„DE EESV1 LANDER"
BUITENLAND
FEUILLETON.
LIS DORIS
17® Jaargang No. 261
IBOHttHfSISPIIIS {Ton "Tir ZZ
pc, pon t P« *«k tael crllij vcr"kcm,«
fcgea oogelukktn) f 0.1J. «txondcrlljkt n—
1 OM. - Wekelijkse!, bijvoeg»! •VatUrmim
per ■ub^cd 60 cent
HOOFDREDACTEUR: Mm. O. J. VAN SCHAARDENBURG
UITGEVERS: VALKHOFF Co
BUREAU: ARNHEMSCHE POORTWAL. mok* tiTwccwTscucrrit
INTERCOMS TELEFOONNUMMER 513
Maandag 6 Mei 1919
dienstaanbiedingen 1—5 regelt f 0.50. groote lettere
naar plaatsruimte Voor handel en bedrijf bestaan
zeer voordcchgc bepalingen tot het herhaald ad ver»
teeren In dit Blad. hj| abonnement fïene drculatro
bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
Politiek Overzicht
ki de nota van Wilson, die den strijd
over de aanspraken, welke Italië op het ge-
Wed aan de oostzijde van de Adriatische
zee doet gelden, tot de krisis heeft gebraent,
komen een paar zinsneden voor, die voor
een ander deel van het gTOOte vraagstuk
ven belang zijn. Wilson zegt namelijk:
„Persoonlijk ben ik volkomen bereid, dat
aan Italië over de geheel^ lengte van zijne
noordelijke grens en overal, waar het met
het Oostenrijksche gebied in aanraking
kpmt, alles wordt toegestaan wat het werd
verleend in het zoogenaamde verdrag van
Londen." Op eene andere plaats zegt hij:
„Langs den geheelen kam van de Alpen
werd aan Italië tot aan het einde van het
schiereiland Istrië zijne natuurlijke greiv-
gegeven, die alle groote waterscheidingen
insluit, waarbinnen Triest, Pola en al de
schoone streken liggen, die de natuur heeft
toegewezen aan het groote schiereiland,
waarop de eeuwen der roemvolle geschie
denis van het Romeinsche volk zich af
speelden. Zijne oude eenheid is hersteld.
Zijne grenslijnen strekken zich weer uit tot
de wanden, die zijne natuurlijke verdediging
YO. men."
Hier wordt gedoeld op de grens, die het
vredesverdrag zal vaststellen tusschen Italië
en Duitsch Oostenrijk. De Neue Freie
Presse stelt zich de vraag welke «grenslijn
is bedoeld in de verklaring, dat Italië zijne
natuurlijke grenzen, welke alle groote wa
terscheidingen insluiten, zal terugkrijgen, en
komt daarbij tot deze conclusie:
De waterscheiding tusschen de Inn en de
Btsch loopt ongeveer langs de demarcatie
lijn van den Reschenschèideck over de
Oetztaler, Stubaier en Zillertaler Alpen.
Wanneer Wilson deze waterscheiding éls
grens aanneemt, dan vallen het geheele
Etsch- en Eisackdal met Me ran, Bozen,
Franzensfeste, Brixen en Bruneck aan Italië;
de grens gaat over den Brenner.
Wanneer men op de kaart ziet hoe Zuid-
Tirol tusschen het Italiaansche Veltlin en
Friaul ver naar het zuiden vooruitspringt,
dan begrijpt men den wensch van de Italia
nen hier een afronding 4b verkrijgen. In
den kam van de Oetztaler, Stubaier en
Zillertaler Alpen is de waterscheiding haast
onbegaanbaar. Maar drie breede strooken
bewoond gebied aan den Reschenscheideck,
aen den Brenner en op het Toblacher
veld reiken over de waterscheiding heen
naar het Etschdal en brengen daarmee tus
schen Zuid- en Noord-Tirol en ook Karintië
nauwe cultureele en economische betrek
kingen. Aard en wezen van Tiról zijn geba
seerd op de samenvatiing van het geheele
bergland ten noorden en ten zuiden van
den Brenner. Eene beperking van Tirol tot
het Inndal zou ten zeerste afbreuk doen aan
de beteekenis van Tirol voor Duitsch Oos-
enrijk.
