O UDEHS DE EEMLANDER ABOKNEMENTSPRIJS L"} Tm Z ES F!IISDlH!IIHIIl[llliHX'.5'r;.0:S JWS SIDE BLAD BINNENLAND FEUILLETON. Astrld Eiwencron-Miiller. r 16e Jaargang, Wo. IS2 per post 2.00, per week (met gmtts verzekering tegen ongelukken) 0,14. «lzonderll|ke nummert f 0.05 Wekelijks eb bijvoegsel *Dt HolUtuhch* Huisvrouw* (onder redactie m Thirtse Hoven) per 3 maanden 50 cent Wekelijkscb bljvoegtel wWertldrtvue* per 3 maanden 60 cent AMERSFQORTSCH DAGBLAD H tf HOOFDREDACTEUR: M.. D. J. VAN SCHAARDENBURG UITGEVERS: VALKHOFF C. BUREAU: ARNHEMSCHE POORTWAL, hom utrcchtickkitk. INTERCOMM. TELEFOONNUMMER 513 Zaterdag 19 Januari 1918 dienstaanbiedingen 1—S rogels f 0.50, groote letten naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan leer voordeeligc bepalingen tot het herhaald advcr» teeren in dit Blad, by abonnement Eene circulaire, bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. De Staatscourant van 18 Januari bevat o. a. de volgende Kon. besluiten: met ingang van 15 Januari 1918 een eervol ontslag verleend uit zijne werkzaamstelling in dc Groep Purmerend van de Stelling van Amsterdam, aan den gepensioneerden eerste- luitenant der artillerie, met rang van kapitein, W. M. Engclberts, en is voornoemde gepen- rionneerde officier benoemd tot burgerlijk ambtenaar in tijdelijken dienst bij de artillerie- inrichtingen; onder toekenning van een eervol ontslag uit hun tegenwoordige betrekking op het daartoe "door hen gedaan verzoek, benoemd, ten minste voor den tijd, dat hun dienstverbintenis duurt, bij het reserve-personeel der landmacht, bij het wapen der genie: a. tot reserve-eerste-luitenant de reserve- eerste-luitenant H. A. E. Kollmann, van het regiment jagers; b. tot reserve-twcede-luitenant, de reserve- iweede-luitcnant F. B. C. E. M. Jansen, van het 17de regiment infanterie; is de kapitein "W. L. van "Wnrmelo, van de bereden artillerie, ter zake van tiidelijkc ongc- sleldhrld op nonactiviteit gesteld; Traktementen land- en zee macht. De Minister van Oorlog heeft ter algerneene kennis gebracht, dat de commis sie tot onderzoek naar de traktementen, jaar wedden en bezoldigingen van militair per soneel van land- en zeemacht, ingesteld bij Koninklijk besluit van 5 December 1Q17, no. 7, bevoegd zal zijn om militair personeel tot de landmacht behoorende, rechtstreeks te hooren tot het verkrijge'n van inlichtingen. De oproeping, om voor de genoemde oommissie te verschijnen, zal geschieden met voorkennis van de boven den betrok kene gestelde* autoriteit. Tevens is bepaald, dat het militair perso neel van land- en zeemacht zich recht- schreeks s c h r i f t e 1 ij k zal kunnen wen den tot bovengenoemde commissie voor het geven van inlichtingen of het kenbaar ma ken van wenschen. Leger en pers. De Minister van Oorlog heeft thans den legerorder uitge vaardigd, waarin hij mededeeling doet van het schrijven door hem tot het bestuur van den Nederlandsohen Journalistenkring ge richt inzake de publicatie van klachten over militaire aangelegenheden. Tentenkampen. Door den opper bevelhebber is ter kennis gebracht, dat ter bespraing van kosten en tot vermindering van de lasten, aan de burgerij opgelegd in den a.s. zomer, en wel van 1 Mei tot 30 September, gebruik zal zijn te maken van tenten voor legering van troepen. Ook zullen dergelijke tentenkampen ge bruikt kunnen wórden voor tchietoefeningen ven die onderdeelen, welke door hunne te genwoordige legering weinig gelegenheid hebben om deugdelijke schietoefeningen te houden. Mededeeling is verzocht van alle troepen, welke in aanmerking komèn om een tenten kamp te betrekken. Vervanging; van landstormplichtige