Raadsverkiezingen Dinsdag 20 Mei ruis e tiMi r Zilveren Taschbeugels. INMIMS rif E 1= „DE EEMLANDER" Vrijdag 16 Mei 1619. i, vaii Nijnatten. Ir dr. H, T, A, Verhoef, Som Ruitenberg. 1. G. H. 0. Leinweber, H. T. d. Knoop. Hel. E. Middelburg. Mevr. T. H, J. Belonje, J Heere, IJls. Poiln of Embusqué. BUITENLAND Bultenlandsche Berlclittn oooooooooooooooo 0 0 0 0 0 0 BIllEM GRGEKHUIZEH. Langestraal 43. FEUILLETON. LIS DORIS J 17© Jaargang No. 271 me, po» f 2J0. per week (met Rutl» venekerinj te» oocelukken) f 0.15. «hondetlllke nummui ojOJ. WekelIJkidh bUvoegsd el^ereldrevuw pu i meenden 60 cent ANIERSFOORTSCH DA HOOFDREDACTEUR! M.. O. J. VAN SCHAAR DEN 8 URG UITGEVERS: VALKHOFF 4 C. BUREAUARNHEMSCHE POORTWAL. hob* utrrcmtbamkst» INTERCONIM TELEFOONNUMMER 513 dienstaanbiedingen 1—repel» f OJO. groote lefteni naar plaatsruimte Voor handel en bedrijf bestaan teer voordecllge bepalingen tot het herhaald adver» teeren In dil Blad. hü abonnement Eene circulaire bevattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Wij ndvlseeren onze lezers bit «Ie s. r»n«lsTerkiezinRe,. l.un slem to brengen op èèn der cantlidn(en rnu <le Vrljz. Pem. lijst, luidende A. H. Tromp van Holst, J. A. Rant, Door meerdan een tlnndldaat te slem uien maakt men hist stem bil jet ongeldig. Er bestaat in de kringen der politiek-on- wetenden of onverschillige tegen de vrij- ^innig-demoaaten 'n dom vooroordeel, dat door hun tegenstanders gretig aangewak kerd wordt. „Liberaal" kan er in velen onzer nog mee door, voor sommigen klinkt het wel wat god deloos, maar 't heeft toch nog 'n fatsoen- lijken klank. Maar vrijzinnig-democraat, dat rijmt op sociaal-democraat, en moet dus wel iets heel erg zijn. Er zijn altijd goede vrienden wel zoo vriendelijk om deze misvatting uit te spinnen en de vrijz.-dem. af te schilderen als stille bondgenooten en handlangers der so?lalisten. Want de echte tegenstanders van 't soci alisme, ziet ge, dat zijn de behoudende groe pen De socialisten zelve schijnen er echter anders over te denken. Om de andere par tijen de R. K. misschien uitgezonderd bekommeren zij zich bitter weinig, zij duch ten geen gevaar van dien kant en richten hun grof geschut op de vrijz.-dem. En terecht. Want de vrijzinnig-democra ten zijn het die in de loopgraven liggen om /ovolutionoiren socialisten 'n verder doordringen te beletten, 'n tot hiertoe en niet verder toe te roepen en elke hand breed grond te betwisten. „Wie waren het, die in de verkiezingsda gen naar het Soester- en Leusderkwartier trokken om den strijd aan te binden tegen de socialisten, die meenden die wijken te kunnen ïeserveeren als hun speciaal jacht terrein voor de kiezersvangst? Waren het niet de vrijz.-dem. en hun can- 'didaat v. Nijnatten? En wat deden de anderen Zij lieten bij de Statenverkiezingen in de winkelstraten en villa-lanen, waar alleen maar brave bur gers wonen en geen socialist te bekennen is, stapels drukwerk in de brievenbussen stoppen om kond te doen, dat zij de ware bestrijders van het socialisme zijn en dat vrijz.