„DE EEMLANDER"
fKH«nmmx£,2s;sa.
BUITENLAND
F ÜHL L STOM'
LIS DOR3S
17e Jaargang Ne. 285
«WHïMB&Tm
,er po»t 2.30. per week (met gratis vereekcring
|lt,M ongelukken) f 0.15. afzonderlijke nummers
I OM. Wekelijksch bijvoegsel »H?«eldrevoe«
act 3 «occiif 00 cent.
AMERSFOORTSCH DAGBLAD
HOOFDREDACTEUR: M». O. J. VAN SCHAARDENBURG
UITGEVERS: VALKHOFF 4 Co
BUREAU: ARNHEMSCHE POORTWAL, hoek utrechtschestc.
IN7E3COMM. TELEFOONNUMMER 513
Otasticg 3 Juni 1S19
dienstaanbiedingen 1—5 regels 0.50, groote letters
naar plaatsruimte. Voor handel cn bedrijf bestaan
zeer voordeclige bepalingen tot het herhaald adver»
tecren in dit Blad, bij abonnement Ecne circulaire
b:vattende de voorwaarden, wordt op aanvraag
toegezonden. Bewijsnummers 5 cent.
Amersfoort's Industrie.
IX. N. V. Nederl. Conleciiefabrick'
A. Cohen en Co.
Wie slechts zelden den voorhof van het
Boesterkwartier bezoekt, moet Wel versteld
«taan over de snelle uitbreiding van de in-
dntrie in onze nieuwe fabriekswijk. Het is
M>g maar enkele jaren geleden, dat om
aaar bij de Industriestraat te blijven Po-
tek's Frutal Works daar hara eenzame post
ging betrekken.
Al spoedig volgde toen de helaas reeds
Spoedig gefailleerde Turnfabriek, welke
ihans haar plaats za! inruimen voor de „Al-
pemy" papierfabriek. En tegenover die bei
de fraaie fabrieksgebouwen zijn inmiddels al
veer twee andere verrezende „Necofa
van Wessel en Huygen, terwijl ook. de firma
Woher en Dros weldra daarheen verhuizen
aaL
NecofaMen moet 't maar weten, dat dit
abacadabra de moderne aanduiding is van
N. V. Nederl. Confectie Fabriek A. Co-
iten en Co., welke het vorige jaar 'n ge
deelte harer ateliers naar hier overbracht.
De Fabriek bestond reeds 'n 25:tal jaren
te Amsterdam, eerst onder lèiding van den
heer A. Cohen, die thans nog commissaris
is, doch de leiding overgedragen heeft aan
Jongere krachten, de heeren E. A. Loeb en
S» Cohen, van wie laatstgenoemde de
Amersfoortsche ateliers beheert.
Hoofdkantoor en verkoopmagazijn zijn
nog te Amsterdammoeilijkheden bij het
vcrkrügen van terrein voor uitbreiding al
daar waren aanleiding tot de vestiging te
Amersfoort en het voontt T.en bestaat om
geleidelijk het geheele bedrijf ma.' hier te
verplaatsen. Bij den bouw der fabriek
onder architectuur van de heeren Loeb
(Utrecht) en Roosenburg (Den Haag) is don
ook op mogelijke vergTOOting gerekend.
Het thans gedeeltelijk in sierlijken tuin
herschapen terrein is 7000 M*. gTOot en
laat dus genoeg ruimte over voor uitbreiding
▼an het gebouw, dat 1800 Me. beslaat. Het
gebouw zelf is hoogst praktisch ingericht,
de verschillende aideelingen zijn door schot
ten gescheiden en door eenvoudig verwij
deren dezer schotten komt de thans voor
kantoren bestemde ruimte vrij voor de uit
breiding der ateliers, terwijl de kantoren dan
in een voorbouw ondergebracht zullen wor
den.
