Raadsverkiezingen
Dinsdag 20 Mei
ABOHHEMEHTSPRUS
„DE EEMLANDER"
PBIIS OER ADyERTHÏIÏRSS^SS
De Candidatenlüsten.
BUITENLAND
FEUILLETON.
LIS DORIS
17e Jaargang No. 270
pet 1 maanden »oor Amcrv
foort I 80 ,<,en' f"nco
«eek (met eralia eerickcrin»
footl f I 80 ,<,en' '™nco
RSFOORTSCH
pet post 2-30, pei
tegen ongelukken) t 0.15. .hnnderH)ke oumroen
f 0.05. - WekcluJtsch biivoegael »Waddttmf
pet Maanden 60 cent.
HOOFDREDACTEUR: M«. D. J. VAN SCHAARDENBURG
Uil GEVERS: VALKHOFF S Co
BUREAUARNHEMSCHE POORTWAL. kom untaeMTaouiarn.
INTERCOMM. TELEFOONNUMMER 513
Donderdég 15 Mei 1919
dienstaanbiedingen 1—5 regels f 0.50, groote lettec»
naar plaatsruimte- Voor handel en bedrijf bes tun
reet voordecllgc bepalingen tot hef herhaald ad ven*
feeren In dit Blad. hy abonnement Eene drculairt
bevattende de voorwaarden, woedt op
toegezonden.
"der caniliil»teii
lijst.lnideDde:
WIJ atlvtseeren ouze lezers bij de
a. raadsverkiezingen huo^sjem rilt
te brengen op één
van de Vrljz. XAern
H. van Nijnatten,
Mr dr. H, T, A, Vpriioef,
i. 'M. Tromp van Holst,
Corn- Ruitenberg
A G. R. 0. Leinweber,
J. A. Rant,
H. v. d. Knoop,
Vej. E. Middelburg,
Mevr. T- B, J. Belonje,
J Heere,
W. IJls.
- J>oor meer dan ccn Caniliilaal
ie stemmen maakt men hetsteml.ll-
|et ongeldig
Wij zullen, der traditie van het Dagblad
getrouw, ons ook ditmaal weder streng ont
houden van critiseering der candidaten zel
ve. Bij raadsverkiezingen pleegt het per
soonlijk element reeds strek genoeg naar
voren te treden, het behoeft waarlijk niet
aangedikt te worden. Trouwens, wie eigen
candidaten hoopt verkozen te krijgen door
andere af te breken, moet zelf wel niet over
veel deugdelijke aanbevelingen van zakelij-
Ven aard beschikken.
Er zijn ook onder de candidaten der an-
,erg partijen mannen, die wij niet gaarne
uit den raad zouden zien verdwijnen. Gold
het oude kiesstelsel nog, het zou menigen
vrijzinnige stellig moeielijk gevallen zijn z'n
stem uit te brengen op tegenkandidaten van
de aftr. veihouders Veis Heyn en Jorissen.
Gelukkig behoeft men onder het nieuwe
stelsel zulk eene wroeging niet te hebben.
De evenredige vertegenwoordiging bezit,
naast al hare gebreken, toch deze deugd,
dat de kopstukken van 'n partij niet meer
het gevaar loopen in wankele districten, met
soms slechts enkele stemmen te kort, ge
slagen te worden. Weth. Veis Heyn, als no.
1 van de anti-rev. lijst, behoeft zich geen
oogenblik kopzorgen te maken over z'n her
kiezing; ook weth. Jorissen, al staat hij niet
zv> do jJnnic wellce hem op de R. Kath. lijst
'zou toekomen, zal stellig herkozen worden
(slleen de heer Houbaer, onder aan de lijst
■weggestopt, schijnt heel en al onwaardig ge
keurd te zijn en maakt weinig kans, daar het
strenge consigne geldt: stemt no. 1). Er be
staat ditmaal dus geen geen enkele reden
voor vrijzinnige kiezers om deze aftr. wet
houders met sympathie-stemmen te beden
ken. Deze zouden immers slechts andere
candidaten dier lijsten ten goede komen.
Het is inderdaad 'n groote handigheid der
anti-rev. geweest om den heer Veis Heyn
bovenaan hun lijst te stellen, al zal hij zich
wel vreemd te moede gevoelen zoo aan het
hoofd van mannen, met wie hij op 't gebied
'an gemeente-politiek ongeveer niets ge
meen heeft; de aftredenden onder hen vond
hij bij schier elke belangrijke stemming in
den raad tegenover zich staan.