-dem. hand- en spandiensten ver zie hteji f JawelMaar 't is in de loopgraven dat de strijd gestreden wordt en niet in de bureaux en salons, ver achter de vuurlinie, waar men wel in gloeiende woorden op den vijand kan afgeven, getuigen van 'eigen patriotisme en heldenmoed, smalend op de strijders, doch zelf den naderenden vijand, dien men nooit van aangezicht tot aangezicht zag, niet de geringste afbreuk doet. Als plotseling eens in een van die salons. waar men zoo juist die dappere bureauhei- j den en elegante embusqué's in hun onbe rispelijke uniformen toejuichte, zoo'n echte poilu rechtsti-eeks irit de loopgraven was ko men binnenvallen, ongeschoren, bemodderd met gescheurde kleeren, welke heelemaal niet op die keurige uniformen geleken we zijn er zeker van dat er dan wel een of andere nuf uitgeroepen zou hebbent „o foei, wie is <He rreeselijke man Wat 'n en gerd I Hij ziet er net zoo vuil uit als de Duitschers-xrit-de-^eilhistreerde-bladen, hij woont daar ook ergens in 't noorden onder den grond! 't Z a 1 zeker wel 'n Boche zijn!" Daar hebt ge 't al! h\ de oogen der poli tieke nuffen kunnen die vreeselijke mannen, die daar achter op den Soesterweg en in 't Leusderkwartier redevoeringen gaan hou den, wel niet anders dan 'n soort socialis ten zijn. Weg dus met de vrijz.-dem.En hoera voor de ke.urig-nette conservatieven! Maar de havelooze Poilu's uit de loopgra ven hebben dan toch maar ten slotte de Duitschc invasie tot staan gebracht, Frank rijk voor overweldiging behoed, 't vaderland behouden en door opoffering van 't eigen lijf ook de kostbare levens der embusqué's gered! Kiezers, aan wiens zijde schaart gij u in den strijd tegen de revolutie Wilt ook gij zoo'n poilu in den politieleen strijd, worden of laat gij liever, gelijk de embusqué's uw leven en uw belangen, uw land en uw volk, alle door uw eigen fouten in gevaar ««ge bracht, beschermen, door die poilu's, voor wie gij den neus ophaalt omdat zij met de modder der loopgraven bespat zijn Politiek Overzicht Voor de noodkreten, die thans van Duit- sche zijde worden vernomen over den ge- weldvredc, dien men het wil voorschrijven en over de harde voorwaarden, die men aan dezen geweldvrede wil verbinden, bestaat maar al te zeer grond. Inderdaad zullen deze voorwaarden, wanneer zij ongewijzigd 'in het vredesverdrag worden opgenomen, Duitschland in een toestand brengen, die den ondergang in eene gevaarlijke nabij heid brengt. Maar om billijk te zijn in het oordeel, mag niet uit het oog worden ver loren hoe de toestand is aan de zijde van den overwinnaar, speciaal de toestand van Frankrijk, dat vooraan staat onder de oor logvoerenden, die elschen doen gelden, welke Duitschland bezwaren. In welken toe stand bevindt Frankrijk zich? De door de Vossische Ztg. naar Versailles gezonden correspondent geeft van dien toestand de volgende schets: „Het is door den oorlog geruïneerd in financieel, economisch en bevolkingspolitiek opzicht. Een gewichtig deel van zijne in dustrie met de daarbij behoorende grond- stofgebieden is voor jaren voor het bedrijf ongeschikt gemaakt. Van eene bevolking van 38 millioen menschen zijn ruim VA mil- lioen der krachtigste, het best tot werken geschikte mannen op het slagveld gevallen, een reusachtig percentage is in zijne vyy.' <R**rht verminderd. Daarentegen zijn Fr'ih s lasten in reusachtige mate ge stegen. Zijne schulden worden op 180 mil Harden* geschat en zullen nog aanmerkelijk aangroeien door nieuwe verbintenissen om weer tot geregelde toestanden te komen. Men verwacht een begrooting van 18 mil- Harden francs per jaar. Uit eigen krachten is Frankrijk tegen dezen toestand niet op gewassen. Het heelt dus behoefte aan grondstoffen, die zijn crediet niet belasten. Het heeft verder zelf behoefte aan credie- ten en heeft eindelijk aan eene verlichting van ziinc staatslosten