O UDEHS
DE EEMLANDER
ABOKNEMENTSPRIJS L"} Tm Z ES
F!IISDlH!IIHIIl[llliHX'.5'r;.0:S
JWS SIDE BLAD
BINNENLAND
FEUILLETON.
Astrld Eiwencron-Miiller.
r 16e Jaargang, Wo. IS2
per post 2.00, per week (met gmtts verzekering
tegen ongelukken) 0,14. «lzonderll|ke nummert
f 0.05 Wekelijks eb bijvoegsel *Dt HolUtuhch*
Huisvrouw* (onder redactie m Thirtse Hoven)
per 3 maanden 50 cent Wekelijkscb bljvoegtel
wWertldrtvue* per 3 maanden 60 cent
AMERSFQORTSCH DAGBLAD
H
tf
HOOFDREDACTEUR: M.. D. J. VAN SCHAARDENBURG
UITGEVERS: VALKHOFF C.
BUREAU: ARNHEMSCHE POORTWAL, hom utrcchtickkitk.
INTERCOMM. TELEFOONNUMMER 513
Zaterdag 19 Januari 1918
dienstaanbiedingen 1—S rogels f 0.50, groote letten
naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan
leer voordeeligc bepalingen tot het herhaald advcr»
teeren in dit Blad, by abonnement Eene circulaire,
bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
De Staatscourant van 18 Januari bevat
o. a. de volgende Kon. besluiten:
met ingang van 15 Januari 1918 een eervol
ontslag verleend uit zijne werkzaamstelling in
dc Groep Purmerend van de Stelling van
Amsterdam, aan den gepensioneerden eerste-
luitenant der artillerie, met rang van kapitein,
W. M. Engclberts, en is voornoemde gepen-
rionneerde officier benoemd tot burgerlijk
ambtenaar in tijdelijken dienst bij de artillerie-
inrichtingen;
onder toekenning van een eervol ontslag uit
hun tegenwoordige betrekking op het daartoe
"door hen gedaan verzoek, benoemd, ten minste
voor den tijd, dat hun dienstverbintenis duurt,
bij het reserve-personeel der landmacht, bij
het wapen der genie:
a. tot reserve-eerste-luitenant de reserve-
eerste-luitenant H. A. E. Kollmann, van het
regiment jagers;
b. tot reserve-twcede-luitenant, de reserve-
iweede-luitcnant F. B. C. E. M. Jansen, van
het 17de regiment infanterie;
is de kapitein "W. L. van "Wnrmelo, van de
bereden artillerie, ter zake van tiidelijkc ongc-
sleldhrld op nonactiviteit gesteld;
Traktementen land- en zee
macht. De Minister van Oorlog heeft ter
algerneene kennis gebracht, dat de commis
sie tot onderzoek naar de traktementen, jaar
wedden en bezoldigingen van militair per
soneel van land- en zeemacht, ingesteld bij
Koninklijk besluit van 5 December 1Q17, no.
7, bevoegd zal zijn om militair personeel tot
de landmacht behoorende, rechtstreeks te
hooren tot het verkrijge'n van inlichtingen.
De oproeping, om voor de genoemde
oommissie te verschijnen, zal geschieden
met voorkennis van de boven den betrok
kene gestelde* autoriteit.
Tevens is bepaald, dat het militair perso
neel van land- en zeemacht zich recht-
schreeks s c h r i f t e 1 ij k zal kunnen wen
den tot bovengenoemde commissie voor het
geven van inlichtingen of het kenbaar ma
ken van wenschen.
Leger en pers. De Minister van
Oorlog heeft thans den legerorder uitge
vaardigd, waarin hij mededeeling doet van
het schrijven door hem tot het bestuur van
den Nederlandsohen Journalistenkring ge
richt inzake de publicatie van klachten over
militaire aangelegenheden.