artsen. De opperbevelhebber van land- en zee macht heeft, naar de Tel. meldt aan de autoriteiten van de landmacht het navolgende schrijven gezonden: Nog steeds zijn er vele landstormplichtige artsen, die vrijgesteld zijn van oproeping, om dat zij in de gemeenten, waar zij practiseeren, door de hoogleeraren waar zij assistent zijn, of op andere wijze niet gemist kunnen wor den. Ligt hierin reeds een 2ckere onbillijkheid tegenover de reeds sinds geruimen lijd gemo biliseerde reserve- en landstormplichtige offi cieren van gezondheid, voor den dienst is het niet van belang ontbloot, dat ook de nog niet opgeroepenen vertrouwd geraken met den militairen dienst, ten einde in geval ons land in oorlog mocht geraken, voor hun taak be rekend te zijn. Aan den anderen kant zijn er reeds vele lang gemobiliseerde artsen, die, door gerui men tijd van belangrijk medisch werk versto ken te zijn geweest, eene vermindering vree zen van hun medische bekwaamheid, en daar om den tijd van demobilisatie bezorgd tege moet zien. Zijne Excellentie de Minister van Oorlog heeft gemeend, aan de bezwaren van beide kanten tegemoet te kunnen komen, door n.l. de tot nu toe vrijgestelde landstormplichtige artsen op te roepen en te doen vervangen in hunne procliiken door tijdelijke- en reserve- officieren van gezondheid, die daartoe gene gen zijn. In verband met het bovenstaande en naar aanleiding van het schrijven van den minister van Oorlog van 28 -December j.l., heb ik de eer u te verzoeken, aan den inspecteur van den Geneeskundigen Dienst der Landmacht een opgave (volgens model) te doen toekomen van reserve- of tijdelijke officieren van ge zondheid, die zich bereid verklaren om een opgeroepen landstormplichtig arts te vervan gen. Verkiezing lid Ged. Staten Noord-Brabant. Tot lid van Gedepu teerde Staten van Noord-Brabant is gekozen mr. H. J. J. van den Biesen, te Breda, met 28 stemmen, tegen 19 stemmen op dr. J. A. van Loon. J. Wildschut, t Te Amsterdam is op 71-jarigen leeftijd overleden de heer J. Wildschut, burgemeester van Jisp en Wijde Wormer, lid der Prov. Staten van Noord- Holland, ridder der Oranje-Nassau-orde. Nederland en de oorlog Voedsel tooi* paarden. Het Bureau voor Mededeelingen in zake de voedselvoorziening meldt: Het gebrek aan voeder voor paarden, met name voor die in handel en industrie in gebruik zijn, blijft nijpend. Ook de bouw- boeren in Overijssel en gelijksoortige stre ken, die wegens den aard hunner gronden geene voor paarden geschikte voedergewas sen kunnen verbouwen, worden door den voedernood zeer in hun bedrijf belemmerd. Daarom is door de veevoederbureau's een onderzoek Ingesteld, met het gevolg, dat thans maatregelen in voorbereiding zijn, die het, naar men hoopt, in het begin der vol gende maand mogelijk zullen maken deze bouwboeren tegemoet te komen door hun eene, zij het ook bescheiden hoeveelheid melasseVoeder te verstrekken. Locomotieven uit Zwitserland. Havas seint ons uit Bern: De geallieerden hebben machtiging ver leend voor den uitvoer van uit Zwitserland naar Holland door Duitschland van een aan tal locomotieven, welke zijn vervaardigd door de fabriek te Wintertur en bestemd zijn voor Nederlandsch-Indië. Men zegt dat Duitschland zich tegen het transport van deze machines naar Indië verzet, zelfs al geschiedt dit onder Nederlandsche vlag. (Waarom Duitschland, dat den doorvoer toelaat, het vervoer naar Indië niet zou wenschen, is ons niet duidelijk. Red.) Verwarmde treinen. De treinen zullen thans geheel verwarmd worden. •- Uit de diamantindustrie. Aan de maaltijd te Londen heeft minister Barnes de opmerking gemaakt, dat men tot dusverre de