„DE EEMLANDER" pans deb iDvtmmiE».SS BUITENLAND FEUILLETON. Het Suiker-Paleis 17e Jaargang No. 102 IDHUUEPJiniTQDQIiQ Per 3 maanden voor Amcrs- ADünntHllRIOrnlJÖ foort f 180, idem franco per post f 2.30, per week (met gratis verzekering tegen ongelukken) f 0.15, afzonderlijke nummers f 0.05. Wekelijksch bijvoegsel »De Holhndsche Huisvrouw* (onder redactie van Thérèse Hoven) per 3 maanden Js cent. Wekelijksch bijvoegsel »Werddrevut* per 3* maanden 60 cent. AMERSFOORTSCH DAGBLAD HOOFDREDACTEUR: M„. D. J. VAN SCHAARDENBURG UITGEVERS: VALKHOFF Co BUREAU: ARNHEMSCHE POORTWAL, hoek utrechtschestr. INTERCOMM. TELEFOONNUMMER 513 Donderdag £4 October 1918 dienstaanbiedingen 1—5 regels f 0.50, groote letters naar plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan zeer voordcclige bepalingen tot het herhaald ad ver- tccren in dit Blad, bij abonnement. Eenc circulaire bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Politiek Overzicht Het Duitsche antwoord op Wilson's nota. Het debar, dat thans in den rijksdag yWordt gevoerd als inleiding (ot den bir.nen- j-Iandschcn hervormingsorbeid, die door de in [het begin van deze maand opgetreden i'nieuwa regeering is ter hond genomen, is ^öoor den rijkskanselier prins Max van Ba den geopend met een breed opgezétte rede. Het lag voor de hand, dat daarin zou wor den gesproken over de door de Dujtsche regeering met hare nota aan Wilson van 4 October begonnen vredesactie. Wie echter hacl verwacht eene nadere toelichting te" zullen vernémen over den stand der bespre kingen op dit oogenbiik voelt zich teleurge steld. De Duitsche regeering schijnt te mee- nen,"dat hare antwoordnota van 20 Octo ber voor zich zelf spreekt en geene verdere toelichting behoeft. Dat is echter slechts betrekkelijk juist. De èersle "indruk van de nota was een van blijde verrassing. De verklaring van de Duiische regeering, dat zij bij de aanne ming van het voorstel tot ontruiming der ■bezette gebieden was uitgegaan van de ge dachte, „dal het proces van deze ontruiming en de voorwaarden voor een wapenstilstand aan hel oordeel der militaire raadgevers overgelaten moeten worden en dat de te genwoordige krachtsverhouding aan de fron ten 'als grondslag moet dienen voor de over eenkomsten, die deze regelen en waarbor gen", klonk als eene instemming met den door Wilson gestelden eisch voor de ont- Tuimir.g en voor de voorwaarden, waaronder de wapenen te rusten zullen worden gelegd. Een Fransche militaire schrijver, de luite nant-kolonel Fabjy, heeft op de Duitsche formule slechts deze aanmerking, dat daarin ide door Wilson gebezigde uitdrukking „over macht" veranderd is door „tegenwoordige krachtsverhouding". Hij meent echter, dat de Duitsche uitdrukking niet anders kan worden opgevat dan als een volledige aan vaarding van het beginsel, door Wilson ge steld; rij komt aan hunne eigenliefde in 't 'gevlei, maar houdt de bekentenis in, die van her) werd verwacht. Er is echter nog een ander verschil tus schen Wilson's eisch en de omschrijving, ;die het Duitsche antwoord geeft van de aan vaarding ven 't geen is verlengd. Daarop is op eene ar.dere plaats in dit blad de aan dacht reeds gevestigd. Wilson spreekt van de militaire raadslieden van de Entente aan wie het oordeel over de voorwaarden van den wapenstilstand moet worden overgela ten; de Duitsche nota gewaagt in 't alge meen van „de militaire raadgevers". In de Duitsche pers wordt dit verschil onder streept. De Köln. Ztg. wijst er op, dat de eisch. zooafs hij is gesteld, eene onvoor waardelijke overgave aan de goedertieren heid van de