de iJeagd.
Twee kleine Robinson
Crusoë's.
Naar hel Eivgelsch
door
A. B. Romncv.
Vertaald door C. H
HOOFDSTUK I.
Plannen
'van handelen niet eerlijk was, zag ik geen
kans om op oen andere manier aan mijn geld
en 't was toch mijn eigen geld Lc komen.
Bovendien vond ik hel jammer, geld vov
een Kerstgeschenk uit te geven, daar ik legen
jKcrdnvis natuurlijk heel ver weg zou zijn
I op oen verlaten eiland.
>u, wanneer zullen wc dan gaan?" vroeg.
Doch op dit oogennblik hooiden wij
lijk uil de richting van het huis een
roepen:
■illy, Billy, dadelijk binnen komen! Meneer
Ciinps wacht op jc!
Hè, wal vervelend.bromde Billv, Ier wijl
hij zich uit den boom liet glijden
Toen ik nog een kleine jongen was. woon-,
de ik buiten bij een Oom en Tante. Vader en
Moeder waren in Indié en hoewel ik soms
nog wel eens aan hen dacht en mij herinner
de, .lioc -Moeder mij kuste en- ik op Vadcr's
paard mocht zitten, was ik hen toch grooten
HOOFDSTUK II.
(/cvauge n.
Brutaaltje Samen zaten de beide meisjes mi 3an de j
eedekte tafel *n Miesje was al bijzonder stil. I
door C. H. 'J.6 had van „haar durf" niets aan Betsy ver-
tekl en meer en meer begon de herinnering j
I Al een paar dagen en nachten had het Bink aan het booze gezicht van juffrouw van Dam
i gevroren. Toen Mies van der Boon 's morgens haar te benauwen. Ja, ze soesde zóó, dat ze
beneden kwam, en zij aan Rika vroeg, of 't i haar glas water omgooide,
jerg koud was, antwoordde deze: 1 „Kind, wees toch vooraichtig," zei Betsy
,/t Is zóó koud, Mies, Mat de pook stijf j bedillerig. „Rika zal denken, dat we uog niet
achter het fornuis hangt." 1 eens netjes kunnen eten. Ze ziet me toch al
Mies was al halverwege de keuken, toen zij nooit voor vol aan. Heb je niet gemerkt, dat
zicli echter plotseling bedacht, 't Was natuur- j ze 't olie- en azijnstel niet eens op tafel heeft
lijk maar een grap. Alsof de pook zelfs j gezet?"
midden in den zomer soms niet stijf was 's Avonds zoodra Mies haai- lessen kende,
Rika had Mies een netjes gefopt endaar had wilde zij naar bed gaan. Maar juist, toen zij
ze schik in, want Mieswas een brutaaltje, in dc gang liep, zag zij een briefje in de bus
had altijd dadelijk haar antwoorden gereed schemeren en toen zij het er uit haalde, kwam
Kapper kijkt ëecst bed bedenklijk.
Knikt dan vriend'lijk tegen 't kind,
ZegtVoor ditmaal zal 'k je helpen,
Maar weet jij, wat 'k cig'lijk vind
ling van moderne schilderijen.
Dat een poppenmoes haar kind'ren
Nooit, nee nooit vergeten moet
En haar strafeen nat, ziek kindje
Volgt gewis, als zij 't toch doet.
10.
Meneer Cripps was onze onderwijzer. Eiken vc
deels vergeten en dacht ik cr zelfs lieclemaal j werkdag behalve *s Zaterdags kwam hij
niêi meer aan datgene te doen, wal zij graag
haddei
Oöro was den gchoelen dag buitenshuis en
TanW ad een schelle stern en stevige, harde
'de, wanneer ik buiten haar bereik was. Eiken
ïlag i- norde zij mij en zei, dal ik nog on
deugender werd dan Billy Knoei:-.,
handen zoodar ik mij altijd hel veiligst voel-
\an elf tot twaalf Billy les geven en \an twaalf
tot één uur mij.
Ah Billy of ik niet opletten, onze les niet
kenden of ons werk niet goed gemaakt had
den, mochten wij "s middags niet in den tuin
spelen. We moesten dan op onze slaapkamers
,onzc lessen overteeren of strafwerk maken.
