Raadsverkiezingen
Dinsdag 20 Mei
ruis e tiMi r
Zilveren Taschbeugels.
INMIMS rif E 1=
„DE EEMLANDER"
Vrijdag 16 Mei 1619.
i, vaii Nijnatten.
Ir dr. H, T, A, Verhoef,
Som Ruitenberg.
1. G. H. 0. Leinweber,
H. T. d. Knoop.
Hel. E. Middelburg.
Mevr. T. H, J. Belonje,
J Heere,
IJls.
Poiln of Embusqué.
BUITENLAND
Bultenlandsche Berlclittn
oooooooooooooooo
0
0
0
0
0
0
BIllEM GRGEKHUIZEH. Langestraal 43.
FEUILLETON.
LIS DORIS
J
17© Jaargang No. 271
me, po» f 2J0. per week (met Rutl» venekerinj
te» oocelukken) f 0.15. «hondetlllke nummui
ojOJ. WekelIJkidh bUvoegsd el^ereldrevuw
pu i meenden 60 cent
ANIERSFOORTSCH DA
HOOFDREDACTEUR! M.. O. J. VAN SCHAAR DEN 8 URG
UITGEVERS: VALKHOFF 4 C.
BUREAUARNHEMSCHE POORTWAL. hob* utrrcmtbamkst»
INTERCONIM TELEFOONNUMMER 513
dienstaanbiedingen 1—repel» f OJO. groote lefteni
naar plaatsruimte Voor handel en bedrijf bestaan
teer voordecllge bepalingen tot het herhaald adver»
teeren In dil Blad. hü abonnement Eene circulaire
bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden.
Wij ndvlseeren onze lezers bit «Ie
s. r»n«lsTerkiezinRe,. l.un slem
to brengen op èèn der cantlidn(en
rnu <le Vrljz. Pem. lijst, luidende
A. H. Tromp van Holst,
J. A. Rant,
Door meerdan een tlnndldaat
te slem uien maakt men hist stem bil
jet ongeldig.
Er bestaat in de kringen der politiek-on-
wetenden of onverschillige tegen de vrij-
^innig-demoaaten 'n dom vooroordeel, dat
door hun tegenstanders gretig aangewak
kerd wordt.
„Liberaal" kan er in velen onzer nog mee
door, voor sommigen klinkt het wel wat god
deloos, maar 't heeft toch nog 'n fatsoen-
lijken klank.
Maar vrijzinnig-democraat, dat rijmt op
sociaal-democraat, en moet dus wel iets
heel erg zijn. Er zijn altijd goede vrienden
wel zoo vriendelijk om deze misvatting uit
te spinnen en de vrijz.-dem. af te schilderen
als stille bondgenooten en handlangers der
so?lalisten.
Want de echte tegenstanders van 't soci
alisme, ziet ge, dat zijn de behoudende groe
pen
De socialisten zelve schijnen er echter
anders over te denken. Om de andere par
tijen de R. K. misschien uitgezonderd
bekommeren zij zich bitter weinig, zij duch
ten geen gevaar van dien kant en richten
hun grof geschut op de vrijz.-dem.
En terecht. Want de vrijzinnig-democra
ten zijn het die in de loopgraven liggen om
/ovolutionoiren socialisten 'n verder
doordringen te beletten, 'n tot hiertoe en
niet verder toe te roepen en elke hand
breed grond te betwisten.
„Wie waren het, die in de verkiezingsda
gen naar het Soester- en Leusderkwartier
trokken om den strijd aan te binden tegen
de socialisten, die meenden die wijken te
kunnen ïeserveeren als hun speciaal jacht
terrein voor de kiezersvangst?
Waren het niet de vrijz.-dem. en hun can-
'didaat v. Nijnatten?
En wat deden de anderen Zij lieten bij
de Statenverkiezingen in de winkelstraten
en villa-lanen, waar alleen maar brave bur
gers wonen en geen socialist te bekennen
is, stapels drukwerk in de brievenbussen
stoppen om kond te doen, dat zij de ware
bestrijders van het socialisme zijn en dat
vrijz.-dem. hand- en spandiensten ver
zie hteji f
JawelMaar 't is in de loopgraven dat de
strijd gestreden wordt en niet in de bureaux
en salons, ver achter de vuurlinie, waar men
wel in gloeiende woorden op den vijand kan
afgeven, getuigen van 'eigen patriotisme en
heldenmoed, smalend op de strijders, doch
zelf den naderenden vijand, dien men nooit
van aangezicht tot aangezicht zag, niet de
geringste afbreuk doet.