De directie had geen spijt van de vesti
ging te Amersfoort, zij was vooral vol lof
over de medewerking van ons gemeente
bestuur. Toch heeft zij hier natuurlijk niet
alles couleur de rose gevonden. Wij waren
er al op voorbereid dezelfde klacht te hoo-
ren, welke wij vernamen bij ons bezoek aan
do andere fabriekend,e klacht over het
Amersfoortsche personeel, dat in de eerste
plaats moeieliik te krijgen is de fabriek
is ingericht voor 200 a 250 meisjes en tot
dusver heeft men het niet verder kunnen
brengen dan tot 'n personeel van totaal 71
personen en in de tweede plaats moeilijk
tot modern fabriekspersoneel op te leiden is.
Hef schijnt, dat de oud-Amersfoortsche aard
aich niet makkelijk voegen kan naar de
eischen der moderne industrie.
Is eenmaal het bezwaar der ouders om hun
dochters in 'n fabriek juister ware hier
gezegd „atelier" werkzaam te stellen
overwonnen, dan blijkt de onvermijdelijke
leertijd 'n struikelblok te worden. Het ver
lengen naar de positie van geschoolde
kracht en misschien nog wel meer naar het
daaraan verbonden loon, is te hevig don dat
men geduld kan oefenen tot het doormaken
van het leerlingwezen, en vooral voor de
Amersfoorters gaat die overgang niet zoo
spoedig. Vandaar dat er onder de meisjes
aooveel „verloop" is.
Toch zijn deze bezwaren te overwinnen,
als er maar eenmaal 'n vaste geschoolde
kern i9 en de meisjes, voordat zij op de ate
liers komen, 'n vooropleiding konden genie
ten. De aangewezen plaats daartoe schijnt
onze Industrie- en Huishoudschool.
Nu echter de behoefte aan 'n nieuwe koers
begint te ontstaan, zal ook dit arbeidsveld
stellig spoedig betreden worden.
Maar ook andere Machten had de directie.
Nieuw was alweer niet de klacht over het
gebrekkige scheepvaartverkeer, dat, vooral
nu het spoorwegvervoer zoo beperkt en kost
baar is, ten eenenmale onvoldoende is. Ook
op telefoongebied bestaan hier primitieve
toestandenzoo kan Necofa en ook Huij-
gen en Wersel wegens overbelaste ka
bel slechts via Polak Frutal V/orksk te-
lefoneeren en langere gesprekken dan zes
minuten zijn niet toegestaan.
De directie heeft het bij de opening van
hare Amersfoortsche ateliers niet gelukkig
getroffen.
Dat lag echter niet aan Amersfoort, doch
aan de tijdsomstandigheden, welke juist in
de tweede helft van 1018 zoo moeilijk wa
ren. Gelukkig zijn de donkere wolken thans
weggedreven en komt de firma, gelijk vrij
reeds zeiden, nu arbeidskrachten te kort
Gelijk de fh-msnaam reeds aanduidt, fa
briceert de Necofa confectiegoederen, hee-
treedt geneeskundig gekeurd wordt, omdat
slechts gezonde personen aangenomen wor
den ter voorkoming van de mogelijkheid van
besmetting de vervaardigde kleedingstukken
kortom, niets wat moderne fabriekshygie-
ne eischt, is verzuimd.
Trouwens, de directie der Necofa blijkt
zeer veel zorg voor het personeel te dragen.
In hare arbeidsvoorwaarden begint zij dan
ook met de mededeeling, dat het hare be
doeling is de werkzaamheden op hare ate
liers zóódanig in té richten, dat voor het
personeel bereikbaar is
1. behoorlijk loon (daarom verdeeling in
loonklassen)2. matige arbeidsduur (8—12,
1—5, Zaterdags 8—1), de 45-urige arbeids
week dus), 3. gezonde arbeidstoestanden
4. gepaste ontspanning; 5. verstandelijke^
ontwikkeling6. gelegenheid tot sparen.
