„DE EEMLANDER"
^BUITENLAND
""binnenland"
PUIS DES iDÏESTEHTltN
TWEEDE eLAD
Het Suiker-Paleis
17e Jaargang No. 92
ADPyy£&3fHTQPDIIQ Pcr maaQdcn voor Amers#
ADUniuminiOrMJo foort f L80> idcm ^co
per post f 2.50, per week, (met gratis verzekering
tegen ongelukken) f 0.15, afzonderlijke nummers
\f 0.05. Wckclijksch bijvoegsel »De HolUndsche
Huisrroinv« (onder redactie van Thërèsc Hoven)
per 3 maanden 50 cent. Wckelijksch bijvoegsel
*Werddrevue<t per 3 maanden 60 cent.
AMERSFOORTSCPDAGBLAD
HOOFDREDACTEUR: M.. D. J. VAN SCHAARDENBURG
UITGEVERS: VALKHOFF 4 Co
BUREAU: ARNHEMSCHE POORTWAL, hoek uthechtschestr
INTERCOMM. TELEFOONNUMMER 513
Zaterdag 12 October 1918
dienstaanbiedingen 1—5 regels f 0.50, grootc letters
naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan
zeer voordeclige bepalingen tot het herhaald adver»
tecren in dit Blad, bij abonnement. Ecnc circulaire
bevattende de vqorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Der oorBog,
B e r 1 ij n >0 O c t. (W.-B.). Staatssecre
taris M. Erz-berger, lid van den Rijksdag,
heelt den hoofdredacteur van den Trans-
oceandienst het volgende meegedeeldGij
vraagt mij het program der nieuwe regee-
ring. Laat mij u in plaats daarvan opsom
men, wat de nieuwe regeering in de enkele
'dagen, dat zij aan het bewind is, heeft ge
daan. Want niet naar hare woorden en pro
gramma's, doch naar hare daden wil de re
geering beoordeeld worden. In de drie da
gen onzer werkzaamhid hebben wij in de
eerste plaats de noodige stappen gedaan om
het militaire gezag op politiek gebied voor
goed en géheel-en-al aan het burgerlijk ge
zag ondergeschikt te maken. Daarom heeft
von Stein, tot nu toe minister van oorlog,
zijn ambt moeten neerleggen. Hij moest van
de baan, omdat hij steeds eiken vrede door
vergelijk heeft bestreden en in zijn plaats
moest een liberaal man worden benoemd.
Deze is gevonden in den persoon van den
oud-E!zasser Scheuch. De'riieuwe minister
van oorlog, die overigens de eerste niet-
Pruis op dezen post is, was wegens zijn in
den Rijksdag aldoor verkbndigde opvattin
gen naar de meening van de leden der
nieuwe régeering de geschikte man voor de
nieuwe en veel omvattende taak.
Vervolgens zijn twee kommandeerende
generaals van hun post onthevengeneraal
von Vietincyhoff en generaal Hahnisch, die,
zooais gij weet, herhaaldelijk op het gebied
der burgerlijke overheid hebben ingegrepen
en datgene belichaamden, wat men milita
risme noemt.
Voorrs is vastgesteld, dat het militair ge
zag ook gedurende den oorlog voortdurend
onder het burgerlijke gezag, d. w. z. den
'rijks ar.sclier, blijft. Alle beslissingen der
bevel roerende generaals in de generale
komiv. ando's moeten door de betrokken op-
perpresidenten worden goedgekeurd. Inge
val meiY-zich tot een hoogere instantie moet
w-enden, ligt de beslissing bij den minister
van oorlog Scheuch, die op zijne beurt in
élk geval de toestemming van den rijkskan
selier, die de verantwoordelijkheid draagt,
moet hebben.
Daurmee heeft, gelijk iedereen, die zijne
zinnen bijeen heeft, moet toegeven, de
"nieuwe geest zijn intocht gedaan. Dezelfde
beteekenis heeft het feit, dat von Berg, tot
nu toe hoofd van het keizerlijke kabinéï,
ontslag moest nemen. Hij heeft zich op een
wijze in de, laatste somenstelling van het
"kabinet gemengd, die de ergernis van de
meerderheid der Duitsche volksvertegen
woordiging heeft gewekt, en kon derhalve
niet langer op zijn post blijven.