Als plotseling eens in een van die salons.
waar men zoo juist die dappere bureauhei- j
den en elegante embusqué's in hun onbe
rispelijke uniformen toejuichte, zoo'n echte
poilu rechtsti-eeks irit de loopgraven was ko
men binnenvallen, ongeschoren, bemodderd
met gescheurde kleeren, welke heelemaal
niet op die keurige uniformen geleken
we zijn er zeker van dat er dan wel een of
andere nuf uitgeroepen zou hebbent „o
foei, wie is <He rreeselijke man Wat 'n en
gerd I Hij ziet er net zoo vuil uit als de
Duitschers-xrit-de-^eilhistreerde-bladen, hij
woont daar ook ergens in 't noorden onder
den grond!
't Z a 1 zeker wel 'n Boche zijn!"
Daar hebt ge 't al! h\ de oogen der poli
tieke nuffen kunnen die vreeselijke mannen,
die daar achter op den Soesterweg en in 't
Leusderkwartier redevoeringen gaan hou
den, wel niet anders dan 'n soort socialis
ten zijn. Weg dus met de vrijz.-dem.En
hoera voor de ke.urig-nette conservatieven!
Maar de havelooze Poilu's uit de loopgra
ven hebben dan toch maar ten slotte de
Duitschc invasie tot staan gebracht, Frank
rijk voor overweldiging behoed, 't vaderland
behouden en door opoffering van 't eigen
lijf ook de kostbare levens der embusqué's
gered!
Kiezers, aan wiens zijde schaart gij u in
den strijd tegen de revolutie Wilt ook gij
zoo'n poilu in den politieleen strijd, worden
of laat gij liever, gelijk de embusqué's uw
leven en uw belangen, uw land en uw volk,
alle door uw eigen fouten in gevaar ««ge
bracht, beschermen, door die poilu's, voor
wie gij den neus ophaalt omdat zij met de
modder der loopgraven bespat zijn
Politiek Overzicht
Voor de noodkreten, die thans van Duit-
sche zijde worden vernomen over den ge-
weldvredc, dien men het wil voorschrijven
en over de harde voorwaarden, die men aan
dezen geweldvrede wil verbinden, bestaat
maar al te zeer grond. Inderdaad zullen
deze voorwaarden, wanneer zij ongewijzigd
'in het vredesverdrag worden opgenomen,
Duitschland in een toestand brengen, die
den ondergang in eene gevaarlijke nabij
heid brengt. Maar om billijk te zijn in het
oordeel, mag niet uit het oog worden ver
loren hoe de toestand is aan de zijde van
den overwinnaar, speciaal de toestand van
Frankrijk, dat vooraan staat onder de oor
logvoerenden, die elschen doen gelden,
welke Duitschland bezwaren. In welken toe
stand bevindt Frankrijk zich? De door de
Vossische Ztg. naar Versailles gezonden
correspondent geeft van dien toestand de
volgende schets:
„Het is door den oorlog geruïneerd in
financieel, economisch en bevolkingspolitiek
opzicht. Een gewichtig deel van zijne in
dustrie met de daarbij behoorende grond-
stofgebieden is voor jaren voor het bedrijf
ongeschikt gemaakt. Van eene bevolking
van 38 millioen menschen zijn ruim VA mil-
lioen der krachtigste, het best tot werken
geschikte mannen op het slagveld gevallen,
een reusachtig percentage is in zijne
vyy.' <R**rht verminderd. Daarentegen zijn
Fr'ih s lasten in reusachtige mate ge
stegen. Zijne schulden worden op 180 mil
Harden* geschat en zullen nog aanmerkelijk
aangroeien door nieuwe verbintenissen om
weer tot geregelde toestanden te komen.