behoefte. Dit alles is des te dringender omdat het Fransche volk slechts in de hoop op een groote overwin ning, die slle schsde zou goedmaken en bovendien nog nieuwe voordeelen zou brengen, onder de grootst mogelijke opof feringen VA oorlogsjaren heeft doorge staan. Zijn toestand, heeft, al ontbreekt de hongerblokkade, veel overeenkomst met dien in Duitschland. En al zijn er tot dusver gecne aanwijzingen voor sociale onlusten- aanwezig, dan moet de regeering toch des te sterker met de stemmingen van de bree- do buTge'lijkc lagen rekenen." Met dezen toestand moet men rekening houden bij de beoordeelir.g van de vredes- voorwa.arden, die can Duitschland zijn voor gelegd. De inhoud van de voor Frankrijk gewichtige vredesvoorwaarden is bestemd tot dekking van de hierboven opgesomde behoeften. Duitschland moet de grondstoffen leveren, die aan Frankrijk ontbreken; het moet Frankrijk helpen de financieele lasten van der. wederopbouw te dragen en het moet de dekking op zich nemen van een deel der financieele verplichtingen, die Frankrijk tegenover Amerika zal moeten aangaan.. Niet als de machtige overwinnaar, die van den overwonnene den afstand van have en goed eischt om zelf van den over vloed te genieten, treedt Frankrijk op te genover Duitschland. Frankrijk verkeert zelf in hooger nood en zoekt naar de middelen om aan dezen nood tegemoet te komen. Het ongeluk wil echter, dat daarvoor de over wonnen tegenstander wordt aangesproken, die zei? door het voeren van den oorlog uitermate is verzwekt en bovendien nog zal hebben te betalen wat de overwinnaar noo- dig heeft om weer op krachten te komen. Duitschland zal dus dubbel belast worden. liet verleden Maandag door de nationale vergadering in Berlijn gegeven voorbeeld vindt allerwege navolging. Het regent pro testen in Duitschland; geheel Duitschland protesteert tegen den geweldvrede, dien de Entente het wil voorschrijven. Twee stroo mingen zijn intusschen in deze protestbewe ging waar te nemen. De oorsprong daarvan is teiug te brengen tot het diepgaande ver schil, dot bestaat tusschen de opvattingen van de onafhankelijke socialisten en de an dere partijen. De kloof, die de uiterste ele menten links scheidt van de enderen, komt ook hier aan dén dag. Beiden protesteeren om het hardst tegen dit vredesverdrag, maar het doel, dat zij daarmee pogen te berei ken, is niét hetzelfde. Eigenaardig komt dit u'.t in de verg .deringen, die den dag na de protestzitting van de nationale vergadering in Berlijn gehouden werden. In het circus Busch, de plaats van samen komst van massa-vergaderingen, werd met nadruk van de rijksregeering geëischt, dat zij dezen vrede van schande en ellende zou afwijzen. Na afloop trokken de deelnemers naar het rijkskanselierspaleis, waar minister president Scheidemann een toespraak hield en waarschuwde voor onbezonnenheden, die het komen tot overeenstemming zouden be- moeielijken; hij eindigde met een „hoch" op een rechtvaardigen vrede en op het Duit- sche vaderland. Dienz^ifden avond werden in 30 lokalen in Groot-Berlijn door 5e on afhankelijke socialisten vergaderingen ge houden tot behandeling van de vraag: „Waarom moet het Duitsche volk den vrede onderteekenen?" Scheidemann's tegen stander Haase drukte hier de hoop uit, dat het gezamenlijke proletariaat den. dictaat- vrede ongedaan maken en de verzoening van de volken tot stand brengen zou. Het protest, dat de onafhankelijkheidspartij heeft laten