Wat dit laatste betreft; de directie biedt
gelegenheid tot het openen van 'n spaar
rekening, waarop wekelijks 'n deel van het
loon opgenomen kan worden tegen vergoe
ding ven 4 rente.
Ook de ontspanning en ontwikkeling gaat
de directie zeer ter harte. De schaftlokalen,
waarover wij reeds spreken, zijn na de maal
tijden voor spelen beschikbaar en na de fa-
conferentie te verlaten. Wanneer hij geble
ven is, dan is dit geschied om aan de geal
lieerden den burgeroorlog te besparen, die
anders ten gevolge van zijn vertrek zou zijn
uitgebroken".
Het heeft dus aan Wilson een zwaren
strijd gekost er in toe te stemmen, dat het
vredesverdrag werd opgesteld in den vorm,
waarin het aan Duitschland is ter hand ge
steld. Hij heeft gemeend daarin te moeten
berusten om erger te voorkomen. Nu komt
de Duitsche tegennota zijne met moeite ver
kregen gemoedsrust verstoren. Met grooten
nadruk wordt daarin herinnerd aan de wijze,
waarop het wapenstilstandsverdrag tot stand
is gekomen, en geconstateerd, dat Duitsch
land als grondslag voor den vrede uitslui
tend de 14 punten van Wilson in de bood
schap aan het congres van 8 Januari 1QI8
en zijne latere verkleringen heeft aangeno
men. Dezelfde grondslag is ook door de ge
allieerden aangenomen. Er bestaat dus,
zoo wordt verklaard, tusschen beide partijen
een plechtige overeenkomst over den vredes-
grondsiag. Op dien grondslag heeft Duitsch
land een recht; het zou een schending van
een volkenrechtelijke overeenkomst zijn,
wanneer de geallieerden hem prijs gaven.
brieksuren ook voor-andere doeleinden. Zoo Naar Wilson's eigen woorden moet de vrede
is er al onder het personeel een zangclub
opgericht, welke ééns per week les krijgt
langs den weg van onderhandeling tot stand
komen en deze onderhandelingen kunnen
ren- en ldnderkleeding, mantels, goedkoope
damescostuums en lingerie, voorloopig nog van den heer Mooi], en de beschikking heeft slechts ioopen over de toepassing van de
slechts voor binnenlanclsch gebruik, maar over 'n piano, voorts 'n korfbalclub en een 14 punten en van de latere verklaringen van
toch in de stille hoop, dat spoedig de exportwandelclub. j Wilson. Hen dictaatvrede zou een schending
weer mogelijk zei worden. j Dan is er nog 'n kle'ne leeszaal met tijd-, zijn van eer.e uitdrukkelijk gegeven toezeg-
Gedurende den oorlog heeft men de j schriften. ging.
grondstoffen grootendeels uit Nederland be-1 Wellicht vergeten v.-o nog een en onder, In één woord: er wordt aan den voor
trokken, maar met 'n zucht van verlichting j maar 't zal we! duidelijk ziin, dat mejx De avond van het sluiten van den vrede op
doet de' directie thar.9 weer hare inkoopen j Jong, aan wie de zorg voor het personeel Wilson een beroep gedaan, om het vredes-
vóoral in Engeland (naaizijde krijgt zij uit opgedragen is, op bijzonder tactvolle en
Duitschland)hoezeer geporteerd voor Ne-1 practische wijze zich van haar taak weet ie
derl. fabrikaat, was de dierctie toch slecht J lavijten-
te spreken over de onzakelijke levering v8n p, c «Tt e-k'
de Nederl. fabrieken. In hoeverre haar klacht
billijk is, valt niet door ons te controleeren.
