„DE EEMLANDER"
BUITENLAND
SlIEMEIÏSPRllS z: r?A° z
PRIJS DER ADVERTENTIE
FEUILLETON.
LBS DORIS
17e Jaargang No. 200
f JJO pa nek (mei zrjtij «erztWcnnt
lege» a^ehikken) t 0.15. «fionderlljW nummer»
■f otA Wekelljlueb fetjvoegjel »D. Hollandsen»
p-i(ouder redactie ra» rhértM Hoven)
per mjaodeu H tent Wekelllkseb btfeoepd
*IF*«ldiew« per 1 «uodeu 60 cent
Donderdag 20 Februari 1919
HOOFDREDACTEUR Ma. a J. VAN SCHAARDENBURG
UITGEVERS VALKHOFF Cc
BUREAU: ARNHEMSCHE PÖORIWAU non oreieHTuiitta.
INTERCOMM. TELEFOONNUMMER 613
▼a» 1—4 re*eU f 0.80.
elke regel race» f 0.20,
dieustaanhiedingec 1—5 regels f 0.50. groote let
hah plaatsruimte. Voor handel en bedrijf bestaan
•oorde«lige bepalingen rol hel herhaald advo
teer*i> in dit Blad. bö ihonncment Êene circulair»
bevattend# da Toorvaardrn, wordt op aanvraag
toegezonden
Politiek Overzicht
De wijze waarop de onderhandelingen
över de verlenging van den wapenstilstand
ditmaal zijn gevoerd, zou bijna geleid heb
ben tot een partieele krisis in de pas
gevormde Duitsche regeering. De mi
nister van buitenlandsche zaken graaf
Brockdorif-Rantzau vond daarin aanlei
ding om zijne portefeuille ter beschikking
te stellen. Hij heeft zich door zijne ambtge-
nooten laten bewegen aan te blijven, althans
voorloopig, want of hij op den duur zijn ambt
zal blijven vervullen, hangt af van de vraag
of hem de waarborg zal worden gegeven,
die hij verlangt, dat de commissie, die van
Duitsche zijde de onderhandelingen over den
wapenstilstand voert, meer dan tot dusver
net geval was onder zijn invloed zal komen
te staan.
In de vorige week heeft deze bewinds
man in de nationale vergadering zijn mai
denspeech gehouden, die. een zeer gunstigen
indruk achterliet van 't geen van hem is
te verwachten. Wat door hem werd gezegd
over het standpunt van Duitschland ten op
zichte van den volkenbond, waarvoor Wilson
verleden Vrijdag in de vredesconferentie het
ontwerp van eène regeling heeft ingediend,
verdient de bijzondere aandacht. Dit stand
punt werd door hem aldus geschetst:
„Duitschland is besloten aan het geven
van vorm aan dezen bond zonder voorbe
houd mee te werken, ofschoon de anderen
ons slechts met diep wantrouwen zullen toe
laten, en de bond in de eerste plaats wordt
opgericht om Duitschland te beletten eene
oorlogszuchtige politiek voort te zetten, die
geheel buiten onze bedoeling ligt. Dit wan
trouwen moeten wij door bewijzen van op
rechte vredelievendheid overwinnen. Zulk
een bewijs 2al in de eerste plaats hierin.ge
legen zijn, dat wij ons «vastberaden afkeeren
van elke bewapeningspolitiek. Reeds om
economische en financieele redenen is
Duitschland er op aangewezen de bewape
ning te beperken tot den graad, die
met de handhaving van de orde be
staanbaar is Het zou een dwaling zijn
te meenen, dat bij de concentratie van
-de krachten op den vreedzamen arbeid
in het birtnenland de buitenlandsche politiek
te kort zou komen. Want een buitenlandsche
politiek, die steunt op eene overmachtige
gewapende macht, is wel een gemakkelijke
maar meestal een slechte en onvruchtbare
politiek. Van mij in ieder geval zult gij mo-
„en verwachten, dat de rijkszaken worden
.iid op een wijze, die niet ieder oogen
ic ik met het zwaard klettert pm zijne oog
merken door te zetten, maar de tegenstan
der er van overtuigt, dat het zijn eigen be-
is op onze oogmerken in te gaan.
uiterlijke ontwapening alleen is echter
voldoende; de geestelijke ontwapening
er mee hand in hand gaan. Alle ver
tillen op rechtsgebied, die tusschen ons
en een ander volk opkomen, moeten wij in
verzoenlijken geest behandelen, en wanneer
zii diplomatiek niet uit den weg zijn te rui
men, aan het oordeel van een scheidsge
recht onderwerpen, ook op gevaar af, dat
ons onrecht zou kunnen worden aangedaan.