Oj> den bewusten morgen was Billy met
Bilh Knocks woonde naast on en was mijn zijn gedachten zóó bij zijn plannen, dat hij
vriendje. Hij was een half jaar ouder, maar lieclemaal niet oplette. Telkens maakte hij de
nie; v •-sterker of grooler dan ik. Hij had domste fouten en eindelijk werd meneer
rood li.rar cn een httceken op zijn voorhoofd J Cripps heel boos cn zette hij „Z. S." op zijn
h l volg van een val. Zijn our rs waren ge- lijsi (,.Z S" belcekendc: ..Zeer slecht.")
ilói ven en daarom woonde liij bij zijn Tantes. Toen Billy dit zag, begon hij te huilen, ja,
Op mijn zevenden verjaardag stuurde Moe- hij brulde zelfs, want bij wist. dat dit betec-
:!er mij een mooi ingebonden boek, met ccn kende. dat hij dien middag niet in den tuin
rooden omslag en vergulde letters er op. Het mocht, hetgeen een groot tijdverlies voor ons
heel;.- Kobinson Cru sou en er waren was
Drachtige platen ju, op tic eerste bladzijde: Ro-1 Iel spijl mij," zei meneer Cripps, terwijl
Dinsc;: die zijn vlot \oortduwde met een Ian-1 hij zijn hoofd ernstig schudde, „dat ik je
;».-n Op hel vlot bevonden zich een kist, zulke slechte aanteck ningen moet geven,
.•en uithoorn, ccn geweer, drie vaatjes kruit maar als je niet ophoudt met zoo n leven te
i r wee katten. Verder was er ccn plaat,maken, zal ik je er nog ccn voor gedrag bij
ivaar-p hij Vrijdag leerde een boot maken, moeten geven. Kom. laten we nu verger gaan
doch r allermooiste was die. waarop hij de flu? spel je speeldoos?"
handen van angst ophief, toen hij voor het 1 .S-p-e-l-d-o-s," snikte Billy,
eer-: voetstappen van 'een inboorling in het 1 ..Ni s nee!" 7.si meneer Cripps. „Dat is hec-
zanti ontdekte. jlcmaal mis."
Büiv en ik lazen Int boek telkens en tel- j „Mag ik even een zakdoek gaan halen?"
ii.cn weer over, totdat v\ij hei nagenoeg uit vroeg Billy, terwijl hij zijn oogen. met zijn
het hoofd kenden. Wij plachten op een d-ikken j vuisten uitboende.
tak v; den beukenboom achter iu den tnin ..Ja,"antwoordde meneer,
ie ::en en ik werd altijd erg boos, als Billy Nauwelijks stond Billy builen de deur, of
al "".lier aan de bladzijde was en ik nog niet. hij hield op met huilen, liep naar dc vesli-
O zekeren -lag, toen wij weer r.oo zaten, bulc en krabbelde haastig op ccn stukje pa-
doe Billy hel hoek plotseling met ccn har- pier: „Gevangen vanmiddag!" Daarna nam hij
ten ving dicht, keek om zich heen om zich lc den hoed van zijn onderwijzer, stak liet briefje
vc: -igen, dat er niomand in de buurt was voorzichtig tusschen dc voering, zoodat het
<h fluisterend: niet te zien vvas en ging, nadat hij een zak-
„Wij moeten ook schipbreuk lijden op een doek gehaald had, weer naar binnen. Zijji ge
ver! 'en eiland als Robinson Crusoé dat deed: zicht stond nu weer opgewekter,
veck. -n met dc wilden, voetslappen in het i Zooals hij reeds vreesde, werd hij s mid
land ontdekken en roeien op een vlot!'' I dags met zijn boeken naar boven gestuurd.
Dat zou leuk zijn! riep i-kNiit. „Maar j Nauwelijks had hij de deur zorgvuldig ach-
vvaar is het eiland?" ter zich gesloten, of hij stak zijn hoofd uil
liet eilandje in den vijver achter in het hel raam om ie /ien, of hel terrein veilig was.
