DAGBLAD
„DE EEMLANDER"
BUITENLAND
PUIS DER ADVERTEHT1ÊH
v i.
BINNENLAND
KOLONIËN.
FEUILLETON.
Vrouwenregeering
17e Jaargang, No. 3
lOnVUtUCUTCDDII? p** 5 maanden toot Amers.
ADUnnLmlnlurKIJu foort f 1.50. Idem franco
pet pott f 1X30. pet week (met gratis verzekering
tegen ongelukken) f 0.14. afzonderlijke nummer#
0j05 WikelUkicb by voegsel »D« HolUndseh»
Hmtmnmv (onde# redactie van Thérèse Hoven)
pm y mmm1« J0 cent Wektlfkccb bijvoegsel
9&.v*t*PW* pm t «Menden 60 cent.
Woensdag 3 Ju!i 1918
HOOFDREDACTEURM». D. J. VAN SCHAARDENBURO
OITOeVERS "VALKHOFF O,
BUREAU: ARNHEMSCHE POORTWAL,KOKuthtchuchut».
1NTERCOMM. TELEFOONNUMMER 613
van 14 regels f O.W#
elke regel meer f
dienstaanbiedingen 1 5 regels f OJO, groote lettert
naar plaatsruimte. Vooi handel en bedrijf bestaan
zeer voordceligc bepalingen tot het herhaald ad vet»
teeren in dit Blad, bij abonnement. Ecne circulair^
bevattende da voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
De positie van Von Kühlmann
Bsden staat in den Duitsohcn rijksdag dc
derde lezing van de rijksbegrooting op de
fcgenda. Misschien zal men daarbij een na
klank hooren van de debatten, die bij de
tweede lezing gevoerd zijn over het beleid
'der regeering in dezen oorlogstijd. In die
debatten heeft het niet aan scherpe tonen
ontbroken, in die mate zelfs, dat de indruk
werd gewekt, dat de positie geschokt was van
staatssecretaris von Kühlmann, op wien als
hoofd van het departement van buitenland-
sche zaken de last van het buitenlandsche
regeeringsbeleid in hoofdzaak neerkomt.
De rede, die von Kühlmann den 24en
Juni heeft gehouden, heeft scherpe kritiek
en felle bestrijding gevonden van verschil
lende zijden. Voor een deel dragen de om
standigheden, zooals zij aan het einde van
het vierde oorlogsjaar zich vertoonen, daar
van de schuld. In het begin van het jaar, dat
nu ten einde gaót, heeft men uit von Kühl-
mann's mond de verklaring vernomen, dat
dit het laatste oorlogsjaar zou zijn. Wie zich
die verklaring herinnert, is natuurlijk ge-
-neigd haar te stellen tegenover wat nu werd
gezegd en voelt zich dan diep teleurgesteld.
Immers thans yernam men dit„De langste
'dag van het vierde oorlogsjaar is voorbij, en
juist wanneer men van een verren post de
gebeurtenissen overziet, moet men zich af
vragen „Zei de oorlog naar menschelijke
berekening nog over den herfst en den win
ter heen, verder dan het volgende jaar du
ren Met een beroep op net jiooge gezag
van Moltke.werd de meening gewraakt, als
zou men ter bevoegde plaatse niet hebben
gerekend met een zeer langen oorlog in den
modernen tijd, en dit diende tot inleiding
voor deze verklaring„Met zekerheid eenig
oogenblik aan te grijpen, waarop men zou
kunnen zeggen „Op dezen tijd moet de
oorlog een einde nemen", is m. i. onmoge
lijk. Het oog moet uitzien naar de politieke
motieven, die eventue'el vredesmogelijkhe
den zouden kunnen openen, en in dit op
zicht moet ik zeggen, dat ondanks de schit
terende successen van onze wapenen op de
Bijde van onze tegenstanders vredesgezind
heid, op toongevende plaatsen vredesbereid-
vaardigheid nog nergens duidelijk waar
neembaar aan den dag gekomen zijn."