Men verwacht een begrooting van 18 mil-
Harden francs per jaar. Uit eigen krachten
is Frankrijk tegen dezen toestand niet op
gewassen. Het heelt dus behoefte aan
grondstoffen, die zijn crediet niet belasten.
Het heeft verder zelf behoefte aan credie-
ten en heeft eindelijk aan eene verlichting
van ziinc staatslosten behoefte. Dit alles is
des te dringender omdat het Fransche volk
slechts in de hoop op een groote overwin
ning, die slle schsde zou goedmaken en
bovendien nog nieuwe voordeelen zou
brengen, onder de grootst mogelijke opof
feringen VA oorlogsjaren heeft doorge
staan. Zijn toestand, heeft, al ontbreekt de
hongerblokkade, veel overeenkomst met dien
in Duitschland. En al zijn er tot dusver
gecne aanwijzingen voor sociale onlusten-
aanwezig, dan moet de regeering toch des
te sterker met de stemmingen van de bree-
do buTge'lijkc lagen rekenen."
Met dezen toestand moet men rekening
houden bij de beoordeelir.g van de vredes-
voorwa.arden, die can Duitschland zijn voor
gelegd. De inhoud van de voor Frankrijk
gewichtige vredesvoorwaarden is bestemd
tot dekking van de hierboven opgesomde
behoeften. Duitschland moet de grondstoffen
leveren, die aan Frankrijk ontbreken; het
moet Frankrijk helpen de financieele lasten
van der. wederopbouw te dragen en het
moet de dekking op zich nemen van een
deel der financieele verplichtingen, die
Frankrijk tegenover Amerika zal moeten
aangaan.. Niet als de machtige overwinnaar,
die van den overwonnene den afstand van
have en goed eischt om zelf van den over
vloed te genieten, treedt Frankrijk op te
genover Duitschland. Frankrijk verkeert zelf
in hooger nood en zoekt naar de middelen
om aan dezen nood tegemoet te komen. Het
ongeluk wil echter, dat daarvoor de over
wonnen tegenstander wordt aangesproken,
die zei? door het voeren van den oorlog
uitermate is verzwekt en bovendien nog zal
hebben te betalen wat de overwinnaar noo-
dig heeft om weer op krachten te komen.
Duitschland zal dus dubbel belast worden.
liet verleden Maandag door de nationale
vergadering in Berlijn gegeven voorbeeld
vindt allerwege navolging. Het regent pro
testen in Duitschland; geheel Duitschland
protesteert tegen den geweldvrede, dien de
Entente het wil voorschrijven. Twee stroo
mingen zijn intusschen in deze protestbewe
ging waar te nemen. De oorsprong daarvan
is teiug te brengen tot het diepgaande ver
schil, dot bestaat tusschen de opvattingen
van de onafhankelijke socialisten en de an
dere partijen. De kloof, die de uiterste ele
menten links scheidt van de enderen, komt
ook hier aan dén dag. Beiden protesteeren
om het hardst tegen dit vredesverdrag, maar
het doel, dat zij daarmee pogen te berei
ken, is niét hetzelfde. Eigenaardig komt dit
u'.t in de verg .deringen, die den dag na de
protestzitting van de nationale vergadering
in Berlijn gehouden werden.
In het circus Busch, de plaats van samen
komst van massa-vergaderingen, werd met
nadruk van de rijksregeering geëischt, dat
zij dezen vrede van schande en ellende zou
afwijzen. Na afloop trokken de deelnemers
naar het rijkskanselierspaleis, waar minister
president Scheidemann een toespraak hield
en waarschuwde voor onbezonnenheden, die
het komen tot overeenstemming zouden be-
moeielijken; hij eindigde met een „hoch" op
een rechtvaardigen vrede en op het Duit-
sche vaderland. Dienz^ifden avond werden
in 30 lokalen in Groot-Berlijn door 5e on
afhankelijke socialisten vergaderingen ge
houden tot behandeling van de vraag:
„Waarom moet het Duitsche volk den vrede
onderteekenen?" Scheidemann's tegen
stander Haase drukte hier de hoop uit, dat
het gezamenlijke proletariaat den. dictaat-
vrede ongedaan maken en de verzoening
van de volken tot stand brengen zou. Het
protest, dat de onafhankelijkheidspartij heeft
laten uitgaan, zegt: „De laatste hoop van
den rnachtelooze is de kreet naar gerechtig
heid. Protesteert! Het protest van Frankrijk
gedurende nagenoeg vijf decennia heeft de
geschiedenis een halve eeuw lang be
lt eer scht Ons protest tegen het huidige on
recht zonder voorbeeld in de wereldge
schiedenis zal het lot der vol1:en voor de
eeuw, die aanstaande is, bepaler» Protes
teert, eischt gerechtigheid!"
