„DE EEMLANDER" fKH«nmmx£,2s;sa. BUITENLAND F ÜHL L STOM' LIS DOR3S 17e Jaargang Ne. 285 «WHïMB&Tm ,er po»t 2.30. per week (met gratis vereekcring |lt,M ongelukken) f 0.15. afzonderlijke nummers I OM. Wekelijksch bijvoegsel »H?«eldrevoe« act 3 «occiif 00 cent. AMERSFOORTSCH DAGBLAD HOOFDREDACTEUR: M». O. J. VAN SCHAARDENBURG UITGEVERS: VALKHOFF 4 Co BUREAU: ARNHEMSCHE POORTWAL, hoek utrechtschestc. IN7E3COMM. TELEFOONNUMMER 513 Otasticg 3 Juni 1S19 dienstaanbiedingen 1—5 regels 0.50, groote letters naar plaatsruimte. Voor handel cn bedrijf bestaan zeer voordeclige bepalingen tot het herhaald adver» tecren in dit Blad, bij abonnement Ecne circulaire b:vattende de voorwaarden, wordt op aanvraag toegezonden. Bewijsnummers 5 cent. Amersfoort's Industrie. IX. N. V. Nederl. Conleciiefabrick' A. Cohen en Co. Wie slechts zelden den voorhof van het Boesterkwartier bezoekt, moet Wel versteld «taan over de snelle uitbreiding van de in- dntrie in onze nieuwe fabriekswijk. Het is M>g maar enkele jaren geleden, dat om aaar bij de Industriestraat te blijven Po- tek's Frutal Works daar hara eenzame post ging betrekken. Al spoedig volgde toen de helaas reeds Spoedig gefailleerde Turnfabriek, welke ihans haar plaats za! inruimen voor de „Al- pemy" papierfabriek. En tegenover die bei de fraaie fabrieksgebouwen zijn inmiddels al veer twee andere verrezende „Necofa van Wessel en Huygen, terwijl ook. de firma Woher en Dros weldra daarheen verhuizen aaL NecofaMen moet 't maar weten, dat dit abacadabra de moderne aanduiding is van N. V. Nederl. Confectie Fabriek A. Co- iten en Co., welke het vorige jaar 'n ge deelte harer ateliers naar hier overbracht. De Fabriek bestond reeds 'n 25:tal jaren te Amsterdam, eerst onder lèiding van den heer A. Cohen, die thans nog commissaris is, doch de leiding overgedragen heeft aan Jongere krachten, de heeren E. A. Loeb en S» Cohen, van wie laatstgenoemde de Amersfoortsche ateliers beheert. Hoofdkantoor en verkoopmagazijn zijn nog te Amsterdammoeilijkheden bij het vcrkrügen van terrein voor uitbreiding al daar waren aanleiding tot de vestiging te Amersfoort en het voontt T.en bestaat om geleidelijk het geheele bedrijf ma.' hier te verplaatsen. Bij den bouw der fabriek onder architectuur van de heeren Loeb (Utrecht) en Roosenburg (Den Haag) is don ook op mogelijke vergTOOting gerekend. Het thans gedeeltelijk in sierlijken tuin herschapen terrein is 7000 M*. gTOot en laat dus genoeg ruimte over voor uitbreiding ▼an het gebouw, dat 1800 Me. beslaat. Het gebouw zelf is hoogst praktisch ingericht, de verschillende aideelingen zijn door schot ten gescheiden en door eenvoudig verwij deren dezer schotten komt de thans voor kantoren bestemde ruimte vrij voor de uit breiding der ateliers, terwijl de kantoren dan in een voorbouw ondergebracht zullen wor den. De directie had geen spijt van de vesti ging te Amersfoort, zij was vooral vol lof over de medewerking van ons gemeente bestuur. Toch heeft zij hier natuurlijk niet alles couleur de rose gevonden. Wij waren er al op voorbereid dezelfde klacht te hoo- ren, welke wij vernamen bij ons bezoek aan do andere fabriekend,e klacht over het Amersfoortsche personeel, dat in de eerste plaats moeieliik te krijgen is de fabriek is ingericht voor 200 a 250 meisjes en tot dusver heeft men het niet verder kunnen brengen dan tot 'n personeel van totaal 71 personen en in de tweede plaats moeilijk tot modern fabriekspersoneel op te leiden is. Hef schijnt, dat de oud-Amersfoortsche aard aich niet makkelijk voegen kan naar de eischen der moderne industrie. Is eenmaal het bezwaar der ouders om hun