Tentenkampen. Door den opper
bevelhebber is ter kennis gebracht, dat
ter bespraing van kosten en tot vermindering
van de lasten, aan de burgerij opgelegd
in den a.s. zomer, en wel van 1 Mei tot 30
September, gebruik zal zijn te maken van
tenten voor legering van troepen.
Ook zullen dergelijke tentenkampen ge
bruikt kunnen wórden voor tchietoefeningen
ven die onderdeelen, welke door hunne te
genwoordige legering weinig gelegenheid
hebben om deugdelijke schietoefeningen te
houden.
Mededeeling is verzocht van alle troepen,
welke in aanmerking komèn om een tenten
kamp te betrekken.
Vervanging; van landstormplichtige
artsen.
De opperbevelhebber van land- en zee
macht heeft, naar de Tel. meldt aan de
autoriteiten van de landmacht het navolgende
schrijven gezonden:
Nog steeds zijn er vele landstormplichtige
artsen, die vrijgesteld zijn van oproeping, om
dat zij in de gemeenten, waar zij practiseeren,
door de hoogleeraren waar zij assistent zijn,
of op andere wijze niet gemist kunnen wor
den.
Ligt hierin reeds een 2ckere onbillijkheid
tegenover de reeds sinds geruimen lijd gemo
biliseerde reserve- en landstormplichtige offi
cieren van gezondheid, voor den dienst is het
niet van belang ontbloot, dat ook de nog niet
opgeroepenen vertrouwd geraken met den
militairen dienst, ten einde in geval ons land
in oorlog mocht geraken, voor hun taak be
rekend te zijn.
Aan den anderen kant zijn er reeds vele
lang gemobiliseerde artsen, die, door gerui
men tijd van belangrijk medisch werk versto
ken te zijn geweest, eene vermindering vree
zen van hun medische bekwaamheid, en daar
om den tijd van demobilisatie bezorgd tege
moet zien.
Zijne Excellentie de Minister van Oorlog
heeft gemeend, aan de bezwaren van beide
kanten tegemoet te kunnen komen, door n.l.
de tot nu toe vrijgestelde landstormplichtige
artsen op te roepen en te doen vervangen in
hunne procliiken door tijdelijke- en reserve-
officieren van gezondheid, die daartoe gene
gen zijn.
In verband met het bovenstaande en naar
aanleiding van het schrijven van den minister
van Oorlog van 28 -December j.l., heb ik de
eer u te verzoeken, aan den inspecteur van
den Geneeskundigen Dienst der Landmacht
een opgave (volgens model) te doen toekomen
van reserve- of tijdelijke officieren van ge
zondheid, die zich bereid verklaren om een
opgeroepen landstormplichtig arts te vervan
gen.
Verkiezing lid Ged. Staten
Noord-Brabant. Tot lid van Gedepu
teerde Staten van Noord-Brabant is gekozen
mr. H. J. J. van den Biesen, te Breda, met
28 stemmen, tegen 19 stemmen op dr. J. A.
van Loon.
J. Wildschut, t Te Amsterdam is
op 71-jarigen leeftijd overleden de heer J.
Wildschut, burgemeester van Jisp en Wijde
Wormer, lid der Prov. Staten van Noord-
Holland, ridder der Oranje-Nassau-orde.
Nederland en de oorlog
Voedsel tooi* paarden.
Het Bureau voor Mededeelingen in
zake de voedselvoorziening meldt:
Het gebrek aan voeder voor paarden,
met name voor die in handel en industrie
in gebruik zijn, blijft nijpend. Ook de bouw-
boeren in Overijssel en gelijksoortige stre
ken, die wegens den aard hunner gronden
geene voor paarden geschikte voedergewas
sen kunnen verbouwen, worden door den
voedernood zeer in hun bedrijf belemmerd.