uitgaan, zegt: „De laatste hoop van den rnachtelooze is de kreet naar gerechtig heid. Protesteert! Het protest van Frankrijk gedurende nagenoeg vijf decennia heeft de geschiedenis een halve eeuw lang be lt eer scht Ons protest tegen het huidige on recht zonder voorbeeld in de wereldge schiedenis zal het lot der vol1:en voor de eeuw, die aanstaande is, bepaler» Protes teert, eischt gerechtigheid!" Het verschil is in het oog h ro- testeeren doen allen, maar de cl-. partij wil trachten daardoor verbeteringen le krij gen in het vredesverdrag, dat nu in ont werp voorligt, terwijl de andere verkon digt, dat het vredesverdrag moet worden onderteekend om daardoor het materia-! te krijgen voor eene beweging, die in de toekomst dit verdrag zal vernietigen. Welke van de beide stroomingen zal ten slotte blijken de sterkste te zijn? Het is moeielijk daarover voorspellingen te doen. Er is in den toestand van Duitschand zóó veel wat onzeker is, dat alle voorspellingen uit den booze zijn. Niemand kan voorzeg gen welk brouwsel uit dien heksenketel te voorschijn zal komen. Volgens loopende ge ruchten zou de regeering, die nu aan het bewind is, niet ongaarne zien, dat de on afhankelijke socialisten den last van het re- geeringsombt en daarmee ook de verant woordelijkheid voor de beslissing, die staat te worden genomen over den vrede, van haar overnemen. Als woordvoerders van de onafhankelijken heeft Haase verleden Maandag verklaard, dat zijne partij er niet aan denkt regeeringspartij te worden. Zij geeft er de voorkeur aan in de oppositie te blijven, waaraan in ieder geval minder ver antwoordelijkheid is verbonden. Voorshands schijnt er dus mee te kunnen worden ge rekend, dat men zal beproeven het door de geallieerde en geassocieerde regeeringen voorgelegde vredesverdrag verbeterd te krijgen. Wat daarna zal volgen, is een on doorgrondelijk geheim. P a r ij s, 15 Mei. (Havas.) De vier re- geeringshooftlen beraadslaagden Woensdag over economische vraagstukken. Met name hebben zij overwogen welke maatregelen zouden zijn te nemen, in het geval, dat de Duitsche gevolmachtigden zouden weige ren de voorwaarden van den voorloopigen vrede te onderteekenen. Den 13en is in het hotel Crillon eene conferentie gehouden tusschen kolonel House en de.gevolmachtigden van de Ukrai- nische republiek Sydorenko en Tanaiko, die werden bijgestaan door den Amerikaan- schen senator James Hamill en door gede legeerden van do- Ukvainers in Amerika en Canada. Er werd van gedachten gewis^l'cl over alle kwesties, betrekking hebbende op de republiek Ukraine. P a r ij s15 Me i. (Havas): De raad van de vijf ministers van buitenlandsche zaken heeft :n zijne vergadering van Woensdag namiddag een besluit genomen over de vol gende punten 1. De bezetting van Sieeswijk. De Brit- sche marine ral daar de orde handhaven, na het vertrek van de Duitsche troepen. 2. De Russische krijgsgevangenen. Beslo ten werd deze krijgsgevangenen te laten re- patrieeren in de gedeelten van Rusland, waar de economische en politieke toestond dit toelaat. 4. De oproeping van de Belgische en Ne- derlanusche gevolmachtigden tegen den 19en Ivïéi. 