«IR 1EI lOIillElllltllZ'-ri^
Swingt ze om in te aaan.
"buitenland
„DE EERLANGER"
Vas week tot week.
FEUILLETON.
Jaargang, No. 1P9
1 .3
110 P** oiaanucn voor Amers
foort I 1.50. Idem (ranco
f po»i f L00. per week (mei uratis veriekering
co ongelukken) f 0.14. aleonderlijke oummeii
OjOI WekelijkscS bijvoegsel HolUndscht
Huisvrouw ondet redactie «an rhcitoa Hoven)
p,, J .H«i 50 cent Wekelijkiek bf|voep«l
tWmddrrrur* per 5 maanden <0 cent
Maartdag 4 Maart 1918
HOOFDREDACTEUR M«. D. J. VAN SCHAARDENBURG
UITGEVERS: VALKHOFF C«
BUREAUARNHEMSCHE POORTWAL, HO*K uTurcMTfcxrm»
INTERCOMM. TELEFOONNUMMER 51?
dien,taan biedingen 1—5 regeli f 030, groote leteet*
naar plaatsruimte Voor handel en bedriil heslaan
reer voordeelige bepalingen lol hel herhaald advet.
leeren In dil Blad. b|) abonnement Eene circulaire,
bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
iWie nu in Utrecht komt, herkent de oude
hoofdstad van onze provincie niet meer. Op
de perrons van de stations stroomen de trei
nen leeg, op het Stationsplein 'n levendiger
gewoel dan In onze grootste steden; cle
trams met aanhangwagens en op straat druk
verkeer onder de van huis tot huis gespan
nen kleurige doeken met reclame-opschrif
ten, de winkels schijnen 'n étalagewedstrijd
te houden en huurlingen in bonte kleeder
drachten verkondigen in woord en opschrift
den lof ven allerlei waren.
En alles spoedt zich naar de pleinen waar
de Jaarbeurs hare tenten weer opgesFagen
heeft.
Verleden jaar voor de eerste maal hebben
eenige ondernemende mannen uitvoering
gegeven aan hun stout plan om voor Ne
derland een Jaarbeurs te organiseeren. Hun
durf is met zooveel succes bekroond, dat zij
terstond besloten dit jaar wéderom 'n Jaar
beurs te houden. En nu is het succes ge
woon overweldigend. Het aantal deelnemers
steeg van 600 tot over de 1000 en de plei
nen van UtTecht boden niet genoeg ruimte
om hen allen te ontvangen. Ook Tivoli en
de Maliebaan moesten volgebouwd worden.
Heel Nederland, de harvdeldrijvenden niet
alleen, tijgt nu naar Utrecht, om deze wa
penschouw onzer nationale nijverheid bij te
wonen. En 't Nederlandsch hart klopt trotsch,
als men daar aanschouwt het schitterende
beeld van onzen handel en nijverheid, de
reusachtige vorderingen en resultaten van
onze al te lang onderschatte, maar door den
oorlog ontdekte en opgebloeide industrie.
*-
In de Tweede Kamer is het offensief te
gen minister t'.sthuma thans begonnen. Het
staat te bezi-" of het effect zal sorteeren,
want tot dusv. wordt de minister wel fel
besprongen, maar rechtstreeks naar den
keel gegrepen is hij nog door niemand.
Tevreden over zijn beleid is geen sterve
ling in Nederland, critiek oefent iedereen,
de een scherper dan de ander, maar 'n an
der aanwijzen, die het er beter zou afbren
gen dan minister Posthuma, durft niemand.
Wie zou ook verwachten, dat 's ministers
val een einde zou maken aan onzen voedsel-
nood en levensmiddelen-ellende?
Dat^Jcan de vrede slechts.
Wie kan beweren, dat de toestand,
zoo wij 'n anderen minister zouden
gehad hebben, gunstiger zou zijn dan
thans Juist de omstandigheid, dat mi
nister Posthuma van alle zijden aange
vallen wordt, is 'n verzachtende omstandig
heid bij d«* beoordeeling van zijn beleid,
want het bewijst althans, dat hij niet de be
langen van .'e eene groep opgeofferd zou
hebben aar» die van de andere.