Wanneer Wilson niet de waterscheiding
vsschen de Inn en de Etsch bedoelt, dan
zou een tweede waterscheiding in aanmer
king komen, die meer beantwoordt aan de
taal- en cultuurgrenzen, en wel die van de
Ortlergroep naar do Mendel, over Deutsch-
nofen naar hot Sellajoch, die bij de Marmo-
ïata aansluiting zou vinden bij de oude
grenslijn. Het Eetschdal van den spoorweg
tot in de streek van Branzoll en het
Eisackdal, de steden Meran, Bozen, Brixen,
Franzensfeste en Bruneck zouden bij
Duitsch Oostenrijk blijven.
Als Trentino duiden de Italianen aan het
Italiaansche taalgebied- beneden Salurn
(Z.W. van Branzoll) met de zijdalen, Avisio
en Noce inbegrepen.
Wilson zegt in zijne nota, dat de Italiaan
sche grenslijnen rich uitstrekkeh tot de
bergwanden, die zijne natuurlijke verdedi
ging vormen. De van de Ortlergroep over
Branzoll naar de "Marmolat* gaande water
scheiding zou eve eens een door de natuur
aangegeven voortreffelijke verdedigings
linie zijn, die in de machtige stellingen van
de Mendel en de westelijke dolomieten
steunpunten van groote strategic h< betee
kenis bezit. Daar Wilson echter van de
groote waterscheidingen spreekt, is het
waarschijnlijk, dat hij de waterscheiding tus
schen de Inn en de Etsch op het oog heeft
en dat dus kern-Duitsch land, Meran, Bo
zen, Brixen, Franzensfelde en Bruneck, aan
de Italianen uitgeleverd zullen worden.
Deze kwestie staat nu ook voor de be
slissing. De regeering van* Duitsch Oosten
rijk is uitgenoodigd, den 12en Mei hare ge
volmachtigden te zenden, niet naar Ver
sailles, maar naar Saint-Germain en Laye,
dat 20 KM. van daar verwijderd ligt, om
kennis te nemen van het voor de landen der
voormalige monarchie opgestelde vredesver
drag. Uit dit verdrag zal men vernemen
welk lot aan Duitsch Tirol Is toeg
dacht.
Baitenlandsche Ferichtta
Parij s, 3 Mei. (Havas). De raad van
Drie is Zaterdagmorgen bij Lloyd George
bijeengekomen en heeft de beraadslaging
voortgezet over de vragen, welke verband
houden met de redactie der voorloopige vre
desvoorwaarden en hun overhandiging aan
de gevolmachtigden.
De vier ministers van buitenlandsche za
ken der geallieerde en geassocieerde mo
gendheden hebben in den namiddag verga
derd. Op de agenda stonden het vraagstuk
betreffende de levensmiddelenvoorziening
van de Oostzeeprovincies en van Finland,
alsmede de vraag welke weg zal worden ge
volgd bij de uitlegging der voorloopige vre-
de s voorwa ar d en
Zaterdagochtend is de commissie voor
Poolsche aangelegenheden in het ministerie
aan de Quai d'Orsay bijeengekomen en
heeft een aanvang gemaakt met de beraad
slaging over de Zuid-Oostelijke grenzen van
Polen.
Vrijdag is de raad van drieën in den voor-
en namiddag vergaderd geweest; hij heeft
beraadslaagdI. over de kwestie van de te
legraafkabels, waarvoor eene oplossing is
aangenomen, die zeer gunstig is voor Frank
rijk, dat een zeker aantal kabels tot zijne be
schikking houdt, en 2. over de toekomstige
betrekkingen van Duitschland met Oosten
rijk, Hongarije en Rusland. Hierover is Be
sloten, dat het kabinet te Berlijn zich zal
moeten verbinden alle beslissingen te on
derschrijven, die de geallieerden nemen be
treffende het régime der gebieden van Oos
ten rijk-Hongari je en Rusland.
