5i«is rrsr je
DE EEMLANDER"
BUITENLAND
j> Zilveren TsschHs.
m!SDEuiiraifiiiii;EUri"S
Vrijz.-Dem. Werkprogram-
Buitenlandsche Berichttu
g WILlEü GROENHUIZEN. Lanfiesiraat 43-
FEUILLETON.
LIS DORES
17e Jaargang No. 252
post f 2-30. pc. week (met gratl* veriekering
Leo oogelukkeo) f 0.15. afzonderlijke nummers
0.05. - Wekelijkseh bijvoegsel >Watldrtmf
per J maanden 60 cent.
SFOORTSCH
j J
HOOFDREDACTEUR: M.. O. J. VAN SCHAARDENBURG
UITGEVERS: VALKHOFF i Co
BUREAUARNHEMSCHE POORTWAL, Hoe* utrechtschcstil
INTERCOMM. TELEFOONNUMMER 513
Oonaerdag 24 April 1919
dienstaanbiedingen 1—5 regels f 0.50. grootc letters
naar plaatsruimte- Voor handel en bedrijf bestaan
xecr voordcelige bepalingen tot het herhaald adver»
tecrcn In dit Blad, bij abonnement Bene circulaire
bevattende de voorwaarden, wordi op aanvraag
toegezonden.
n.
Rechtswezen. Opheffing van alle
wettelijke bepalingen, die de vrouw achter-
Btellen bii den man.
Herziening der wetboeken o.a.*ei
waarborging von de rechten der vrouw op
baar kinderen, vermogen en inkomsten.
Uitbreiding der gronden voor echtschei
ding. verbetering van den rechtstoestand
vsn buitenechtelijke kindeien.
Beperking van familieerfrecht, gelijkstel
ling ar. den langstlevenden echtgenoot met
5de kinderen.
Vereenvoudiging van het procesrecht,
snel en goedkoop recht.
IncUvidueele behandeling van veroordeel-
iden.
Bizondere colleges voor kinderzaken.
Wettelijke regeling van rechtstoestand
Van ambtenaren.
Volledig toezicht op instellingen van lief
dadigheid.
Volk sw e 1 v a a r t. Verhooging van de
productiekracht des volks op ieder gebied
van het economisch leven, bijz. door steun-
verleening derwijze dat de energie geprik
keld wordt en voor alle economisch ratio-
neele bedrijven de voorwaarden geschapen
v/orden tot gezonde ontwikkeling. Verwijde-
ding van staatsbemoeiing, welke zonder
noodzaak het bedrijfsleven belemmert.
Vrijhandel. Uitbreiding vervoerwezen.
Voorlichting van den handel ter uitbreiding
van afzetgebied.
Ruime gelegenheid tot het verkrijgen
van valibekwaamheid en technische vaardig
heid. Vakonderwijs, leergangen voor vol
wassenen, nijverheidsmusea'^.
Stelselmatige opsporing van delfstoffen,
als regel ontginning van Staatswege.
Tegengaan van den trek naar de steden
door verbetering van de ontwikkelingsvoor-
waarden ten platten lande.
Uitbreiding landbouwonderwijs en voor
lichtingsdienst.
Herziening van het pachtcontract, mede-
dragen van het bedrijfsrisico door verpach
ter, bevordering van het verkrijgen van
grondeigendom door den grondgebruiker.
Verhooging van bodemproductiviteit door
drooglegging, ontginning enz. Vereenvou
diging onteigeningprocedure ten algemee-
ne nutte.
Bevordering alg. credietwezen, mogelijk
heid voor geschoolde vaklieden op zelfstan
dig bestaan.
Bevordering van coöperatie.
Tot behoud en vergrooting van de ar
beidskracht van het volk doorgevoerde ar
beidsbemiddeling en productieve werkver
schaffing.
Overjveidsexploitatie van ondernemingen
van alg. belang met monopolistisch karak
ter.
Registratie van sterk-monopolistische be
llijven, openbaarheid hunner balonsen en
bedrijfsresultaten, zeggenschap der over
heid over hun prijspolitiek.
Sociale We t g e v i n g. Geen ontwik
keling von het^bedrijfsleven door eceno-
misch overwicht der werkgevers of getals-
o Tr<"!ch' der .werknemers, verzoening hun-
gen,- wegneming van bednjfsgeva-
cn.
