DE BALLERINA,
DE EEMLANDER
wiiiiiixÜ^Ta
De Vrije Liberalen. II.
BUITENLAND
FEUILLETON.
MATILDE SERAO.
16e Jaargang, No. 204
IMmKUCHTCDDIie p° 5 mMIldi:n '°°r Amen.
nuünlulntnIurnlJu foort f 1.50, Idem franc®
po post f 2.00. per week (met gratis verzekering
tegen ongelukken) f 0.14. afzonderlijke nummers
f 0X15. Wtkelijkscb by voegsel *D* HolUndseht
Halsvrouw* (onder redactie van rhêr&so Hoven)
per 3 maanden 50 cent Wekelijkscb bijvoegsel
*Watldrevue* per 3 maanden 60 cent
AMERSFDORTSCH DAGBLAD
HOOFDREDACTEUR: M*. D. J. VAN SCHAARDENBURG
UITGEVERS: VALKHOFF A C.
BUREAU: ARNHEMSCHE POORT WAL, Hoen utrbchtschcsi.
INTERCOMM. TELEFOONNUMMER 513
Donderdag 2i Maart 1918
dienstaanbiedingen t—5 tegels f 0 50. groote Ie Men
naar plaatsruimte. Voor handel ro bedrijf bestaat,
zeer voordcellge bepalingen tot hel herhaald idvet»
teeren In dll Blad, bij abonnement. Ecne circulaire,
bevattende dc voorwaardeD, wordt
toegezonden.
op aanvraag
Eenige weken geleden heelt de Bond van
Vrij Liberalen 'n verkiezingsmanifest uitge
geven. dat wij hier laten volgen.
Aan de Kiezers!
Een nieuw tijdperk breekt aan.
Onbekend met de politieke en economi-
lche gevolgen van den komenden vrede,
«ijn de staatkundige partijen niet in staat om,
gelijk zij bij het naderen van algemeene ver
kiezingen gewoon zijn te doen, scherp om-
l'jnde programs van actie die goede kans op
verwezenlijking bieden, op te stellen. Wij al
thans meenen ons te moeten bepalen tot het
aangeven van enkele richtingslijnen voor het
staatkundig beleid van de naaste toekomst,
dat zonder tw'jfel een grooten invloed zal
oefenen op het geestelijke en stoffelijke wel
zijn van ons volk.
De Vr ij-L iberale Part ij blijft ook in
den nieuwen tijd de ontwikkeling der ir.en-
schelijke persoonlijkheid tot haar volle waar
de slechts mogelijk achten in een zoo ruim
mogelijke sfeer van staatkundige,
g e e s t e 1 ij k e en economische v r ij-
h ei d.
Voorwaarde voor
Staatkundige Vrijheid
is nationale onafhankelijkheid. Ook wij wen-
schen eene verstandhouding tusschen de
volkeren, die geheele of gedeeltelijke ont-
c.pening en beslissing van geschillen door
scheidsgerechten mogelijk maakt. Zoolang
echter deze wenschen niet of onvoldoende
zijn vervuld, zal mpt voortvarendheid aan de
nationale weerbaarheid moeten
worden gearbeid. Mogen de wellicht te ver-
vachten internationale regelingen voor den
n«vang onzer weermiddelen te land en ter
zee van beslissende beteekenis zijn, dat wat
noodig blijft zal goed moeten zijn. In ieder
opzicht, zoowel dus wat huisvesting, klee
ding, voeding en verzorging van troepen en
bemanning, ais wat de militaire toerusting
aangaat.
Voor onze »vo;oniën geldt dit »n ten
linste gelijke mare. Het behoud van onze
positie en rang als koloniale mogendheid is
een belangrijke factor van de handhaving
enzer nationale onafhankelijkheid. Neder
land zal daarom ruet langer mogen verzui
len Indie militair, en tegelijk economiwh,
ai achtig -weerbaar te maken, inmid
dels het koloniale bestuur hervormend naar
de eischen die de zich baan brekende staat
kundige ontwikkeling van de Inlandsche be
volking, tegelijk met de handhaving van een
krachtig en hoogstaand Nederlandsch be-
vi.-ursgezag stelt.
