KIEZERS VAN AMERSFOORT.
r*r
buitenland
""binnenland
„DE EEMLANDER"
Het nest verstoord
PIUS DEB uiiitüiiiiiizur;s
Stemt Woensdag 3 Joli alleen
EIT10 VAN BERESTEVN.
Wien zeilen de partyiooze
kiezers stemmen?
KOLONIËN.
FEUBLLET0SC
16© Jaargang, No. 273
IDnUUCM CUTQ D9IIC P" maAndcn voor Amer*
AuUlvnCIYllliIIDlRlJu foort f 1.50, Idem franco
f>» post f 2-00. per week (met gralb verzekering
tegen ongelukken) f 0.14, afzonderlijke nummert
0Ü5. Wekdijksck- bijvoegsel Hollandscht
Holtvrvuw(onder redaetle van rhérèse Hoven)
per 5 maanden 50 cent Wekelijkscb bijvoegsel
•Wtrddrivuf per 3 maanden 60 cent
AMERSFOORTSGH DAGBLAD
HOOFDREDACTEUR: M«. D. J. VAN SCHAARDENBURG
UITGEVERS: VAL«HOFF C.
BUREAU: ARNHEMSCHE POORTWAL, kock uT.ecNT.CHirr..
INTERCOMM. TELEFOONNUMMER 613
Donderdag 20 Juni 1918 f
dltnjlunbltdlnscn 1-5 «pel, f 0 50. groote Iricn
n«r plaatsruimte V0o> handel «ti hedrt|» bestaan
leer voordeelige bepalingen tol bet herhaald ad ver.
teeren In dit Blad, b|J abonnement. Eene drtulalra,
bevattende de voorwaarden, wordt op aaovraag
toegezonden.
no. van tie 4e lijst op Uw billet.
Al zijn er thans 'n 25-tal partijen in het
steiT\bu€strijdperk getreden, wij zijn er zeker
van dat 'n zeer aanziëhlijk percentage van
de kiezers bij geen dier partijen in te deelen
valt.
Hoe zullen die ^artijloozen stemmen?
'n Gedeelte zal zich misschien door de
welbespraaktste der huisbezoekers laten
overhalen .om op diens partijlijst te stem
men. s
Anderen zullen zich door de een of an
dere pakkende, zij het ook zeer vaak mis
leidende leuze laten begoochelen. Maar-zeer
velen zullen voor allen op hen geoefenden
Tmvloed ongevoelig blijven en hun keuze'
'bepalen, minder lettende op de kleur dan
wel op de persoonlijkheid van den candidaat.
Wie zal hun man zijn in den kieskring
Utrecht?
Van de -lijsten der kleinere partijen zal wel
bitter weinig bekoring, voor hen uit gaan.
't Zijn louter vertegenwoordigers van
groepsbelangen of onbekende grootheden
die op de lijsten voorkomen.
Alleen de Ecón. Bond met Treub zou mis
schien hun aandacht verdienen. Maar be
halve Treub vindt men slechts duistere na
men op die lijsten en onze kieschkeurige
kiezer zal niet willen riskeeren dat zijn stem,
voor den grooten Treub bedoeld, zoodra
deze de ki-esdeeler bereikt heeft, overgedra
gen wordt op een dergenen die in zijn scha
duw niet staan kunnen.
Zoo blijven dus de oude partijen over.
Het is niet aannemelijk dat onze onafhajv*
kelijke partijlooze zich tot de reohtsche par
tijen aangetrokken zal gevoelen. Slechts zij
dié voorstander zijn van vermenging van
godsdienst en politiek, zullen rechts kunnen
stemmen. De rechtsche partijen trekken nu
wel afzonderlijk op maar zij hebben hun
achterdeuren wijd open staan om na de
stembus elkaar weer te vinden.
Zoo wordt de keus ten slotte beperkt tot
de lijsten der drie vrijzinnige groepen. En
op al die lijsten komen namen voor die klin
ken als klokken.
Onze zpekende kiezer is politiek-onge-
schoold en absoluut kleurloos. De program
ma's der fracties zullen hem dus niets kun
nen schelen. Hij zoekt naar 'n persoonlijk
heid.
„Wij willen geen der vrijzinnige candidaten
afbreken, noch hen tegen elkaar opwegen.
