C. RUITENBERG. „DE EEMLANDER" ABOtiKEMEKTSPRIJS paus her Aan den Vrede. BUITENLAND FEUSLLETO^. HeS Suiker-Paleis BINNENLAND 0 ?- - 17e Jaargang No. 94 per 3 maanden voor Amers» foort f I SO. idem franco «per post f 2.30, per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) f 0.15, afzonderlijke nummers f 0.05. "Wekelijksch bijvoegsel »De Hollandsche Hnbtrronw* (onder redactie van Thcrèse Hoven) per 3 maanden 50 cent Wckelyksch byvoegsel »^eritówtw* per 3 maanden 60 cent. HOOFDREDACTEUR: M., O. J. VAN SCHAARDENBURG UITGEVERS: VALKHOFF <5 Co BUREAU: ARNHEMSCHEPOORTWAL. hoek uthechtschestb. INTERCOMM. TELEFOONNUMMER 513 Dir.sdag 15 Ociober 1910 dienstaanbiedingen 1—5 regels f 0.50. groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bcstian zeer voordccligc bepalingen tot het herhaald ad ver* tccrcn in dit Blad, bij abonnement. Eene circulaire bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Wij bevelen D dringend aan VRIJDAG 18 OCTOBER bU de stemming voor de verkiezing van een lid van den Ge meenteraad Uw stem nlt te brengen op door Mevr. 5. H. DU QUESNE VAN GOGH. Iri avondlucht. Zweeft stil een vogel aan; Het oog naar zijne vlucht Blijft starend turen: Waar komt die vogel, Eenzaam, wel van daan? Waar daalt hij neer In plechtige avonduren? Hij scheert langs verre boomen Van 't gehucht; Gestadig vliegend, Is hij heengevaren; A 'sof, voorshands hij 't Nederdalen ducht, Mij vüegt, zoover Mijn blik hem kan beslaren. y Is niet dee'z vogel In het schemeruur. Het beeld van veel, En lang verbeiden Vrede, Die in een nacht Van s'®*' licht azuur. De zie! ver' 'ren Co ede? Politiek Overzicht Do eerste eisch voor het slagen der vredesaciie. Een Lekend woord van Bismarck, den eer- 'sten Duiischen rijkskanselier, wijst cp den invloed, die op de lotgevallen der wereld Wordt uitgeoefend door 't geen hij noemde „imponderabilien", d. w. z. onweegbare momenten. Dat woord komt ons in de ge dachte in hei stadium, waarin zich nu de door Duitschland verrichte vreóesstap be\indt. -Zwart op wit is aan Wilson in ondubbelzinnige termen de verzekering ge geven, dat het verzoek, dat hem door de Duitsche regeering is gedaan om het her stel van den vrede ter hand te nemen, is gedaan door eene regeering, die spreekt uit na.3m van het Duitsche volk. Maar er is nog leis meer noodig om aan dit verzoek een welwillend gehoor te verzekeren, dan eene schriftelijke verklaring, in hoe stellige be woordingen ook vervat. Het vertrouwen moet aanwezig zijn, dat dit verzoek werke lijk de meening van den verzoeker uitdrukt en dat hei niet is gemotiveerd door den nood van het oogenblik, maar voortvloeit uit den oprechten wensch naar het herstel van den vrede. Dat vertrouwen heelt de vroegere Duit sche regeering bij Wilson verbeurd. Naast de algemeene grief, steunende op de schen ding van België's onzijdigheid door Duitsch land in het begin van den oorlog, heeft Wil son nog een bijzondere reden, die hem aan leiding gal om de Duitsche regeering tè brandme.ken als eer.e, welker beloften on betrouwbaar waren.. Die reden zit in den xiuikbootoorlog. Daarover is in den tijd, toen Amerika nog onzijdig was,-veel ie doen ge weest tusschen Washington en Berlijn. Het Duitsche rijksdaglid n on Schulze Gaevernitz Heeft daaraan onlangs herinnerd. Hij heeft er op gewezen, dat reeds in de dagen, toen de Lusitania en later de Sussex dóór Duitsche duikbooten in den grond werden geboord, het