Park zou.prachtig zijn." j Gelukkig' Er was niemand in hun tuin
„Maar v\c hebben geen vlot."' I noch in dien der buren. De beide tuinen vver-
- den door een muur gescheiden en de/.c begon
juist naast Billy's raam. Vlug klom hij het
M|ti 1
en kon soms dingen zeggenen doen. die heclc- 7!J l0, dc onldëkking/dal" iieTeeli'hrkfj'è'kct
ma niet te pas kwamen. Md Rika wist ze een rouwrand was voor Moeder. Als dat maar i
nooit goed, hoe ze t had. Die kon haar soms niet van juffrouw van Dam was. die in den I
met het onschuldigste gezicht van de wereld rouw was over haai vader!
voor 'en gek houden, zoodat Mies, het brutaal- j Brutaaltje wier moed op dit oogenbLik
tje, er dikwijls inliep. Toch mocht ze Rika jn haar schoenen zon-k legde zwijgend het
Mraa.?.\ ï'am als Nlies zich ceI^ hci>1 er" in bewuste briefje op Moeders schrijftafel.
moeilijkheden had gewikkeld, hielp Rika haar Betsy was zóó in haar lessen verdiept, dat zij
dikwijls uit den nood hct niel
eens merkte.
I -lies was de jóngste thuis. Ze had maar één Mies ging nu naar haar slaapkamertje, doeli
„zusje en die was vijf jaar ouder dan zij. Bclsy zoodra zij in bed lag, begon zij onrustig tc
heette ze cn ze was in dc oogen van Mies woelen. Zij kon (len slaap maar niel vatten,
een „vreeselijkc nut Ze wilde niets liever telkens schoot haar dal ongelukkige briefje
dan als „volwassen worden behandeld. binnen en dc gedachte, dat bet van juffrouw
Dat Rika, die reeds vanaf Moeders trouwen van Dam moest zijn, won meer en meer
j lief en leed met dc familie van der Boon had Ye!d Tgen eindelijk in een onrustigen slaap
gedeeld, haar nog steeds bij den naam noem-vp>i^ <]roomde zij van hot briefje, de booze juf-
I de, was haar een dagelijks terugkeerende frouvv van Dam en de ijsbaan, alles door
ergernis. elkaar. Ze kreeg het er benauwd van en toen
I Het was in de tweede helft van Januari en zjj »s morgens opstond, was zij niet zoo ver-
j jammer genoeg had hel in dc Kerst- kwakt wakker geworden, als dit anders het
vacantic hcelemaal niet gevroren. Dat speet
Mies geweldig, want zij had den vorigen
i winter al wat aardig leeren „krabbelen", cn
ze mocht nu onder geleide van haar ouder
KtuisrtttQRiel Caramelli a. Tessaro. Tentoonstel
Maar beloof je. dat je voortaan
Beter op Lijs passen zult
Ja Uitstekend f Kom dan morgen.
'k Heb je wensch dan vast vervuld
11.
Zoo. ga nu maar rustig zitten,
Rits, rits, zegt de groote schaar.
Even deze dikke krul nog,
•En de kapper is al klaar.
12.
's And'ren daags loopt poppenmoeder
Bij den kapper haastig aan,
Lijsje heeft nu mooie krullen.
Mag met Moes weer huiswaarts gaan.
geval was.
Dralend ging zij de eetkamer binnen, waar
ze Moeder begroette. Moeder was alleen cn
zag dadelijk, dat er iets aan haperde. Om
zusje naar dc ijsbaan «aan zoodra dc Sc- haar wal a[ ,c tódcn, verleide Moeder van
legenlictri »ch daartoe voordeed. haar rcU „aar Deventer, 'i aardige, vroolijke
En nu - eindelijk - nu «as er ijs en nu huls_ dat Vadcr „chullrd had en waari„ Mies
was c a.tn open. Maar hei was Donderdag- con snoez-ijj kamertje'met een balkon zou krij-
nuddag en de school was pas weer begonnen ,Iielp echtf,r niet; Mies i|eUr<le er vol-
IhL f saC? C' "Tm Va" strekt niet van op. Eindelijk vertelde Moeder,
hoofd der school, zou dus stellig geen vacant,c dj, Zlj gisteraTOIld ecn briefje had gekregen
I Seven. Was dat met vieeselyk jammer? En ,an Tanlf Jcannc Mocders vriendin, die
wie vycet, ol het Zaterdag al niet weer dooide! sinds korleI> tijd in <!en rouw Was-ovcr haar
onder de les moest Mies daaraan zustw_ zij woe„ o[ Moedcr Cn Mies dien
i °.n .le sf e 1,1 'weemaal toe maar mjdag. na vieren eens bij liaar kwamen.
