„DE EEW1 LADDER"
BUST EN LAN D
retiisPEiis rrir .z
FEUILLETON.
LIS DORSS
17s Jszrgar.f; No. 183
a^ri f 2.50 Mi «"k e«H> «erztkcnn»
let» oojclukkco) t 0 is. .bondcrliike nummer»
JOJ Wekelillutb biwocgscl «D. Holbndvtw
JJt.inuw loftde, redactie »»o Thérèse Hnrtn)
1 ouiwt» IS cent Welcelilk.ccb fcfrroegiel
«Feuidrrrnr- pet. 3-ttaaadca 60 cent
HOOFDREDACTEUR M. 0 J VAN SCHAARDENBURG
UITGEVERS: VALKHOFF t Co
BUREAU ARNHEMSCHE POORTWAL. «nu >Rll»t|»utl
INTcRCOMM TELEFOONNUMMER 513
Donderdag 6 Februeri 1919
?n!i8-
dirnstAAnhiedlngen !~5 regels f 0.50. groote letr
044» £>l44tsmlmle. Vooi Fundci en bedrijf besta.,u
leer «oordcciige bepaltncen tot hel hcrh«*Al<l aover»
treren to dit Blad, by abonnement. Eene circulaire
bevattende de foorwaarden. wordt op aandraag
toegezonden
ten terogblik bij bet 25-jarlg jubile
tan de Yereeniging voor
Vrouwenkiesrecht.
6 Febrnari 1894 6 Februari 1919
Op 6 Februari 1019 zal het 25 jaar ge
leden zijn, dat opgericht werd de Vereeni-
spng voor Vrouwenkiesrecht. Van hare
oprichting al aan heeft zij met steeds
grodend iedental den strijd voor Vrouwen
kiesrecht gevoerd, en nu, bij haar 23-jarig
bestaan, mag zij hopen binnen afzienbaren
tijd haar doel te hebben bereikt.
Met voldoening mag zij terugzien op de
jaren, d-ie achter haar liggenimmers het
kan niet ontkend worden, dat het aan haar
onvermoeiden arbeid te danken is, dat de
aandacht op het Vrouwenkiesrecht gevestigd
werd en bleef.
Wanneer shaks de maatschappij den
zegen van de samenwerking van man en
vrouw heeft ondervonden, dan zal menigeen
zich afvragen hoe. het mogelijk kon zijn, dat
er een zoo hardè en zoo lange strijd noodig
was om tot dien zegenrijken toestand te
kofhen.
In 1893 was er een kleine groep, behoo-
rende tot ijet Bestuur der Vrije-Vrouwen-
vereeniging, tot wélke groep mevrouw
Drucker en later ook mevrouw Haver be
hoorde, die een aantal mannen en vrouwen
opriep, teneinde een vereeniging te stich
ten om te strijden voor het verkrijgen van
Vrouwenkjesrechty, Deze Vereen, werd 6
Febr. 1894 definitief opgericht onder den
naam van „Vereeniging voor Vrouwenkies
recht". Tot haar eerste presidente werd ver
kozen mevrouw Versluys Poelman.
In den beginne had1 deze vereeniging-met
veel tegenstand te kampen zelfs vooruit-
s:revende mannen konden nog niet inzien
d;t het verleenen van medezcggingsschap
aan de vrouwen een zegen moest worden
voor de Maatschappij. Men durfde zeggen,
dat de vrouwen niet rijp waren voor het
kiesrecht. Een hunner ging zelfs zoover, clat
hij het Vrouwenkiesrecht een 'hinderpaal
voor de Vrouwenbeweging zelf noemde.
Zulke uitspraken, hoewel ze pijnlijk' treffen,
ontmoedigden de aangeslotenen niet, iri^
tegendeel ze prikkelden tot krachtiger ar
beid.