Maar onze kleurlooze kiezer zal wel 't meest
gevoelen voor die candidaten die minder in
de partij-politiek dan wel. in de Kamer zelve
'h rol spelen. Zulke candidaten komen op dé
meeste lijsten voor. Maar één is er toch.
lboven allen, geknipt voor hen die zich o.i.
ten onrechte boven het partijgevoel mes-
iten te kunnen verheffen.-
Dat is van Beresteijn.
Hij is eerst kort aangesloten bij zijn partij.
De parij-pojitiek gaat geheel buiten hem om.
Hij heeft zich zelfs meermolen uitgelaten dat
hij 'n hevige alkeer heeft van al het partij
gehaspel.
In de Kamer behoort hij tot de. betere
Helft, is hij een 'der noeste werkers. Het
tegenwoordig alles beheeischend levervsmid-
delenvraagstuk heeft hij onder de knie als
niemand anders.
Reeds als burgemeester van Veenaam wist
hij door z'n arbeidzaamheid, tact en voort
varendheid veel tot stand te brengen en die
kleine gemeente tot 'n modelgemeente voor
Nederland: te maken.
Als het over Kunsten en Wetenschappen
gaat in de Kamer, is hij een der woordvoer
ders. Den stoot tot de beweging tot het
stichten van openbare leeszalen heeft hij ge
geven.
In den korten tijd van z'n Kamerlidmaat
schap heeft van Beresteijn, niet omdat hij
door z'n eigen fractie naar voren geschoven
zou zijn, doch door eigen In-achten zich een
der allereerste plaatsen veroverd.
Die plaats moet hij behouden. Als er één
Kamerlid herkozen mpet worden, is hij het.
Er is nog iets wat het voor partijlooze kie
zers zeer aantrekkelijk moet maken om op
van Beresteijn te stemmen.
Stemmen zij een der eerste candidaten
van 'n lijst, dan bestaat er alle kans dat hun
stem, als op die lijst meerdere zetels toege
wezen worden en hun man de kiesdeeler be
reikt heeft, overgedragen wordt op iemand
anders die zii ganschelijk niet begeeren.
Stemmen zij daarentegen op een der ach-
teraanstaande c^g^idatcn, dan mist hun
stem allen invloed, daar dezen toch weinig
of geen kans maken en de op hen uitge
brachte stemmen slechts aan de anderen ten
.goede komen.
Wie van Beresteijn stemt, ontloopt beide
gevaren.
Hij staat no. 5 van zijn lijst, en wij zullen
dankbaar zijn als die lijst 5 zetels toegewe
zen krijgt. De kans dat stemmen van v Bere
steijn op no. 6 overgedragen zullen worden,
is niet bijster groot. Het zal mooi zijn, als
hij, no. 5 staande, zelf de kiesdeeler weet te
halen.
Nutteloos kunnen de stemmen op van Be
resteijn niet zijn. Er wordt in alle deelen van
de westelijke groep hord voor hem gewerkf,
vooral door mannen die bij geen politieke
partij aangesloten zijn doch begrijpen dat 'n
man als van Beresteijn onmisbaar is. Gelukt
het niet om hem het cijfer van de kiesdeeler
te doen bereiken, dan zal hij toch wel zoo
veel stemmen halen, dat hij hij de 2e toedee-
ling d-er zetels ernstig in aanmerking komt.
Waarlijk, de keuze zal voor onafhankelijke,
partijlooze kiezers niet moeilijk behoeven te
zijn. Zij stemmen allen
Eltjo van Beresieyn,
Vanavond spreekt hij in Anucitia. Komt
hem hooren I
Politiek Overzicht
Oostenrijk's strijd aan het
front en in het binnenland.
in. (Slot).