Als leek door de directie rondgeleid, zou-
1 den wij geneigd ziin te geloóven, dat de
I technische volmaaktheid in dit bedrijf be
reikt was. A lie bewerkingen toch geschie
den machinaal, voor alles bestaan speciale
machines, knoopsgaten bijv. zijn in enkele
seconden kant en klaar, en er was juist weer
'n nieuwe machine aangekomen, welke daar
bij zelfs nog één beweging minder noodig
maakte. Wij konden den geheelen. gang van
'n costuum volgen, uit 't magazijn eerst n3ar
de snijderij, waar de stof, desnoods in 24
lagen opeen, alle zoo economisch mogelijk
naar vaste patroons geteekend, door 'n snij
machine gesneden wo^dën, om daarna via
de verschillende tafels der naaimochinezoal,
de afwerkafdeeling en de perserij bij de ex
peditie terecht te komen. En als we al te
HoliiieU Overzicht
Het uittreden van Bullitt uit de Ameri
kaanse he vredcsdelegatie is een feit, dat
niet alleen staat. Nog twee andere leden,
Bowman en Young, hebben hun ontslag ge
nomen. Zij hebben cat gedaan, zondc-r van
hun besluit in het openbear rekenschap te
geven, zoodat er eenige reden van twijfel
is of vCTSchi» over c.e bepslingen van hel
verdrag of wanhoop ever den geest, dien
het ademt, oorzaak er van is. Maar blijkens
eene mededeeling van Amerikaansche zijde
hebben ook een aarv-d leden van de com
missie van deskundigen, die aan de Ame-
rikaonsche vrecfesdte 1 ega t io is toegevoegd,
niet minder dan 25, hunne ambten ter be
schikking gesteld wegens de toenemende
ontevredenheid over de vrerl es voorwaar-
nieuwsgierig geweest waren en ons te long 1 ,]en. d;0 ontevredenheid trekt dus steeds
bij de verschillende bewerkingen opgehou
den hadden, zouden wij kans geloopen heb
ben dat het costuum er nog eerder was dan
wij zelf, want slechts enkele uren ziin vol
doende om de. lap, welke wij uit het maga
zijn zagen wegnemen, te transformeeren in
't keurigste, gestreken en geperste heeren-
costuum.
Het behoeft wel geen betoog, dat zulk
'n moderne fabriek ook naar alle elschen der
hygiëne ingericht is. Alleen vecht men nog
met de temperatuur. De verwarming en ven
tilatie geschiedt volgens de nieuwste me
thodes, maar geheel voldoen deze nog niet.
Overigens is alles in orde. Twee gerepareer
de voor mannelijk en vrouwelijk perso
neel schaftlokalen met buffet, waar be
neden kostprijs goede voedingsmiddelen be
schikbaar gesteld zullen worden (de helft
van het personeel komt nog van buiten de
stad), garderobes, waar ieder 'n eigen
kastje heeft, afdeeling voor medisch onder
zoek, waar driemaal per week de fabrieks-
breedere klingen.
Onnverkelijk is in Bullitt s brief de zin
speling bp Wilsons eigen meening. Het
wórdt een „maar ai iz zeer bekend Teil" ge
noemd, dat Wlsón' zelf tegen de meesten
van de onrechtvaardge bcpalngen van het
verdrag zch heeft verzet en slechts onder
den sterksten druk er in heeft toegestemd.
Daarvan heeft men nog van een andere zij
de de bevestiging. In een Zwitsersch rijd
schrift door een Zwitsersche politieker, prof.
Boy et, bhjkbaar op grond van inlichtingen
uit de onmiddellijke omgeving van Wilson,
medetleelingen over de positie vaj\ den pre
sident tijdens de vredesondcr'nanlingen. Mij
schrijft daarover: „Wilson zal zonder twijfel
aan het nagesle.cht ophelderingen geven
over het ernstige treurspel, dat hi? innerlijk
heert doorleefd in de laatste maanden. Men
zal in Wilson het slachtoffer van de poli
tiekers en de businessmen moeten zien.