kortzichtige en domme politiek 'had gevolgd, om 99 procent van de diaman ten, die alle uit de Britsche koloniën komen, te sturen naar Holland, België en Duitsch land, om daar gekloofd en geslepen te wor den. Dat zal niet meer gebeuren.Het vol gende jaar of over twee jaar zullen 5000 of 6000 man vrijkomen, die in de loopgraven hun plicht hebben gedaan; zij zullen in Engeland de diamanten gaan klooven en slijpen, die vroeger in Duitschland werden bewerkt. Deze nieuwe industrie is er eene van ontzaglijke beteekenis. Dat zou Amsterdam wel eens kunnen schaden I Uitvoer van sigaren. In den laatsten tijd hebben belanghebben den bij don binnenlandschc sigarenverkoop zich ogerust gemaakt over den nogal belang rijken uitvoer van sigaren, voornamelijk naar Skandinavië. Eene onderneming die binnenlandsche fili alen exploiteert, heeft zich dientengevolge tot den minister gewend, met liet verzoek den uitvoer van sigaren tegen tc gaan. De minister heeft daarop het advies van alle betrokken partijen (fabrikanten, winkeliers en arbeiders organisaties) ingewonnen. De minister heeft zich naar aanleiding daar van voorgesteld, eene regeling te treffen, waar bij de uitvoer van eene vastgestelde hoeveel heid sigaren wordt toegestaan, terwijl dan de vergunningen tot uitvoer, aan als exporteurs bekend staande fabrikanten en handelaren, naar verhouding van hun omzet, zullen wor den verleend. Over deze ministerieele opvat ting, zijn besprekingen in het kabinet van den minister met vertegenwoordigers der industrie gehouden, terwijl verdere overwegingen en uitwerking der aangelegenheid, nader onder de oogen zullen worden gezien. De geredden van de „W e s t p o 1 d e r." De toestand van de 3 schepelingên, die bij de ramp van de „Westpolder" wegens hunne daarbij bekomen verwondingen naar het gemeente-ziekenhuis moesten worden overgebracht, is over 't algemeen redelijk goed. Joorisclie Congres-demonstratie in Nederland. Het secretariaat der Joodsche Congresdemon stratie deelt ons mede, dat het thans definitief is vastgesteld, dat deze demonstratie zal worden gehouden in het Concertgebouw te Amsterdam op Zondag 17 Februari a.s. De voorbereiding der demonstratie is in vol len gang. Een secretariaat, dat gevestigd is Amstel 330 te Amsterdam, heeft de leiding. Een eere-presidium is ln vorming. Uitnoodi- gingen om tot dit eere-presidium toe te treden, worden derer dagren verzonden aan alJe Jood- sche hoogwanrdigheidsbeicleeders en aan een groot aantal Joden van gezag in den lande. Het Uitvoerend Comité zal binnen enkele da gen aan alle organisaties uimoodigii^gen verzen den om zich ter demonstratie te doen vertegen woordigen. Bij deze uitnoodigingen zal een copy worden gevoegd van de motie, die ter demon stratie in stemming zal worden gebracht, en een uittreksel uit het organisatieplan der demonstra tie. Vereenigingen, die zulk een uitnoodiging niet zouden ontvangen (het is welhaast niet doenlijk volledige lijsten te verkrijgen) kunnen zich daar toe tot het secretariaat wenden. Inmiddels is door het Comité op gister, 17 Januari 1918, een manifest gericht tot de Joden in Nederland, waarin gezegd wordt: Aon de Joden in Nederland. „De wereldoorlog heeft over de Joodsche massa's, deze messa's wier lot toch reeds ten hemel schreide, allerontzettcndst leed gebracht. En overal, waar in den toestand der Joden meer nog verbetering behoefde dan ellende alléén, daar wordt in deze dagen de noodwendigheid dier verbetering sterker gevoeld dan ooit. Wat de naaste toekomst den Joden brengen zal, het is dan ook geworden tot eene der bran dende vragen van den dag< En in het Joodsche hart leeft allerwege de stellige