(ïn een ander berichf, eveneens van Ha
vas afkomstig, wordt dit laatste punt aldus
geformuleerd, dat Duitschland zich zal moe
ten verbinden geheel buiten de overeen
komsten te blijven, die de geallieerden zou
den kunnen sluiten met Rusland en met
Duitschland's voormalige bondgenooten
Oostenrijk, Hongarije, Bulgarije en Turkije
Over de kwestie van de onderzeesche te
legraafkabels wordt in dit bericht oezegd, dat
de genomen beslissing is overeenkomstig de
stelling, dat deze kabels zijn te beschouwen
als oorlogsbuit, van rechtswege toekomende
aan hen, die zich er van meester hebben ge
maakt. Duitschland had vóór den oorlog een
onderzeesch kabelnet ingericht, dot uitste
kend georganiseerd was voor den dienst van
zijne koloniën en van z\'js\ handel; er behoor
den vijftien kabels toe).
Voorts is nog een besluit genomen over
het statuut van het Kielsche konaal. Dit blijft
Duitschland's eigendom, maar de doortocht
zal belast zijn met servituten onder a: na
tionaal toezicht.
P a r ij s, 4 Mei. (Havas). Een buitenge
wone ministerraaad, die door alle ministers
en onderstaatssecretarissen werd bijge
woond, is heden voormiddag in het Elysée
bijeengekomen onder Voorzitterschap van
Poincaré, om kennis te nemen van de defi
nitieve redactie van het vredesverdrag.
André Tardieu gaf een overzicht van het
verdrag in zijn geheel, waarna de bijzon
dere bepalingen werden toegelicht door de
verschillende ministers, tot wier departe
ment zij behooren. Deze verschillende ex
posés maakten op alle leden van den mi
nisterraad een volkomen gunstigen indruk.
Parijs, 4 Mei. (Havas). De vier minis
ters van buitenlandsche zaken vergaderden
Zaterdag in den voor- en namiddag. Zij heb
ben den toestand onderzocht, die zou ont
staan, wanneer de Italiaansche delegatie niet
in Parijs was op het oogenblik der onder-
teekening van de vredesprel'minaires met
Duitschland. Zij namen in overweging wel
ke opios«ingiet» de toewtwnd »ou eischen, in
den jegens Italië meeSJ vr!«=*\dschappelijken
zin Br werd In beginsel besloten een stap
te doen bij <ie regeering Rome. Asn den
anderen kant werd de Italiaansche regeering
in kennis gesteld van het voornemen d&r ge
allieerde regeer.ngen om eerstdaags naar
Parijs gevolmachtigden van Oostenrijk en
Hongarije naar Panjs te roepen voor de
vredespreliminaires. De prefect van Seine
et Oise Chaleil heeft zich naar Saint-Ger
main °n Laye br even om c-t> oeken
hoe de Oostenrijksche en Hongaarsche ge
volmachtigden deer eventueel kunnen wor
den gehuisvest.
Parij s, 4 Mei. (R.) De raad van drieën
heeft eene uitnoodiging aan Italië gezonden
om zijné plaats in de conferentie weer in te
nemen. De uitnoodiging is van dien aard,
dat men gelooft, dat Italië haar zal aanne
men.
P a r ij s, 3 Mei. (Havas.) Heden zijn in
het Trianon Palace Hotel te Versailles nieu
we besprekingen gehouden tusschen- de ver
tegenwoordigers der geallieerden en de
Duitsche afgevaardigden Deze conferenties
houden echter geen rechtstreeksch verband
met den vóorloopigen vrede; ook is graaf
Brockdorff Rantzau er niet bij tegenwoordi
Er worden slechts finantieele en leyensmid-
delenvraagstukken behandeld, welke vroe
ger ih Spa of ;n Plessis-Vilette ziin bespro
ken^
P a r ij s, 3 Mei. (Havas). De Temps be
richt, det de der overhandiging van het
vredesverdrag aan de Duitsche gevolmach
tigden nog niet is bepaald. Bij de overhan
diging zullen tegenwoordig zijn van de zijde
der geallieerden: I. de vertegenwoordigers
van de grdfcte mogendheden op de conferen
tie, Italië er onder begrepen als zijne gevol
machtigden terug zijn; 2. gedelegeerden van
de andere staten, die effectief met Duitsch
land in oorlog zijn, namelijkBelgië, Grie
kenland, Polen, Portugal, Rumenië, Czecho-
Slowakije en Joegoslavië; 3. Brazilië.