Hoe zou v't ook anders kunnen, waar
„christelijke gemeente-poliliek" slechts op
papier bestaat en 09 van de 100 quaesties
welke in 't gemeentebestuur te pas komen,
buiten alle christelijke beginselen om gaan?
Nu de christ.-hist. gemeend hebben zich
van deze verkiezingen, welke voor de sa-
c'nrist. hist, kiezers niéts kwaads vermoedend
hun stem uitbrengen op den heer Veis
Heyn, terwijl diens wasch-echte anti-
rev. mede-candida^en er het profijt van zul
len hebben en misschien aan die stemmen
van kiezers, die hen allerminst als hun ver
tegenwoordigers zouden begeeren, hun ver
kiezing te danken krijgen.
De vrij-lib. en de lib.-unie hebben *n ge
combineerde lijst ingediend. Hetgeen de
zonderlingste verrassingen kan meebrengen
doch overigens 'n einde maakt aan de on
gemotiveerde groepeering der vrijzinnigen
in drieën. De vrijz.-dèm., meenend dat de
unie-lib. hier evenals elders, den democra-
tischen kant opgingen, hebben hun voorge
steld eikaars lijsten te verbinden. Maar de
Amersfoortsche Unie-Lib. keken liever den
anderen kant uit en gingen 'n intieme alli
antie aan met de vrije-lib..
Men oordeele daarover niet te hard. Men
spreke niet over 'n politieke mésalliance,
'nog minder over verraad van de democra
tie. De Lib. Unie is immers 'n tweeslachtig
lichaam: zij omvat democraten en conserva
tieve l'beralen; gewoonlijk overheerschen
de eersten, maar hier ter stede schijnen de
anderen den toon aan te .geven en het ge
nomen besluit is dan zeer rationeel. De re
organisatie der vrijzinnigen hier ter stede is
weer 'n flink stuk gevorderd en daarover
kan men zich slechts verheugen.
Maar de democratische minderheid in de
afdeëling zullen wij wel niet behoeven te,
zeggen wat haar te doen staat.
De vrijzinnig-democratischè lijst wordt al
dus de eenige onverdacht democratische
lijst. De soc.-dem. immers is niet meer als
zoodanig te beschouwen, de democraten
zijn op 't oogenblik 't stiefkind in 't gezin der
S. D. A. P., waar de revolutionaire knapen
nu het hoogste woord voeren. Over haar
lijst behoeven wij niet veel te zeggen. Als
'n Pruisisch-gedrilde willooze massa zullen
de op de stembus afgerichte kiezers met
aandoenlijke trouw allen op no. 1 stemmen,
zoodat de candidaten van 't rijtje af gekozen
worden en mannen als Rekké en Polder
voortaan over het wel en wee van Amers
foort te beschikken krijgen. De triomf van
de dommekracht van het getal!
Dat de vrijz.-dem. verscheidene hunner
zetels moeten afstaan, is duidelijk. Zij waren
overbelast, maar 't was niet hun schuld, dat
successievelijk ongeveer alle vrijz. raadsle
den zich voor de vrijz.-dem. beginselen ver
klaarden en aldus deze partij meer zetels
verschaften dan met haar sterkte overeen
kwam.
De kiesvereen. Amersf. Gemeentebelang,
afd. van den vrijz.-dem. Bond, onderwerpt
hare candidaten aan het vrije oordeel der
kiezers. Het bestuur heeft geen stelletje can
didaten willen opdringen, doch laat de kie
zers beslissen, wie de aan de partij toeko-
i^pnde zetels zullen innemen. Hoe deze keu
ze zal uitvallen, is niet te voorspellen. Wij
hebben bet dezer dagen nog gezien, hoe de
heer Tromp van Holst als no. 11 van de
vrijz.-dem. lijst bij de Statenverkiezingen,
tenslotte als nog 3 iiit de stembus kwam.
Wij willen uit deze vrijz.-dem. lijst geen
aanbeveling doen. Ieder ga met eigen voor
keur te rade. Er staan kranige mannen aan
den kop met 'n schitterenden staat van
dienst en wier naam en reputatie meer zegt
den. elke aanbeveling.