Het verschil is in het oog h ro-
testeeren doen allen, maar de cl-. partij
wil trachten daardoor verbeteringen le krij
gen in het vredesverdrag, dat nu in ont
werp voorligt, terwijl de andere verkon
digt, dat het vredesverdrag moet worden
onderteekend om daardoor het materia-!
te krijgen voor eene beweging, die in de
toekomst dit verdrag zal vernietigen.
Welke van de beide stroomingen zal ten
slotte blijken de sterkste te zijn? Het is
moeielijk daarover voorspellingen te doen.
Er is in den toestand van Duitschand zóó
veel wat onzeker is, dat alle voorspellingen
uit den booze zijn. Niemand kan voorzeg
gen welk brouwsel uit dien heksenketel te
voorschijn zal komen. Volgens loopende ge
ruchten zou de regeering, die nu aan het
bewind is, niet ongaarne zien, dat de on
afhankelijke socialisten den last van het re-
geeringsombt en daarmee ook de verant
woordelijkheid voor de beslissing, die
staat te worden genomen over den vrede,
van haar overnemen. Als woordvoerders van
de onafhankelijken heeft Haase verleden
Maandag verklaard, dat zijne partij er niet
aan denkt regeeringspartij te worden. Zij
geeft er de voorkeur aan in de oppositie te
blijven, waaraan in ieder geval minder ver
antwoordelijkheid is verbonden. Voorshands
schijnt er dus mee te kunnen worden ge
rekend, dat men zal beproeven het door de
geallieerde en geassocieerde regeeringen
voorgelegde vredesverdrag verbeterd te
krijgen. Wat daarna zal volgen, is een on
doorgrondelijk geheim.
P a r ij s, 15 Mei. (Havas.) De vier re-
geeringshooftlen beraadslaagden Woensdag
over economische vraagstukken. Met name
hebben zij overwogen welke maatregelen
zouden zijn te nemen, in het geval, dat de
Duitsche gevolmachtigden zouden weige
ren de voorwaarden van den voorloopigen
vrede te onderteekenen.
Den 13en is in het hotel Crillon eene
conferentie gehouden tusschen kolonel
House en de.gevolmachtigden van de Ukrai-
nische republiek Sydorenko en Tanaiko,
die werden bijgestaan door den Amerikaan-
schen senator James Hamill en door gede
legeerden van do- Ukvainers in Amerika en
Canada. Er werd van gedachten gewis^l'cl
over alle kwesties, betrekking hebbende op
de republiek Ukraine.
P a r ij s15 Me i. (Havas): De raad van
de vijf ministers van buitenlandsche zaken
heeft :n zijne vergadering van Woensdag
namiddag een besluit genomen over de vol
gende punten
1. De bezetting van Sieeswijk. De Brit-
sche marine ral daar de orde handhaven, na
het vertrek van de Duitsche troepen.
2. De Russische krijgsgevangenen. Beslo
ten werd deze krijgsgevangenen te laten re-
patrieeren in de gedeelten van Rusland,
waar de economische en politieke toestond
dit toelaat.
4. De oproeping van de Belgische en Ne-
derlanusche gevolmachtigden tegen den
19en Ivïéi.
4. Onderzoek van bepalingen, op te nemen
in het vredesverdrag met Oostenrijk en Hon
garije: afstand van Galicië door Oostenrijk,
spoorwegkwestiëii (verdeeling tusschen de
verschillende staten, geboren uit de ontbin
ding Yan Oostenrijk-IIongorije, kapitalen
enz.) Voor de vaststelling van de redactie
werden de verschillende besluiten near de
Betrokken commisien verweren.