oorlogsgevaar tusschen Duitschland en Amfcrika dreigend is geweest. Wilson ver klaarde den ooriog voor onvermijdelijk, als Duitschland in deze methode van oorlog voeren volhardde. Toen is dat gevaar afge wend. Wilson heeft aan Duitschland zijne duikbooizonden vergeven, mits zij zich niet herhaalden, en Duitschland is daarop inge gaan onder de voorwaarde, dat de Veree- nigde Staten hun best zouden doen vcor den vrede te werken. Wilson is hierop, zoo schrijft von Schulze, vol ijver ingegaan. Hij verklaarde echter hiervoor tijd noodig te hebben, want hij kon niets doen voordat hij als president herko zen was. Hij werd als bewaarder en stichter van den vrede gekozen. Vredesbemiddelaar te zijn. was zijn persoonlijke eerzucht. Hij bereidde de vredesactie voer, maar aarzelde er mee voor den dag te komen, omdat hij de openbare meening van zijn land er nog niet rijp voor achtte. Toen het Duitsche vredesaanbod in December 1016 kwam, schrikte de honende afwijzing, die het van de Entente wedervoer, hem niet af. Hij noodigde beide partijen uit hem vertrouwe lijk hunne vredesvoorstellen mee te deelen. Nadat hij daarvan kennis had genomen, meende hij omstreeks nieuwjaar 1917, dat de „vrede zonder overwinnaar en overwon nene'' in een bereikbaar verschiet kwam. Daarop volgde Wilson's groote rede in den j Senaat in Januari 1917, die a!s doel, dat I moest worden nagestreefd, verkondigde een rede zonder annexatiën, den wereldvrede- bond, de regeering van de volken onder toestemming van de geregeerden en de „vrije zee". Aan Wilson's actie werd onverhoeds een einde gemaakt door de proclamatie van den niets en niemand ontzienden duikbootoor log door Duitschland. Dit maakte den oorlog mc-t Amerika onvermijdelijk. Prof. von Schulze verhaalt, dat een Duitschland gun stig gezinde Amerikaan hem ziin standpunt tegenover dit besluit aldus formuleerde: „Wij kunnen niet gelooven, dat het dezelfde re- ge ering was, die bij den moeitevollen vre- desarfceid van Wilson eerlijk en begrijpend heeft meegewerkt en cie het gebouw haar eigen success opblies op het oogen blik toen het onder dak zou worden ge bracht Zonder achter de coulissen te zian. ligt voor ons de conclusie voor de hand, dat het andefe machten i\aren, die tegen den wil van de rijksregeering zich deden gelden. Duitschland van deze machten te bevrijden, beschouwen wij, Duitschgezinde Amerikanen, als de wereldhistorische taak van dezen oorlog. De vrijheidsgedichte is het, die in ons land aan den oorlog tegen Duitschland bezieling verleent." Wilson zelf stond door de proclamatie van den niets ont zienden duikbooloorlog versteld en verklaar de, zooals intieme kenners van den toestand berichten, dat hij voortaan slechts zou kun nen onderhandelen met eene Duitsche regeering, die sterk genoeg zou zijn om te staan bij haar woord. Uit deze mededeelingen blijkt, welk een prachtige leans voor Duitschland verloren is gegaan dcor het noodlottige besluit, om in de duikbootoorlogvoering te werk te gaan naar de methode van vernietiging van alies wat onder het bereik komt van dit wapen Dat verlies is niet te herstellen. Het eenige wat kan geschieden, is Wilson terug te bren gen op den weg der vredesbemiddeling. Vaak worden wij door anderen bedrogen, jnaer nog vaker door ons zelf. Roman door Thérèse Hoven. iJ-jy \vn- h> b jc toen gedaan?'