P a r ij s, 4 Mei (Havas.) Dc intergealliccr-
de commissie, die belast is met het onder
zoek van de volmachten der Duitsche gedele
geerden, is Zondagmorgen aan den Quai
d'Orsaw bijeen gekomen. Deze commissie, die
bestaat uit Tules Cambon, lord Ilardingc
en Ilenry White, stelt zich bij het onderzoek
der volmachten van graaf Brockdorff-Rant-
zsu cn zijne amlHg^nooten op de nieuwe
staatsinrichting van Duipchl *n-' Wanneer er
opmcrk'r.gcn gernrnkr moeten w jrden of vra-
g»n tc doen zijn, dan zullen die schriftelijk
«-richt worden aan de Duitsche delegatie,
die ^vcnoens schriftelijk zal antwoorden
Dezelfde wijze van handelen zal ook gevolgd
worden na de overgave van het verdrag.
P a r ij s. 4 Mei. (Havas.) De onderhan
delingen over „de financieele eischen van
Jelgië wörden\net ijver voortgezet tusschen
den raad van drieën en de Belgische dele
gatie. Over en weer wordt de levendige
wensch aan den dag gelegd om tot een ac-
coord te komen. Men heeft het gevoel, dat
de moeilijkheden, waarop men in de laatste
dagen was gestuit, op weg zijn om te wor
den opgeruimd.
Brussel, 4Mei. (R.) De „Etoilc" zegt, dal
dc Zaterdag ontvangen berichten liet vertrou
wen in den uitslag der besprekingen tc Parijs
wettigen, terwijl zij de pessimistische tijdin
gen betreffende een schadeloosstelling vnn 2X/S
milliard ontzenuwen. Naar het blad verneemt
zal geen ttér geallieerden onmiddellijk een
hiermee overeenkomend bedrag innen.
Wat Duitsch-Oost-Afrika beireft, meent de
.JEtoilc", dat België in het bewind dezer ge
bieden aandeel zal hebben op denzclfden voet
als de groote -mogendheden.
B er 1 ij n, 3 M ei. (W. B.) Tot heden was
bij de vredesdelegatie geen deskundige voor
de kwestiën in het oosten benoemd. Op voor
stel van de Pruisische regeering is dr. Joffe
m die hoedanigheid benoemd: hij zal zich
heden naar Versailles begeven.
B e rl ij n, 3 Mei. (\V. B.) Fehrenbach
de voorzitter van de Nationale Vergadering,
heeft den leden geseind: Ernstige omstan
digheden eischen, dat alle leden zich van 7
Mei af gereed houden voor een onmiddel
lijke, lijdelijke oproeping naar Berlijn.
Parij s, 3 Me i. (R.) De raad van drieën
heeft besloten de gevolmachtigden van Oos
tenrijk en van Hongarije uit te noodigen'öm
in de week na de volgende naar Versailles
te komen, ten einde de op hunne respec
tieve landen betrekking hebbende vredes
voorwaarden in ontvangst te nemen.
W c e n e n, 3 M e i. (W. BDe kabinetsraad
heeft gisteren in een zitting van verscheidene
uren beraadslaagd over de kwestie van Zuid-
Tirol en besluiten genomen over stappen, om
dit land van de inlijving te redden. Er zullen
nota's gezonden worden aan dc Entcnte-mo-
gendheden en met dc landsregeering van Tirol
zal overlegd worden wat verder nog is te
doen.