Daarom is door de veevoederbureau's een
onderzoek Ingesteld, met het gevolg, dat
thans maatregelen in voorbereiding zijn, die
het, naar men hoopt, in het begin der vol
gende maand mogelijk zullen maken deze
bouwboeren tegemoet te komen door hun
eene, zij het ook bescheiden hoeveelheid
melasseVoeder te verstrekken.
Locomotieven uit Zwitserland.
Havas seint ons uit Bern:
De geallieerden hebben machtiging ver
leend voor den uitvoer van uit Zwitserland
naar Holland door Duitschland van een aan
tal locomotieven, welke zijn vervaardigd
door de fabriek te Wintertur en bestemd
zijn voor Nederlandsch-Indië. Men zegt dat
Duitschland zich tegen het transport van
deze machines naar Indië verzet, zelfs al
geschiedt dit onder Nederlandsche vlag.
(Waarom Duitschland, dat den doorvoer
toelaat, het vervoer naar Indië niet zou
wenschen, is ons niet duidelijk. Red.)
Verwarmde treinen.
De treinen zullen thans geheel verwarmd
worden. •-
Uit de diamantindustrie.
Aan de maaltijd te Londen heeft minister
Barnes de opmerking gemaakt, dat men tot
dusverre de kortzichtige en domme politiek
'had gevolgd, om 99 procent van de diaman
ten, die alle uit de Britsche koloniën komen,
te sturen naar Holland, België en Duitsch
land, om daar gekloofd en geslepen te wor
den. Dat zal niet meer gebeuren.Het vol
gende jaar of over twee jaar zullen 5000 of
6000 man vrijkomen, die in de loopgraven
hun plicht hebben gedaan; zij zullen in
Engeland de diamanten gaan klooven en
slijpen, die vroeger in Duitschland werden
bewerkt. Deze nieuwe industrie is er eene
van ontzaglijke beteekenis.
Dat zou Amsterdam wel eens kunnen
schaden I
Uitvoer van sigaren.
In den laatsten tijd hebben belanghebben
den bij don binnenlandschc sigarenverkoop
zich ogerust gemaakt over den nogal belang
rijken uitvoer van sigaren, voornamelijk naar
Skandinavië.
Eene onderneming die binnenlandsche fili
alen exploiteert, heeft zich dientengevolge tot
den minister gewend, met liet verzoek den
uitvoer van sigaren tegen tc gaan. De minister
heeft daarop het advies van alle betrokken
partijen (fabrikanten, winkeliers en arbeiders
organisaties) ingewonnen.
De minister heeft zich naar aanleiding daar
van voorgesteld, eene regeling te treffen, waar
bij de uitvoer van eene vastgestelde hoeveel
heid sigaren wordt toegestaan, terwijl dan de
vergunningen tot uitvoer, aan als exporteurs
bekend staande fabrikanten en handelaren,
naar verhouding van hun omzet, zullen wor
den verleend. Over deze ministerieele opvat
ting, zijn besprekingen in het kabinet van den
minister met vertegenwoordigers der industrie
gehouden, terwijl verdere overwegingen en
uitwerking der aangelegenheid, nader onder
de oogen zullen worden gezien.
De geredden van de
„W e s t p o 1 d e r."
De toestand van de 3 schepelingên, die
bij de ramp van de „Westpolder" wegens
hunne daarbij bekomen verwondingen naar
het gemeente-ziekenhuis moesten worden
overgebracht, is over 't algemeen redelijk
goed.
Joorisclie Congres-demonstratie
in Nederland.
Het secretariaat der Joodsche Congresdemon
stratie deelt ons mede, dat het thans definitief
is vastgesteld, dat deze demonstratie zal worden
gehouden in het Concertgebouw te Amsterdam
op Zondag 17 Februari a.s.
De voorbereiding der demonstratie is in vol
len gang.
Een secretariaat, dat gevestigd is Amstel 330
te Amsterdam, heeft de leiding.