Er werd mij verhaald yan Wilson's ge
moedslijden en slapelooze nachten. Wilson
arts zitting houdt en ieder die in dienst [heeft er op sommige tijden aan gedacht de
verdrag ie doen rusten op de door Wilson
zelf daarvoor gestelde en door beide par
tijen aanvaarde grondslagen. De omstandig
heden waaronder dit geschiedt, schenken
daaraan een zeer bijzondere beteekenis het
is een laatste beroep op Wilscn om het vre
desverdrag, dat tegen zijn zin een vorm
heeft gekregen, die indruischt tegen de
door hem vooropgestelde beginselen, te ver
vormen tot een verdrag, waarin- die begin
selen zijn belichaamd. Wat dit beroep zal
uitwerken, zal te zien ziin uit het antwoord,
dat van de geallieerde en geassocieerde re
geeringen te verwachten is op liet Duitsche
tegenvoorstel.
Duitschland heeft thans een zwaren strijd
te voeren om zijn gebied, waarvan men aan
alle zijden, in het westen cn het oosten, ook
in het zuidoosten en het noorden, stukken
wil afscheuren. Het grijpt lot wanhopige
middelen om de ramp af te wenden, die
het van alle zijden bedreigt. In het tegen-
\'oorstel, dat de Duitsche delegatie Keeft
gesteld tegenover het verdragontwèrp der
geallieerden van 7 Mei, is de betaling aan
geboden van eene schadevergoeding, die
tot aan het einde \'an deze eeuw het Duit
sche rijk tot schuldenaar van de Entente zal
maken, wanneer daartegenover Opper-Sile-
zië, de gebieden van West-Pruisen en Oost-
Pruisen behouden blijven en de mogelijkheid
wordt geopend, dat de koloniën niet verloren
zullen gaan.
Nog andere gevaren bedreigen echter het
Duitsche gebied. Inzonderheid in het wes
ten. Een halve eeuw geleden is door de
kracht der wapenen het Duitsche rijk tot
stand gebracht. De eenheidsbeweging werd
door den voorspoed op het slagveld mach
tig bevorderd. Thans, onder den indruk van
de nederlaag, doet zich een beweging gelden
in tegenoY'ergestelde richting. In het door
de geallieerde vastgestelde vredesverdrag
v/ordt aan Duitschland naast den directen
afstand van het rijksiand Elzas-Lothoringen
de indirecte prijsgave van het Saargebicd
opgelegd. Daarbij blijft het echter niet. Men
wil nog meer gebied van Duitschland losma-
3j
ken. Dit geeft de Frankf. Ztg. aanleiding too
het slaken van een alarmkreet, uien het
over de Duitsche grenzen heen in de ooreg"-
van de neutrale volken en in (ie diepteit
van het wereldgeweten wil doen klinken.
Het blad schrijft
„Het is voor 't oogenblik in de eerstal
plaats te doen om de Palt^. Maar volstrekï
niet alleen om de Palts. De politiek vanf
Frankijk komt heden duidelijk aan den dag,
bewijskrachtig voor ieder dergenen, die
gelegenheid had haar zelf gade te
slaan aan den linker Rijnoever. Frank
rijk heeft eerst rechtstreeks cn weinig
verbloemd aangestuurd op de volledig»
annexatie van de Palts en, indien mogriijk*
ook van Rijnhessen en van het Pruis ha
NahedaL Weldra moest men echter ia Pa
rijs inzien, clat op de annexatie Van d< be
geerde landen niet was te rekenen. eru
werkte toen zijne plannen om en beperkte
de aanspraken tot een zoogenaamde stra
tegische lijn Pirmascns—Landau die al
thans het zuidelijke en westelijke gedeelte
van de Palts onder de Frcnsche vlag zou
hebben gebracht. Ook dat heeft men bij
Wilson en Lloyd George niet kunnen dooT-
zetten. Daarna kwam het plan van den neu
tralen bufferstaat de Palts, die onder
Fransch protectoraat den beschermheer
alle voordeelen van het bezit zonder zijnö
bezwaren kon verschaffen. Aan dit plan
wordt door de Fransche militaire airtoriteifi
sedert maanden stelselmatig gewerkt.