De tegenstelling tusschen de blijde ver
wachting, waarop vroeger uitzicht wras ge
geven, en de sombere werkelijkheid van
het oogenblik, die aan deze verwachting den
bodem insloeg, moest uit den aard der zaak
ontstemmend werken. En die ontstemming
droeg er toe bij, dat den staatssecretaris tot
een ernstige grief werd aangerekend een an
der deel van ^»jne red'e, waarin hij zijne ge
dachte uitdrukte over datgene wat moest ge
beuren om den weg naar den vrede te effe
nen. Die gedachte werd vastgeknoopt aan
een woord, dat den Iöen Mei jl. gesproken
is door den Engelschen staatsman Asquith,
waarin werd gezegd, dat de Britsche regee
ring de .deur niet heeft gesloten voor stap
pen in de richting van een eervollen vrede
en dat, wanneer haar een voorstel werd ge
daan, als het maar niet zweefde in het onge
wisse maar op vaste grondslagen rustte,
men daarmee bij haai' niet aan het oor van
een doove zou kloppen. Von Kühlmann heeft
deze woorden geheel tot de zijne gemaakt;
hij heeft er van gezegd:
„Wij kunnen onzerzijds dezelfde verkla-
i ring afleggen met het bewustzijn, dat zij
onze politiek ten volle dekt. Wanneer een
maal het oogenblik mocht ziin gekomen
wanneer het komt, daarover zou ik mij niet
eens een voorspelling willen veroorloven
dat de natiën, die heden strijden, in eene ge-
du. hteravisseling treden, dar. zal het vóór
alles ook als prealabele voorwaarde noodig
zijn, dat men een zekere mate van vertrou
wen heeft in de wederzijdsche fatsoenlijkheid
en ridderlijkheid. Zoo lang elk initiatief door
den ander als vredesoffensief, als val, als
valsche poging toi het zaaien van twee
dracht tusschen de bondgenooien wordt op
gevat, zoolarrg elke poging tot toenadering
door de tegenstanders van eene- toenade
ring in de verschillende landen dadelijk he
vig aan de kaak gesteld wordt, zoolang is
niet in te zien hoe ooit eene gedachte ruvis-
seling kan worden ingeleid, die tot der.
vrede moet leiden.
„Zonder zulk eene gedachten-wisseling zal
bij den monsterachtiger* omvang van dezen,
coalitieoorlog en bij het aantal van de in
hem betrokken ook overzeescne staten
door zuiver militaire beslissin
gen alleen zonder alle diploma
tieke onderhandelingen een ab
soluut einde nauwelijks kunnen
worden verwacht."
Deze woorden van von Kühlmann hebben
een storm tegen hem verwekt-in en buiten
den rijksdag. Men heeft er de uitlegging aan
gegeven, dat aan het hoofd van het Duitsche
departement van buitenlandsche zaken een
man stond, die er aan twijfelde, dat door
overwinningen op het slagveld de oorlog zóu
zijn te beëindigen. Nuchter beschouwd,
schijnt voor die uitlegging geen houdbare
grond te bestaan. Zij zou juist zijn, wanneer
•was gezegd, dat „slechts onderhan
delingen, niet militaire beslissingen al
leen" tot de overwinning kunnen leiden.
Maar tegen die uitlegging is von Kühl
mann met allen nadruk opgekomen, omdat
daardoor de bedoeling van zijne woorden
werd omgekeerd, waarmee hij niet anders
had willen zeggen, dan dat het militaire suc
ces moet vooropgaan en de grondslag van
de diplomatieke onderhandelingen moet
zijn. Dit heeft intusschen niet belet, dat
von Kühlmann aan de kaak is gesteld als
een defaitist, een man, die geen einde van
den oorlog door militaire beslissing wil. Een
Alduilsch orgaan heeft over von Kühlmann
den staf gebroken onder het opschrift: „Het
doodsklokje luidt", een ander onder d^n titel
„Afgedaan".
D© oorlog.
Aan het Italiaansche front is volgens het
communiqué uit Weenen niets bijzonders
gobeurd. Het Italiaansche communiqué
maakt melding van Oostenrijksche aanval
len op het Asiago-plateau, die werden afge
slagen. Engelsche afdeelingen voerden ge
slaagde overvallen uit ten Z. van Asiago
en in de streek N\V. van de Monte Grappc
werden stellingen bezet, waarbij 569 gevan
genen gemaakt werden.
Door de herovering van den Monte dt
Va!'-:11a, den Col del Rosso en den Col
d'E.Sele zijn de voordeelen, die de Oosten
rijkers den eersten dag Nan hun offensief
hadden verkregen op de hoogvlakte van
Asiago, geheel voor hen verloren gegaan.
