'kiezers in district i.
C. RUITENBERG.
„DE EEMLANDER"
BUITENLAND
piusKstoraiffliiBxu^:;sg
FEUSLLETOM.
Het Suiker-Paleis
y.
17e Jaargang No. 96
ACnilUrUriST^O&liQ P** maanden voor Amets-
AöünntminiorniJO foort f 180 idem
per post f 2.30, per- we«k («et grétis verzekering
tegen ongelukken) f' Osl5, afxaadwl^ke nucamers
f 0.05. Wekdfltes-h btjvocglel »Oe ftdUmdiche
Huisvrouw* (onder redactie van Ti^rfae flovraj
per 3 maanden 50 Stof. bijvoegsel
>W'erdartvne* per 3 maanden 60 crnL
•'t
W[j bsvelen D dringend aan VRIJDAG
18 06T0BER by de stemming roor de
'^verkiezing ran een lid ran den Ge
meenteraad Dw stem uit te brengen op
HOOFOREDACTEUR: M«. D. J. VAN SCHAARDENBURG
Uil GEVERSVALKHOFF Co
BUREAU: ARNHEMSCHE POORTWAL, hoek utbecnischhtr.
INTERCOMM. TELEFOONNUMMER 513
Oonderaag 17 October 1913 t
dienstaanbiedingen 1—5 regels f 0.50, grootc letters
naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf best.tnn
zeer voordccligc bepalingen tot het herhaald advcr-
teeren in dit Blad, b.j abonnement. Eene circulaire
bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Politiek Overzicht
De weg tot herstel van
den vrede.
Het alles beheerschende kenmerk van den
huidigen toestand, waarin de centrale mo
gendheden en Turkije zich bevinden, is dit,
da*, de grootst mogelijke onzekerheid be
staat. Alïts wankelt. Wat kort geleden nog
muurvast scheen te staan, staat op invallen.
Het Duitsche front in het Westen brokkelt
af; iedere nieuwe aanval maakt nieuwe stee-
nen los uit den muur van graniet, die zoo
lang als een onoverwinnelijk struikelblok de
Ententelegers in clen weg heeft gestaan.
Wanneer het niet gelukt door een wapen
stilstand den strijd te beëindigen, dan moet
gerekend worden met de mogelijkheid, zelfs
de waarschijnlijkheid, dat de legers der geal
lieerden de Duitsohers uit Noord-Frankrijk
en uit België fcullen terugwerpen naar hun
eigen land. In het Balkangebied gaan de
Oostenrijkers steeds verder in de ontrui
ming van Albanië en van Servië. De strijd
tegen de Turken is uit Palestina overge
bracht naar Syrië; tegen den zwakken weer
stand van de Turksche troepen dringt de
strijdmacht der geallieerden steeds dieper in
het land; Damascus en de gewichtige ha
venstad Beiroet zijn in hun bezit. Eene
uitzondering maakt het strijdtooneel in
Noord-Italië, waar de toestand weinig van
een wapenrust verschilt. Maar dat is slechts
uitstel van executie. De wensch om in het
Westen den strijd tot beslissing te'brengen,
heeft tot gevolg, dat aan de Piave een be
trekkelijke rust heerscht. Indien echter de
geallieerden mochten besluiten het zwaarte
punt van den strijd daarheen te verplaatsen,
dan zou naar alle waarschijnlijkheid de Oos-
'tenrïiksche strijdmacht tegen hunne over
macht het moeten afleggen.
Deze toestand op de oorlogstooneelen
spiegelt zich af op het gebied, dat het do-
mein is van de diplomatie. Het is nog maar
-.'enkele weken geleden, dat de Duitsche vice-
kanselier von Payer in eene rede te Stuttgart
heeft verkondigd, dat de Entente niets had
te zeggen in den toestand, die in het Oosten
was verkregen. Daar was de vrede hersteld
en zou het vrede blijven op den grondslag
van de in Brest-Litowsk en in Bukarest ge
sloten verdragen. Dat standpunt is nu voor
goed verlaten. De rijkskanselier zelf heeft in
den rijksdag verklaard, dat de Duitsche re
geering er genoegen mee nam, dat de in het
Oosten verkregen regelingen aan eene her
ziening zouden worden onderworpen, waarin
de Entente stem zou hebben. Daarmee is
alles in het Oosten weer op losse schroeven
gezet. Wat daar uit den chaos te voorschijn
zal komen, is het geheim van de toekomst.