Entente inhoudt. Op dezen eisch antwoordt de Duitsche regeering met het aanbod „de voorwaarden van den wapen stilstand aan het oordeel van de militaire raadgevers over te laten". Zij legt er dus na druk op, dat de Duitsche veiligheid even goed in acht genomen en gewaarborgd-moet worden als de belangen van de Entente. Slechts op den voet van gelijk recht voor beide partijen moet deze vraag opgelost worden. Daarmee krijgt echter ook het vertrouwen, dat door de Duitsche regeering wordt uit gedrukt, dat bij de regeling der bijzonder heden „de president der Vereenigde Staten geene eischen zal goedkeuren, die met de eer van het Duitsche volk en met het slui ten van een rechtsvrede onvereenigbaar zouden zijn',', een ander gezicht. Immers wanneer ook van Duitsche zijde de militaire raadgevers de voorwaarden van den wapen stilstand zullen hebben te beoordeelen, dan hebben zij de al- of niet-goedkeuiing van die voorwaarden ten slotte in de hand. Tenzij de bedoeling mocht zijn, hen en kel de rol van adviseurs te laten vervullen. Ook dat is een punt, waarover nog meer licht moet opgaan dan wij nu bezitten. Wie zal de beslissing hebben bij de vaststelling van dfe wapenstilstandsvoorwaarden Er is uit Wilson's nota van 14 October afgeleid, dat maarschalk Foch dit zou zijn. Daarte genover wordt echter betoogd, dat Wilson aan het militaire gezag geene volmachten voor den wapenstilstand heeft willen toe staan. Zoo schrijft de Vérité„De president heeft niet gezegd, dat de voorwaarden van den wapenstilstand aan de souvereine be oordeeling van de militaire machthebbers worden overgelaten. Zijne regeering berust op het beginsel van het volstrekte opper gezag van de burgerlijke macht. Hij kent geene andere autoriteit dan het burgerlijke gezag, dat onder het toezicht van de open bare meening staat. De president laat dien tengevolge slechts militaire raadslieden toe, van wie hij advies vraagt voordat hij een besluit wil nemen. Maar de regeering der Vereenigde Staten neemt het besluit." Zoo zijn er verschillende punten, waar omtrent nog nadere opheldering moet wor den verkregen. Uit de gister dóbr den vice- kanselier in den rijksdag afgelegde verkla ring blijkt dat de regeering niet van plan is ir de debatten, die nu in den Duitschen Tijks dag worden gevoerd, daarover licht te verschaffen. Men zal dus geduld moeien oefenen en afwtchten wat de verdere ge- dachtenwisseling zal opleveren tusschen de Duitsche regeering en Wilson, waarin nu weer aan dezen het woord toekomt. D© oorlog. Reuter bericht uit Washington als het eenstemmige niet-officieele oordeel over de Duitsche antwoord-nota, dat de vrede niet onmiddellijk is te verwachten en dat geen wapenstilstand zal worden toegestaan, tenzij op voorwaarden, die voor altijd de macht van het Duitsche militarisme vernietigen. Gent is gistervoormiddag door de Duit- schers ontruimd. Het Vc.i -neemt, dat burgemeester Max is vrijgelaten en te Brussl is gearri veerd. Ook Louis. Franck van Antwerpen is uit de Duitsche ir.terneering ontslagen. Op het front Le Cateau—Solesmes heb ben de Engelschen een aanval gedaan op een front van zes mijlen, waarin zij een mij! zijn vooruitgekomen. Tusschen Valenciennes en Doornik is Bruay genomen en den westelijken oever van de Schelde bereikt bij Lenaiies en Estain. Jn Vlaanderen partieele' gevechten. Par ij s, 23 Oct. (I-lavas.) Koning Albert, die op het Belgische front door een vertegen woordiger van Havas is geïnterviewd, heeft verklaard: de huidige overwinningen zijn de belooning voor het vertrouwen, dal nimmer is verzwakt. De laatste dagen heeft