In de Palts wil men zoo spoedig mogelijk,
nog voordat de vrede wordt gesloten, een
voldongen feit schéppen. In de overige ge
bieden, links van den Riin, neemt men meer
tijd., Daar zal de Fransche heerschappij in
de eerstvolgende vijftien jaren haar werk
doen. De oplettende waarnemer ziet nu
reeds hoe de Franschcn \-an plan zijn tö
werken. In de Palts dadelijke oprichting van'
den bufferstaat. Ir. Rijnhessen, in 't bijzonder
Mainz, tracht men stemming te maken voor
rechtstreeksche aansluiting aan Frankrijk.
In de Pruisische Rijnprovincie genieten
voorshands alle pogingen tot oprichting van
een Rijnschen vrijstaat binnen het kader
van het rijk de Fransche sympathie. Deze
pogingen zijn bij de leidende mannen gcreff
Duitsch bedoeld. Maar de Fronschen zier
daarin met reden een 'eersten-stop op een
hellend vlak, waarop een Duitsche bonds*
staat buiten het rijksverband en als buffer
staat onder Franschen invloed ken komend
Bnitenlaaüschs Serichttn
P a r ij s 2 Juni. (R.). Heden werden te
Saint-Germain de vredesvoorwaarden, be
halve de militaire en de financieel e bepa
lingen, die betreffende schadeloosstelling
alsook zekere bepalingen omtrent de gram
zen, ean de Oostenrijksche gedelegeerdent
overhandigd.
Voor zoover de bepalingen nog niet g<M
reed zijn, zullfcn zij zoo spoedig meegedeeld
worden. Gemakshalve is het Oosten*
rijksdie verdrag, precies zoo ingericht elf
het Duitsche; het is op vele plaatsen geheel
daaraan gelijk. Door het verdrag wordt Oos
tenrijk een staat van ongeveer 6 millioeni
inwoners, bewonende een oppervlakte vait
50 a 60,000 vierkante mijlen. Oostenrijk'
erkent de volledige onafhankelijkheid van'
Hongarije, Czecho-Slowakije en den Ser-
visch-Kroatisch-Slo\renischen Staat en staat
andere streken, vroeger eveneens tot de
Oostenrijk-Hongaarsche monarchie be
hoord hebbende, met .een bevolking van
ruim 50 miliioen zielen en ter oppervlakte
van 261,000 vierkante mijlen af. Het aan
vaard'. het volkerenbondsverdrag en de ar
beidswetgeving, doet afstand van al- zijné
rechten buiten Europa, verbindt zich tot
demobilisatie van el zijne strijdkrachten zoo
ter zee als in de lucht. Verder erkent hel het
recht der geallieerde cn geassocieerde re-
Er waren er die den oorlog noodzakelijk
achtten, omdat de vijheid ontaard was in
.bandeloosheid, wanorde en anarchie.
Po Roman an een Ncdcrlandschen Schilder.
Naar het Engelsch van
MAARTEN' MAAR TENS
door
J. L. van der Moer.
124
bis lachte bitter.
Zij zal t vergeten, als 'l verscheurd is.
Vrouw herinnert zich alleen geschreven
Hoorden.
Nee, antwoordde Lis, blij dat liij dezen
Kfcunk eindelijk in zijn macht had. (Zijn vrcug-
èc was wel menschelijk). Nee! 't Geheim be-
boort mij. ik heb lang gewacht, maar nu maak
ft «r aanspraak op cn ik zal 't wereldkundig
»aken.
Den dag nadat je dit gedaan zult hebben,
«ai ik je vermoorden, waar ik je ook aantref.
Welk mit zou dat hébben? Jc kunt 'fc niet
yam te voren doen.
D»t kan ik wél!
Yan ons beiden kunnen er toch twee ge-
,8»od worden? Maar dit zijn domme dreige-
panjtea Jij bent 'i> veel te verstandig man voor
[V Vergelijken onzin.
J»b Boonbakker dacht even na.