Toch is het klaar als de dag, vooral door
het lid Van Beresteijn aangetoond, dat de
fouten in 's ministers beleid vele zijn. Zijn
taak was schier bovenmenschelijk en zijne
krachten waren slechts mensrhelijk. Zoolang
er geen Uebérmensrh gevonden wordt wiens
kracht tegen die taak opgewassen is, zal het
tobben, zwoegen en struikelen blijven. Ten
zij de bron van alle kwaad en alle ellende, de
oorlog, spoedig gedempt mocht wordenf
Maar wie durft dat hopen? En is het niet
juist de grootste zwakheid van den minister
geweest, dat hij steeds het einde van den
oorlog te dicht nabij gemeend he'Wt, te wei
nig rekening gehouden heeft met de moge
lijkheid van 'n zoo langen duur?
De eerste week is voor den n^mister nog
niet vernietigend geweest. Het schijnt wel,
dat allen huiveren om hem de doodsteek toe
te brengen en het er daarom meer op toe
leggen den minister klein te maken en hem
te dringen in de richting welke zij wenschen.
Maar wij zijn er nog niet; we staan nog
slechts aan het begin der discussies. Men
heeft reeds voorspeld, dat de behandeling
ven de nieuwe millioenen-8anvrage voor de
Levensmiddelenvoorziening tot Paschen du
ren zal.
Opdat dientengevolge niet de tijd zou ont
breken voor de behandeling van het Zui-
derzee-ontwerp, is besloten dat in de avond
vergaderingen te behandelen.
De allerongelukkigste diplomatie van de
nieuwe Russische machthebbers, heeft-den
vrede heel wat duurder gemaakt dan hij
eenige weken geleden gekost zou hebben.
Alle grenslanden zullen nu voor Rusland
verloren gaan.
De vrede, die nu gesloten zal worden, be
gint voor Duitschland 'n bedenkelijk an-
nexionistisch tintje te krijgen. Door de oor-
logszuchtigen van de andere partij wordt
dat aangegrepen om het volk afkeerig te
maken van den vrede zoolang Duitschland
niet overwonnen is.
Wel heeft de Duitsche Rijkskanselier veel
vredelievender gesproken dan ooit te vo
ren en groote tegemoetkomendheid tegen
over de eischen van Wilson aan den dag
gelegd. Maar als elke poging tot toenade
ring ontvangen wordt met verdenking en
wantrouwen, als scherpe woorden dea tegen
stander prikkelen en zachtere woordea door
dezen als huichelarij beschouwd worden
ook al moge hij het er naar gemaakt hebben
hoe zal men dan ooit tot den vrede kun
nen komen?
Balfour, de Engelsche staatsman, en vrij
wel de geheele pers in Engeland en Frank
rijk, hebben geweigerd in de jongste woor
den van den Duitschen kanselier eenige toe
nadering te ontdekken.
Zij willen nog van geen vrede weten, eerst
moet het heerlijk land van Frankrijk geheel
plat getreden zijn door den barbaarschen
krijg.
Wilson heeft echter nog niet gesproken
en wat deze zegt, is ten slotte van meer be-
teekenis dan alle redevoeringen van Pran-
sche en Engelsche staatslieden te zemen.
Immers thans is het reeds zóó, dat Europa
wikt en Amerika beschikt.
Japan, dat sinds den aanvang van den
oorlog op de loer heeft gelegen, begint nu
n kans schoon te zien om z'n slag te slaan
in Siberië. En zoowaar, 'n optreden van Ja
pan tegen Rusland wordt dooi* de even kort
zichtige als chauvinistische oorlogspers der
Entente reeds vergoelijkt.
Japan moet de bevrijder van Rusland wor
den, om het van het Duitsche juk te verlos
sen, heet het.
In Amerika sta8t men daar eohter wel wat
sceptischer tegenover.
Politiek Overzicht
De vrede met Rus9and
gesloten.
Gister namiddag om vijf uur is te Brest-
Litowsk het vredesverdrag met Groot-Rus
land onderteekend. Na wat voorafgegaan
was, brengt dit bericht ons geene verrassing
meer. De gevolmachtigden van de regeering
te Petersburg waren ditmaal naar Brest-Li
towsk gegaan met de bepaalde opdracht het
vredesverdrag te onderteekenen, waarvoor
hun een zeer korte termijn gesteld was
2 X 24 uren. Dit verklaart hunne houding,
zooals de telegrammen uit Petersburg die
vermelden; rij hebben eenvoudig ondertee
kend wat hun werd voorgelegd, zonder dat
nader te onderzoeken.
