„DE EEMLANDER"
ttiiispRiis e; rvr r s
PRIJS OER ADVERTEKTiEX
BUITENLAND
"binnenland"
FEUILLETON.
LIS ooms
17e Jaargang Mo. 276
pe, po» 1W P« "-r,'Urin«
ongelukken) OU. .ItnnrtrriUW, m.mmM»
OjM. - Wekeliik«h bU»««M» •Wtnldttwf
ptt maanden 60 cent
Donderdag 22 mei 191&
HOOFDREDACTEUR" Me- O J VAN SCHAARDENBURG
UITGEVERS: VALKHOFF A C©
BUREAU- ARNHEMSCHE POORTWAL. mtemMnii.
INTERCOMM TELEFOONNUMMER 513
wan I4 regels f O.fiO,
elke regel meer f 0.20t
dienstaanbiedingen It regel» OAQ, groote letten
Daar plaatsruimte V«<it handel en bedrijf he«f.\aa
zeer woordt-eiige bepalingen tos het herhaald arfvcp»
tecren in dit Blad bH abonnement P*ite dtrnlalrc
bevattende de voorwaarden, wordt <sp «ywmiy
toegezonden
Politiek Overzicht
Over de financieele voorwaarden, die
rijn opgenomen in het door de geallieerde
en geassocieerde mogendheden opgestelde
vredesverdrag, dat overmorgen asn do ge
volmachtigden van Duitsch Oostenrijk^ zal
worden overhandigd, wordt uit Parijs bericht,
dat overeenkomstig de in het verdrag met
Duitschland toegepaste beginselen de vóór
den oorlog ontstane schulden proportioneel
over alle staten in het gebied van de voor
malige Habsburgsche monarchie omgesla
gen worden en ook de herstellingen, waar
voor Oostenrijk-Hongarije de verantwoorde
lijkheid heeft te dragen. Daarentegen zullen
de gedurende den oorlog voor oorlogsdoel
einden gemaakte schulden uitsluitend door
Oostenrijk en Hongarije gedragen moeten
worden. De bepaling omtrent de schadever
goeding legt aan Oostenrijk de betaling op
pen. Hoe noodig de voorzichtigheid en de
terughoudendheid in het oordeel waren,
blijkt uit de berichten uit Parijs over een j
vrede van meedogenloosheid en vernieti
ging. Er zal moeten worden afgewacht wat
officieel gemeld wordt."
Bnitenbndsche Berichtin
Par ij s, 21 Mei. (Havas). De raad van
de vier regeeringshoofden hield Dinsdag een
zitting, die nog aan het onderzoek van de
Turksche kwestie gewiid was.
Er is nog geene beslissing genomen.
P a r ij s, 21 Mei. (R.) Graaf Brockdorff
heeft uitstel gevraagd voor de overhandi
ging van het Duitsche antwoord. Men ge
looft, dat het uitstel zal worden toege
staan.
Tweede telegram. Officieel. Den
Duitschers is verlenging van den termijn
voor de toezending van nota's toegestaan
tot 29 Mei.
Londen, 21 Mei. (R.) Reuter ver-
van een bedrag van 5000 millioen mark in neemt, dat volgens de laatste telefonische
goud. mededeelingen uit Parijs, men daar heden-
Ook hierover wordt in de krineen, die namiddag algemeen gelooft, dat, al kan er
met het Fransche gezantschap in Weenen i eenige vertragine veroorzaakt worden door
in betrekkin*» staan, verklaard dat deze be- het onderzoek van het Duitsche antwoord
richten met den werkelijken toestond niet
overeenkomen. Ue vraag van de schuldver-
deeling is geenszins beslist en er bestaat
geen besluit, dot de staten, die de opvol
gers zijn van het oude" Habsburgsche rijk,
niet zullen bijdragen tot de lasten van de
oorlogsleeningen. Eveneens staat het met
de kwestie van de oorloesschadevergoe-
ding. Deze Pariische berichten zijn dus
eveneens te beschouwen als weergevende
v.t in het ergste geval is te verwachten. De
Neue Freic Presse merkt daarover op:
„Waarcm de oorlcmsschulden niet voor de
Oostenrijk opvolgende staten in een over
een te komen sleulelverhouding zullen wor
den gedrogeh, zal geen mensch verstaan,
wanneer hij voorop zet, dat bij de confe-
r=r.tiemo?endheden, die nu de leiders van
dv cultuurvolken willen zijn, de rechtsge-
dachte niet is verlóren gegaan. De voor
malige monarchie en het vroegere Oosten
rijk zijn in eene volkenrechtelijk volkomen
erkende stelling in den oorlog'gegaon. Daar
zit vroeger een volkenrechtelijke eenheid
waren, is het onzinnig, dat zij juist bij de
oorlogsleening moeten ophouden eene een
heid te zijn. Hoe zeer aan deze gedachte
elk spooi van rechtsbewustzijn ontbreekt,
blijkt reeds uit het feit, dat deze eenheid
dndoliit wedt hersteld, wanneer de corde-
rentiemogendheden een voldoende tot be
talen bekwamen schuldenaar zoeken voor de
vergoeding van de oorlogsschade. Don wordt
plotseling de Oostenrijksch-Hongaarsche
monarchie, welker bestaan bij de oorlogs
schulden werd bestreden, hersteld. Bij de
oorlogsschaden is er een monarchie; bij de
oorlogsschulden moet er reeds vóór hare
ontbinding g^ene geweest zijn."