Wel waren er groote bezwaren 1 Plet ont
brak der jeugdige Vereeniging aan bekwame
spreeksterser was meer geld noodig dan er
beschikbaar wasmen had geen geschikte
Êropaganda-lectuur, en wat het ergste was
soms dreigde de moed te ontzinken door
het gemis aan al deze vereischten.
Maar toch, men wanhoopte niefl Men
waagde zich op „hei slappe koord men
belegde openbare vergaderingen, maakte
zooveel men maar kon naar alle richtingen
propaganda en werkte bovenal kalm en
waardig. Na vijf jaren van rusteloozen ar
beid telde de- vereeniging veertien afdee-
lingen met 800 leden.
In 1899 nam de Vereeniging, hoewel aar-
r el end, deel aan de actie voor Algemeen
Kiesrecht. Deze actie was op touw gezet op
initiatief van Mr. Troelstra. Ze eischte ook
voor de vrouwen algemeen kiesrecht en be
hield zich de vrijheid voor eigen candidaten
tellen. Dit besluit bracht in de Vereeni
ging de eerste splitsing de socialist-voelen
de ]Mrn konden zich daarmede niet ver
een igen.
In 1902 trad mevrouw VersluysPoelman
als presidente af wegens drukke particuliere
u rikzaamheden en werd -opgevolgd door Dr.
A ie if a Jacobs.
Dr. Jacobs ha l in 1893, gebruik makende
van een leemte in de wet, die aan de vrou
wen niet verbood deel te nomen aan de ver
kiezingen, getracht zich op de kiezerslijst te
doen inschrijven. Dit gelukte haar natuur
lijk niet, en de heeren in tfén Haag, bang
voor een herhaling van een dergelijke stou
tigheid, laschten 'in 1897 het woord „man
nelijk" in de nieuwe grondwet in en gooiden
daardoor de vrouwen de deur voor den neus
dicht. Hierdoor gaven ze blijk van hun wei
nig tegemoet komende houding inzake het
V rouwenkiesre cht.
In het jaar 1904 werd te Leiden het tien
jarig bestaan der Vereen. Feestelijk herdacht.
En wel was er reden tot feestvieren. In de
tien jaren, die er sedert hare oprichting ver-
loopen waren, had de Vereeniging door
haren groei hare levensvatbaarheid bewezen.
Ze telde nu reeds 14000 ieden, verdeeld
over 118 afdeelingen. Ter gelegenheid
eener jaarvergadering werd zij te Deventer
officieel ten stadhuize ontvangen. Een zoo
danige ontvangst viel haar nogmaals ten
deel bij de jaarvergadering te Utrecht in
1918, waar het Hoofdbestuur door den Bur
gemeester werd toegesproken.
In politieke kringen had dc Vereeniging
de opmerkzaamheid getrokken zelfs Prof.
Oppenheim, de nu oude grijze staatsraad,
laschte in zijn standaardwerk „Het Neder-
landsche Gemeenterecht" een beschouwing
over het Vrouwenkiesrecht in. Twee' poli
tieke partijen, n.l. de Vrijzinnig-Democrati
sche Bond en de Soc.-Dem. Arb.-partij acht
ten het oogen'blik gekomen, waarop ze reke
ning met de wenschen der Vrouwen hadden
te houden en namen het Vrouwenkiesrecht
in hun program op. Het bestuur a an een
waterschap in Noord-Holland gaf het kies
recht aan de grondbezitstefs.
Zoo zag men, dat alom zich de gedachte
baanbrak, dat een nieuwe tijd komende v as,
waarin ook den Vrouwen medezeggen
schap verleend moest worden.
En niet alleen in het kleine Nederland,
maar overal elders breidde zich de nieuwe
Vrouwenkiesrechtbeweging uit. De grond
slag werd gelegd voor het internationaal ver
bond en in 1904 werd de wereldbond voor
Vrouwenkiesrecht opgericht.