Maar al komt het bericht niet als eene
verrassing, de beteekenis van het feit, dat
daarmee voldongen is, is er niet minder om;
veeleer komt zij daardoor nog meer uit. De
inkt onder de handteekeningen, die in Brest-
Litowsk zijn gezet, is nu droog, om in de
taal van von Kühlmann te spreken. Het 1 s
weer vrede in het oosten; overal waar de
landen van den vierbond grenzen aan
het voormalige czarenriik, is dc vrede her
steld. Dot heeft langer geduurd dan was ver
wacht. Toen in de laatste maanden het vo
rige jaar de wapenstilstand tot stand geko
men was, dacht men niet anders, dar^dat de
vrede spoedig zou volgen. Maar de onder
handelingen in Brest-Litowsk zijn gedurende
weken gerekt en ten slotte zonder tastbaar
resultaat gebleven. Het is roodig gebleken
nogmaals dé wapenen op te vatten tegen
Groot-Rusland. Maar achterna beschouwd,
kan er geen reden zijn om dat te betreuren;
de vredestoestand, die ru is incetredon. is
daardoor te beter verzekerd. Het onwraak
bare bewijs is nu geleverd, dat de macht-
hebbanden in Petersburg onmachtig waren
om den oorlog te doen eindigen zoodanig,
dat er eene bestendige bedreiging van den
vrede achterbleef. En. wat van niet minder
gewicht is, de geesel der aner hie. waar
mee zij de randvolken bedreigden, is hun
uit de hand geslagen.
Naast het feitelifke gewicht van deze ge
beurtenis staat hare moreele cteekenis.
Van de leden der Entente, die in de eerste
Augustusdagen van 1014 in den oorlog zijn
gegaan, hoeft Rusland vrede moeten sluiten,
voor vele jaren tot onmacht gedoemd Ze
ker kunnen de krachten van Ruslands voor
malige bondgenooten n'1^ ncar von R'1S"
land worden afgemeten. Maar, als zii niet ge
heel door oorlogswoede verblind zijn, dan
moet toch de gedochte zich aan hen opdrin
gen, welk nut het kan hebben den strijd nog
verder voort te zetten en of daarmee nog
iets. anders is te bereiken don on zijn best
de i 'putting der krarhten van d^n tegen
stander, ooeewogen door dp eigen krachts
uitputting. Ts dat een resultaat, dat waard is
den strijd verder voort te zetten? Dat is de
vraag, waarvoor men zich thans gesteld ziet.
Wat Rusland betreft, dat is r.JIerjammer-
lijkst uit den strijd gekomen. Het heeft de
voorwaarden moeten aannemen, die door
den vierbond als ultimatum gesteld waren.
Daarmee heeft het reusachtige territoriale
verliezen geleden. De verloren gebieden
zijn geene annexatiën voor de tegenpartij;
het zijn nieuwe staatsorganismen, die tot
dusver in den moederschoot van Rusland
rustten en onder de harensweeën van den
oorlog als zelfstandige staatslichamen in het
leven traden.
De grensliin, tlie-riê nieuwe randstaten
van Rusland scheidt, is nog niet bekend ge
maakt, ofschoon in een communiqué van 26
Februari daarvan sprake is. De vermelding
in dit communiqué is zeer vaag en aller
minst volledig; men ziet dat uit een der he
den ontvangen telegrammen uit Petersburg
waarin gesproken wordt van een pisch tot af
scheiding van de in het zuidelijk deel van
Kaukazie geleeen streken Kars en Bc*oem
en van Kurdakhan in den Oeral van het
Russische gebied.
Het communiqué van 26 Februari zegt:
De gebieden, die ton westen van de aan
de Russische vertegenwoordigers in Brest-
Litowsk meegedeelde lijn li<rgen en tot het
Russische riik behoord hebben, zullen niet
meer onderworpen zijn aan de territoriale
souvereiniteit van RiWfc»nd. De liin moet in
de street van Dunaburg tot aart de ooste-
liike grens van Koerland verlegd worden."
Men kan de afgestane gebieden dus slechts
omschriiven op den grondslag zooals die
door de h'storische ontwikkeling en door
ethnoerafierhe toestemden pegeven is.
Tot de Ukraine kunnen gerekend worden
de voormalige gouvernementen Jekaterinos-
law, Charkow, Pohawa. Kiew; Tsjernigow,
Podolie en Wolhynie Of Cherson en Taurie
er aan toegevoegd wou» «s niet bekend.