Een eere-presidium is ln vorming. Uitnoodi-
gingen om tot dit eere-presidium toe te treden,
worden derer dagren verzonden aan alJe Jood-
sche hoogwanrdigheidsbeicleeders en aan een
groot aantal Joden van gezag in den lande.
Het Uitvoerend Comité zal binnen enkele da
gen aan alle organisaties uimoodigii^gen verzen
den om zich ter demonstratie te doen vertegen
woordigen. Bij deze uitnoodigingen zal een copy
worden gevoegd van de motie, die ter demon
stratie in stemming zal worden gebracht, en een
uittreksel uit het organisatieplan der demonstra
tie.
Vereenigingen, die zulk een uitnoodiging niet
zouden ontvangen (het is welhaast niet doenlijk
volledige lijsten te verkrijgen) kunnen zich daar
toe tot het secretariaat wenden.
Inmiddels is door het Comité op gister, 17
Januari 1918, een manifest gericht tot de Joden
in Nederland, waarin gezegd wordt:
Aon de Joden in Nederland.
„De wereldoorlog heeft over de Joodsche
massa's, deze messa's wier lot toch reeds ten
hemel schreide, allerontzettcndst leed gebracht.
En overal, waar in den toestand der Joden meer
nog verbetering behoefde dan ellende alléén,
daar wordt in deze dagen de noodwendigheid
dier verbetering sterker gevoeld dan ooit.
Wat de naaste toekomst den Joden brengen
zal, het is dan ook geworden tot eene der bran
dende vragen van den dag< En in het Joodsche
hart leeft allerwege de stellige verwachting, dat
ook op deze vraag de komende vrede het ant
woord zal geven.
Hieraan ook ontleent deze verwachting hare
bijzondere beteekenis, dat zij in menig opzicht
nauw verwant is aan het toekomstverlangen,
dat daar leeft in het hort van heel de mensch-
heid. Want allerwege rees dc hoop, dat uit de
gruwelen van dezen tijd een betere en vrijere
menschbcid zal geboren worden. En alomme
weerklinkt één roep om vrijheid en recht voor
den mensch en voor den burger, voor de volke
ren en voor de Stoten.
Van deze vrijheid en dit recht verwacht ook
de Jodenheid baar deel bij den komenden vrede.
En reeds heeft zij het antwoord gegeven op de
vraag in welken vorm zij verwacht, dot dit deel
haar door den Raad der Volkeren zal worden
geschonken. Dit antwoord, het werk tot den
alom, in heel de Joodsche wereld wcerklinken-
den roep om Emancipatie, om nationale rech
ten, om nationale concentratie van het Joodsche
volk in Palestina.
„De Joden van Nederland, die georganiseerd
zijn in de landelijke afdeelingen van de Alliance
Israelite Univcrselle, de Zionistische wereldorga
nisatie en de Joodsche Territoriale Organisatie,
hoorden dezen roep. En, overbruggend wat hen
scheidde, verecnigden zij "zich in het bewustzijn,
dat op hen rustte de plicht te doen wat in hun
vermogen la«r opdot deze oproep ook in Neder
land weerklank zou vinden.
Joden van Nederland!
Wij meenen* dat op U allen deze zelfde plicht
rust. Dat ook gij, overbruggend, wot U mag
scheiden, zult weten te tooncn> dat gij U er van
bewust zijt, dat in dit uur meer dun ooit iedere
Jood zijn deel draagt van de verantwóórdelijk
heid voor de Joodsche toekomst. Wij weten, dat
in dit land volk en regeering een open oog heb
ben voor den Joodsrhen nood, een open oor
voor den roep om vrijheid en recht.
En daarom roepen wij 11 op om door de ver
tegenwoordigers, die gij zult aanwijzen te de-
monstrceren van Uwe soldariteit met wat daar
leeft aan toekomstverlangen bij Uwe mede-Jo
den in heel de wereld.