* ,.Nu, IK hc-b een razende: hoofdpijn ^ein.e- ?en... nee maar razend, eu ik hen m ock naar bed gcgnn'n M-vrme Ceolje,zegt Mie!, quasi meewarig. ».L:jd je *.00 aan hoofdpijn, was 't ceu op zich zcL v» ..ind geval?" hoofdpijn? Jk weel niet eens wat 'l is. —et v. zooals je de. eer haclt op lc merken, een op zicli zelf staand gcyui, toch merkwaar dig in zijn soort, want hoofdpijn, die uit je duim gezogen is, komt lang niet eiken da" TOOI*."' •In hoc'is 't cr nu mee? t:0! mijn hoofdpijn is beier, maar er is nu iels veel ergers gebeurd. Nee, Miel, je moet hcusch niet lachen... ..Kind, je lacht zelf. Ja, t ps een ongeluk, ik kan niet lang ver drietig. ten minste niet lang ernstig blijven, maar ik ben locli grenzenloos ongelukkig Te meet dan welen, dat ik van ochtend aan 't ont bijt, door mijn geëerbiedigde moeder, ontvan gen werd met een standje van je wciste, rIk moest mc schamen... me zoo te hebben gedragen tegenover zoon edel mensch! Stel je voor, zoo'n benzine Luitenant, die bluft op de centen van zn Pa!' „Nu, nu Cooljc,'* klinkt 't, vermanend. Hetgeen de jonge dame, driftig en half schreiend, dcct uilroepen: „Begin jij nu als je blieft ook niet. Ik kart cr niet legen en ik wil niet beknord worden, alsof ik een klein kind was. Ik ben bijna negentien jaar en ik laat me niet als een kwade meid behandelen... „Wat denkt Ma wel? t Was maar: Je moet... en je zult... 't Kwam er dan op neer, dat ik een vriendelijk, een aardig briefje zelfs, aan diei) vent moest schrijven... om zoele broodjes te bakken... Ik wou nog liever; ik haat hem en ik spring nog liever in den Vij ver in 't Bosch., dan dat ik met 'm trouw. „Dat heb jk net zoo aan Ma gezegd. En, in plaats dal Mn toen bijdraaide en schrok van zoo'n bedreiging, werd ze nog boozer en zei ze dat ik mij aanstelde als een kind wan veer tien jaar! En dat ik verdiende dal Ma me op een kostschool deed! Nou, dat mag u best; zei ik toen. „Maar dat was net zoo goed een dreige ment als mijn in 't water springen... „Ochl nee! dat doe jc zoo'gauw niet, al denk je er wel eens over.... „Jij toch niet, Mie!?" vraagt Cootjc, zóó ver schrikt en zóó hartelijk, dat Micl niet boos op haar kan zijn en begint te schreien. Waarop Cootjc, haar omhelzende, snikt: „Wat zijn wc toch een paar stumpers! Want, ik begrijp 'l heel goed, zonder dat je 'l me in alle bizonderheden vertelt. Weel-je, waf't is. Micl? Er is niets, dat een meisje zco oud en wijs maakt als cep liefdes-geschiedenis. Je leert dan ook pas hoc t eigenlijk toegaat in de wereld en hoe menscUcu in de boeken, die waarvan hij te kwader ure -is efcA rongen. Hn de eerste voorwaarde daartoe isr clat hein het geloof wordt teruggegeven in Duitsch- lands betrouwbaarheid en in de oprechtheid van Duitschlands wensch om het herstel van. den vrede uit liefde tot den vrede in de hand te werken. Do oorlog. Het antwoord op de Duitsche nota van 12 October is reeds gekomen. Wilson stelt een nieuwen.eisch vcor den wapenstilstand; hij zegt, dot de eenige voorwaarde waarop wapenstilstand wordt toegestaan is, dat de- wreedheden te land en ter zee moeten op houden. Dat schijnt een zaak. die van zelf spreekt. Als er wapenstilstand komt, dan houden de wreedheden, die aan het voeren van den oorlog verbonden zijn. \an zelf op, zoowel te land als ter zee. Wannc-er uitdrukkelijk wordt geëischt, dat Duitschland de verkla ring zal afleggen, det dit zal geschieden, dan kan dit moeieiijk iets onders beteeke- neu, dan clat, Duitschland moet erkennen, det zijne methodes van oorlogvoering ver