Naar het westen werd de nieuwe grens
van de Ukraine verlegd in de lijn Tarno-
grod—Bilgoraj, Krasnoshaw—Melnik, zij 't
ook nog niet definitief. Van de noordelijke
grens is tot dusver slechts het gedeelte van
Melnik tot het Wy_onowineer bekend ge
maakt. De oppervlakte kan op 600.000
KM5, met 30 millioen inwoners geschat wor
den.
Litauen is tot den huidigen dag geen
nauwkeurig begrensd begrip, want in den
loop der historische gebeurtenissen heeft
het voormalige grootvorstendom Litauen
vele veranderingen ondergaan. Het gebied
van de zes gouvernementen Kowno, Wilna,
Grodno, Mohilew en Witebsk geeft de gren
zen aan van het grootvorstendom, zooals het
tot nan de verdeeling vnn Polen heeft be
staan. Dit historische Litauen is echter niet
identiek met dat Litauen, waarvan de Li-
tauscho bevolking het^sterkste element uil-
maakt. Dit laatste bestaat uit de drie gouver
nementen Kowno, Wilna en Grodno. De zes
gouvernementen hebben eene oppervlakte
van 300.000 KM', en eene bevolking van
12 millioen, de drie laatstgenoemde gouver
nementen zijn te zomen 130.000 KM*, met
6 millioen bewoners.
Polen bestond tot dusver uit de gouver
nementen Kalisz, Kielce, Loneza, Lublin,
Piotrkowe Plozk, Rndom, Siedlce en War
schau. Oppervlakte 127.000 KM*., getal in
woners 11 millioen.
Koerland heeft eene oppervlakte van
27.000 KM', met 1 millioen inwoners.
Het voormalige grootvorstendom Finland
heeft eene oppervlakte van 328.000 KM',
met eene bevolking van 3 millioen.
De grenslijn, die deze gebieden van Rus
land scheide, kan, behoudens nadere correc
tie aangegeven worden door deze lijn: Ma-
riampol aan de zee van Azow, de oostelijke
grenzen van de gouvernementen Charkow,
Poltava, Tsjernigow, Mohilew en misschien
nog Witebsk, Dunaburg en Riga, eindelijk
de oostelijke grens von Finland.
Over het toekomstige lot van Livland en
Estland is nog niet beslist.
De oorCog,
l>c rreriesoinferfiiMi«telingen met
B r e s t-L i t o w s k, 2 M a a r t. (W. B.) De
nieuwg. vredesonderhandelingen van de
Cenlv?!en met Rusland werden in een al-
gemeene vergadering der gevolmachtigden,
onder voorzitterschap von den gezant von
Rosenberg, hedenvoormiddag geopend.
De voorzitter stelde voor tot regeling van
de politieke kwestiën een gemeenschappe
lijk verdrag van den Vierbond met Rusland
to sluiten en de economische regelingen
en rechtskwesliën gedeeltelijk als bijlagen
tot het hoofdverdrag, gedeeltelijk in additio-
neele verdragen voor elk der bondgenooten
afzonderlijk af te handelen.
Sokolnikow, de leider der Russische dele
gatie, verklaarde hiermede accoord te gaan,
waarop met de zakelijke besprekingen werd
begonnen.
De voorzitter overhandigde Sokóhukow
een door de leden van den vierbond ge
meenschappelijk opgesteld ontwerp van het
politiek hoofd verdrag onder breedvoerige
uiteenzetting van de afzonderlijke verdrags
bepalingen. Eveheens werden aan de Rus
sische delegatie door de vertegenwoordigers
van den vierbond ontwerpen van de econo
mische en juridische overeenkomsten met
toelichting medegedeeld.
De Russische delegatie behield zich de
bepaling van haar standpunt in zake de af
zonderlijke punten voor, totdat haar het ma
teriaal volledig was voorgelegd.
•'s Namiddags werden de onderhandelin
gen voortg-ezet.
Brest-Litowsk, 2 Maart. (W. B.>
Officieel bericht.
In den loop van den dag van heden had*
den ongedwongen besprekingen plaats tu»
schen den voorzitter en verschillende leden
der delegatiën van den vierbond en de Rus
sische gevolmachtigden. De volgende alge-
meene vergadering is bepaald op morgen
(Zondag) om elf uur voormiddfrgs.