Wat het binnenk ndsch staatkundig beleid
betreft, steunt de V r ij-L iberale Part ij
alles wat den werkclijken invloed van heel
het volk op- het staatkundig gebeuren kan
\T.grooten.
fn het bijzonder noemen wij thans:
de onverzwakte handhaving van het p a r-
lementaire stelsel, met zoo mogelijk
zuiver-parlementaire ministeries;
de geleidelijke invoering van het actieve
vi o u w e n k i e s r e c h t.
Overtuigd dat kennis en bekwaamheid tot
zelfstandig oordeel voorwaarden zijn voor
Geestcl'^ke Vr beW
blijft de V r ;j-l iberale Part ij aandrin
gen op voortdurende verbetering van het
onderwijs voor heel het volk, ook door
betere opleiding en salarieering vanNhet on
derwijzend personeel.
Erkent zij de hooge waaide van levenden
godsdienstzin, zij 2nl zich blijven keeren te
gen ieder pogen van de kerke n, hare be
moeienis ook"- buiten het godsdienstig en
kerkelijke leven uit te strekken, en een
staatkundige macht binnen den
Staat te worden.
Zorg voor de geestelijke vrijheid, bepaalt
mede hare houding tegenover de uitwerking
van het nieuwe onderwijsartikel in de
Grondwet. Haar optreden, onder leiding van
wijlen Tydeman, heeft tot wijzigingen van
hel vooigestelde Artikel 192 geleid, die
het mogelijk maken te beletten dat in ge-
heele streken van ons land het onderwjs
monopolie van ééne kerk wordt.
Bereid tot een eerlijke uitvoering van het
nieuwe Grondwetsartikel, zal de V r ij-1 i b e-
rale Part ij ook in de toekomst trachten
ieder onderdrukking van de openbare
schoo.l te keeren, en, aantasting van de
werkelijke vrijheid van onderwijs te voor
komen.
De
.Economische Vrijheid
van alle deelen der bevolking wordt meer
dan ooit bedreigd door het veldwin
nend staatssocialisme.
Ook in de toekomst rr.oet door middel
van de wetgeving worden voortgewerkt aan
de 1 i c h a m e i ij k e en sociale bevei
liging van den arbeider. Maar gebro
ken moet worden met een eenzijdige poli
tiek, die het belang van de arbeidersklasse
als bijkans bet eenige ziet, dat politieke be
langstelling verdient.
Vóór alles moer de Staat blijken geven
de waarde van alle sociale groepen
te beseffen, in het bijzonder ook die van den
zelfstandigen ondernemer, zoowel in klein
en midden-, ais in het groot bedrijf, in alle
takken van volkswelvaart.
In de komende jaren zo! ons land niet dan
met moeite zijn economische positie kunnen
handhaven. Een ongekend scherp econo
mische wedstrijd tusschen de volkeren zal
het slechts aan de meest kapitaal-krachtige,
meest voortvarende en best voorgelichte
hunner mogelijk maken hun economisch
peil te behouden
Een
jVelbewnstc WelTaartspoIitiek
is daarom geboden, in het belang zoowel van
de ondernemers en kooplieden als van de
arbeiders.
De Siaat moet zooveel mogelijk de voor
waarden helpen scheppen voor een op eigen
kracht steunende ontwikkeling van land
en tuinbouw, n ij verheid en han
del, scheepvaart en v i s s c h e r ij.
Vermeden dient te worden wat het kapi
taal moet afschrikken en de energie ver
lammen; hetzij door bedreiging met over-
heidsexploitatie, hetzij door openlijke of be
dekte ambtelijke tegenwerking, hetzij door
gebrek aan voortvarendheid waar medewer
king vneischt woidt.
Integendeel mag van den Staat verlangd
worden:
het aanmoedigen van den onderne
mingsgeest;
het verstrekken van voorlichting en
zoo ncodig steun aan het bedrijfsleven;
het bevorderen van dc exploitatie
van onze economische hulpbronnen,
hier te iande en in de Koloniën.
Uitbreiding en ontwikkel *ng van het v s k-
o n d e r w ij s, in den ruimsten zin genomen,
moet daarnevens een eerste voorwerp van
Staatszorg zijn.
Het
Financieel Beleid
moet met deze v/elvnartspolitiek in overeen
stemming zijn.