keerd zijn geweest. Verder wordt gemeld, dat aan Duitsch land is medegedeeld, dat de autocratie moet verdwijnen voordat er vrede kan komen. Dit is eene medodeeiing, die in orakeltaal is gesteld. Naar de juiste beteekenis kan men op dn oogenblik slechts gissen. Meer licht op dat punt is dringend noodig. Het zal ook wel niet uitblijven. Behalve de mededeelingen uit Washing ton over het antwoord op de Duitsche nota van 12 October,: vernemen wij nog van Reuter, clat de geallieerden van gedachten hebben gewisseld en dal de uitkomst wijst op de waarschijnlijkheid van een ongunstig antwoord aan Duitschland. De koning van Engeland heeft gisteren in hot Buckinghampaleis, zijne woning in Lon den, een langdurig onderhoud gehad met zijn eersten minister Ll'óyd George en met den chef van den gcneralen staf Sir Henry Wilson. De officieele e.vondberichten melden geene groote krijgsverrichtingen op de oor- logstooneelen. Wel brengt Reuter een be richt van een rroolen aanval, door de En- geische, Fransche en Belgische troepen zijn begonnen in de richting van Kortriilc, waarin men tot dusver on een Lont van 50 KM. tusschen 3. en 5 KM. is opgeschoten én 3000 gevangenen heeft gemaakt. Het avondbeiicht van maarschalk Keig gewaagt daarvan echter met geen enkel woord; het maakt slechts melding van plaatselijke ope ration en patrouilleondernemingen. Het daaraan voorafgegane bericht sprak slechts van Duitsche aanvallen in de tuurt van Soiesrnes, die werden afgeslagen. Het Parijsche communiqué bericht ook van gevechten van niet meer dan plaatse lijke beteekenis op den linkeroever van de Oise, ten Z. van de Serre, bij de Ailette, v/aar Fronsche en Italiaansche troepen, na de rivier ten N. van den Chemin des Dame? te zijn overgegaan, Sissone hebben geno men, en op den noordelijken oever van de Aisne. In de streek van Aseld zijn de Fran-, schen ten N. van Bianzy op verscheidene punten over de Aisne getrokken. Het Duitsche avondbericht meldt: In Vlaanderen heeft cie vijand op een breed front tusschen Dixmuiclen cn dc Lys aange vallen. Wij vingen den sloot op. Aan de Oise en de Aire en ten W. van de Maas zijn de aanvallen dor Franschen en Amerikanen mislukt. Tsvee Fransche departementen- Pas de Calais en Matne, van welker gebied sedert je altijcl heel ander - hebt beschou wd, eigen lijk zco maar wit 'l gewone leven zijn geno men. Enkel mei ecu beetje misc-cn scène cr om heen. Daar lieb je nu ons beidjes! Jij bent feite lijk een gewone burger-juffrouw uil ceu krui deniers-, laten wc zeggen uit esn dclicalessen- Winkcl; dat zc.g ik nu niet om je te belecdi- gen of uit geringseffatting, maar oni de din gen bij hun naam te noemen. „Gijs, de Suiker-Lor^ van Duinoord, was een nog veel gewoner winkeljongen, een toon- bankhcld bij zijn moeder thuis. Hij is op je verliefd geworden cn jelui hebt samen een poosje in stilte verkeering gehad, echt als bitrgcrluidjcs. Toen, op eens, is die reuzen- oorlog uilgebnrslcn, en die groote oorzaak heeft 'l kleine gevolg gehad, dal 'l Winkel tje cr boven op kwam. „Daar heeft Gijs toch wel loc mee gewerkt," zegt Miel, weer geheel verplaatst ju dc toen malige omstandigheden en in haar man weer ziende den schuchtere», bescheiden jongen, die haar lief had. ,0! zeker! De tantetjes zouden zeker nooit zoo iels tot stand hebben gebracht, 't Was, voor hem, een zeldzame kans, waar hij han dig mee gewoekerd heeft. liet is hem buiten verwachting gelukt om de