Pa rij s, I 5 M e i. (Havas.) De raad var?
vier heeft Donderdagmorgen ten huize van'
president Wilson vergaderd.
De raad van vijf ministers van buitenlonct
sche zaken zal Vrijdagmiddag bijeenkomen
om zich bezig te houden met de Bulgaar©
sche grenzen.
De drie nota's, welke graaf Brockdorff©
Rantzau Dinsdagavond heelt overhandigd,
zijn ter beantwoording doorgezonden naar
de bevoegde commission: 1o. de commissie
voor territoriale grenzen; 2o. de commissie
voor de oorlogsverantwoordelijkheden; 3o,
de commissie voor economische aangele
genheden.
P a r ij s 15 Mei. (Havas). Clemenceau
heeft heden voormiddag Orlando en Sonni-
no ontvangen in zijn kabinet in het departe-.
ment van ooriog.
De minister van koloniën Henry Simon
heeft in het departement van koloniën eene
commissie geïnstalleerd, die de koloniale!
aanspraken van Italië zal hebben te onder-
zoeken. Tot voorzitter werd op zijn voorstel
gekozen lord Milner, de Brit sche minister,
van koloniën. De Italiaansche ministerf'
Crespi, bijgestaan door den secretaris-gene*
raai de Martino gaf een toelichting van c!n
inzichten van zijne regeering. De commissi*,
zal in de volgende week hare zittingen voort
zetten.
B e r 1 ij n, 15 Mei. (\V. B.) De Deutsche
Allg. Ztg. bericht, dat het kabinet heden
voormiddag een zitting heeft gehouden,]
waarin de territoriale kwestiën van het vre-'
desverdrag worden behandeld. Met voldoe--
ning werd daarbij vastgesteld, dat de spon
tane betoogingen te^en den geweldvrede
van de Entente niet zijn ontaard in een'
smadende kritiek op de verzoenlijke politiek
van president Wilson.
Rijksminister Preuss heeft gisteren nog
maals doen uitkomen, dat de rijksregeering
het vredesverdrag in den vorm, waarin het
nu voorligt, in geen geval zal onderteek»-
nen. De economische uitwerking zal gelijk
zijn in geval van onderteekenen of niet-
onderteekenen. De onderteekening zal ech
ter het groote nadeel opleveren, dat de
handen van het Duitsche rijk tegenover de
Entente gebonden zouden zijn, terwijl in het
andere geval geene verplichtingen worden!
aangegaan. De verwachtingen, die de En
tente koestert van de onafhankelijken, zijn
zeepbellen. Wanneer de onafhankelijken
aan het roer komen, dan komt de chaos
en het bolsjewisme naar Duitschland.
Daarmee is echter de Entente ook niet ge
diend, want de onlusten zouden voor hare
grenzen. nlef halt maken en van een chaos
tisoh Duitschland zou geen oorlogsschade;
vergoeding te verwachten zijn. In het weR
begrepen belang van de Entente is het du%
dat de tegenwoordige regeering aan het
roer blijft. Deze zal echter slechts dan d«1
zaken voortzetten, als de Entente terug*
keert tot het programma van Wilson en aaitl.
het vredesverdrag een zoodanigen vontf*
geeft, dat met de Duitsche levensvoorwaar
den rekening wordt gehouden.
B e r l ij n, 15 Mei. (W. B.) De Beiersche
landdag heeft in zijne heden te Bamberg
gehouden vergadering eenstemmig het be*
sluit genomen, dat de door de tegenstanders
van Duitschland aangeboden geweldvreds
niet moet worden onderteekend en dat erf.
nooit sprake kan zijn van een afzonderlijkert
vrede met Beieren.
P a r ij s, 15 Mei. (Havas). Clemenceau*
als voorzitter van de vredesconferentie*'1
heeft Woensdag aan graaf Brockdorfl
Rantzau het antwoord der geallieerde enf
geassocieerde regeeringen doen toekomeot
op het Duitsche voorstel voor een internV
tionale arbeidswetgeving.
De geallieerde regeeringen, aldus dit da-,
cument, nemen nota van de door de Duif-1
Elke poging om de maatschappij te ver
beteren moet falen als men niet'begint met
de mensch zelf te verbeteren.