verwachting, dat ook op deze vraag de komende vrede het ant woord zal geven. Hieraan ook ontleent deze verwachting hare bijzondere beteekenis, dat zij in menig opzicht nauw verwant is aan het toekomstverlangen, dat daar leeft in het hort van heel de mensch- heid. Want allerwege rees dc hoop, dat uit de gruwelen van dezen tijd een betere en vrijere menschbcid zal geboren worden. En alomme weerklinkt één roep om vrijheid en recht voor den mensch en voor den burger, voor de volke ren en voor de Stoten. Van deze vrijheid en dit recht verwacht ook de Jodenheid baar deel bij den komenden vrede. En reeds heeft zij het antwoord gegeven op de vraag in welken vorm zij verwacht, dot dit deel haar door den Raad der Volkeren zal worden geschonken. Dit antwoord, het werk tot den alom, in heel de Joodsche wereld wcerklinken- den roep om Emancipatie, om nationale rech ten, om nationale concentratie van het Joodsche volk in Palestina. „De Joden van Nederland, die georganiseerd zijn in de landelijke afdeelingen van de Alliance Israelite Univcrselle, de Zionistische wereldorga nisatie en de Joodsche Territoriale Organisatie, hoorden dezen roep. En, overbruggend wat hen scheidde, verecnigden zij "zich in het bewustzijn, dat op hen rustte de plicht te doen wat in hun vermogen la«r opdot deze oproep ook in Neder land weerklank zou vinden. Joden van Nederland! Wij meenen* dat op U allen deze zelfde plicht rust. Dat ook gij, overbruggend, wot U mag scheiden, zult weten te tooncn> dat gij U er van bewust zijt, dat in dit uur meer dun ooit iedere Jood zijn deel draagt van de verantwóórdelijk heid voor de Joodsche toekomst. Wij weten, dat in dit land volk en regeering een open oog heb ben voor den Joodsrhen nood, een open oor voor den roep om vrijheid en recht. En daarom roepen wij 11 op om door de ver tegenwoordigers, die gij zult aanwijzen te de- monstrceren van Uwe soldariteit met wat daar leeft aan toekomstverlangen bij Uwe mede-Jo den in heel de wereld. Wij roepen U op om te demonstreeren van Uwe stellige verwachting, dat hei Nederland sche volk en zijne regeering, oude, roemrijke tradities getrouw, er naar de mate van hunne krachten zullen toe bijdragon, dat de Joodsche roepstenr in den Raad der Volkeren zal worden gehoord." (Dan volgt de oproep tot de congres-demon stratie). Het manifest is onderteekend door het Uit voerend Comité voor de Joodsche Congres-de monstratie in Nederland, bestaande uit de hee- ren mr. B. E. Asscher. H. I. Kisch, prof. D. L'. S. Ornstein en Henri Edersheim, secretaris-ge neraal. Geschenk voor 't Rotterdam se h e Stadhuis Voor het nieuwe stadhuis zijn ten geschenke ontvangen van dc familie van wijlen den beer B. Mildcrs, twee geschil derde ramen, voorstellende den Rotterdnm- schen "Waterweg, om deze te plaatsen in de hal ter weerszijden van de groote trap en van iemand, die onbekend wcnscht te blijven het in bet Rijksmuseum te Amsterdam aanwezige schilderij van den schilder Ludolf Backhuij- sen, gedagtcekcnd 1089 en voorstellende hel oorlogsschip .Koning William" op de Maas voor Rotterdam. Huizen te h u u r! De N e d e r i n- der schrijft: Aan de Weteringkade te Den Haag staan eenige huizen te huur; 't Zijn afzonderl ike boven- en benedenhuizen. Geriefelijk inge richt, netjes; de bovenhuizen zelfs comforta bel, maarmeer ook niet. In normale omstandigheden zou 't beneden' met 250 gulden en 't bovenhuis met 300 gul len goed betaald zijn. Wij hebben voor pen on zer lezers eens geïnformeerd en wij vrers- den reeds, dat thans wel eens het dubbele van den vroegeren huurprijs kon worden verlangd. Falkenbup;' - 't bekende woni ig- bureau verwees ons