Wij roepen U op om te demonstreeren van
Uwe stellige verwachting, dat hei Nederland
sche volk en zijne regeering, oude, roemrijke
tradities getrouw, er naar de mate van hunne
krachten zullen toe bijdragon, dat de Joodsche
roepstenr in den Raad der Volkeren zal worden
gehoord."
(Dan volgt de oproep tot de congres-demon
stratie).
Het manifest is onderteekend door het Uit
voerend Comité voor de Joodsche Congres-de
monstratie in Nederland, bestaande uit de hee-
ren mr. B. E. Asscher. H. I. Kisch, prof. D. L'.
S. Ornstein en Henri Edersheim, secretaris-ge
neraal.
Geschenk voor 't Rotterdam
se h e Stadhuis Voor het nieuwe stadhuis
zijn ten geschenke ontvangen van dc familie
van wijlen den beer B. Mildcrs, twee geschil
derde ramen, voorstellende den Rotterdnm-
schen "Waterweg, om deze te plaatsen in de hal
ter weerszijden van de groote trap en van
iemand, die onbekend wcnscht te blijven het
in bet Rijksmuseum te Amsterdam aanwezige
schilderij van den schilder Ludolf Backhuij-
sen, gedagtcekcnd 1089 en voorstellende hel
oorlogsschip .Koning William" op de Maas
voor Rotterdam.
Huizen te h u u r! De N e d e r i n-
der schrijft:
Aan de Weteringkade te Den Haag staan
eenige huizen te huur; 't Zijn afzonderl ike
boven- en benedenhuizen. Geriefelijk inge
richt, netjes; de bovenhuizen zelfs comforta
bel, maarmeer ook niet. In normale
omstandigheden zou 't beneden' met
250 gulden en 't bovenhuis met 300 gul len
goed betaald zijn. Wij hebben voor pen on
zer lezers eens geïnformeerd en wij vrers-
den reeds, dat thans wel eens het dubbele
van den vroegeren huurprijs kon worden
verlangd. Falkenbup;' - 't bekende woni ig-
bureau verwees ons naar den fc^ 'we -
eigenaar. „Ja ziet u, het ken -::n d t Tfc de
woningen noodig heb voor de Bngelsche
krijgsgevangenen die hier zijn gekomen of
nog zullen komen. Ik krijg dan 'n ■■en
huurprijs. Maar u kunt de benedenwoning
huren voor 1000 per jaar en de bovcn<
woning voor 1100."
„Dus boven- èn benedenwoning voof
2100", \Toegen wij.
„Juist, mijnheerf"
Toen hebben wij gevraagd of de heer K ><t-
wer-eigenaar soms in de meening verkeerde,
dat wij naar den koopsom vroegen, en héél
nijdig werd toen de teleoofn weer op den
haak gelegd
Korter werkt ij d. De Directie der
Machinefabriek van Gebr. Stork en Co. heeft
in overleg met „Dc Kern" besloten den werk
tijd, die door dc tijdsomstandigheden vnn 33
op 18 uur werd teruggebracht, in normale
tijden niet meer tc verlengen.
G e e n O. W.' e r s. Nabij Ter Apel heb
ben twee hoeren, op hoop van een flinke winst;
een oppervlak van dertien halve hictnrcn
lands mot witte kool geplant, met 't oogmerk
deze tc leveren aan dc nieuwgebouwde grocn-
tendrogerij te Ter Apel. Nu echter bij ministe
rieele beschikking de groentendrogcrij verbo
den is, zitten de eigenaars opgescheept met
duizenden kolen, die in den open grond over
winteren en nu aan het vee worden opgc-
voederd. Een leelijkc tegenvaller.