Met het besluit der parlementaire kom
missie van de, Poolsche rijksraadclub, dat in
ondubbelzinnige lermen aan het kabinet-von
Seidler den raacj om in 's lands belang
heen te gaan, is het laatste woord in deze
zaak niet g'ezegd. Er is een gezag, dat hooger
staat dan deze commissie: de rijksraadclub
zelf. Die is tot eene vergadering opgeroepen
en daaraan wordt de hoop vastgeknoopt, dat
het zal gelukken, den gebroken draad van
het overleg weer op te vatten. Er wordt na
druk op gelegd, dot men van Poolsche zijde
er op bedacht is de brug naar de Duitschers
niet af te brekefl, waarin ook de mogelijk
heid ligt om de reddingsactie voor het parle
ment voort te.zetten. Het denkbeeld is ge
opperd of het niet mogelijk zou zijn de Polen
te bewegen in eene zeer korte, slechts
eenige dagen durende zitting althans de cre-
dietwet en de oorlogscredieten af te doen.
Wanneer de Polen zich hierin tegemoetko
mend toonen, dan zou dat geene concessie
zijn aan het kabinet-von Seidler, maar eene
welwillendheid tegenover het parlement. De
parlementskrisis zou daardoor" verdaagd
zijn, de weg voor verdere overleggingen
open blijven.
Zoo tracht men weer een flauw vlammetje
van hoop aan te wakkeren. Misschien zal dat
gelukken. Maar het is duidelijk, dat men op
die wijze niet verder kan komen. Het zal
tobben blijven, als er'niet eene geheele om
keering komt, die de in den rijksraad den
toon aangevende partijen er toe brengt hun
beperkt nationaal-politiek standpunt te laten
varen. De groote foul is, dat men van dat
enghartige standpunt de dingen bekijkt, in
plaflts van zich te plaatsen op het Oosten-
rijksche standpunt en in de allereerste plaats
de vraag te laten wegen, wat het belang %an
den staat gebiedt.
Aan den vijand is die fout niet ontgaan
en hij bouwt daarop zijne hoop, dat, ondanks
de vele teleurstellingen, die hij op het slag
veld heeft ondervonden, in het einde toch
nog aan hem de overwinning zal ten deel
vallen. In' het Italiaansche parlement werd
onlangs gezegd, dat er' nog bondgenooten
ware*, die de Entente te hulp konden ko
men, en als een daarvan werd genoemd
eene revolutie in Oostenrijk. De spreker,
die dit zeide, gaf als de taak van eene han
dige diplomatie aan, dat men moest trach
ten de 'onderdrukte nationaliteiterf van Oosi
tenrijk-Hongarjje voor d* politiek van de
Entente te winnen.
Dat men in die richting reeds werkzaam
is, bewijst de -mededeêling, die door Havas
is verspreid over eene den 3en Juni j.l. ge
houden vergadering van de eerste ministers
der drie geallieerde landgn, waarirt overeen
stemming verkregen werd over het afleggen
van de volgende verklaringen: I. De stich
ting van een ondeelbaren en onafhankelij-
ken Poolschen stoot met vrijen toegang tot
.de zee maakt een der voorwaarden uit voor
een blijvenden en oprechten vrede en de
heerschappij van het recht in Europa. 2. De
geallieerde regeeringen hebben met voldoe
ning kennis genomen van de door den
staatssecretaris der Vereenigde Staten afge
legde verklaring én hebben den wensch Me
kennen gegeven zi^h daarbij aan te sluiten,
waarbij zij hunne levendige sympathie voor
het streven naar nationale vrijheid van de
Czecho-Slowakische en Zuid-Slavische vol
ken tot uitdrukking brengen.
Hier wordt onverholen de sympathie uitge
drukt, die men heeft voor de beweging, die
er op doelt Oostenriik tot revolutie te bren
gen. De Neue Freie esse schrijft naar öpix-
leiding hiervan: „Men heeft hier te doen
met de oude fout in de berekening van de
Entente, met de algeheele miskenning van
den toestand in Oostenrijk-Hongarije. De
monarchie, als „locus minoris resistentiae'
(plaats van minder weerstandsvermogen)
moet met alle middelen bewerkt worden,
door ophitsing van de nationaliteiten moe
ten onlusten teweeggebracht worden, opdat
het blok van de centrale mogendheden uit
een gedreven wordt. Het is te verdachten,
dat de Entente een krachtig politiek oifen-
sief in deze richting z>al beginnen. Men zal
aan de Czecho-Slaven, de Joego-Slaven, de
Polen prachtige dingen voorspieg-elen, bo
vendien de Russische randvolken met de
belofte van eene revisie der vredesverdra
gen trachten te beïnvloeden, en gelooft op
deze wijze eene innerlijke omwenteling in
de zaken der monarchie^ en het Russische
randgebied te kunnen verwekken."