dochters in 'n fabriek juister ware hier gezegd „atelier" werkzaam te stellen overwonnen, dan blijkt de onvermijdelijke leertijd 'n struikelblok te worden. Het ver lengen naar de positie van geschoolde kracht en misschien nog wel meer naar het daaraan verbonden loon, is te hevig don dat men geduld kan oefenen tot het doormaken van het leerlingwezen, en vooral voor de Amersfoorters gaat die overgang niet zoo spoedig. Vandaar dat er onder de meisjes aooveel „verloop" is. Toch zijn deze bezwaren te overwinnen, als er maar eenmaal 'n vaste geschoolde kern i9 en de meisjes, voordat zij op de ate liers komen, 'n vooropleiding konden genie ten. De aangewezen plaats daartoe schijnt onze Industrie- en Huishoudschool. Nu echter de behoefte aan 'n nieuwe koers begint te ontstaan, zal ook dit arbeidsveld stellig spoedig betreden worden. Maar ook andere Machten had de directie. Nieuw was alweer niet de klacht over het gebrekkige scheepvaartverkeer, dat, vooral nu het spoorwegvervoer zoo beperkt en kost baar is, ten eenenmale onvoldoende is. Ook op telefoongebied bestaan hier primitieve toestandenzoo kan Necofa en ook Huij- gen en Wersel wegens overbelaste ka bel slechts via Polak Frutal V/orksk te- lefoneeren en langere gesprekken dan zes minuten zijn niet toegestaan. De directie heeft het bij de opening van hare Amersfoortsche ateliers niet gelukkig getroffen. Dat lag echter niet aan Amersfoort, doch aan de tijdsomstandigheden, welke juist in de tweede helft van 1018 zoo moeilijk wa ren. Gelukkig zijn de donkere wolken thans weggedreven en komt de firma, gelijk vrij reeds zeiden, nu arbeidskrachten te kort Gelijk de fh-msnaam reeds aanduidt, fa briceert de Necofa confectiegoederen, hee- treedt geneeskundig gekeurd wordt, omdat slechts gezonde personen aangenomen wor den ter voorkoming van de mogelijkheid van besmetting de vervaardigde kleedingstukken kortom, niets wat moderne fabriekshygie- ne eischt, is verzuimd. Trouwens, de directie der Necofa blijkt zeer veel zorg voor het personeel te dragen. In hare arbeidsvoorwaarden begint zij dan ook met de mededeeling, dat het hare be doeling is de werkzaamheden op hare ate liers zóódanig in té richten, dat voor het personeel bereikbaar is 1. behoorlijk loon (daarom verdeeling in loonklassen)2. matige arbeidsduur (8—12, 1—5, Zaterdags 8—1), de 45-urige arbeids week dus), 3. gezonde arbeidstoestanden 4. gepaste ontspanning; 5. verstandelijke^ ontwikkeling6. gelegenheid tot sparen. Wat dit laatste betreft; de directie biedt gelegenheid tot het openen van 'n spaar rekening, waarop wekelijks 'n deel van het loon opgenomen kan worden tegen vergoe ding ven 4 rente. Ook de ontspanning en ontwikkeling gaat de directie zeer ter harte. De schaftlokalen, waarover wij reeds spreken, zijn na de maal tijden voor spelen beschikbaar en na de fa- conferentie te verlaten. Wanneer hij geble ven is, dan is dit geschied om aan de geal lieerden den burgeroorlog te besparen, die anders ten gevolge van zijn vertrek zou zijn uitgebroken". Het heeft dus aan Wilson een zwaren strijd gekost er in toe te stemmen, dat het vredesverdrag werd opgesteld in den vorm, waarin het aan Duitschland is ter hand ge steld. Hij heeft gemeend daarin te moeten berusten om erger te voorkomen. Nu komt de Duitsche tegennota zijne met moeite ver kregen gemoedsrust verstoren. Met grooten nadruk wordt daarin herinnerd aan de wijze, waarop het wapenstilstandsverdrag tot stand is gekomen, en geconstateerd, dat Duitsch land als grondslag voor den vrede uitslui tend de 14 punten van Wilson in de bood schap aan het congres van 8 Januari 1QI8 en zijne latere