Uitbreiding arbeidswetgeving. 45-urige
arbeidsweek, verbod van nacht voor jonge
lieden, ook tot huisindustrie en landbouw,
.beneden 18 jaar en verbód van arbeid voor
kinderen gedurende leerplichtigen leeftijd
en de uren voor voortgezet onderwijs.
Uitbreking van de regeling der collectie
ve arbeidsovereenkomsten, loonminima voor
zekere bedrijven, bevordering van arbitrage
en van medezeggenschap en jdeelhebbcr-
schap der arbeidérs in de bedrijven.
Ouderdomspensioen, op uiterlijk 65-jaii-
gen leeftijd tot een bedrag dat redelijk le-
-ensonderheud waarborgt. Moedexschaps-
o. zorging, zuigelingenzorg. Verplichte ver
zekering tegen ziekte, ongevallen, invalidi
teit, dood van den kostwinner en werke
loosheid, met bijdrage van werkgever en
staat.
Armenzorg gericht op behoud en herv.in
nen van" zelfstandige kracht.
Staatstoezicht op verzek. maatschappijen
•en collectieve kassen.
Omvangrijke zorg voor volksgezondheid
en volkshuisvesting.
Bestrijding van woeker. Volkscrediet.
Modelregeling van arbeidsvoorwaarden
van overheidspersoneel!. Georganiseerd
overleg.
Bij opdracht van leyeringen te letten op
arbeidsvoorwaarden.
(Slot vólgt.)
Politiek Overzicht
De stakingsbeweging is in Duitschland
aan het afnemen; haar einde schijnt in Het
gezicht te zijn. Tegen den zin \<hn de
leiders der beweging. Eene "week geleden
nog, den !7en April, werd in eene jjoor de
Spartacistische elementen, die als drijvende
kracht achter de staking in het Ruhrge-
bied en wachter andere stakingen staan, be-
heerschte vergadering te Dorrmrind be
sloten tot voortzetting van de staking. Daar
bij wérd- naast onzinnige economische
eischen verlangd overgave van het cóm-
mandogezag aan het proletariaat, ontwape
ning van de politie, opheffing van den staat
van beleg en aanknooping van onderhande
lingen met de Russische sovjetrepubliek. Als
het ging naar den wil van deze lieden, dan
zou er aan de stakingen in 't geheel geen
einde komen. Althans zoolang er nog ge
staakt kan worden, want als er geene on
dernemingen meer zijn, die werklieden in
him diens^t hebben, dan houden van zelf de
stakingen op.
Nu de lust tot staking verslapt en de
menschen zich weer aanmelden om te wer
ken, mag worden aangenomen, dat zij weer
voor redeneering vatbaar worden en dat de
oogen hun opengaan voor de gevolgen van
deze krankzinnige beweging, waarvan zij
zelf het eerst dupe zijn geworden." Over
deze gevolgen wordt aan de Vorwarts uit
het Ruhrgebied geschreven:
„Door de staking zijn minstens drie mik
lioen ton kolen, clie men uit de miinen
had kunnen halen, verloren gegaan. Dat is
gebeurd in de dagen, waarin voor de hon
gerende massa's uit het buitenland levens
middelen moeten worden ingevoerd, als wij
ze kunnen betalen. Als wij twee millioen
ton van de kolen, die in den grond zijn blij
ven zitten, hadden uitgevoerd, dan hadden
wij daarmee minstens voor 250 millioen
mark levensmiddelen kunnen betalen. Hel
hongerende volk roept om brood en tegelijk
wordt het lichtvaardig bewogen, door ver
hindering van de kolenpróductie den invoer
van levensmiddelen af te snijden, den
hongersnood en de werkloosheid nog te ver-,
hoogen.
De grootste oorzaak van "de stakingen is
ongetwijfeld de cjoor de Entente door hare
blokkade verwekte hongersnood. De hier
door ontstane wan'hoopsslemming is door
de stakingsdrijvers gewetenloos uitgebuit.