Als hoofdvoorwaarden daartoe gelden:
alle lichtvaardigheid en over
daad in de Staatsuitgaven te ver-
miiderï, omdat verdere opdrijving van de di
recte be'astingen, b i de beperktheid van het
aantal groote Inkomens en vermogens, on
vermijdelijk tot zwaarderen druk leidt op de
nvddeninkomens, dat is op den kleineren
ondernemers en handelsman, op den winke
lier, op hen die in vrije beroepen werkzaam
ziin, in één woord op allen van wier arbeid
in zoo groote mate de bloei der maatschappij
afhangt;
al'.e belasting zóó in te richten, dat
zij uit het inkomen betaalbaar is, en het
voor c'e uitbreiding van landbouw, handel en
nijverheid zoo noodige kapitaal beschik
baar blijft.
Sfetrts zóó zal het mogelijk zijn na den
oorlog aan den arbeider een loon te
betalen, dot hem in staat stelt het hoofd te
bieden aah de stijging der prijzen van alle
ver-bruiksartikelen; slechts zóó zal het weg
vloeien van de beste arbeidskrachten uit het
land te voorkomen zijn.
Aan het bekostigen van levens
onderhoud door rien Staat zal
zoodio en zoover als de binnenlandsche
voortbrenging cn de huilenlandsche toevoer
d'f maar eenigszins toelaten, een einde
moeten komen. Voorlzetting van een prin
cipieel verkeerd be!eid als waartoe de wet
gever zich door den wereldoorlog zag ge
dwongen, zou de v o Lk s k r a c h t onder-
m ij n e n in plaats van haar te verhoogen
tn u i t p u 11 i n g van het nationaal
vermogen als onvermijdelijk gevolg, na
zich sleepen. De schatkist heeft ter voorzie
ning in de onmiddellijke levensbehoeften der
bevolking slechts bite dragen bij wege van
arm. en zorg en ten behoeve van die
ouden van dagen, welke door gebrek
aan inkomsten uil arbeid of vermogen bui
ten slaat zijn t? 2orgen voor eigen onder*
oud.
Dc politieke toestand in ons land maakt
ons Bevreesd voc/ de miskenning van deze
raar onze overtuiging voor de volkswelvaart
onmisbare voorwenden.
Na de jongste Begroot: r.gsdebatten in cle
Tweede Kamer staat immers vast, dat cle
s o c i a a 1-d emoernlie heenstuurt naar
een
Staatssocialistische Maatftc1«a*»i>ij
Men wil het stelsel van de regelingen, tij
dens de crisis :r. het leven geroepep, ook nè
den oorlog bestendigen, de dwangorganisatie
van het economische leven uitbreiden, het
vermogen tot op het uiterste belasten, de
particuliere bedrijven aan den Staat trek
ken.
Voorloopig zullen aüeen de groote on
dernemingen aan de gevaarlijke proefnemin
gen der socialisten worden onderworpen.
Voorloopig richfc dc strijd zich vooral tegen
het zoogenaamde gcr o t k a p i t a a I. Maar,
het werd reeds in de Kamer erkend, zoodra
de gioote en krachtige bedrijven aan den
Staat 2ijn gebracht, zal het socialisme zich
ook tegen middenstand en kleine
ondernemers keeren, om alle macht
in ha/.den van het proletariaat te bren
gen.
Dit schrikbeeld is meer dan een spooksel.
De scciaal-democrelie bezet reeds thans een
belangrijke plaats in het politieke leven. De
verkiezingscampagne, midden in een tijd
waarin het gemakkelijker dan ooit valt te
speculeeren op zoo velerlei ontevredenheid,
zal haar zeker riet verzwakken.
Toch zou zelfs bi, grooter aanwas de so
ciaal-democratie niet in staat zijn haar nood-
ottige plannen re verwezenlijken, indien
niet andere putsen bereid waren met de
socialisten te zomen een ministerie te
vormen. D** V r Ij z i r. n i g-d emocra-
te n spraken hei alom uit, dat zij haken naar
het oogenblik waarop de deelneming der
socialisten aan de re?eerirg een „democra
tisch" Kabinet mogelijk maken zal. Er. de
leider van de Liberale Unie :n de
Tweede Kame- verklaarde, dat een sociaiis-
tisch-vrijzinnige combiratie in het bewind
niet behoeft af te schrikken.