Nu de vereeniging zoo zeer in ledental
was toegenomen, was het niet te verwonde
ren, dat er verschil van gedachten ontstond;
dat was dam_ook oorzaak, dat er in den
boezem der vereeniging moeilijkheden: kwa
men. Een kleine groep was niet langer te
vreden met de leiding. Deze groep, wier
'aanvoer eist er was Mevrouw Wijner.ds
FranckenDyserinck, trachtte de presiden,
te. Mevrouw Jacobs, .en twee leden van het
Hoofdbestuur, die én Moe moesten aftreden,
niet meer te doen herkiezen. Deze beweging
gelukte niet; men voelde in de Vereeniging
te goed, dar nien een krachtige persoonlijk
heid ais Dr. Jacobs niet kon missendaar
zij de ziel dei Vereeniging was.
Mevrouw Wijnands Francken Verliet nu
met hare aanhangsters de Vereeniging, en
deze kon zich nu weer met volle kracht wij
den aan haar groote doel en daartoe krachtig
de propaganda ter hand nemen.'
Om veel en doeltreffend propaganda te
maken werd als propagandiste benoemd
Mejuffrouw C. S. Groot, die op haar eigene
pakkende manier vele tegenstanders tot
voorstanders bekeerde. Wanneer ze met
haar vriendin, de zco populaire Marij je, het
land doorkruiste, had ze dan cok steeds een
aandachtig, dankbaar gehoor.
In 1908 had te Amsterdam plaats het"
congres van den Wereldbond voor Vrou
wenkiesrecht in de week van 15 tot 21 Juni.
Op dit congres waren 21 landen vertegen
woordigd, waarvan er 13 aangesloten waren
bii den Wereldbond.
Algemeen zag men nu wel in, dat vrou
wen, die zoo volhardend streden naar hun
doel, voor wie geen inspanning te groot wis,
een zeer te wcardeeren kracht zouden zijn
voor de Maatschappij en v v tijd, waarin men
spotte mer het optreden der Vrouw op poli
tiek en maatschappelijk gebied, was voor
goed voorbij gegaan. In de groote pers werd
het streven der Vrouwen van nu af aan
waarde erend l>esproken en mede door haren
invloed was de publieke, opinie ten gunste
der Vrouwen gekeerd.
In 1912 was de Vereeniging in staat in
de Wouwermanstraat te Amsterdam zich in
haar eigen bureau te vestigen.^,
Toen in 1913 de drie vrijzinnige partijen
in ons landzich \erbondcn. namen zij in
hun concentratieprogröir. den eisch voor
Vrouwenkiesrecht op; hierdoor werd het
Vrouwenkiesrecht een waagstuk ven prac-
lische politiek.
(Slot volgt).
Politiek Overwicht
Bij. de nieuwe indeeling, die in het gebied
van oostelijk Europa meet worden verricht,
hebben, de Slavische volken het groote
voordeel, dat op de voorloopige vredescon
ferentie zij de eenigen zijn, die zich kunnen
doen hooren. Misschien zullen vóór de defi
nitieve vaststelling van de grenzen dei
nieuwe staten, die d pa run wording zijn, ook
de andere volksstammen, die dit gebied be
wonen, officieel worden gehoord; maar
voorshands hebben de-Polen, de Czechen
en da Zuid-Slaven alleen het oor van de
gevolmachtigden der groote mogendheden,
die deze conferentie vormen. De J)uilschers
en de Hongaren hebben er geen stem'net
wordt hun zelfs niet vergund door uit hun
naam sprekende afgezanten-hunne belangen
voor te dragen en er tegen op te komen
wanneer die belangen worden bedreigd.
In een geschrift, clat is uitgegeven met
het doel voor het recht van Duitsch-Oosten-
rijk propaganda te maken, zegt de hoog
leeraar aan de universiteit te Weenen, dr.