Dat is hun ernstig misdrijf, aan het volk
gepleegd, een misdrijf waarvan de beteeke-
nis nog niet is te overzien. Nog is het werk
niet overal hervat- en dit kan ook niet ge
schieden, omdat in talrijke mijnen tenge
volge van den stilstand van het bedrijf be
langrijke storingen zijn ingetreden. Waar
schijnlijk zullen dus vele duizenden voor-'
loopig niet aan het werk gezet kunnen wor
den. Wdf zullen deze leegloopende werk
lieden beginnen, nu do algemeene werk
loosheid door, het reusachtige gebrek aan
kolen nog is toegenomen? De omstreeks
500.000 vrijwillig of onvrijwillig bij de sta
king betrokkenen hebben voor meer dan
drie weken- geen loon. Dnt beteekent voor
ieder een loonverlies von minstens 200
500 mark. De stakingsleiders hebben aan
de stakende massa nis van zeif sprekend
voorgespiegeld, dot de werkuren, waarin
werd gestaakt, uitbetaald zouden worden.
Maar de werkgevers verklaren, dat het hun
eenvoudig onmogelijk is die uren te betalen;
daarvoor zou een bedrag van 55 u 60 mil
lioen noodig zijn.
De haltverhongerde massa's zijn dus
gedurende eenige weken niet in staat de
noodigste behoeften voor hunne voeding
te betalen. Men stelle zich dezen verschrik-
kelijken toestand voor. Dan zal men besef
fen welke rampzalige naweeën de staking
in het Ruhrgebied nog kan hebben. Stilte
van werk, afsnijding van het cFediet voor
de door de staking getroffen ondernemin
gen, wie weet hoe vele werkloozen meer,
een loonderving, van honderden mark voor
iedere arbeidersfamilie, geldnood van hon
derdduizenden, stijging van den hon
gersnood, dat zijn de „successen" van
de groQte mijnwerkersstaking, die door de
stakingsdrijvérs als een „prachtige verhef-,
'fing van het revolutionaire proletariaat" is
geroemd."
B e r 1 ij n, 25 A p r i'l. (V.\ BGeneraal Nu-
dant, de voorzitter der -geallieerde wtfpenstil-
staudscommissic heeft den voorzitter dor
Duitschc wapenstilstand^.0emissie de vol
gende nota overhandigd:
Maarschalk Poch. opperbevelhebber der ge
allieerde. legers seint den 22en April onder
No. 2003 om liet volgende antwoord der ge
allieerde en geassocieerde regeeringen aan de
Duitschc regeering te doen toekomen: lo. de
Duitschc gedelegeerden leunnen vertrekken,
wanneer zij daartoe bereid zijn. De Duitsclié
regeering wordt verzocht bet tijdstip van hun
vertrek zoo spoedig mogelijk mede te deelen.
Hun reis in het geallieerde gebied wordt zóó
geregeld dsn zij 's avonds in Versailles aanko
men cn zich rustig kunnen installecren; 2o. dc
Duitsche gedelegeerden zullen over elke vrij
heid van, bewegen tot hei vervullen, hunner
opdracht beschikken, eveneens hebben zij vol
komen vrijheid voor de telegrafische en tele
fonische verbinding mei hun regeering; 3o.
de Duitsche gedelegeerden kunnen thans reeds
hun commissie van drie leden naar Versailles
zenden om hel verblijf Voor te bereiden.
(get) Nudant.
(Wólff verneemt dat de delegatie Maandag
zal vertrekken).
Londen 2 3 April (R.) Thans is be
paald, da', het officieclc uittreksel der vredes
voorwaarden an~n de pers z.al worden mede
gedeeld. zoodra zij aan de Duitsóhers zijn
overhandigd, maar dit besluit kan nog wor
den gewijzigd.
Parijs, 2 5 April. (R.) President Wil
son heeft hedennonriddag de eerste verkla
ring afgelegd over een punt van geschil op
de vredesconferentie, een officieele mede-
'deeling over het Adriatische waagstuk.
Daarbij heeft hij er nadruk op gelegd, dat
er zekere scherp omlijnde beginselen zijn,
waarmede de volken zich als grondslagen
voor een duurzamen vrede vereenigd heb
ben. De Vereenigde Staten wenschen, dat
men van deze beginselen niets laat vallen.
De onderhavige verklaring begint aldus:_
Met het oog op de doorslaande beteeke-
nis der betrokken kwestiën en ten einde zoo
veel mogelijk licht te laten vallen op wat
aan hunne regeling vast zit, hoop ik, dat de
volgende uiteenzetting er toe zal bijdragen
om zich een finaal oordeel te vormen en
een bevredigende oplossing te vinden.