P e t e r s b u r g, 2 Maart. (R.) Dc leider
van de Russische delegatie te Brest-Litowsk
heeft aan Lenin geseind, dut, daar de Duit-
schers weigerden de militaire operaiiën te
staken zoolang niet het verdrag is ondertee
kend, de delegatie het verdrag zal onden*
tcekenen, zonder de verschillende hepnlin-
geh te onderzoeken.
Tweede telegram. De deleg tie te
Brèst-Litowsk seint: Aai\g«*z en is te ver
wachten, dat beraadslagingen over het vre
desverdrag volkomen nutteloos zijn en de
zaken slechts erger zullen maken en zelfs
sullen leiden tot het stellen van een nieuw
ultimatum, hebben wij met het oog daarop
en op de weigering van de Duitschers om
de militaire actie te staken zoolang niet de
vrede onderteekend is, besloten het verdrag
te teekenen, zonder over den inhoud te de*
botteeren en na de onder te ekening te ven-
trekken. Wij hebben daarom gevraagd, dat
een trein in gereedheid znl worden gebracht
en zijn van plan heden het verdrag te onder
teekenen en daarna t^ vertrekken.
De ernstigste van de nieuwe bepalingen
is die, waarbij verlangd wordt de streken van
"Ksordakhan, Kars en Bntocn nf te scheiden
vnn her Russische gebied op het voorwend
sel van de zelfbeschikking der volken.
Berlijn. :t ltfanrt. (W.B.l I>«
rredo mei Ctnsl»n«t w<-nl lieden na>
i:>l«lHac out vit! uur on<lerieekeis«l.
B e r 1 ij n 3 Maart. (W li) Ten gevolg»
van het ondcrtcekcnen van liet vredesverdrag
met Rusland zijn de militaire operatiën in
Groot-Rusland gestaakt
B e r 1 Ij n 3 M a a r l. (\Y li) Uil hei groot#
hoofdkwartier wordt d.d. 3 Maart gemeld:
Z. M. de keizer en koning heelt naar aan
leiding van hel tol stand komen van den vrede
met Rusland aan den rijkskanselier, graaf
Hertllng, het volgende telegram gezonden:
Het Duitsche zwaard, gevoerd door groote
legerbevelhebbers, heeft den vrede met Rut
land tot stand gebracht.
Aan een gevoel van dankbaarheid jegens
God, die met ons is geweest, paar ik een ge
voel van vreugde over dc daden van mijn
leger, dc volharding van mijn volk. Dat het
Duitsche bloed.cn dc Duitsche cultin. gered
zijn. ver.schaft mij een bijzondere voldoening.
Ontvang derhalve ook gij vonr uwe trouwo
en krachtige medewerking aan hei groote
werk mijn harteHjken donk.
(w. g.) Wilhelm i. K.
B e r 1 ij n, 2 Maart. (W. B.) Uit Buka»
rest wordt ons zooeven gemeld, dat Rum»*
nië den grondslag van het door de Centra*
len in zake de vresdesonderhandelingen ge^
dane voorstel heeft aangenomen en gevók
machtigden zal zenden om te beraadslagen;
over het sluiten van den vrede.
Berlijn, 3 Maart (W. B.) Legerfronl
Mackensen.
De wapenstilstand met Rumenië is gis*
teren opgezegd. Daarop heeft de Rumeen-
Sche regeering zich bereid verklaard nieuws
onderhandelingen over een inwilliging vee
den wapenstilstand op grond van de dooi
de centrale mogendheden gestelde voow
waarden aan te knoopen. Bij deze onderhand
delingen over den wapenstilstand zullen d4
vredesonderhandelingen zich aansluiten.
S y d n e y, 2 6 Febr. (R.) De Japanschïi
cpnsul-generaal verklaarde in eene lezind
dat Japan zoo wel als Australië en Nieuj
Zeeland ernstig wenschen, dat de Duitsche
koloniën niet zullen worden teruggegeveiy
omdat de vrede 'n le Pacific niet als vef
Energie overwint inspanning, smart en
iegenspoed.
Novelle „Uit het Zeedorp
door
J. Eigenhuis.
De dikke kop-looze bokking glansde als
goud-papier in Minks handen. Met het knip
mes. dat hij uit z'n broekzak, op den stoel
achter hem, grabbelde, ritste hij het sits-glan-
iige vel in een paar strooken af en scheu
rend langs de graat, trok bij de bokking in
Usee zijden, vuil en vel en graten tusschen
2'r. knieën door op de grond smijtend
„Bè-je niet wacs, malle vent," lachte Sien.