verkleringen heeft aangeno men. Dezelfde grondslag is ook door de ge allieerden aangenomen. Er bestaat dus, zoo wordt verklaard, tusschen beide partijen een plechtige overeenkomst over den vredes- grondsiag. Op dien grondslag heeft Duitsch land een recht; het zou een schending van een volkenrechtelijke overeenkomst zijn, wanneer de geallieerden hem prijs gaven. brieksuren ook voor-andere doeleinden. Zoo Naar Wilson's eigen woorden moet de vrede is er al onder het personeel een zangclub opgericht, welke ééns per week les krijgt langs den weg van onderhandeling tot stand komen en deze onderhandelingen kunnen ren- en ldnderkleeding, mantels, goedkoope damescostuums en lingerie, voorloopig nog van den heer Mooi], en de beschikking heeft slechts ioopen over de toepassing van de slechts voor binnenlanclsch gebruik, maar over 'n piano, voorts 'n korfbalclub en een 14 punten en van de latere verklaringen van toch in de stille hoop, dat spoedig de exportwandelclub. j Wilson. Hen dictaatvrede zou een schending weer mogelijk zei worden. j Dan is er nog 'n kle'ne leeszaal met tijd-, zijn van eer.e uitdrukkelijk gegeven toezeg- Gedurende den oorlog heeft men de j schriften. ging. grondstoffen grootendeels uit Nederland be-1 Wellicht vergeten v.-o nog een en onder, In één woord: er wordt aan den voor trokken, maar met 'n zucht van verlichting j maar 't zal we! duidelijk ziin, dat mejx De avond van het sluiten van den vrede op doet de' directie thar.9 weer hare inkoopen j Jong, aan wie de zorg voor het personeel Wilson een beroep gedaan, om het vredes- vóoral in Engeland (naaizijde krijgt zij uit opgedragen is, op bijzonder tactvolle en Duitschland)hoezeer geporteerd voor Ne-1 practische wijze zich van haar taak weet ie derl. fabrikaat, was de dierctie toch slecht J lavijten- te spreken over de onzakelijke levering v8n p, c «Tt e-k' de Nederl. fabrieken. In hoeverre haar klacht billijk is, valt niet door ons te controleeren. Als leek door de directie rondgeleid, zou- 1 den wij geneigd ziin te geloóven, dat de I technische volmaaktheid in dit bedrijf be reikt was. A lie bewerkingen toch geschie den machinaal, voor alles bestaan speciale machines, knoopsgaten bijv. zijn in enkele seconden kant en klaar, en er was juist weer 'n nieuwe machine aangekomen, welke daar bij zelfs nog één beweging minder noodig maakte. Wij konden den geheelen. gang van 'n costuum volgen, uit 't magazijn eerst n3ar de snijderij, waar de stof, desnoods in 24 lagen opeen, alle zoo economisch mogelijk naar vaste patroons geteekend, door 'n snij machine gesneden wo^dën, om daarna via de verschillende tafels der naaimochinezoal, de afwerkafdeeling en de perserij bij de ex peditie terecht te komen. En als we al te HoliiieU Overzicht Het uittreden van Bullitt uit de Ameri kaanse he vredcsdelegatie is een feit, dat niet alleen staat. Nog twee andere leden, Bowman en Young, hebben hun ontslag ge nomen. Zij hebben cat gedaan, zondc-r van hun besluit in het openbear rekenschap te geven, zoodat er eenige reden van twijfel is of vCTSchi» over c.e bepslingen van hel verdrag of wanhoop ever den geest, dien het ademt, oorzaak er van is. Maar blijkens eene mededeeling van Amerikaansche zijde hebben ook een aarv-d leden van de com missie van deskundigen, die aan de Ame- rikaonsche vrecfesdte 1 ega t io is toegevoegd, niet minder dan 25, hunne ambten ter be schikking gesteld wegens de toenemende ontevredenheid over de vrerl es voorwaar- nieuwsgierig geweest waren en ons te long 1 ,]en. d;0 ontevredenheid trekt dus steeds bij de verschillende bewerkingen opgehou den hadden, zouden wij kans