Tweede telegram. Dc kabinetsraad
heeft het volgende besluit genomen: De pre
sident der Vereenigdc Staten heeft den Itali-
aanschën minister-president meegedeeld, dat
hij instemt met het verdrag van Londen, wat
dc grens tusschen Italië en Duilsch-Oostenrijk,
dus de inlijving van Duitsch- Zuid-Tirol door
Italië betreft. Daartegenover verklaart de
Dyitsch-Oostenrijkschc rcgecring:
I. Deze mcedeeling is onvereenigbaar met
dc democratische beginselen, welke dc presi
dent gedurende den oorlog heeft verkondigd
en op grond waarvan de strijd gestaakt en dc
wapenstilstand gesloten werd. Door dc wisse
ling van nota's, die naar aanleiding van het
sluiten van den wapenstilstand geschiedde,
werd weliswaar hel tiende van de 14 punten
van Wilson gewijzigd, maar niet het negende,
dat behelst, daf dc grenzen van Italië naar de
duidelijk kenbare nationaliteitsgrenzcn behoo
ren te worden getrokken.
II. Italië heeft zich voor zijne aanspraken
op Duitsch Zuid-Tirol louter op strategische
overwegingen beroepen. Deze kunnen de inlij
ving van echt Duitsch gebied door Italië om
twee redenen niet rechtvaardigen. Ten eerste,
omdat ook dc elhnographische grens tusschen
Duitschcrs en Italianen in Tirol volkomen aan
ac strategische belangen van Italië zou beant
woorden. Ten 2e, omdat volgens den onwrikba-
ren stelregel, dien dc president bij hel graf van
Washington op 1 Juli 101S heeft ontwikkeld,
de beslissing inzake alle kwestiën territoriale
zoo goed als nationale; oeconomisclv? en poli
tieke, n;t de basis der vrije aanneming van
deze schik! ing door het betrokken volk dient
te geschieden en niet met het oog op het stof
felijke belang of de voordeden van een ander
volk, dal een andere regeling (er verruiming
van invloojl of heerschappij wenscht. Noch
tans liccft de D.-O nagecring de Italiaansche
al een t-jd geleden oen voorstel gedaan, dc
aanvaar£ng waarvan aan de strategische be
hoeften vnn Italië op dc ruimste schaal tege
moet zou komen zonder dat Duitsch Zuid-TiroSr
aan dc Italiaansche heerschappij uitgelcvcrdl
zou behoeven te worden. De D.-O. rcgecring
heeft de Italiaansche voorgesteld, dat Duitsch}
Zuid-Tirol staatsrechtelijk en occonomisth een
bestanddeel van D.-O. zal blijven in militair
opzicht evenwel in dier voege zal worden .ge
neutraliseerd, dat dc strategische' belangen
au Italië daardoor minstens op gelijke wijze,
zullen worden behartigd als door dc inlijving
van hel gebied tot aan den Brcnnor zou ge
beuren. Italië en zijne bondgenooten hebben,
dit zorgvuldig uitgewerkte voorstel nooit be
antwoord. 4
III. Tegenover de bewering, t Duitsch
Zuid-Tirol voor liet gevaar van or vreem
delingen tc worden bestuurd, kan v orden ge
vrijwaard, als D.-O. ervan afziet zich met
Duitschland te verbinden, /ij vns! rsfcl-d, dat
geen der geassocieerde mogendheden regee
ring ooit heeft voorgesteld, op e b lalde
voorwaarde zich niet bij het Duu 1 ri k aan
tc sluiten cn wel. dat Duitsch Zuid-Tirol bif
D.-O. zal blijven. Daarentegen beslaat er tus<
sclien de-kwestie van aansluiting bij Duitsch*
land en die van D.-Z.-T. een ander verband.