Van de andere oorlogstooneelen geen
nieuws van beteekenis.
Het vergaan van het hospitaalschip Llan
dovery Castle geeft weer aanleiding tot den
gebruikelijken strijd over de oorzaak van de
ramp. Voor de Engelsche pers is het eer.
uitgemaakte zaak, dat dit een daad is, d.e
door een Duitsche duikboot is gepleegd-
Daarentegen moet zij, volgens Wolff's bu
reau, op rekening van een Engelsche mijn
gesteld worden.
L o n d e n, 2 J u 1 i. (R.) De intergéa Ui eer-
den-parlementaire conferentie werd heden
geopend in de koninklijke galerij van het
parlementsgebouw. Onder de vertegenwoor
digde landen ziin Frankrijk, België, Grie
kenland, Italië, Rumenië, Portugal, China,
Japan en.de Vereenigde Staten. Besproken
zullen worden de Duitsche handelsmethodes
ter verovering van de w ereldmarkt, de Do-
nauscheepvaart, de Kanaaltunnel en talrijke
andere onderwerpen van comrhercieelen
aard.
Onder degenen, die bij de opening tegen
woordig waren, werden opgemerkt de leden
van het oorlogskabinet, de overige minis
ters, de gezanien der geallieerde landen, de
premiers der Dominions, te Londen aanwe
zig, en de officieele gedelegeerden der ge
allieerde regeeringen.
De conferentie zond.aan koning George
een telegram, waarin zij de verzekering gaf
van den onwrikbaren wil der door haar ver
tegenwoordigde volkeren om al hunne krach
ten samen te trekken op een succesvolle
voortzetting van den oorlog.
Bonar Law begroette de conferentie Hij'
was overtuigd, dat de gedelegeerden zouden
terugkeeren rnet de vaste overtuiging, dat
het volk van Groot-Brittannië nooit vaster
'besloten was dan heden om in den oorlog
te volharden tot aan het zegevierende ein
de. Op den langen duur waren de economi
sche krachten, die thans bijeen waren om te
beraadslagen, niet minder sterk dan de mi
litaire kiachten. De overwegingen, die op
hen invloed uitoefenden, droegen de regee
ringen van de geailieerde landen steeds met
zich rond. De regeeringen zullen hunne be
raadslagingen cn besluiten met zorg bestu-
deeren.
Londen, 2 Juli. (R.) In het Lagerhuis
heeft Bonar Law heden naar aanleiding var.
een tot hem gerichte vraag medegedeeld,
dat aan de vraag hoe men op de beste wijze
zich zal kunnen verzekeren van de onont
beerlijke grondstoffen, welke in het Britsche
rijk worden geproduceerd, ten einde* de be
langen van het rijk en zijn bondgenooten, tij
dens de overgangsperiode le kunnen behar
tigen, door. tie rijks-oorlogsconferenlie aan
dacht is geschonken in hare tegenwoor
dige zitting. Er zijn belangrijke besiuiten in
deze zaak genomen. Bonar Law drukte de
hoop uit, duf deze besluiten den grondslag
zullen vormen voor verdere besprekingen
met de geallieerden en tot onderlinge sa
menwerking zullen leider.
L i v e Pp o o 12 Juli. (R.). In een olge-
meene vergadering van de leden van den
bond van katoenhandelaren te Liverpool is
mét algeméne stemmen besloten, dat de
bond als regel zal .aannemen, dat „geen lid
of zijn* firma direct of indirect handel zal
drijven met de tegenwoordige vijanden van
Groot-Brittannië geduren^ een periode van
10 jaren na het sluiten van den vrede".
Londen, 2 Juli. (R.) Officieel bericht.
Bij een ontploffing in een munitiefabriek
in de Midlands werden ongeveer 70 perso
nen gedood. Het aantai gewonden is nog
niet bekend. Een groot deei der fabriek bleef
behouden'; het werk zal over eenige dagen
hervat worden. Ei is geen vermindering van
beteekerfts in den voorraad.