geloopen heb ben dat het costuum er nog eerder was dan wij zelf, want slechts enkele uren ziin vol doende om de. lap, welke wij uit het maga zijn zagen wegnemen, te transformeeren in 't keurigste, gestreken en geperste heeren- costuum. Het behoeft wel geen betoog, dat zulk 'n moderne fabriek ook naar alle elschen der hygiëne ingericht is. Alleen vecht men nog met de temperatuur. De verwarming en ven tilatie geschiedt volgens de nieuwste me thodes, maar geheel voldoen deze nog niet. Overigens is alles in orde. Twee gerepareer de voor mannelijk en vrouwelijk perso neel schaftlokalen met buffet, waar be neden kostprijs goede voedingsmiddelen be schikbaar gesteld zullen worden (de helft van het personeel komt nog van buiten de stad), garderobes, waar ieder 'n eigen kastje heeft, afdeeling voor medisch onder zoek, waar driemaal per week de fabrieks- breedere klingen. Onnverkelijk is in Bullitt s brief de zin speling bp Wilsons eigen meening. Het wórdt een „maar ai iz zeer bekend Teil" ge noemd, dat Wlsón' zelf tegen de meesten van de onrechtvaardge bcpalngen van het verdrag zch heeft verzet en slechts onder den sterksten druk er in heeft toegestemd. Daarvan heeft men nog van een andere zij de de bevestiging. In een Zwitsersch rijd schrift door een Zwitsersche politieker, prof. Boy et, bhjkbaar op grond van inlichtingen uit de onmiddellijke omgeving van Wilson, medetleelingen over de positie vaj\ den pre sident tijdens de vredesondcr'nanlingen. Mij schrijft daarover: „Wilson zal zonder twijfel aan het nagesle.cht ophelderingen geven over het ernstige treurspel, dat hi? innerlijk heert doorleefd in de laatste maanden. Men zal in Wilson het slachtoffer van de poli tiekers en de businessmen moeten zien. Er werd mij verhaald yan Wilson's ge moedslijden en slapelooze nachten. Wilson arts zitting houdt en ieder die in dienst [heeft er op sommige tijden aan gedacht de verdrag ie doen rusten op de door Wilson zelf daarvoor gestelde en door beide par tijen aanvaarde grondslagen. De omstandig heden waaronder dit geschiedt, schenken daaraan een zeer bijzondere beteekenis het is een laatste beroep op Wilscn om het vre desverdrag, dat tegen zijn zin een vorm heeft gekregen, die indruischt tegen de door hem vooropgestelde beginselen, te ver vormen tot een verdrag, waarin- die begin selen zijn belichaamd. Wat dit beroep zal uitwerken, zal te zien ziin uit het antwoord, dat van de geallieerde en geassocieerde re geeringen te verwachten is op liet Duitsche tegenvoorstel. Duitschland heeft thans een zwaren strijd te voeren om zijn gebied, waarvan men aan alle zijden, in het westen cn het oosten, ook in het zuidoosten en het noorden, stukken wil afscheuren. Het grijpt lot wanhopige middelen om de ramp af te wenden, die het van alle zijden bedreigt. In het tegen- \'oorstel, dat de Duitsche delegatie Keeft gesteld tegenover het verdragontwèrp der geallieerden van 7 Mei, is de betaling aan geboden van eene schadevergoeding, die tot aan het einde \'an deze eeuw het Duit sche rijk tot schuldenaar van de Entente zal maken, wanneer daartegenover Opper-Sile- zië, de gebieden van West-Pruisen en Oost- Pruisen behouden blijven en de mogelijkheid wordt geopend, dat de koloniën niet verloren zullen gaan. Nog andere gevaren bedreigen echter het Duitsche gebied. Inzonderheid in het wes ten. Een halve eeuw geleden is door de kracht der wapenen het Duitsche rijk tot stand gebracht. De eenheidsbeweging werd door den voorspoed op het slagveld mach tig bevorderd. Thans, onder den indruk van de nederlaag, doet zich een beweging gelden in tegenoY'ergestelde richting. In het door