„DE EEMLANDER"
Nus«Enmiraiiiax,i~f15
BUITENLAND
FEUILLETON.
Het nest verstoord
16e Jaargang, No. 249
IBMIItUIITCPDIU ■"indeo Amus'
flüünnLmtniurilJu foort f 1-50. Idem franco
ptr po*» t 2-Oa per week (met gratia verzekering
tegen ongelukken) f 0.14. afzonderlijke nummert
0.05 Wekelykscb bij voegsel *D# Hollandsch
V/uiwtoinye (ocdet redact!» van Fkdréic Hoven)
pa 3 maanden 50 cent Wekelijkack blJvoegaeJ
•iFeretórwwe pet 3 *a«.inden 60 cent.
HOOFDREDACTEUR: M«. D. J. VAN SCHAAROENBURO
UITGEVERS: VALKHOFF C.
BUREAUARNHEMSCHE POORT WAL. HOK utrecht.CH.ITII,
INTERCOMM. TELEFOONNUMMER S13
Dondardag 16 Mei 1918
dienimobledingtn l-J regel» f 0J0, groote letree*
plMtsrolmte. Voor bindel es bedr(|l I.--..,
leer .oordeeltge bepalingen tul hel herhaald advsr»
teeren In dit Blad, by abonnement Eene drtulalrt,
bevattende da voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Vrijzinnigen organiseert u!
Organisatie is macht
Zonder orgonisatie geen invloed.
Organisatie is het geheim van succes, ook
in den politieken strijd. De stembusoverwin
ning is voor de best georganiseerde partij.
De vrijzinnigen weten dat niet, maar hun
politieke tegenstanderes weten het wel. ïn
ihet naburige Hoogland zijn van de 526
roomsche kiezers 491 georganiseerd in de
r.-k. kiesvereeniging. In een der laatste ver
gaderingen van de afd. Amersfoort der S.
D. A. P. werden volgens De Toorts
54 nieuwe leden aangenomen.
Zullen, met die feiten voor oogen, de vrij
zinnigen voortgaan hetzij met hautain ge
baar zich afzijdig te houden van de politiek
en aldus het terrein over te laten aan de
tegenstanders, hetzij zich te splitsen in
steeds kleinere partijtjes en belangengroep-
jes, allemaal ééndagsvliegen
Vrijzinnigen, verweert u f
Gij zijt sterker dan gij wel meent. Uw be
ginselen zijn die volgens welke de maat-*
schappij zich ontwikkelt en zullen dus lan
ger leven dan elke politieke leuze of waan
van den dag. Gij, die niet door eng klasse-
of groepsbelang gedreven wordt en wien
alle partijhaat of fanatisme vreemd is, staat
sterk en hoog boven andere partijen, die
niet vóór alles het algemeen belang
dienen.
Maar laat u niet in den hoek dringen,
sluit u aaneen f
Acht gij de democratische strooming van
onze dagen 'gevaarlijk, meent gij dat het
mogelijk en wenschelijk is haar te keeren
sluit u aan bij den Bond van Vrije Liberalen.
Zijt gij vooruitstrevend en democratisch,
wilt gij rekening houden met den geest des
tijds en de stem des volks, wilt gij vrije
ontplooiing van het menschelijk kunnen, en
gelijkmaking van de ontwikkelingsvoorwaer-
den voor allen, opdat geen enkel talent ver
loren ga, wilt gij wegnemen alle brandstof
welke de vreedzame evolutie der maatschap
pij in ernstig gevaar kan brengen sluit
u dan aan bij den Vrijzinnig-Democratischen
Bond.
Wordt vrij-liberaal of vrijzinnig-democraat
.maar in elk geval: sluit u aan f
Heden nog I
Politiek Overzicht
De Entente en de vrede
van Bukarest.
I
In een artikel van de Nordd. Allg. Zeitung
over den vrede van Bukarest wordt eene
opsomming der voordeelen, die het op 7
Mei 1918 onderteekende vredesverdrag aan
de verschillende leden van den vierbond
brengt, besloten met dezen volzin: „De vrede
van Bukarest versterkt de groote hoop, dat
met de allengs terugkeerende rust in het
oosten ook de oorlog in zijn geheel in zijne
levenskracht zal worden getroffen en dat
ook in het westen spoedig de tijd van het
sluiten van vredesverdragen zal aanbreken."