Probaat middel. De mijnwer
kers moeten grootendeels uren in den trein
mijn en omgekeerd vervoerd te worden, zoo
schrijft het Volk. Men heeft hiervoor spe
ciale arbeider9treineiv, de „Joepentreintjes",
zooals ze in den volksmond heeten. Voor
deze treinen worden speciale abonnements-
zitten om van hun woonplaatsen naar do
kaarten uitgegeven. Nu komt het voor, dat
deze kaarten, dikwijls om een kleinigheid,
worden ingehouden, waardoor de arbeider
genoodzaakt wordt een gewoon vervoerbil-
jet te betalen. Qnlangs gebeurde dat met
een mijnwerker uit Maastricht, als straf voor
de vreesclijke misdaad, dat hij over de rails
was geloopen. Joep was nu verplicht als ge
woon reiziger rijn plaatsbiijet te nemen. Wat
deed echter onze vriend Meneer nam een
biljet 2e klas, de hoogste klasse op het lo
kaalspoortje van Zuid-Limburg. En daar, op
de fluweelen kussens, zijn mijnwerkersplunje
aan, zijn „pungel" en koffieblik bij zioh, een
pruim achter de kiezen, zette Joep zich
dood-op-zijn-gemak tusschen de dametjes
en heertjes, die eerbiedig een flink oind op
zij schoven. Toen dit spel gedurende eenige
dagen herhaald was, bleven de resultaten
niet uit. Joep werd verzooht voortaan derde
klasse te willen reizen. Hij dacht er echter
niet aan en bleef onvermoeid zijn plaats in
de 2de klasse innemen. Met 't gevolg, dal
zeer spoedig het ingehouden abonnement
voor 't arbeiderstre^ntje gerestitueerd werd,
waarna Joep zioh verwaardigde weer tok
de arbelderssferen af te dalen.
Een nieuw soort fraude.—*
Op een der stations der Holiandsche spoor
is ~"n nieuw soort fraud? ontdekt van den
olgenden aard
Een reiziger koopt b.v. te Amsterdam een
kaartje naar Haarljm, en maakt bet station
*.an bestemming alsook de prijs op hei
plaatsbiljet, geheel onleesbaar. Hij reist dan
door, b.v. naar Rotterdam, waar bij het con-
'roleeren der vele aankomende reizigers een
opeenhoooping en drukte ontstaat. Daarvan
maakt hij gebruik om den controleur ijlingt
het kaartje in de hand te stoppen en ondeé
r-e menigte te evrdwijnen. Men is echter den
dader op het spoor, waarom aanduiding van
stations, waar het werkelijk geeburde,* nief
zijn genoemd.
Kunst en Wetenschap
Kon. Vereeniging „II e i NT e d.
Too nee 1. AU lid van den Rand van Pi peer
der Kon. Ver. Het Ned. Tooneel U toegetreden
de beer J. \V. .T. h*ron Taet's van Ameronger
te 's Gravenhagc.
Van verbitterde vijanden trekt men meer
voordeel dan van vleiende vrienden.
Uit het Deensch door
Betsy Bakker—N ort
14
»,'t Is werkelijk niet gemakkelijk,'' zuchtte
mevrouw Norup, ,,'t is een groote verantwoor
delijkheid voor mij, h«»ar hier te hebben.'*
Zoodra Julie een kwartier uit de woon
kamer was, als alle anderen daar 's avonds
bijeen zaten, dan riep mevrouw Norup:
„Waar is Julie toch Waar is ze nu weer?
Ingeborg, loop eens vlug om te zien waar
*e is. Kinderen, ga eens allemaal zien wat ze
Boet Ove, mijn jongen, vraag eens aan Mor-
lonsen, of hij Julie niet gezien heeft.''
En na een oogenblik klonk het door den ge-
heelen tuin en hof, uit de ramen, door stal cn
«schuurdeuren: Julie, Julie - Julie!" tot Julie
.eindelijk uit de knechtenkamer kwam aanzet
ten met een pijp jh den mond, de handen in
fie zijde: Wat duivel mankeert jelui? Ik ?«?-
ooi, dat het jelui in je bol geslagen is.''
En ?.oo werd 70 in de woonkamer goh lit,
JfdJir ie zich lachend. on de sofa. vizru. de
voeten over de leuning strekte, en haar pijp
uitklopte op het blad.