heel weinig, of zij had ecn slechte aantcekemng, Etnsklap, v(.,heldcrc Miesje's gezicht,
opgeloopon. j 0 da, briefjc van'Tant£ Jeanne?"
Na twaalvert werd er druk gebabbeld over
- vroeg zij verheugd. En nu volg'
het ijs er. de baan, die dien middag open bekentenis van hetgeen er gisteren gebeurd
zou g<Min. liet groepje, waarvan Mies woord-
olgdc dc heele
Van alles wat.
M«rkwaar4lge voadit.
De directeur van het Museum van Kunst-»
nijverheid heeft een belangrijke vondst ge
daan.
Er bevindt zich sinds 1903 een door aan
koop van den Kunsthandel D. Komter ter
Amsterdam verkregen oud gepolychromeerd
houten Japansch priesterbeeld, in de verza
meling van het Museum aangegeven als
priester in de Tendai-periode.
De heer Ven Tusschenbroek bemerkte bij
het inventariseeren der Museum-verzame
ling, dat het hoofd van dit beeld te schei
den was en wetende dat in Buddha-priester-
beelden een enkele maal een aanduiding
wordt gevonden van de herkomst, vond hij
in het hoofd verborgen een met was vast-
ehecht rolletje Japansch zijden papier be-
't Was oök'een vrceselijke'samenspanuin-', die 4 ."'Vf."~T TV/"*V "T i suuctc
cc op touw werd gezet. ..Tegen wie iioor van J". "«s. Moeder, toen z„ alles ver- .J;|
ik jullie M dadelijk vragen. „Tegen' niemand, ™men, lu>4' •'da J° Jc v-Sen houtje naa
maar „W hel ij5 en een vrijen middag! den burgemeester ging e. buiten jnifrouvV
\r;„- ï.-,,.,i«i i j 1 van Dam om een vrijen mid-d;
Mies l brutaaltje beweerde driest, dat An. ,f ,-u.r.
zij best naar den burgemeester durfde gaan, T Xf v
h „Ja Moeder, nu wel, maaj- eerst leek t me
om 't bem zelf te vragen. De anderen keken
zoo gewoon, 't ging zoo
vanzelf cn toen dc
raam uit cn in hel volgend oogenblik zet hij
Wc moeten zelf een vlot maken, domme
jon. t.i min of meer verontwaar
digd
„l.v \\v i dc moeite van een schrijdeJings op ^len muui\ Hij werkte zichzelf
vlot maken zou besparen, hernam ik nu. - La- v cp vooruit tot achter in den Juin, waar
ten wij de grootste tob uit de keuken nemen de twee schuren stonden cn hij zicli gemak-
Mina heeft er wel twee of drie en j«al die ééne kelijk naar beneden kon laten glijden. Ilij was
soerdstci scheen zijn, was al heel rumoerig-,v 0-
-i;m. ,P t Was wel heel vrijpostig, eigenlijk brutaal i t -
-- J ischreven met karakters en omhullend een'
figment van een bovenkaak, eenige
en eenige losse stukjes gebeente.
vroeg. Vin-je Hij stelde zich in verbinding met profes-
i sor M. W. de Visser, te Leiden, die de ge-
heele inscriptie wist te ontcijferen, waaruit
bleek, dat in 1660 was overleden op 73-
jarigen leeftijd de prior van het Shoho-
klooster op de grens van de provincie
Izumi; zes jaren later was dit beeld gereed,
dat blijkt te zijn Uit de Jode-secte (en dus
niet, zooals men meende, een Tendai-pries-
ter), dit is de „secte van het Reine Land".