Zoo is het ook in het Westen. Tot dusver
was er, wat de toekomstige gesteldheid in
het Westen betreft, één punt, waarover in
Düitschland eenstemmigheid heerschte. Het
stond als een paal boven water, dat Elzas-
Lotharingen Duitsch zou blijven. Daarvan
zou, volgens de bekende verklaring van
staatssecretaris von Kühlmann, nooit worden
afgeweken. Tegenover dit „nooit" stond de
even beviste verklaring van Fransche zijde,
dof noo't zou worden toegestemd in een
vrede, waarb'j nitt Elzas-Lotharingen aan
Frankri'k werd teruggegeven. Zoo stond
'men onverzoenlijk tegor.over elkaar
Nu is het van gewicht, dat als voorloopig
resultaat van den door Düitschland onder
nomen vredesstnp het Duitsche „nooit" is
vervallen. De Duitsche regeering heeft zich
onvoorwaardelijk als grondslag voor de
eventueele vredesbesprekingen vereenigd
met het programma van Wilson, waarin als
één van de 18 punten Elzas-Lotharingen
voorkomt. Daermee heeft de kwestie van
Elzas-Lotharingen haar nationaal karakter
verloren ^n is zij ook door Düitschland tot
eene internationale kwestie verklaard.
Düitschland is veel verder gegaan dan het
standpunt der autonomie van het rijksland,
waarop prins Max zich nog in zijne rede van
5 Oct. plaatste, want de autonomie kan als
een interne zaak van het Duitsche rijk gere
geld worden; eene internationale bespreking
wordt daarvoor niet geëischt.
Kan dit nu worden beschouwd als eene
aanwijzing, dat "Düitschland ten slotte zal
toegeven in de kwestie van Elzas-Lotharin
gen? Geenszins. Een Zwitsersche schrijver,
kolonel von Wattenwyl, merkt terecht op,
dat in den toestand, zooals hij nu is, geen
Duitsche regeering zich er toe kan leenen
het „onrecht" van 1871 goed te maken. De
geallieerden zouden, om dit offer aan
Düitschland te kunnen opleggen, de provin
ciën moeten veroveren, en in een dergelijk
beslissend stadium verkeert de oorlog thans
allerminst. Maar Düitschland heeft zijn
standpunt van onverzettelijkheid laten ver
vallen; het heeft zich bereid verklaard de
kwestie op eene internationale conferentie
te bespreken met de andere partij. Daar kan
worden overwogen of het mogelijk zal zijn
een oplossing te vinden. De zoo even ge
noemde schrijver wijst er op, dat er tusschen
de autonomie van het rijksland als deel van
het rijk en den afstand aan Frankrijk ver
schillende mogelijkheden liggen; hij noemt
o. a. den afstand van streken in Lotharingen,
waar de bevolking overwegend Fransch is,
en eene volksstemming, beantwoordende
aan het beginsel van het recht van zelfbe
paling der volken, onder neutrale controle.
Dergelijke mogelijkheden kunnen te berde
komen, nu het onverzoenlijke standpunt
door Düitschland is prijsgegeven.
Het is dus voor het herstel van den vrede
geen nadeel, dat de toestand nu aan de zijde
van de centrale mogendheden en van Tur
kije eene groote mate van onzekerheid ver
toont. Men heeft aan die zijde getracht zich
door eenzijdige maatregelen zekerheid te
verschaffen. Dat is mislukt. Nu zal er moeien
worden getracht dë zekerheid, waarop het
herstel van den vrede moet steunen, langs
een anderen weg le verkrijgen, en, tenzij de
toestand is, dat Amerika en de Entente in
staat zijn gezamenlijk hun wil aan de tegen
partij op te leggen, zal dit niet anders moge
lijk zijn dan door gezamenlijk overleg.
De> oorlog.
Het Duitsche antwoord op Wilson's nota
van 14 October is er nog niet. Door de
Nordd. AJIg. Ztg. heeft de Duitsche regee
ring bekend laten maken, dat de beantwoor
ding van deze nota uitvoerig overleg eischt
en dat zij zich daarbij zal laten leiden dooi
den geest van verzoenliikheid en door den
wensch om een einde te maken aan het
bloedvergieten. Dienovereenkomstig zal zij
haar besluit nemen met inachtneming der
belangen van het Duitsche volk.