Je hebt gelijk, sprak hij. 'l Is dwaas om
hier zoo kalmweg over moord en doodslag tc
staan praten. Bovendien zul je 't geheim be
waren. zooals je tot nu toe hebt gedaan.
O, nee! viel Lis haastig in. Pareys is nu
dood.
Maar zijn nagedachtenis blijft leven!
Dit was cén uiting, die werkelijk uit het
hart kwam, de eenige misschien welke ooit
door eenig schepsel, behalve door Odo, van
dezen man was gehoord.
Zijn nagedachtenis moet ik in eerc hou
den, zei Job, terwijl hij zijn sigaar wegsmeet.
Maar zijn nagedachtenis is m ij n naam
als schilder, antwoordde Lis. Ze is in m ij n
handen en ik zal er mee doen wat ik verkies.
Jou heb ik in mijn macht, en 't is goed dat
•je dat volkomen begrijpt. Ik heb die macht
noodig, want jc bent de vader van 't meisje
dat ik zal trouwen.
Job Boonbafcker deed alsof hij ten hoogste
verwonderd was.
Is dit soms T. staaltje van die kletspraat
jes, die jij vervlo?':!e leugens noemt?
Nee, dal is 't niet. Ik vertrouw ten minste
dat 't niet langer 'n kletspraatje is. Eén vrouw
wist 't, dat is voldoende.
Lis brttcht de hand naar het vermoeide
voorhoofd.
Die vrouw heeft gelogen. Ik wil aanne
men dat Mevrouw Pareys haar geloofde, maar
dal was uit haat jegens mij. Ik heb geen kind
en ik heb er ook nooit een gehad. Al die ver
halen zijn leugens! Bewijs ze maar! Ik houd
er geen kind op na.
Je stemt dus toe, (lat er ook nog andere
verhalen waren, cel Lis rnct minachting. En
fin, daarmee beb ik niets te maken. Jouw op
treden is te ruw om vertrouwen in te boeze
men. Redempta lijkt gelukkig niet op je^ en
hiervoor magje God wel dankbaar zijn.
Zij. is van jou. Je hebt haar immers ge
kocht? En.goedkoop. Mijn kind is ze niet-
Neem haar tot vrouw en wees or gelukkig
mee. Of nee, ongelukkig hoop ik.
Lis stak hem de hand toe.
Zij is jouw kind. Laten we in vrede schei
den.
Job stak de harden in de zakken.
Nee, sprak hij. Mijn hand is niet veel
waard: maar ik geef haar toch niet aan den
man, dien ik graag ja graagl dood aan
mijn voeten zou zien liggen!
Zuchtend, maa frier, draaide Lis zich om
naar zijn schilderij Job trad naar buiten. Een
paar merels vlogen voor hem op. Hij aarzel
de om heen te gaan, als kon hij zijn slacht
offer nog niet loslaten.
Je hebt gelijk, zei hij met nadruk. Je kunt
haar nu niet Iatjstt loopen, ofschoon zij 'n an
der liefheeft.
..Trouw en wees gelukkig!"
Met zwaar gefronste wenkbrauwen liep hij
sjokkend langs den weg naar huis. Zoo lang
Lis Doris leefde, zou hij geen oogenblik ge
rust zijn.
Halverwege was hij genoodzaakt zich snel
achter een boschje tc verbergen. Dc auto
stoof hom voorbij. Hiista arde haar lang na.
Bijna was hij gesnapt!
't Is heel vriendelijk van u om zoo vroeg
te komen, sprak Lis «hartelijk, toen Alex bin
nentrad. Maar te zelfder tijd werd zijn ge
moed door een.ongewoon leclijke gedachte
vergiftigd. Begreep die knaap soms, dat dit zÜn
eenige kans was om Redempta veel te ontmoe
ten?
Komt juffrouw Lariks ook? vroeg Alex,
tcrwirl bil ffinu zitten nm *A nrtCAftrf», ik heb
'n paar zangstukjes meegebracht, die zij,
dunkt me, maar eens moet probeeren.