Daarnaast moeten wij er naar streven voor
belangenkwestiën, die zich aan de beoor
deeling uit een zuiver rechtsoogpunt ont
trekken, internationale instellingen van be-
niddeling en verzoening te vormen." De
organisatie van het bemiddelingswezen in
den volkenbond zal er toe leiden, dat mee-
ningsverschillen tusschen zijne leden bijge
legd worden voordat zij de scherpte hebben
aangenomen, dia een rechterlijke uitspraak
eischt. Ik ben overtuigd, dat de positieve
Raak, die den bond in de toekomst gesteld
wordt, slechts bij een vaste, duurzame orga
nisatie zal zijn te vervullen. Daaruit volgt
de noodzakelijkheid van gemeenschappe
lijke bestuursorganen en een soort bonds-
parlement, zooals door de interparlemen
taire unie is voorbereid. Eindelijk heeft de
volkenbond zeker dwangmiddelen noodig,
om zijne besluiten te voltrekken.
De daarmee verbonden prijsgave van een
belangrijk deel der souvereiniteit kan van
een vrij volk slechts g'evergd worden, wan
ner het deel heeft in het uitvoerend bestuur
en ook zijnerzijds middelen van dwang be
schikbaar stelt. Tot een volkenbond, waar
bij wij uitsluitend object van het uitvoerend
bestuur zouden zijn, zullen wij niet kunnen
toetreden.
In de détails zal de wijze van deelneming
der staten aan de organen van den bond,
alsmede de bevoegdheid van die organen
en de regeling van hunne werkzaamheden
vele moeielijkheden bereiden. Maar ik geef
dé hoop niet op, dat de door den wereld-
strijd gemartelde menschheid deze nieuwe
betere regeling van het vhrkeer der volken
als vrucht van zijne offers en van zijn lijden
zal inoogsten."
Kenschetsend voor den nieuwen geest,
die nu de Duitsche regeering bezielt, is ook
de bereidverklaring, die werd uitgesproken
om de geschillen met andere staten bindend
te onderwerpen aan een internationale
scheidsrechterlijke macht en af te zien van
eene toerusting, die zou toelaten een buur
man met machtsmiddelen te overvallen. Tot
deze beide beperkingen van hare souverei
niteit is de Duitsche regeering bereid, wan
neer Duitschlands vroegere tegenstanders
en zijne toekomstige buren zich aan dezelfde
beperkingen onderwerpen, en zij erkent, dat
de stelling, die Duitschland in deze beide
fundamentele vragen bij de Haagsche vre-
desconferentiën heeft ingenomen, een his
torische schuld in zich sloot, waarvoor het
geheele volk thans moet boeten.
Clemenceau, de Fransche minister-presi
dent, heeft de gevaarlijke zijde ondervon
den van het hooge ambt, dat hij bekleedt.
Gistermorgen is een moordaanslag op hem
gepleegd. De dader wordt in een der teie-
grammen, die Reuter over het gebeurde
he;, ft gezonden, genoemd een militant
anarchist; er wordt nog bijgevoegd, dat hij
een anarchist was van het zachtere, op spre
ken beluste type. Deze beide kwalificatiën
zijn moeielijk met elkaar bestaanbaar. In
ieder geval kan hij nu niet meer geacht wor
den als behoorende tot het zachte type der
anarchisten; hij is nu geen prater meer, maar
een anarchist van de daad. Wel is hij, geluk
kig voor den staatsman, dien hij tot zijn
slachtoffer had bestemd, een zeer onhan
dige dader. Van de acht schoten, die hij op
de stilstaande auto van den minister-presi
dent heeft gelost, was slechts één een trèf-
schot en dit heeft nog slechts gering kwaad
aangericht; het rechter schouderblad is ge
troffen, maar geen inwendig orgaan is ge
kwetst.
De hooge leeftijd van Clemenceau is op
zich .zelf een reden tot bezorgdheid; maar
overigens geven de berichten over den toe
stand van den getroffene na den aanslag
geen reden om ongerust te' zijn over de ge
volgen, die de aanslag zal hebben.