Als D.-Z.-T. aan Italië komt, blijft van Tirol
maai- een smalle strook over, die dan onaf
wendbaar aanstonds aan liet Duitsch Rijk!
moet toevallen. D.-O. zou dan dus niet alleen
D.-Z.-T., maar heel Zuid-Tirol verliezen. ITclf
zou opnieuw van een zijner landen berooft#
worden, en het zou ook in het W. niet meer
aan het onzijdige Zwitserland, maar
Duitschland grenzen. Daarmee zou 'tvcrmnaea
gen D.-O. om als zelfstandige staat tc bestaan
opnieuw ernstig in het gedrang raken. D.-O.
zou dan in nog hoogerc male dan togenwoor*
dig tot aansluiting bij hel Duitsche rijk ge
dwongen zijn.
Innsbruck, 4 Mei. (Corr. Bur.) De
landsvergadering van Tirol heeft met alge-
meene stemmen behalve die der sociaal
democraten de volgende door de burger
lijke partijen ingediende motie aangenomen:
In het historische uur, waarop over het
lot van Tirol zal beslist worden, verklaart de
landsvergadering ven Tirol zich opnieuw
plechtig in naam van het land bereid voor
de redding van Zuid-Tirol elk offer te bren
gen. Zij draagt derhalve de landsregeering
op ter kennis van de conferentie te Parijs te
brengen, dat Tirol vastbesloten is gebruik
te maken van het herhaaldelijk gewnorborgd-
de en door president Wilson als basis voor
een rechtvaardigen vrede vooropgestelde
zelfbeschikkingsrecht, en hel aaneengesloten
Duitsche en Ladinischc gebied tot aan de
Salurner klause te proclomeeren tot een
zelfstandigen, democratischen neutralen
vrijstaat Tirol, voor het geval slechts op
deze wijze de eenheid van dit gebied ver
zekerd kan worden.
De landsvergadering verklaart tevens, dat,
indien in strijd met den voor den vrede al
gemeen aangenomen grondslag van presi
dent Wilson Zuid-Tirol zijn zelfbeschikkings
recht niet mag uitroepen, het overige Tirol
geen andere keus meer heeft dan zich aan
le sluiten bij de DuitsÖhe republiek.
Deze motie zal ter bevoegder plaatse In'
binnen- en buitenland ter kennis worden
gebracht.
Brussel, 3 Mei. (Havas.) De Soir be
vat den tekst van een brief van den Belgi
schen zaakgelastigde in Luxer^ >n de
regeering van het gfoot-hert, aorin
o.a. wordt gezegd: Op hr>: - waar
op do onderhandelingen een aanvang zullen
nemen met betrekking tot e :n economische
overeenkomst, v elke Jusschen Belgic en
Luxemburg wordt ontworpen, draagt mijn
regeering mij op de Luxemburgsche regee
ring opnieuw de, verzekering ie geven, cat
zij ten opzichte van Luxembuig geen enke
le bijgedachte koestert, gelijk sommigen
haar ten onrechte toeschrijven. Mijn re
geering is overtuigd dat do besprekingen
ten slotte rullen aantoonen aan elkeen dat
de economische unie tusschen Luxemburg
en België, in plants var. cnn bedreiging voor
Het is opmerkelijk, hoe weinig vertrou
wen vrouwen in haar eigen sekse hebben.
De Roman van een Nederlandschcn Schilder.
Naar het Engelscb van
MAARTEN MAARTENS
door
J. L. yan der Moer.
105
Dien winter in Den Haag had hij bepaald
heir-we naar buiten; dc club trok hem niet
het minst aan, cn z»jn vrienden verveelden
Dli was bepaald iets nieuws. Hij werkte
heri hard aan zijn portretten.
Een gebeurtenis, die hém zeer hinderde en
•die hem erg ongelegen kwam, was h»*t nuwc-
lijk van zijn Haagschc meidhuishoud-te». Zij
"Was jarenlang bij hein geweekt en voor alles
bad zij steeds goed gezorgd. Maar zij had h m
ook voortdurend Rink bedot, en een verschil
van meening dienaangaande nv-t Clazin* h»d
den laafaten tijd te Boldam tot herh-alde kih-
belpartijen aanleiding gegev-n, waarvan Lis
wijselijk maar weinig notitie genom-n had.