'n Beetje meer naar links!... Ze kan im
mers niet zingen. Ze heeft 't nooit geleerd.
O, ze zal het best leerert, ze heeft 'n heel
lieve stem.
„Maar u is zoo bevooroordeeld.
Waarom zou ik bevooroordeeld zijn,
vroeg Lis op scherpen loon.. Nog iets meer
naar links, juist!
Ik weet 'i niet, antwoordde Alex verle
gen. Misschien had ik liever moeten zeggen
„veeleisokend". Ik vind dat ze heel bekoorlijk
zingt. Ze is trouwens licelemaal bekoorlijk.
Wat tlced het cr ook toe of zijn wijze van
optreden de warmte van zijn gevoelens ver
ried, veel meer dan zijn woorden? Ilij praatte
maar over het meisje door, blijkbaar niet in
slaat het onderwerp dat maar al te duide
lijk met opzet was ter sprake gebracht zui
ver te houden.
Wat den toekomstigen echtgenoot reden gaf
tot groote vorboLgenhcid, daar zag de aan
genomen minnaar niet eens iets kwaads in.
Deinsinuatic's van Boonbakker zouden Lis
trouwens ook niet 200 gehinderd hebben, ware
hij gedurende -den ganschen rustcloozen nacht
niet zoo gekweld geworden door de versche
wond, hem in de borst geslagen.
Kom, nu moet ik 't hoofd afmaken, zei
hij kort-af, daarmee plotseling de uitweiding
van het jougmensch over de voordeelen van
een opvoeding op een kloosterschool onderbre
kend. „Ik voor mij zou daarvan niets moeten
hebbent''
Ja, maar ik sprak nu meer over meisjes,
zei Alex. Als Juffrouw Lariks niet komt, dan
moet ik aanstonds 'n poosje rust hebben.
Ik verwacht haar ongeveer te elf uur-
Heeft u werkeliik behoefte aan 'n nauzc?
Ik lean wel tot elf uur zi" "i, anbwporcldtf
Alex, die alleen maar cer.s pven had wille»
visschen. 't Is cr nu kwart vóór.
Ja, 't is al weer zoo laat, bromd i\f
schilder. Daarom moeten we
O, daar is ze! riep Alex.
Aan den klank van zijn stem behoefde men
niet tc twijfelen. Vlug cn lenig sprong hij op
in ?ijn nieuw, elegant Norfolk jacket.
Wat was hij jongt Heerlijk jong!
U heeft me 'n pauze beloofd l
Rcdcmpla -stond aandachtig het schilder^
te bekijken. Van Kunst wist zij cvmjnih iets
af als haar Vader, maar zij mocht toch met
recht uitroepen:
Ben-je al zóó ver? O, 'vat hel) je hard go*
werkt! Enorm! Ik geloof dat 'l heel mooi is<
Wat lijkt je 't beste toe? vroeg Lis sonH
bcr.
Nu. ik geloot dit laatste, "t Hoofd is prach- i
tig! E11 hoe uitmuntend gelijkend!
Alex was ook dichter bij baar gekomen.
Die verrukte oogen bevallen je zeker7,
vroeg hij lachend. Lis viel hem in dc rede.
U heeft, immers liedjes meegebracht?^
Laat eens even zien? Maar denk er aan, we'
kunnen niet lang pauzeeren.
Ilij moest zich wel schikken in hat onver*;
mijdelijke.
De liederen waren natuurlijk extra senti
mentcel, wemelend van de gebruikelijke woord*
jes am c, f 1 a m 111 een amour.
Na een kort besluit, als iemand die zijn
eigen leven of dood in een spiegel bekijkt, trold
Lis zich in een hoekje van de sofa terug cm
stelde hij deze twee kinderen in de gelegen
heid, hem te openbaren wat ze tot nu toe no^
hadden verboreen gehouden.
(Wordt Vervolfid.1 i