Dat is een woord, dat naar het hart ge
sproken is van allen, die verlangen naar het
einde van deze verschrikkelijke worsteling,
en het vervult _hen met vreugde, dat
een weerklank op deze stem verno
men is van eene met de Duitsche re
geering nauw verbonden zijde. In Bu
dapest heeft graaf Burian, de minister van
buitenlandsche zaken van Oostenrijk-Hon-
garije, op zijne terugreis uit Bukarest tot
eene deputatie van het gemeentebestuur van
Pest de hoop uitgedrukt, dat op den
vrede van Bukarest zoodra mogelijk alg
me ene onderhandelingen zullen volgen, die
bestemd zijn aan de sedert vier jaren lijden
de menschheid van vrijwel den geheelen
aardbol de rust terug te geven en aan het
bloedvergieten een einde te maken. Hij heeft
daaraan nog toegevoegd„Onze koning
heeft tot dusver van elke mogelijkheid om
den vrede te bevorderen partij getrokken,
en ook heden is het zijn besliste wil iedere
gelegenheid te zoeken om met onze tegen
standers zoo mogelijk een eerlijken, fat
soenlijken, duurzamen vrede te sluiten. Wij
staan als 't ware op den loer naar den vrede,
zonder ons^aan zekere beperkende formules
te willen binden. Onze vastberaden volhar
ding heeft ons tot hiertoe gebracht; ook ver
der willen wii in de eene hand het zwaard,
in de andere den olijftak houden."
Dit bevestigt nogmaals uitdrukkelijk, dat
bij de centrale mogendheden de wensch be
staat om vrede te "sluiten, liever vandaag
dan morgen. Maar voor het tot stand komen
van den vrede is de overeenstemmende wil
van de beide oorlogvoerende partijen noo-
dig. En wanneer men vraagtHoe is de
stemming bij de andere partij?, dan is het
antwoord, helaas! minder bevredigend.
Er is aan de zijde van de Entente geen
gebrek aan woorden, die sympathie en me
degevoel uitdrukken voor Rumenië, dat
dezen vrede heeft moeten sluiten. Dat zou
eene uitwerking ten goede kunnen hebben,
als in die betuigingen een spoor te vinden
was, dat wees op geneigdheid om tot den
grond der dingen door te dringen en na te
gaan wat de oorzaak is, dot van de Balkon-
staten na Montenegro en Servië nu ook Ru-
menië zijn treden in den oorlog aan de zijde
der Entente zoo duur heeft moeten betalen.
Dan was er kans, dat men tot zelfkennis
kwam en tot het besef, dat het een hopeloos
pogen is, thans nog, in dit stadium van den
strijd, de oorlogskans te doen keeren. Als
dat besef eenmaal begint door te dringen,
dan zal de vrede niet ver meer verwijderd
zijn.
Maar daarvan is nog niets te bespeuren
in de ontvangst, die het bericht van het tot
stand komen van den vrede van Bukarest
aan de zijde van de Entente heeft gevon
den. Havas heeft den geest, die doorstraalt in
de commentaren van de Parijsche pers, al
dus weergegeven, dat zij van oordeel zijn,
dat deze vrede reeds lang had kunnen zijn
onderteekend, als de overwinnaars niet den
overwonnene geheel hadden willen uitplun
deren. Twee deelen zijn, volgens de Matin,
in dit verdrag te onderscheiden: een defi
nitief, namelijk de worging van Rumenië, en
een voorloopig, namelijk de beschikking
over de Dobroedsja. Verder zal tot aan den
algemeenen vrede nog iets in stand blijven:
het vreesëlijke régime, waaraan Rumenië
onderworpen is en dat arglistig in acht ar
tikelen is uitgewerkt.
Voor de Italiaansche pers is kenschetsend
wat de Corriere della Sera heeft gezegd.
Men leest daarin, dat de aan Rumenië op
gelegde voorwaarden eene reusachtige ver
sterking vormen van den politieken en eco-
nomischen invloed van Duitschland op clen
Balkan. Als die voor goed gehandhaafd
blijft, zal hij de volledige onderwerping van
het Europeesche oosten onder het Duitsche
imperialisme beteekenen. De door het ver
drag bekrachtigde onderwerping van Rume
nië leidt tot eene versterking van de Ma-
gyaren, hetgeen Italië bijzonder treft, maar
ook de geheele alliantie raakt, die in
Hongarije als bondgenoot van Duitschland
en beheerscher van de Donau-monarchie
haren hoofdviiand heeft.