Volgens eene door Reuter gepubliceerde
verklaring kan, naar de meening van de
Britsche regeering en van de geallieerden,
voor 't oogenblik niets worden toegevoegd
aan de nota van Wilson, waarin Düitschland
zijn antwoord heeft, dat bepaald en afdoende
is.
Geen lijd is vruchtbaarder in alarmberich-
ten dan die, waarin wij nu leven. Alles op
den kop gesteld. Van uur tot uur wijzigen
zich de toestanden en wisselen de stemmin
gen.
Men kan van niets zeggen, dot het on
mogelijk is. Wat heden muurvast scheen,
ligt morgen in puin. Maar het is eigenaar-,
dig, dat het publiek op de mogelijkheden
vooruitloopt. Men wil niet wachten tot de
mogelijkheid werkelijkheid is geworden; men
is geneigd zich voor te stellen, dat het
geen men zich denkt als mogelijk alvast een
feit is geworden.
Een sprekend voorbeeld hiervan levert
het gerucht, dat de Duitsche keizer afstand
zou hebben gedaan van den troon. Verleden
week heeft Reuter bericht, dat in Stockholm
hardnekkige geruchten liepen van 's keizers
abdicatie. Zij hebben niet alleen daar geloo-
pen. Men wist haarfijn de bijomstandigheden
van deze abdicatie te vertellen. Niet alleen
de keizer had afstand gedaan van den troon,
maar ook de kroonprins, en het recht van
den troonsopvolging was overgegaan op
's keizers minderjarigen kleinzoon, den
twaalfjarigen prins Wilhelm.
In den laten avond kwam uit Berlijn het
bericht, dat Wolff's bureau gemachtigd was
de in het buitenland verspreide berichten
over de abdicatie van den keizer als „na
tuurlijk geheel verzonnen" (seibstverstand-
lich vollkommen erfunden) te kenschetsen.
Daarmee zijn deze geruchten van de baan
gebracht. Een andere vraag is echter of zij
niet weer zullen opkomen. Zal men dan min
der gereed zijn er geloof aan te slaan? Die
vraag zal ieder voor zich moeten beantwoor
den.
De Fransche senaat heeft een voorste!
aangenomen, waarbij de regeering wordt
uitgenoodigd Düitschland aansprakelijk te
stellen voor de in het bezette gebied aan
gerichte schaden en verwoestingen en ge
pleegde aanslagen tegen het volkenrecht,
en zich met de geallieerde regeeringen te
verslaan cm te komen tot de veroordeeling
van de aansprakelijke bedrijvers van deze
misdaden.
De regeering verklaarde, dat zij dit be
sluit niet heeft afgewacht om Düitschland te
laten weten, dat het niet zal ontkomen aan
het doen van boete voor de op het Fransche
gebied begane misdrijven.
Van het oorlogstooneel wordt bericht, dat
de geallieerden Grandpré hebben genomen
en bij Russay Haisny de Oise hebben over
schreden; ook ten NW. van Sissonne werd
eenige plaatselijke vooruitgang gemaakt.
In het dal van de Selle is in een plaatse
lijke operatie het dorp Hausey bemachtigd.
Op het front DouaiRijssel zet de vijand
zijn terugtocht voort. In Vlaanderen heeft
het in samenwerking met Fransche en Bel
gische strijdkrachten opereerende Britsche
leger in drie dagen een vooruitgang ge
maakt van meer don acht mijlen.
Het a\ondbericht uit Berlijn meldt, dat
NO. van Roesselaere, in den Selle-seclor, bij
Haussay, tusschen Aire en Maas en op
den oostelijken Maasoever vijandelijke aan-
allen zijn mislukt.
In het vervolg van 2ijne rede in de Oos-
tenrijksche delegatie heeft graaf Burian
verklaard, dat het geen overdreven opti
misme is, wanheer hij onderstelt, dat wij
dicht bij hc-t einde der vijandelijkheden
staan en dat de centrale mogendheden bin
nen korten tijd met de Ententemogendheden
in onderhandeling over den vrede zullen tre
den. Hij verklaarde ten volle te vertrouwen
in het woord van president Wilson en wees
de onderstelling af, dat aan het uitstel door
den president van de beantwoording der
nota van Oostenrijk-Hongarije beweegrede
nen ten grondslag liggen, die schadelijk zou
den zijn voor de monarchie.