Het is trouwens \ot d-n gro»t<*en geleerde
•mloenlijTc, om vrede te stichten tus-cben twis
tend^ dienstboden. De meid-huishoudster ver
koos alzop te trowwn en besL.ot, door middel
van h**r „apaar*uitj»se-ci p-n<«>n op te
lichen. E«n o»>genbok dacht Lis er ern-*ig
iv*r owi naar d»t pemafon te verhuizen maar
>^|n mmmmmirntti waardigheid verzette «r rich
tegen en in tijd van vijf weken had hij drie
keukenmeiden. Hij ging zijn beklag doen b'j
Jacob Raff
Lieve hemel! riep deze, waarvoor neb jij
nu 'n keukenmeid noodig?
Ls er soms niemand die voor w kookt?
vroeg Lis, een beetje nijdig.
Nee, «ns per dag krijg ik iets worms van
de juffrouw beneden; maar ik kan niet zeg
gen dat men daf nu bepaald producten van
kookkunst r.oemcn kan.
Lis schopte oen courant weg, die op den
naakten vloer van P.affs atelier lag.
Zoo! zei hij. Maar ik houd vnn behoorlijk
eten en van 'n beetje veelde, voor zoo ver ik
't betalen Van.
,.*v b»nt 'n Syb»rf«t. vvnar ik natuurlijk
ge<en b*zv;aa? heb. Mw ris «k me nw
zaken vwi ging ophouden, d*r r.*i v
't lcY-y» van mijn visscticrsvolk niet langer
naar behooren kunnen bestudeeren Dan zou
ik. dat leven alleen maar aan den buitcnkaiji
zien, zooals de dames die hier komen baden
Maar i ij hebt behoefte a»n luxe met 't oog
0] je fijne portret* -i.
Schei uit, zei Lis, en hij schopte'weer het
papier weg.
Z'ff. heeft dat papier je soms kwaad ge-
da*»»? Bevalt 't nieuws d-at er in slaat je soms
ni*?
Wik nieuws? H< heb 't niet gelezen.
Wrrl, 't groote nieuws, dat Pareys vol
strekt niet dood gaat Hij is ziek geweest,
maar nu weer herstellende.
Lis nam de courant op.
Dan kan ie weer gaan schilderen, sprak
bij.
Raff, die steeds doorwerkte, begon te flui
ten.
Dat mag fren minste wc), waar 24o vele
van zijn collega's hier hem er toe aansporen.
I Lis. die het bewuste -bericht gevonden had,
gaf geen antwoord
Er stond.nog meer nieuws in over andere,
schilders, cn over dev-e begon hij thi'-1 c
praten
I Portretten schilderen zou nog zoo erg
j niet rijn, als men zelf zijn modellen maar
I kiezen kon, bromde hij eindelijk.
,.Maar 't is nu juist 't beroerde, dat je dat
j n i e t kunt doen.
j „Dat kan niemand. Re ben nu met Stommcrt
bezig, l lid van den Raad van Slate U k-nt
dat dilko hoofd wel, net als 'n Edammer
kaas Uitdrukking, ho maar Niets dan kal
verachtigheid cn verwaandheid. Eo dat mag
je *1 natuurlijk wet inleggen. Ik heb er v
bazerri -**l werk mee gehad, en 't rcsullon!
«s nó/. roi mn walgen
ga je niet van twee gulden
daag.; leven en alleen..modellen schilderen
Tvsee gulden is rJL\ antwoordde Li:
weifelend.
Wat ben jc begecrig 1 Zeg dan drie.
Denkt nu werkelijk, dat 't mij alleen
mnr.r om dc duiten te doen is
-- Ik weet 't met. Ik begrijp jou niet en ik
heb je ook nooit begrepen. Al dat geklets over
portretten is maar onzin Rembrandt was vaak
gelukkig met zijn modellenmaar kijk eens
naar sommige dingen van Frans Hals, en naar
Whistier met zijn moderne costuums, en Sar
gent met zijn verschrikkelijke millionaire Ik
herbaal, 't is onzin en dat weet jc zélf ook wel.