4. Onderzoek van bepalingen, op te nemen in het vredesverdrag met Oostenrijk en Hon garije: afstand van Galicië door Oostenrijk, spoorwegkwestiëii (verdeeling tusschen de verschillende staten, geboren uit de ontbin ding Yan Oostenrijk-IIongorije, kapitalen enz.) Voor de vaststelling van de redactie werden de verschillende besluiten near de Betrokken commisien verweren. Pa rij s, I 5 M e i. (Havas.) De raad var? vier heeft Donderdagmorgen ten huize van' president Wilson vergaderd. De raad van vijf ministers van buitenlonct sche zaken zal Vrijdagmiddag bijeenkomen om zich bezig te houden met de Bulgaar© sche grenzen. De drie nota's, welke graaf Brockdorff© Rantzau Dinsdagavond heelt overhandigd, zijn ter beantwoording doorgezonden naar de bevoegde commission: 1o. de commissie voor territoriale grenzen; 2o. de commissie voor de oorlogsverantwoordelijkheden; 3o, de commissie voor economische aangele genheden. P a r ij s 15 Mei. (Havas). Clemenceau heeft heden voormiddag Orlando en Sonni- no ontvangen in zijn kabinet in het departe-. ment van ooriog. De minister van koloniën Henry Simon heeft in het departement van koloniën eene commissie geïnstalleerd, die de koloniale! aanspraken van Italië zal hebben te onder- zoeken. Tot voorzitter werd op zijn voorstel gekozen lord Milner, de Brit sche minister, van koloniën. De Italiaansche ministerf' Crespi, bijgestaan door den secretaris-gene* raai de Martino gaf een toelichting van c!n inzichten van zijne regeering. De commissi*, zal in de volgende week hare zittingen voort zetten. B e r 1 ij n, 15 Mei. (\V. B.) De Deutsche Allg. Ztg. bericht, dat het kabinet heden voormiddag een zitting heeft gehouden,] waarin de territoriale kwestiën van het vre-' desverdrag worden behandeld. Met voldoe-- ning werd daarbij vastgesteld, dat de spon tane betoogingen te^en den geweldvrede van de Entente niet zijn ontaard in een' smadende kritiek op de verzoenlijke politiek van president Wilson. Rijksminister Preuss heeft gisteren nog maals doen uitkomen, dat de rijksregeering het vredesverdrag in den vorm, waarin het nu voorligt, in geen geval zal onderteek»- nen. De economische uitwerking zal gelijk zijn in geval van onderteekenen of niet- onderteekenen. De onderteekening zal ech ter het groote nadeel opleveren, dat de handen van het Duitsche rijk tegenover de Entente gebonden zouden zijn, terwijl in het andere geval geene verplichtingen worden! aangegaan. De verwachtingen, die de En tente koestert van de onafhankelijken, zijn zeepbellen. Wanneer de onafhankelijken aan het roer komen, dan komt de chaos en het bolsjewisme naar Duitschland. Daarmee is echter de Entente ook niet ge diend, want de onlusten zouden voor hare grenzen. nlef halt maken en van een chaos tisoh Duitschland zou geen oorlogsschade; vergoeding te verwachten zijn. In het weR begrepen belang van de Entente is het du% dat de tegenwoordige regeering aan het roer blijft. Deze zal echter slechts dan d«1 zaken voortzetten, als de Entente terug* keert tot het programma van Wilson en aaitl. het vredesverdrag een zoodanigen vontf* geeft, dat met de Duitsche levensvoorwaar den rekening wordt gehouden. B e r l ij n, 15 Mei. (W. B.) De Beiersche landdag heeft in zijne heden te Bamberg gehouden vergadering eenstemmig het be* sluit genomen, dat de door de tegenstanders van Duitschland aangeboden geweldvreds niet moet worden onderteekend en dat erf. nooit sprake kan zijn van een afzonderlijkert vrede met Beieren. P a r ij s, 15 Mei. (Havas). Clemenceau* als voorzitter van de vredesconferentie*'1 heeft Woensdag aan graaf Brockdorfl Rantzau het antwoord der geallieerde enf geassocieerde regeeringen doen toekomeot op het Duitsche voorstel voor een internV tionale arbeidswetgeving. De geallieerde regeeringen, aldus dit da-, cument, nemen nota van de door de Duif-1 Elke poging om de maatschappij te ver beteren moet falen als men niet'begint met de mensch zelf te verbeteren. 