Sterker tonen nog heeft de Engelsche
pers doen hooren. De Morning Post schreef,
dat geen vrede te dragen kan zijn, die niet
Rumenië niet alleen geheel hersteld, maar
ten volle gewroken ziet, en liet daarop de
ontboezeming volgen: „Thans rust de Duit
sche hiel op Rumenië; maar Engeland,
Frankrijk, Italië en Amerika zullen öf aan
dat lot een. einde maken, öf het deelen." De
Times heeft het Rumeensche volk getToost
met het vooruitzicht, dat de overwinning der
geallieerden hen zal bevrijden van hun droe
vig lot, en hen gevraagd tot dien tijd dit
met flinkheid te dragen. Hetzelfde hebben
de Rumeniërs ook in het Engelsche parle
ment van de regeeringstafel vernomen; mi
nister Balfour heeft hen er mee gepaaid, dat
het de plicht van de Engelsche regeering
zou zijn om op de eventüeele vredesconfe
rentie eene herziening te krijgen van de
voorwaarden, die aan Rumenië zijn opge
legd.
De oorlog.
De berichten van hei front in het westen
gewagen van een oplevenden strijd. Niet
aan Duitsche zijdemaar de Fronsche aan
vallen, ofschoon zij* hun plaatselijk karakter
blijven behouden, schijnen in kracht toe te
nemen. Het Duitsche avondbericht van
gister meldt een Franschen aanval ten N.
van den Kemmel, waarvan een beperkte in
braakplaats in de voorste liniën achterbleef
en een nieuwen aanval -van de Franschen
N:0. van Moreuil, die mislukte.
B e r 1 ij n, 15 Mei. (W. B.) De economi
sche overeenkomst tusschen Duitschland en
Rumenië bevat o.m. de volgende bepalingen:
Art. 1. Rumenië verkoopt aan Duitschland
en Oostenrijk-Hongarije de overschotten van
het land aan koren van allerlei aard, met in
begrip van olie-zaden, voedermiddelen, peul
vruchten, gevogeke, vee, vleesch, vezelplan-
ten en wol voor de oogstjaren 1918 en
1919. Broodkoren kan tot zes procent ook in
den vorm van meelproducten geleverd wor
den.
Art. 2. Voor het jaar 1919 en de volgen
de 7 jaren verbindt Rumenië zich, aan
Duitschland en Oostenrijk-Hongarije de
overschotten van het land aan koren van
allerlei aard als boven te leveren, ingeval
Duitschland en Oostenrijk-Hongarije dit ver
langen. De regeeringen van Duitschland en
Oostenrijk resp. Hongarije, moeten, zoodra
het hun mogelijk is, verklaren, of en hoeveel
zij op grond van deze verplichting van de
overschotten willen overnemen. Het brood-
koren kan tot zes procent van de uitgevoer
de hoeveelheid in den vorm van meelpro
ducten geleverd worden.
.Wanneer noch Duitschland noch Oosten
rijk-Hongarije voor een jaar van het recht tot
overneming gebruik maken, vervalt de ver
plichting tot levering van Rumenië ook voor
de volgende jaren.
Art. 3. Voor de overige, in art. 1 niet ge
noemde landbouw-producten, zooals ooft en
wijn, worden bijzondere overeenkomsten
voorbehouden, met dien .verstande, dat Ru
menië zich bereid verklaart, de overschotten
van het jaar 1918 aan Duitschland en Oos-
tenrijk-Hongerije te leveren.
Art. 6. Rumenië zal voor producten, die
het aan Duitschland en Oostenrijk-Honga
rije moet leveren, een uitvoerverbod uitvaar
digen, om de naleving van het verdrag te
waarborgen. Indien Duitschland of Oosten
rijk-Hongarije slechts een deel van de over
schotten verlangen, wprdt de uitvoer naar
andere landen zóólang niet toegestaan, als
het opgeëischte deel van het overschot aan
Duitschlend en Oostenrijk-Hongarije niet ge
leverd of de levering niet verzekerd is.