Het merkwaardige is, dat tot heden een!
dergelijke vondst nog niet werd gedaan.
Regentenzeol van 't Borth gasthuis, von 2—d t»
„Best,"' zei Locs de Bruin. „Daar zit je <mu.
Als jc 1 doet, krijg je van ons een plak
chocola en als jc 't niel doet, geef jij cr ons
ééu."
niet gedaan had.*'
j „Weet je, wat je doet, Mies?"
„Nee Moeder.''
„Dat s afgesproken'" zei Mies cn kordaat' "Jc zt"el cerliik aan juffrouw \an Dam, dat
verliet zij het schoolplein cn liep in de richting h"1 je spi^1 cn JC in hel vervolg niet weer
buiten haar weten zooiets doen zuil."
zeker niel missen.'
-,Dc't is prachtig!" riep Billy uit. zeer in
genomen met dit denkbeeld. „En wc kunnen
hem mol een slok voortduwen. We moeten een
heel verbaasd, dat hij mij er nog niel vond cn
bang, dat ik zijn briefje niet-in den hoed ge
vonden had.
i liet gebeurde wel eens, als meneer Cripps
mas»:t eten meenemen, precies hetzelfde Jils heel boos was, ti:*t wij onder geen voorwend-
Robinson bij zich had: brood, rijst, drie scl de kamer uit mochten. Eens was een briefje
Edammer kazen, v ijf stukken gedroogd geilen I zelfs drie dagen in den hoed blijven zitten,
.vlectch en cn was ér nog meer?" vóór wij één van l»ciden het er uit konden
-..Vijf of zes flcsschen brandewijn," ant- i halen.
woordde ik. ..Maar die kunnen wc natuurlijk j Billy begon zacht lc fluiten, doch hij kreeg
niet krijgen.
..We kunnen gemberbier of limonade ne
me,-. 'n die brandewijn noemen.
die kunnen we gemakkelijk koopen,"
stemde ik loc. „Maar hoe komen we aan dc
•Ed muier kazen en het gielenvlccsch?"
jgcen antwoord. Wat zou cr aan haperen? Ilij
wachtte ccn paar minuten cn begon opnieuw
le fluiten.
.,St! P,1s op! fluisterde ik rvu. „Tante Marie
loopt in de verte. Wacht, nou gaat ze hel
huis in."
van de straat, vaar (je burgemeester woonde-
De anderen, met Loes dc Bruin aan het
hoofd, volgden haar nieuwsgierig. Werkelijk,
zij sloeg de Brccdstraat iu Daar stond ze stil
voor het huis, in 't volgend oogenblik belde
zij aan en even later werd zij door den huis
knecht binnengelaten.
In gespannen verwachting bicven dc nnde-
ren vóór bet huis van den burgervader staan.
Die Mies toch Zou ze ér heusch toe in staal
zijn
„Och, ^vcl nee,'' meende Locs dc Bruin. „Ze
doet maar alsof. Misschien vraagt ze heel wat
andersof meneer ooi: een dubbeltje op de
stoep verloren heeft of zoo. Je zult het zien,
i't-Is niets dan branie van dal kind!"
„Goed Moedcr ik zal naar juffrouw van
Dam loc gaan."
't Was alsof Mies lood in haar Schoenen
had op weg naar school, maar toch, toen zij
indelijk hel gebouw bereikt had, stevende zij
Iet» «rer
In een der voorjaarsnummers van de
„Tropenpflanzer"
geeft prof. Preusz een
regelrecht óp juffrouw van Dam af cn zei ze i."?"'*?".**" °~t
eerlijk, dat liet baar speel. i artlkel over d* coPra: het gedroogde vleesoh
Juffrouw van Dam keek haar vriendelijk jvan de kokosnoot, een prod uk t, dat tegen-
jwoordig ook in ons Indië, op Java zoowel
T*.,;?onhA7iHmcren. een sroote rol
aan en zei:
voor uitkomt, nog vóór ik er je over gespro
ken heb. Dat maakt het weer hcclernr.al goed
en w'C pralen er dus niet verder over.'
een verbazende massa van afzonderlijke
artikelen men al heeft leeren bereiden uit
Op haar plaats in dc
klas lag de bewuste het v]eesch van de kokosnoten, en wat eent
/.ijn Edammer kazen niet van <lic ronde j We gingen op een boomstronk zitten cn ik
bolk n? haalde een rijksdaalder uit mijn zak.