Ter toelichting van de officieele mededee-
ling omtrent de ontslagaanvrage van de le
den der Koloniale Staten van Suriname,
wordt er aan herinnerd, dat de afgetreden
minister van Marine wegens tijdelijke afwe
zigheid van den minister van Koloniën diens
begrooting. voor de kolonie Suriname heefl
verdedigd, en bij die gelegenheid ten aan
zien van de Koloniale Staten o. a. de volgen
de woorden heeft gebezigd (ontleend aan
het officieel verslag):
WaWar de Koloniale Staten getoond heb
ben niet op coulanle wijze mede te willen
werken aan de tot-stand-koming van een aan
de behoeften alleszins \oldoend landbouw
krediet en aan de ten nauwste daarmede sa
menhangende octrooivernieuwing, doch te
gen een en ander voortdurend difficulteeren,
ziet de minister zich verplicht een koninklijk
besluit uit te lokken, waarbij het nieuwe
octrooi zal worden verleend, opdat aan de
tol schade van. de belangen der kolonie Su
riname bestaande onzekerheid ten spoedig
ste een einde komc.
De geachte afgevaardigde uit Emmen
weet even goed als ik dat de Koloniale Sta
ten invloed uitoefenen op dc vaststelling
van de salarissen der ambtenaren, en dat dit
een belemmering is, om goede ambtenaren,
die de regeering noodig acht en die goed
betaald moeten worden, naar de kolonie uit
te zenden. Ik acht het verkeerd om, waar in
Suriname zooveel te doen is om die kolonie
weer nieuw leven en gezondheid in te bla
zen, de zuinigheid te gaan zoeken op de sa
larissen van goede "ambtenaren. Daarmede
hebben ook de Koloniale Staten zich niet
te bemoeien, zoolang dez^ ambtenaren uit
dc Rijkskas worden b^zoSligd.
De geachte afgevaardigde uit Amsterdam
VIII heeft gewezen op de toestanden in de
kolonie onafhankelijk van den persoon van
den Gouverneur; hij wees er op, .hoe er ver
schillende Gouverneurs zijn geweest van er
kende bekwaamheid, en met welke moeilijk
heden zij aldoor te kampen hebben gehad.
Juist, dat is ook mijn meening. Maar zoo
lang het tegenwoordig slelpe! van bestuur
gehandhaafd blijft, de autonomie van de Ko
loniale Staten niet tot haar ware en zuivere
grenzen wordt teruggebracht, en deze schijn-
toestand blijft gehandhaafd, zal er een
schijnleven zijn, zal er geen voldoende ver
trouwen zijn in Suriname, en zal geen vol
doend kapitaal .daarheen getrokken kunnen
worden.
WEST-SP328E
OpzieuGnroflsde ozil vritgc>
(O f f i c i e e 1). Blijkens een van den gou
verneur van Suriname omvangen bericht
hebben alie in de kolonie aanwezige leden
van de Koloniale Staten hun ontslag ge
nomen wegens de gerievende woorden door
den minister Rombonnet aan hun adres ge
richt in de vergadering van de Tweede Ka
mer op 10 April j.l.
Uit dt Pers.
Itei conooi.
Het V a d e r 1 a n cb schrijft
Het konvooi zul dus uitvaren, zoo luidt
hel slot von de medcdeeling von den minis-
ster von buitenlandsche zaken in ons Zon-
doorochtcndblad, no lossing van de Duitsche
kleurstoffen, tegen het vervoer waaraan
Engeland bezwaor maakte.
Is dio verboden waar uit de Noordam
weg; dan zal Engeland voor ditmaal, nu de
NV-derlandsche regeering hel eenmaal open
lijk heeft aangekondigd en om haar dus een
mol tiguur te besparen, het konvooi door-
loten. Maar geen terugkomst van het kon
vooi rnet waren uit ons Indie voor het moe
derland, geen konvooi naar Zuid-Amerika
om graan te halen oï wat meer in het plan
moge hebben gelegen.
Alsof ons nu 't malle figuur bespaard isl
Wist onze regeering dat nici, dal Enge
land het recht van konvooi tot hel laatst
toe heeft ontkend Natuurlijk wist zij het.
Maar niettemin besloot zij het kogvooi,
een konvooi van „zeer bijzondere soort",
zegt dc niededeeling van minislci Loudon.