men kunnen vaststellen hoezeer dé bevrijde bevolking haar vertrouwen in onze soldaten had bewaard, hoewei zij alles van hun lijden wist en van dal van hun Fransche broeders, in wie wij allen, met de geheele wereld, het voorbeeld zien van onwrikbare heldhaftigheid en offervaar digheid. Deze successen zullen worden voortgezet let dc volledige overwinning, welke niet - lang meer zal uitblijven. Doch laten -\\ij de becnen onzer soldaten niet vergeten, zij kunnen niet zoo snel als onze harten gaan en Brussel is nog op SO K.M. afstand. B e r 1 ij n, 2 3 O c t. (W. B.) President Fehrenbach heeft de zitting om tien minu ten over twee geopend. Aan de tafel van den Bondsraad zitten Payer, Solf, Hausmann, Scheüch, Groeber, Ruedlin, Scheidemann, Trimborn en Erzberger. Het algemeene poli tieke debat wordt voortgezet. Haase (onafh.-soc.): De laatste weken brachten weergalooze omwentelingen in de heele wereld. Wij zijn en blijven voortdu rend tegen het kapitalisme. Al vroeger heb ben wij er op gewezen, dat er in dezen oor log zoo min overwinnaars als overwonnenen zullen zijn. Het komt er op aan, elke dub belzinnigheid en onoprechtheid, de ernstig ste beletselen, te vermijden. In elk land breekt het verlangen door, een eind te ma ken aan den afgrijselijken oorlog. Wanneer reeds in de lente van 1915 de eerste vredes- draden, die tusschen Duitschland en Enge land gesponnen werden, niet waren ge scheurd, zou Duitschland er thans beter aan toe zijn. Hoe staat het daarmee, dat zich einde 1916 en nadien in October 1917 vre- deskansen openden, die men niet liet rijpen? De vredesmotie (van den Rijksdag) dient eindelijk te worden .begraven, met Wilson's stelregels is ze niet te rijmen. Overal rollen de kronen over de straat. In conservatieve kringen is gezegd, dat men Duitschland niet aan de Hohenzollern-dynastie zal opofferen (levendige tegenspraak en onrust). Wij eischen, dat elke oorlogsverklaring aan de toestemming - van den Rijksdag wordt ge bonden. Voor Wilson loopen we heelemoal niet warm. Zijn idee zal toch de kapitalisti sche maatschappij-formatie niet veranderen. De Noord-Sleeswijksche kwestie behoort vereffend te worden alvorens tot vredes vraagstuk te worden. De wensohen der Po len zijn niet gegrond. De bevolking moet vrijelijk uitmaken tot welken staat ze wenscht te behooren. Vice-kanselier von Payer: Ik moet er van afzien, te treden in de uiteenzettingen tus schen de partijen onderling, evenals in een blootlegging van de politieke gebeurtenissen der laatste maanden, die de vorige spreker zoo even schromelijk eenzijdig heeft voor gesteld. De anti-monarchale buitensporighe den, die hem glad afgaan en waarmee hij ook vandaag weer is. aangekomen, moet ik om hun zelfs wille afwijzen, en met name ook uit het oogpunt, dat mij thans het oogenbiik niet aangebroken schijnt om, zon der onze positie naar buiten in de waag schaal te stellen, zulke vraagstukken te be handelen. (Geroep ,ran de onafh. socialis ten). Het is geen uitvloeisel van het kapitalis me en evenmin gekkewerk, sis het Duitsche volk thans de wapenrusting zal aanschieten voor het ergste geval, dat n.L, waarin het met vernietiging wordt bedreigd. Ik geloof, dat het voor het leven van het Duitsche volk r.oodig is, zich te weer te stellen, wan neer zijn levensbelangen in de knel raken. Dat beantwoord aan het menschelenk en vaderlandslievend gevoel en past volkoVnen in den geest der mannen, die het Duitsdie rijk hebben geschapen en groot gemaakt. Over de binnenlandsche politiek hebben afgevaardigden van rechts en links zich ge uit. Het resultaat was