Londen. 17 Oct. (R.) Hei persbureau
heeft officieel vernomen dat cr geen grond is
voor het bericht, dat Düitschland heeft geca
pituleerd.
Londen, 16 Oct. (R.) Asqufth heeft
vandaag in de nationaal-liberale club te Lon
den gezegd: 'sVijands tegenstond is in de
ruggegraat gekraakt en de oogmerken, waar
voor we de zwaarste beproeving doorston
den, zullen, als wij ze niet moedwillig ver-
waarloozen, verwezenlijkt worden. Naar aan
leiding van de eerste Augustusdagen van
1914 zeide hij: Wij hadden ons er buiten
kunnen houden, maar geen Engelschman
wil, dat het land anders zou hebben beslist.
Brittannic heeft de wereld gered, terwijl het
het kostbaarste van zichzelf redde. Indien wij
terzijde waren blijven staan, zou Düitsch
land zich als een gestadige bedreiging voor
de wereld hebben opgeworpen.
Wij zijn onzen bondgenooten zeer dank
baar, vooral België, dat thans onder leiding
van zijn koning zelf deelneemt aan de suc
cessen der geallieerden, maar niet in den
geest van zelfzucht en snoeverij. Wij zijn
trotsch op leger en vloot, die bij de zuive
ring van België en Noord-Frankrijk 's vijands
ontzaglijk machlsreservoir drup voor drup
leegpompen. Nooit is welsprekender hulde
gebracht dan de oorlog thans doet, aan de
macht, die 'voortvloeit uit de beheersching
van de zee.
Over de vredesstappen zei Asquith, dat
zij gemeend waren in dier voege, dat ze blijk
baar afkomstig zijn van het volk, dat in zijn
hart het spel heeft opgegeven. Als men door
zich niet tot de Euiopeesche geallieerden,
maar tot Wilson te wenden, gehoopt had,
tweedracht te zooien, zou dit een nieuw be
wijs zijn,van de onhandigheid der Duitsche
diiplomatie. Wilson is de beste pleitbezor
ger van onze gemeenschappelijke zaak.
Zijne beide antwoorden bieden volkomen
wat de omstandigheden vereischten Ze gaan
recht op den man af en laten geen achter
deur open voor een dialectische uitvlucht.
Naar aanleiding der laatste nota betoogde
Asquith, dat met een vijand, die de Leinster
in den grond boorde, de plaatsen in Frank
rijk en België brooddronken verwoest en de
gevangenen ongelooflijk barbtarsch behan
delt, geei\ onderhandeling mogelijk is. De
grootte vraag is, of de regeering, die ons uit-
noodigde tot onderhandelingen, niet het
oude Pruisische militarisme in democrati
sche vermomming is. Slechts het Duitsche
volk zzelf kan daar op antwoorden.
Londen, 1 C Oct. (R.) Naar Reutor
verneemt, zijn tot dusver een millioen En-
gelschen door den oorlog om het leven ge
komen.
Berlijn, 1G Oct. (W. R.) liet Rijksdaglid
Haussman», van de vooruitstrevende volks
partij, is tol staatssecretaris zonder porte
feuille. hel sociaal-democratisch lid van den
Rijksdag; dr. David, tot onderstaatssecretaris
van buifenlahdschc zaken benoemd. Het tot
het centrum behoorend lid van den Rijksdag
Giesbert is met het onderslaalssecretnriaat in
het departement van arbeid, de sociaal-demo
cratische arbeiderssecretaris Schmidt met hel
onderstaatssecretariaat in het levensmiddelen-
departement belast. Dc tegenwoordige onder
staatssecretaris in het levensmid deleivdepar-
tement, het lid der sociaal-democratische
partij, dr. Muller, is lot onderstaatssecretaris
in het departement voor economische zaken
benoemd.