zaak schillerend op lc werken, hij heeft er iels heel anders van gemaakt, maar helaas! hij is er ook anders door geworden. Een echte Streber, iemand die vooruit wil, die onkel aan zijn eigen groot heid denkt, die enkel verstand is, wiens gc- heele wezen is opgelost in den zakenman... Ja, dat klinkt jc wat boekcn-achlig maar ik zei je toch, dal ik tot do overtuiging ben gekomen dat de echte- cn boek en-wereld één zijn. „Gijs enkel zakenman... cn jij?" „Nu, je hadt hem moeten aanvullen, jij hadt 1914 een deel door Duitsche troepen bezet is geweest, zijn nu geheel bevrijd. De ingenomenheid, die aanvankelijk alge meen heerschte over het optreden van prins Max van Baden als rijkskanselier, heeft een stoot ontvangen dcor de publicatie van een brief, dien hij verleden jaar geschreven heeft aan zijn neef prins Alexander van Hoheniohe. Deze brief doet twijfel rijzen aan de oprechtheid van de meeningen, die hij in zijn rede in den rijksdag van 5 Octo ber heeft verkondigd; de brief was niet voor openbaarheid bestemd, maar de Entente heeft hem in handen gekregen en gepubli ceerd. Er schijnt sprake van te zijn, dat prins 'Max geen kanselier zal blijven. De Fransche regeering heeft in dc verkie zing van prins Friedrich Karl van Hessen tot koning van Finland aanleiding gevon den om de erkenning van Finland, dié is toe gezegd bij de uitroeping van de onafhanke lijkheid, in te trekken. De officieus aange knoopte diplomatieke betrekkingen met de Finsche regeering zijn geëindigd en als ver tegenwoordiger te Helsingfors blijft slechts, over een agent, wiens functiën van consu lair en aard zijn en die tot taak heeft de be scherming van de Fransche onderdanen te verzekeren. In Zwitserland is bij volkstemming gesle ten tot invoering van de evenredige verte genwoordiging bij de verkiezingen voor den natïonalen raad. Luitenant De M a x. i Aan het Petit Journal wordt van het Belgische front gemeld, dat luitenant Max, een zoon van den burgemeester \an Brussel, is gevallen. Madrid, 13 Oct. (R.). Het kabinet heeft besloten over te gaan tot de uitvoe ring van zijn besluit om op 16 Duitsche schepen in de Spaansche havens beslag te leggen Warschau, 13 Oct. (W. B.) Naar de morgenbladen berichten, heeft gisteren een kroonraad plaats gehad, die zich onledig hield met het overnemen zoo spoedig moge lijk van het landsbestuur en de oprichting van het leger. De Gazeta Poranne vermeldt els gerucht, dat de Poolsche regeering stop pen doet tot het opnemen van een leening van 500 millioen in Duitschland voor we deropbouw. In alle bladen is een besluit opgenomen van het gouvernement-generaal in War schau lot opheffing van de reisbiljetten, d. z. de identiteitsbewijzen, die tot dusver voor de bevolking noodig waren voor bin- nenlandsche reizen. Washington, 13 Oct. (Havas). De graanoogst van de Vereenigde Staten in 1913 bedraagt 919.920.000 bushels vol gens de cijfers van de raming van het mi nisterie van landbouw op 1 October. De totale oogst in 1917 was 628 millioen bus hels. De laatste oogst is dus nagenoeg een derde grooter dan de vorige. Verspreide Berichten N e w-Y o r k 4 Oct. (R.) In oen bosch- brand in Noord Minnesota, van Ashland tot Hooselake, zijn nasr schatting 500 men- schen gedccd. Het verlies aan eigendom men bedraagt vele millioenen. Uit de Pers JEeia nieuw© le^erpolltlok. Op 5 October is plotseling officieel be kend gemaakt, dat de inlijving van de dienst plichtigen