Rudolf Laun
„Het is misschien weinig bekend, vooral
in het verder afgelegen buitenland, dat de
landen van de historische Boheemsche
kroon volstrekt geene aaneengesloten Cze-
cho-Slowakischq gebieden zijn, maar veel
eer uitgestrekte zuiver Duitsche en met de
overige Duitsche taalgebieden samenhan
gende landstreken zijn. Alles bijeengeno
men, gaat het om 26,000 K.M - ouden Duit-
schen grond, waarop ver over de drie mil-
lioen Duitschers won er- de talrijke Duitsche
taaleilanden en Duitsche minderheden in
hef Czecho-Slowokische taalgebied niet
meegerekend. Op dit ge-bied maakt de
Czecho-Siowakische staal aanspraak, blij-
Jcens eene officieels verklaring, die de eer
ste minister-president van dien staat den
14en November j.l. heeft afgelegd, clat de
nieuwe republiek „vast en onwrikbaar staat
op den eisch, dat de door eene eeuwenoude
geschiedenis geheiligde samenhang van de
Boheemsche landen ongeschonden moet
blijven." Hij bezet dit gebied gaandeweg met
zijne troepen cn tracht do.cjjr deze bezetting
de vredesconferentie voor een voldongen
feit te stellen. Dezelfde slaat beroept zich
echter in het Oosten tegenover Hongarije
er op, dat het recht vari .de nationale zelf
bepaling sterker is dan historische rechten
en dat de meerderheid, niet de minderheid
der bewoners van een gebied moet beslis
sen over de vraag waartoe net behoort."
De Czechen zijn niet de eenigen, die naar
zich .oerekenen, wanneer het gaat om de
verdeeling van voormalig Gostenriiksch ge
bied Bij den wapenstilstand, die aan den
strijd in het Oostenrijksch-Italiaansche
grensgebied een einde heeft gemaakt, is de
ontruiming voorgeschreven van^een gebied,
dat.behalve het gedeelte von Tirol, waar het
Itaiiaansch de volkstaal is, ook opwat de
dalen, bewoond door Ladiners, een volks
stam van Romaanse he aikomsi, maar die
steeds gekant is geweest tegen aansluiting
bij Italië, en verder een aanzienlijk deel van
Duitsch Tirol. Eene splitsing van Tirol in
twee deelen, die de beide volksstammen
nagenoeg geheel van elkaar scheidt, zou ge
makkelijk te maken zijn. Dc taalgrens
scheidt namelijk bijna zuiver Duitsch land in
het noorden van bijna even zuiver Itaii
aansch land in het zuidenten noorden van
die grens wonen naast 98.4 pet. Duitschers
slechts 1.6 pet. Italianen, ten zuiden naast
98.4 pet. Italianen 1.5 pet. Duitschers." Dit
is echter niet de grens, waarop Italië aan
spraak maakt tot bepaling van-zijn toekom
stig bezithet wil de grens zoodanig bepa
len, dat bijna twee derden der bevolking
v<fh Tirol aan zijne heerschappij onderwor
pen wordt. Het aan Italië toe te voegen ge
bied zou naast 60 pet. Italianen 36.6 pet.,
dus meer dan een derde, Duitschers an 3.2
pet. Ladiners tellen. Ook hier is dus een
toeleg om het zelfbepalingsrecht der volken,
door Wilson als beginsel gesteld, ten eigen
bate op zijde te zetten.
Heden houdt in Weimor de Duitsche na
tionale vergadering, die uit de verkiezingen
van Januari is voortgekomen, hare eerste
zitting. Dit is eene gewichtige gebeurtenis
voor Duitschland. Het revolutionaire tijdperk,
dat met de omwenteling van 9 November
is ingetreden, neemt hiermee, een einde; er
bestaat weer eene volksvertegenwoordiging,
die den wil ven het volk tot uiting brengt cn
in staaf is een wettig gezag op nieuwe
grondslagen te vestigen.