Op een avond, heel laat, kwam student Holck
aan met den nachttrein van Struer. het was
al over twaalf. En stel je voor daar vliegt
Julie uit haar bed, beent de trap af, en drukt
haar neus plat tegen het raampje van den
wagen om hem te zien.
Maar hij* was even vlug in een wip was
het portier open en zij gillend weg, zoo
dat haar nachtpon wapperde door de vesti
bule en zoo de trap op.
Ja, hier was leven. O, echt, een leven voor
haar. zelfs al vönd ze hel soms toch wel wat
tc dol toegaan, zooals toen met den wagen.
Daar was Mevrouw Högh zeker nooit bij
tegenwoordig geweest.
Wibeke Högh, ja. dat was nu eindelijk eens
een interessante persoonlijkheid. Ingeborg had
het toch maar prettig, dal ze maar elk kon
invileeren die ze wilde, zelfs had haar
moeder die gast ook nooit vroeger gezien. In
geborg had Wibeke Högh ontmoet bij een van
haar vriendinnen, en ze was dadelijk op haar
verliefd geworden.
Ze zag er ook buitengewoon uit, cn ze was
ook veel ouder dan de anderen, al drie cn
twintig jaar, weduwe van een marine-offi
cier, Niels Fredcrik Högh, die verleden jaar
gestorven was -aan typheuse koortsen, op een
tocht naar Madeira, nadat hij een half jaar
getrouwd was geweest
Nee, wat zag ze er prachtig uit 's morgens,
als ze aan.de ontbijttafel kwam, cn al wach
tend de groote. Witte, prachtig gevormde han
den om de stoelleuning hield.
3^at was ze frisch, groot cn koel. Maar ze
zag er niet heel vriendelijk uit, en dat was
zc ook niet. Want op een dag dal ze allemaal i
spj&lfü over. vrouwenfiguren en zoo iels e-
was ze plotseling gaan lachen om de kleine
Edel Ström, die Mathilde zoo lief vindt; en ze
had gezegd, dat haar figuur zoo plat was, dat
als men haar een masker in den nek 'gaf, en
haar voeten wat terzijde boog, dan kon ze
even goed de facade in den rug hebben.
En stel je voor, de kleine Edel, die even
verliefd was op mevrouw Ilögh als alle ande
ren, gaf werkelijk haar toestemming om het
te probeeren. En mevrouw Högh had cr wer
kelijk boosaardig uitgezien, toen ze Edel's ten
gere voelen naar buiten boog, zoodat de arme
stakker van pijn schreeuwde. Haar oogen
schitterden, cn ze beet de boventanden in de
onderlip, echt alsof ze er van genoot. En het
was toch ook niet tc hegrijpen dat ze zoo kon
zijn, als men er aan dacht dat ze nog maar
zoo kort weduwe was en men vertelde
immers dat ze gelukkig in haar huwelijk was
geweest.
Toen Ingeborg haar uitnoodigde, was ze
er eigenlijk op voorbereid geweest, dat zc zou
bedanken; maar integendeel. „Het zal me een
groot, genoegen zijn te komen," had ze ge
schreven^ „Ik ben eigenlijk nog nooit recht op
't land geweest, maar ik heb gehoord, dat het
zomers op zoon groot buiten zoo vroolijk
moet toegaan."
„Nu ja" had Ingeborg gezegd, „glück-
licht ist, wer vergiszt, dasz was nicht zu
andern 1st." Ze is waarempel ook al te mooi
om lang weduwe te blijven."
En ze was verbazend vrij. Zooals ze het
„aanlegde" met alle heeren, zooals Ingeborg
het noemde.
Op een dag toen ze in den tuin stonden bij
liet rozenpark, zij en mevrouw Högh, kwam
Holck voorbij met een raket in de hand, om
naar hel veld te gaan. Op hetzelfde oogenblik
Jï&cidc meyrpu.w Jlvfih zich naar hem om. en
lei haar beide handen plat tegen zijn borst.