Er zijn ook twee vrouwen bij en het ware
te hopen, dat althans één harer als vroede
vrouw zich bij de vroede vaderen zou mo
gen voegen.
Voorts zijn er als nieuwe candidaten H.
v. d. Knoop, geannexeerd Leusdenaar, die
stellig uitmuntend de beiangen van de-wijk,
welke hij vroeger in den raad .van Leusden
vertegenwoordigde, thans in dien van
ass. opzichter H. IJ. S M., oud-bestuurslid
van Gemeentebelang, die jarenlang het
Soesterkwartier bewoont en de eerste ver
tegenwoordiger van dat zoo sterk uitgebrei
de stadsdeel in den raad zou zijn.
Het zal niet gemakkelijk zijn om uit al
die namen er één uit te kiezen. Toch mag
het er maar één zijn. Wie meer hokjes zou
invullen, maakt z'n stem ongeldig.
menstelling van den gemeenteraad gedu- Amersfoort zou kunnen behartigen, J. Hoe
rende 4 jaar beslissend zijn, niets te moeten re, de trouw-vrijzinnige werkmanscandidaat
Aantrekken, zullen wellicht verscheidene uit oud-Amersfoortschen stam en W. IJfs,
Politiek Overzicht
In een zitting, die tot negen uur in den
avond aanhield, heeft de Duitsche nationale
vergadering verleden Maandag haar hart
gelucht over het vredesverdrag, waarvan het
door de geallieerde en geassocieerde r'egee-
ringen vastgesteld ontwerp den 7en Mei te
Versailles aan de Duitsche vTedesgevolmaoh-
tigden is overhandigd. Alles in deze ge
denkwaardige zitting was buitengewoon tot
de plaats toe, waar zij gehouden werd. Uit
Weimar was de vergadering voor deze ge
legenheid overgekomen naar Berlijn, waar
de aula van de universiteit voor haar was
ingeruimd omdat in het voor de vertegen
woordiging van het Duitsche volk bestem
de gebouw de schaden nog niet zijn her
steld, die ei in de revolutiedagen zijn aan
gericht.
Het was één reeks van protesten, die in
deze zitting van vele uren werden verno
men. De rijks minister-president Scheide
mann opende de rij. De Pruisische minister
president Hirsch volgde met een verklaring
namens alle regeeringen van de landen,
die in den Duitschén statenbond vereenigd
zijn. En daarop kwamen in een schier ein-
delooze reeks achtereenvolgens aan het
woord de woordvoeders van de ver
schillende in de vergadering vertegenwoor
digde partijen. Voor dezen keer werden zij
versterkt door afgevaardigden van de met
afscheiding bedreigde streken. Dat waren
niet weinigen, want aan alle zijden wil men
het Duitsche gebied besnoeien. Allen ver
klaarden overeenstemmend, dat dit verdrag
een geweldvrede is, eischen oplegt, vernede
rend en onteerend voor den overwonnene en
onmogelijk te vervullen, en offers vordert,
die den veislagene onvermijdelijk tot den
ondergang moeten brengen. De vele herha
lingen werkten verknoeiend, maar getuigden
treffend van de h'eerschende eenstemmig
heid. In een pakkend slotwoord vatte
de voorzitter Fc*><<2T\bacl\ het allen beheer-,
schende gevoel samen. Hij noemde het ver
drag, dat de voorbereiding tot den volken
bond moest zijn, de vereeuwiging van den
oorlog en riep den tegenstanders waarschu
wend toe: „Ook in de toekomst zullen de
Duitsche vrouwen kinderen ter wereld
brengen, en deze kinderen zullen de sla
venketenen verbreken en den smaad uit-
wisschen, die ons wordt aangedaanT En
hij besloot met de uiting van liefde voor het
vaderland, die de dichter heeft vertolkt in
het woord: „Deutschland. Deutschland über
Alles, über Alles in der Welt".