Hij brak met zijn oude handen zijn stok
in tweeën en vervolgde op meer vriendelijken
toon
- Ik geef gaarne toe, dat dien ouwen Stom
mcrt en juffrouw Goudsrocer le niet erg zulk*\
i&spirccrcn.
Zou u dien ouwen Slommert. met zijn
wrat schilderen, of zou u dat ding weglaten
Hij beweert, dat ie er nooit oen gehad heeft.
Hij lachte gedwongen.
Jacob Raff luisterde naar het lawaai van
zijn visschersvolk, dat van het nauwelijks
tweehonderd meter verwijderde strand door
het groote venster tot hc-m doordrong.
Ben jij wel"eens ooit in mijn slaapkamer
geweest \roeg hij.
Hoe dat zoo
Er is niet reet te zien, maar toch wel
iets. Ga maar eens kijken er vertel er me
dan wat van.
Lii traJ de kamer binnen cn toen hij terug
kwam. lachte hij be cl oma al niet meer.
-- Nu, wat aeg je?
Vat?
-- Vaarom is dat ouwe din* werk van 'n
iW ni«-: ontwikkeld genie, terwijl je fatsoen
lijk-; portret ten prcxluctcn van 'n schitterende
te- hrviek zijn
Lis «tond nog in het midden van het groote
voltrek. Verschillende geluiden werden in den
wintrrmorgen Y9ii dc zee en van het strand
door der. wind meegedragen.
Je, ik weet 1 riep hij eensklaps uit.
Eindelijk moet ik eens met iemand spreken,
ik kan die marteling niet langer verduren t
Hebben de goden soms alleen grenzen aan
onze krachten gesteld. Raff, en niet aan
ons leed? Wil je weten, wat mij belommert
en vernietigt en krankzinnig maakt Jij, mijn
trouwe vriend en helper? Ja, ik ben lam ge
slagen, lam. voor heel mijn leven! Mijn beste
werk is in handen van 'n anderl Alles wat lk
doen kan is: voorgeven dat ik niet weet dat 't
van mij is!
Pareys! viel Jacob haastig in.
JU» werkte door maar zijn baad wend on
vast ea ismeerde dc verf conderling op hei
doek.
Wie heeft jc dit verteld? riep Lis mei
heeschc stem. Wie weet 't? Niemand l
Zoo, heeft dat .jou lam geslagen, zooals
je zegt? Dnl is 't ware woord, Lis. Je hebt
gevochten, rooak 'n nian vecht, wien men één
hand op den rug gebonden heeft. Beken me
maar niet meer dan je kwijt wil zijn.
-- ïk heb niets te bekennen. Toén mijn werkt
gestolen werd. heb ik gezwegen. Ik kon niet
anders!
Natuurlijk ik beklaag jc. Ik l>en blij dal
ik zeggen kan, nooit iets voor 'n ander t®
hebben opgeofferd. En'jij hebt juist alles teti
offer gebracht. Ik hoop dat zij 't verdientt
Lis. ontkende niet co stemde niet toe,
7ij weet van niets, verklaarde hij. Nie»
mond weet 't, behalve Pareys, zijn knecht on
ik.
En ik. Maar ik ben 'n mausoleum, waar*
in jouw genie gebalsemd is bijgezet. (De oud®
stampte op den grond.) Voor den donderl Ia
daai nu mets aan tc doen? Moet die leugen
blijven bestaan?
Je kunt me één plcizier doen vergeel
die zaak?
Vergelen? Ba! 't Zal mijn binnenste ver<
teren, tot dat mijn ouwe handen zullen ver<
stijfd zijn. Dat ik zóó iets nog moet beleven
in onze mooie Kunstwereld! Lis, je hebt mija
heele Sinterklaasfeest bedorven, den mooiste»
dag van 't jaarl
Hé, dt's waai ook: 't is van avond Sin
terklaas.
{Wordt v«rvolfdjL