De Neue Freie Presse verklaart deze in
triges van de Entenle met kalmte te kun
nen tegemoet zien. Ook het Fremdenblatt,
het officieuse orgaan van het departement
van buitenlandsche zaken te Weenen, '*rv-de
in Budapest verschijnende Pester Llovd
zeggen, dat er geen reden tot bezorgdheid
bestaat. Dat lean intusschen slechts dan
Juist zijn, als men mag aannemen, dat het
geharrewar in de regeerings- en parlemp.i-
taire kringen niet verder dan de oppervlakte
raakt en dat de gezonde kern, die in het
volk zit, daardoor niet wordt aangetast. Men
wijst, ten bewijze hiervan, op het toonbeeld
van kracht, dat het leger van Oostenrirk-
Hon^arije te zien geeft in den nu welhaast
vier jaren durenden strijd. Inderdaad ge
tuigt dat van den gezonden zin, die onder
het volk leeft, dat van zijne liefde voor het
vaderland op treffende wijze blijk geeft.
Maar het blijft toch op hem, die den toe
stand moet beoordeelen naar de uiterlijke
verschijnselen, een zonderlingen indruk ma
ken, dat dit-in de vergaderingen van den
rijksraad, die uit de gekozen vertegenwoor
digers van het volk bestaat, en in de betrek
kingen van den rijksraad tot de regeering
zoo slecht tot uiting komt.
o
oorlog.
Een krachtige aanval van Duitsche zijde
brak in d-n a'*ond van 18 Juni los op het
front bij R 'nis.
De zuidelijke vleugel van het Oostenrijk-
schë* leger heeft het Fasetta-kanaal over
schreden. De Italianen vllen de Oostenrijk-
sche stellingen tusschen de Piave en de
Brenta aan.
Londen, 10 Juni. (R.) liet lagerhuis
heeft met nlgemeene stemmen een oorlogsere-
diet van 6 milliard toegestaan.
\V e e ire n, 18 Juni. (Corr.-bur.) Naar
aanleiding van de inkrimping van het brood
rantsoen vofjr Weenen heeft d^ gemeente
raad een besluit genomen, waarbij ernstig
geprotesteerd wordt tegen de inkrimping en
de opheffing van den .maatregel verlangd
wordt, totdat ip het ontbrekende rantsoen op
andere wijze zal zijn voorzien.
Weenen, 18 Juni. (Corr.-bur.) Door
een heden verschenen verordening wordt
het opbrengen van den nieuwen oogst ge
regeld in den zin van een strenge staats
huishouding, gelijk ook in Duitschland en in
de tpekomst ook in- Hongarije. De vastge
stelde regeling gaat uit van het feit, dat
Oostenrijk zonder eenigen'voorraad in het
nieuwe oogstjaar treedt en er dus naar ge
tracht moet worden zoo spoedig mogelijk in
het bezit te komen van de vereischte hoe
veelheden graan.
Londen, 10 Juni (R.) Reuter ver
neemt van ambtelijke zijde, dat er niets waar
is van het bericht, dat voortdurend door de
Duitsche pers wordt verspreid; als zoude de
Belgische regeering een overeenkomst met
de Britsche regeering hebben gesloten, om
gedurende 18 maanden ntA den oorlog Brit-
sche politie in België te doen blijven om de
Belgische regeering tegen het ontevreden
Belgische volk te beschermen.
Dit bericht is zonder twijfel een opzette
lijke verdraaiing van het feit, dat er een
overeenkomst tusschen de Britsche en Bef-
gische regeering werd aangegaan, die in
April 1916 officieel openbaar is gemaakt en
welke d-e rechtspraak der krijgsraden gedu
rende den oorlog betr-eft.
Moskou, 19 Juni. (W. B.) Volgens
dagblad-berichten heeft de regeering aan de
vertegenwoordigers van de Entente een
nota heeft do'ên toekomen, waarin wordt me
degedeeld, dat de scherpste maatregelen
zijp genomen tot onderdrukking van den
Czechisch-Slowakischen opstand. Dit kan
niet beschouwd worden als een vijandelijke
handeling tegen de Entente, want eene an
dere handelwijze tegenover die troepen kun
nen de volkscommissarissen niet toelaten.