Haar eindoordeel vat de Neue Freie
Presse aldus samen: „Wonneer de berich
ten uit Parijs zich mochten bevestigen, zou
de ondergang van Duitsch Oostenrijk on
vermijdelijk zijn. Wij zullen gebieden van
gToote waarde/ zooals de haven van Triest,
die in de laatste decennia aan aanlegkosten
misschien een half milliard gekost hebben,
verliezen en dan wordt nog vergoeding
voor oorlogsschade verlangd. Wij hebben
de kostbare spoorwegen in de Alpen ge
bouwd, die nu groofendeels in het bezit van
Italië en van onze opvolgers komen, en zul
len met vergoeding van oorlogsschaden be
zwaard worden. De vreeselijkste oorlogs
schade was de blokkade, die de sapoen uit
het lichaam van0Duitsch Oostenrijk heeft
geperst. Vele beloften waren hier In zwang.
Maar niemand kon tot dusver deze toezeg
gingen in cijfers en in bepaalde feiten grij
de Duitsch ers het vredesverdrag zullen on
derteekenen.
Londen, 21 Mei. (REen aantal* arbei-
derskiders van bcleekenis. onder wie Smil-
lic. Snowdcn, Lansburry, Neil en Mac- Lean
hebben, een manifest uitgegeven, waarin wordt
verklaard, dat bet vredesverdrag een nieuw
conflict te voorschiin roept, als gevolg van de
ergernis van dc volken, die door de geallieer
de regeeringen worden geregeerd, cn waarin
aangedrongen wordt op snoodige herziening
P a r ij s, 2 1 M e i. (Havas). Den 13en
Mei had graaf Brockdorff den president van
de vredesconferentie een nota doen toeko
men, waarin hij trachtte art. 231 van het
vredesverdrag te weerleggen, dat op
Duitschland de verantwoordelijkheid van
dan oorlog legt. Namens de geallieerde en
geassocieerde regeerirgen heeft Clemfcn-
ceau den volgenden brief aan graaf Brock
dorff doen toekomen:
„In uw schrijven van 13 Mei verklaart
gij, dat Duitschland, al heeft het in Novem
ber 1918 de verplichting aanvaard om tot
herstellingen over te gaan. niet van mee
ning was, dat die aanvaarding in zich sloot
zijne aansprakelijkheid hetzij Voor den
oorlog, hetzij voor de daden van de oude
Duitsche regeering. Een dergelijke ver
plichting is slechts te begrijpen, wanneer rij
ot oorsprong en tot oórzoek heett dc ver
antwoordelijkheid van den bedrijver der
oorlog. Gij voegt daaraan toe, dat het Duit
sche volk nooit een aanvalsoorlog zou heb
ben ondernomen. Echter wordt in de nota
van staatssecretaris Lansing, die gij aan
haalt en waaraan gij uwe goedkeuring geeft,
verklaard, dat de verplichting tot herstel
voortvloeit uit den aanval van Duitschland
te land en ter zee en in de lucht. De Duit
sche regeering heeft, door toen geen protest
uit te brengen tegen die verklaring, daar
van de gewondheid erkend. Duitschland
heeft dus in November 1918 èn den aan
val èn zijne aansprakelijkheid erkend. Thans
is het te laat om te beproeven die te ont
kennen.