Buitenlandsche Berichten-
B e r 1 ij n, 1 9 F e b r. (W. B-) De drie geal
lieerde sub-commissiën voor scheepvaart-,
levensmiddelen- en financieele vraagstukken
zullen waarschijnlijk den 21 n Februari te Spa
aankomen, terwijl de drie Duitsche commis
sion, die over de bovengenoemde vraagstuk
ken zullen beraadslagen ,zich in verband met
de drie te treffen overeenkomsten tegel ijker-
lijd in dezelfde plaats zullen moeten vereeni
gen.
Het aantal Duitsche gedelegeerden, -waar-'
onder zich vertegenwoordigers van zoowat
alle belanghebbende kringen bevinden, zal
meer dan J30 personen bedragen. Daarbij ko
men nog de deskundigen voor de uitvoer
artikelen, die Duitschland ten verkoop aan
biedt.
Daar het zeer moeilijk zal zijn dit groote
aantal gedelegeerden in Spa tc huisvesten,
heeft de Duitsche wapenslilslandscommissic
voorgesteld de commission voor de scheep
vaart-, voedings- en financieele overeen
komsten in een andere, ook voor de vertegen
woordigers der tegenstanders geschikte
plaats, eventueel in het neutrale buitenland,
te doen vergaderen. Om de eenheid van den
arbeid der commissie-li te verzekeren, zijn de
drie Duitsche commission onder één voorzit
ter, dr. Mclchior, procuratiehouder van de
firma Warburg in Homburg, vcreenigd. De
Duitsche commissie heeft de geallieerden in
overweging gegeven het voorzitterschap hun
ner commission ook aan een en denzelfden
persoon op te dragen. Er is nog geen nnt-
vfoord hieromtrent ontvangen.
Parijs, 19 Febr. (R> Communiqué: de
commissie voor het herstel heeft vandaag
vergaderd. Op voorstel van Hughes (Groot-
Brittanjc) betuigde zc^haar leedwezen over
den aanslag op Clemenceau en besloot ze»
dezen haar verontwaardiging daarover als
mede de hoop op zijn spoedig herstel ken
baar te malcen. De commissie zette daarna
het onderzoek van het recht op vergoeding
voort en hoorde achtereenvolgens Mori (Ja
pan), Dulles (V.-St Chisa (Italië) en Louchcur
(Frankrijk).
P a r ij s, 19 Febr. (R.) Communiqué. Van
daag heeft de commissie voor internationale
arbeidswetgeving onder leiding van Gompcrs
vergaderd.
Colliart. minister van arbeid, verschafte de
laatste inlichtingen over den aanslag op Cle
menceau.
Een motie van Barnes, werd door Yandcr-
velde ondersteund.
De commisie nam met algemeene stemmen
een motie aan, waarin ze haar verontwaardi
ging cn hoop op spoedig herstel van Clemen
ceau uitspreekt.
Daarna ging ze door met de overweging van
het Britsche concept. Zc bracht liet tot art 22.
Berlijn, TO Febr. (W. B.) De New-
York Times bericht, dat de Amerikaansche
commissie verontwaardigd was over de pro
paganda der Franschen, die ten <rfoel had
het sluiten van den vrede «e vertragen. De
Amerikaansche delegatie wil daarom voor
stellen de vredesconferentie buiten Frank
rijk te verplaatsen. Hier was geen sprake
van één enkele stem, die zich ten gunste van
dit voorstel verhief, maar geheel de pers
juicht dit toe. Ook Wokhington gewaagt van
de obstructiepolitiek van de Fransche pers.
Londen, 10 Febr. (R.) Naar Reuter
bericht heeft Lloyd George een dringende
oproep ontvangen om zich naar Parijs te be
geven. Hij is voornemens morgen de confe
rentie van mijnwerkers toe te spreken, doch
zal daarna onmiddellijk op reis naar
Parijs.
Bern, 10 Febr. (\V B.) In Duitscn-
Zwitsersche bladen verschijnen commenta
ren in verband met het Parijsche program
ma van den volkenbond.
De National Zeitung noemt het geheele
program mechanisch en ondemocratisch,
zonder ook maar eenigszins rekening le hou
den met de volkeren, zoodat men slechts
van een uitgebreider georganiseerde Entente
kan spreken.
De Züricher Post gewaagt van een sterken
garantiebond, die in den grond der zaak
slechts een voortzetting is der door den oor
log ontstane alliantie.