Waartoe zelfs mu?i een gedeeltelijke ver
wezenlijking v\r. het Staatssocialisme zou
leiden, heeft we! zeer sprekend
De ooiToRScrisis
getoond.
Het was onvermijdelijk in een zóó abnor-
malen tijd als wij thans beleven, een tijd
waaiin het geheele land ten slotte een be
legerde vesting is gewei den, de staut op
Velerlei gebied te doen ingrijpen. Zoo ooit
dan werd pvcnwei thans bewezen hoe de
S t a a t, zelfs in een tijd dat de meesten
bereid waren zich in veel te schikken, ge
heel onbekwaam is om ook maar een deel
van het economische leven te organiseeren
De crisis bevestigde dat iedere poging om
een meer harmonische organisatie der maat
schappij voornamelijk door Staats-
dwang en ambtenaars-ingrijpen
te verwezenlijken, welvaart, recht en vrijheid
in gevaar brengt.
Iedere regeerings-rfiaatrègél, hoe goed ooi:
bedoeld, schiep een berg v nn onrecht. Van
achter den onpersoonlijken Siaat kwam tel
kens de a m b l e l ij k e machthebber
te voorschijn, met ziin gebreken, zijn sym
pathieën en antipathieën, 2-jn heejschzucht,
zijn neiging tot willekeur en machtsmisbruik.
Zelfs het gevaar voor corruptie bleek niet
geheel denkbeeldig.
Millioenen gingen verloren
door ondoordacht ingrijpen, gebrek aan
zakenkennis, onvoldoende zuinigheid en
nauwgezetheid.
Wij meenen dat na deze ervaring ook de
politiek meest onverschillige cle plicht zal
beseffen front te maken tegen de socialis
ten en hunne plannen, tegen allen die met
hen samengaan of zich door karakterzwakte
en vrees voor de massa laten meesleuren.
Het nieuwe kiesstelsel schiep voor
de v r ij-1 iberale partij de gelegenheid
om, los van alle andere, baar eigen weg
te gaan. Met tc meer vrijheid sedert hare
bereidverklaring om te trachten met ander-
vrijzinnigen tot eenheid van gedragslijn te
geraken, door dezen werden van de hand
gewézen.
Met vertrouwen doen wij op alle Néder-
landsche nfonnen en vrouwen, die in óa
boven aangegeven beginselen van vrijheid,
individualiteit en persoonlkkc verantwoorde
lijkheid het juiste richtsnoer voor politiële
beleid zien, een beroep tot samenwerking,
tot steun en versterking onzer partij.
Het Hoofdbestuur v.-n den Bond van
Vnje Liberalen,
H. C. DRESSELUU7Voorzitle:.
J. DROST.
J. H. SCHELTEMA.
J. H. W. O. TER SPILL.
D. W. STORK.
F. W. VAN ST7RUM.
A. C. VISSER VAN UZENDOORN
F. J. W. DRION, Secretaris.
Politiek Overzicht
De vrede detr toekomst.
Eergister is in het Gngelsche hoogerhuis
een debat gevoerd, dat men geneigd zou zijn
te begroeten als een vredesdebot, als het niet
lot onderwerp had den vrede der toekomst
en de vraag hoe de thans woedende strijd is
te beëindigen, ter zijde liet. Het werd ge
houden naar aanleiding van eene motie,
voorgesteld door lord Parmoor, om instem
ming te verklaren met het beginsel van den
er nadruk op legde, dot in dezen volkenbond-
tot bewaring van den vrede Duitschlnnd als
deelgenoot niet kon worden gemist. Om het
doel te bereiken, tint onze kinderen en kinds
kinderen worden behoed voor de bezoeking,
die over ons gekomen is, was er z. i. slechts
één wegdoor oprichting van een volken
bond.