Toen Italië in den oorlog trad deed"t dit op
dén grondslag van een scherp omschreven,
maar particuliere overeenkomst met Frank
rijk en Groot Brittannië, bekend als hel ver-
c^ag van Londen. Sindsdien ffeeft dc toe
stand een grondige verandering onder
gaan.
Vele andere mogendheden groot en klein,
zijn ten strijde getrokken zonder ven dat
particuliere verdrag af te weten.v
Het Oostenrijksch-Hongaarsche rijk, des
tijds de vijand van Europa en ten koste
waarvan het verdrag van Londen zou wor
den nagekomen, in geval van overwinning,
is uiteen gevallen en beslaat niet meer. Dat
is niet het eenige. De verschillende deelen
van dat rijk ontwikkelen zich tot onafhan
kelijke staten en bondgenooten in den vol
kenbond, niet met degenen, die nog onlangs
onze vijanden ware, doch met Italië zelf en
de rijken, die in. den grooien oorlog voor
de vrijheid naast Italië stonden. Wij moe
ten hunne vrijheid zoo goed als de onze
vestigen. Zij zullen tot de kleine staten be-
hooien, waarvan de belangen van nu af
oven angstvallig als die der machtigste
staten zullen worden gewaarborgd.
Bovendien is de oorlog geëindigd door
Duitschland een wapenstilstand en een vrede
voor te stellen, die op eenige duidelijk om
lijnde beginselen zullen berusten, welke een
nieuwen staat van zaken van recht en bil
lijkheid zullen te voorschijn roepen. Op
•deze beginselen is de rrede met Duitschland
niet slechts ontworpen, maar ook onder
woorden gebracht.
Wij moeten dezelfde bèginselen voor de
vereffening van de geschillen in de staten,
die oorspronkelijk het Oostenrijksch-Hon
gaarsche rijk samenstelden, en in de Balkan-
staten toepassen, als wij in den \Yede met
Duitschland hebben toegepast.
Deze beginselen werden met nadruk
vooropgesteld, toen het initiatief voor den
'vrede werd genomen. De heele bouw van
den vrede moet daarop berusten. Indien zij
op Fiume worden toegepast, moet deze stud
tot uitgang en ingang strekken van den
handel, niet van Italië, maar van de landen
ten N. en N.W. van die haven, Hongarije,
Bohemen, Rumenië en de staten der nieu
we Zuid-Slavische groep. Met Fiume aan
Italië toe te kennen zou men den -indruk
maken, dat wij moedwillig de haven, waar
van al die landen in hoofdzaak afhankelijk
zijn wat den uitgang naar de Middellar.d-
sche Ze<^ betreft, in het bezit der mogend
heid te hebben gesteld, waarvan ze niet een
integreerend deel uitmaakte en welker sou-
verèmiteit, zoo ze daar werd gevestigd, uit
den aard der zaak vreemd en niet-in-
heemsch zou schijnen en zich niet zou
kunnen vereenzelvigen met het handels- en
nijverheidsleven van de streken, die de ha
ven moet bedienen. Ongetwijfeld werd om
deze reden Fiume niet opgenomen in het
verdrag van Londen? maat voor goed aan
de Kronten toegewezen.
Wilson zegt, dat Italië thans een der ga
ranten geworden is van den nieuwen toe
stand, die is ontstaan. Het ligt in zijne keus
te worden omringd door vrienden en voor
de pas bevrijde volken aan de andere ^jde
der Adriatische zee een toonbeeld te zijn
van zielegrootheid, edelmoedigheid en voor
rang van de rechtvaardigheid boven eigen
belangen.
Amerika heeft door de opdracht van zijne
deelgenooten in den oorlog het voorrecht
gekregen den vrede in te leiden, dien wij
op het punt staan te sluiten, op de begin
selen die het zelf heeft opgesteld. Op Ame
rika rust de plicht elk besluit, waaraan het
deelneemt, overeen te brengen,mét difc be
ginselen. Amerika kan niet anders doen.
Het vertrouwd op Italië en gelooft, dat Italië
niets zal verlongen wat niet bestaanbaar is
met déze heilige beginselen.