Berlijn, 1 0 O c t. (\Y. B.) De Rcichsanzcfr1
ger van heden beyat de volgende keizerlijke
verordening: Wij, Wiihelm, Duitsch keizer.'
koning van Pruisen bij God s genade, veror
denen op grond van dc wet op. don staal van*
oorlog van 4 December 1015 in naam van hetf
rijk: De verordening to» uitvoer "2 van d;f'
wet op den slaat van oorlog \an l December
1916 wordt als volgt gewijzigd:
1 krijgt de volgende tweede ali'.ca: dc op-r
pcrbcvcllicbbcr kan bepalingen van bindende'
kracht voor de militaire bovciiieblvrs Uitvaar
digen; aan 3 wordt hel volgende toegevoegd:
do opperbevelhebber neemt Min beschik
kingen cn beslissingen in oveileg met don
rijkskanselier of den door dezen gesteldon
plaatsvervanger.
Groot Hoofdkwartier, 15 October 1013. i
Wilhelm.
Max van Baden. 1
De Reichsanzciger bevat vérder c-cn aan don
rijkskanselier en den minister van oorlog ge
richte keizerlijke order, waarin bepaald
wordt, dat dc militaire bevelhebbers de be
voegdheden, waaróver zij op grond van de in.
de verordening van 51 Juli 1911 verklaarden
staat van oorlog beschikken, slechts in over
eenstemming met door de centrale-landsaulo-
riteilen aangewezen bost uursau tori teilen nto-
gen uitoefenen. Wordt tusschen den militairen
bevelhebber cn dc bestuursautoriloiton geen
overeenstemming bereikt, dan moet onmiddel
lijk dc 'beslissing van* don opperbevelhebber,
ingeroepen worden.
Door deze beide verordeningen is dc grond
slag gelegd, dat alle op grond van don slaat
van oorlog door <le militaire bevelhebbers uil-
gevaardigde bepalingen alleen in overeen
stemming met do bevoegde civiele autoritei
ten kunnen worden uitgevoerd en dat zij in
laatste instantie onder verantwoordelijkheid1
van den rijkskanselier worden gesteld.
Berlijn, 10 Ocl (\Y Bij dc tusschen-
lijdsche verkiezing voor het overleden Rijks
daglid Johan Kampf werden in bel district
Berlijn I totaal 4764 stemmen uitgebracht.
Daarvan kreeg dc goh Juslizrat Kempncr
(vooruiislr. volkspartij) 2291 stemmen; hel ge
meenteraadslid' Hugo Hcimann (soc. dom)
1720; de metaalarbeider Muller (onalh. soc.)
513; Geiler (auliscmicl) 178 en dc Pool Kor-
fanly vier. Er waren acht stemmen verbrok
keld en 17 ongeldig. Er zal dus een herstem
ming tusschen Kempncr en Hcimann plaats
hebben. Zij is op 20 October vastgesteld.
L u b 1 i n, 1 6 O c t. fW. B.) Ottic ieel wordt
medegedeeld, dat de Oostenrijk-Hongaar-
sche monarchie bereid is het militaire gezag
in Polen op te heffen en het gezag aan de
Poolsche regeering over te dragen zoodra
die regeering bereid is het over te nemen.
De Oostenriik-Hongaarsche monarchie zal
alles doen om de Poolsche regeering het
herstel van het staatsbestel te vergemakke
lijken en haar op haar verlangen defdoartoe
thans nog in Polen ontbrekende middelen ter
beschikking te stellen. Daartegenover ver
wacht de Öostenrijk-Hongaarsche regeering,
dat het land haar tegen behoorlijke vergoe
ding van de overschotten aan levensmidde
len en grondstoffen een gedeelte zal afstaan.
De militaire opvorderingen van thans zuller»
ophouden en de voorziening van den staat
aan de te stichten Poolsche organisatie®
worden overgedragen.
W a r s c h a u, 1 6 O c t. (\V. B.) Door een
verordening van de bestuursautoriteiten ia
de censuur verzacht, zoodot er aan de be
handeling van binnenlandsohe aangelegen
beden, in het bizonder de kwestie nopens
de inrichting voor den toekomstigen poiitie-
ken staat, niets meer in den weg staat.
K o n s I a n t i n o u c 1. 1 1 Oct (V> P»ht
minislërie-Talaar Beij is -afgetreden. Het
nieuwe ministerie heeft het bewind aanvaard.