De opmerking, dat daarmee het milita
risme in Duitschland dus voorgoed aan kant
is gedaan, beantwoordde de staatssecretaris
•in levendig toestemmenden zin, waarna hij
doorging
Ik ben reeds vroeger, toen ik nog slechts
lid \an den Rijksdag was en nog geen deel
van de regeering uitmaakte, in dezen onbe
wimpeld voor mijne meening uitgekomen.
In mijn boek over den volkenbond heb ik
geschreven „Niet het aantal soldaten noch
de menigte kanonnen maken het militaris
me, doch de brutale geest van geweld, die
alles met het zwaard wil beslissen en daarom
ook in de politiek den boventoon wenscht
te voeren." Dezen geest verdraagt de wereld
niet meer en in Duitschland is deze geest
afgezworen, gelijk ik dan ook in .alle op
zichten evenals de andere leden der nieuwe
Geestigheid is wel eens uitgeput maar
domheid is altijd productief
Roman
door
T h r s c Hoven.
,.Dat_ is maar tijdelijk... zeer lijdelijk. Ze
staan op bet oogenblik heel laag buitenge
woon laag...
„Dat zal wel;" bromt Gijs.
En w ie ze nu koopen wil, is goed ai."
..Dan moei u ze maar koppen," raadt Gijs.
„Nee, ik nieUOch! op mijn leeftijd begeeft
men zich niet meer in zulke speculaties."'
..Dan moet u t laten."
Mevrouw Thirene zucht.
•Hè!-Wat zijn die soort mensohen toch on
geciviliseerd! Dan is haar bankier heel an
ders. maar die is ook ecu gentleman, dat
kun je natuurlijk van zoo'n kruidenier niet
a er wachten.
Ze loont echter haar teleurstelling niet. liet
zulke mcnschen moei je altijd veel tact heb
ben
Mevrouw verbeeldt zich don ook zeer lact-
viii l zijn, terwijl ze suikerzoet herneemt:
„Kijk u eens, de zaak is zoo, ik heb veel Rus
sen. Meneer Thirene .vond het een"uitstekende
regeering op den grondslag sta van de op
vattingen, welke ik als afgevaardigde heb
voorgestaan.
„Meent gij daarmee, dat gij ook voortaan
de idee van defi volkenbond zult bepleiten?"
Natuurlijk bedoel ik dat, antwoordde Erz-
berger. Ik ben nu gelijk als vroeger over
tuigd, dat de volkenbond van hooge ideëele
en praktische waarde is. Het stelsel van het
onbeperkte individualistische staatsleven is
bankroet. Halfheden zijn nu niet meer vol
doende, integendeel moeten alle staten er
van afzien om geweld te gebruiken bij de
vereffening .yan geschilpunten met andere
staten. Dal komt weliswaar daarop neer, dat
zij eer. stuk hunner souvereiniteit laten vak
len, maar dit kan men alleen daarmee verge
lijken dat ook de enkeling zich inhoudt, wan
neer hij zich niet met geld aan het eigen
dom z.jner buren vergrijpt. Dit wederkeerige
afzien, wat de staten aangaat, van de laatste
consequentie der souvereiniteit is een we
derkeerige bescherming tegen willekeur en
geweld. Alle staten moeten bereid zijn, de
verplichting op zich te nemen om alle twist-
puntei., ook „êerezaken" en die nopens „le
vensbelangen", langs scheidsrechterlijken
weg al te doen. De volkenbond moet even
wel de organisatie van de voor zulke
scheidsrechterlijke beslissingen noodige on
partijdige gerechtshoven en eveneens de
voltrekking van het oordeel waarborgen. Op
dat de volken echter vertrouwen kunnen
stellen in de uitspraken dezer scheidsgerech
ten, moeten de leden daarvan met toestem
ming der volksvertegenwoordiging, worden
benoemd. Den zullen ook alle staten in de
geschiedenis gelijk zijn en zal de sleikste
niet meer macht hebben dan de zwakkere.