naar den fc^ 'we - eigenaar. „Ja ziet u, het ken -::n d t Tfc de woningen noodig heb voor de Bngelsche krijgsgevangenen die hier zijn gekomen of nog zullen komen. Ik krijg dan 'n ■■en huurprijs. Maar u kunt de benedenwoning huren voor 1000 per jaar en de bovcn< woning voor 1100." „Dus boven- èn benedenwoning voof 2100", \Toegen wij. „Juist, mijnheerf" Toen hebben wij gevraagd of de heer K ><t- wer-eigenaar soms in de meening verkeerde, dat wij naar den koopsom vroegen, en héél nijdig werd toen de teleoofn weer op den haak gelegd Korter werkt ij d. De Directie der Machinefabriek van Gebr. Stork en Co. heeft in overleg met „Dc Kern" besloten den werk tijd, die door dc tijdsomstandigheden vnn 33 op 18 uur werd teruggebracht, in normale tijden niet meer tc verlengen. G e e n O. W.' e r s. Nabij Ter Apel heb ben twee hoeren, op hoop van een flinke winst; een oppervlak van dertien halve hictnrcn lands mot witte kool geplant, met 't oogmerk deze tc leveren aan dc nieuwgebouwde grocn- tendrogerij te Ter Apel. Nu echter bij ministe rieele beschikking de groentendrogcrij verbo den is, zitten de eigenaars opgescheept met duizenden kolen, die in den open grond over winteren en nu aan het vee worden opgc- voederd. Een leelijkc tegenvaller. Probaat middel. De mijnwer kers moeten grootendeels uren in den trein mijn en omgekeerd vervoerd te worden, zoo schrijft het Volk. Men heeft hiervoor spe ciale arbeider9treineiv, de „Joepentreintjes", zooals ze in den volksmond heeten. Voor deze treinen worden speciale abonnements- zitten om van hun woonplaatsen naar do kaarten uitgegeven. Nu komt het voor, dat deze kaarten, dikwijls om een kleinigheid, worden ingehouden, waardoor de arbeider genoodzaakt wordt een gewoon vervoerbil- jet te betalen. Qnlangs gebeurde dat met een mijnwerker uit Maastricht, als straf voor de vreesclijke misdaad, dat hij over de rails was geloopen. Joep was nu verplicht als ge woon reiziger rijn plaatsbiijet te nemen. Wat deed echter onze vriend Meneer nam een biljet 2e klas, de hoogste klasse op het lo kaalspoortje van Zuid-Limburg. En daar, op de fluweelen kussens, zijn mijnwerkersplunje aan, zijn „pungel" en koffieblik bij zioh, een pruim achter de kiezen, zette Joep zich dood-op-zijn-gemak tusschen de dametjes en heertjes, die eerbiedig een flink oind op zij schoven. Toen dit spel gedurende eenige dagen herhaald was, bleven de resultaten niet uit. Joep werd verzooht voortaan derde klasse te willen reizen. Hij dacht er echter niet aan en bleef onvermoeid zijn plaats in de 2de klasse innemen. Met 't gevolg, dal zeer spoedig het ingehouden abonnement voor 't arbeiderstre^ntje gerestitueerd werd, waarna Joep zioh verwaardigde weer tok de arbelderssferen af te dalen. Een nieuw soort fraude.—* Op een der stations der Holiandsche spoor is ~"n nieuw soort fraud? ontdekt van den olgenden aard Een reiziger koopt b.v. te Amsterdam een kaartje naar Haarljm, en maakt bet station *.an bestemming alsook de prijs op hei plaatsbiljet, geheel onleesbaar. Hij reist dan door, b.v. naar Rotterdam, waar bij het con- 'roleeren der vele aankomende reizigers een opeenhoooping en drukte ontstaat. Daarvan maakt hij gebruik om den controleur ijlingt het kaartje in de hand te stoppen en ondeé r-e menigte te evrdwijnen. Men is echter den dader op het spoor, waarom aanduiding van stations, waar het werkelijk geeburde,* nief zijn genoemd. Kunst en Wetenschap Kon. Vereeniging „II e i NT e d. Too nee 1. AU lid van den Rand van Pi peer der Kon. Ver. Het Ned. Tooneel U toegetreden de beer J. \V. .T. h*ron Taet's van Ameronger te 's Gravenhagc. Van verbitterde vijanden trekt men meer voordeel dan van vleiende vrienden. Uit het Deensch door Betsy Bakker—N ort 14 »,'t Is werkelijk niet gemakkelijk,'' zuchtte mevrouw Norup, ,,'t is een groote verantwoor delijkheid voor mij, h«»ar hier te hebben.'