Gij verklaart verder nog, dat het Duitsche
volk niet solidair kan worden verklaard met
de door de oude Duitsche regeering begane
fouten. Duitschland heeft echter nooit be
weerd, en een dergelijke bewering zou bo
vendien in s tri id zijn geweest met alle be
ginselen van internationaal recht, dat een
wijziging van zijn staatkundig regeerings-
stelsel of een verandering van zijn regee-
rend personeel voldoende zouden zijn om
eene Teeds door een natie aanvaarde aan
sprakelijkheid uit te wisschen. Duitschland
heeft niet gehandeld volgens het beginsel
dat het nu opwerpt, noch in 1871 tegenover
Frankrijk na de uitroeping van de repu
bliek, noeh in 1917 met betrekking tot Rus
land tijdens de omwenteling, die het czaris-
tische stelsel heeft afgeschaft.
Gij vraagt eindelijk mededeeling ven het
rapport van de commissie voor de aanspra-
kelijkl eden. In antwoord hierop hebben wij
de eer te zeggen, dat de geallieerde en
geassocieerde regeeringen de rapporten
van de door de vredesconferentie ingestelde
commissiën beschouwen als stukken van in
wendige orde, die niet aan u kunnen wor-
derr medegedeeld."
Weenen.21 Mei. (W. B.) Naar de Un-
gar;sche Post verneemt, begeeft een uit
vertegenwoordigers van de Entente-mo-
ccndheden bestaande politieke missie zich
naar Éudapest, die tot taak heeft den toe
stand te onderzoeken en, zoo noodig. met
de radenregeering in verbinding te treden.
P a r ij s21 Me i. (Havas). De Kamer
heeft heden een wetsontwerp behandeld, dat
aan de vrouwen volledige politieke rechter,
toekent en met name hun recht geeft kiezer
te zijn voor olie vertegenwoordigende, ver
gaderingen en daariA gekozen te v.orden.
Viviani en Briand verklaarden zich ten gun
ste van het vrouwenkiesrecht. De Kamer
nam het wetsontwerp aan met 344 tegen 97
stemmen.
Neurenberg, 20 Mei. (W. BDe
..Frankische Knri» meldt dat de Erric Auto
matische GusstaM Kv -c lf -ik van Scbafer te
Schwienfurt al haar werklieden, 2000 per-
conen, met 31 Mei tkn dienst heeft opgezedd
'/ij motiveert-dit ontslag door te wijzen op het
kolen gebrek en de onvoldoende arbeidspresta
tie bij de steeds toenemende looncischen.
Men vc-rv neht. da» andere bedrijven den
zelfden maatregel zullen nemen uit dezelfde
°bverwegingen.
Tc Kaltonnordhcim (Röhn) heeft dc firma
Laimbaéh Co haar arbeiders ontslagen,
daar zij dc gècisclitc Tooncn niet in staat is tc
betalen.
Gent, 21 Mei. (II. P.Na lange cn tal
rijke besprekingen is overeenstemming be
reikt tnsschen dc werkgevers cn de arbeiders
iii de vlasindustrie ten aanzien van dc on
middellijke hervatting van het werk. Dc werk
tijd is bepaald óp óf uren per weck, waarbij
de Etfgehchc Zaterdag- wordt ingevoerd. 6000
werklieden zullen het werk hervatten.
B u d apes't, 21 M c i. (Con-. Bur.) Uit Ka-
-posvar wordt gemeld, dat-de Servische impe
rialistische uitbuiters in het door hen bezette
gebied belastingen' heffen, die tienmaal zoo
boos rijn "als dc t. genwoordige belastingen.
Dc bewoners dierieh zoTTs reispatóen te bezitten
voor het verkeer fu«?>chen dicht liii elkaar lig
gende passen. Uil fabrieken worden het ma
teriaal. machines enz weggehaald. De inlage
der fabriek bij dc postspaarbank werd dooi
de Serven in beslag genomen. Effecten e. d.
worden door de Serven gewoonweg gcconfis-
kcerd.
Kameroverzicht
Tweede Kamer
De interpelletie-Wiinkcnp over de inbe
slagneming van de „Hel" werd Woensdag
toegestaan en zal op een nader te bepalen
da-T gehouden worden.
Het wetsontwerp tot nadere voorziening
op het stuk vr.n
Wapens en munitie
wordt aangenomen met 53 tegen 13 stem
men.