de geallieerde vastgestelde vredesverdrag v/ordt aan Duitschland naast den directen afstand van het rijksiand Elzas-Lothoringen de indirecte prijsgave van het Saargebicd opgelegd. Daarbij blijft het echter niet. Men wil nog meer gebied van Duitschland losma- 3j ken. Dit geeft de Frankf. Ztg. aanleiding too het slaken van een alarmkreet, uien het over de Duitsche grenzen heen in de ooreg"- van de neutrale volken en in (ie diepteit van het wereldgeweten wil doen klinken. Het blad schrijft „Het is voor 't oogenblik in de eerstal plaats te doen om de Palt^. Maar volstrekï niet alleen om de Palts. De politiek vanf Frankijk komt heden duidelijk aan den dag, bewijskrachtig voor ieder dergenen, die gelegenheid had haar zelf gade te slaan aan den linker Rijnoever. Frank rijk heeft eerst rechtstreeks cn weinig verbloemd aangestuurd op de volledig» annexatie van de Palts en, indien mogriijk* ook van Rijnhessen en van het Pruis ha NahedaL Weldra moest men echter ia Pa rijs inzien, clat op de annexatie Van d< be geerde landen niet was te rekenen. eru werkte toen zijne plannen om en beperkte de aanspraken tot een zoogenaamde stra tegische lijn Pirmascns—Landau die al thans het zuidelijke en westelijke gedeelte van de Palts onder de Frcnsche vlag zou hebben gebracht. Ook dat heeft men bij Wilson en Lloyd George niet kunnen dooT- zetten. Daarna kwam het plan van den neu tralen bufferstaat de Palts, die onder Fransch protectoraat den beschermheer alle voordeelen van het bezit zonder zijnö bezwaren kon verschaffen. Aan dit plan wordt door de Fransche militaire airtoriteifi sedert maanden stelselmatig gewerkt. In de Palts wil men zoo spoedig mogelijk, nog voordat de vrede wordt gesloten, een voldongen feit schéppen. In de overige ge bieden, links van den Riin, neemt men meer tijd., Daar zal de Fransche heerschappij in de eerstvolgende vijftien jaren haar werk doen. De oplettende waarnemer ziet nu reeds hoe de Franschcn \-an plan zijn tö werken. In de Palts dadelijke oprichting van' den bufferstaat. Ir. Rijnhessen, in 't bijzonder Mainz, tracht men stemming te maken voor rechtstreeksche aansluiting aan Frankrijk. In de Pruisische Rijnprovincie genieten voorshands alle pogingen tot oprichting van een Rijnschen vrijstaat binnen het kader van het rijk de Fransche sympathie. Deze pogingen zijn bij de leidende mannen gcreff Duitsch bedoeld. Maar de Fronschen zier daarin met reden een 'eersten-stop op een hellend vlak, waarop een Duitsche bonds* staat buiten het rijksverband en als buffer staat onder Franschen invloed ken komend Bnitenlaaüschs Serichttn P a r ij s 2 Juni. (R.). Heden werden te Saint-Germain de vredesvoorwaarden, be halve de militaire en de financieel e bepa lingen, die betreffende schadeloosstelling alsook zekere bepalingen omtrent de gram zen, ean de Oostenrijksche gedelegeerdent overhandigd. Voor zoover de bepalingen nog niet g<M reed zijn, zullfcn zij zoo spoedig meegedeeld worden. Gemakshalve is het Oosten* rijksdie verdrag, precies zoo ingericht elf het Duitsche; het is op vele plaatsen geheel daaraan gelijk. Door het verdrag wordt Oos tenrijk een staat van ongeveer 6 millioeni inwoners, bewonende een oppervlakte vait 50 a 60,000 vierkante mijlen. Oostenrijk' erkent de volledige onafhankelijkheid van' Hongarije, Czecho-Slowakije en den Ser- visch-Kroatisch-Slo\renischen Staat en staat andere streken, vroeger eveneens tot de Oostenrijk-Hongaarsche monarchie be hoord hebbende, met .een bevolking van ruim 50 miliioen zielen en ter oppervlakte van 261,000 vierkante mijlen af. Het aan vaard'. het volkerenbondsverdrag en de ar beidswetgeving, doet