Washington, 18 Febr. (R.) Wilson
heeft den minister van oorlog medeg-edeeld,
dat de opperste oorlogsraad slappen doet,
om de militaire positie der geallieerden in
Noord-Rusland te verbeteren.
Parijs, 19 F c br (R.) Toen de minis- erst recht als lid van het Kabinet vart
ter-presklent hedenochtend in zijn auto i prins Max kunnen overtuigen. Ik mocht te
langs den hoek van de Rue Franklin reed,
werden eenige revolverschoten op hem ge
lost. Clemenceau bleef zeer kalm en keerde
te voei naar huis terug. Tegen de personen,
die hem omringden, zeide hij: Het is nietsf
Hij weigerde zelfs elke hulp.
Agenten snelden op den onbekende loc,
die poogxle te ontkomen. Doch met behulp
van voorbijgangers overmeesterden zij hem.
Hii verklaarde Cottin te heeten.
De toestand van Clemenceau schijnt geen
zorg te baren.
Tweede telegram. De aanvaller
van Clemenceau, Cottin genaamd, die in
Compiègne is geboren, is donr flen commis
saris van politie ondervraagd.
De chauffeur van Clemenceau is licht ge
wond. Het publiek wilde zich meester ma
ken van Cottin, maar door de tusschenkomst
van de politie werd voorkomen, dat men
hem zou mishandelen.
Parijs, 19 Febr. (R.) Cottin is een
schrijnwerker, 23 jaar oud. Hij is een mili
tant anarchist en leefde in een kleine wo
ning in de Mont Rougewijk. Hij is bekend
als een anarchist van het zachtaardige, wel
sprekende type; hij heeft nimmer in het
Fransche leger gediend en hij gebruikte he
denochtend voor het eerst een revolver, toen
hij het in zijn slaapkamer beproefde.
Hij verklaart zeven maanden geleden te
hebben besloten Clemenceau, als de vijand
der menschheid, die een nieuwen oorlog
voorbereidt, te dooden.
Clemenceau blijft helder en opgewekt en
had een lang onderhoud met maarschalk
Foch. Hij heeft eenig voedsel tot zich ge
nomen.
P a r ij s, 19 Febr. (Ha\ as.) De diagnose
van de professoren Laubri, Gosset en Cus-
sier luidt dat Clemenceau getroffen is aan
het achtergedeelte van het rechter schou
derblad.- De wond is diep, maar er is geen
inwendig orgaan gekwetst. De algemeene
en plaatselijke toestand is uitstekend.
Om drie uur hedenmiddag was Clemen-
ceau's toestand stationnair. Er is een lichte
temperatuursverhooging vastgesteld. Den
minister-president is streng bevolen dat hij
zijne kamer moet houden.
Londen, 19 Febr. (R Reuter ver
neemt dat Lloyd George met diep leedwe
zen van het telefonisch bericht uit Parijs
over den aanslag op Clemenceau kennis
heeft genomen.
Berlijn, 19 Febr. (W. B.) Hindenburg
schreef IC dezer het volgende uil het groote
hoofdkwartier aan Scheidemaun:
Uwe Excellentie heeft 13 dezer in de na
tionale vergadering generaal Ludendorff als
een hazardspelcr gekenschetst. Mij cn vele
anderen, die generaal Ludendorff trouw zijn
toegewijd, heeft dit woord, van verantwoor
delijke op de hoogste plaats ([es rijks gespro
ken, diep gegriefd. Generaal Ludendorff gloeit
van vaderlandsliefde en heeft slechts het
beste voor liet Duitsche volk in zijne krachtige
manier van doen nagejaagd. liet gcwctenloozc
cn oppervlakkige wezen van den liazardspclcr
is hem volkomen vreemd. Ik kan niet onder
stellen, dat Uwe Excellentie mijn trouwen me
dewerker in den moeilijken oorlogstijd, voor
wiens daden ik mede verantwoordelijk was,
reinheid cn ernst bij zijne werkzaamheid voor
het vaderlands wil ontzeggen. Hoogachtend,
enz.
Hindenburg.
Scheid email n antwoordde daarop: Ik vil
Uwe Excellentie er mijn leedwezen over uit
spreken, dat mijn uitlating over generaal Lu
dendorff Uwe Excellentie heeft gekwetst. Ten
opzichte van dc zaak zelf moet ik echter b<j
mijne woorden blijven. Een hazardspeler
noem ik een man, die alles op één kaart zet
zonder over de gevolgen tc denkeu, welke het
in gebreke blijven dezer kaart met zich sleept.