Inderdaad wel heel bijzonder! Aon dc 'bc«
trokken mogendheden wordt de lijst van
meegenomeh goederen en reizigers voor*
gelegd, ler kennisneming niet alleen, maar.f
ook ter goedkeuring. De verfstoffen, '.vaar1
'Engeland bezwaar tegen maakt, worden gr»- j
lost. En dan mag het konvooi varen Manr
het is nu een konvooi van zoo'n bij/óndcro
soort, dat het geen konvooi meer Is,
Waar was ook het heele plan voor noo-
dig, nu er met Engeland reeds een ovcrcar.-
komst is voor goederen die tusschen Indië
en ons land mogen worden vervoerd ..Het
hoofddoel von het konvooi was", zoo. lezen
wij, „om bij de bestaande onzekerheid ter
zee, de ongehinderde doorvaart te verzeke*
ren, met name de opbrenging naar bellige-
rente havens tot uitoefening van het recht
van onderzoek te voorkomen." Waarlijk i
Stel, dat nu nog, na de goedkeuring van ce
Engelsche regeering, een Engclsch of Aire*
rikaansch of Japansch oorlogsschip ver*
langt, de Noordam naar 'tvrv be'SigeiW.e
haven ter onderzoek op te brengen, zal cto
Hendrik er zich dan gewapenderhand legen j
verzetten? Wie geloot daar nu nog aan?
Om alle onaangenaamheden te voorkomen
zou het, nu het mooie toch al glad var» dc
zaak af is, maar het beste wezen, do Her
tog Hendrik met den hulpkruiser alleen te
laten varen, en een heel eind doarachtrr.
buiten gezicht, de arde
hoefde het oorlogsschip ak
dc van niets tc weten.
schepen. Dan
.vat gebeur*
Bericntew.
De Staatscourant -van 2 Juli
bevat o.m. de volgende Kon. besluiten.
benoemd tot notaris te 's Gravenhagc mr.
T. H. Carbentus Gerritsen, candidaet-notaris
advocaat-procureur te 's Gravenhage;
idem te Assen, E. van Mesdag, randicinat
te Assen en W. L. Tónckens, notaris te
Grootegast;
tot lector in de afdeeling scheikundige
technologie aan de Technische Hoogeschool
J. v. d. Berg, technoloog. thar> assistent
aan die Hoogeschool cel er. F, Goudliaan,
technoloog;
tot hoofdcommies bij het*Rijksarchief in
Friesland te Leeuwarden dr. A. Waller Ze-
per, thans commies bij het archief ter grif
fie bij het kantongerecht te Nijmegen mr.
dr. B. Th. baron van Heemstra, thans, idem
te Heerenveen.
zijn bij den dienst der Landsgebouv.cn,
met ingang van 1 Juli 1918, bevorderd-lot
opzichter le klasse L. Blok, thans opzichter
2e kl., benoemd tot opzichter.Te kl. W. A.
Kok, J. Eckhardt Jr., W. C. Burgmeijer
en A. E. Kramers, allen thans tijdelijk op
zichter, benoemd tot opzichter 2e kl. H. van
Buuren, thans tijdelijk opzichter, benoemd
tot klerk mej. N. A. Amiabel, te 's-Graven-
hage, en is met ingang van I October 1018
bevorderd tot opzichter Te kl. de opzichter
2e kl. H. van Buuren.
H. M. dc Koningin heeft een bediag an
15,000 doen toekomen aan de Centrale
Commissie voot uitzending van Nederland*
sche kinderen naar buiten.
OsBlsSngnnnvrrtsc van 1»el
kfttiinct.
Men seint ons uit Den Haag:
Een bericht in het Ochtendblad van de
N. R. Ct., dat het kabinet morgen zijn ont
slag aan H. M. de Koningin zal aanbieder,
kan uiteraard volkomen b Ci
vestig d wo rden. Het kabinet il
naar, op goede gronden mag worden aam
genomen van oordeel, dat de uitslag der ver
kiezingen niet behoeft te worden afgewacht,
om de portefeuilles (er beschikking der Ko
ningin (e stellen, waar door de algemeene
verkiezingen, die heden plaats hebben, het
tijdvak voor het optreden «en een extra
parlementair kabinet is tih
Blindheid en ontevredenheid zijn de ergste
rampen welke iemand l treffen.
Rora2n naar het Duilsth
van
A. Oskar JClausmann,
Daarna maakte liij nog ceuigc corresponden
tie af en ging tijdig naar bed. Maandagoch
tend om zes uur maakte hij zijn morgenriLen
om acht uur was hij op hel kantoor van het
Zhcresia-werk. Er waren veel bestellingen
ingekomen en er was een geweldige cor
respondentie af te dóen met behulp van een
stenograaf. Daarna maakte Werner den ge
wonen rondgang door het werk, keek of de
"bouw van dc elcctrische smellerij goed op
schoot en keerde met Lenske terug- naar het
bureau.