Stockholm, 18 Juni. (W. B.) Sven-
ska Dagbladet verneemt uit Helsingfors, dat
nu besloten is tot de reoragnisatie van het
Finsche leger. De manschappen beneden
21 en boven 25 jaar worden geheel ^'an den
legerdienst vrijgesteld. De manschappen vun
21, 22 èn 23 jaar worden gebruikt voor den
actieven dienst. Hie van 21 en 25 jaar voor
den etappendienst. In aansluiting hieraan
deelt de Fransche generale staf mede, dot
alle soldaten boven de 25 jaar naar huis mo
ffen gaan.
Washington, 19Juni. (R.) Het huis
van vertegenwoordigers heeft eene blijven
de vermeerdering van het ingeschreven per
soneel van de vloot goedgekeurd van
87.180 tot 131.485 man
Oost-lndlC
F.cii Loudontomls.
Men leesi in hel Bat. Nbldat liet plan
tot stichting van een Loudonfonds uilgna van
den heer .f. C-. Pfeiffer te Bandoen D< ze
schreef in dat blad.
In deze bewogen tijden zal hel allen oprech
ten Nederlanders een behoefte zijn, uiting lo
geven aan hunne diepgevoelde be wondering
voor het staatsmansbeleid van den man, clio
op zocrschittercndc en krachtige wijze Neder-
land's houding tece-nover de oorlogvoerenden
regelde en hoog hield.
Ik stel daarom voor. :e stichten een Loudon
fonds. dat na den oorlog Ier beschikking zat
worden gesteld van Z. F. ihr. Loudon, voor
een beslemming naar goeddunken.'
Voor de in ontvangslneming der gelden on
het voorloopig beheer van hel fonds stellen
zich beschikbaar:
Jhr. L. AA*. van SuchLbv., Tavasclie
Bank; \V. A G Pöndmnn, agent Ncd -F <L
Handelsbank; F.. L C M Motioen, agent Ned.
Handelmaatschappij; Ph. F. Granp, agent
Ned.-fnd. Escompto-Maalschappij; A\T. van
Heusden Jr., makelaar; G Th. Simon, agent
Unie-banken; J. (j. Pfeiffer. Pangicdjar.
Het vormen van plaatselijke comité voor
het inzamelen van gelden zal zeer op prijs
worden gesteld.
Reeds ingeleekend: J. C. ^Pfeiffer f 5(Kk
Het Bat. Nbl leckcnl hierbij nan:
De goede bedoelingen waardeerende, gcvon
wij -gaarne plaats aan bovenstaanden oproep.
Wij vreezen echter, dot hij weinig weerklank
zal vinden. AA'ij weten hier nog te "'.weinig van
de zaak af, om reeds een zoo beslist oordcel
te vellen, en bovendien lijkt ons de vorming
van een fonds nu juist niet de incest geschikte
manier om aan de groolc wanrdeering voor
de hier bedoelde diensten van liet vaderland
uiting te geven.
föocrrt op een reseerlt>s*-»mlié«na»r
IJit Batavia wordt d.d. 18 Juni geseind
Luit. Lemaire, gouvernementsvertegen
woordiger op Flores, stierf ten gevolge van
een messteek, ontvangen toen hij dobbelaars
overviel.
Slaten-Generaal
TWEEDE KAMER.
Zuiderzee-fonds.
Ingediend is een wetsontwerp tot insteHing
van een fonds ten behoeve van de afsluiting cn
droogmaking der Zuiderzee.
In dc Memorie van Toelichting wordt o.a. ge
zegd
In artikel 4 der wet tot afsluiting en droog
making der Zuideriee is bepaald, dat d#" uitga
ven, voor d'e werken, bedoeld onder A. var^ ar-
tflcel I, worden gebracht ten laste van een nader
bij dp wet in te stellen fonds
Het hierbij gevoegd wetsontwerp strekt lot
instelling ven dol fonds en is opgemaakt in
overeenstemming inct hetgeen daaromtrent is
medegedeeld in de desbetreffende Memorie var
Antwoord op het Voorloopig Verslag.
Hedenavond, half acht, spreekt onze can
didaat Van Beresteyn in Amicitia. Gaat
allen hem hooren.