Er sta3n nu geen belangen op het spel,
maar de rechten van de staten, nieuwe en
oude, van de bevrijde volken, volken wek,
ker regeerders hen nooit waardig hebben'
gekeurd het „vecht boven alle recht te
bezitten, het recht van do wereld op vrede
en op zulke regelingen van belangen
%als den vrede zeker maken. Dit zijn de
eenige beginselen waarvoor Amerika ge
streden heeft, de eenige beginselen waarop
Amerika kan toestemmen in het sluiten van
den vrede. Amerika hoopt en gelooft, nat
slechts op deze beginselen het Italiaansch*
volk het zal vragen vrede te sluiten.
Parijs, 2 5 April. (R.) Ten'gevolg*
van de verklaring van Wilson zijn de ltali*
aansche gevolmachtigden bijeen gekomen.
Tweede telegram. Orlando dreigt
Parijs heden te verlaten. Lloyd Georgo
tracht hem te bewegen zijn vertrek uit te
stellen.
Derde telegram. Orlando kondigt
aan, dat hij ten gevolge van den door Wil
son's manifest veroorzaakten toestand mor»
gen uit Parijs naar Italië zal vertrekken.
Londen, 25 April. (R.) Reuter vel I
neemt in verband met Ilalië's eischen, da
Groot-Britlannië Italië in rijn eigen belang
heeft aangeraden eenigen van.zijne eischer( i
te laten vallen. Wanneer echter de Italianen'
op hunne rechten staan, ingevolge het ver
drag van Londen, dan zullen Brittannië en
Frankrijk hunne handteekening gestand
blijven. Zij hebben er echter op gewezen,
dat dit verdrag Fiume aan Kroatië toekent
en dat, indien hét verdrag tèn uitvoer wordt
gebracht, deze bepaling eveneens moet won
den ge
Lloyd Geferge en Clemenceau hebber
getracht eene schikking tot stand te Ijren
gen. Wilson heeft zijne verklaring Op .eigen
verantwoordelijkheid afgelegd.
Parijs, 23 April. (Il^vas.) liet rapport
van dc commissie Voor de verantwoordelijk*
beid werd Dinsdag onder de leden der dele-
gaties uitgereikt. Ill verslag is' in vier hoofd
stukken verdeeld.
Ten aanzien van dc eerste vraag, die gesteld,
was, nl. wie" verantwoordelijk is voor den
oorlog,-kwam dc commissie lot de conclusie,
dat de volle verantwoordelijkheid voor den
oorlog op Duitse lila njl cn Ooslénrijk-ÏIonga-
rije rust
Op dc tweede vraag, die als-volgt was ge
formuleerd: Zijn er in den loop van den veld*
tocht feilen gepleegd, die tegen de wetten en
gebruiken van den oorlog indruischen? ant
woordt de Commissie, daf haar 32 punten van
beschuldiging werden voorgelegd-, die alle
schendingen vnn dc wetten en gebruiken in
den oorlog betreffen; Deze. schendingen had
den plaats zonder verontschuldiging van mili
taire. uooikaak.. Hieruit volgt, dal dc cential©
rijken en hun bondgenooten, de Bulgaren cn
Turken, den oorlog volgens barbaarsclic cn
onwettige methoden hebben gevoerd.
Dc Commissie vraagt opnieuw een onder
zoek in te stellen, opdat er een zoo volledig
mogelijke lijst kan worden opgemaakt van
alle oorlogsmisdaden, die door Duitschland en
zijn bondgenooten zijn Led reven.
Als resultaat van haar onderzoek nafar de
verantwoordelijkheid voor de oorlogsmi 'a-
den zet dc.'commissie in het derde hoofdstuk
vrfn haar rapport uiteen, dat men nasporin-
gen moet doen naar en straf moet opleggen
aan allen die tot de vijandelijke strijdkrachten
behoorden en zich aan oorlogsmisdaden heb
ben schuldig gemaakt, met inbegrip van do
generale striven cn alle andere persoonlijkhe
den hoe hoog geplaatst zij ook mogen zijn.
Dc keizer, die tweemaal als medeplichtige
aan deze misdaden is genoemd, zou dus ge
recht el ijkAkunn-en worden vervolgd. Immers, k
zegt het fnpport, al valt liet moeilijk een ver
volging wegens politieke misdaden in te stel
len. het veld blijft vrij wat betreft dc misda-.
den tegen het openbare recht, waarmede dc
schendingen van dc oorlogsgebruiken vereen
zelvigd worden.