* Zoodra Julie een kwartier uit de woon kamer was, als alle anderen daar 's avonds bijeen zaten, dan riep mevrouw Norup: „Waar is Julie toch Waar is ze nu weer? Ingeborg, loop eens vlug om te zien waar *e is. Kinderen, ga eens allemaal zien wat ze Boet Ove, mijn jongen, vraag eens aan Mor- lonsen, of hij Julie niet gezien heeft.'' En na een oogenblik klonk het door den ge- heelen tuin en hof, uit de ramen, door stal cn «schuurdeuren: Julie, Julie - Julie!" tot Julie .eindelijk uit de knechtenkamer kwam aanzet ten met een pijp jh den mond, de handen in fie zijde: Wat duivel mankeert jelui? Ik ?«?- ooi, dat het jelui in je bol geslagen is.'' En ?.oo werd 70 in de woonkamer goh lit, JfdJir ie zich lachend. on de sofa. vizru. de voeten over de leuning strekte, en haar pijp uitklopte op het blad. Op een avond, heel laat, kwam student Holck aan met den nachttrein van Struer. het was al over twaalf. En stel je voor daar vliegt Julie uit haar bed, beent de trap af, en drukt haar neus plat tegen het raampje van den wagen om hem te zien. Maar hij* was even vlug in een wip was het portier open en zij gillend weg, zoo dat haar nachtpon wapperde door de vesti bule en zoo de trap op. Ja, hier was leven. O, echt, een leven voor haar. zelfs al vönd ze hel soms toch wel wat tc dol toegaan, zooals toen met den wagen. Daar was Mevrouw Högh zeker nooit bij tegenwoordig geweest. Wibeke Högh, ja. dat was nu eindelijk eens een interessante persoonlijkheid. Ingeborg had het toch maar prettig, dal ze maar elk kon invileeren die ze wilde, zelfs had haar moeder die gast ook nooit vroeger gezien. In geborg had Wibeke Högh ontmoet bij een van haar vriendinnen, en ze was dadelijk op haar verliefd geworden. Ze zag er ook buitengewoon uit, cn ze was ook veel ouder dan de anderen, al drie cn twintig jaar, weduwe van een marine-offi cier, Niels Fredcrik Högh, die verleden jaar gestorven was -aan typheuse koortsen, op een tocht naar Madeira, nadat hij een half jaar getrouwd was geweest Nee, wat zag ze er prachtig uit 's morgens, als ze aan.de ontbijttafel kwam, cn al wach tend de groote. Witte, prachtig gevormde han den om de stoelleuning hield. 3^at was ze frisch, groot cn koel. Maar ze zag er niet heel vriendelijk uit, en dat was zc ook niet. Want op een dag dal ze allemaal i spj&lfü over. vrouwenfiguren en zoo iels e- was ze plotseling gaan lachen om de kleine Edel Ström, die Mathilde zoo lief vindt; en ze had gezegd, dat haar figuur zoo plat was, dat als men haar een masker in den nek 'gaf, en haar voeten wat terzijde boog, dan kon ze even goed de facade in den rug hebben. En stel je voor, de kleine Edel, die even verliefd was op mevrouw Ilögh als alle ande ren, gaf werkelijk haar toestemming om het te probeeren. En mevrouw Högh had cr wer kelijk boosaardig uitgezien, toen ze Edel's ten gere voelen naar buiten boog, zoodat de arme stakker van pijn schreeuwde. Haar oogen schitterden, cn ze beet de boventanden in de onderlip, echt alsof ze er van genoot. En het was toch ook niet tc hegrijpen dat ze zoo kon zijn, als men er aan dacht dat ze nog maar zoo kort weduwe was en men vertelde immers dat ze gelukkig in haar huwelijk was geweest. Toen Ingeborg haar uitnoodigde, was ze er eigenlijk op voorbereid geweest, dat zc zou bedanken; maar integendeel. „Het zal me een groot, genoegen zijn te komen," had ze ge schreven^ „Ik ben eigenlijk nog nooit recht op 't land geweest, maar