Art. 7. Het vaststellen der overschotten
heeft door de Rumeensche regeering onder
medewerking van vertegenwoordigers der
Centralen plaats.
Art. 8. De wijze van levering, overneming
en betaling wordt door een door Rumenië
op te richten uitvoerbureau in overeenstem
ming met een in Rumenië door de Centrale
mogendheden op te richten bureau geregeld,
welker vertegenwoordigers over alle aange
legenheden van het uitvoerbureau voortdu
rend op de hoogte moeten worden gehou
den. In zooverre betreffende het bezette ge
bied bij het vredesverdrag andere bepalin
gen zijn getroffen, gelden deze. Het door do
Centrale mogendheden op te richten bureau
zal vrij zijn van bijzondere heffingen.
Art. 9. Duitschland en Oostenrijk-Hon
garije zullen er zooveel mogelijk naar stre
ven den uitvoer van alle in Rumenië benoo-
digde goederen, geheel- en holf-afgewerkte
producten, ruwe stoffen enz., in 't bijzonder
de tot uitbreiding der landbouw-productie
noodige voorwerpen naar mogelijkheid te
bevorderen.
Art. 10. Duitschland en Rumenië, alsmede
Oostenrijk-Hongarije en Rumenië zullen el
kaar wederkeerig, tot bestrijding der ver
plichtingen tot betaling als gevolg van dit
verdrag, de noodige betaalmiddelen tegen
inwilliging van credieten in de valuta van
het andere land ter beschikking stellen. Bij
zonderheden van deze regeling worden aan
een latere overeenkomst voorbehouden.
Art. 11. Rumenië verbindt zich, het goede
renverkeer door zeetransportmiddelen en
tarieven in alle opzichten te bevorderen. Op
gelijke wijze zullen Duitschland en Oosten
rijk-Hongarije het goederenverkeer met Ru
menië bevorderen en vergemakkelijken.
Art. 12. Alle geschillen over dit verdrag
moeten door een uit drie personen bestaand
scheidsgerecht beslist worden. Dit scheids
gerecht zal zoo gevormd worden, dat elke
contracteerende partij een scheidsrechter
benoemt. Deze scheidsrechters kiezen een
president. Kunnen zij het binnen twee
maanden over de keuze niet eens worden,
dan zal de president van den Zwitserschen
bondsraad om de benoeming van een presi
dent verzocht worden. Dit scheidsgerecht zal
te Bukarest zetelen.
Bukarest, 15 Mei. (Corr.-bur.) Op
den 14en Mei publiceerde de staatscou
rant te Jassy het besluit, waarbij de demo
bilisatie van het Rumeensche leger wordt
gelast. In eerr onderhoud met een vertegen
woordiger van het te Jassy verschijnende
^agblad „Aetunea Romana" verklaarde de
Minister-President, Marghiloman, dat Bessa-
rabië in zijn geheel bij Rumenië blijft met
uitzondering van eene kleine grenswijziging
in het Noorden, die waarschijnlijk zal worden
aangebracht.
Konstant^inopel, 15 Mei. (Milli).
De vrede tusschen het Turksche rijk en Fin
land is den Hen Mei door gevolmachtigden
van de beide landen onderteekend.
Aken, 15 Mei. (W. B.) De keizer heeft
'eenige dagen geleden op een doorreis een
poos in Aken vertoefd en de kathedraal en
het stadhuis bezocht. De raad hield juist in
het stadhuis eene vergadering; de keizer
ging de zaal binnen en hield een toespraak,
waarin hij o.a. zeide
Het offensief vordert goed. 600.000 En-
gelschen zijn reeds buiten gevecht gesteld,
1600 kanonnen buit gemaakt. De Fran
schen moeten overal bijspringen. In het
westen komt de zaak in orde; maar wij moe
ten geduld hebben. Met millioenenlegers
komt men niet in een dag klaar. Wij zul
len ons doel bereiken. Het oosten hebben
wij geopend. In de Krim gaat het ook voor
uit. Uit de Ukraine zijn de eerste treinen
met levensmiddelen in Berlijn aangekomen,
Dat verbetert onze levensmiddelenverzor
ging. In Sebastopol hebben wij een groote,
rijk beladen handelsvloot buit' gemaakt. Ons
j vefkeer op de Zwarte zee is nu weer moge
lijk.