T zei, dat ik dal ook mcendy en Billy ging ,0, hoe kom je daar aan?' riep Billy uit.
voor!:
.Dal komt dus in orde. Tante Jeanne heeft
cr een, ik zag hem in de provisiekamer. Ik
jnocprecies doen als Robinson met zijn moe
dcr deed en cr Tante Jeanne, als zij Jn een
Ik vertelde hem. dat Oom Bob was komen
koffiedrinken en dat hij mij bij het weggaan
een rijksdaalder in de hand had gestopt.
Daardoor was ik zoo laat.
„Prachtig!" riep Billy uit. „Als je nou nog
v/p ----- j 1ICI
plak chocola Mies vond eigenlijk, dal rij haar ton durend kiloitrem. copra zoo al kart
i niet verdiende, al had zij de weddenschap j 00|pveren.
lulusschen was Mies bij oen burgemeester naluuldi;k gew0nnen, en rij besloot haar lus- aardige grafische voorstelling nuatl
binnen geslapt cn na even gcwaiht te hebben. sohen alf en ,wco aan Mictjc le brengen. o .„,.1 vaa pro[essor Prrn.sz gaet ee
mocht Z,J „aar bosen gaan. Daar zat meneer hf( „tbrckki(,,. diertje aan de wc,i.vro,iw>et ond« dek a an prol
N,u dan had die er ten minste ook aval van. b h ^uitsch,nr.d iaariiiks 106.000
ton copra verbiviikte, in hoofdzaak voor de
bereiding van boter en zeep- Bij
goed bui is" om vragen. Verder moeten wej je twee gulden?, van jc Tante Marie kunt los
Nannie dood maken cn hel vleescli in dc zon 'kloppen, kunnen we Zaterdag gaan en moeten
drogen. we zoo gauw mogelijk onze inkoopen doen.
Billy deed alsof het dood maken van een Vandaag is het Donderdag cn dus moeten we'
giet de gemakkelijkste zaak der wereld was. morgen naar bet dorp om touw, een bijl, gem-
Ik U-ck hem vol bewondering aan, want Nau-1 bet bier, brood en rijst te koopen."
van Laar voor zijn groote schrijftafel
begon Miesje's hart toch tc kloppen, maar dc
gedachte, door de. heclc klas uitgelachen te
worden, als zij onverlichter zake terug zou
komen, gaf haar moed.
„Zoo, beste meid, wie ben jc en wat wou
je graag
nu had groote horens cn was niet gemakke
lijk in den omgang.
„Als je Tantes het zien, zult je er van langs
krijgen en wal moeten wc dan beginnen?"
vroeg ik nog.
„En tegen den avond moet ik Nannie dood
schieten. Het zou 't beste zijn, als ik hel deed,
nadat zij gemolken is, dan wordt ze niet zoo
gauw gemist. We hebben nog vrccselijk veel
tc doen. Zoodra het morgenavond donker is,
..Ik zal Nannie met mijn 'pijl en boog dood móeten wc de lob naar den vijver dragen, dan
schieten. Een paar dagen geleden heb ik onze kunnen wij cr den volgenden morgen dadc-
ouuc kat er nog bijna mee geraakt!' lijk mee van wal steken. Zaterdagmorgen
,,U, we moeten vooral niet vergeten Iwcc moeten wc heel vroeg opstaan en het eiland
katten mee tc nemen' Jij zorgt voor Tom en bereiken, vóór iemand nog gemerkt heeft, da»
ik voor Moortje en natuurlijk moeten we wij weg zijn. O, wat zal het eenig zijn!
Quick ook bij ons hebben.'' „Hoeveel broodjes zullen wc koopen?"
vroeg ik.
,.Wat#kost een broodje?''
„Ik weet hel niel precies. Ik geloof een
Quick was onze hond. Het was een wille
foxterrier met ecn zwarte vlek op zijn rug.