0 Ontvangen een fraaie keuze 0
Aanbevelend.
Zie eiulHgc! AMERSFOORT
Cooooooooroooooo
VDt
Roman van een Nedcrlandschca Schilder.
Naar het Engelsch van
MAAKTEN MAAKTENS
door
J. L. van der Moer.
112
De predikantsweduwe schreef aan haar
Boon Rijk, den welgcsteldcn veehouder, en
smeekte hem haar drie homlerd dollars voor
jjjar armen te zenden. Hij schreef terug dat
hij den overtocht voor een paar van dezen
wilde betalen, wanneer* ze jong en sterk wa-
Ten waren of jong en mooi. De weduwe Don
derbus zuchtte er van. „Van opvoeding had
Bvijn dierbare echtgenoot niet veel verstand"
*PJ"»k eü.
Maar met zeer veel belangstelling verwel
komde zij haai* dochter, die nu ook weduwe
geworden was, en den, feitelijk onbekenden,
zoon van deze. Het verschrikkelijke bezoek
aan het moderne Babylon was reeds eenigs-
zins vervaagd in het geheugen der oude dame.
En thans was de jonge Heer naar Ahlervnnk
gekomen
Het geheêlc huis was geverfd en schoonge
maakt' om hem te ontvangen.
Ik voel me als Naomi, zei de domineesehc
met bevende stem, terwijl ze haar zwakke
handen ophief. Haar studie in het Oude Testa
ment had al haar geredeneer over het nieuwe
nimmer geëvenaard.
Waar is Lis? vroeg Jetta.
Haar Fransch rouw-toiiet stond goed bij
liaar goudblonde haren. Haar lange krippen
sluier hing tot op den grond.
Ik weet er niets van. Die zweeft zeker
weer zonder doel rond, als gewoonlijk. Sas-
kia, waar is Lis Doris?
In Münclien, als vertegenwoordiger van
de Rcgeering op de tentoonstelling, t Was on
vermijdelijk, Mevrouw Parcys. Over tien dagen
is ie weer terug.
Tien dagen? Dat duurt lang. 't Spijt me,
zei Jetta langzaam. En waar zit zijn meisje?
Met haar moet ik toch vóór dien tijd eens
kennis maken.
Sedert Lis, Donderdag, vertrokken is,
gaat ze geregeld naar de ouwe pastorie. Ik
denk dat ze daar zoo'n beetje zit te kniezen.
Zij vindt 't naar dat ie weg is.
In dc-pastorie? O! zei Jetta.
Onzin, viel dg oude mevrouw vinnig in.
Vrijers moeten immers van tijd tot tijd op reis.
En op rneér aangenamen toon vervolgde zij:
Zoo was 't tenminste iii mij n tijd. Ik had 'n
/roric -"riTvdit) djf; mot v- -rffge
ëngageerd was. Daags nadat 't publiek gewor
den was. vertrok ie voor drie jaar naar Indië.
ATm meisje! viel Jetta in.
Onzin. Lang voordat ie terugkwam,
trouwde ze met 'n ander.
O. ja, dat weet ik nog,-viel haar dochter
in, aangenaam gestemd door deze jeugd-herin-
nering. En' toen liij terugkwam, was zij we
duwe.
Maar h ij had 'n zwarte yrouw.
Ik hoop dat zoo iets in dit geval niet zal
gclwuren, merkte Saskia op.
Jetta stond op.
,Ja, zij is 'n statige verschijning", dacht Sas
kia. wier geest daardoor voortdurend was
beziggehouden Ze is knap, werkelijk nog 'n
prachtige vrouw/'
Ik wandel naar de pastorie, zei Jetta. 't
Rijtuig kan me daar komen halen.
Wil ik met u meegaan? boor Saskia aar
zelend aan.
Als u er niets op tegen hebt, dan wilde
ik liever alleen gaan.
Neen, Saskia had er niets op tegen. Zij haat
te deze groote dame, cn wel hoofdzakelijk om
dat zij onmogelijk iets verkeerds of kwaads
in haar kon zien.