ongeveer te voorzien. Ven rechts werd het verwijt gemaakt, dat de regeering en de meerderheidspartijen door overijlde en te ver gaande hervormin gen de grondslagen van het staatswezen hebben aangerand en dat wij thens naar den afgrond gaan. Van links wordt beweerd, dat alles wat wij hebben verricht en in het voor uitzicht hebben gesteld, slechts zwakke po gingen zijn tot een juiste hervorming, welke van den grond af moet worden begonnen. Misschien ligt ook hier de waarheid in het midden. Het zijn hervormingen van groote grondwettelijke beieekenis, die wij bezig Wilt gij veel van het leven ontvangen, begin dan met weinig te eischen. Roman door Thérèse Hoven. De man, die mijn liefde en mijn hart bezit, is niet rijk en kan mij niet zulk een mooie toekomst geven als u, maar armoe de met hem lijkt mij verkieselijker dan woelde met u.. ïlet is misschien heel doni van mij, maar ik ben nu eenmaal zoo. U moet er maar niet boos om zijn en er ook niet om treuren, er zijn aardige meisjes genoeg in de wereld, die u kun nen troosten. Veel aardiger dan Jacoba, Ursula Wouters, genaamd Cootjc. Als ze het, mcl groote dashing letters geschreven heeft, is ze er uitermate tevreden over; bet is wel niet zoo prachtig cor rect geworden, als ze het zich had voorge nomen, maar t is dan ook niet voor meneer van Ecrdbeek bestemd, maar voor Hans. Die zal natuurlijk wel hcgiiipcn wie dc ongenoem de is, wiens armoede ze wil deelen. "dr. G. .Vellinga, pred. te Nieuw-Lop.sdrecht. Hij zal 't zeker erg mooi van haar vinden; mr, dat vindt zij zelf ook. Nu is de tweede brief aan dc beurt, voor Hans bestemd en, die quasi bij vergissing aan den Benzine Luit moet worden gezonden. Beste Hans. Nee, dat'kan niet, want dan zou hij, de andere, niet weten aan wien hij hem moest sturen. Wat heeft ze ook boven 't andere epistel gezet? Hoog geachte lieer, ook zonder naam. Wacht, zc zal doen, zooals het gaat bij plechtige brieven in- een bestuur of zoo. Dat heeft ze wel eens van haar zuster gezien. Boven No. I Aan den W e 1 E d. G c s t r. Heer L. van E e r d b e c k. Boven No. II. A a n den W e 1 E d. G c s l r. Heer II. Roodhuyzen. Nu is 't in orde, dus: Beste Hans. Vind je 't heel gek, dat ik je schrijf, nee hè? Want wij zijn zulke goede maat jes. De reden, dc aanleiding, of hoe je 't noemen wilt, is dal je misschien de praat jes gehoord hebt, die over mij rond gaan, namelijk dat ik verloofd hen met Luite nant L. van Ecrdbcek van dc reserve. Er is wel eenigszins grond voor die praatjes, het spijt me dal ik het je moet zeggen; maar zooals je weet heb ik, bij al mijn fouten, één deugd cn dat is eerlijk heid. Ik jok nooit. Nu, meneer Eerdbeek zou dol graag meL mij trouwen en hij heeft mij ook een prachtlgen ring gestuurd, op hoop van zegen. Maar, ik zou bang zijn dat er geen zegen op rust cn daarom is 'l heler hem geen hoop.te geven,. Ik heb hem den ring terug gezonden en nu is mijn arm vingertje zoo bloot en zoo kaal... ik verwacht dus spoedig een anderen; ring... heel eenvoudigjes maar, ik ben heuseh met alles tevreden. Ik stel geen hoo.ge eischen aan 't leven, behalve in één opzicht... Maar dat zeg ik niet. Kun je het raden? En nu beste Hans.... wandel 's avonds om een uur of zeven maar eens in 'l laan tje van Zorgvliet. UEd wel bekend. Dan ontmoet je er misschien Haar... die je lief heeft cn zich teokent Coolje. Zie zoo! dat is er! 