De nieuwe toestand, waaraan deze verga
dering geroepen is een vasten vorm te ge
ven, komt ook in de plaats, clie voor hare
zittingen is gekozen, 'aan den dag. Niet in
de rijkshoofdstad Berlijn, maar" in Weimar
is 'de vergadering bijeengeroepen. Het
groote gebouw, dat voor den rijksdag was
opgericht en waar de leden alles aantroffen
wat voor hun gemak kon dienen, blijft leeg
staan. Wie aan de geriefelijk hé den van den
rijksdag gewend is, zal veel stof tof klach
ten hebben, want hêt is niet mogelijk ge
weest den nu in national en schouw burg her
doopten hofschouwburg te Weimar in cle
wéinige dagen, die daarvoor beschikbaar wa
ren, voor zijne nieuwe bestemming zoo in te
richten, dat alle eischen kot >n worden be
vredigd. Intusschen zal de vergadering daar
toch beter gehuisvest zijn, clan indertijd da
eerste Duitsche volksverfegenvvw.irdiging,
die in 1848 te Frankfort dn de Paulskifché
bijeenkwam. Daar ontbrak de gelegenheid
geheel om, terwijl de zitling aan den gang
was. vertrouwelijke besprekingen in. kleine
ren kring te houden; men was genoodzaakt
daarvoor in de open jfucht bijeen te komen
op het pfein voor de kerf:, hetgeen soms bij
stroomenden regen is geschied.
Inlussrhen is het parlement van de Pauls-
kirche niet mislukt omd.d de ruimte niet aan
wezig was voor het.houden van commissie-
en clubvergaderingen. De wederopbouw van
Duitschland kan zeer goecl geschieden in hel
gebouw, waarvoor Gocthe er. Schiller broe
derlijk vereenigd in brons gegoten staan.
Hiervoor komt het voornamelijk enn op de
vragg of Weimar den waarborg biedt, dat de
nationale vergadering er haren, voor het toe
komstige lot van Duitschland zoo gewichti-
gen arbeid zal kunnen verrichten, zonder
aan storende invloeden ven builen blootge
steld te zijn.
Die overweging heeft voornamelijk het be
sluit bepaald om de vergadering niet in
Berlijn maar in de rustige provinciestad
Weimar le doen bijeenkomen. Geh; :1 gerust
schijnt men er echter niet op te zijn dat
daarvoor op afdoende wijze is gezorgd. Een
correspondent A an de Vossische Ztg. te Wei»
mar geeft uiting .aan zijné bezorgdheid in
dit opzicht. Hij maakt de regeering er een
grief van, dat zij niet met de bekendmaking
van het besluit tot oproeping van de verga
dering naar Weimar gewacht heeft totdat zij
daar eene militaire macht van voldoende
sterkte had bijeengebracht. Wat hier is ver
zuimd moet worden hersteld; als dat niet
geschiedt, clan vreest hij, dat de waarbof»
zal ontbreken, dat cle national^ vergadering,
.•rij van plaatselijke invloeden en volkom
meester van hare besluiten aan het werk 1; <v
gaan.
Ook buiten Weimar boezemen de ac '.ra-
gingen van de communisten en cle Sp.
cusmanneri bezorgdheid in. Men schrijft Ivuv
plannen toe om een nieuwe bolsjewisti?li-
communistische actie op touw le zetten, dia
in Berlijn den 6en Februari zou beginnen,
dus op den dag van het bijeenkomen der
nationale vergadering in Weimar. Ook in dit
opzicht is de hoop, waarmee men het in
't leven treden der constitueerende verg le
ring tegemoet ziet, met angst en vrees ver-
méngd.
Bultenlaniisciie Berichten.
Londen, 5 Febr. (R.) (Officieel:) Dc
president der Vereenigde Stater cle minis
ter-presidenten en de ministers van buiten-
landsche zaken der geallieerde en geassoci
eerde mogendheden, alsmede de Japansche
vertegenwoordigers hebben he dén mickiag
\an drie uur tot kwart over zes vergaderd.