Dc commissie lcomligt de vorming van een
internationaal gerechtshof aan. dat Hoog Ge
rechtshof zal v orden genoemd, en Cei^proce-
O O <5 O OOOO O C* OD
0 Oiitvangon een fraaie keuze
V Aanbevelend. V
Q Zie FlalngeAMERSFOORT
DOCOOOOOOOOOOOOO
De "Roman van een Nederlandscheq Schilder.
Naar het Fngclsch van
maarten maartens
door
J. L. van der Mo e r.
98
Oude Jacob schoof ruw zijn stoel achteruit
er. begon ongeduldig met den voel op den vloer
te trappelen.
Is mijn verwachting in den regel te
groot? barstte hij uit.
Volstrekt niet. Dit is juist 'n uitzonde
ring.
O zool Welnrè, van hem heb ik tot op dit
•oogenblik veel meer verwacht dan ie hééft
geleverd. En toch blijf ik wachten en hopen,
fondanfcs dat.
Onzin. De man moet wel veertig zijn.
Bij kunstenaars als Lis Doris tellen de
Haren met. maar de eanotie'st
De andere schilder, Hcxrig, glimlachte
Wat? riep de onstuimige oude heer. Kom
eens hierl
Hij ging den bezoeker voor naar het neven-
vertrek. zijn greofe, leege slaapkamer, dc
eenige kamer welke hij builen zijn atelier be
zat.
Wil je dit eens bekijken! zei hij geërgerd
en op bevelenden toon.
Daar hing tegen den liéhtgrijzen muur de
kop van Simon Doris.
Vol fouten! verklaarde Herrig. na een
vluchtig onderzoek.
Dit deed ie op zijn zeventiende jaar, zón
de- ooit les gehad fe hebben.
Neem me.niet' kwalijk, maar wc weten
allen dat ie les gebad heeft van Odo Parcys.
Ja, zei Raff, eenigszics terneergeslagen.
Dat veronderstel ik. Maar ik bedoelde: voor
dat ic 'n bepaalden cursus gevolgd had.
Je leunt bij hem altijd nog iets van; den
invloed van den lechneester opmerken,^of
schoon hun onderwerpen geheel verschillend
zijn. Er is bepaald iels van 't heel bizondere
van Pareys in t werk van Doris.
- Ja, ja. heel bizonder, zei Raff norsch
Ik begrijp dat niet van Pareys.
Hij maakte een beweging met dc schouders
pn met het hoofd, als schudde hij een on-
draaglijken, nutteloozen last af.
Wat begriip-je niet?
Ik begrijp niet dat 'n groot schilder
nooit schildert.
Nu nog mooier, zei Herrig lachend, daar
voor zijn voldoende redenen aan te halen: Vad-
zigheid, ziekelijkheid en geld in overvloed.
De laatste twee dingen kun je van mij
ook zeggen.
En van mij alleen,, 't oerst. Jouw absoluut
oehrek daaraan neutraliseer* do rest. Er ziin
menselien die liever in 'n tredmolen loopen dan
stil zitten-.
Donk-je, lachte Jacob, met de oogen op
Lis' schets gevestigd.
Je weet heel goed, dat Jé onder duizen
den geen grooter bewonderaar hebt dan ik.
-- Dnt weet ik. Kun jij begrijpen dat in 'n
■ftereld, waarin zoo ontzettend veel te doen is,
dc mc-iwchelijko dwaasheid 'n tredmolen heeft
kunnen uitvinden? Men wordt er naar van
als men er aan denkt. D i c schets daar bew:jst,
dat waarlijk grootsch werk van sommige men
schen 'n persoonlijke aandrift vordert, 'n ont
lading van electriciteit, of hoe je 't noemen
wilt I Moet diep uit hun binnenste komen
Misschien, niet bij iedereen? Ik zou bij voor
beeld ons visschersvolk niet kunnen schilde-
req, als ik er niet zoo'n razende, doll# be
wondering voor gevoelde (zijn riem daalde;
hij trad naar de deur). Kom, laten we terug
gaan naar mijn werlc. Waarom breng je me
eigenlijk aan t praten over Kunst, terwijl je
toch even goed weet als ik, dat alle waarhe
den, die wc daarover verkondigen, als onzin
Idinken. Laten we niet kletsen, maar werken!
Met een zucht van verlichting ging hij weer
voor zijn ezel zittep
Wil-ic soms hebben dat ik weg ga? vroeg
Herrig.
