom
van het 5de; M. K. J. M. Mulder van het
10de; C. Dirinks van het 5de; C. L. van £uy-
len, van het 9de; J J. Sligting van het 18de;
G. H. Streusman van het 14de; C. E. P Lens
hoek, van het reg- jagers; F. H. van der Lin
den van Sprankhuizen van het 14de reg. lnf.f
J. J. H- Wachters van het 5de; J. B Leeu
wenberg van het reg. jagers; C. J. Kuipe van
het 10de reg. inf.; j. C. Lefeenne gezegd De-
prez, van het 16de; J. C. van Schaik, van het
14de; L. M. J. Raymann, van het 15de; H. H*.
Plettenburg van het 6de; A. C. Klemannlj
van het 8ste; H. Jensen van het 12de; J. J-i
W. Hartmans, van het 15de; H. B. C. Fn*
Bnrimme! van het 16de.
Verlof voor ve r bi ij f b u i-j
tenslands Naar de Minister van
tenlandsche Zeken aan den Commissnrisdertj
Koningin heeft medegedeeld, hehh* ook
tot den vrijwilligen landstorm _h »ren'
personen een machtiging nood-g cm
buitenslands te mogen ophoudei-
Een mooi geschenk au
Rijksmuseum. Mevr, de wed. prol. .11
L. Drucker—De Koning en hare kinderen
hebben ter herinnering aan nu wijlen prof.J
mr. H. L. Drucker, aan het Rijksmuseum te4
Amsterdam ten geschenke aangeboden eeni
groot schilderij van Jacob Maris, voorstel
lende een bomschuit op het Scheveningsche
strand, welk fraai schilderij een belangrijke*
aanwinst voor de verzameling is.
Aan mevr. Drucker en hare kinderen is
de bijzondere dank der Regeering betuigd.
(St. Ct.)
J. J? Dams té. De heer J. J. Doms té,
sedert 1902 secretaris der gemeente Slie»
drecht, is hedenmorgen in den ouderdom
van 52 por overleden.
Nederland en de oorlog
:»'W«isrerde pussen.
Omtrent het onderhoud, dat Zaterdag*
middag eenige bloembollenhandelaren haddea
met den heer De Waal. chef der afdeefinf)
Handelspolitiek en consulaire zaken bij hel
departement van Buitenlandsche Zaken, be*
treffende de intrekking der visa voor de reii
naar Amerika per Nieuw-Amsterdam, word!
nader nog gemeld, dat omtrent de bcweegre*
denen voor dezen maatregel niets bekend is*
De heer De Waal zegde den heeren intus*
schen toe. dat door het departement inlichtin
gen over deze quaestie zouden verzocht wor
den aan den Amerikaanschen gezant en dat
hij hoopte deze week in de gelegenheid te zijn
hel resultaat daarvan te kunnen mcdedeelen.
Graanvoorziening nit Rusland
..HoÜandsch Nieuwbnrean" seint uit Boe*
dapest aan de N Ct.: De leiders van de Hon*
gaarsche oorlogsproduclencentrale vertrekken
Vrijdag naar Berlijn, om over bet afwikkelen
van den Russische» graanhandel te beraad"
slagen en vast te stellen, hoe de Russisch*
graanvoorraden zullen worden verdeeld- Df
beraadslagingen tusschen de vertegenwoordig
gers der Centralen beginnen 0 n m i d d e
lijkendaarnabegeefteen der ver
tegenwoordigers zich naar Ne"
derland om over de mogelijkheid van
invoeren van verschillende goederen te
derhandelen.
Geen vermindering van
broodrantsoen.
De Standaard bevatte Vrijdagavond ,rva»
bevoegde zijde" de mededeeling dat binj
nen eenigen tijd de broodkaarten gebracb#
zullen worden van 11 op 13 dagen.
De Nederlander heeft zich gewen#
tot dt aideeling Ciisiszaken van kwèt MieuS