Kramarsj en Benes hebben de eischen clqr
Czecho-Siowakische republiek kenbaar ge
maakt. Er is een commissie benoemd van
twee leden voor elk der volgende nu gend-
heden: Frankrijk, Groot-Brittannië, Italië en
de Vereen. Staten, om de technisch' zijd©
der vraagstukken le onderzoeken.
De volgende zitting z.il morgenmiddag om
drie uur 'worden gehouden, waarin de afvaar
diging van Hedjaz zal worden gehoor-!.
Londen, 5 Febr. (R.) (Officieel.) De
commissie voor den volkenbond is gister
avond in hotel Crillon bijeen gekomen en
heeft met de .beraadslaging óver de bijzon
derheden een begin gemaakt De inleiding
en twee artikelen werden besproken en de
redactie voorloopig goedgekeurd. Ten in
zien van de overige gedeelten werden be
vredigende vorderingen gemaakt.
Ook werd gesproken over de toevoeging
van vertegenwoordigers van andere staten
aan de commissie.
Hedenavond komt de commissie opnieuw
bijeen.
jtarijs, 5 Febr. (R.) (Officieel.) Heden
heëfï de commissie voor de internationale
arbeidswetgeving hare iweede zitting in het
ministerie van arbeid gehouden. Vandervel-
dc (België), Barnes (Groot-Brittannië) en
Colliard (Frankrijk) werden tot onder-voor
zitters der commissie gekozen.
De commissie besloot het Britsche voor-
Stel te aanvaarden als grondslag voor
de behandeling van de internationale
arbeidsaangelegenheden. Er werd ech
ter overeengekomen, clat de beraadslaging
over andere voorstellen daarbij niet uitge
sloten zou zijn en dat het -de commissie ir\
het bijzonder vrij zal staan om in een later
stadium van hare werkzaamheden de indus-
trieele vraagstukken van dadelijk gewicht te
behandelen
Daarna ging de commissie tot de bespro
king van het algemeene .beginsel van het
Britsche schema over.
P a r ij s, 4 Feb r. (R.) (Officieel.) De fi-
n-ancieele commissie heeft heden in het mi
nisterie van financiën hare eerste zitting ge
houden. De Fransche minister Klotz opende
de vergadering; op zijn voorstel werd Salan-
dra tol voorzitter benoemd.
Na een gedachlenwisseling over vraag
stukken betreffende de rechtsmacht dor
De Roman van een Nederlanclschen Schilder.
Naar het Engelsch van
van
MAARTEN MAARTENS
door
J.L. van d er M oer.
4S
Jetta bezocht vele armen te Aldorvank cn te
Bohlam. Zij deed l gaarne, wat nog niet !>e-
^'kent dal zij er bepaald geschikt voor was.
Zij, die dc armen hezoeken uit -behoefte om
wezenlijk wel le doen, moeten de woorden van
den dichter goed begrijpen .als hij zegt: „weest
alten hardvochtig om weldadig te zijn." Bij
Jetta kon men de woorden gcreedelijk omzet
ten. Zij was weldadig om hardvochtig te zijn.
Zij was opgegroeid met het rampzalige prin-
cipc, dat men dc armoede overal in haar eigen
holen moet terugdringen, en anders in een of
ander krot van de overheid. Den slechten, den
onzedelijken mensch, <1. w. z. den pauper, moet
men geen rust gunnen. De predikantsvrouw-
geloofde wel in eerlijke armoede, doch niet
in eerlijk pauperisme. Zoo lang iemand in stil
te leed, dacht zij gunstig over hem en stond
rij gereed hem werkelijk heel vriendelijk te
gemoet te komen; maar één klacht was vol
doende om door haar als een lanterfanter, een
nietsdoener te worden aangemerkt, als een
luiaard en onbeschaamde, die, door de ge
meente gesteund, een slecht voorbeeld was
voor anderen, Erkend moet worden
zielstoestand voor haar wel ten deelt n-,. -
zakelijk was, om een dragelijk leven" te kun
nen hebben.