0 Ontvangen een fraaie keuze 0 Aanbevelend. Zie eiulHgc! AMERSFOORT Cooooooooroooooo VDt Roman van een Nedcrlandschca Schilder. Naar het Engelsch van MAAKTEN MAAKTENS door J. L. van der Moer. 112 De predikantsweduwe schreef aan haar Boon Rijk, den welgcsteldcn veehouder, en smeekte hem haar drie homlerd dollars voor jjjar armen te zenden. Hij schreef terug dat hij den overtocht voor een paar van dezen wilde betalen, wanneer* ze jong en sterk wa- Ten waren of jong en mooi. De weduwe Don derbus zuchtte er van. „Van opvoeding had Bvijn dierbare echtgenoot niet veel verstand" *PJ"»k eü. Maar met zeer veel belangstelling verwel komde zij haai* dochter, die nu ook weduwe geworden was, en den, feitelijk onbekenden, zoon van deze. Het verschrikkelijke bezoek aan het moderne Babylon was reeds eenigs- zins vervaagd in het geheugen der oude dame. En thans was de jonge Heer naar Ahlervnnk gekomen Het geheêlc huis was geverfd en schoonge maakt' om hem te ontvangen. Ik voel me als Naomi, zei de domineesehc met bevende stem, terwijl ze haar zwakke handen ophief. Haar studie in het Oude Testa ment had al haar geredeneer over het nieuwe nimmer geëvenaard. Waar is Lis? vroeg Jetta. Haar Fransch rouw-toiiet stond goed bij liaar goudblonde haren. Haar lange krippen sluier hing tot op den grond. Ik weet er niets van. Die zweeft zeker weer zonder doel rond, als gewoonlijk. Sas- kia, waar is Lis Doris? In Münclien, als vertegenwoordiger van de Rcgeering op de tentoonstelling, t Was on vermijdelijk, Mevrouw Parcys. Over tien dagen is ie weer terug. Tien dagen? Dat duurt lang. 't Spijt me, zei Jetta langzaam. En waar zit zijn meisje? Met haar moet ik toch vóór dien tijd eens kennis maken. Sedert Lis, Donderdag, vertrokken is, gaat ze geregeld naar de ouwe pastorie. Ik denk dat ze daar zoo'n beetje zit te kniezen. Zij vindt 't naar dat ie weg is. In dc-pastorie? O! zei Jetta. Onzin, viel dg oude mevrouw vinnig in. Vrijers moeten immers van tijd tot tijd op reis. En op rneér aangenamen toon vervolgde zij: Zoo was 't tenminste iii mij n tijd. Ik had 'n /roric -"riTvdit) djf; mot v- -rffge ëngageerd was. Daags nadat 't publiek gewor den was. vertrok ie voor drie jaar naar Indië. ATm meisje! viel Jetta in. Onzin. Lang voordat ie terugkwam, trouwde ze met 'n ander. O. ja, dat weet ik nog,-viel haar dochter in, aangenaam gestemd door deze jeugd-herin- nering. En' toen liij terugkwam, was zij we duwe. Maar h ij had 'n zwarte yrouw. Ik hoop dat zoo iets in dit geval niet zal gclwuren, merkte Saskia op. Jetta stond op. ,Ja, zij is 'n statige verschijning", dacht Sas kia. wier geest daardoor voortdurend was beziggehouden Ze is knap, werkelijk nog 'n prachtige vrouw/' Ik wandel naar de pastorie, zei Jetta. 