Het doet ons zonderling aan den lol te
hooren verkondigen van eene instelling tot
het bewaren van den vrede in de toekomst,
op het huidige tijdstip, nu men in dc beide
oorlogskampen, waarin de wereld is verdeeld,
zich gereed maakt tot eene uiterste inspan
ning om de wederzijdsche krachten in den
strijd te meten. Hetzelfde hebben wij onlangs
nog vernomen uit den mond van Lloyd
George, die in den City Temple te Londen
in eene vergadering vnn den nationalen raad
der vrije kerken heeft gezegd, dnt boven elk
oorlogsdoel dit stond, dat dé oorlog in do
toekomst moest worden behandeld als een
misdaad, die naar het volkenrecht moet wor
den bestraft. Dit werd dooi dezen bewinds
man gebruikt nis een aanloop om' de
mannen, die nan het front staan, te prijzen
als de ware apostelen van den volkenbond;
hij zeide „Wanneer dezen hun doel niet be
reiken, is alles verloren. Gelukt dat hun ech
ter, dan zal de volkenbond een feit worden."
Lloyd Geor;;c knoopt :'i s nan den wensch,
dat in de toekomst de oorlog als een mis
daad zal worde gestraft, eene opwekking*
vast tot voortzetting van de guerre £routrance
in hot heden. U Is hot standpunt van lord
Lansdowne niet W 1 scheidt ook hij de be
slechting van cle strijdvragen; waarom t n
dezen oorlog ran:, if cm den volkerenbond,
die het instrwv -r M zijn om den oorlog
in de toekomst t verhoeden. Maar hem
siaat ecne ande oplossing van de geschil
len, die deren ooi log behëerschen,A voor
den geest. Hij numkt - ene splitsing tusschen
zakon> die voor ciod lid r» oplossing vatbaar
zijn, zooals het horstel van België' en do te
ruggave van het bezette Med in Noord-
Frankrijk, en cle door Frankrijk, Italië en
Engeland geëisrhte territoriale veranderin
gen, waarvan hij in zijn tweeden brief, op
genomen in de Daily Telegraph van 5 Maart,
zegt: „Ik ben er ver vandaan te beweren,
dot die allen op hel:elfde niveau staan, muar
zij zijn in hun aar verschillend van do ge-
vi\llcn, waarin men enkel met eene terug
gave te doen heeft", en vraagt: „Moeten
niet, wanneer wij, zooais de eerste minister
heeft gezegd, aan het einde van den oorlog
een groot internationaal vredescongres zui
len hebben, dc tot de laatste klasse fcehoo-
rende vragen onvermijdelijk daaraan over
gelaten worden? Lloyd* Gc rge heeft er een
speciaal \oorsteI aan to eg voegd, waarbij
president Wilson zich schijrtt aan te sluiten,
dat dc kwestie van de Duitsche. koloniën,
eene uiterst rnoeielijke en teere kwestie, aan
een dergelijk congres zal Mijven voorin
houden."
Lord Buckmaster, een medestander vnn
lord Lansdowne, heeft onder de aandacht
gebracht, dat de rede van den Duiischen
rijkskanselier van 25 Februari iets meer dan
eene oppervlakkige instemming inhoudt
met het eerste viertal van de punten, die
president Wilson heeft gesteld als program
ma voor het leggen der grondslagen van
een duurzomen vrede.
Hij zegt, dat het onmogelijk is de juistheid
te ontkennen van de verk a ring van den
rijkskanselier, dat mrn zich niet mat elkaar
kan verstaan door „dialogen, in het open
baar gevoerd door do ministers en sLmis-
bond der volken, en met de instelling van} lieden van de oorlogvoerende staten." Het
eene internationale rechtbank, welker beslis
singen voor uitvoering vatbaar zullen zijn
door eene behoorlijke sanctie. Lord Lans
downe heeft tot ondersteuning-van deze mo
tie eene rede gehouden, waarin hij vooral
is natuurlijk mogelijk dit v oord als onbe
trouwbaar en onoprecht te behandelen.
Mnar als mén zoo handelt, za! men ncoll
tot den vrede kunnen 1 ne „Gee.
der verantwoordelijkheid n op een st.i->
Onder alle eigenscheppen die de liefdé
behagen, komt het verstand in de laatste
plaats.
Uit liet Ilaliaansch
'door
Anna Polak.