Minister-president Scheidemann heeft
met grooten nadruk verklaard, dat het ver
drag in zijn tegenwoordigen vorm voor
Duitschland onaannemeliik is. Wijzende
op het boekdeel, waarin de artikelen afge
drukt zijn, heeft hij gezegd: „Dit boek mag
niet het wetboek der toekomst worden". Hij
oogstte daarmee eene ovatie, die verschei
dene minuten aanhield en de geheele ver
gadering op de been bracht. Alleen de on
afhankelijke socialisten bleven zitten. Hun
standpunt is, dat het in ieder geval vrede
rr.oet worden. Aan de tegenwoordige regee-
ring kennen zij niet de bekwaamheid toe _de „ijzeren -compagnieën".
gen in één adem daaraan toe, dat zij er
voor bedanken de regeering op zich te ne
men. De verantwoordelijkheid voor een vre
de, zooals hij.zou worden wonneer van Duit
sche zijde wordt voorop gesteld dat het on
der alle omstandigheden vrede moet wor
den, wijzen zij dus af.
De wensch om tot den vrede te komen is
bij allen gelijkelijk aanwezig. De vraag is
echter: Hoe kan die wensch tot verwezenlij
king gebracht worden, zonder dat van
Duitschland wordt gevergd, dat het zich
moet overgeven met huid en haar en moefc
onderschrijven alles wat het wordt voorge
legd? Duitschland is bereid om zoover te
gaan als het maar eenigszins kan, maar er is
toch een grens, waar het niet over heen zal
kunnen komen. Wanneer de vredesvoor
waarden zoo zijn, dat zij de hoop uitsluiten
om er ooit weer boven op te komen, dan
moet de wanhoop zich van het Duitsche volk
meester maken en het in eene stemming
brengen, die hefon verschillij* maakt hoe de
zaken verder zullen loopen omdat het voor
zich toch den ondergang tegemoet ziet. Dat
is echter ook tegen het belang van de En-
tente-mogendheden en daarop steunt de
verwachting, dat de overleggingen in Ver
sailles zullen leiden tot verandering van de
oorspronkelijk voorgelegde vredesvoorwaar
den en tot hunne verzochting, zoodat zij
voor Duitschland aannemelijk worden.
In het Duitschland, dat wij tot heden
"hebben gekend, nam het leger een geheel
bijzondere plaats in in het lichaam der
natie. Volgens de oude Pruisische leer stond
de officier in vele gevallen buiten de bur
gerlijke wet. Hij was voor zijne daden, ook
voor zijne fouten, verantwoording schul
dig alleen aan den „obersten Kriegs-
herrn". Het oude leger bestaat nu niet meer;
in de „Reichswehr" is een nieuw leger in
wording. Dat nieuwe leger zal niet alleen in
sterkte geheel verschillen van het oude
leger. De geheele organisatie zal geschoeid
zijn?- op een nieuwen voet. Een bijzondere
medewerker van de Temps doet daarover
eenige mededeelingen, waarvan 't niet zon
der-belang is kennis te nemen; hij schrijft:
In de Reichswehr vormt de brigade,
die is samengesteld uit' troepen van alle
wapenen, de hqpgste en onafhankelijke
eenheid. Wat de kaders betreft, wor
den de bataillonscommondanten en de
andèrë hoofdofficieren benoemd door den
minister van oorlog op voorstel van het
„General-Kommando", maar rekening hou
dende mot den wensch der vrijwillige for-
matiën. De candidaten worden in de eerste
plaats gekozen uit de officieren, die zich
belwao'm en ervaren hebben getoond in
hunne betrekkingen met den troep tijdens
den oorlog en die met de meeste onder
scheiding hebben gestreden op het infan
ten efront.
Voor hunne aanwijzing kunnen de een
heden naast de ordenummers namen van
landstreken kiezen en ook de benamingen,
die in het oudé leger in eere waren. De
schrijver ziet daarin een bewijs, dat het
denkbeeld niet is prijsgegeven, dat de rus
ting van de oude oorlogsmachine zal wor
den hersteld. In de samenstelling van de
eenheden valt het betrekkelijk hooge cijfer
van de= kaders op. Een infanteriebataillon
van drie compagnieën zal 21 officieren, 50
onderofficieren en 400 soldaten bevatten.
Proportioneel zijn de kaders sterker dan in
het oude leger.