Wat de kwestie der Belgische onzijdigheid
aangaat", ben ik van meening, dat dit een
vraag van recht is. Bij hét begin van den
oorlog werd van officieele Duitsche zijde
verklaard, dat wij België onrecht deden en
dat wij dit onrecht weer moeten en Willen
goedmaken. Dit standpunt ben ik steeds blij
ven innemen, ik heb dk dpenlijk onder woor
den gebiacht. Maar ook met deze ïechts-
Vraag ik leg daar bizonder den nadruk
op is het zoo gelegen, dat zij zich naar
har^r. aard bij uitstek leent om door een
scheidsgerecht le worden vereffend.
De staatssecretaris eindigde: Ik heb de
inzichten, die i;: u heb blootgelegd, altijd ge
huldigd. Toen ik in den Rijksdag tegen het
nu verdwenen regeerstelsel in de oppositie
was, heb ik-ze m woord en schrift herhaal
delijk verdedigd. Ik heb mij dus niet onder
eenigeh druk van buiten of om een derge
lijke reden daartoe bekeerd en ik zou, zoo
als van zeli spieekt, niet tot de nieuwe regee-
ring toegetreden zijn, als ik niet wist, dat
zij van dezelfde overtuiging uitgaat.
Londen, 10 Oct. (R.) Hedenavond
heeft loid Grey in de Westminster Hall lret
woord gevoerd ter ondersteuning van Wil
son's politiek nopens den bond van vrije
volken. De zaal was overval; honderden wa
ren niet in staat toegang te verkrijgen.
Barnes, lid van het ooricgskabinef, die de
bijeenkomst presideerde, deelde'mede, dat
Lloyd George telefonisch zijn beste wen-
schen voor het-succes detu vergadering had
geuit. Barnes zeideDe oorlog moet voort
gaan tot het onvermijdelijke einde. Er kan
geen volkenbond zijn, vóór dat het Prui
sische militarisme is vernietigd.
Een alles cmvattenede bond der volken
is het voornaamste oorlogsdoel en wanneer
de oorlog zonder dezen bond eindigt, is de
democratie verloren.
Lord Grey begon zijn rede met te zég
gen, dat één van de oogmerken dezer ver
gadering was, de regeering te verzekeren
van haar steun bij de huidige oorlogvoering.
en zcei* soliede geldbelegging, premier!
Maar nu( dat 7.e niet betalen, zitjk er nog al
mee bezet. U begrijpt dat men" zich, in mijil
stand, niet zoo spoedig kan verminderen. En
nu had ik zoo gedacht... als ik mijn Russische
sporen en andere effecten eens overdeed, aan
jongere mcnschen. die meer lijd hebben om dc
absoluut zekere stijging <u te wachten.
„Nu zult u wel vragen, waarom ik er dan
niet mee hij mijn bankier ga? Die zal ze na
tuurlijk dol en dol graag hebben. Tusschcn ons
gezegd en gezwegen, heeft hij mij reeds een
offerte gedaan...
„Maar, om 't nu maar eens openhartig le
bekennen, l begroot me, -dat zoo'n geldman
met de winst zou gaan strijken, die. in verge
lijking van de millioencn, die ze nu met de
Russen verdienen, een kleinigheid zou zijn,
terwijl hel voor een ander, een godsend,
een buitenkansje zou zijn.
,En daarom kom ik bij u. Ik'ken de zaak
hier al jaren, ik heb dc uitbreiding, cn ik mag
gerust zeggen, de verwording met de grootste
belangstelling geobserveerd en nu zeg ik:
„Meneer van Poeieren, ik weet een voordcelig
zaakje voor u. U heeft in den laalstcn tijd
natuurlijk veel verdiend, en bezit dus veel
contanten cn, in gemocde, li kunt niet beter
doen, dan die nu in Russen te steken om ze
er, later, met winst, met groole winst, weer
uit tc halen."
Dan met een breed gebaar opent Me
vrouw Thirene liaar juchllceren reislasch en
haalt er een volumineus pak uit, hetgeen ze
Gijs wil overreiken.
Maar deze wijst hel, met een even breed ge
baar, af. Het liefste zou hij haar mcl een
snauw afschepen.
Zoo'n wijf toch ook!