Roman door ERIK LIE.
Ge autoriseerde vertaling uit het Noorsch door
A. *M. van der Linde n—v an Eden.
jq
Drie volle jaren was Leif weg geweest. En
'aard hafi hij het gehad cn veel had hij be
leefd. Hij was een flinke, knappe jonge man
feworden met een weeke, droomerige uit
drukking in zijn oogen, die onrustig heen en
weer gingen, zonder zich op een bepaald
Foorwerp te richten.
Zijn vader had hem eerst met warmte ont
vangen, maar de belangstelling bekoelde, toen
Leji gedurende den zomer op de badplaats
bleef rondslenteren, zonder er verder aan te
denken iets te doen.
Hii vertelde van zijn avonturen aan de da-
nies. waarvan hij aan velen het hof maakte,
d'e hem interessant vonden en, omdat hij de
zoon van den directeur was, gaarne naar hem
luisterden. Had hij niet een wonderlijken
levensloop gehad? Én dan op dien leeftijd!
De verhouding tusschen Thorvald en Leif
Was verre vqn hartelijk. Thorvald was na zijn
huwelijk een heel heer geworden. Van zijn
élégant^ wouiDg in den nieuwen vleugel van
Flöien zag hij neer op zijn medeburgers als
de rijke man die hij was. Door zijn maat-
scfcappelijkfe positie en zijn zelfbewust optre
den had de grondbezitter zooals hij zich
noemde zichvals medelid in allerlei bestu
ren welen Ie dringen. Maar hij had geen ver
stand van zaken; zijn opinies werden beleefd
aangehoord zonder dat er verder- op gelet
werd, hjj was een decoratief lid, een vlag zon-
'der ladingt In den omgang mei zijn vrouw,
wier ziel met allerlei sprookjes en mystiek was
opgevuld, toonde hij zich het «venbeeld van
zijn vader koel, egoïstisch en niets ontzien
de. Reeds lang had hij hét beheer over haar
geld aan zich getrokken; reeds lang was zij
onder het toezicht van een verpleegster, als
de arme, verwarde en niet geheel normale
dochter van den bontwerker, die zij in zijn
oogen was.
Hij zelf was veel of) reis kwam dikwijls
in dc hoofdstad en bezoebti eder jaar Berlijn
en Parijs.
Maar altijd alleen.
Zijn vrouw, Eveline, die mei kinderlijk ver
trouwen in haar huwelijk, als in een vergul
den val, was geloopen, zag men zelden of
nooit. Men vertelde, dat zij vreemd en won
derlijk was geworden en slechts uitging wan
neer het donker was. Dan sloop zij rond in
den tuin of langs stille wegen, waar geen
menschen kwamen.
Dc kunstmatige, voorname houding, waar
mee de grondbezitter Thorvald zijn persoqn
omgaf, trof den meer natuurlijken Leif als iets
geheel nieuws in zijn broeder. In het eerste
cogenblik was hij onder den indruk, maar de
holheid er van werd toch eindelijk al te in
't oog loopend. En Thorvald, wan zijn kant,
moest wel ontdekken dat zijn teruggekomen
broeder in stilte pruimde en over het geheel
manieren had aangenomen, <lic niet thuis be
hoorden in beschaafde kringen. Zijn handen
waren echle matrozepvuisten waarop cCn
anker en een door een pijl doorboord hart
varen getatoeëerd. Thorvald geneerde zich
me* hem aan tafel te zitten. Avanneer er gasten
waren.
AA'at Tobias in zijn lijd voor den directeur
was geweest, dat werd Leif voor zijn ouderen
broer een minder gelukkige loot van den
stamboom van het geslacht, een bloedverwant,
dien men liever ontweek, en over wien men
liefs' zoo weinig mogelijk sprak.
Het was daarom geen wonder dat Leif be
gon te bemerken hoe de lucht om hem heen
onveilig voor. hem werd. Zijn opgespaard geld
verdween langzamerhand; zijn kleeren raak
ten versleten en zijn laarzijn begonnen hem fe
begeven.