In cle nieuwe formatien worden de deser
teurs van de keizerlijke troepen niet toege
laten. Israëlieten worden ook als een twij
felachtig element beschouwd. In sommige
eenheden worden de vrijwilligers zelfs aap
,-een strenge zifting onderworpen; zo<* b.v. in
van een nieuwen geest, die zich baan breeft
Zoo moeten de door de officieren opgelegd
de straffen wegens voor den troep gepleeg
de feiten medegedeeld worden aan de „Ver-
trauensm.ïnner" van de manschappen- Da
straffen zijn minder streng dan vroegeqt
streng arrest zal voor geen tangeren dinnt
dan vijf dagen opgelegd worden en de regi
mentscommandant is de eerste yan de in*
stantiën, die bevoegd is straf op te leggent
Een nieuwigheid is de invoering van geld
boeten als straf.
Dit zijn enkele aanwijzingen, dat de
zich wijzigt in het stelsel, waarvan tot hedi
het Duitsche leger was doortrokken en d;
gekenschetst is in het woord: „Pruisen
niet een land, dat een leger heeft; het is
leger, dat een land heeft."
cm het daartoe te brengen; maar "rij \ne-
Andere bepalingen getuigen daarentegen
Baitenlandsche BerichUn
P a r ij s, I 4 M e i(R.) De raad vnn
vieren heeft dertien subcommissiën, be^
staande uit één lid voor ieder van de vijl
groote mogendheden, benoemd om de Duit*i
sche bezwaren tegen het vredesverdrag tel
onderzoeken.
Polen heeft een eisch betreffende den-
verkoop van de Duitsche oorlogsschepen^
aangebracht bij den raad der ministers vart'
buitenlandsche zaken.
Tweede telegram. De raad dec
ministers van buitenlandsche zaken heefÉ
de vraag behandeld der handhaving van da
orde in Sleeswijk, terwijl daar de volksstem
ming gehouden wordt. Er is een plan op*
gemaakt om "naar Frensburg een gemengde
strijdmacht van Franschen, Engelschen en'
Amerikanen te zenden, benevens eenige
oorlogsschepen. Ook bestaat het vnorne*
men drie óf vïer bataillons in het binnenand
te leggen.
Er is besloten, dat de Russische gevan*
genen in Duitschland naar Ruslfcnd terug*
gezonden zullen worden. De kwestie van de
uitvoering van dit besluit zal nader behan
deld worden.
Polen heeft gevraagd om een deel vart
de Duitsche handelsvloot. Dit verzoek za!
overwogen worden.
De raad heeft 'een plan gvedgekeurcl tot
herstel von de blokkade tegen Duitschian<fc
dat op zijn last door de betrokken afdeeling
is opgemaakt. Het plan handelt over der
middelen en maatregelen tot verzekering
van een strenge blokkade tegen Duitsch
land, wanneer het mocht weigeren de vre-
despreliminaires te onderteekenen. De be*
paling van het oogenblik der toepassing bof
houdt de raad zich voor.
Voorts is nog besproken dc toestand vaif
de* voedselverzorging in de Baltische pro
vinciën. t
Versailles, 13 Mei. (W. B.) Heden*
avond werden aan minister-president Cle*
menceau drie nieuwe nota's van de Duit*
sche delegatie overhandigd, die de schuld*
kwestie, de kwestie der annexatie en da
vraag van de in het ontwerp-vTedesverdra&
opgenomen economische maatregelen be
handelen.
In de eerste nota wordt verzocht om me*
dedeeling van de door de. internationale
commissie vastgestelde bewzen vood
Duitschlands schuld aan den oorlog ver
langd. In de tweede nota wordt de Saar*
kwestie, de kwestie van Pruisisch MoremeÉ
en de kwestie van Sleeswijk behandeld. Iiï
de derde nota eindelijk wordt gewezen opj
de gevolgen van de economische wow
ging. J
Graaf Brockdorf-Rantzou gaf hedenavond,
den leden van de delegatie en vertegen*1
woordigers van de pers kennis van den in*
lióud der nota's en verklaarde verder,
de toestand onveranderd is. Hij staat nogf
steeds op het standpunt, dat het verdrag fi^
den vorm, waarin het is voorgelegd, <nW
Wat een volk in honderd jaar moeizaam
opbouwt aan welvaart en beschaving, wordt
ïn honderd dagen door de revolutie weg
gevaagd.
öe Roman van een Ncderlandschen Schilder.
Naar het Engelsch van
MAARTEN MAARTENS
door
J. L. van der Moer.
lil
P S Wie weet, welk een gunstigen invloed
|e op hem zult hebben
Zijn levenswerk I riep Lis.