5
En van tijd tot lijd sneed een snik
ken door de lucht, bij versch gedolven
graven, snikken van in*het zwart gekleede,
ondoorzichtbaar gesluierde vrouwen terwijl
"uit alle kapelletjes, uil alle firootere en klei
nere kerkjes, uit elk grootsch grafmonument
de klanken van het Dc profundis en het Li
bera naar builen drongen, en waar tegen den
achtergrond van steen dc brandende kaarsen
'afschenen, en de wierookgeuren uitstroomden
Sn de buitenlucht. Carmela Minino, vermoeid,
<jp lichaam en ziel een ondraagbaren last van
leed voelende drukken, kon bijna geen stap
meer verder gaan; een krankzinnige begeerte
werd in haar wakker, om dien krans neer te
werpen op het gras en zich zelve daar boven
op die bloemen, het gclaal in de aarde ge
drukt, en dan weg tc smelten in tranen, lot
dat de dood haar zou verrassen, daar, ojj -Uit-
iclfde plaalsl
Maar eensklaps zag zij, als met een toover-
slag verrezen, het monument voor Ami na
Boschelti opgericht, vóór zich. Op een vier
sprong verhief het zich, dicht beplant met
hooge. oude boomen, en geurende bloemper
ken; recht er tegenover stond de vorstelijke
kapel der prinsen van Sansevero; op zijde de
bidkapel voor de zeer jonge hertogin van
No ja; maar de tempel, gewijd aan de nage
dachtenis der balletdanseres was grooter, rij
ker, schooner dan die beide vorstelijke kapel
len. Hij was gebouwd in zuiver Egyptischen
stijl, in navolging van één der oude Pharao-
graven, geheel opgetrokken van zeer donker
graniet cn glanzend grijs bazalt; dc beide
deuren, massief brons en zeer kunstig gecise
leerd, stonden open; cn rondom die mach
tige, zware, reusachtige granietmassa's, wond
zich een bloeiende tuin, op zijn beurt omsloten
door een bronzen hek. Uit dc verte gezien,
leek die Egyptische tempel, opgericht voor dc
luchtige ziel der danseres, te zwaar, gedron
gen, zooals dergelijke bouwwerken altijd lij
ken, ook daar ginds, tusschen den Nijl en de
woestijn. Maai* als men nader kwam, ontwik
kelden de lijnen zich, werden grooter. statig,
indrukwekkend. En die groolsche, plechtig
verheven aanblik was voldoende am den moed
van Carmela Minino te doen herleven; de twee
eenvoudige woorden in bronsgoud boven de
deur geschreven: „Amina Boschelti",-waren
voldoende om haar te bezielen mei nieuwe
kracht. En terwijl zij langzaam dien prachti-
gen tempel naderde, waar het geluk, de rijk
dom. de macht harer peettante de wijding
ontvingen van den Iriiunf ook na den dood,
deed een vervoering,,de ziei v«n Carmela op
springen, die alle tranen droogde en ver-"
schroeide, en haar klein hartje deed zwellen
*au ieederheid, maar van een leederheid vol
trots. Ilel was zonder smart, met een aller
wonderlijkste en door haar zelve onbegrepen
gewaarwording dal zij, zich vromelijk be
kruisend, den Egyptischen tempel binnentrad.
De tempel was rijk versierd terwille van
de nagedachtenis vn Amina Boschelli: aan de
zoldering hingen vier massief zilveren lam
pen, opgehangen aan zilveren hellingen, waar
in de olie brandde; vier hooge, rijk versierde
kandelaars met groote brandende kaarsen wa
ren geplaatst voor het kleine doodenaltaar,
aangebracht onder den steep die de Wel om-
kluisterde.^ Daaromheen verdween dc geheele
tempel onder kransen van dc zeldzaamste
bloemen; ook bloemen waren gestrooid op
-den vloer van basalt; en de steen was er on
der bedolven. Een priester, door twee ande
ren. ïufgcslaan, in rijk rouwomaal, bediende
de tiende of twaalfde doodenmis daar binnen'
zooals hij gevolgd was na andere priesters,
zoo zouden ook "weer andere volgen na hem,
ol drie uur in den namiddag; en twee geeste
lijken zwaaiden dc zilveren wierookvaten.