Overdrijven doen wc allemaal.
Jclta, op haar kasteel, overtuigd dat rijken.en
armen wel altijd naast elkaar zouden wonen,
meende dal men voor laalslbedoelden niets be
ter doen kón dan hun bij gedegenheid maar
eens flink wat toe ie sloppen. Dc bedelaars,
die aan de keukendeur- een gesmeerde boter
ham cn een paar centen ontvingen, klaagden
er smadelijk over. dat anderen, die toevallig
met de „voornam©' dame" zelf in aanraking
kwamen, een heelen gulden en een stuk taart
van de theetafel hadden gekregen. En de keu
kenmeid werd openlijk door hen beschuldigd,
dat zij den gulden, voor hen bestemd, achter
hield en de taart zelf opat. Pareys moest cr
om lachen, toen hij hel van Job vernam. Ifij
had, voor zoover bekepd, nooit iets aan
iemand gegeven zonder nauwkeurige overwe-
ging.
Jelta's bezoek aan.de armoedige huisjes was
alzoo een belangrijke "gebeurtenis. Zij ontdekte
soms wel eens dat men Imar wilde bedotten en
dan kon zij ook voor een oogenbli'k verstandig
worden. De armoede ontwikkelde evenwel een
vernuft, dat haar omzichtigheid verijdelde, en
•dan beschouwde zij dc hcele zaak maar weer
als een aardigheid.
Zij had altijd 't land aan hondenkarren ge
had. Daarom gaf zij eens iemand geld voor
het aanschaffen van een paar hitten. Maar een
van deze stierf, of probeerde te sterven, de
omstandigheden waren ten minste verdacht.
Zij stond er daarom op, het kadaver te zien,
zoodat het gemeentelid, dat zijn verlies diep
betreurde, leelijk in het nauw gedreven werd.
Maar hij was een godsdienstig man, en met
hulp yan den godsdienst trachtte hij er zich:
uit le ledden. Hij haalde namelijk brutaal de
woorden aan van Jelianncs XI 39.
Jezus z.cide: Neem! den steen weg. Martha,
dc zuster des gestorvenen, zcide tot Hom:
lieer- hij riekt nu al, want hij heeft vier da
gen aldaar gelegen!
Maar Jetta antwoordde kalm; ..Lazarus
kom uit!" Dc man nam dc waarschuwing ter
harte: zijn hit leefde weer.
Met droefheid cn met zekere minachting
aanschouwde de predikantsvrouw de grillen
van haar dochter. Maar Me vrouw Donderbus
had toch ook haar menschel ij ke ijdelhoid, en
hoewel grootdoenerij haar. vreemd was, kon
z.ij toch niet onverschillig blijven voor het
feit. dat haar dochter was verheven tot Am-
baclilsvrouwe van. Aldcrvank. Aan den eencn
kant ging zij Irolsch op deze verheffing en
aan dc andere zijde voelde zij cr niets goeds
in.- Zoo 'n voorname positie bracht voor het
tegenwoordige wel roem en eer, maar n\oest
loch ten slotte ten eeuwigen verderve leiden.
Tegenover haar dochter sprak zij-ovcr een
„wissen ondergang" tegenover haar vrienden
over de ..groote eer". In don huiselijken kring
liet- ze dc rol van de onbeduidende Delilah
varen cn nam ze die van Jezebel op zich.
Jezebel?herhaalde dc rampzalige predi
kant, toen hij haar in den beginne hoorde.
,,'t Zij zoo, Theodora. Jezebel was tenminste
met n rijken man getrouwd, en ze was mooi
en, naar 't schijnt, netjes op haar^kleoding. Die
naam heeft toch bepaald wel eenigen ziif.
M ij v Jezebel is goed voor haar neder igen
profeet des Heeren, Maar Elia ben ik niet."