Tn behandeling komt de wijziging der wet
tot uitoefening van de
Arlsenijbereidkunst
om het sluiten der apotheken ook -op an
dere tijden dan 's Zondags mogelijk te ma
ken.
De heer Schaper licht een èrnende-
ment toe om de sluiting niet facultatief te
stellen doch imperatief te maken.
Minister Aalberse betoogt, dat
het amendement onvoldoende is voorbereid
en voorbarig moet worden geacht.
De heer Schaper trekt zijn amende
ment in.
Het ontwerp is zonder hoofdelijke stem
ming aangenomen.
Onderwijzerssalarissen.
"Minister De Visser zet zijn Vrij
dag afgebroken rede voort. Spr. betoogt, dat
het ontwerp urgent is met het oog op de
beslaande stelselloosheid op het stuk van
de onderwiizerssalarissen.
De minister is bij de regeling uitgegaan
van het stelsel der bevredigingscommissie,
ook al werd dit op sommige punten niet
slaafs gevolgd.
Toen het ontwerp op 31 December 1913
het departement verliet waren de voorge
stelde salarissen up to dote en toen bleek
dat nadien de gemeenten de salarissen nog
verhoogden is daarmede rekening gehouden
hij het gewijzigde ontwerp. Alle mededee
lingen uit „De Bode" omtrent achteruitgang
in salaris zijn volstrekt onjuist.
Betaling van het normale salaris door het
Rijk wil de minister niet prijsgeven. Moch
ten de amendementen tot behoud van het
minim urn-st elsel worden aangenomen, dan
zal Spr. het ontwerp niet langer kunnen
verdedigen. De klassificatie zal worden ge
temperd door de viif klassen terug te bren
gen tot drie, waardoor veel meer plaatsen
in de hoogere klassen zullen vallen en de
laagste aanvanerswedde 920 zal worden.
Bij de replieken betoogt de heer Van
de Laar, dat de klassificatie als ondeug
delijk moet worden beschouwd. Het stelsel
van de Rijkssalorissen wordt nog nader be
streden door den heer Van Zadelhof.
Na dupliek van den minister worden te
half zes de beraadslagingen verdaagd tot
morgen 1 uur.
Uit dR
Tx-helscr Wilhelm.
Het Nieuws van den Dag heeft
een artikel over Nederland en den ex-keizer
waaruit blijkt dat dit blad het lang niet eens
is met degenen die onder geen beding van
de uitlevering van den ex-keizer willen
weten. Het blad betoogt dat destijds de Ne-
derlandsche regeering, overrompeld door de
gebeurtenis van zijn aankomst op Neder-
landsch gebied, een fout heeft begaan waar-
von wij de gevolgen nog lang zullen ge
voelen
Zij heeft verzuimd, tegenover dezen „op
persten ooilogsheer", dezen eersten soldaat,
ie doen wat zij haastiglijk deed met de an
dere Duitsche soldaten die ten noorden van
Maastricht op 09s gebied kwamen hen zoo
spoedig mogelijk over de naasthiiliggende
grens weer uit ens land noar htm eigen land
terugzonden. Wij nemen aan, dat de Neder-
landsche regeeringspersonen, dit onder
scheid makend, daarbij in de eerste plaots
door deernis bewogen werden met dien
uit zoo schitterende grootheid neergeslagen
mensch, en niemand die eenig gevoel be
zit, kar\ voor hei tragische lot van den
mensch Wilhelm II, die bovendien een
heerschor van goeden wil en van vredes-
gezindheid was, onverschillig blijven. Mee
warigheid over zijn lot als monarch,
(gisteren nog de machtigste vorst ter we
reld, vandaug van allen luister ontdaon)
zal daar nog bijgekomen zijn, maar dat is
een heel ander en minder eerbiedwaardig
motief, dat altijd een luchtje heeft van het
bioskoopmelodrama. Ondergeschikte vra
gen of dc Keizer eigenlijk wel als Keizer,
en of de „Oberster Kriegsherr" nog als zoo
danig beschouwd moest v/orden toen hij den
Nederhmdschen grond betrad, doen hier
weinig ter zake men werpt geen ambt
aF zooals men een jas afwerpt, wanneer dat
ambt niet enkel glorie en macht, maar, als
onvermijdelijke keerzijde der medaille, oolc
een zware verantwoordelijkheid
meebrengt.