In den loop van dc week maakte graaf lvlin-
ier zijn tegenbezoek. Bij deze gelegenheid
hoorde Spalding, zonder dat hij er naar
•vroeg, waarom de vorige directeur, Franz,
weggegaan was. Het werk was in een voor-
heeldigen staat, dus de eigenaren hadden
werkelijk wel tevreden met hem kunnen zijn
en toch had hij zijn ontslag gekregen. Dc zaak
bleek echter deze te zijn: Franz was verliefd
geworden op zijn meesteres, cn daar zc licm
altijd vriendelijk behandeld had. had hij zich
laten verleiden lot een aanzoek. Hij werd ech
ter afgewezen, doch kwam daarna nog eens
op de zaak terug. Daarop waren dc dames op
reisgegaan en keerden eerst terug, nadat
Franz aT in zijn nieuwe betrekking was in
Silezië.
DERPE HOOFDSTUK.
Eenige dagen later kwam Kersten cn noo-
digde Werner eveneens uit voor de uitvoering
der muzickvcreeniging.
„Je bent muzikaal, voor zoover ik weet,
maar al was je dal niet, dan mocsl je toch
kunstlievend lid worden. De muzickvercLMii-
gjüi.' is hier Jiu eenmaal hel middekuniL vio
rrrres m ttct ïs in je prang, rotspoedig moge
lijk met de gezclschapkringen bekend te wor
den. Bovendien hccrschl er een eerlijk streven
in dc vcreeniging om iets le bereiken, waar
door men onwillekeurig meegesleept wordt.
Ik zelf speel violoncel in het orkest, iels, wat
ik eenige jaren geleden ook niet had kunnen
denken, maar dc geestdrift heeft ook»mij te
pakken gekregen; ik heb fiiijn jeugd-lieritme-
riiigen weer eens opgehaald* ben weer vlijtig
aan liet zagen gegaan en tegenwoordig strijk
ik in" het orkest mee, alsof ik er voor betaald
word. Het is hcusch een geluk, dal hier, waar
door de industrie liet materieele zoo hoogtij
viert, de muziekverccniging zorgt voor een
stukje idcalisme!'.
Spalding beloofde zijn toetreden, zonder veel
inlichtingen le vragem Dal deed Kersten veel
pleizier want hij had haast. Ilij had bericht
ontvangen, dat zijn zoon, die bij dc troepen in
Oost-Afrika was, gevaarlijk ziek was, en hij
ging van Spalding dadelijk naar het postkan-
foor, om naar het ministerie van Koloniën te
lelegraleeren.
De .volgende'dag was ten Zondag.
Wcriier. maakte 's. ochtends een verren rit
cn was iege.n elf uur weer in Klinterfelde.
Graol Klinler had hem waarschijnlijk zien
aankomen, want hij stond al voor de deur toen
Werner aankwam
„Ik leg al dadelijk beslag op je: ie blijft bij
nie koffiedrinken en dineeren. Maak geen om
slag, want wc zijn maar met zijn beiden. Ik
doe hel uil grof egoïsme. Ik wil ie dc-werken
hier eens laten zien. voor zóóver ze op den
Zondag in bedrijf zijn cn ik wil van ie mee
ning cn kritiek profitecren. Ik hoop. dat je ni^t
door andere dingen verhinderd bent
„Neen, hcclcmaal niet", antwoordde Wcr-
„77nt rfoet me picrrrr, tyotit tran ren -m j~
den heclen dag hier. Ik was al bang -at i< in
Saarkirchen bij de dames va- genoodigd.''
„Neen, dal is niet het govai" vp\ Werner.
„Ik dacht dal", zei graaf Edmund .omdat
ook dc geheimraad vandaag gevraagd :s in
Saarkirchen."
De geheimraad is een oude .huisvriend, die
als huisgenoot behandeld wordt", zei Werner.