In zijn schatting slaat zc precies gelijk mcl
Het hoofddoel hield echter verband met de
zeer opmerkelijke rede van den president
der Ver. Staten van 27 September 1.1. (toe
juichingen), waarin een zeer duidelijk be
roep op de geallieerden werd gedaan om te
verklaren of Wilson in eenig opzicht een
verkeerde opvatting heeft over het doel, dat
door den oorlog moet worden bereikt, of
over de middelen, waardoor een oplossing
kan worden verkregen. Kort daarna heeft
Balfour gesproken en zoo juist heeft Barnes
't woord gevoerd. Hunne verklaringen waren
in zekeren zin antwoorden aan Wilson. Het
doel van zijn (Grey's) rede hedenavond is,
om duidelijk te maken, dat wij allen 't er
over eens zijn, dat Wilson's Verklaring no
pens het doel, waartoe deze oorlog moet
leiden, ook de onze is en dat wij gelooven
in zijne methode om de oplossing te erlan
gen, welke Wilson zoo ernstig bepleit.
Maar het is duidelijk, dat het werkelijk
gezaghebbende antwoord op een kwestie
van zooveel gewicht voor het land moet ko
men op het gegeven oogenblik van den
eersten minister (toejuichingen), en ik twij
fel er niet aan, of het zal komefv. "^fclson
vroeg om eenheid van doel onder de geal
lieerden én ik ben er zeker van, dat de an
dere geallieerde regeeringen daartoe zullen
medewerken.
Sprekende over de verbetering van den
militairen toestand, zeide Grey, dat de toe
stand een beroep dóet op onze regeering.
De vrede is in het gezicht, maar niet in
het bereik. Elke vermindering van steun,
elke ontenigheid onder de geallieerden,
alles v/at Duitschland hoop zou geven ons
schaakmat le,zetten, «ou den vrede achter
uit brengen.
Met moet tot eiken prijs worden verme
den, dat wij na een vredesconferentie, die
naai wij meenden, tot het einde van den oor
log heeft geleid, zouden ervaren, dab de -mi
litaire regeerders in Duitsphland nog het
ware gezag zouden vertegenwoordigen en
dat de vrede ondermijnd zou-zijn door de
mannen, die den oorlog hebben gemaakt
en wier politiek ten opzichte van den oorlog
nimmer is gewijzigd. Daarom was Wilson's
antv.cord zoo krachtig. De Duitsche kanse
liers zijn in de laatste- maanden over het
,neel gegaan als kortstondige spoken. Wij
weten .niet waarom wij een bijzonder gezag
achter eenig bijzonder persoon moeten zien.
Wij moeten ons de Rijksdagresolutie van
Juli 1917 herinneren. liet resultaat er van
v aren de. verdragen van Brest-Litowsk en
Bifkarësf en de Rijksdagresolutite -heeft tor
dit doel gediend.
Grey verwierp het denkbeeld, dat de vol
kenbond een bond der geallieerden zou zijn
met^het doel de oppermacht van een bij
zondere groep var. natiën te handhaven, en
ook het denkbeeld, dat het plan van den
volkenbond als een surrogaat voor een ze
gevierend einde van den oorlog zou wor
den gebruikt. De volkenbond moet uit het
zegevierend einde van den oorlog te voor
schijn komen. .(Toejuichingen).
Grey was het met Wilsön eens, dat de
volkenbond thans niet kan worden gevormd
het is onmogeiijk voor de regeeringen, ter
wijl alle krachten zijn samengetrokken op
het voeren van den oorlog, de lijd en de
aandacht te geven, die noodig zijn om een
dergelijk groot plan te overweg-en en goed
te keuren. Intusschen moet de machinerie
bij voorbaat voorbereid worden. De volken
bond moet bij den vrede worden-gevormd;
anders zou ce kans, dot zij ooit gevormd
zal worden, verkeken zijn. Daarom mag geen
tijd verloren gaan. De regeering moet, zoo
veel in haar vermogen is, door de beste
krachten die zij tót hare beschikking heeft,
worden geholpen, opdat zij in tijds gereed
zij.
dc lïilloozc bedclaarslers, waarvan Duinoord
de specialiteit schijnt'tc hebben cn die prent-
kaarten, schuurpapier, Christelijke blaadjes,
pakjes -spelden, naalden, pennen... van alles
aanbieden.
Maar Mevrouw Thirene van Villa Zoo cn
Zoo is nu eenmaal een ander individu dan een
arm bedehvijf en moet dus met meer égards
weggestuurd worden, want daar komt 't toch
maar op aan.