Grootvizier, levens minister van oorlog in
het nieuwe kabinet is I/zed Pacha; minister
van biunenlandsche anken is Tcgthi Bey, vroe
ger gezant le Sofia; Becocf Bcy de gezagvoer
der van het Turksche oorlogsschip Hamidie
is minister van marine. De port 1 '"lie van
De distributie heeft al heel wat menschen
die vroeger ijselijk braaf waren, ontmaskerd,
't Was slechts de gelegenheid tot bedriegen
welke hun vroeger ontbrak.
Roman
door
Thérè'se IToven.
De Russische coupons werden niet betaald,
en de Russische -papieren gingen sterk naar
beneden
En toen bleek het, wat wel vermoed was,
dat het Ncderlandsche kapitaal tusschen VA
en uit Russen bestond en dat het rentever
lies tusschen de 60 en 70 millioen bedroegl
Wel over het gansche land verdeeld, maar
toch voor een groot gedeelte in den Haag,
omdat het percentage van renteniers er aan
zienlijker is dan in andere plaatsen.
Vooral de dames, kleine renteniersters,
schijnen erg met Russen belast te zijn!
En Duinoord met omstreken blijkt 't groot
ste contingent le herbergen.
Alsof 't epidemisch was, zoeken al dó wijf
jes hulp en steun bij de mannetjes!
Wie zich geen raadsman voor t leven heeft
"willen ofkunnen veroveren, zoekt nu een
tijdelijke!
Er zijn van die omstandigheden, waarin een
zwakke vrouw een 'sterken arm of een sterk
brein noodig heeft.
Zelfs de meest onafhankelijke cn meest
hartstochtelijke speculanten onder de zustc-
ren, verliezen er nu 't hoofd bij en leggen
haar toestand en haar Russen aan de voelen
van den een of onderen man.
Er is een krachtige strooming om de sterk
gezakte papieren weg te doen, vóór ze geheel
waardeloos zijn geworden en, zonder afspraak,
zelfs zonder reden, bestaat er een bijna even
sterke strooming om 't buiten de eigenlijke
geldmannen om te doen.
Ontduiken en smokkelen zit zóó dik in de
lucht, dat een ieder er door aangestoken
wordt!
Velen brengen haar fortuintje of de resten
er van naar een Levensvcrzekerings-maat-
schappij en worden van kapitalisten, lijf-ren-
teniersters.
't Is dc secuurste manier om ie redden, wat
er nog te -redden valt, en om hetgeen er over
is, niet verder te zien versmelten.
Anderen raadplegen haar vrienden, kennis
sen... of haar leveranciers!
't Klinkt vreemd en 't is de waarheid!
Haagschc dames winkelen veel en winkelen
is in dc meeste gevallen synoniem met pra
len... en praten leidt lot vertrouwelijkheid.
En dat als de leverancier cr knap uitziet
en niet te lief doel!
Al te vriendelijke - winkeliers vleien, maar
boezemen geen vertrouwen in.
Gijs van Poeleren is in dit opzicht 5 p o i n t.
Hij heeft, sedert hij Koning van 't
Suiker-Paleis is, iets laatdunkends on
verschilligs over zich gekregen, dat 't wèl
doet.
Ilij is niet onbeleefd... maar vervalt geens
zins in het andere uiterste en het meester
achtige van een zakenman, die succes heeft,
maakt hem, in 't oog van sommige (lames,
heel aantrekkelijk. Daarbij... een getrouwd
mail! Op eiken leeftijd is dat een verontschul
diging voor een vrouw om een beetje vrijer
en vriendelijker- te zijn dan hoog noodig is.
Alsof 't een afspraak was, veranderen de
damcs-klanlen in - cliënten en raadplegen zij
den leek, in plaats van den deskundige.
En door de veelvuldige oefening en eenige
soliede informaties wordt de leek deskundi
ge, ten minste in de oogen van oningewijden.
In minder dan geen tijd fs meneer van
Poeteren een soort van orakel in de buurt ge
worden en kraamt hij er een beurs-j argon
uit, dat voor wien 't zelf niet beter kent, heel
echt klinkt.
Mevrouw Thircne met haar volumineusen
bundel in een grooten reistasch was de eerste,
juffrouw Thcunissen volgde met een beschei
den bundeltje in een werkzak, denzelfde, dien
zc voor 't hamsteren gcbiuikt.
Maar, eilacyof misschien gelukkig onder
de omstandigheden, door 't véle hamsteren is
haa,- cffcrlenschnt, voor een groot gedeelte
omgezet in kruidenierswaren cn blikjes, zeer
verminderd, en nu die Russen herbergt, is
cr geen quncstie van uituuilen.