afstand van al- zijné rechten buiten Europa, verbindt zich tot demobilisatie van el zijne strijdkrachten zoo ter zee als in de lucht. Verder erkent hel het recht der geallieerde cn geassocieerde re- Er waren er die den oorlog noodzakelijk achtten, omdat de vijheid ontaard was in .bandeloosheid, wanorde en anarchie. Po Roman an een Ncdcrlandschen Schilder. Naar het Engelsch van MAARTEN' MAAR TENS door J. L. van der Moer. 124 bis lachte bitter. Zij zal t vergeten, als 'l verscheurd is. Vrouw herinnert zich alleen geschreven Hoorden. Nee, antwoordde Lis, blij dat liij dezen Kfcunk eindelijk in zijn macht had. (Zijn vrcug- èc was wel menschelijk). Nee! 't Geheim be- boort mij. ik heb lang gewacht, maar nu maak ft «r aanspraak op cn ik zal 't wereldkundig »aken. Den dag nadat je dit gedaan zult hebben, «ai ik je vermoorden, waar ik je ook aantref. Welk mit zou dat hébben? Jc kunt 'fc niet yam te voren doen. D»t kan ik wél! Yan ons beiden kunnen er toch twee ge- ,8»od worden? Maar dit zijn domme dreige- panjtea Jij bent 'i> veel te verstandig man voor [V Vergelijken onzin. J»b Boonbakker dacht even na. Je hebt gelijk, sprak hij. 'l Is dwaas om hier zoo kalmweg over moord en doodslag tc staan praten. Bovendien zul je 't geheim be waren. zooals je tot nu toe hebt gedaan. O, nee! viel Lis haastig in. Pareys is nu dood. Maar zijn nagedachtenis blijft leven! Dit was cén uiting, die werkelijk uit het hart kwam, de eenige misschien welke ooit door eenig schepsel, behalve door Odo, van dezen man was gehoord. Zijn nagedachtenis moet ik in eerc hou den, zei Job, terwijl hij zijn sigaar wegsmeet. Maar zijn nagedachtenis is m ij n naam als schilder, antwoordde Lis. Ze is in m ij n handen en ik zal er mee doen wat ik verkies. Jou heb ik in mijn macht, en 't is goed dat •je dat volkomen begrijpt. Ik heb die macht noodig, want jc bent de vader van 't meisje dat ik zal trouwen. Job Boonbafcker deed alsof hij ten hoogste verwonderd was. Is dit soms T. staaltje van die kletspraat jes, die jij vervlo?':!e leugens noemt? Nee, dal is 't niet. Ik vertrouw ten minste dat 't niet langer 'n kletspraatje is. Eén vrouw wist 't, dat is voldoende. Lis brttcht de hand naar het vermoeide voorhoofd. Die vrouw heeft gelogen. Ik wil aanne men dat Mevrouw Pareys haar geloofde, maar dal was uit haat jegens mij. Ik heb geen kind en ik heb er ook nooit een gehad. Al die ver halen zijn leugens! Bewijs ze maar! Ik houd er geen kind op na. Je stemt dus toe, (lat er ook nog andere verhalen waren, cel Lis rnct minachting. En fin, daarmee beb ik niets te maken. Jouw op treden is te ruw om vertrouwen in te boeze men. Redempta lijkt gelukkig niet op je^ en hiervoor magje God wel dankbaar zijn. Zij. is van jou. Je hebt haar immers ge kocht? En.goedkoop. Mijn kind is ze niet- Neem haar tot vrouw en wees or gelukkig mee. Of nee, ongelukkig hoop ik. Lis stak hem de hand toe. Zij is jouw kind. Laten we in vrede schei den. Job stak de harden in de zakken. Nee, sprak hij. Mijn hand is niet veel waard: maar ik geef haar toch niet aan den man, dien ik graag ja graagl dood aan mijn voeten zou zien liggen! Zuchtend, maa frier, draaide Lis zich om naar zijn schilderij Job trad naar buiten. Een paar merels vlogen voor hem op. Hij aarzel de om heen te gaan, als kon hij zijn slacht offer nog niet loslaten. Je hebt gelijk, zei hij met nadruk. Je kunt haar nu niet Iatjstt loopen, ofschoon zij 'n an der liefheeft. ..Trouw en wees gelukkig!" Met zwaar gefronste wenkbrauwen liep hij sjokkend langs den weg naar huis. Zoo lang Lis Doris leefde, zou hij geen oogenblik ge rust zijn. Halverwege was hij genoodzaakt zich snel achter een boschje tc verbergen. Dc auto stoof hom voorbij. Hiista arde haar lang na. Bijna was hij gesnapt! 