Deze laatste nu heeft niet alleen onz«
regeering, maar heeft ook een groot* docf
van ons volk al te vluchtig voorbijgezien,,
bij de verwijzing naar het asylrccht en het
ridderlijke voornemen, den ex-Keizer dat
schild boven het hoofd te houden, wat er
ook mocht gebeuren. Men Keeft slechts oog
gehad voor den ongelukkigen mensch, den
gevallen monarch. Weinigen bedachten, dat
de verantwoordelijkheid van een recht-
slreeks en zijdelings met een haast onbe-
perkte macht bcklcod vorst als oen Duitschi
Keizer was, ontzaglijk veel zwaarder moet
wegfcn dan bijvoorbeeld de verantwoorde*
lijkheid van conslitutioneele monarchen nl9
de Engolsrhe of Nederlandsche, en dot
iemand die de voordeelen en den luister
van die allerhoogste positie aanvaardt cn
bliift genieten, zich niet non de'verantwoor
delijkheid die met zijn gewichtige bes!issin<
gen samenhangt, mag onttrekken. En nu
denken wij er niet aan, de verantwoordelijk
heid voor het ontketenen van den wereld
oorlog enkel hij de Duitsche regecring of
enkel hij den Duitschen Keizer te zoeken
noar onze vaste overtuiging échter treft dc
centrale regeeringen verreweg 't grootste
deel der schuld voor wat er in (014 tegen**
over dc menschhéid is misdreventerwijl
de Duitsche Keizer, toen hij weigerde zijn
Oostcnrijksrhc'n bondgenoot „voor het fo
rum von Europa te dagen", dit misdrijf
niet heeft be 1 e t. hoewel hij de macht
bezat, het te beletten. Velen zien ook over
't hoofd, dot oorlogsmethodcn nis het uit*
zenden yen luchteskaders om wecrlooze ste
den, of vnn onderzeebooten om v/eerloozo
schepen te vernielen (om von tal van an
dere dingen te zwijgen) niet buiten do
scncfie van den Keizer, algemeen opperbe
velhebber, vastgesteld en ten uitvoer gelegd
kunnen zijndat het sabel ere rink el waardoor
het nuttig effect von het Duitsche vrede:-
aanbod van December T9T6 nagenoeg lr
niet v/erd gedaan, van Wilhelm II persoon
lijk afkomstig w s. Zoo komt men dan zélf
tot de zotte cn ergerlüke gelijkstelling vat
dit vluchtende overwonnen staatshoofd
met hen die in vroeger eeuwen om der willt
van het geloof of de vrijheid van gedachte
aan vervolging blootstonden en gerecdclijV
esyl vonden in or.s land. Men verplaatse zich
ook niet in de gemoedsstemming van de
Geallieerde volken, die in dezen gruwelijken
oorlog mülioenen menschen verloren en mil-
liardcn schats vernietigd zagen, natuur
lijkerwijs naar den bewerker von zulk een
grenzonloos onheil zoeken om hem te straf
fen. Men kon nog steeds niet beseffen dat
deze oorlog niet te vergelijken is met 'n
affaire als biiv. tósschen China en Japen of
Spanjolen Amerika, cn dat roekeloos om<
gaan met den brandfakkel die de wereld in
vlam zet, in de twintigste eeuw niet onge
wroken mag blijven maar we zijn zóó
gewoon, in 't dagclijksch loven, penny-wis»
and pound-fool te zijn bij de rechtsbedoe
ling, 't stelen vim een brood met gevangenis
te vergelden, maar vefgrrjpen legen het al*
gemoen welzijn ongestraft te laten, dat we
ons maar moeilijk een nieuwe verhouding
tusschen regeerir.gen, staten cn volkeren
kunnen indenken.
En ten slotte, in Don Hang heeft men niet
bedacht of niet willen bedenken, dat oen
„asylrechl" niet voor onbepaalden tijd be
hoeft te worden toegekend, en dat onze re*
geering, doende alsof de gewezen Keizer
zich te Amerongcn voor goed cn zoo ge
rieflijk mogelijk mocht inrichten, ons volk
bijna zeker voor een pijnlijk dilemma zou
stellen, indien uitlevering van den ex-Kei*
zer van Nederland zou wordgn gevraagd.