Nee, doe dal ni#t. Houd me gezelschap.
Ilou-je van gezelschap? En je leeft, soms
maanden in afzondering.
Ja, daarom houd ik juist van gezelschap.
Er is uitstekende tabak in dien pot.
Herrig stopte zijn pijp en begon te- rocken.
Kijk 's hier. sprak hij, ik ben er moe. van,
altijd te moeten zien dat jij veel beter schildert
dan ik.
„Daarom moet ik zoo nu en dan ook eens 'n
beetie nrafen.
Ja. zoo doen sommige menschen, ant
woordde Tacoh, terwijl hij met zijn penseel
naar de klok wees.
„Ik geef je vijf minuten. Als die om zijn
geef m ij er dan tien.
Dal voorstel is Werkelijk mild... Maar wc
spraken over Parcys. Hcb-jc 't nieuwe schil
derij gezien?
Nee, hoe zou dat nu mogelijk zijn?
Nou, wij weten nooit of jij in je hol bont-
Enfin, i k heb 't gezien. Ik kwam vóór 'n paar
dagen uit Luchou je weet 't, rheumalick.
mijn ouwe 'kwaal ik nam mijn weg over
Parijs. Zc hebben 't alleen opgehangen in 't
zaaltje van Bödenheimer. 't Is ontegenzeg
gelijk heel mooi!
Dat moet wel.
't Effect van do heete lucht boven dc hei
is verbazingwekkend. „Zonnegloed op de hei
de'. Maar wat nog meer "verbaast is, dnt ie
't 7.00 lang geheim heeft gehouden, 't Moet
nl jaren geleden* geschilderd zijn. Na dien tijd
heeft ic nqóit meer iels uitgevoerd, en nu
komi ic er pas mee voor den dag.
Jn, 't is buitengewoon!Vier minuten.
Jacob, j'e bent 'n onredelijke ouwe beer.
(TTij stond op). „En 't vreemdst van alles is
dat ic dood gaat. Hij heeft dus gewacht met
't fe laten zien totdat ic wist dat zijn dagen
geteld waren.
Dus gaat ie dood! riep Raff, en hij liet
zijri penseel vallen.
O, 't spijt me, dat ik je zoo doe ontstel
len. Ik had heelemaal geen idee dat je zóó
yeel om Pareys gaf
Ik... geef volstrekt niet om Pareys, en je
doel me ook niet ontstellen, antwoordde Jacob
knorrig. Ik laat mijn penseel dikwijls vallen...
En ga nu maar heen!
JL- xta al. Maar ik wilde ie nog iets vra-
gcn. waarvoor ik eigenlijk gekomen ben. Beit
jij ook niet van meening dat wij, Nederland-
sche Kunstenaars, eens wat moeten doen?
Wat moeten doen?
Mijn beste patriarch, val me nu niet zoo
boosaardig in de rede, anders beneem je me
rilen moed. Je ziet er uit als 'n kleine Elia, en v
ik hen zoo bang als Ahab.
De vergelijking is van jou, zei Raff met
een zuur lachje. M
Hij gaat sterven cn voelt zich" ellendig»;
Ilij heeft maar weinig schilderijen gemnakvj
dal is waar; maar ze zijn prachtig! De Fran*,
schen hebben hem geëerd, en Vrij deden niets,
II: had gedacht... als we eens 'n adres
Schei uit!
Ik erken dat 't niet veel is; maar allcs^
hangt af van dc handteekeningen. En waarom
zou cr niet wal meer kunnen gedaan worden?;
Een enkel wooriï van jou aan den minister
Wat? Van mij? gilde Jacob.
Je zou zoo'n lakaai niet maken, als je daf
laatste schilderij gezien hadt.
Misschien nog veel meer, verklaarde
cob.
Beste Jacob, je bent onredelijk. Parcys is
er -beroerd aan toe, maar jij bent nog crgerL
Als dat ding, waar je nu aan bezig bent, nief
zoo zeldzaam mooi was, dan zou 'k me nijdigj
op je maken. Nu zeg ili alleen maar: ga jef
eigen weg, en God zegen e je! Als je geen lusi
hebt om Pareys 'n bewijs van sympathie W'
geven, dan moet je 't maar laten.
Ik zal zoo vrij zijn.
(Wordt vervolge