De keizer betuigde zijne blijdschap over
de wijze, waarop men zich aan de grens
houdt, en roemde de stemming onder de
troepen. Hij besloot met den raad om al het
buitenlandsche af te leggen. Het Franse^1
praten moet heelemaal ophouden. Men mod
liever het Duitsche plat proten.
W e e n e n, 1 5 M e i. (Corr.-bur.) De dag
bladen berichten, dat keizer Karei zich bin
nen kort op reis zal begeven naar Sofia en
Konstantinopel.
Woenen, 14 Mei. (Part.) De Neue
Free Presse bericht, dat in Budapest een
compromis in de kiesrechtkwestie tot stond
is gekomen. Het democratisch karakter van
de hervorming blijft gehandhaafd.
De oud-voorzitter van het Hongaarsche
huis van afgevaardigden Novay heeft ver
klaard, dat aan de Tisza-partij concession
zijn gedaan, die echter aan de grondbegin
selen van de hervorming geen afbreuk doen.
Londen,14 Mei. (R.) In het lagerhuis
heeft de kanselier der schatkist Bonar Law,
In antwoord op een vraag van Sir Edward
Carson, verklaard, dat de Britsche regeering
het voo;rbeeld zal volgen van de Fronsche
regeering en alle handelsverdragen zal op
zeggen, die de bepaling bevatten van behan
deling op den voet der meest begunstigde
notie.
De Times zegt naar aanleiding hiervan,
dat deze stop aan Groot-Brittannië vrijheid
zal geven om eene speciale gunstige be
handeling toe te staan aan de Dominions of
de geallieerden bij den invoer van goederen
of verschil te maken tusschen de landen,
waarheen het Vereenigde koninkrijk goede
ren uitvoert. De opzegging beteekent niet
noodwendig, dat er eene radienje verande
ring zal komen in de fiscale politiek van
Groot-Brittannië, maar maakt die verande
ring mogelijk.
Londen, 15 Mei. (R.) Het koninklijk
besluit, dat de overdracht van aondeelen of
waarden aan vreemden of door vreemde
lingen bestuurde maatschappijen zonder
toestemming van den Board of trade ven*
bindt, is gewijzigd. Tot dusver had het be
trekking op'belangen in mijnen en olievel
den, maar thans op ondernemingen en
eigendommen". Deze uitdrukking sluit in
zich kantoren en inrichtingen in Noorwegen,
Zweden, Denemarken, Rusland, Denemar
ken, Rusland, Nederland, Spanje en Zwit
serland, die zich bezig houden met de pro
ductie of de verschaffing van contrabande-
artikelen; zij is ook van toepassing op mij
nen, waar ook gelegen, die koper, lood, tin
en zink produceeren.
Londen, 15 Me i. (R.) In antwoord op
een vraag in het lagerhuis zeid»e minister
Balfour: De volgende landen hebben den
oorlog verklaard aan Duitschland: Rusland*
Frankrijk, België, Groot-Brittannië, Servië",
Montenegro, Japan, Portugal, Italië, Ru
menië, Vereenigde Staten, Cuba, Panama,
Siam, Liberia, Griekenland, Brazilië, Guate
mala.
Verder hebben Bolivia, Honduras, Nicara
gua, Haiti, Sint Domingo, Costarica, Peru,
Uruguay en Ecuador de diplomatieke be
trekkingen met Duitschland afgebroken.
Londen, 15 Mei. (R.) Generaal Mau
rice is benoemd tot militair medewerker vort
de Daily Chronicle.
Stockholm, 14 Mei. (W. B.) Naar de
Nya Dagligh Allehonda verneemt, zal de
Zweedsche regeering a.s. Donderdag van de
300 Zweedsche soldaten, die nog in Aland
zijn, de helft terug nemen.
Washington, 14 Mei. (R.) Schatkist
secretaris Mc Adoo heeft machtiging ge*
geven om op nieuw ter leen te verstrekken;
200 millioen dollars aan Groot-Bfittannië,
100 millioen aan Frankrijk en 100 millioen
aan Italië. Het totale bedrag van de leenin»
gen aan alle geallieerden is 5764 millioert
dollars.
Iemand die nooit iets doms zegt, zal ook
niet iets geniaals zeggen.