Daartoe, zal het nu weldra komen, hoewél
de vorm waarin het geschieden zal. niet
vaststaat, 't Was immers aan het publiek in
de Entente-landen beloofd, dat bestraffing
van den ex-Keizer een der vredesvoorwaar
den zou zijn En te eerder willen sommige
leiders deze belofte nakomen, wijl dit df
'aandacht zal.afwonden van het aandeel da2^
wanneer do schuld aan den tegenwoordige!*
chaos vastgesteld moet worden, indirect ooÜ
ten hunnen laste'komt, als vertegenwoordig
Vroeger waren de apostelen der •bescha
ving de beroemdste mannen van hun tijd,
thans genieten de namen van de vernieti
gers der beschaving de meeste bekendheid.
De Rom^n van een Nederlandschen Schilde?.
Naar bet Engelsch van
maarten maartkns
door
J. L. van der Moer.
117
Maar hij kon aan de verzoeking geen weer
stand bieden en vervolgde
Ik had er van gehoord en ik was van
meenig, dat er te Bóldam toch wel geen twee
schoonheden zouden wonen.
Ze waren op den straatweg gekomen.
Onzin, antwoordde zij eenvoudig. U wist,
•dat ik 'n Fransche was.
Hij bevestigde, noch ontkende, meenende,
<lat bij beleefd genoeg was geweest. Hij ver
klaarde, dat het fe laat was geworden voor
rijn bezoek cn zij verzocht hem haar aan den
Ingang van dc oude pastorie af te zetten.
In dat huis heeft mijn moeder als kind
gewoond.
Redempta stond nog na tc denken over dit
betreurenswaardige feit, toen de auto snel in
de duisternis verdween. Ja, Jetta Pareys was
de moeder van dezen jongen man. Die oude
pastorie was vel herinneringen voor Lis cn
Jetta beiden, uit den tiid toen'Adonis en Anhro-
dite zelf nog jong waren en door diezelfde
maan werden beschenen, zooals nu, dezen
avond
l ustig fluitend, reed Adonis langs het stei-
gerwerk op ..De Holst" op.
Sta-je daar nü nog ai Job
Zijn lompe figuur teekende zich af tegen een
breeden muur.
Heb-jc de trap al in orde gekregen
Ik wel ;*maar die aannemer
Ze.g, ik heb haar ontmoet, hoor I Hoe
noemde mijn Moedor haar ook weer?
Buitengewoon lief. hebt u me verteld.
O, juist. d»t had ik vergeten. Ik heb zoo'n
massa van die bijvoegelijko naamwoorden van
me zelf gehoord.
Alcx tufte verder.
LV.
De Barones Bigi, wier uiterlijk schijnbaar
veel minder geleden had dan dat van haar
oud blauw satijn of dat van haar vijf maagde
lijke dochters, maakte eenige dagen later de
opmerking, dat hot hier altijd een christelijke
streek was geweest" en „dat hot bepaald heel
jammer was, dat cr nu allerlei vreemde men
schen kwamen wonen". Zij weigerde, om
Mevrouw Pareys tc gaan condoleercn.
Ilaar echtgenoot, sukkel als* hij was, vroeg
of hij de grenzen maar eens niet zou over
schrijden en aan den beklagenswaardigcn jon
gen oein traktaatje zenden. Want Baron
Bigi deelde van die blaadjes en algemeene
vermaningen uit onder de lagere standen
(Job voor het ontvangen van zijn legaat) en
onder de lagere middelklasse (Job na het ont
vangen van zijn legaat); maar hij trok de
grens bij de hoogere middelklasse, waartoe
hij Alex Parey-, rekende. Boven die hoogere
middelklasse kwamen.... „Wij"!
Misschien kon ik 't wel eens doen, zei hij
aarzelend.
O, nee! riepen de vijf jonge dames, die
allen lusschen de veertig en vijftig waren,
Ik heb juist zoo'n mooi gekregen: „De
snelle weg lot den ondergang."
Dat zou toepasselijk kunnen zijn op 'n
automobilist, merkte dc Barones met wreede
bitterheid op.
Zelfs on 'n vromen chauffeur, meende de
jongsic dochter, die nog niet hcelcmaal ver
zuurd. en soms wat vrijpostig was.
Er zijn geen vrome automobiliste^ ant
woordde haar Moeder.
Lieve, je broer Hcnri denkt er sterk over
wagen te koopen.
O, da's heerlijk! Dan kan oom ons eens
meenemen naar 'n concert, klonk het jonge
dames-koor.
Ik zal hem daarover m ij n meaning wel
eens zeggen verklaarde dc Barones. En op
echten martelaarstoori voegde zi: cr bij: Och,
ze.g eens.dat ze inspannen? Ik zal vandaag
eens naar die arme Moeder gaan.