Hij was erg knap in het vangen van ratten.
„Wc zullen een heele hoop geld noodig heb-stuiver»!
ben om alles tc koopen/' zei ik. „We moeten al „Weet je, wat wc nog bijna zouden verge-
ons weekgeld opsparen. Hoeveel heb jij al bij ien? leis heel bclangrijksl" riep Billy uit.
elkaar?" j „Wat dan?"
Biilv stak zijn hand in zijn zak en haalde er „Een papegaai Herinner je je niet, dat
"Ccn met inktvlekken bezaaiden zakdoek, twee Robinson Crusoe's Polly altijd zei: .Arme
zuiiii' -s, een penncmes^een kwartje, een dub-Rcbjn- cn op "zijn duim zat?'
belljt met een gaatje cn een cent uit te voor- j „Tante Marie's papegaai zcu niet op je
schijn. I duim willen zitten; hij bijt," antwoordde ik,
„Dat is alles wat ik heb," zei hij, „maar Za- want ik was doodsbang, -dat mijn tante heel
ter''na morgen krijg ik weer een dubbeltje, erg boos zou zijn, als wc haar lieveling mee-
Hocvcel heb jij?" 'namen.
!k heb niets dan dc twee guldens, die >rAjs bij eenmaal op hel eiland is, zal hij
Tante Marie voor me bewaart. Die moet ik 7jch wej behoorlijk gedragen." meende Billy,
op de een of andere manier zien los te krijgen, „Maar daar slaat het vier uur en dus is mijn
maar ik weet zeker, dat zij zc niet zal willen straftijd voorbij! Ik ga gauw weer naar mijn
geven, als ik haar niet zeg. wat ik er voor pan,. r Morgen, dadelijk na het ontbijt, moc-
(koopen wil. Tante Marie moet altijd alles we- ten ',\o dus naar het dorp om onze inkoopen
te doen. Vergeet vooral niel je guldens aan
ten."
„Zeg dan, dat jc ecn Kerstcadeautje voor
haar wilt koopen," zei B3ly.
..Ja maar maar dat wil ik liever niet
„I[< bedoel, dat jc daar een paar dubbeltjes antwoordde Billy,
voo) besteedt en de rest zelf" houdt." legde schrijdelings over
Billy verder uit.
JT wol ik heel goed voelde, dat Jezc wijze
jc Tante le vragen."
„Ik zal mijn best doen, dat ik ze krijg*
Als het je niet lukt, ben je een domoor,"
terwijl hij zich weer
den muur naar voren
werkte.
(Wordt vervolgd.)
vroeg de burgemeester, die zelf I
kinderen bad, vriendelijk.
Zijn woorden cn dc manier, waarop zij geuit j
werden, zetten Mies dadelijk op haar gemak
cn zonder haperen kwam zij met haar ver-'
zoek voor den dag.
„Nu, voor dezen keer zal ik het toeslaan,
omdat er in de Kerstvacantie lieclemaal geen
ijs is geweest. ïk zal juffrouw van Dam ecn
briefje schrijven," luidde het antwoord.
Haastig b ij n a vergal Mies tc bedanken
snelde zij naar de wachtenden builen.
1 „We krijgen vrij Wc krijgen vrij juichte
zij. „Dc burgemeester zul juffrouw ^pn Dam
ecn briefje schrijven. Hoera
,,'k Had 't nooit gedacht cn 'k durf 41 cr
nog niet op tc wagen. In elk geval moeten we
om twee uur naar school gaan en als 't dan J
.zoo is, zullen we l wel hooren. We kunnen'
I onze kaarten cn schaatsen wel in onze tasscbcn
f meenemen," 7iei practiscbc Loes.
Haastig stoven allen nu uiteen om koffie tc
gaan drinken en de schaatsen tc voorschijn
j te halen.
I
Om twee uur hoorden de meisjes, dat zij
j vrijaf kregen, maar Mies, die er ook bij was,
l vond. dat de juffrouw haar boos aankeek. Oi
zou 't misschien maar verbeelding zijn
Vroolijk spoedde het troepje zich naar dc
ijsbaan Mies reed nu eens met Betsy, die op
j dc H. B. S- ging cn Donderdagsmiddags altijd
vrij had, en dan weer met haar vriendinnetjes.