En hij dacht er over na, hoe gemakkelijk
pc levens-tak van sommige mensehen toch wel
Meermalen kwamen de woorden van Jetta's
brief hem in de gedachten, terwijl hij zijn
pdque Haogsche dèmes en zijn beminnelijk
Frankforter „Protzenthum" .schilderde. Die
Prief mankte hem onrustig. Niet, omdat daarin
loftrompet over den doode werd ge
stoken, mar vanwege zijn nieuwe belangstel
ling in den zoon. En dan trachtte hij zich
«elve te beduiden, dat hij de brieven slecht
las. Waarom maakten de veelvuldige, slecht
pschreven epistels van Redempta hem zoo
""ogel Er waren meestal slechts twee onder-
Werpen, welke zij behandeldehaar buitenge-
iwone verrukking over hetgeen rij dagelijks
aanschouwde en een overdreven wanhoop
over zijn afwezigheid.
Toen de wanhoop even wel de overhand-be
gon te krijgen, besloot hij zijn wei-verdiende
vacande tè nemen. Hij vond het bepaald een
verlichting, te weten dat de rechtstreeksche
route naar de Riviera niet meer over Parijs
loopt. Gelukkig kwam cr niets meer tusschen
zijn langdurig, vurig verlangen en do hartstoch
telijke omhelzing in den trein aan het station
Cannes.
Het viel niet te ontkennen dat het meisje
er slechter uitzag dan zij gedaan had.
Ik kan 't niet helpen, ik heb al mijn best
gedaan, sprak Saskia Lokster in de kleine
conversatiezaal van „Pension des Mimosas".
En zij ging weer aan haar werk onder dc
palmboomen waar zij levendige Greenaways
tusschen oranje-boschjes schilderde voor het
komende Kerstfeest.
Je maakt ze al beter en beter, zei Lis,
haar werk bekijkend.
Jammer genoeg, meende zij, terwijl zij
het hoofd voorover boog. Ik had ze jaren ge
leden moeten maken, toen cr nog behoorlijk
voor betaald werd.
Tijdens een wandeling langs de „Croizette",
in den heerlijken zonneschijn, en na een ge
noeglijk apartje in den „Jardin des Hespéri-
des"; gcvoMde Redempta behoefte het hart
eens uit te storten, waarbij de waterlanders
in menigte te voorschijn kwamen.
Ik zal toch nooit knap genoeg worden,
riep zij uit 't Is totaal nutteloos al dat inge
spannen leeren. Ik k a n niet!
Aanvankelijk begreep hij haar niet.
Waarom zou jij geleerd moeten zijn?
Waarvoor dient dat? Ik ben 't ook niet
—•Ja wel; dat ben je wèlj Saskia zegt t. Jij
b§nt buitengewoon knap. Be had nooit gedacht
dat vrouwen zoo geleerjj behoefden te zijn."
Zelfs in dat nare klooster werd 't niet van
ons gcëischt. We behoefden daar alleen maar
prettige werkjes te leeren cn alles over dc Hei
ligen.
Hij beet zich op dc lippen.
Da's ook precies genoeg, zei hij kort-af.
En wat heeft Saskia dan wel te beweren?
Dat n vrouw 'n kameraad moet zijn;
maar 'n kameraad is nog lang niet 't zelfde
als 'n echtgenoote. Er is 'n knorrige ouwe
Franschè vrouw in 't pension en die heeft
(Zij begon luider tc schreien). O, zóó zal ik
nooit kunnen zijn!
Wees toch 'n beetje stil! sprak hij met
klem, en £ang vopr een scène, en hij voerde
haar mee tusschen de dichte boschjes. Ik ben
volstrekt niet gesteld op zoo'n naar wezen,
ik heb behoefte aan 'n lief wijfje."
Is 't heusch? Zij droogde haar tranen
Zie-jc, 't is maar dat ik die dingen niet ont
houden kan, die niets betcekcnen. Ik span me
in tot mijn hoofd barst. Zoo'n man als Jacques-
Pierre kan me eigenlijk niets schelen, maar
jij weet alles wat ie geschreven heeft. Da's
iets heel anders. Was ie 'n Engelscliman of
Ti Hollander? rik ben 't nu al weer vergeten.
'n Engclschman antwoordde Lis ernstig,
't Was Bacon, en bacon is Engelsch, 't betee-
kent gerpókte ham. Heh-je er trek in bij 't
ontbijt?