Roman door ERIK LIE.
Geautoriseerde vertaling uit het Noorseh door
A. M. van der Linde n—v an Eden.
11
„Tönnensen? hij was juist hier. Ik geloof dat
hij in den toren is. Ik zal hem
•.-Neen, ik ga zelf." ïHJ keerde zich om en
liep den trap op. Kurt Adelaar Klingc behoor
de anders niet tol nen, die zelvcn de rr.cn-
schen tegemoet gaan; hij was g.-woon zelf te
worden opgezocht Maar met Tönnensen was
het iets anders. Tört»e:.sen wa; het ("jetotum
van de badnè»»ls en sie^ds overal te vinden
en overal -jor te gebraden. Tegelijk res'au-
ralcur, inspecteur en i n i k .ïli n gsb u r e d.i was
hij alter vriend e». hulp, hetzij h l was om
kamers te huren o.' om hen non whisky te hel
pen. Er whs geen plan dat hij niet ter. uitvoer
wist te brengen, e*1 geen idee waiop hij niet
inf/ifc. VMs scheen onmogelijk voor hem te
von, en altijd was hij eVen ijverig en belang
stellend.
,,'vvo. ben je bezig den grooten verrekijker
te Installeerc»?'' begroette Klinge hem toen
hij den '.oren had bereikt, vanwaar men kon
mirier, over de eilandjes en de zee.-- ver tot
■an dei» horizont. „Ik heb een plan, dal heel
goed kan worden en jij moet er*de leiding van
op je nemen, Tönnensen."
Tönnensen ging voort met zijn werk. Hij
was bezig den langen kijker op een voetstuk
te schroeven, dat hij midden in de vierkante
torenkamer had aangebracht.
Zijn gezicht was rood en glom van inspan
ning.
„Wc zullen motortochten, dagelijkschc mo
tortochten organisceren, Tönnensen, voor
weinig geld begrijp je; kleine tochtjes van een
heel of een half uur tusschen de eilandjes
door. Dat kan goede inkomsten geven. En dan
gebruiken wij de netto winst in het voordeel
van de badgasten. Ik denk er aan hel geld te
gebruiken voor het zomerfeest dat ieder jaar
nog al wat kost. Je moet er gang achter zet
ten, Tönnensen!"
'J'önnensen's gelaat klaarde op als een volle
maan. Hij was tropisch op Skjaergaardslrand,
ja, in de brieven over „De Badplaats" in een
courant van de hoofdstad, was zijn r.aam zelfs
een paar keer genoemd geworden.
Uitstekend, master", riep hij uit. Tönnen
sen, die in zijn. jonge jaren matroos c.i kok
was gewest, hield er een eigen taaltje op na.
„Voortgang zal er zijn."
„We schilderen de oude motorboot wal op,"
ging Klmge voort. „Er is voldoende ruimte in
en ze is nog in goeden slaat Dnn moet je me
jak nog een man voor den motor verschaf
fen
„De motorman zal er komen, master."
„Dus, jij maakt dat alles in orde komt, Tön
nensen." Klinge liep naar de deur, maar bleef
staan.
„En dan hebhen wij ook nog gebrek aan
spelen voor de kinderen en de jongelui een
schommel, een croqeut en een riilgspel cn zulk
soort dingeu. Er is plaats genoeg voor."
„Nu wc hebben nooit zooveel kinderen ge
had als dit jaar. Van morgen meldden zich
vier nieuwe families aan en allen willen ka
mers hebben met kinderledikanlen en zoo
gaat het maar sluddy door."
Tönnensen keerde zich om, toen hij geen
antwoord kreeg.
Klinge was verdwenen.
Wal een haast heeft de directeur vandaag,
dacht Tönnensen. Nu ja hij vloog altijd als
een raket door de badplaats. En er was altijd
wat te doen. Vlug was hij als dc commandant
op een oorlogschip.
IV.
Van zulk een kalme en vredige scheiding
als die van directeur Klinge was men nog
nooit getuige geweest Men had iets verwacht,
waarbij de slad op haar grondvesten zou wan
kelen Maar men werd teleurgesteld Er ge
beurde niets van wat er bij zulke gelegenhe
den anders plaats had. Er was geen schan
daal, men hoorde geen lasterlijke en venijnige
woorden Alleen verwonderde men er zicu
over waarom zij niet meer samen woonden.