Dat generaal Ltidendorff op deze wijze "heeft
gehandeld, daarvan heb ik mij als pnrlcments-
mecr van ccn gcnialen hazardspcler^spreken,
omdat generaal Ludendorff, zoonfs in ge
schriften vaststaat, den len October 1918 zelf
heofrverklaard: Ik gevoel mij als een hazard-
spclcr.
j Ik verblijf met dc verzekering mijner hoog-
I achting, enz. Philipp Scheidomann.
Weimar, 1 9 F e b r. (W. B.) In de zit
ting der nationale vergadering is heden ir.
olie drie lezingen het wetsontwerp •betref
fende de wijziging van de verordening over
de teruggave van de in België en Frankrijk
opgevorderde bedrijfsinrichtingen overeen
komstig het jongste wapenstilstandsverdrag
aangenomen.
Er is een wetsontwerp ingediend, waarbij
tot het lenigen van den woningnood staats
middelen ter beschikking worden gesteld.
Het Huis heeft de beraadslaging over net
regeeringsprograjn voortgezet. In het debat
zeide de minister van oorlog kolonel Rein-
hordt, dat de met uit van Rusland gezonden
mènschen, geld en propagandamiddelen on
dersteunde Spartacusmannen, den burgeroor
log hebben doen ontbranden. Daardoor heb
ben troepen en vrijwilligers het strijdwerk
meer moeten opvatten. Ónder groot rumoer
van de onafhankelijken drukte hij zijn leed
wezen uit, dat de bewakers van Liebknecht
en Rosa Luxemburg hen niet ongedeerd
hadden kunnen overbrengen.
De minister Erzberger bracht een groet
aan de broeders links van den Rijn, die de
vijandelijke bezetting moeten dragen, op
dat het overige Duitschland de voordeelen
var. den wapenstilstand kunne inoogsten.
H'j klaagde over de schending van de voor-
waaiden van het wapenstilstandsverdrag,
vooral door de Fransche bezeüingsautoritei-
len op een wijze, die alle perken te buiten
gaal Het Du.ische volk heelt het onver
vreemdbare recht op een rechtvaardigen
vrede reeds in den zak. Elke overschrijding
van de grens, die in de nota der geallieer
den van 5 November getrokken is, moei ais
een woordbreuk gekenschetst worden.
Erzberger zeide verder, dat de regeering
cfen strijd tegen het bolsjewisme in het
oosten als een van hare gewichtigste taken
beschouwde. De Duitsche regeering heeft de
geallieerden uitgenoodigd tot gemeenschap
pelijke bestrijding. Daarop is niet .geant-
v, ooi d; maar Duitschland kan niet wachten,
loldat' de sovjet-troepen in Oost-Pruisen
staan.
Hij deed voorts een beroep op hel Roode
Kruis te Genève, om voor de teruggave van
de Duiilschc krijgsgevangenen op te komen.
Duitschland kan geen oorlog meer voeren.
Wanneer niettemin zijne krijgsgevangenen
worden achtergehouden, dan is dat een bar-
baarschheid, waarvan de geschiedenis der
menschheid geen tweede voorbeeld kent.
B e r 1 ij n, 19 Febr. (W. B.) In een bij
het ministerie van buitenlandsche zaken bin
nengekomen bericht wordt door de Slees-
wijk-Hólsteinsche stedendag geprotesteerd
tegen afscheiding van Noord-SIeeswijk. Hier
op antwoordde de staatssecretaris van bui
tenlandsche zaken, dat het de zaak der
Xoord-Sleeswijkers is om bij de te houden
volksstemming tot op den laatsten man
uiting te geven aan hun wenschen.
Berlijn, 18 Febr. (W. B.) Tegen de
Spartacistische algemeene staking in het
mljnwerkersgebied van Rijnland en Westfa-
len vaardigden vier groote mijnwerkersbon
den een oproep uit, waarin er met klem bij
de mijnwerkers op wordt aangedrongen te
gen de daden der Spartacisten stelling te
nemen.
Naar door de Voruarts wordt bericht,
heersfcht er onder de mijnwerkers absoluut
geen geneigdheid om te gaan staken De
mijnwerkers worden tot staking gedwongen.
De Roman van een Nederlandsclien Schilder.
Naar het Engelsch van
van
MAARTEN MAARTEN S
door
J. L. van der Moer.
58
Ilij duidde den Franschman aan, die flirtte
met Sidonie, welke 'n slg\rct roolctc.