'Maar telkens onder 't rijden dacht zij>cr aan,
dat juffrouw van-Dam boos op baar was, dat
er morgen wel wat „op zou zitten". Dit be
dierf eigenlijk haar plezier, want al nam zij
t zich voor „er zich niets van aan te trekken",
j van zich afzeilen kon zij het toch niet.
Toen Betsy en Mies tegen den eten thuis j
kwamen, vonden zij daar hun ouders niet,
Iwant die waren 's morgens om elf uur naar
Deventer vertrokken, om daar oen huis te
I zoeken, 's Avonds laat zouden zij pas terug-
keeren. Meneer van der Boon was officier cn
naar Deventer overgeplaatst, waar hij over
I cenigo weken met zijn vrouw en kinderen
heen 7,011 gaan
Bij den fcappe;-
door C- H
1
Kappertje, knip van mijn hare.
Alsjeblieft een stukje af.
Zou het kunnen, dat je daarvan
Aan mijn pop een pruikje gat
Poppelijs toch, moet je welen.
Heeft een heele kale kruin
't Arme kind is blijven liggen
In den regen in den tuin.
'k Had haar hcelemaal vergeten.
Och, wat was mijn kindje nat
'L Was veel erger dan wanneer zi,
Was geweest in 't poppenbad.
'k Ilcb haar kleertjes uitgetrokken.
Stopte 't kincLtoen fluks in bed.
Gaf haai warme en pillen,
Juist als Moeder deed hij Jet.
Foen
E11 gelukkig, 'l hielp wM best,
n Warme kruik, twee wollen dekens
En een liedje deed dc rest
Poppelijs' is nu weer beter,
Kreeg alleen een kalen bol,
Want voor haargroei helpt geen pillen,
Zelfs geen melk, geen kruik, geen wol
Daarom kom ik u nu vragen
Maak toch van mijn eigen haar
Voor mijn kind een mooi, nieuw pruikje,
Dan is Lijs weer kant en klaar.
bij,
den
Ion copra verbruikte, in hoofdzaak voor de
bereiding van boter en zeep. Bij de berei
ding der olie uit de copra worden de resten.'
tot kokoskoeken verwerkt, een uitstekend
krachtvoeder voor het vee.
De Duitschc koloniën hadden in 1912 een!
aandeel van 32.833 ton in den invoer, waar
van op de koloniën in de Stille Zuid-zee al
leen 28.425 vielen. Dat zijn cijfers, waaruit
men kan afleiden, dat de Samaa-eilanden,
de Caroliner, de Marianen en de verdere
eilanden daar na den oorlog zullen beteeke-
nen voor de bestrijding van de vetschaarsch-
te.
ItUuwe fiuettlsctio uitvinding; va»b>
(Ion kalrenhovw.
De „Daily Chronicle" schrijft:
Nieuwe Britsche uitvindingen gaan eert.
rroote rol spelen in het werk van den na-
tionnlen wederopbouw. OiWe d e belangrijke
en curieuse nieuwe uitvinenngen bevindt zich:
een kleine hydraulische machine, welke
steenblokken van 18 bij 19 inch vervaardigt
en wel 80 per minuut. Bij het bouwen wor-
den de steenen zwoluwstaartsgewijs in el-
kaar gevoegd en met cement, dat uit eenf
kroes wordt gegoten, vastgezet. Naar mem
zegt, zijn zij veel beter den baksteenen, ter
wijl de fabricatie de helft goedkooper is.
Ook is er een Machine, die vensters, ko
zijnen en dakpannen met dezelfde snelheid
mankt. Het materiaal is samengesteld uit
metaalschuim, vermengd met cement en menr
zegt, dat met behulp van deze kleine ma*
chine het mogelijk zal zijn arbeiderswoning
#en te bouwen tegen een prijs, die, ondanks
•de hoogere loonen en bet duurder mate
riaal, niet hooger zal zijn dan vóór den oor*
log. „Tel."*