Bij 't ontbijt en bij 'f middageten... Van
morgen zei ze nog teren me: onthoud1 dat nu
over Jacques-Pierre en over Canaille.
Corneille vker?
Hij moet ook al 'n groot dichter zijn. Maar
ik snap dat allemaal niet over bacon.
Zij begon op nieuw te schreien.
t Komt er niet op aan, sprak hij blozend.
Yocpeet al die geleerdheid; maar war die men-
schen. Ruik maar liever eens welk 'n heerlij-,
ken geur al die bloemen hier verspreiden.
Zij hief hel mooie kopje op.
Ik vergeet 't omdat ik 't niet weet. Leer
me dan hun liedjes, heb ik gezegd. Die zou ik
wel kunnen onthouden.
„Au jardin de mon pèrcl"
't Is heel aardig, maar jc moet hier niet
zingen, kindje.
't Is waar. Zje-je nu wel dat ik altijd ver
keerde dingen doe?
Nee, schaljc. als jij 't doet is 't goed.
Zij schudde het hoofd.
En jo zegt dat ik moet uitscheiden.
Ik zal 't je niet beletten. Je gedraagt je
heel goed, hoor! Dc voornaamste plicht van
'n vrouw is, dat ze alles wat ze verkiest te
doen met bevalligheid doet.
Zij keek hem 'n beetje ongcloovig aan.
Dat hob ik nooit gezegd. Maak-je gek
heid? Maar Célestine zei altijd dat alleen
vrouwen die niet trouwen geleerd behoeven te
zijn.
En zij voegde cr haastig bij: Daarom wil ik
zoo graag gauw trouwen.
Je zou aanzoeken genoeg gekregen heb
ben, antwoordde hij,, terwijl een schaduw over
zijn voorhoofd gleed.
Zij merkte dit.
Als iemand zoo fortuinlijk is als ik, dan
ls 't om van te beven, zei ze. Ik geloof dat
Célestine mij omtrent 'n hecle boel dingen
verkeedö heeft ingelicht. Dc wereld buiten
lit klooster is geheel en al verschillend van
wat zij er van vertelde. De wereld is veran
derd, of haar kluchtige bende artisten zijn
heel anders dan de jouwe.
Zij lachte, omdat zij het nu wel beter wist. j
Hij waagde het, haar in de armen te slui- i
■ten arx kuste baar. Het was zoo heerliïk ónder I
de oranjeboomen. Er kwamen juist een paOB\
Engelschen het laantje op, maar die zoudeo^
er wel geen notitie van nemen, want zc sprak*
over „golf'. Zij drukte zich tegen hem aan. 1
Célestine zei altijd dat in 't kloosteU;
iemand goed en ongelukkig moet zijn, en itti
de wereld moet 'n mensch gelukkig en goedl!
zijn. Ik... ik zou gaarne gelukkig en goed. tne|
jou willen zijn, Lis. Toe laat me dat rijm lij
kan niets meer wezen.
Het had natuurlijk geen zin, om Saskia td
beknorren over hetgeen zij met vriendelijke!;
bedoeling trachtte te doen. Zij had op clktt
opmerking slechts één, maar verstandig, xnfrj
woord: „Je krijgt 'n onwetende vrouw vait
dertig jaar, die lastig en vervelend' zijn ®aL'8
un.
De twee trekvogels waren in de maand 1
teruggekeerd. De dokter aan de Riviera
het met zijn Nederlandschen collega eens
z ij n opvatting was te begrijpen) dat Mei
van daar de naam in Nederland-zomer I
hoorde te beteckenen.
De predikantsweduwe, weer zoo wal
sbeld van de winterziekten en kwalen, zat, aW
tijd nog wat stijf in de ledematen, in haar riek]
ten leuningstoel.
De maand Mei vond ook den ouden Lokstestf
en vrouw h ij steeds redeneerend, z lj
woorden bevestigend als vroege „Zomen)
vliegen" in Boldam, waar ze kamers haddetf
gebuurd. Professor Petrus Paulus Lokste*'
had driehonderd dollars overgestuurd, „om,
er eens uit te gaan en een beetje te genleten'Y
„Ik zou zoo graag de bei eens willen
die Lis niet wilde schilderen", zei ouwe Pm*.
lus.
(Wordt vervolffdj.