der lichting 1919, toegewezen dc artikelen moeten afwegen cn inpakken, waarvan hij de winst had opgestoken. „Of stil eens... ik zie 't weer anders, behalve <lc wereld In dc boeken en in de werkelijk heid is ér nog een en wel Cl) 't tooneel. Ik heb eens gelezen van een Fransch stuk: ,.Lcs affaires sont les affaires. „Daar heb jc nu t geval van Gijs, hij is dc hoofdpersoon... dc zakenman, waar om t stuk draait, en jou had hij een ondergeschikte rol toegedacht. „Net zooals op ?t tooneeléén groote acteur of actrice en <le rest bijwerk. Die sterren, zoo als ze hcetcn, zijn de bevoorrechten, dc iievc- lingen, van het publiek én ze. worden ook prachtig gesalarieerd en de stumpers, die de bijrollen hebben, worden met een schijntje be loond. „Zc zijn toch ook mcnschen... ook den hee- Icn avond jn louw, ze geven...-wat ze geven kunnen, maar al dc eer is voor dc sterren!" „Zie je ik kan l zoo niet zeggen, maar ik voel 'L zoo diep. Gijs is de groote man, hij heeft dc hoofdrol en jij, arm ding, hebt maar een heel klein rolletje cn hij voelt zich zoo oneindig boven je verheven, dal hij je nauwe lijks een eigen beslaan gunt. Ilij beschouwt je op het oogenblik als ccn misrekening, om dat hij geen hulp aan je heeft. En dat is voor jou heel hard... want al heb je ook niet zoo'n alles bevattend brein als de Suiker-Lord, toch heb je je ziclelcven, net 7.00 goed als hij, meer nog evenals de bijpersonen in een boek of op 't tooneel.'' Tot nu toe had Cooljc, als was 't cenigs- zins verward en al was de logica van haar beloog soms meer te raden dan te vatlen, toch heel ernstig gesproken. Haar oogen zijn open gegaan voor het echte leven cn zc be grijpt nu veel meer, omdat ze dieper kijkt. aan de regimenten-infanterie, grenadiers ei\ jagers en administratie-troepen en bestemd voor het tweede in te lijven gedeelte, welke inlijving- zou plaats hebben in het lijp vak van 14-18 October 1918, iot een nader l bepalen tijdvak was uitgesteld. In verband hiermede werd er reeds dadelijk bijgevoegd, dat ook de inlijving van de dienstplichtige 1 bestemd voor het derde in te lijven gedeel te, niet half Januari 1919, doch eerst later zou geschieden. Het kan niet anders, schrijft de Ma 1 - bode, of we hebben hier te doen met een daad van de nieuwe regeer!ng, waarbij zij voor de leger versterking een anderen weg opgaat dan haar voorgangster Dc volksvertegenwoordiging is sir-.- 's gekant geweest tegen h -, miar in hel o - eindige vergrooten van het mensrhr. inj - riaal, legen het maar steeds oproepen v o nieuw lichtingen militie en Inpdstorrnplic - tigen, en het verzweren van de persoon lijke losten Dc nieuwe regeering Js nu zelf in staat te oordeclcn, of he( land werkelijk gebact is met ccn voortdurende versterking van d-ï mcnschenmassa. In hel besluit tot het voo:- loopig niet inlijven van het tweede ge deelte, der lichting 10f9 zien wij het resul taat van hetgeen zij tc weten is gekomen. Daarin is ook tevens te zoeken een veront schuldiging voor h?t feit, dat deze n\ao- regel eerst op het laatste oogenblik werd genomen. Zij schenkt in aile geval bevredi ging ann allen, die zich steeds verzetheb ben tegen het systeem Bosboom, waar mm de vorige regeerinit op dit punt steeds trouw is gebleven. Door het niet oproepen worden de finarv ciëele lasten der mobilisatie zeer vermin derd, want d uitgestelde lichting, die on geveer 14,000 man sterk zou zijn, zou n: r dag het rijk zeker 20 j 25 