't Is heel vriendelijk van u om zoo vroeg te komen, sprak Lis «hartelijk, toen Alex bin nentrad. Maar te zelfder tijd werd zijn ge moed door een.ongewoon leclijke gedachte vergiftigd. Begreep die knaap soms, dat dit zÜn eenige kans was om Redempta veel te ontmoe ten? Komt juffrouw Lariks ook? vroeg Alex, tcrwirl bil ffinu zitten nm *A nrtCAftrf», ik heb 'n paar zangstukjes meegebracht, die zij, dunkt me, maar eens moet probeeren. 'n Beetje meer naar links!... Ze kan im mers niet zingen. Ze heeft 't nooit geleerd. O, ze zal het best leerert, ze heeft 'n heel lieve stem. „Maar u is zoo bevooroordeeld. Waarom zou ik bevooroordeeld zijn, vroeg Lis op scherpen loon.. Nog iets meer naar links, juist! Ik weet 'i niet, antwoordde Alex verle gen. Misschien had ik liever moeten zeggen „veeleisokend". Ik vind dat ze heel bekoorlijk zingt. Ze is trouwens licelemaal bekoorlijk. Wat tlced het cr ook toe of zijn wijze van optreden de warmte van zijn gevoelens ver ried, veel meer dan zijn woorden? Ilij praatte maar over het meisje door, blijkbaar niet in slaat het onderwerp dat maar al te duide lijk met opzet was ter sprake gebracht zui ver te houden. Wat den toekomstigen echtgenoot reden gaf tot groote vorboLgenhcid, daar zag de aan genomen minnaar niet eens iets kwaads in. Deinsinuatic's van Boonbakker zouden Lis trouwens ook niet 200 gehinderd hebben, ware hij gedurende -den ganschen rustcloozen nacht niet zoo gekweld geworden door de versche wond, hem in de borst geslagen. Kom, nu moet ik 't hoofd afmaken, zei hij kort-af, daarmee plotseling de uitweiding van het jougmensch over de voordeelen van een opvoeding op een kloosterschool onderbre kend. „Ik voor mij zou daarvan niets moeten hebbent'' Ja, maar ik sprak nu meer over meisjes, zei Alex. Als Juffrouw Lariks niet komt, dan moet ik aanstonds 'n poosje rust hebben. Ik verwacht haar ongeveer te elf uur- Heeft u werkeliik behoefte aan 'n nauzc? Ik lean wel tot elf uur zi" "i, anbwporcldtf Alex, die alleen maar cer.s pven had wille» visschen. 't Is cr nu kwart vóór. Ja, 't is al weer zoo laat, bromd i\f schilder. Daarom moeten we O, daar is ze! riep Alex. Aan den klank van zijn stem behoefde men niet tc twijfelen. Vlug cn lenig sprong hij op in ?ijn nieuw, elegant Norfolk jacket. Wat was hij jongt Heerlijk jong! U heeft me 'n pauze beloofd l Rcdcmpla -stond aandachtig het schilder^ te bekijken. Van Kunst wist zij cvmjnih iets af als haar Vader, maar zij mocht toch met recht uitroepen: Ben-je al zóó ver? O, 'vat hel) je hard go* werkt! Enorm! Ik geloof dat 'l heel mooi is< Wat lijkt je 't beste toe? vroeg Lis sonH bcr. Nu. ik geloot dit laatste, "t Hoofd is prach- i tig! E11 hoe uitmuntend gelijkend! Alex was ook dichter bij baar gekomen. Die verrukte oogen bevallen je zeker7, vroeg hij lachend. Lis viel hem in dc rede. U heeft, immers liedjes meegebracht?^ Laat eens even zien? Maar denk er aan, we' kunnen niet lang pauzeeren. Ilij moest zich wel schikken in hat onver*; mijdelijke. De liederen waren natuurlijk extra senti mentcel, wemelend van de gebruikelijke woord* jes am c, f 1 a m 111 een amour. Na een kort besluit, als iemand die zijn eigen leven of dood in een spiegel bekijkt, trold Lis zich in een hoekje van de sofa terug cm stelde hij deze twee kinderen in de gelegen heid, hem te openbaren wat ze tot nu toe no^ hadden verboreen gehouden. (Wordt Vervolfid.1 i

Historische kranten - Archief Eemland

Amersfoortsch Dagblad / De Eemlander | 1919 | | pagina 1