Zorg er voor, dat u de "oorwaarden pre-
cues weet, voegde hij er bij. Ik zal u 'n af-
scJirift Aan de bepalingen zenden. Wij kunste-
Z^n oep 00nlijk zulke zorgcloozc wezens.
Ik beloof u, dat ik daarover kan meepraten.
Hij fronste het voorhoofd, sprak zacht en
somber, terwijl hij voortstapte, nis riepen zijn
«woorden verborgen herinneringen op aan
droefheid, berouw en teleurstellingen.
Dat Ifigaat is een van de voornaamste
redenen van onze komst alhier, vervolgde hij.
J)e man, die 't geld vertegenwoordigt, heeft
altijd veel in te brengen. Naar ik hoor, is onze
gastheer nog al 'n bekend amateur Ik hen
erg verlangend.Wat ik zeggen wilde. Me
vrouw Pareys heeft ons vóór tafel een paar
landschappen laten zien, sijn die soms van u
Ja.
Lis beet zijn sigaar ttuk.
Ze hebben wel verdienste,
Tk dank u. Be weet, 'Ut ze gruwelijk
Hecht ziux.
Dat zijn ze niet. Bovendien zou dat Veel
meer geruststellend zijn dan de gulden middel
maat. Zc zijn excuseer me, dal ik 't zeg
ze zijn als de opstellen van 'n schooljongen,
bijvoorbeeld uit de zesde klas, geschreven
onder den invloed van den meester. Maar van
'n jongen, die
Voorspellingen zijn gevaarlijk, hernam
hij lachend, maar ik wilde zeggenvan 'n
jongen, die 'n uitstekend journalist belooft te
worden of 'n "oed schrijver. Men kan t zoo
niet zeggen, maar de techniek heeft ie te
pakken.
U is veel le toegevend voor me, veel te
toegevend, zei Lis met aandoening in /zijn stem.
Volstrekt niet. Maar dat gesprek aan
tafel beviel mij niet. 't Is waar ,dat geen van
ons voorspellen kan of dc verwachting, die
men van iemand heeft, zal vervuld worden
Maar 't is ook beslist onwaar, dat wij, die
veel gewerkt hebben, niét zouden kunnen zien,
of iemand's werk iets belooft voor de toe
komst. Hebt u nog niet eens wat anders, dat
u me kunt laten zien
Het was warm in de serre, niettegenstaande
de deuren wijd open slonden. Maar buiten
was het ook heet.
Ik heb boven 'n hccle portefeuille met
schetsen, zeFLis eensklaps, die ik in de laatste
veertien dagen gemaakt heb.
Hij haastte zich naar boven om zc tc halen.
Zoo onder vier oogen wilde hij zc wel laten
zien Van uit Jctta^s boudoir hoorde hij haar
helden-- lach. Zij was met het kind bezig,
met Redwipta, die door haar verzorgster, na
het eten, voor een paar minuten hierheen was
gebracht. De gewone mensohen alen hier vroeg.
Toen Lis met leege handen terugkwam,
zaten de heeren te rooken rondom dc paste*
tf^kervirv' die de. Barones had doen halen. I
Het portret was voor een ruiker rose cn
blauwe hortensia's gcplaaist, die de kleuren-
verzamcling op een Kerst-plaat zeker zouden
bedorxen hebben.
O. nee. zóó slecht nog niet, zei Odo.
Ilij aarzelde, waarop een welsprekend stil
zwijgen volgde.
Ik vind dat "t me bepaald leclijk maakt»
zei Madame dc Rossac pruilend.
Nee, dat kan niet, antwoordde dc school-
mecsterige Maestro, maar den indruk zou ik
niet aangenaam kunnen noemen.
En terugtredend, siste hij Raff in het oor:
verkeerde methode, slechte school, en geen
lalent.
Hij verbeeldde zich dat hij fluisterde, maar
Lis ving toch de laatste twee woorden op.
Dat costuum is" verkeerd gekozen, maar
't is toch handig gedaan, zei Raft. Ilij nam
Lis mede; U heeft ^eel meer gevoel dan ik
gedacht had i Minder mooie van 't karak
ter van die vrouw heeft u in 't gezicht gelegd.
Ik zie wel dat u nog niet genoeg portretten
teekende, maar dit is toch zeer origineel. Laat
me nu die nieuwe landschappen eens zien. Ilij
heeft wel gelijk, als ie beweert dat portret
schilderen in Frankrijk moet geleerd worden.