't Is dan ook op zecr'belcefden loon, dat hij
zegt: „Neeiril u mij niet kwalijk, Mevrouw, dat
ik niet op uw prachtig aanbod inga. Ik waar
deer ten volle uw allerliefste bedoeling cn ik
ben er u werkelijk dankbaar voor. maar ik
heb totaal geen verstand van zulke dingen en
u zoudl er, in uw groote goedheid, licht te
weinig voor vragen. D21 zou ik toch niet op
mijn geweien willen -hebben."
Ilij is verbaasd over zijn eigen lèf.
Mevrouw niet minder; achter zoo'n nuclile-
ren winkelier had zc heusch niet zooveel
ironie gezocht.'Zijn afwijzing is zoo kicscli en
levens zoo heslist dat een diplomaal 't hem
niet verbeterd zou licbbcn.
Ze is woedend cn-zou hem, in spijt vati haar
deftig Mevrouwschap, dol graag voor iets heel
vernederends hebben uitgescholden, maar d-at
gaat tocli ook niet. Ze wil voor zoo'n burger
jongen toch niet onderdoen in beleefdheid cn
zegt: ,/t Spijt mij heusch, ik had 't u graag
gegund. Kom, denk er nog eens over na en
raadpleeg uw vrouwtje eens. Maakt ze 't goed
en de kleine jongen?"'
„Uitstekend, dank u,'- antwoordt Gijs elfen,
terwijl hij Mevrouw Thirene, door den winkel,
uitlaat.
\Va4 Jiem l meest hiif^ert in de hcele zaak
is dat zoo'n menseli zich verbeeldt dat hij haar
gelooft.
Eén ander bezwaar, dat is geopperd, was,
dat mogelijke plannen, die vroeger zijn ge
maakt, tot niets hadden geleid. De volken
bond zou een strijdenden kracht hebben,
ontleend aan de ondervinding van een oor
log, die zonder precedent is in de geschie
denis. Na zulk een ondervinding en de
openbaring, die zij bracht over 't geen toe
komstige oorlogen zullen zijn, dat een nieu
we wereldstrijd een misdaad zal zijn, die tot
eiken prijs moet worden vermeden.
Wat de fiscale kwestie betreft, was Grey
van meening, dat iedere natie in staat zou
zijn: haar eigen fiscaal stelsel te regelen,
maar verplicht zou zijn het eveneens toe
te passen of) alle andere leden van den
bond.
Het beginsel, dat door Wilson is gesteld,
is een beginsel, dat moet worden aangeno
men tot waarborging van den wereldvrede.
Als een lid van den bond de overeenkomst
verbreekt, zal de economische boycot van
den geheelen bond een zeer krachtig wa
pen zijn.
Over de ontwapening zeide Grey Voor
den oorlog gaf Duitschland den pas aan in
de bewapening; het voerde bergopwaarts.
Nu moet het den weg aangeven naar bene
den. Er kan geen sprake zijn van ontwape
ning, zoolang niet Duitschland, de groote
oorlogstoeruster, is ontwapend. Buiten dat
moet doghond er cp aandringen, dat iedere
regeering volledige inlichtingen geve over
den omvang van de bewapening in haar land
en of wapenen vervaardigd worden voor het
eigen land of voor 'andere landen. Wanneer
't voorkwam dat de pas werd geforceerd, zou
de bond de toepassing van het economische
wopen moeten overwegen voordat de zaken
te ver gingen. Maar geene regelingen kon
den de kwestie volkomen uit de wereld hel
pen, want zelfs als alle bewapening ver
dween, zouden handelsschepen en handels-
vliegtuigen krachtige wapenen zijn en het
is onmogelijk die te beperken. De moraal
is, dat het eenige-wat een gevoel van vei
ligheid zal geven, is ontwapening door de
gansche wereld heen (luide' toejuichingen).
Dat gevoel van veiligheid zal. geloof ik, de
volkenbond verschaffen.