Graaf Edmund sclu en iels op de lippen le
hebben,-docli hij bedwong zich
„Ik zie aan je paard, dat je een v "ren ril
-hebt gcmaakl. Je zult wel honger hebben, dus
eerst maar het raaterieëelc, eerst lunchen; dan
gaan vru de werken eens rond cn maken een
niet al tc kort vak-praal je; dan dinccrcu we
en daarna kunnen we nog een uurtic gezellig
blijven babbelen. Zoo zullen wc hel program
ma al vast maar opmaken. Je ziet, ik beschik
over jc. alsof wc al oude vriepden ziju. Maar
wc hebben door ons wak zooveel aanknoo-
pingspunlen r ik bepaaF' he*1- prellig
zou v! ais jc werkelijk een vri* mij
werd"
Dc Zondag in Kiintprfclde was werkelijk
heel gezellig. Graaf Edmund toonde zich een
even beminnelijk gastheer als knap zakenman-
Hij was een uitstekend koopman en verstond
de kun*t omstandigheden, tc eombinecrcn cn
er een gunstig gebruik van le maken.,
Werper was nu ook overtuig!?, dat de ■ge
heimraad hel bij het rechte eind had! locif
hij. bij de eerste ontmoeting met graaf Klink-f
op den rijweg naar Saarkirchen} bewêerdc,
dat deze ncA' wel eens enorm rijk zou worden.
Toch was Klinler even bescheiden als vriende
lijk en natuurlijk in zijn beschouwingen.
Toen Werner s avonds naar huis ging. kou
hii zeggen dal werkelijk met dezen voor
man oprecht vriendschap had gesloten.
Dus tot Dinsdagavond", zei Klinter. ..ver
geet niet. .op de muziek vcreeniging le komen
en kom vooral op tijd".
„Zeker in gózclschaps-toilét vroeg Spal
ding.
,.Ja, kom maar in rok: hel is cm feesliAi'\cu
ring er. jc 'kcmt'cr voor hel ccrsl."
Rijd rechtuit over Saarkirchen naar huis;
ie hebt dan een beleren weg cn ik geloof dat
je een paar kilometer uitspaart. Daarbij is bd
Zondagsavonds zoo hcrrienchlig en druk op
den weg naar Dasburg, dat je er moeilijk
doorheen komt. Jc paard heeft urenlang in
den stal gestaan cn is nu natuurlijk een beetje
onruslig. Als jc over Norden ineens naar Saar
kirchen rijdt, heb je een voorlrcffelijkcn weg
cn van Saarkirchen naar je huis weel je zelf
wel hoe je gaan moei, langs hel berfcen-
boschjc."
D- r!f kilometer van KlintciCchle naar Saar-
- ."vn spoedig afgelegd cn Werner
bel park v.-i lu' voormalige >Iot.
Dc eerst verdieping was gebed verlicht. De
geheimraad vas-cr waarschijnlijk nog cn mis*
schicn waren er nog meer gasten.
„Ik hen blij, dal ze mij er niel hij g'evm igd
hebben", dacht Werner hij zich zelf, „cn dat
ze niij over het algemeen niet met uilnood-gia-
'gen lastig, vallen. Ik wil de Zondagen 'isn-,
minde beek-maal voor mezelf «houden en zou
den hemel danken, als zc mij hcelcmaal nuit
rust lieten.
He l i - altijd een twijfelachtig, genoegen-, a-a-m
huis te komen bij zijn chef, maar indien dafc
een dame is, is hel dubbel moeilijk.
Hoc minder ik met mijn*meesteres le maken
heb. hoe beter. Toch heb ik werkelijk medelij*
der .met hel ni.mc piciriè
zc lieert tcictt ook recht op 'rtvrtic cn op gc*
luk. Maar als een noodlot voor alles, wal b.xar,
gelukkig "zou kunnen maken, is de gcdacTilöi
aan haar rijkdom.
Xe moet wel iederen huwbaren man, dLS
haar nadert, wantrouwen en het kan haast
niet anders, of ze moet pessimistisch worden'*;
Wie weel. wat zc daar al van ondervonden
heeft en hoeveel mannen ze ;il v.nn den sleeht-
sten kaïil heefl lecren kennen! Het een of heü
ander; óf - zij moet maar alle aanspraken
huiselijk geluk opgeven, üi zij doet nogeeitf
ecu ondoordnc.hlcn, vertwijfelden slap ci\
trouwt met een schurk, die haar ongelukkig
maakt. Waarlijk, ze verdient een beter 'ml*
Wat kan haar gezichtje wonderlijk opbelde*
ren, als ze lacht!
.En ook de harde leerschool van het verdriet
heeft ze doorloopcn; des temeer recht hccKl
zc op geluk."-
(Wordt vervolgd.)