De doeken zijn verdwenen! riep Lis op
gewonden uit. De een of ander moet ze weg
genomen hebben Ik kan er geen een vinden I
Raff twijfelde even, maar oogenblikkelijk
voelde hij er spijl over.
U zult zc morgen wel vinden, sprak hij
geruststellend. Vóór dien tijd gaan wc focb
niet heen.
Ilij bestudeerde met alle aandacht zijn
sigaar, terwijl zij van tusschen de ornnjeboo-
men traden. Jetta riep hun van uit liet venster
toe, en zij schreden langzaam in die richting.
Matf alvorens haar te bereiken. legde Jacob
Raff eensklaps een hand op den schouder van
zijn jeugdigen metgezel en vo'egde hem vrien
delijk toe: Beste jongen, je hebt en jc wordt
behccrscht door wat dc buitenwereld spot
tend „kunstenaarstemperament'' noemt-
Zorg vooral dat je er niet meer door lijdt dan
je verdragen leunt.
Verbeeld-je, zei Jctla, Redempla heeft
nooit zeepbellen geblazen. Wcet-je nog wel,
Lis? Maar zij is niet zoo poëtisch aangelegd
aangelegd als jij.
Zij blies een zeepbel cii het kleine meisje
kraaide vart pret.
Zeg Lis, ik geloof dat jc 't meest tot dit
kind aangetrokken werdt door haar mooi ge
kleurde gele cn blauwe plekken. Weet jc nog
wel van vroeger?
Zij begon Jacob Raff ving alles te vertellen
wat zij zich nog herinnerde van Lis' kunst
producten uit zijn jeugd
Scheid toch uit! riep het slachtoffer.
Kijk. daar gaat 'n mooie bel! Maar ik Tond
die met rook cr in altijd dc mooiste. Ik heb
nooit meer iemand ontmoet, die dat zoo doen
kon.
-— Dat kan i k wel, zei Jacob Raff, en hij
deed het ook.
Nee, niet mooi, beweerde het meisje, cn
allen begonnen tc lachen.
Ze heeft gelijk, mcrklc Raff op, terwijl
hij zich weer omdraaide. Maar des te meer
gelijkt 't op 't leven!
Joh verscheen in het boudoir. Met zijn teme
rige spraak deelde hij langzaam mede „dat
Mijnheer in het groote salon, in den weste
lijken vleugel, Mevrouw cn Mijnheer wacht
teJetta stond op, en de vrouw nam het be
droefd kijkende kind mee.
Kom, sprak Jetta.
Haar oopcn zocht»*\ die van Lis vorsrher^
<«f zc er droefheid in ontdekken konden. Dc
kunstenaar volgde. Ilij scheen verwonderd te
zijn.
Toen z.e binnentraden, hoorden ze,allerlei
uil roepen van verrukking. Dc groote Franscli-
•man was aan het uitweiden, zijn mooie woor
den galmden als klokken:. Superbe! M n g-
n i 1 i q u e! Admirable!
Hij riep zijn collega op den drempel reeds
toe:
Kom toch eens kijken, 't is wonderbaar-*
lijk! Mevrouw, vergun mc dat ik u mijn com
pliment maak! Maar 't is tc dwaas, te dwaas
om zulk werk verborgen tc houden! Maar dat
b nu uit, Monsieur, ik heb u thans ontdekll
Langs den witten, met goud afgezetten wand
van het salon, tegenover dc drie liooge vens-,
tors, waren dc schetsen en teekeningen van
dc Boldamsche heide van Lis Doris tentoon-f
gesteld. Dc ccrcplaats werd ingenomen door;
de schilderij „Zonsopgang" en de „Nacht"*
Alleen liet werk van dien achtermiddag „Gloed
op dc Heide" ontbrak.
De Fransche kunstenaar nam zc één voor
cén in handen en draaide ze naar liet licht
„Ja, ja, dat is 't!herhaalde hij. „Dat is 't! U
heeft die tint uitmuntend getroffen. La bl o u
de ur rose dies terrains! Les gris
lumincux argentin o, zeker, dal
is 'tl'
Ilij nam ccn andere schets op.
Wat zeg jij, Jacob, dit is 't nu, hc?
Jacob zei niets, maar keek met des te meel
aandacht.
(Wordt vervolgd.;