't Rijtuig kan me daar komen halen. Wil ik met u meegaan? boor Saskia aar zelend aan. Als u er niets op tegen hebt, dan wilde ik liever alleen gaan. Neen, Saskia had er niets op tegen. Zij haat te deze groote dame, cn wel hoofdzakelijk om dat zij onmogelijk iets verkeerds of kwaads in haar kon zien. Zoo ging Jetta dus alleen uit, te midden van de herinneringen van haar jeugd. De zachte lentewarmte daarbuiten bewees dat de kleine Boldamschc dokter voor éénmaal toch eens met recht vertrouwd had op de onzekere terugkomst van den ooievaar. Het seizoen was vroeg, stoorde zich niet aan den kalender. Langs den stillen weg, die in al die jaren niet het minst veranderd was, stonden de jonge frissche grassprietjes trillend onder de groe nende hoornen. Van uk de verte, van achter de velden en de weinige huizen, vernam men den adem van de donkere, heide, die gestoord was in haar slaap. ,.Mijn Moeder!" sprak Jetta half luid, ter wijl rij daar heen wandelde. Er klonk iets vriendelijks in haar toon, weinig meer. Haar moeder had .haar een beetje dringerig ge vraagd of de door haar betaalde zerk op het graf van den dominee nog al in haar smaak viel. „De steen is solicde, ik geloof niet dat ie duur is" had de oude dame opgemerkt. Nu zij er dan eindelijk was teruggekeerd, was Boldam voor Jeti.i een tamelijk dood gat- Het leven schoon haar zoo vreemd toe, zooals wij allen 't vaak vervelend, zoo niet erger, vinden. In de eerste dagen van haar weduw schap hadden dergelijke overpeinzingen haar in het bi zonder bezig gehouden. Bij een groot moedige inborst als de hare, moest zij onver mijdelijk wel dc gedachte koest-ren dat zij ver keerd gedaan had, indertijd haar echtgenoot aan le nemen, ook al had zij van den beginne af open kaart gespeeld. Later had zij haar plicht gedaan, toen zij met oen zeker be schroomd medelijden <le kwelling verduurde, welke hij beiden deed ondergaan. De eerste jaren waren het ergst geweest. Maar toen dc roem en de vroolijkc jaren in Parijs kwamen en toen het 'lieve kinderstemmeLje door het huis klonk, h«id zij ruimschoots vergoeding ge vonden voor het onbestemde vanden beginne. Met haar natuurlijke, ruime opvattingen stond zij-verre van al die onbegrepen vrouwen, die zcNe niels begrijpen cn die altijd klagen. Toen zij al vrouw was en trouwde, had Lis Doris haar nog altijd een knaap toegeschenen. Haar eigen echtgenoot had er haar het eerst op at tent gemaakt, dat deze jongen een man was geworden, die kon liefhebben. Volkomen dui delijk herinnerde zij zloJi dat oogenblik en dat nlekje ia de bosschen. waar de gedachte* bij haar was opgekomen: ,,'t Zou mogelljBf kunnen zijn!" Maar zij had die gedachte varf zich geworpen, omdat zij er niet aan gelooyerf wiide. V Thans, nu zij dan als weduwe langs derf Boklamschen straatweg liep, was zij dubbel blij dat deze weg haar naar de verloofde vaii iLs Dori? leidde. „Jij bemint alleen maar cmt je verstandy niet met de zinnen", had haar cchtgenoof meermalen geërgerd tot haar gezegd. Slechtt één maal had zij er op geantwoord en toen met veel innigheid opgemerkt: ,Jk geloof niet. Ik geloof dat ik ook jvel met 't hart kaft liefhebben." Waarom anders ging ze zoo schoorvoeten# en met znlke vurig verlangende blikken lan^ de oude pastorie, en waarom begaf zij zldi met zulke langzame schreden naar het gói sloten huisje, dat daar wat verderop gelege^ was? Het was haar eigendom, Lis had drf huur voor de vrouw betaald. In gedachtseaf verzonken, tuurde zij naar het woninkje, da.ar nu stend in droeve eenzaamheid. Maar voor het oogenblik wilde zij dc g® dachten aan het verleden van zich afsciUKk den. Zij draaide zich eensklaps om en gln| terug. Bij het vernemen van voetstappen, loeeft Rcdempta door de glazen deur van het ate!i« Opgewonden wierp zij die open, met den oii roep: Madame Parcys! Jetta hield zich even terug. Zij was Tttj baasd. - 4 J- s (Wordt vervolgdp

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1919 | | pagina 1