't Was nog mociclijk ook. Gootje is geen styliste, dal verbeeldt zij zich ook heelcmaal niet, maar ze vindt nu toch dat 't wel gegaan is. Zc leest de beide brieven nog eens over. dan krijgt ze een „v r e e s el ij k e kleur" zooals 'l in de bakvischjcs taal heet. Want eigenlijk is zc op '1 punt van iels heel ergs te doen, namelijk valschhcid in geschrif ten te plegen! Zc schaamt zich diep... Dan ruimt zc haar schrijfboellje zoowat op, kleedt zich aan cn, met de twee brieven, dc twee enveloppen en den ring gewapend, holt Zr? de deur uil, de straat op, den hoek om, tot zc voor liet huis van meneer van der Velde staat. Dan eerst schept zc adem! Als de oude meid-huishoudster, die zijn dienaarstoet uitmaakt, voorzichtig *t luikje open doet cn vrij grimmig vraagt, wat ze jn o l. is ze genoeg lot zich zelf gekomen om vriendelijk le antwoorden: zou graag meneer even spreken," dan zijn ten uitvoer te brengen en welker prak tische omvang zich pas na maanden, wel licht jaren, zal toonen. Is er wel ooit een tijd en een volk geweest, waarbij zulke tal rijke en zoo ingrijpende hervormingen in zoo korten tijd niet slechts op grondwette- lijken weg en zonder eenigen schok, op bi zonder rustige, men zou kunnen zeggen za kelijke wijze zijn aangebracht Geen beter bewijs, dat het Duitsche volk heden reeds over een aanzienlijke politieke geschooldheid beschikt. Dit alles was slechts daarom mogelijk, omdat het niet alleen de invoering van staatsrechtelijke bepalingen betrof, doch ook het vervullen van sedert tientallen van jaren gestelde eischen der groote meerderheid, waarvan het niet-ver- vullen een -fout is geweest, die slechts kan worden verontschuldigd door het helaas vaak waargenomen gebrek aan begrip voor de levensbehoeften en voor Ivet politieke crediet onzer natie. De vruchten, die wij heden plukken, zijn rijp, overrijp en daarom vallen zij zoo gemakkelijk en snel. Het is de dank voor hetgeen het Duitsche volk in •de vier oorlogsjaren heeft gepresteerd. Onze vijanden staven hun wil om ons te vernietigen met de bewering dat het Duit sche volk zoo geknecht en onderdrukt en van kleine, heerschende klassen afhankelijk is, dat het een gestadig gevaar voor den wereldvrede beduidt, en dit geloof, dat in het buitenland verbreid is, is tot dusver een van de feitelijke hindernissen geweest voor den vrede. Deze uit de wereld te helpen, was de taak eener regeering die zich van haar plicht bewust is. Ook te dezen opzichte heeft het dus niet aan een ernstige aanleiding van buiten ont broken. Men kan zeggen: de hervormings methode en wat daarin werd tot stand ge bracht en zal worden gebracht, heeft de in stemming van bijna het heele Duitsche volk gevonden evenals ze de instemming der we reldgeschiedenis zal vip''en, als ze eens daardoor wordt beoordeelHet is makke lijk om vijf pcoten aan een schaap te ei schen en vermetel de onverwijlde invoering ook van die hervormingen te verlangen, die zonwer twijfel op het oogenbiik niet of nog niet aan de algemeene begeerte beantwoor den. V/ie echter de verantwoordelijkheid draagt, moet de hervormingen op zich zelf en de uilwerking daarvan zeer overwegend nagaan. Stellig wil het Duitsche volk niet, dat hetgeen thans geschiedt en aangekon digd is, de sluitsteen zijn van de hervormin gen, die het begeert. Vrij in 's rijks be- rivur denken er evenmin aan, het grond mie ven, dewijl iets is verricht, voortaan ie laten versieenen. Talman ingrijpende her vormingen zijn nog-in uitzicht, en moeten deels spoedig, deels naderhand hun beslag krijgen; maar men mag niet verlangen, dat men wat in lange jaren werd verzuimd, op stel en spreng kan inhalen en hals over kop nu een ontwikkeling doorzetten, die mis schien in een ander land in gunstiger om standigheden is doorgezet of in net studeer vertrek