„J.g ben niet an boord
't "Was Sien toch al te erg, dat de kleine er
óp aan- kroop en ?»1 begeerig grabbelde naai
de glinsterende vellen Ze overwon haar vad
sigheid en raapte het afval op, het in de
kachel smijtend Even laaide goud-gedans in
dc donkere hoeken en in het goor beddebnk.
Ze smeet meteen de kachel vol hoepen, die
knetterend vonken spatten. Het rosig-gele licht
•verfde het baaien reuzenlijf nog bloediger rood
«n koperde o;> dc reuzenfacie, en op de harige
banden, die den mend vol propten.
Ineens Let l.acheldrurtjc dicht-en toen de
iroKicre boks chad uwen overal. Alleen a at
grauw mist-licht. nog gezift door de vuile
ruitjes, droevig bleek over de tafel en over
Sien j peuterende handen. Ze plukte haar kop
pelaar het vel af en knauwde hem zoo van de
graat, terwijl het vet haar uit de mondhoe
ken droop.
De trap kraakte en een loerend gezicht dook
na*r omlaag.
„*E, moeder, ik ok 'n koppelaer," dreinde
een hongerstem.
Ongcwasschen, het slaap-dommelige nog in
zijn wezen, amper de broek met één knoop
od de heupen gesjord ,een blauwlinnen werk-
nianskieltje daar slordig en vuil over heen,
loeide Wout naar beneden, het hoofd schuin
opzij. Hij had dezelfde zware trekken en neus-
reuzigheid als zijn vader, nog amper tien
jaar en al een echte werk-jongen in zijn voor
komen.
„Daer, die komt op dc lucht of, die 'èt 'n
'ondeneus," grinnikte de vader en schurkend
bij tafel, viel de jongen aan op de hroodrsne-
den.
„Daer! As 't op k, zclle we wel weer zien,"
zong-schreeuwde moeder en smeet een bok
king voor 'm.
De jongen grinnikte van eetlust en kloof
binnen het ycI 't vleeseh uit, met de gulzig
heid van een smullenden hond.
„Renne d' andere nog hove?'' vroeg Sien,
even haar bokkingrest van de mond houdend.
„Maffe as ossè," gromde Wout met volle
mond.
„Niks te verzuèine,*' zei Mink, zich tusschen
dc schrokhappen de armen uitrekkend, mach
tig je omhoog stekend, den rug^ftchterover,
dat oe stoel kraakte.
„Non, dat zeg jij. 'k Zei Guurt anders lèére.
k Weet niet 'oe *k anders deur de 'errie 'een
kom."
't Wijf zuchtte in hel vooruitzicht van het
woonhokje lc beredderen. In dc huurt was ze
om haar luiheid hekend. Andere zee-vrouwen
gingen met visch op 'l pad of soms uil wer
ken Sien daarentegen kon h^ele dogen aan de
deur staan de armen óver mekatrr. heupwie
gelend en een praatje met ieder, die maar
wou, aanknoopend. Of in bedaarden wicgcl-
stap een boodschapje doen den langstcn weg
kiezend en soms. als ze dc anderen uit het
slopje bezig zag, een klomp met werkwoede
in eens schelpzandend, of water uil den pat
scheppend. Guurt meest den wasch doen, van
toen ze nauwelijks tien was al, Guurt pa.ic
op de kinderen en maakte de bedden op. Al
leen tegen drieën kreeg Sien een bevlieging
van razend-druk bezig moeten zijn. Ze vlpekte
op Guurt. als de aardappelen niet geschild
waren, snikkelde ze in vrede dan maar zelf
en .zette ze op het steil in deze vette «lagen
spekschijfjes in de braadpan op de kachel uit
hakkend.
„Zeg, jói, mol je nae sihoql?"' bedacht Mink
in eens.
Wout hing met z'n maag op r»n tafel punt
en werkte groote brokken naar binnen tegen
de verdrukking in. Hij nam de vraag klaar
blijkelijk als niet gemeend op en zweeg, het
bokkingvel nog eris aflikkend.
„Wnervoor? 'IJ is polletik. 'ij verkoapt je
dacr je bij stacl," bepreekte Sien. Ze zou zich
nu eenmaal niet door zoo'n diender laten
dwingen.
„Jae. jae. Maar je weel toch van de Laer-
plickL 'k Zou je denke om te brorame. Klaes
de Franschman 'et in 'l spin'cus 'ezete voor
z'n jonge."