Zoo ging Jetta dus alleen uit, te midden van
de herinneringen van haar jeugd. De zachte
lentewarmte daarbuiten bewees dat de kleine
Boldamschc dokter voor éénmaal toch eens
met recht vertrouwd had op de onzekere
terugkomst van den ooievaar. Het seizoen was
vroeg, stoorde zich niet aan den kalender.
Langs den stillen weg, die in al die jaren niet
het minst veranderd was, stonden de jonge
frissche grassprietjes trillend onder de groe
nende hoornen. Van uk de verte, van achter
de velden en de weinige huizen, vernam men
den adem van de donkere, heide, die gestoord
was in haar slaap.
,.Mijn Moeder!" sprak Jetta half luid, ter
wijl rij daar heen wandelde. Er klonk iets
vriendelijks in haar toon, weinig meer. Haar
moeder had .haar een beetje dringerig ge
vraagd of de door haar betaalde zerk op het
graf van den dominee nog al in haar smaak
viel. „De steen is solicde, ik geloof niet dat
ie duur is" had de oude dame opgemerkt.
Nu zij er dan eindelijk was teruggekeerd,
was Boldam voor Jeti.i een tamelijk dood gat-
Het leven schoon haar zoo vreemd toe, zooals
wij allen 't vaak vervelend, zoo niet erger,
vinden. In de eerste dagen van haar weduw
schap hadden dergelijke overpeinzingen haar
in het bi zonder bezig gehouden. Bij een groot
moedige inborst als de hare, moest zij onver
mijdelijk wel dc gedachte koest-ren dat zij ver
keerd gedaan had, indertijd haar echtgenoot
aan le nemen, ook al had zij van den beginne
af open kaart gespeeld. Later had zij haar
plicht gedaan, toen zij met oen zeker be
schroomd medelijden <le kwelling verduurde,
welke hij beiden deed ondergaan. De eerste
jaren waren het ergst geweest. Maar toen dc
roem en de vroolijkc jaren in Parijs kwamen
en toen het 'lieve kinderstemmeLje door het
huis klonk, h«id zij ruimschoots vergoeding ge
vonden voor het onbestemde vanden beginne.
Met haar natuurlijke, ruime opvattingen stond
zij-verre van al die onbegrepen vrouwen, die
zcNe niels begrijpen cn die altijd klagen. Toen
zij al vrouw was en trouwde, had Lis Doris
haar nog altijd een knaap toegeschenen. Haar
eigen echtgenoot had er haar het eerst op at
tent gemaakt, dat deze jongen een man was
geworden, die kon liefhebben. Volkomen dui
delijk herinnerde zij zloJi dat oogenblik en
dat nlekje ia de bosschen. waar de gedachte*
bij haar was opgekomen: ,,'t Zou mogelljBf
kunnen zijn!" Maar zij had die gedachte varf
zich geworpen, omdat zij er niet aan gelooyerf
wiide. V
Thans, nu zij dan als weduwe langs derf
Boklamschen straatweg liep, was zij dubbel
blij dat deze weg haar naar de verloofde vaii
iLs Dori? leidde.
„Jij bemint alleen maar cmt je verstandy
niet met de zinnen", had haar cchtgenoof
meermalen geërgerd tot haar gezegd. Slechtt
één maal had zij er op geantwoord en toen
met veel innigheid opgemerkt: ,Jk geloof
niet. Ik geloof dat ik ook jvel met 't hart kaft
liefhebben."
Waarom anders ging ze zoo schoorvoeten#
en met znlke vurig verlangende blikken lan^
de oude pastorie, en waarom begaf zij zldi
met zulke langzame schreden naar het gói
sloten huisje, dat daar wat verderop gelege^
was? Het was haar eigendom, Lis had drf
huur voor de vrouw betaald. In gedachtseaf
verzonken, tuurde zij naar het woninkje,
da.ar nu stend in droeve eenzaamheid.
Maar voor het oogenblik wilde zij dc g®
dachten aan het verleden van zich afsciUKk
den. Zij draaide zich eensklaps om en gln|
terug.
Bij het vernemen van voetstappen, loeeft
Rcdempta door de glazen deur van het ate!i«
Opgewonden wierp zij die open, met den oii
roep:
Madame Parcys!
Jetta hield zich even terug. Zij was Tttj
baasd.
- 4
J- s
(Wordt vervolgdp