Wilson heeft bij herhaling aangediongen
op een bond, waarin Duitschland kan wor
den opgenomen. Wij moeten geen voor
wendsel zoeken om Duitschland uit te slui
ten. Aan den anderen kant moet iedere re-
geerirVg in den bond een vrij volk vertegen
woordigen, besloten het doel ven" den. bond
in alle oprechtheid uit te voeren. Wilson
heeft gezegd Ik kan geen regeering ver
trouwen, die niet komt met een geloofs
brief, dat zij bestaat met het vertrouwen
van het volk achter zich en verantwoorde
lijk is voor dat volk en nien.vand anders.
(Instemming).
De bond moet bekleed zijn met een gezag
en eene internationale macht, waardoor hij
kan handelen in gevallen, waarin aan klei
ne achterlijke natiën door een sterkere na
tie redres werd geweigerd voor toegebracht
kwaad. Daardoor zxju het ontstaan van in
ternationale verdenking en afgunst verme
den worden. De bond zou ook gebrekkig
georganiseerde landen technischen bijstand
mceten verschaffen. Hij zou ook vëel voor
de arbeiders kunnen doen.
Tot besluit zeide Grey: Het is onmogelijk
absolute veiligheid te krijgen. Maar een
volkenbond, zooals door Wilson is geschetst
op de gezondste lijnen opgetrokken, zou de
veiligheidskansen verbeteren en de interna
tionale betrekkingen opheffen en tot een
hooger en beter peil brengen dan coit te
voren. Om deze reden deed hij namens al
len, die zoo edel hun leven hebben geofferd
om een betere toekomst voor de mensch-
heid te verzekeren, een beroep op den steun
Dan, terwijl hij even naar zijn kantoortje
terug gaat om iels 11a te zien, bedenkt hij op-
rans, of 't wel zoo dom zou zijn om nu Russi
sche effecten heel laag in le koopen, 7e vast te
houden en re niet ee,- los lc laten, vóór cr een
flinke slag mee tc slaan is.
Het cenige, waarin 'i oude bcdclwiji. zoo
als hij dc g r o s b o 1111 e l van de buurt, al zeer
oneerbiedig betitelt, gelijk had, was de veron
derstelling dat hij dilc in de contanten zal.
Hij heeft schatten verdiend en, doordal dc
prijzen van huizen in dc laatste weken zoo
reusachtig zijn gestegen, is hij met l aankoo-
pen opgehouden.
Je kunt wel op jc vingers natellen dat re
weer naar beneden zullen gaan, zoodra de
oorlog voorbij en de verschillende schipbreu
kelingen, geïnterneerden en krijgsgevangenen,
weer naar hup. eigen land zullen gaan.
Dan komen er een massa huizen vrij, onge
rekend nog de vele, die nu voor dc .N. O. T-
zijn gehuurd en gekocht yi die, als de boel
weer op pooten slaat en de inmenging der
N. O. '1'. overbodig zal zijn geworden, even
zeer voor hel publick weef lc krijgen zullen
zijn.
't Een en ander combinee rende gelooft Gijs
niet, dat het, zooals dc zaken nu slaan, heel
voordcelig is om je geld in huizen te steken.
In gewone effecten, staatsschulden of han
delsondernemingen heeft hij geen pleizier.
Dat is hem niet speculatief genoeg.
Hij moet iels hebben, waar durf in is.
Enfin! nu gaat l njet, maar hij is tóch van
plan om 'l nog eens rustig bij zich zelf le over
leggen of i niet ccn verstandige zet zou -zijn
om de Russen van Mevrouw Thirene, en van
anueren, tegen een appel en een ei on tc. kon»
pen. j
van het volk, want slechts die steun zovf
de betrokken regeeringen in staat stalled
om iets van dezen aard in werking te bren
gen.
Staten-Generaal
TWEEDE KAMER:
De secretaris-generaal in algemeenen
dienst.
Bij nota van wijziging in het welsont c.n
tot vaststelling van Hoofdstuk V der Sta.vs-
begrooting voor 1919 wordt voorgesteld n
nieuw stuk, luidende: „toelage aan den se
cretaris-generaal fungeerend in algemefer."n
dienst, tot bijstand van den tijdelijk en voor
zitter van den raad van ministers 250(\."
Verhooging begrooting Binnenl. Zaken
Voorgesteld wordt op de begroot ing vjn
Binnenlandsche Zaken voor 1917 het beding
van 5 millioen voor wedde-verhooging c .in
hoofden en onderwijzers van bijstand fan
lagere scholen, te vermeerderen r»:t
600,000, daar eerstgenoemd bedrag is
gebleken niet voldoende te zijn.