Mink schermde met dc band voor zich uit!
Nog nooit was-ie tusschou de dienders weg
gebracht, niot voor drinken, al was er wel eri*
kans op geweest, niet voor stelen goddank,
niet voor descrleercn! En nou, voor zoo'n
schnlcsloopcr van 'n jongen? Zou je hartelijk!
„In t spin'cus!" knikte Sien. „Kik dan, Je
her. me 'n lekkertje, om je zoo in t spin'cus
tc laelc stoppc. Wie zou t m Inppel Die dien
der ol die vcnacnige bovenklep!"
Wout begon een vuil deuntje te zingen op
hu laatste scheldwoord en moeder lachte met
zoo'n wijden mond, dat hij de broodki uimels
in dc keelholte zag op en neer lillen. En va
der grinnikte goedkeurend binnensmonds.
„Daer!" kwam Sien weer tot adem „As je
van 'l spin'cus praet, daer! Dat 'cl die dien
der op m'n nochlerè maag cbrochtt"
Mink zag het ding wantrouwig aan. t Was
zoo'n groot, gewichtig ycI papier. Hij ver
schoot er va». Zijn ooge-n loerden venijnig
door dc nauwe spleten naar Sien.
..Wat mot dat? Net zoo'n vod as 'k bij Klaes
de Franschmanne 'ezien 'eb!*'
Hij gaf hel nijdig Wout in handen, die er in
spelde cn wurmde, en nou toch 'l woord ..dag
vaarding" en in „naam der wel'" cn zijn eigen
naam „Wouter Korver" las. Al meer licht ging
den man op die stil zat lc schurken. Eindelijk
barstte hij uit: „Gedorie wacf, daer ,èi-je 't.
Net as Klaes de Franschman. Pas thuès van
zae of je leen zit te voor zoo'n verrekkeling
van 'n jonge.'
Hij richtte zich nijdig op cn trapte naar den
jongen, die maakte dat je 't slopje inkwam en
zijn fortuin zocht, zich niet zoo heel erg on
gerust makend over die uitbarsting.
Het wijf lachte Mink uil, hein nu een scfyuin-
hoofdig gebaar toe voegend: „Och, 'ou jc ge
zicht! Wal 'ebbe ze mil jou you ge noadig. Je
zei 'iet langer acs wé ze over je aege zaedl"
Baes weze ol 'iet. maar jij 'ad 't meraekel
uac school iooUc stieffc'1
Dreigend boog ie zich voorover, zijn gro<W
ten kop vlak bij den haren, of hij met zij*
monsterkaken dc v. oorden in haar gezicht wou
bijten: „Sloerie. Wat let me. 'And 'r vootf
'czurgd. Denk-je, dal 'l zoa 'n 'apje is, zo vaa
zae het spin'cus in. voor ien van burger-of-»
komst. Daer ben ik 'iet bij groat'ebrocht."
.Stik vent, wees wjezer," bleef Sien gerudl
doorlachen ..Ze zellc jou in 't 'ok dauwe
Ze lacht zorgeloos en pul op, vlak naarf
zijn nijdig reuzongezicht Zelfs overwon zé
haar vadsigheid en van haar stoel rijzen*^
pakte ze 'm stoeierig in de zijde en kneep en
kittelde 'ra.
„Laet los. laclijkcrd," schold hij, maar hfl
grinnikte zuur mee en trok zijn broek en ruig»
jekker aan. liet papier stak hii tusschen ziju
borstrok en hemd on nog tegen-grömroenJ
ging hij de deur uit
„Bewacr je bankbriefje non go cd. spotté
Sien hem nog na
Bukkend uit het portanldcurtje ging hij het
slopje in. Stijf rechtop, zijn handen in de U
kleine jekker slapte hij tusschen dc lage huis
jes door, den massieven kop mei het lag»
lakensche pet ie reikend tot de dakgoten- Mei
kleine grommetjes groette hij dc buren cn dl
wijfjes, zijn borstelige snorlip strak onder del
grimmigen neus.
„Mink zact 'iet veul as-tie z'n bek dier*
'oudt," spotten ze achter z'n rug.
Maar hij keerde zich nipt eens om en z*
zagen hem het riopjo doorgaan, ziin zwart
gestalte, verdwijnend in de mist reuzig air
een vuurbaak.
(Wordt vervolgd.l