Integendeel, 't is een sluuke zak., waarvan
'ze den inhoud aan meneer van Poeleren aan
biedt. Ofschoon zc, wat het verschil in leef
tijd aangaat, best zijn moeder zou kunnen
zijn', doet ze erg jong-jong!
Zc vertelt hem voor den zooveelslen keer...
dal ze ook zoo heel alleen op de wereld slaat...
Vóór Gootje Wouters met Benzine- en an
dere Luitenants geplaagd werd, heeft zc dc
bezoekers van liet S u i k e r-P a 1 e i s op een
middag, ten minste voor een oogenblik, hun
zorgen doen vergeten door, op tragischen
loon, aan 't adres van Mienlje Thcunissen te
declajiiccren:
Op het 'geilenweiljc
Staat hel kleine geitje
Zonder groote geit.
Gcileke, wat moet je
Met je fijne snoetje,
Dat zoo klaaglijk schreit?
In mijn handen stop je
Nu je jonge kopje:
Zeg, wat moet ik doen?
Op het geitenwcilje
Slaat het arme geitje
In haar eenighcidje
In het prille groen.
Of dc dichteres, Jacqueline van der Waals,
beur geesteskind, aldus verminkt en geparo
dieerd zou hebben herkend, vermeldt de ge
schiedenis niet, maar wel heeft Cooljc's dich
terlijke vrijheid ten gevolge gehad, dat juf
frouw Theunissen nu algemeen in de
buurt: „?l Geitje van l g e i t e n w c i t j c"
wordt genoemd.
En och! 't oude geitje blaat zoo droevig^ als
ze bij Gijs om raad komt.
En hij helpt haar volgens zijn beste welen
in haar en ook in z ij n belang.
Hij telephonecrt even aan een kennis van
hem, die kassier is, verneemt cr den huidi-
gen stand van dc Russen door en verzilvert
ze voor 't Geitje!
Dat voor 't oogenblik weer getroost is.
Meneer van Poeleren heeft gezegd dat
haar effecten nooit meer in de hoogte zullen
gaan en dat is wiskundig juist en volkomen
waar naar dc letter, want zoo de' krijgskans
of de finantiëelc kans mocht keeren, zijn 't
niet mee haar effecten, doch dc z ij n e, dat
scheelt zooveel!
'I Is allergekst en bijna niet te gelooven en
toch is 't absoluut ceii feit, dat van Poeleren,
die toen hij niets had, ocr-soiiede was, ml
dat hij een man in bonis is, van een onbegrij
pelijke losheid van geld wordt is... of van een
uitgeslapen slimheid? Dal zal nog moetent
blijken!
In elk geval voelt hij zich nu als een mach
tige landheer, die den mis-oogst van zijn va*
/allen opkooptnaar zij denken om tc ver
branden, naar hij hoopt om dien later.uit le
zaaien en er een schitterenden oogst van te
maken.
In zijn voorraadschuur zullen dc ver
schrompelde korrels uitdijen... en uitdijen en
een waardevol bezit worden;
't Is alles nog ietwat verward in zijn brein,
zelfs zijn beelden... maar een Suiker-Lord cx-
kruidenier, is ook geen dichter!
Evenals een Russisch papier geen ver«
schrompelde korrel graan of ccn aangestoken'
erwt fs!
Maar Gijs is er tevreden mee, lol freule
Agnes van Erlevoort ten tweeden male bij hém
komt met haar nog achter gehouden Russen^
haar bezwaren... en haar antiquiteiten!
Ze'is nu heelcmaal in den put!
Heeft haar flux-de bouche van adel
lijke zakenvrouw' verloren en blaat nog jam®
mcrlijkcr dan 't Geitje!
Als Gijs laatdunkend zegt dat hij over haar
Russen zal denken, overlaat zij hem met dank-'
betuigingen en antieke monsters.
Vóór hij er op verdacht is, staat zijn kantoor
tje er vol mee... en het kost hem heel zijn
forsche mannenkracht, vóór hij de voorweiv
pen, door een frêle vrouwenhand neerge/
zet. er weer vandaan krijgt.
Dal wordt hem toch te machtige
Er zijn grenzen!
(Wordt vervolgd,)
"J