Ook moeten de artikelen voor de kos ?n
va ndrukken en uitgeven van de Nederla. .<!-
sche Staatscourant, de Handelingen van <?e
Staten-Generaal, het Staatsblad en het c-
gister, resp. met 48.025 en 4550 v >r-
den aangevuld, tengevolge van de stijg
van de papierprijzen. Door <ieze verhooi_'n-
gen worden de artikelen resp. nader
163.025 en 17.550^ebracht.
Berichten
De Staatscourant van TI 'te
met ingang van 16 October 1918, '.at;
den kapitein C. H. baron 1 an Ittersum, .an
het 10de regiment Infanterie, ter "zake van
ongeschiktheid voor de waarneming an
den militairen dienst tengevolge -an
lichaamsgebreken eervol ontslag uit den
militairen dienst verleend, onder .toekenning
van pensioen
"benoemd tot officier van gezondheid 2de
klasse in Indië, de arts E. R. A. L. Roskp^:
bij afzonderlijke dagorder zoowel in"Ind:ë
als in Nederland eervol vermeld, de eerste-
luitena>nt der Infanterie van het Indische
leger L. W. van der Weide, terzake van ver
richtingen op 31 October'1911 en van en
met 11 tot en met 30 December 1912 in het
gouvernement Atjeh en orïderhoorigheden.
De Minister van Oorlog, jhr, Aliing
von Geusnu, vergezeld van zijn adjudant,
denn kapitein van den Generaien Staf ihr.
Röell bracht Donderdag met den generaal
Kleynhens, hoofd van de afdeeling „Ont
wikkeling en Ontspanning" van hei Depar
tement van Oorlog, en diens adjudant, den
luitenant Van Rij, een bezoek aan de iniii-
taire cursussen welke gehouden worden op
de Generaal Egbert Idania-School aan de
Regentesselaan te Den Haag.
Dé Minister vertoefde er ongeveer een
haii uur en onderhield zich met verschillen
de leerlingen van den cursus.
Voorts bezocht de Minister nog de mili
taire cursussen in de openbare lagere i?e-
u:aarschool aan het Alexander plein, in ae
smederij in de Alexanderkazerne en in de
Hoogere Burgerschool met driejarigen cur
sus aan de Raamstraat.
Baron Gevers. Het vindt bevesti
ging, dat de Nederlandsche gezant te Ber
lijn, baron Gevers, deze. week nog niet te
's Gravenhage wordt verwacht.
Het onderzoek der Staats-
begrooting. Konden wij Donderdag mei
HOOFDSTUK XI.
Andere Russen.
Hel lijkt wel of De S u i k e r-K o n i n
dien dag niet uit de Russen kan komen, want
nauwelijks heeft Mevrouw Thirene met haar
nog steeds gevulde reislasch, het Suiker-Pa
leis verlaten of Freule Agnes van Erlevoort
vraagt een particuliere audiëntie, welke haar,
met '1 oog op hel tijdroovendc onderhoud van
zoo even, geweigerd wordt.
„Neemt u mij niet kwalijk, dame, maar zegt
u maar hier in den winkel, wat cr van uw
dienst is... dan kan de juffrouw u helpen.'
„O! nee, ik kom niet als klant; dat is te zeg
gen... niet uitsluitend... ik wou u eerst v a!
vragen...
L Antieke freuletjc doet zóó zenuwachtig
dat Gijs er medelijden mee krijgt-, le meer
daar de boekhouder cn een paar mcnschen ir
den winkel haar beginnen uil tc lachen.
„Als ik 11 maar even mag spreken, klinkt
angstig.
„Gaat u dan maar binnen."
Dc le'eren kantoorstoel, waarop zoo evei
Mevrouw Thirene getroond hcefl, (JiviU nu to
zelcl van Freule Agncs van Erlevoort... en i
er zachlee nog harder op geworden.
vindt dc freule het heel harcl om erop le zit
ten.
Ook zij haall-cen pak voor den. dag, op verr
na zoo lijvig niet als dc cffer'.cnlnindcl van d
voifjje bezoekster, maar 't heeft cr toch vei
van.
(Wordt vervolgd)