ik heb gehoord, dat het zomers op zoon groot buiten zoo vroolijk moet toegaan." „Nu ja" had Ingeborg gezegd, „glück- licht ist, wer vergiszt, dasz was nicht zu andern 1st." Ze is waarempel ook al te mooi om lang weduwe te blijven." En ze was verbazend vrij. Zooals ze het „aanlegde" met alle heeren, zooals Ingeborg het noemde. Op een dag toen ze in den tuin stonden bij liet rozenpark, zij en mevrouw Högh, kwam Holck voorbij met een raket in de hand, om naar hel veld te gaan. Op hetzelfde oogenblik Jï&cidc meyrpu.w Jlvfih zich naar hem om. en lei haar beide handen plat tegen zijn borst. In den mond hield ze een roos, maar verbol gen, alleen de steel slak er uit. „Zie eens, Ilolck," zei ze, en deed even haar lippen open. „Nu kan u eens zien, hoe 'n mach tigen mond ik heb, daarin kan ik een vol ont loken roos verbergen. Als u mij die ontnemen kan, zonder dal die oen blad verliest, dan is die voor u." Ilolck begon aan den steel Ie trekken, heel voorzichtig, zijn handen 1 rilden. Mevrouw Högh sperde den mond open, zoodnt de twee rijen witte sterke tanden te zien kwamen, ter wijl hij boog, en aan dc roos trok. Ten slotte raakten zijn vingers haar lippen aan op hetzelfde oogenblik blies ze de roos in zijn hand. 't Was toch zoo gek geweest er naar te kijken. Maar later kwam het allerergste. 't Was avond, toen Mathilde alleen in het prieeltje zat hij de weide, omdat 7.e heur haar wat stijver wilde vlechten en de losse staarten er tusschen wilde sloppen. Toen hoorde zc plotseling mevrouw Högh's Stem vlak bij hel prieel En nog een, die van luitenant Brandt, met zijn jrwarte snor en zijn iets vooruitstekenden kin. „Dank u mevrouw Högh," zei hij. „Nu be hoeft u voor mij geen moeite meer te doen, noch in manieren noch in toilet, want mor gen vertrek ik." Mathilde had in 't geheel niet begrepen, wat hij toch bedoeld had met baar toilet want zij liep altijd gelijk gekleed. Die anderen ja, die trokken, wie weet hoe veel kecren per dag, een andere blouse aan, maar Mevrouw Högh liep nee, zc schreed tusschen hen door, onveranderlijk in haar nauw aansluiten de zwarte rouwjapon die zotJ eng haar volle husle omsloot: er was niets gekleurds aan haar dan haar zwaar rood haar en Haaf koude, koude oogen. En dan was er nog iets. dat Mathilde niet kon uitstaan zc ging naakt in het bad. „Geneert het een van jelui?" riep ze op een morgen, toen Mathikle cr ook hij was. „Nee nee," riepen ze allemaal tegehfk* maar allen hadden zelf wel een ba drost utm' aan. Mathilde had hel hare niet meegnoom u- „Ilc baad niet van het strand uit!" bad z.o ztcK verontschuldigd, ik mag niet. sedert ik 4-ct vorige jaar longontsteking heb gehad Het was de eerste keer in haar leven ut ie gejokt had o, maar ze kon zich-1 och niet geheel naakt nan hen allemaal vcrloonetf vooral niet waar mevrouw Högh bij was. Maar deze kleedde zich heclemaal uit, eif ging langzaam in het groene water. Wat zc toch mooi, ivoorkleurig, heur rood linaj schitterde in de zon. Ze had niet eens eon '>a<f muts op, de anderen, die rondom haar zvonw men In haar Wauw- en roodgestreepte bad-< pakjes, zagen er *00 leelijk uit nw het haatf weggestreken onder de gele wasdoeken mut< »en- alleen zij was mooi! O, die zomeravonden, als ze eindelijk c* heen mocht, wat waren ze toch heerlijk etf lang lang! En 's avonds dansten ze in de oude zaaj Per Shytte en Sham, de stalknechts. sp^«« harmonica en viool, en ze kon dansen. on. derlijk, dat *e het kon! Zoowel polka, alt hopsa; ze had er immers 100 vaak naar goj keken als het volk fn de knechtenkan** danste? I fWordt vervola*4_^

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1918 | | pagina 5