Zijn vrouw lachte hartelijk.
Nee, waarlijk niet! Anders zou ie al lang
eens naar 't Groote Huis gegaan ziin (zi;
vond die benaming zoo geschikt) om y.c daar
eens flink (Ir. les le lezen.
Waarvoot? vroeg hij, v. Icrora van zijn
bock opziend.
't Zon vel verdiend zijn! D-rk jc soms
dat Elia altijd on "n bepaalde ivden wachtte?
Je kunt niet iederen dag *n wijngaard van
Nabolh krijgen Ofschoon zeggen dat ie dc
boerderij van Jansen veel tc goedkoop kocht-
Theodora, ik vrees dat ik met dit vers
vóór den eten niet meer klaar kon, -/.ei dc
dominee.
Zij snoof als een paard.
Ik heb nog heel wate -doen. z?i Zc. Din
gen die niet wachten kjuinen. Om tc begin
nen, zal ik dal meisje van Boonbakker mijn
meening eens gaan zeggen.
Men moet weten dat cr alweer een werk
meid van „dé Holst", i n g r o o t e v e r 1 c-
g e n h c i d z a t.
Kom, er is ommers niks a:i tc doen, zei
Vrouw Roonbakkcr. Al dien tijd dat u weg
v as, Isv't bij ons rustig geweest. Mevrouw.
Zoo sprak z'j lot-.icttaj dia hot meisje, Santje
Vlinders genaamd, kv.am bezoeken in dc
armoedige hut in het bosrh. Het meisje lag
ziek le bed, angslig voor de komende schan
de.
Haar moeder, een lange bleekc weduw
vrouw, met een #>or, gerimpeld gezicht die
als schoonmaakster der. kost meest verdie
nen, had haar bij zich in genomen en haar
dag en nacht met scheid woorden overladen.
Met de oogen vol tranen hoorde ck dochter al
haar yerwijtingen aan.
Is dat nou 'n manier van doen voor zoo'n
mensch? 't Is schande, zo most zich schamen,
zei vrouw Boonbakker, met het oog op de
moeder. Is zc zelf niet jong geweest? Ben i k
niet jong geweest? Wat wil men praten! Was.
zij 7.oo respectabel? Dan was ik 't ookt De
een is gelukkig,- dc ander niet. Ik ben nou oud
en versleten. Kom, Santje, hou je kop op, meid,
en pas voortaan beter op!
Vrouw Boonbakker wreef zich met dc dik-
-kc roodc hand over de vette, roode wangen.
Ga maar heen! zei i et meisje, terwijl zij
het hoofd afwendde..
Bedaar maar! Ik weet best hoe je je
zelve voelt. Maar 't doet cr niet toe. Blijf jong,
7.0o lang jc kunt. Santje. Maar pas in tijds op
je tellen, da's alles waar je voor zorgen rr.oefc
Zie 's naar mij. Vijf en dertig jaar lang, sedert
Job geboren is, heb ik me nou goed gcliou'en
en ik heb me in al dien lijd nooit over iets te
schamen geluid. Kijk eens naar Salomo! Dat'
noemen zc 'h wijs man. Maar ik zeg, dat i*
aan den verkeerden kant begon!
Het was'n verschrikkelijk gewouwcl. Dit
laatste was een van haar geliefkoosde uit-
drukkingen, weske dc ou-dc baas al vaak zwij
gend had aangehoord
Jcila zette haai' mandje naast het bed neen
Ik héb wat je verlangde voor jc nwegc<
bracht, sprak zij. Ga nu eens wat opzitten*
Santje, en waseh jc gezicht.
"Het meisje bewoog zich moeilijk en ^chud-
dc haar <likl;e verwarde liarcn n.iar a<-h(e<
rCn-
Mevrouw is veel te goed voor zulk*
deerns als jij, viunigde dc moeder. j
(Wordt vervolgd»!