In den mond hield ze een roos, maar verbol
gen, alleen de steel slak er uit.
„Zie eens, Ilolck," zei ze, en deed even haar
lippen open. „Nu kan u eens zien, hoe 'n mach
tigen mond ik heb, daarin kan ik een vol ont
loken roos verbergen. Als u mij die ontnemen
kan, zonder dal die oen blad verliest, dan is
die voor u."
Ilolck begon aan den steel Ie trekken, heel
voorzichtig, zijn handen 1 rilden. Mevrouw
Högh sperde den mond open, zoodnt de twee
rijen witte sterke tanden te zien kwamen, ter
wijl hij boog, en aan dc roos trok. Ten slotte
raakten zijn vingers haar lippen aan op
hetzelfde oogenblik blies ze de roos in zijn
hand.
't Was toch zoo gek geweest er naar te
kijken. Maar later kwam het allerergste.
't Was avond, toen Mathilde alleen in het
prieeltje zat hij de weide, omdat 7.e heur haar
wat stijver wilde vlechten en de losse staarten
er tusschen wilde sloppen.
Toen hoorde zc plotseling mevrouw Högh's
Stem vlak bij hel prieel En nog een, die van
luitenant Brandt, met zijn jrwarte snor en zijn
iets vooruitstekenden kin.
„Dank u mevrouw Högh," zei hij. „Nu be
hoeft u voor mij geen moeite meer te doen,
noch in manieren noch in toilet, want mor
gen vertrek ik."
Mathilde had in 't geheel niet begrepen, wat
hij toch bedoeld had met baar toilet want
zij liep altijd gelijk gekleed. Die anderen
ja, die trokken, wie weet hoe veel kecren per
dag, een andere blouse aan, maar Mevrouw
Högh liep nee, zc schreed tusschen hen
door, onveranderlijk in haar nauw aansluiten
de zwarte rouwjapon die zotJ eng haar volle
husle omsloot: er was niets gekleurds aan
haar dan haar zwaar rood haar en Haaf
koude, koude oogen.
En dan was er nog iets. dat Mathilde niet
kon uitstaan zc ging naakt in het bad.
„Geneert het een van jelui?" riep ze op een
morgen, toen Mathikle cr ook hij was.
„Nee nee," riepen ze allemaal tegehfk*
maar allen hadden zelf wel een ba drost utm'
aan. Mathilde had hel hare niet meegnoom u-
„Ilc baad niet van het strand uit!" bad z.o ztcK
verontschuldigd, ik mag niet. sedert ik 4-ct
vorige jaar longontsteking heb gehad
Het was de eerste keer in haar leven ut
ie gejokt had o, maar ze kon zich-1 och
niet geheel naakt nan hen allemaal vcrloonetf
vooral niet waar mevrouw Högh bij was.
Maar deze kleedde zich heclemaal uit, eif
ging langzaam in het groene water. Wat
zc toch mooi, ivoorkleurig, heur rood linaj
schitterde in de zon. Ze had niet eens eon '>a<f
muts op, de anderen, die rondom haar zvonw
men In haar Wauw- en roodgestreepte bad-<
pakjes, zagen er *00 leelijk uit nw het haatf
weggestreken onder de gele wasdoeken mut<
»en- alleen zij was mooi!
O, die zomeravonden, als ze eindelijk c*
heen mocht, wat waren ze toch heerlijk etf
lang lang!
En 's avonds dansten ze in de oude zaaj
Per Shytte en Sham, de stalknechts. sp^««
harmonica en viool, en ze kon dansen. on.
derlijk, dat *e het kon! Zoowel polka, alt
hopsa; ze had er immers 100 vaak naar goj
keken als het volk fn de knechtenkan**
danste?
I
fWordt vervola*4_^