van den theoreticus uitgebroed. Wij moeten de dingen zien zooals ze zijn. Hoe het gebouw ons ook ter harte ga, elke steen moet stuk voor stuk eerst zijn juiste plaats gevonden hebben. Voor staatsrech telijke proefnemingen en kunststuken is in het vierde oorlogsjaar geen aanleiding. Graaf Westarp heeft ons zeer ernstig on der handen genomen, omdat we niet een coalitieregeering hebben gekozen err de conservatieven niet mede -daarin gehaald. Wij hebben eveneens daaraan gedacht. Ook ons is het bekend, dat er in het leven Van een volk oogenbükken voorkomen, waarop het een nuttig, vaak het eenige middel is, de krachten der natie bijeen te snoeren. Met name in den laatsten tijd is uitgekomen hoeveel macht en kracht zoo'n regeering aan het volk kan verleenen, om de gevareit van buiten te kunnen doorstaan. Maar al' deze legeeringen zijn aan één voorwaarde onderhevigze moeten worden bezield door' het heldere besef van één alles te boverJ gaand doel. Is dit niet het geval, dan brengt de regeering niets tot stand. Het voertuig, blijft steken en moet blijven steken, a'.s één' paard in de eene, een onder in een andco' richting trekt. Zulke regeeringen ontberen' elk vertrouwen. Wij echter behoeven voile-| dig vertrouwen. Ik vraagzouden wij het 'vertrouwen van het gros der bevolking ge nieten als wij de regeering hadden versterkt door conservatieve parlementsleden daarin' op te nemen? Dan waren we wel eensgezind geweest in het vaste besluit het vaderland' met uiterste kracht le verdedigen (ge schreeuw van rechts), maar niet over de' bizondere wijze, waarop men dozen vrede nastreeft en zonder heelemaal niet over de hervormingen, die binnen de grenzen moe ten worden verwezenlijkt, als het vaderlcnd moet blijven bestaan. (Onriist en beweging)/ Waaruit zou zoo'n regeering de kracht putten, ook maar te bestaan, gezwegen dare andere vertrouwen te winnen Wij hebben; vertrouwen noodig, niet alleen in het bin nenland, maar ook in den vreemde, tot ze kere hoogte zelfs van onze vijanden. Wij willen immers vrede hebben en wij hebben daaraan ook behoefte, onze vijanden even wel wantrouwen onze eerlijke bedoeling, om een rechtvaardigen vrede te sluiten. Zij wan trouwen ons in hoofdzaak wegens de her haalde voorvallen in het verleden, waarom trent we het hun niet kwalijk kunnen nemen als ze bepaalde redenen voor twijfel daar aan ontleenen. Wij kunnen derhalve nie mand in de regeering gebruiken, die nog thans meer voor een geweld- dan voor een reohts-vrede voelt. Wij hebben een scherpe afscheiding noodig tusschen verleden en heden..Men denke zich toch in de gedach ten van graaf Westarp in, zijn betoog van gisteren over de duikbootkwestie en den politieken toestand binnen do grenzen. Ook het onzijdige buitenland beschouwt Tiet ontbreken der verjonging van onzen binnenlandschen toestand, het ontbreken der demokratiseering in grondwet, wetge ving en bestuur ajs een beletsel voor den vrede en ook wij kunnen in dezen zeggen: Onze toekomst zou benadeeld kunnen wor den, als wij dit beletsel lieten voortbestaan. Wij kunnen dus geen tegenstander van de hervorming in deze hervormingsregeering gebruiken. De opneming van maar een en kele hunner moet onzen goeden naam niet alleen in het binnenland, maar ook naar. bui ten schaden. Daarvan zijn we volkomen overtuigd: een'ondubbelzinnige eerlijke po litiek op den man af, zij alleen kan ons voor de vervolge ten heil worden. Het is te be< grijpen, dat het voor de heeren te rechter zijde onaangenaam is, nadat ze ongeveer 40 jaar lang hebben aangezien, dat alle re- geeringsvertegenwoordigers