duizend gulden gekost hebben uan voeding, soldij cn ver goeding^ behalve de groote uitgave iaec s aan kleeding en uitrusting, die op 2 mii- liocn te schatten is.' Het besluit heeft echter nog een zzer belangrijk gevolg. Bij do behandeling toch van de Herkeu- ringswet, hoeft dc vorige regeoring aan de Kamer de toezegging gedaan, dat de we der goedgekeurden eerst zouden opkomen na dc lichting 1919. Dat zou bij den tot r.'i toe gcvolgden gong van zaken geweest zi'n ongeveer half April 1919. Door de thans getroffen maatregelen is het zoo goed als zeker, omdat ook verwacht mag worden, dnt deze regeering zich aan riio toezeg? :ng zei houden, tenzij wij alsnog in den oorlog beirokken worden, dat de herkeurden niet behoeven op te komen, of in het uiterste geval eerst in 1920. Aan dc vermeerdering van dé persoonlijke lasten wordt Jaarck rc een cir.de gemeakt. „I>e S<auiln»r4l" eu liet nieuwe ?i sliliift. Den eersten indruk, ciien het eerste optre den van 'net Kabinet Ruys dé Beerenbróuck achterlaat, noemt De Standaard verre van ongunstig. De Kabinetsformateur is niet over één nacht iis gegaan, ma-ar heeft zich den tijd gegund, om de politieke positie, waarvan vooral hij de verantwoordelijkheid zou ie dragen hebben, tot in de kleinste bijzonder heden door te denken. „En ol valt niet t2 verhelen, dat het Kabinet zich tot dusver, cn met name *n de Troonrede, nog weinig over zijn poli tieke plannen uitliet, wat uitlekte slootte toch niet af cn mocht eer gezegd op breed e schaal aan trekken. Voorzichtigheid bleek de moeder van deze nieuwe porcelein- kast te zijn, en al is 't volkomen onjuist wat een enkel maal beweerd werd, dat we in 't minst met geen Roomsch Kabinet, moor eenfglijk, op de gewone manier van voor heen. met een Rechtsch Kabinet te deen hadden, zender voorbehoud kan toch er kend, dat gezond beleid de gchecie saam- Maar :ii lianr i> n >g nllij I i-'s van 't luch tige, vluchti ;c bakvisclije en zonder ove - gang L gezicht nog nn' van tranen, als e - volg van opwinding en dc emotie, neemt zij kleine Poeiertje uit zijn ledikant je, wnar- n zijn moeder hem na zijn bad heeft gelegd, cn hem in MiiTs armen leggende, juicht 'i-' ..Maar als jc zoo'n heerlijk, mollig bijpersoon- 'je hebt om je lc troosten, ben F nog niet eens zoo erg te beklagen...." „Weet je, Miel, al is Zijne Hoogheid Lord Gijs er nog 7.00 teleurgesteld en nijdig om; voor jou is '1 een buitenkansje om den h'ir'cn: dag met je boy te zijn. „Ilè, als ik cr zoo ccn had. Ik zou gcwoont den hcclen dag in stomme aanbidding voor hem geknield liggen"; waarop Miel in bark- lijk lachen uitbarst cn hoofdschuddend zeg': waarschijnlijk. Of jc knieën het uit zouden! ..Nee, Cooljc. dat toekomstbeeld lijkt mii niefi' houden daargelaten, geloof ik niet, dal joj tongetje dc proef zou doorslaan. Verbeeld jejij den hcclcn dag zwijgen?'' j ,Nee, hè, ik hen een ratel?'' klinkt I, zoo absoluut eenvoudig en natuurlijk, dat Miell moeite lu eft zich voor lc stellen, dat het t1 zeüde meisje is, dat zoo even geloond hcciB. meer vrouw don kind te z.ijn. J Dan op eens wordt Cootjc weer ernstig. „Och! God, Micl, 't is toch zoo akelig! Wat moet ik toch doen? Ik ben van hu'w wegge* loopen om een bc-trékking te zoeken. Jk zou jc aanraden, om zoo spoedig moge* lijk, weer naar huis terug lc loopen cn jc >al vergiffenis te vrftgen (Wordt vcrvolgd j

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1918 | | pagina 1