Het was onbegrijnclijk dat mevrouw Marina
Klinge, die een loven gewoon was als een
prinses, plotseling teruggekeerd zou zijn in de
zaak bij haar vader. Niemand kon het ver
klaren.
Toen men had gehoord dat mevrouw Mari
na een verhuiswagen bij den voerman Juel
had besteld, was ieder van plan eens te gaan
kijken. Er werd dus nu druk gewandeld op
de plaatsen waar de wagen langs moest ko
men. En zij die zoo gelukkig waren om aan
dezen weg te wonen, hielden trouw de wacht
.voor de spionnetjes. Doch er gebeurde niets
bijzonders, en men moest zeer lang wachten.
Toen nu de wagen eindelijk laat in den avond
voorbijreed ja, toen was er niets anders tc
zien dan een gewone wagen met kisten, kof
fers en zakken met beddegoed. Niet één van
de dure, mooie meubels, die op Flöicn gevon
den werden, had zij meegenomen. Zij vertrok
evenals zij gekomen was.
En hiermee won zij aller harten. Zij was
toch iemand van hun eigen geslacht, die een
tijdlang, om zoo te zeggen, de koningin van
de plaats was geweest en die nu. eenvoudig
en natuurlijk, terugkeerde lot haar vaders
winkel
Het was geweest als in een van die ouder-
wclsclie sprookjes met een bevredigend slot.
Na al het buitengewone, waardoor eertijds
de kleine slad aan hel strand in rep en roer
werd gebracht, was nu alles weer tot den
ouden gang van zaken teruggekeerd. Opnieuw'
zag men mevrouw Mïirina achter dc spiegel
ruiten in de Galtviksehe zaak en opnieuw
maakte men als vroeger een praatje met haar.
Zij was terstond weer dezelfde, er was geen
verandering le zien. Altijd vriendelijk en altijd
goed gehumeurd, zei ze evenals vroeger, jij
en jou tot de vriendinnen uit haar jeugd. Zij
had niemand vergeten, bij wie zij als jong
meisje aan huis was geweest.
Het was een wonder, dat zij zooveel jaren
in dien voornamen en rijken kring had kun
nen leven zonder er door bedorven te worden.
Maar het was ook hoog lijd dat haar orde
nende en krachtige hand ingreep in de oude
zaak.
Haar vader was hoog bejaard en had reeds
lang het bestuur der zaak aan den eersten
bediende Skallerud moeten .overlaten. Men
kon aan alles bemerken dat de zaak niet voor
uil was gegaan. Er waren nieuwe concurren
ten bijgekomen, die door allerlei nieuwe en
soms vernuftig uitgedachte middelen hun
handel met de badgasten hadden weten uit to
breiden. Door spoedige expeditie, door oogen-
blikkclijk de waren naar de klanten te bren
gen en door allerlei uitwendige hervormingen
cn verbeteringen, hadden zij hun ouderen col-
lega verdrongen.
Langzamerhand sprak men van de meeste
winkels als van de zaak, of de firma, terwijl
het bij Gallviks „de winkel" bleef, waardoor
zij in rang flplijk scheen te komen staan met
kleinhandelaars cn consorten.
Mevrouw Marina spande al haar krachten,
e» energie in oin de zaak boven water tc hou
den. Van 's morgens vroeg tot 's avonds laat
was zij bezig. En wanneer zij, vermoeid, naar
haar kamers op de tweede verdieping ging,
gevoelde zij dat zij een goed werk had ge-,
daan, cn zij sliep in met hel bewustzijn dat zij
nuttig was geweest cn haar plicht in hel da-
gelijksch leven 'had.
De kinderen waren zelden thuis - behalvö
hij de maaltijden. Zij kruisten dc stad door. nu
eens bij den steiger, dan weer speelden zij vait
Indianen in het bosch en dikwijls klonk hun.
gelach cn gestoei uit de magazijnen achter
het huis.
Er was nieuw leven in hen gekomen. Het
dwangbuis was weggeworpen, zij behoefden
zich niet meer stil te houden, wanneer zij
vader verwachtten.
Nu cn dan zagen zij hem, wanneer hij door
de stad reed; maar zij gingen hem liever uif
den weg.
(Wordt vcrvolgd.|