weliswaar niet uit de conservatieve groep," maar toch uit de conservatieve leringen werden geworven, het te beleven, dat zij ter zijde gesteld en door anderen vervangen zijn, die zij 40 jaar lang er buiten hebben gehouden. (Vroolijk- heid). Als men van het geboorteuur van het Duitsche rijk af de regeeringszaken over eenkomstig een billijken maatstaf over de partijen had omgeslagen, zouden wij op zijn minst een halve eeuw gewonnen hebben (vroolijkheid). Zij moeten zich inprenten, dat zij aan de ingetreden wijzigingen voor een gToot deel zelf schuld hebben, omdat zij een politiek hebben gevoerd, die onmo gelijk vol te houden was. Gebleken is, dat andere nieuwe krochten in d£ regeering moeten en zullen worden opgenomen. Het was met name een averecfitsche poli- de aarzeling der oude juffrouw bemerkende, zegt ze, geruststellend: „Meneer kent me, heusch, en u toch ook, ik ben juffrouw Wou ters Als 't mensch toeschietelijker was gcw'eest, zou ze zich, net als tegenover icdcreeen als Gootje Wouters, hebben voorgesteld, maar van brompotten moet zc niets hebben. Ze wordt dan ook als J u f f r o u \v W o u- ters aangekondigd. Mr. Adriaan van der Velde zit, gelijk zoo veel n:enschen tegenwoordig doen, jn een slecht verwarmde kamerden slaat van zijn fortuin op te maken, in zijn c h a m ber- cloak of le wel s j a m b e r 1 o e k. Natuurlijk maakt hij duizend excuses... „Een jonge dame op visite en <lan niet ge kleed." „01 dat doet er niets toe; voor u ben ik toch geen jonge dame, maar Coolje, cn ik kom niet op visite. Ti: kom als cliënte, heet dal zoo niet bij een advocaat? Ziet u, ik heb rechts kundig advies noodig, omdat ik bang ben... iels le willen doen dat strafbaar is... 't Komt er nog al hakkelend uil en meneer van der Velde 't ergste vfeezende, vraagt ver schrikt: „Je bent toch niet aan 't smokkelen geweest?'' Dan klinkt haar vroolijke lach weer... en legt ze hem t gc\al uil; dc oude man lacht mee cn zegt dan: ,,'t Is allemachtig aardig ver zonnen enz, als je hel gedaan hadt, dan zou ik 't allerleukst vindon, maar nu dat je mij vertelt dat je 'l gaat doen... nu zeg ik: „Niet doen. kind, zoo iels is heel goed op't looneel in een blijspel, maar niet in 'l werkelijke leven. Men moet zijn geluk niet koopen door een grapje, een i r u c. Schrijf «meneer valt Eerdbeek. een .eenvoudig briefje voor hem be stemd cn stuur dien anderen brief aan je Hans... „Hij is m ij n Hans nog niet," zegt Coolje, benepen. „Als hij dc ware Jacob is, clan wordt hij wel je Hans," klinkt 't goedig. HOOFDSTUK XV. Na den Winter. De winter nadert zijn einde en is veel, oft* eindig beter geweest dan men algemeen had gevreesd. In dc meeste huishoudens was er brand genoeg voor één kachel behalve het keuken* fornuis en nérgens behoefden de dienstmeis jes 's avonds in de woonkamer te z-ilten, bij gebrek aan gas. Ja, er waren families, die zich nu cn dan, zeg eens per maand en per persoon, de weel de van een warm bad konden veroorloven! De thec-loozc toestand was wél erg, maar men volgde de Spaansche gewoonte en laafde zich met chocolaad; 's morgens aan 't ontbijt'1 bij 't karige brood-rantsoentje, 's middags cn 's avonds, in plaats van de dierbare thee. Ten minste officieel; officieus werd er bijnaj zooveel thee gedronken als voor en na dc. ha!(-onsjes-dislribulie, maar veel slapper en vaak opgewarmd. De surrogaten, théd ert naamgenoolen, hadden niet dc eer in den smaak tc vallen; evenmin als dc aftreksels van cacao-doppcn en lindebloesem. i (Wordt vervolgd.) -

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1918 | | pagina 1