Er kwam een boodschap uit den stal terug,
dat de koetsier vandaag niet durfde rijden.
Deze jobstijding werd gebracht d<-1 .- een boe
renknaap in livrei, die dc vori week van
achter don ploeg was vandaan gehaald.
U kunt niet gaan, vertelde het gegalo-
neerde pummeltjc met zijn domme gezicht
't Zieke paard is zijn bee oen kwijt.
Wat! riep ziju Meester hem ioe.
't Zieke paard is zijn beenen kwijt.
Het roode gelaat van den stakker werd als
purper en stak scherp 'af teg n rijn licht
blauwe jas.
Schroef ze der dan dadelijk onder! zei de
jongste dochter. !>e tweede vroeg welk paard
nu eigenlijk 't meest ziek was.
Ik weet 't hcusch niet, antwoordde haar
zuster.
Dc Barones en haar oudste dochter bespra
ken luide, óf, en zoo ja, waaróm dc nieuwe
palfrenier krankzinnig was.
Hoe het zij. het duurde een weck voordat
ze naar AWcrvarik konden gaan, want met dc
heeren van het van-de-liandsche-paard wilde
het maar niet vlotten Fn toen ze dan einde
lijk gingen, stoof de auto roet haar drie inzit
tenden hen rakelings voorbij Maar dit had
hun eiken dag kunnen overkomen.
Eiken middag in die heerlijk week, terwijl
dc zes dames Bigi luide wee-klaagden over de
..Englishman's Embrocation" (die de koetsier
sterk afkeurde), eiken middag, in dat "verruk
kelijk, frisch voorjaarsweer, stoof de auto
haar drie passagiers langs den weg. Jctla
Pareys. die te midden* van haar narcissen en
seringen in haar rustige woning zat, waar zij
haar bezoekers vriendelijk ontving, vond het
aangenaam dat haar zoon in die vervelende
dager, een beetje voorkomend was jegens de
huisgenooten van grootmoeder Donderbus.
't I s 'n verveRndc tijd, zei ze heel aar
dig tot Radenvpfn, toen Alex de beide dames
op het thee-uurtic tc Aldervank afzette. En
wanneer verwacht je Lis nu? Zaterdag? En
dan binnen 'n maand de. bruiloft?
O, zoo'n. tuf-tu? is reusachtig leuk, ant
woordde het meisje, met schittering in de
oogen.
Vindt Juffrouw Lokster dat ook?
Ja, Juffrouw Lokster vond het ook. En dat
was maar £oed, want Mevrouw Pareys was
al 'a beetje bang geweest dat zii de iongelui
alleen maai uit overgroote vriendelijkheid
vergezelde.
Juffrouw LokstCT's opvattingen over vrien
delijkheid, nog al aanmerkelijk verschillend
van die van haar gastvrouw, brachten er haar
meestal top. «Ion wagen (waarvan zij -de bewe
gingen afschuwelijk vond) te verlaten, zoodrt
men hem van uit de woning der predikants
weduwe niet meer zien kon. Maar zij foondd
oen buitengewone belangstelling voor de vèr-
bouwing op „Dc Holst". Als de gelegenheid cr
dan ook toe- leidde, stride zij altijd voor. die
richting uit te rijden, alvorens ,-ij uitsteeg. Een
trouwe passagier was ook immer de poedel
Flirt.
Men zal moeten, toestemmen det een automo
biel nier bepaald oen geschikte plaats is voor.
wat men flirt pleegt te noemen, ofschoon
ze het voordeel van een volkomen ongestoord
samenzijn aanbiedt, Zc is ongenaakbaar. Dc
eenige F1 i r t it: dezen wagen was evenwel dc
arme, eenzame hond die verstoken was van
elke aanraking met ziin rasgeriooteri, behalve
dar hij zp hielp overrijden.
De jongelui zeiden heel aardige en prettige
dingen tot elkander, maar vergaten nimmer
dat een van beiden op het punt van trouwen
stond. Men zou intusschen kunnen vragen: of,
onder zulke omstandigheden, mooie jonge
bruidje met knagne jonge mannen behooren
uit rijden te gaan Saskia meende van niet, st
vonden ze 't prettig.
Ik houd er dol van! riep Redempta.
Als je maar niet dol van hem houdt
merkte Saskin o».
Wordt vervolgd).