Hij trok zich terug uit de omgeving der bad
plaats en bracht zijn lijd door met nu en dan
ziin moeder te bezoeken en met dikwijls op
Ovrcplads of bij oom Tobias te zijn. Daar
vond hij troost en rust voor ziin ongedurig
heid, daar kon hij zich verschuilen en hopen
vergeten te worden cn te verdwijnen als een
afgetakelde boot.
Maar op zekeren dag in den zomer nam zijn
vader de zaak in handen en wees hem een
kantoorkruk aan in het bureau van het bad
huis En daar zat Leif nu en zoog op zijn pen
houder, keek uit het raam en volgde met zijn.
oogen de meeuwen, die met blanke vleugels
in de baai in een kring rondvlogen. Zij waren
onafhankelijk, zij waren vrij, zij konden leven
naar eigen goedvinden.
En het verlangen naar dc zee maakte zich
van hem meesier; hij kon niet langer stil blij
ven zitten. Heel in dc verte klonk het als een
roepstem van iemand of iets dot wachtte op
ziji» terugkeer....
Op het terras zag hii vader aankomen,
rechtopgaande als een officier op parade.
Leif greep zijn pen cn begon tc schrijven,
alsof hel om zijn leven ging. Hij hoorde voet
stappen in dcnvcorridor en, voordat hij het
vermoedde, stond zijn vader in de opening
der deur.
.,Hoe gaat het, Leif? Het is in het begin
moeielijk, niet waar?'' zei zijn vader. „Arcle
brieven te beantwoorden?'*
..Ik Jieb nog geen schrijfmachine noodig."
antwoordde Leif, „ik oefen mij iedèren dag
een poosje in het hoofdkantoor.''
Alles moet zijn tijd hebben cn oefenihg
maakt den meester." Klingc greep naar de
deurknop en wilde gaap.
,.Arader!" Leif stond op. „Ik wilde u iets
vragen. Dal wil zeggen, ja. ik heb cr al lang
met u 'over willen spreken../' stamelde hij en
ontweek zijn vaders blik.
„Praat vrij uit, jongen, is er ieU, waarmee
ik je kan helpen, dan zal ik het doen."
Het is,'' ging Leif voort, ,,'t is, ziet u, dat
ik een paar honderd kronen had opgespaard."
En die zijn nu natuurlijk op," vulde Klinge
aan.
„Maar de zaak is" Leif vatte op eens
mond „dat ik schulden heb gemaakt bij het
hotel en bij verschillende winkels. En wanneer
ik nu mijn salaris krijg, heb ik nauwelijks ge
noeg om deze gafbn te stoppen."
Hoeveel is het, Leif? Je moet me een som
noemen."
„Vierhonderd," zei Leif schuchter.
,Je zult ze hebben, mijn jongen." Zijn vader
ging naar zijn schrijftafel en schreef een
chèque lot dit bedrag „En nu geen gekke din
gen buitenaf, geen nieuwe schuidcui' Hii keek
zijn zoon aan, alsof hij een antwoord wachtte
naar eer cn geweten.
Toen knikte hij cn was verdwenen. Er wa*
bijna geen tijd voor Leif om hem te bedan
ken.
Leif bleef lang zitten cn keek over dc hel
dere baai.
Hij haalde verruimd adem. Vader was toch'
goedhartig als het er op aankwam. Hij meen
de het in ieder geval goed op zijn manier;
Merkwaardig toch hoe alle dingen wecjr in
orde kwamen op deze wereld. Daar zat hij nu
^P^bs niet een chèquc van vierhonderd kro
nen in zijn handen. En die had hij gekregen
alleen door dc gulle bekentenis dat hij
schulden had...
Den volgenden morgen was cr geen Leif orr
hel kantoor.
En hij was*cr ook den daarop volgenden
dag niet.
Hij was cn bleef weg.
Er werd gegist cn geraden, maar niemand
wist iets behalve de mccttwcn, die in
groote kringen over de baai rondvlogen.
XVII.
Marina keerde in den vochligcn, donkeretf
namiddag terug van haar bezoek aan het
kerkhof.
Een dichte najaarsnevel had alles in zijn
klamme, onbehagelijke omarming besloten.
Boomen cn telefoonpalen kon men nauwelijks
onderscheiden, niet» don een matte lichtschijn
uit de smidse drong door tot het laatse huis
van de stad.
(Sloi volgt.) i