Twee bedienden in li ver ei, uit dc woning
van den bankier Scliulte, hij die gedurende
tien jaar van zijn leven dc betooverende dan
seres had aangebeden, die haar zijn vermogen
had geschonken, en, getrouw ook na den dood,
in een zonderlinge mengeling van liefde,
mystieke vroomheid en cynisme, de kost
baarste plechtigheden van den dienst voor
haar liet verrichten. stonden achter in den
tempel, zwijgend en onbeweeglijk. Hun meester
was daar gekomen, en alles was geschied vol
gens zijn bevelen, onder zijn oogen, en al die
bloemen had hij gebracht, en hij zelf had een
uur gebeden, daar binnen, onmachtig om tc
vergeten, onmachtig om zich tc troosten. De
beide bedienden namen zwijgend uit Carmela's
handen den krans aan om hem bij bet altaar
neer te leggen.
,.Op den sLeen, op haar steen, mompelde
zij. smeekend, trillend van een aandoening dié
niet alleen smart was zelfs bijna geen smart
was.
En toen dc krans was neergelegd fiudden °P
den marmeren steen, juist op dc plaats waar
onder hel koude marmer het koude hart lag
der betooverende Amina, toen boog haai
petekind zich over een bidslocl van gesneden
hout, met rood Ilusveelcn kussen, waar een
uur geleden Ollo Schullc was komen bidden,
en, hel geiaaï in de handen verborgen, terwijl
de geestelijke de ontzagwekkende, sombere,
klagende, smeekendc woorden uitsprak van
de doodenmis, terwijl de kreet der christelijke
zielen die, voor. den Eeuwigen Rechter ver
schenen, om genade smeekten, aan de lippen
zijner helper^ ontvlood 'zag Cnrmclo Mini
no, in plaats van te bidden, voor haar geestes
oog de gedaante van haar dje ouder dit mar
mer hegraven was, haar voor wie deze prach
tige tempel was opgericht, haar voor wie die
lampen brandden en die kaarsen, voor wie die
bloemen geurden, voor wie deze priesters ba
den tot den Heer. En zij zag een gestalte, klein
en luchtig, een paar groote donkere oogen,
peipzend cn lachend tegelijk, een glimlach om
een heerlijken mond vol uitdrukking, een be
koring uilgaande^an elke lieve beweging, een
onuitsprekelijk iels dat zweefde tusschen de
witte sluiers, tusschen het geglinster der met
goud geborduurde japonnetjes, iets vluchtigs,
gevleugelds, ontastbaars, dat deed trillen en
sidderen, niet slechts de jonge mannen, maar
ook de oude, niet alleen de mannen, maar
ook dc vrouwen: Amina Boschctti! In het
licht, voor de volle, halfdonkere schouwburg
zalen verscheen ze. slank als een bloemstengel
met hel kleine, kopje, geto-M. mei d< donke
ren haardos, en liet was oi zij dep grond niel
raakte in haai rokken die wel een wolk ge
leken eii haar kléine voetjes, geschoeid in roso
satijn, raakten dén grond r.iet en M-h-ucn Ici-
nauwernood letters te b n p bl ufi
te midden vnn perken. 7.ij glimlachte mei
oogen cn lippen terwij i danste, cn
lenig lichaam rondde zich voor den luchtigeni
sprong: zij danste*' zonder dat ccp 1 >gc»blila
door vermoeienis die glimlach, die schittering
in hel oog haar verliet; zij danste alsof zij
alleen daarvoor op aarde verschenen was. Eu
inderdaad, haar onweerstaanbare kunstvaar
digheid, inderdaad, dc verrukkelijke schoon
heid van dien dans brachten de toeschouwers
builen zich zelvcn: cn van dc banken waar
het volk zich verdrong op de avonden der
klassieke stukken lot aan dc fauteuils in het»
-orkest w aar dc Napolitaanscb.- adel zich ver
zamelde, werd de naam van Amina Boschelli
genoemd al een zegenaam. Zij werd over
stelpt niet bloemen, geschenken, ju woelen,
men bood haar harten fortuin; en zij nam
het aan, alles, overal over heen glijdend, wel
wetend, dat bloemen en juwcelcn en harte®
en goud voor haar varen gcschapc^i, omdat
haar voetjes, geschoeid in rose satijn, eei»
luchtigen dans uilvoerden te midden die^
schatten.
(Wordt vervolgd.)
